วันพฤหัสบดีที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

NC scent of love_27


NC scent of love_27




            ฮยอกแจรู้สึกเพียงว่าใจมันอ่อนยวบกับคำว่าชอบคำนี้

            และเมื่อใบหน้าคมคายขยับมากดจูบที่เรียวปากหอมหวาน คนตัวเล็กก็ได้แต่ปิดปรือดวงตาอย่างยินยอม จูบที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างอ่อนหวาน ปลายลิ้นที่ยิ่งร้อนเพราะอุณหภูมิในร่างกายของอีกฝ่ายที่สูงขึ้นไล้เลียไปทั่วกลีบเนื้อนิ่ม แล้วสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นนุ่ม ตวัดเกี่ยวความนุ่มนิ่มจนร่างเล็กได้แต่สั่นสะท้าน มือเรียวที่ยามแรกผลักไสกลับยกขึ้นเกาะเกี่ยวไหล่แกร่งที่เปลือยเปล่า ปลายนิ้วสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของชายหนุ่มตรงหน้า

            “อ้ะ...ฮัน...” เสียงหวานที่ครวญครางเบาๆ อย่างไม่ประสายิ่งเร่งเร้าความต้องการของคุณหมอหนุ่มที่แทบไร้สติ รู้เพียงว่าต้องการสัมผัสความอ่อนหวานของคนตรงหน้า

            “ฮยอกแจครับ...ฮยอกแจ...” เสียงทุ้มกระซิบเรียกไม่ขาดปาก หลังจากที่ตักตวงความหอมหวานจากเรียวปากอีกฝ่ายจนฮยอกแจแทบหายใจไม่ทัน เนื้อตัวด้านบนยิ่งเสียดสีเข้าหากันปลุกความต้องการที่หลับเงียบให้ตื่นขึ้นมา

            และยิ่งขยับเข้าหากันเท่าไหร่ ความต้องการนั้นก็ไม่ใช่เพียงแค่ค่อยๆ ตื่นแต่เปรียบเหมือนน้ำมันที่ราดบนเพลิงจนลุกท่วมไปทั้งร่างกายของทั้งคู่

            “อ้ะ ฮัน...ฮื่อ...” คนอ่อนหวานได้แต่ร้องเสียงแผ่วอย่างไม่อาจอดกลั้น เมื่อริมฝีปากร้อนของอีกฝ่ายกำลังระดมจูบไปทั่วลำคอระหงแรงๆ ลากไล้ทิ้งรอยแดงไว้เป็นทาง มือใหญ่ก็กำลังดึงรั้งกางเกงของเขาให้หลุดลงไปกองที่ข้อเท้าขาผ่องอย่างที่เจ้าตัวไม่สามารถแม้แต่จะปฏิเสธ

            ฮยอกแจรู้เพียงว่าความรู้สึกยามนี้มันรุนแรง เร่าร้อน ทว่าอ่อนหวานจนไม่อาจห้ามปรามตัวเองได้ ได้แต่ปล่อยอารมณ์ไปกับอีกฝ่าย และเหนือสิ่งอื่นใดที่ทำให้นางฟ้าตัวน้อยยินยอม

            “ฮยอกแครับ...ฮยอกแจ...” เสียงนุ่มทุ้มที่เอาแต่พร่ำเรียกชื่อเขาด้วยกระแสอ่อนหวานเกินบรรยาย

            หากเขาจะเป็นคนโง่ยอมเสียครั้งแรกให้กับผู้ชายคนนี้เพียงเพราะคำหวานหูที่พร่ำกระซิบอยู่ริมแก้ม เขาก็คงโทษหัวใจที่กำลังยินดีกับความหวานเหลือเกิน

            “อ้ะอ๊า...ฮัน...ฮัน...” ร่างบอบบางได้แต่ครวญครางในลำคอ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่าน เมื่อฝ่ามือทั้งสองข้างกำลังลูบคลึงไปทั่วเนื้อตัวของเขาแวะบีบเคล้นไปมาจนเนื้อตัวยิ่งร้อนรุ่ม ใบหน้าคมคายก็กำลังฝังลงบนแผ่นอกบอบบางของเขา ปลายลิ้นร้อนเลียไปทั่วราวกับชิมรสหวานหอมให้มากที่สุด

