NC_Imprison
20
ฮยอกแจสบกับดวงตาคู่คมที่แสนมีเสน่ห์นิ่ง
ก่อนที่ใบหน้าสวยจัดจะเป็นฝ่ายยืดไปประกบจูบที่เรียวปากได้รูป
แม้จะไม่เคยมีอะไรกับใครจริงๆ
แต่คนตัวเล็กกลับกล้าที่จะส่งมือไปลูบไล้ท่อนเนื้อร้อนของอีกฝ่ายอย่างเบามือจนฮันคยองเกร็งวูบ
ความต้องการที่เก็บกักเอาไว้ราวกับถูกปลดปล่อยออกมาอย่างไม่อาจหยุดยั้ง
“ฮยอกแจ...อย่าทำอย่างนี้”
ฮันคยองขบกรามแน่น ยามที่ฝ่ามือนิ่มกำลังลูบไล้ไปทั่ว
กอบกำผ่านกางเกงของเขาจนความสุขซ่านที่ไม่ได้สัมผัสมานานกำลังแล่นปราดไปทั่วกาย
แม้ว่าฮยอกแจจะอายแสนอาย
แต่เสียงหวานกลับบอกเสียงเบาหวิว
“ให้ฮยอกเป็นของฮัน...นะ...ได้โปรด”
ฟึ่บ
“อื้อ!!”
สิ้นคำของร่างน้อย
คนที่นอนนิ่งข่มอารมณ์รักก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวดันร่างเล็กลงไปนอนแผ่อยู่บนเตียงนอนนุ่ม
ริมฝีปากประกบจูบอย่างรุนแรงจนฮยอกแจแทบหายใจไม่ทัน มือเรียวกำไหล่กว้างแน่น ในขณะที่ถูกตักตวงความหอมหวานจากโพรงปากอย่างหิวโหย
ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วเรือนกายขาวผ่องอย่างไม่เบามือ
“อาห์...อื้อ...”
ฮยอกแจครางอื้ออึงในลำคอ ยามที่ฝ่ามือหยาบกร้านกำลังฟอนเฟ้นไปทั่วตัวเขา
บีบขยำไปทั่วทุกสัดส่วนราวกับอีกฝ่ายเก็บงำความต้องการมาโดยตลอด
ริมฝีปากก็ยัดเยียดจูบร้อนผ่าวจนน้ำใสไหลซึมลงมาจากขอบปาก
แคว่ก!!
แล้วในวินาทีต่อมา
ฮันคยองก็กระชากเสื้อตัวเล็กทีเดียว มันก็ขาดออกจากกันด้วยพละกำลังของปีศาจหนุ่ม
แต่คนตัวเล็กไม่สนใจ ใบหน้าสวยจัดยังเผยอปากรับปลายลิ้นร้อนที่รุกไล้อย่างมีชั้นเชิง
ร่างขาวผ่องได้แต่นอนระทดระทวยให้ฮันคยองลูบไล้ไปทั่วผิวขาว
“อ้ะอ๊า...อึ้ก...”
ฮยอกแจครางเสียงพร่า เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องแรงๆ
แรงบดจูบที่ทำให้ผิวเนื้อขาวเป็นรอยแดงอย่างแน่นอน
“หวาน...หอมหวานเหลือเกิน...”
ฮันคยองกระซิบเสียงพร่า ความเจ็บปวดที่ก่อเกิดตรงแก่นกายใหญ่ทำให้เขาคุมสติแทบไม่อยู่
ขณะที่พรมจูบไปทั่วตารางผิว ขบเม้มที่ตุ่มไตสีหวาน ดูดดึงแรงๆ จนฮยอกแจกระตุกวาบ
สะโพกเล็กบิดเกร็งไปมา
“อ้ะ...อื้อ...เลียอีก...ฮัน...อือ...”
ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดปาก ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อปีศาจหนุ่มกำลังใช้ฟันคมขบกัดที่ยอดอกสีหวานเบาๆ
จนมันยิ่งแข็งตึง มืออีกข้างก็บีบขยี้อย่างรุนแรง แต่แทนที่จะเจ็บ
อารมณ์ความปรารถนาของฮยอกแจกลับถูกปลุกขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ
“ฮื่อ...อึ้ก...อาห์...”
