NC_CL2 ตอนที่ 52 คยูมิน

ตอนที่ 52 คยูมิน

            “เธอน่ะแหละน่ากิน แล้วฉันก็อยากกินเค้กก้อนนี้...อยากจนทนไม่ไหวแล้ว”

            ว่าจบ คนตัวโตก็โน้มหน้ามาซุกไซ้ต้นคอขาวผ่อง ริมฝีปากร้อนผ่าวดูดดึงผิวเนื้อหอมหวานแรงๆ จนซองมินต้องเอียงคอให้อย่างรู้งาน ฝ่ามือนุ่มกอดรั้งต้นคอแกร่งเอาไว้

            “อาห์...ก็กินสิ คืนนี้ก็กะให้กินทั้งคืนอยู่แล้ว” ซองมินกระซิบตอบอย่างท้าทายให้คนตัวโตฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ มือใหญ่ที่เลอะด้วยเนื้อครีมละเลงเข้าที่ยอดอกสีหวานจนซองมินเย็นวาบ เสียงหวานร้องแผ่วๆ

            คยูฮยอนโน้มมาปิดริมฝีปากอุ่นนุ่มอย่างรวดเร็ว จูบที่ไม่ได้เริ่มจากนุ่มนวลอ่อนหวาน หากแต่เร่าร้อนอย่างที่สุด เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ดุนดันปลายลิ้นเข้าเกาะเกี่ยวกันจนเกิดเสียงจูบแสนน่าอายทุกครั้งที่ขยับตัว ริมฝีปากต่างบดเบียเข้าหากัน ก่อเกิดอารมณ์ปรารถนาที่แล่นปราดไปทั่วกายอย่างรวดเร็ว

            “อาห์...อืม”

            ซองมินครางแผ่วๆ เมื่อคยูฮยอนส่งฝ่ามือร้อนที่เลอะด้วยครีมเนื้อขาวมาลูบไล้ที่แก่นกายสีหวานจนขนอ่อนลุกซู่ เสียววูบขึ้นมาในช่องท้อง แล้วฝ่ามือร้อนผ่าวก็บีบขยำไปแทบทั้งเรือนร่างเล็กจนซองมินบิดตัวน้อยๆ อย่างเสียวซ่าน มือเล็กก็ไม่ยอมแพ้ป่ายปัดไปทั่วแผ่นหลังกว้าง ช่วยกันเร่งเร้าอารมณ์ปรารถนาที่ลุกโชนติดง่ายราวกับน้ำมันกับไฟ

            “อ้ะอ๊า...คยู...อืม” ซองมินครางเสียงหวาน เมื่อริมฝีปากร้อนเลื่อนต่ำลง ส่งปลายลิ้นชิมเนื้อครีมนุ่มฟูหวานกำลังดีเข้าปาก ทั้งยังดูดดันผิวเนื้อหอมหวานจนขึ้นรอยแดงแทบทุกจุด แล้วเสียงหวานก็ต้องหวีดร้องออกมาเบาๆ เมื่อปลายลิ้นร้อนปาดเข้าเต็มที่ตรงยอดอกสีหวาน มืออีกข้างก็เคล้นคลึงเนื้อนุ่มอย่างไม่เบาแรงจนแผ่นอกขึ้นสีแดงระเรื่อ

            “หอม....หวาน....อร่อย” เสียงทุ้มพึมพำชิดแผ่นอก ยามที่ดูดดึงยอดอกที่แข็งขืนอย่างเมามัน ให้คนตัวเล็กส่งเสียงครางไม่ขาดสาย ทั้งรสหวานของครีมและเนื้อตัวของซองมินเองทำให้เขากำลังคลุ้มคลั่ง เขาไม่เคยชอบขนมหวาน แต่ถ้ากินจากตัวของซองมิน...กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้เบื่อ

            “อืม...อ้ะ...อีกข้างสิคยู...อีกข้างบ้าง” ซองมินร้องบอก พลางขยุ้มเส้นผมหนาดกดำอย่างแรง เมื่อริมฝีปากร้อนยังคงดูดเม้มแต่เพียงข้างเดียว จนคยูฮยอนหัวเราะหึๆ ในลำคอ เบียดเข้าหายอดอกอีกฝ่ายอย่างเอาใจ เรียกเสียงหวีดร้องจากซองมินที่ตัวกระตุกแรง

            “อืม ซองมิน...”