            “อ๊า!! ฮัน...อึ้ก...ฮัน...ยะ...อย่า...” ฮยอกแจเผลอจิกเล็บลงบนไหล่แกร่ง ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงเมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนกำลังตวัดเกี่ยวยอดอกเล็กๆ ของตนไปมา ทั้งสะกิด แล้วก็หมุนคลึงจนทำให้ร่างทั้งร่างปั่นป่วน มือเรียวขยับไปขยุ้มเส้นผมสีเข้มของอีกฝ่ายอย่างหวังระบายอารมณ์

            “หวาน...จังเลยครับ ฮยอกแจ...” เสียงทุ้มกระซิบแผ่ว ยิ่งส่งปลายลิ้นมาตวัดเลียไปรอบๆ ส่วนฐานจนสัมผัสได้ถึงความแข็งตึงของตุ่มไตที่กลืนกินอย่างไม่รู้จักพอ ให้อ้าปากออกงับอย่างหยอกเย้าเสียจนเสียงหวานยิ่งครวญครางออกมาอีกระลอกนึง

            “ฮัน...อึ้ก...ฮื่อ...ฮยอก...มะ...” ฮยอกแจกัดปากตัวเองแน่น ขาเรียวยิ่งเบียดชิดกันแน่น เมื่อแก่นกลางลำตัวกำลังขยับขยายจนอึดอัดไปหมด ริมฝีปากสีสวยก็เผยออ้าน้อยๆ เพื่อฮุบอากาศ ขณะที่กำลังถูกปรนเปรออย่างถึงใจตรงแผ่นอกอย่างนี้

            ฟึ่บ

            “อ้ะ ฮัน...ฮยอกอาย...” คนตัวเล็กได้แต่ร้องเสียงแผ่ว เมื่อชั้นในถูกดึงรั้งออกไปจนหมด จนเหลือแต่ร่างเปลือย มือเรียวรีบยกขึ้นหมายจะปิดส่วนล่างที่น่าอายของตัวเองเอาไว้ แต่ไม่ทันฝ่ามือใหญ่ที่รวบข้อมือเล็กขึ้นสูง แสงจากท้องฟ้าภายนอกยิ่งส่องสว่างเข้ามาเห็นเรือนร่างขาวที่น่าหลงใหลและแก่นกายน่ารักที่กำลังตื่นขึ้นมาทักทายชายหนุ่ม

            “สวยจังเลยครับ...ฮยอกแจ...คุณน่ารักจังเลย...”

            “อ้ะ ฮัน...ยะ...อย่าฮะ...ฮื่อ...” ฮยอกแจได้แต่ส่ายหน้าไปมาบนหมอนใบนุ่มเมื่อฮันคยองกำลังใช้มืออีกข้างสะกิดส่วนปลายฉ่ำน้ำของเขาอย่างเบามือ ความเสียวซ่านก็แล่นปราดไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย ใบหน้าสวยยิ่งแดงซ่านหอบหายใจถี่กับความต้องการที่ซัดสาดเข้ามาราวกับคลื่นยักษ์กระทบฝั่ง

            ต้องการ...ต้องการมากกว่านี้

            ความคิดที่ไม่ต่างจากคนตัวโตที่กำลังดึงกางเกงนอนของตัวเองทิ้งไปลวกๆ ใบหน้าคมคายก็ฉกวูบลงที่แผ่นท้องขาวแล้วกดจูบแรงๆ สูดกลิ่นหอมๆ เข้าเต็มปอด

            “ฮะ...ฮันคยองฮะ...ฮื่อ...มะ...มัน...อ้ะ...” ฮยอกแจได้แต่เชิดหน้าขึ้นสูง มือเรียวขยับมากำผ้าปูเตียงแน่น เมื่อชายหนุ่มกำลังดูดเม้มแผ่นท้องขาว ฝ่ามือใหญ่ก็กำลังสอดลึกเข้าใต้เรียวขาแล้วดึงดันแยกออกเสียกว้าง เรือนร่างสูงใหญ่ก็แทรกเข้ามาตรงกลาง ยามที่มือข้างหนึ่งกำลังหยอกล้อส่วนอ่อนไหวของเขา อีกมือก็กำลังสอดลึกเข้าไปแล้ว....