ฮยอกแจครางอื้ออึงไปทั่วห้องกว้าง เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังถกกางเกงของเขาลงไปกองที่ปลายเท้า
ฝ่ามือหยาบกร้านก็สอดเข้าใต้เรียวขาขาว กอบกำแก่นกายเล็กแล้วชักรูดอย่างไม่เบาแรง
จนความเสียดเสียวยิ่งพุ่งวาบเข้ามาในร่างกาย
“ฮยอกแจ ข้ารักเจ้าเหลือเกิน...”
ฮันคยองกระซิบบอก ยามที่ยังดูดเม้มไปทั่วเรือนร่างเล็ก
มือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นเนื้อตัวนุ่มๆ อย่างอดรนทนไม่ไหว จนเสียงจูบดังคลอเคลียไปกับเสียงหวานที่ครางพร่า
จนทำให้ไฟรักยิ่งลุกโหมขึ้นมาอย่างไม่อาจหยุดยั้ง
“ฮยอกก็...รักฮัน...นะ อื้อ...”
ฮยอกแจส่ายสะบัดหน้าไปมาบนที่นอนนุ่ม มือเรียวกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น
ยามที่มองคนตัวโตกำลังไล่จูบไปทั่วทุกตารางผิว ขณะที่เรียวขาขาวแยกออกกว้างให้เห็นแก่นกายสีหวานที่สั่นระริกในมือใหญ่
ฟึ่บ
“อ้ะ...”
เพียงแค่ฮันคยองพลิกร่างน้อยทีเดียว ฮยอกแจก็อยู่ในท่าคลานเข่าบนเตียงนุ่ม
มือเล็กกำพนักเตียงเอาไว้มั่น ขณะที่รู้สึกว่าฮันคยองกำลังใช้ปลายลิ้นเลียแผ่นหลังขาวผ่อง
บดจูบตั้งแต่ต้นคอ ไต่ระลงมาตามแนวกระดูกสันหลังอย่างที่ทำให้เรือนกายยิ่งร้อนรุ่ม
ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ฟันคมขบกัดกลีบปากล่างแน่น
“ฮื่อ...อึ้ก...อาห์...”
ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดปาก เพราะฝ่ามือใหญ่ยังคงชักรูดให้อย่างต่อเนื่อง
นัยน์ตาสวยยิ่งคลอหน่วยด้วยน้ำตาแห่งความต้องการ เรือนร่างสั่นระริกไปหมดกับความรุนแรงแสนเร่าร้อนที่ได้รับ
หมับ
ฮันคยองผละมือทั้งสองข้างมาเพื่อบีบขยำก้นขาวที่นุ่มละมุม
คลึงไปมาจนฮยอกแจได้แต่แอ่นร่างโค้งขึ้น ใบหน้าสวยแดงซ่านกับแรงอารมณ์รัก
มือเรียวได้แต่จิกลงกับพนักเตียง
สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่กำลังเป่ารดที่ก้นขาว
“อ๊า!!!!!” แล้วคนตัวเล็กก็หวีดร้องออกมาเต็มเสียง
เมื่อปีศาจหนุ่มแหวกก้นนุ่มออก แล้วใช้ปลายลิ้นสัมผัสเข้าที่ช่องทางสีสด
ปลายลิ้นที่บ้างสะกิด บ้างแหย่จนฉ่ำชื้นไปหมด แผ่นท้องขาวผ่องถึงกับกระตุกเกร็ง ขาเรียวก็จิกลงบนเตียงนุ่มแรงขึ้น
“อาห์...อื้อ...อึ้ก...”
เสียงหวีดหวานยิ่งดังก้องห้องนอนแสนน่ารัก เมื่อฮยอกแจแทบจะขาดใจตายกับความร้อนแรงที่ได้รับ
มือเรียวเลื่อนมาบีบขยำหมอนนุ่มเอาไว้เมื่อช่องทางด้านหลังชุ่มโชกไปด้วยน้ำลาย
แล้วเป็นฝ่ายแหวกขาขาวให้กว้างขึ้นเพื่อให้อีกฝ่ายปรนเปรอให้มากขึ้น
“อึ้ก...”