            ทั้งสองบดเบียดเนื้อตัวเข้าหากันอย่างเร่าร้อน ไม่สนใจว่าเนื้อครีมจะเลอะไปทั้งตัวของคนทั้งคู่ ยิ่งร่างกายเสียดสีเข้าหากัน อารมณ์ก็ยิ่งรุนแรงเร่าร้อน ซองมินยกมือของคยูฮยอนขึ้นมาดูดเนื้อครีมเข้าปากจนก่อเกิดเสียงดูดจ๊วบจ๊าบไปทั่วทั้งห้องกว้าง จนตัวโตก็เร่งเร้าเอากับร่างกายเล็กที่หอมหวานไม่ว่างเว้น ก่อเกิดเสียงครางของทั้งสองที่ประสานกันออกมาเรื่อยๆ

            คยูฮยอนดูดเลียไปแทบทุกสัดส่วนเรียกเสียงครางหวานจากซองมินได้อย่างดี นัยน์ตาคมมองใบหน้าหวานที่ฉ่ำด้วยหยาดของอารมณ์ ไม่ต่างจากแก่นกายเล็กที่ตั้งตรงแถมยังเริ่มปริ่มหยาดน้ำสีขุ่นออกมาเรื่อยๆ เพียงแค่เร่งเร้าเอาแต่ภายนอก จนต้องผละไปถอดกางเกงออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วโผเข้ามาประกบจูบ เอาร่างกายเปลือยเปล่าเสียดสีกันมากขึ้น

            “อ๊า....คยู แรงไป...อ้ะๆ...อ๊าาาาาา”

            คนตัวเล็กร้องห้ามแทบไม่ทัน เมื่อคยูฮยอนที่เลียไปแทบทั้งตัวดึงขาเรียวให้แยกออกกว้าง แล้วยังไม่ทันรู้ตัว ริมฝีปากร้อนผ่าวก็อมเข้าที่แก่นกายเล็ก ดูดรั้งแรงๆ ตั้งแต่โคนจรดปลายราวกับเป็นขนมรสอร่อย ความเสียวซ่านที่เสียดแทงไปทั่วทั้งร่างกายทำให้คนตัวเล็กบิดกายเร่า

            “อ๊า...เสียวไป...อ้ะอือ...อึ้ก...คยู” ซองมินจิกมือเข้ากับที่นอนนุ่มแรงๆ บิดสะโพกร่อนเมื่อความเสียวซ่านตรงช่วงล่างกำลังทำให้เขาแทบสำลักกับความสุข ขาเรียวยกขึ้นพาดที่บ่าแกร่ง ยามที่คยูฮยอนเริ่มเพิ่มความเร็วให้อย่างไม่หยุดยั้ง

            “คยู...พอ...คยู...อ้ะอ๊างงง...เดี๋ยวขะ...ขาดใจ...พอก่อน...อืม” ซองมินที่กระดกร่างเข้าหาริมฝีปากร้อนร้องบอกอย่างไม่นึกอาย แต่ตอนนี้เขากำลังจะทนไม่ไหว ถ้าคยูฮยอนยังไม่หยุด เขาได้ไปก่อนแน่

            คำร้องที่คนฟังหัวเราะในลำคอ ยอมผละออกแล้วเลื่อนไปประกบจูบที่ริมฝีปากเล็ก ให้ปลายลิ้นเกาะเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร และให้แก่นกายต่างขนาดทั้งสองเสียดสีกันอย่างถึงใจ ซึ่งซองมินก็เหมือนจะรู้เท่าทัน เมื่อร่างเล็กผละออกแล้วพลิกตัวมานอนคว่ำ นัยน์ตากลมโตที่ฉายแววยั่วเย้าส่งมาให้แฟนหนุ่ม แล้วมือเล็กก็ดึงแก้มก้นขาวให้แยกออก กระซิบแผ่ว

            “เข้ามาสิ...”

            “ยั่วกันอย่างนี้ อย่าหวังเลยว่าของขวัญจะได้นอน” คยูฮยอนโน้มมากระซิบริมหู ขณะที่ดูดรั้งไปทั่วซอกคอขาวอย่างร้อนแรง มือใหญ่ก็ชักรูดแท่งเนื้อที่แข็งตึงไม่กี่ที แล้วจ่อเข้าที่ช่องทางสีสด

            “อ๊าาาา....อึ้ก....แน่น...อ้ะ...คยูอ่า”

            ศีรษะเล็กซุกไปกับหมอนใบใหญ่ ขณะที่แอ่นสะโพกขึ้น มือเรียวก็ช่วยแบะแก้มก้นขาวให้อีกฝ่าย ทั้งที่กำลังเสียววูบแทบขาดใจ เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังสอดเสียดเข้ามาในช่องทางที่ขมิบถี่ โอบรัดจนได้ยินเสียงคำรามของคนด้านหลัง

            คยูฮยอนส่งมือมาช่วยรูดรั้งแก่นกายเล็กไปพร้อมกันเพื่อให้ร่างเล็กผ่อนคลาย แล้วค่อยดุนดันเข้าไปช้าๆ แต่แทบทำให้ซองมินขาดใจกับความเสียดเสียวที่เกิดขึ้น กว่าจะดันเข้าไปจนสุด คนตัวเล็กก็หายใจหอบ แถมทำท่าจะไปก่อนก็หลายที

