NC
LL ตอนพิเศษ : หวงหลาน (?)
RRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์กรีดร้องดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้างที่ทำให้คนที่อยู่ในห้วงอารมณ์รักรู้สึกตัว
ทว่า ฮยอกแจไม่คิดจะรับสายในเวลานี้ เพียงเร่งริมฝีปากให้เร็วขึ้น
แอ่นตัวรับสัมผัสของปลายนิ้วที่ทำให้ร่างแทบจะระเบิดพรูเป็นเสี่ยงๆ ผิดกับฮันคยอง
“พอแล้ว ฮยอกแจ”
มาเฟียหนุ่มดึงร่างน้อยที่กำลังมอบความสุขให้เขาออก พร้อมกับดึงปลายนิ้วออก
ที่ทำให้ฮยอกแจสะดุ้งวาบ ดวงตาฉ่ำน้ำเงยขึ้นอย่างเว้าวอน
“อา...ฮยอกแจ...ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...อึ้ก...ฮยอกแจต้องการ...ต้องการของอา...”
เสียงร้องขอที่ดังพร้อมกับเสียงโทรศัพท์ที่แผดเสียงลั่น
ทำให้ฮันคยองดึงร่างเล็กมานั่งตัก แล้วเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์ของฮยอกแจขึ้นมา
ตาคมเหลือบมองหน้าจอเพียงนิด
แม้เสียงรอสายนี้จะสำหรับคนในครอบครัว แต่คราวนี้...ไม่ใช่ลีแตฮี
“รับสิ ไอ้คิบอมโทรมา”
ฮันคยองกระซิบชิดริมหูคนที่ถูกจับมานั่งซ้อนตัก
จนฮยอกแจที่กำลังถูกแก่นกายใหญ่เสียดสีที่ปากทางเข้าส่ายหน้าแรงๆ
“ตะ...แต่...”
“มันคงเป็นห่วง”
ทว่า คำของฮันคยองก็ทำให้ร่างน้อยเม้มปากแน่น
ส่งมือที่สั่นระริกไปรับโทรศัพท์มาถือไว้
เสียงที่เงียบและดังขึ้นใหม่ทำให้รู้ว่าอาแท้ๆ คงเป็นห่วง จนได้แต่กดรับมือไม้สั่น
“ฮะ...อา...”
เสียงหวานสั่นระริก เมื่อคนด้านหลังกำลังบีบขยี้ยอดอกสีหวานแรงๆ เอวเล็กก็ทำได้เพียงส่ายร่อนไปมา
“เป็นอะไรหรือเปล่าเจ้าตัวเล็ก
แล้ววันนี้ไปค้างกับไอ้ฮันหรือ ทำไมไม่โทรบอกอา”
เสียงของอาหนุ่มที่ดูแปลกใจไม่น้อยดังมา ทำให้ฮยอกแจที่กัดปากแน่นบอกเสียงสั่นเทา
“ฮะ...ฮยะ...ฮยอกแจมาค้างกับอาฮัน...ขะ...ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอก...”
หมับ
“!!!” คนที่กำลังคุยกับอาแท้ๆ เบิกตากว้าง
เมื่อเอวเล็กถูกดึงขึ้นจนแก่นกายใหญ่จ่อชิดอยู่ที่ช่องทางด้านหลัง
ความตื่นกลัวและตื่นตัวพุ่งวาบเข้ามาในอก ยามฟังเสียงคิบอมบอกมาตามสาย
“ไม่สบายหรือฮยอกแจ
อาว่าเสียงเราแปลกๆ”
“มะ...ไม่...ยะ...อย่าอาฮัน...อย่าเพิ่ง...”
ฟึ่บ
ตุบ
“อ๊าาาาาาา!!!” ยังไม่ทันที่ฮยอกแจจะตอบคำจนจบ ร่างทั้งร่างก็สะดุ้งเฮือก
เสียงห้ามเปลี่ยนเป็นเสียงหวีดร้องสุดเสียง มือปล่อยโทศัพท์ให้หล่นตุบลงกลางเตียงนอน
ยามที่แก่นกายใหญ่กดสอดเข้ามาในช่องทางที่พรั่งพร้อมทีละน้อย
มือเรียวเกาะเกี่ยวตัวคนด้านหลังไว้ ยามที่หอบหายใจรุนแรงกับความต้องการที่พุ่งขึ้นสูงจนน่ากลัว
ความต้องการที่มากพอให้ฮยอกแจเป็นฝ่ายกดกายรับจนกายทั้งสองแนบชิดเป็นเนื้อเดียว
ไม่สนใจแล้วว่าอาหนุ่มจะอยู่ที่ปลายสาย ไม่สนใจแล้วว่าอาหนุ่มฟังอยู่ทุกคำ เมื่อการที่ถูกหยอกเย้ามาตลอดกำลังทำให้ร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป
ฟึ่บๆ
“อ้ะ...อา...อาฮัน...ฮื่อ...”