ยิ่งฮันคยองเอื้อมมือมาเกาะกุมแก่นกายเล็ก
ทั้งที่ปลายลิ้นร้อนยังทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมจนฮยอกแจก็ได้แต่แอ่นกายโค้งขึ้น
นัยน์ตาสวยหลับลงกับความสุขซ่านที่ได้สัมผัส
ในเวลานี้ฮันคยองแทบไม่หลงเหลือสติใดๆ
ร่างกายของร่างเล็กยังเหมือนเดิม ยังโต้ตอบกับเขาเหมือนเดิม
จุดไวความรู้สึกทุกแห่งบนร่างกายนี้เขารู้จักดี และรู้ว่าต้องทำยังไง
จนความต้องการของหัวใจไหลทะลักออกมา
ฮยอกแจคือเมียของเขา...เจ้าหญิงน้อยคือเมียของกระหม่อม
และจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป
ฟึ่บ
“อ้ะ...เจ็บ!!”
ความคิดของปีศาจหนุ่มที่ทำให้ปลายนิ้วยาวกดแทรกเข้าที่ช่องทางนุ่ม
ทว่าเสียงร้องที่ควรจะสุขสมกลับเป็นสิ่งที่ทำให้สติทุกอย่างที่ปลิวหายไปกลับเข้าหัวฮันคยองอีกครั้ง
นัยน์ตาคมก้มมองช่องทางอุ่นร้อนที่กำลังตอดรัดนิ้วเขาจนแทบขยับไม่ได้
แล้วยังร่างน้อยที่กำลังบอกว่า...เจ็บ
ความแตกต่างของฮยอกแจทั้งสองชาติ...ตอนนี้ฮยอกแจกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
“มะ...ไม่เป็นไร...ฮยอกทนได้...ฮัน...”
ฮยอกแจที่สัมผัสได้ถึงความลังเลของร่างสูงร้องบอกเสียงแผ่ว
มือเรียวไขว้คว้ามาด้านหลังจนฮันคยองต้องส่งมือไปประสานกันแน่น
“ฮยอกทนได้...ไม่เจ็บ...ไม่เจ็บเลย”
ร่างน้อยร้องบอกเสียงสั่น ทั้งที่ปลายนิ้วยาวที่สอดเข้าเพียงนิ้วเดียวทำให้ความเจ็บแล่นริ้วไปทั่วกาย
ช่องทางด้านหลังบีบเกร็งเข้าหากันบ่งบอกว่าเจ้าตัวเจ็บไม่น้อย
จุ๊บ
ฮันคยองนิ่งไปนิดกับเสียงหวานที่สั่นสะท้าน
หัวใจที่กำลังถูกไฟรักรุมเร้าพลันสงบลงเพียงเพราะร่างน้อยเอาใจใส่ความต้องการของเขา
ทั้งที่ร่างกายคนตัวเล็กต้องเจ็บกับสิ่งที่เกิดขึ้น
จนเรียวปากได้รูปก้มไปกดจูบที่แผ่นหลังบอบบางแผ่วเบา
“ฮัน...มะ...ไม่...”
คนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวทันทีเมื่อปลายนิ้วยาวที่เข้ามาเบิกทางถูกดึงกลับออกไป
ร่างน้อยจะหันมาประท้วง ทว่าฮันคยองกลับกดจูบที่เนินไหล่บอบบาง ดูดเม้มเบาๆ
ราวกับปลอบโยน ก่อนที่จะดึงกางเกงตัวเองให้พ้นตัว
“ข้าไม่เป็นไร...”
ฮันคยองว่าเสียงพร่า
ยามที่แก่นกายใหญ่ที่พองโตกำลังถูเข้าที่ร่องหลืบสีหวานจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก แต่แทนที่ปีศาจหนุ่มจะสอดใส่เข้ามา
มือใหญ่กลับดันใบหน้าสวยมารับจูบร้อนผ่าวอีกครั้ง จูบที่ค่อยๆ ทวีความรุนแรงมากขึ้น
“อ้ะ” แล้วฮยอกแจก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังขยับถูอยู่ตรงร่องหลืบสีหวาน
เรียวขาขาวถูกดันให้ชิดกันเพื่อให้ฮันคยองกดกายถูไถไปมากับร่องก้น
มือใหญ่ก็ขยับมารูดรั้งที่แก่นกายเล็กอีกครั้ง จนมือเรียวจิกลงกับหมอนใบนุ่ม
เสียววาบไปทั้งตัวกับเนื้อตัวอีกฝ่ายที่เสียดสีไม่ห่าง
“อาห์ ฮยอกแจ...”
เสียงทุ้มที่คำรามเบาๆ ตรงซอกคอทำให้ขนอ่อนลุกซู่
ร่างเล็กเริ่มขยับให้สะโพกนุ่มยิ่งเสียดสีกับอีกฝ่ายมากขึ้น
เสียงครวญครางเริ่มกลับมาอีกครั้งกับสัมผัสที่วูบวาบไปทั้งตัว
“ฮัน...อ้ะๆ...ฮยอก...ไหว...”