            “ของจริงแล้วนะ” คยูฮยอนโน้มมากระซิบ ขณะที่ดึงขาเรียวข้างหนึ่งให้สูงขึ้น แก่นกายใหญ่ขยับอย่างเนิบนาบในคราวแรก แต่เหมือนจะไม่ถูกใจคนตัวเล็กเพราะซองมินเป็นฝ่ายขยับสะโพกให้เร็วขึ้น ส่งมือมาเกาะเกี่ยวมือใหญ่ที่วางทิ้งไว้ตรงช่วงเอวแน่น

            “อ๊า....อย่าแกล้งนะ....อึ้ก...ไอ้หมาบ้า...เร็ว...อ๊ะ...”

            “เร็วหรือ เอาเร็วๆ หรือ” คยูฮยอนถามด้วยเสียงกลั้วหัวเราะทั้งที่ตัวเองก็แทบทนไม่ไหวแล้วกับช่องทางคับแน่นที่บีบรัดอย่างรุนแรงด้านใน นัยน์ตาคมมองแผ่นหลังเล็กที่เริ่มเต็มไปด้วยรอยจูบอย่างแสนรัก

            “อ๊าาาาาา...คยู...อึ้ก...อ้ะๆ...” ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะตั้งตัว คนที่กำลังพูดก็ใส่เข้ามาอย่างรุนแรงจนซองมินเชิดหน้า หวีดร้องออกมาเต็มเสียง มือเรียวเกาะเกี่ยวพนักเตียงเอาไว้แน่น เมื่อร่างทั้งร่างแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่กับสัมผัสที่ถูกปรนเปรอให้ ใบหน้าหวานส่ายสะบัดแรงๆ เมื่อคนตัวโตเล่นไม่ให้รู้ตัว

            “น่ารัก...อึ้ก...เธอน่ารักที่สุดเลย...ซองมิน”

            หมาป่าเจ้าเล่ห์แสยะยิ้มอย่างพอใจ ยามที่สอดใส่ร่างกายอย่างไม่ออมแรง ไม่ใช่เพราะไม่ถนอมร่างเล็ก แต่เขากับซองมินมีอะไรกันจนรู้แล้วว่าใครชอบแบบไหน ตอนนี้เขามีเท่าไหร่เลยใส่เต็มที่ ไม่อย่างนั้นคนตัวเล็กได้เรียกร้องขอขย่มบ้างเป็นแน่

            แล้ววันนี้วันเกิดเขา ขอบรรเลงคนเดียวเลยแล้วกัน

            ความคิดของคนตัวโตที่โยกกายอย่างแรง ขณะที่เอื้อมมือมารูดรั้งของคนตัวเล็กไปพร้อมกัน เสียงครางหวีดหวานดังก้องไปทั่วทั้งห้องคลอไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังเคล้าอย่างรุนแรง หากแต่ไม่เจ็บปวดมีเพียงความรู้สึกที่เป็นของกันและกันเท่านั้น

            “อ๊า...คยู...มะ..ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ด...อ้ะๆ...” ซองมินร้องบอก พลางกำพนักเตียงแน่นจนขึ้นข้อขาว ใบหน้าสวยเอี้ยวตัวมามองคนตัวโตที่ยามนี้เหงื่อเกาะพราว จนคยูฮยอนเร่งเร้าตัวเองไปพร้อมกัน

            “อย่าเพิ่ง...อีกนิด...อึ้ก..อีกนิด” คนตัวโตกระซิบบอก ขณะที่เคลื่อนไหวแล้วเร็วขึ้น ร่างกายขยับมาแนบชิดกับแผ่นหลังเร็วแทบไร้ช่องว่าง กระแทกกายจนร่างเล็กตัวสั่นคลอน ก่อนที่เสียงหวานจะหวีดร้องออกมาเมื่อสุดเป้าหมายของอารมณ์

            “อ้ะ...อืมมม...” ซองมินที่ทรุดไปกับที่นอนนิ่งครางแผ่ว เมื่อหยาดน้ำอุ่นไหลทะลักเข้ามาในช่องอ่อนนุ่มจนเสียววูบ รับรู้ว่ามันกำลังไหลซึมออกมาเลอะช่วงขาขาว

            คยูฮยอนถอดถอนแก่นกายแล้วโอบร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอด ริมฝีปากร้อนผ่าวกดจูบที่แก้มนุ่มเบาๆ ขณะที่ทิ้งกายลงนอนเคียงข้าง

..........................................................

            อ่านต่อที่นี่ค่า ^^

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=565756&chapter=154