            “อ๊าาาา!!! ฮะ...ฮันอย่า...ฮยอกเสียว...อื้อ...อึ้ก...” ฮยอกแจหวีดร้องออกมาเบาๆ ร่างบางกระตุกขึ้นแรงๆ เมื่อปลายนิ้วร้อนผ่าวของฮันคยองกำลังถูไถที่ช่องทางด้านหลังอย่างเบามือ สะกิดเขี่ยจนเนื้อตัวร้อนวูบวาบ ปลายนิ้วโป้งก็ถูเข้าออกรอบปากทางเข้าไปมาจนฟันคมยิ่งกัดปากตัวเองแน่น

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาาาา...” ฮยอกแจกระตุกไปทั้งร่าง เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวครอบลงที่แก่นกายเล็กแล้วขยับรูดรั้งราวกับกินของหวานรสอร่อย ใบหน้าสวยก็ส่ายสะบัดไปมาราวกับระบายความเสียวซ่าน แล้วยิ่งครวญครางมากแค่ไหน ชายหนุ่มก็ยิ่งใช้ริมฝีปากดูดชิมรสชาติที่ไหลซึมออกมาเข้าปากมากขึ้นเท่านั้น ราวกับอยากฟังเสียงหวานที่เร้าอารมณ์มากกว่านี้

            “ฮื่อ...อ้ะ...อ๊า...” ปลายนิ้วยาวกำลังกดสอดเข้ามาในช่องทางด้านหลังจนคนที่กำลังเสียวซ่านในรสรักถึงกับสะดุ้ง ร่างกายช่วงล่างยิ่งบิดเกร็ง ตอดรัดปลายนิ้วที่นำพาความเจ็บปวดทว่าสุขสมมาให้มากขึ้นเรื่อยๆ

            แรงตอดรัดที่ทำให้คนตัวโตแทบทนไม่ไหว แทนที่จะมือใหญ่จะค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปช้าๆ ชายหนุ่มกลับกระแทกปลายนิ้วยาวเข้าไปจนสุดให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ดวงตาเบิกโพรง เสียงหวานครางลั่นประสานไปกับเสียงสายฝนตกกระหน่ำภายนอก

            “ฮื่อ ฮัน...ฮัน...อ่ะอ๊าาา”

            “ฮยอกแจ สวย คุณสวยมากเลยรู้มั้ย” ฮันคยองพึมพำบอกอย่างไม่ได้สติ ยามที่กลับมาประกบจูบที่เรียวปากหอมหวานอีกครั้ง มือใหญ่ก็กำลังกดสอดปลายนิ้วให้อีกฝ่ายที่กำลังทำหน้ายั่วยวนอารมณ์เขาอยู่ ความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับความสุขซ่าน ทำให้เรือนร่างเล็กขยับรับปลายนิ้วเขาอย่างทนไม่ไหว

            และนั่น...ก็ทำให้คนที่แม้จะยังมีสติไม่เต็มร้อยแต่อยากทำให้คนที่รักมีความสุขที่สุดหมดความอดกลั้น

            ฟึ่บ

            หมับ

            “ฮะ...ฮัน...” ฮยอกแจได้แต่ครางเสียงพร่า เมื่อนิ้วยาวดึงออกจากช่องทางสีสวย แล้วร่างเล็กก็ถูกพลิกกลับให้มือเรียวทั้งสองข้างเกาะเกี่ยวกับหัวเตียง สะโพกมนถูกดันให้ลอยเด่นสูงขึ้นแล้วก็รับรู้ถึงปลายลิ้นที่กำลังเลียไปมารอบๆ ปากทางเข้าที่แดงก่ำเพราะแรงเสียดสีเมื่อครู่

            “อ๊าาา...ซี๊ดดด...ฮันฮะ...ยะ...อย่าแกล้ง...อย่าง...นั้น...” เสียงหวานบอกแทบไม่เป็นภาษา สะโพกมนที่ส่ายร่อนไปมา ทำให้ชายหนุ่มหยุดการโลมเลียเอาไว้เท่านั้น ใบหน้าคมคายขยับไปกดจูบที่แผ่นหลังขาวผ่อง ก่อนที่จะช้อนขาเรียวให้ยกสูงขึ้นข้างหนึ่ง

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...อ๊าาาาา...ฮึก...เจ็บ...เจ็บ...ฮัน...ฮยอกเจ็บ...อื้อ...” ฮยอกแจได้แต่ฟุบหน้าลงกับหมอนใบนุ่ม มือเรียวกำพนักเตียงเอาไว้แน่น เมื่อความเจ็บปวดแทบบ้าเข้ามาแทนที่พร้อมกับแก่นกายใหญ่ที่กดลึกเข้ามาอย่างเชื่องช้า น้ำตาหยดใสไหลลงมาจากดวงตาคู่สวยจนทำให้คนที่กอดรัดเอวเล็กเอาไว้ชะงักค้าง