ฮยอกแจครวญครางแผ่วๆ เมื่อคนตัวโตไม่สอดแทรกท่อนเนื้อใหญ่ที่ร้อนจัดเข้ามา
เพียงแค่สัมผัสจากภายนอกเท่านั้นจนปีศาจหนุ่มขยับไปกดจูบที่แก้มนุ่ม
ข้ารู้ดี...ข้ารู้ดีว่าเจ้ารองรับข้าไหว
แต่ข้ายังทำไม่ได้
ฟึ่บ
“อ๊ะ...อึ้กๆ...”
ฮันคยองไม่คิดตอบอะไร นอกจากฝ่ามือใหญ่ที่ขยับให้ด้วยจังหวะที่มากขึ้นจนกายเล็กถูไถไปกับเรือนร่างแข็งแกร่งด้านหลัง
เรียกเสียงครางต่ำๆ ที่ดังอยู่ในลำคอ คลอไปกับเสียงครวญครางหวานๆ
ยิ่งฮันคยองขยับให้เร็วขึ้น
ฮยอกแจก็แทบจะคิดอะไรไม่ออก ได้แต่ขยับกายไปตามที่อีกฝ่ายนำทาง
เรือนร่างที่แนบชิดกันยิ่งเสียดสีกันจนก่อให้เกิดไฟรักที่ลุกโชนมากขึ้นเรื่อยๆ
“อ้ะ...อ๊าาาา”
เสียงหวานหวีดร้องออกมาเต็มเสียง ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ พร้อมๆ
กับที่ปีศาจหนุ่มจะผละห่างออก ทั้งที่ความร้อนผ่าวยังไม่ได้รับการปลดปล่อย
“แฮ่กๆ...ฮะ...ฮันคยองฮะ”
ฮยอกแจที่หมุนกายกลับมาอีกครั้งร้องเรียกเสียงสั่นเครือ
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะดึงกางเกงขึ้นมาสวมปิดบังเรือนร่างใหญ่ของตน
ความไม่เข้าใจซัดวูบเข้ามาในอกทันที
หรือเขาจะจืดชืดเกินไปจนฮันคยองไม่คิดสนใจจริงๆ
สายตาและเสียงหวานที่เอ่ยเรียก ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังปวดร้าวไปทั้งตัวได้แต่ใจกระตุก
สายตาดื้อรั้นที่เขารู้จักดีทำให้ได้แต่ข่มกลั้นความต้องการที่จะโถมเข้าหาร่างน้อย
ทั้งที่ตัวเขาต้องการคนที่นอนตัวเปล่าเปลือยอยู่ตรงหน้า แต่มือใหญ่ก็ทำเพียงฉวยมือเล็กมากอบกุมความใหญ่โตของตน
“ช่วยข้าที...ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเจ็บ...คนดี”
ฮันคยองกระซิบปลอบ ขณะที่บังคับให้มือเรียวขยับให้เขาอย่างเชื่องช้า
ฟันคมขบกันแน่นยามที่ความนุ่มนวลของมือนิ่มกำลังรูดรั้งให้
เสียงทุ้มคำรามต่ำจนฮยอกแจหน้าร้อนวูบ ทว่ามือเรียวกับกำเอาไว้แน่น
แล้วเป็นฝ่ายขยับให้เองโดยไม่ต้องบังคับ
“อย่างนี้...หรือฮะ...” ร่างน้อยที่ไม่อยากเข้าใจเหตุผลว่าอีกฝ่ายกลัวเขาเจ็บมากนัก
ทั้งที่เขาพร้อมแล้วได้แต่ขยับให้อย่างเบามือ
ความร้อนผ่าวที่กำลังอยู่ในฝ่ามือทำให้ร่างเล็กเต็มใจเหลือเกินที่จะทำ
ภาพการกระทำของร่างเล็กที่หน้าแดงก่ำ
แต่ตั้งอกตั้งใจให้ความสุขกับปีศาจหนุ่มทำให้ร่างสูงยิ่งเต็มไปด้วยอารมณ์
ทว่านัยน์ตาคมกลับจ้องแก้มใสอย่างแสนรัก
ยัง...ยังไม่ถึงเวลาของเรา
...........................................................
คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น