            “ฮยอกแจครับ...” เสียงทุ้มที่เรียกแผ่วๆ ทำให้คนตัวเล็กส่ายหน้าแรงๆ เสียงหวานก็ดังครวญครางในลำคอ จนชายหนุ่มดันร่างของเขาเข้าไปจนสุด รับรู้ได้ถึงความตอดรัดที่ทำให้ร่างกายสุขแทบบ้า ใบหน้าคมคายก็ซบลงกับแผ่นหลังขาวผ่องนิ่ง
           
            “อาห์ ฮยอกแจครับ...อึ้ก...รัดผมแน่นจัง...อืม...” ฮันคยองคำรามในลำคอ ยามที่พรมจูบไปทั่วแผ่นหลังชื้นเหงื่ออย่างหิวกระหาย มือใหญ่ก็ขยับมากำรอบแก่นกายเล็กเอาไว้มั่น แล้วรูดรั้งไปพร้อมกัน จนเสียงครวญครางหวานๆ ดังระงมไปทั่วห้องกว้าง

            “อ้ะอ๊าาา...ฮัน...ฮัน...” แรงสอดแทรกที่กำลังแปรเปลี่ยนความเจ็บปวดเป็นความสุขสม เมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายนอกจนร่างเล็กกระตุกแรง ขาเรียวที่ถูกช้อนขึ้นยิ่งอ้ากว้างออกให้อีกฝ่ายกดแทรกกายเข้ามาลึกขึ้น

            ซ่า ซ่าาา

            เสียงสายฝมภายนอกยิ่งพัดกระหน่ำแต่ไม่ได้ทำให้คนในห้องรับรู้ถึงมันนอกจากเรือนร่างของอีกฝ่ายที่ต่างขยับส่ายเข้าหากันดังพายุกลางฤดูร้อน รุนแรง เร่าร้อน จนไม่อยากให้ทุกอย่างจบลง

            พั่บๆๆ

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เมื่อความสุขสมสาดซัดเข้ามา เรือนร่างยิ่งส่ายกระหวัดเข้าหากัน เสียงครวญครางหวานๆ ประสานไปกับเสียงครางต่ำที่ระงมอยู่ในลำคอ ผ้าปูที่นอนแทบถูกดึงทึ้งขึ้นมาจากฝีมือของคนตัวเล็กที่แทบทนไม่ไหวกับอารมณ์รุนแรงขนาดนี้

            “อื้อ...แฮ่ก...อ้ะอ๊า...ฮื่อ...ฮัน...ฮยะ...ฮยอกไม่ไหวแล้ว...มะ...ไม่ไหวแล้ว...” ใบหน้าสวยเชิดขึ้นยามที่แก่นกายใหญ่ดึงออกแล้วสอดลึกเข้ามาจนสุด เร่งเร้าอารมณ์ที่กำลังถึงจุดหมายปลายทางให้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใบหน้าคมคายก็ระดมจูบที่แผ่นหลังขาว มือข้างหนึ่งรูดรั้งให้เขา อีกข้างก็ปล่อยจากเรียวขาที่ยกให้สูงขึ้นมาขยี้ยอดอกสีหวานแรงๆ

            “อาห์...ผะ..ผมก็ใกล้แล้ว...ฮยอกแจ...” เสียงทุ้มคำรามต่ำๆ ยามที่ยิ่งขยับกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เรียกเสียงครางถี่กระชั้นของคนที่ฟุบหน้าลงกับหมอนไปแล้วให้ดังลั่น จนกระทั่ง...

            “มะ...ไม่ไหวแล้ว อื้ออออออออออออออ!!!!” ฮยอกแจหวีดร้องในลำคอ ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่แล้วร่างเล็กก็เกือบจะทรุดฮวบลง ถ้าไม่ใช่เพราะฮันคยองจับเอาไว้มั่น เสียงหอบหายใจปนคำรามดังชิดริมหู ยามที่ชายหนุ่มยังดันกายเข้ามาเร็วแรง

            “อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม” เสียงทุ้มคำรามออกมา และปล่อยน้ำขุ่นขาวให้เข้ามายังเรือนกายเล็กจนไหลย้อนออกมาเต็มเรียวขาขาวผ่อง

            ตุบ

            ชายหนุ่มทิ้งร่างลงกอดรัดร่างเล็กเอาไว้แน่น ยามที่ยังไม่ดึงรั้งกายออกมา เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วห้อง มือใหญ่ทั้งสองข้างก็สอดรัดเอวเล็กเอาไว้มั่นอย่างไม่คิดจะยอมปล่อยออก

.......................................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น