ฮยอกแจปิดปากตัวเองแน่น ยามที่เป็นฝ่ายดึงกายขึ้นแล้วขย่มลงแรงๆ
จนแก่นกายใหญ่ฝังลึกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่ฮันคยองก็คำรามต่ำๆ
มือใหญ่เอื้อมไปคว้าโทรศัพท์ที่วางนิ่งอยู่บนเตียง
“ฮยอกแจอยู่กับกู
เท่านี้นะ ไม่ว่าง” ฮันคยองว่าจบก็กดตัดสายแล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่สนใจเสียงของเพื่อนสนิทที่คำรามลั่น
แน่นอนว่าได้ยินและรับรู้แล้วว่าพวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่ ในเมื่อ...
“อา...อาแกล้ง....อึ้ก...ฮยอกแจ...แกล้ง...”
คนที่เข้าใจแล้วว่าอายยิ่งกว่าตอนแรกเป็นยังไงบอกเสียงสั่น แต่เรือนร่างเล็กก็ไม่หยุดแรงที่ขย่มขึ้นลงด้วยอารมณ์ที่พัดโหมไปไกล
ใบหน้าเรียวได้เพียงหันมามองด้วยตาฉ่ำน้ำ
บอกเสียงสั่นระริกที่ทำให้ฮันคยองขยับไปขยี้ริมฝีปากแรงๆ
“แล้วอาจะยิ่งกว่าแกล้งให้ดู”
ฟึ่บ
ว่าจบปุ๊บ
ฮยอกแจก็ถูกดันให้ให้อยู่ในท่าคลาน ร่างกายช่วงบนแนบไปกับเตียงนุ่ม ขณะที่สะโพกถูกดึงสูง
ก่อนที่...
“อ๊าาาาาาาา...ระ...แรงไป..แรง...ฮยอกแจ...อ้ะอ๊า...มะ...ไม่...อื้อ...ไม่ไหว...อึ้กๆ...อา...อา...”
คนตัวเล็กเบิกตากว้าง สองมือขยุ้มเตียงแทบจะดึงมันขาดคามือ
เมื่อแก่นกายใหญ่สวนเข้ามารัวแรง ทว่ามันไม่ได้เจ็บ แต่มันกำลังทำให้ร่างทั้งร่างสุขสมมากจนเกินไป
มากจนแทบจะลืมหายใจ ทำได้เพียงแอ่นกายรับ จนเนื้อตัวสั่นคลอน
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องรุนแรงไปทั่วห้อง
เสียงที่ดังคลอไปกับเสียงหวีดหวานที่ครางกระเส่า
“อาห์...ว่าอาแก่...ไม่ได้แล้วนะ...”
“อ้ะ...อาห์...มะ...ไม่ว่าแล้ว...ไม่...อา...อาฮะ...ตรงนั้น...ตรงนั้นอีก...”
ฮยอกแจส่ายส่ายหน้าแรงๆ ยามที่รองรับความต้องการที่กดกระแทกเข้ามาเสียดสีกับผนังอ่อนนุ่มที่กำลังบีบรัดตัวอย่างรุนแรง
คลื่นความปรารถนาที่แสนดิบเถื่อนคลุ้งไปทั่วทั้งห้องนอนกว้างจนคนได้รับแทบขาดใจ
ฟึ่บ
แต่แล้ว
ฮันคยองก็พลิกร่างเล็กแล้วดึงขาข้างหนึ่งให้สูงขึ้นจนเห็นเนื้อตัวขาวผ่องอย่างชัดเจน
ขณะที่แก่นกายใหญ่ก็ผ่อนแรงลงเพียงนิด แล้วกดสอดลึกเข้าไปย้ำๆ จนคนได้รับหอบสะท้าน
มือเรียวส่ายเปะปะไปทั่วกับความร้อนแรงที่มากขึ้นเรื่อยๆ
“จูบ...จูบฮยอกแจที...อาฮะ...อา...”
คำขอที่ฮันคยองโน้มตัวไปขยี้จูบปากเล็กอย่างรุนแรง
ขณะที่ฮยอกแจก็อ้าปากรับอย่างต้องการความหวานมาช่วยดับความร้อนที่รุนแรงนี้สักนิดก็ยังดี
จูบร้อนที่ต่างฝ่ายต่างประกบเข้ามา
ลิ้นนิ่มพลิกแพลงไปมาในโพรงปากเล็กเพื่อสัมผัสกันให้แนบแน่นยิ่งกว่าเดิม
ก่อนที่ร่างของฮยอกแจจะกระตุกถี่
มือเรียวคว้าจับกำหมอนใบนุ่มไว้แน่น สะโพกเล็กแอ่นขึ้น
พร้อมกับเสียงหวีดหวานที่ดังก้องไปทั่วห้องกว้าง
“อ๊าาาาาาาาาาา!!!!!”
เสียงหวีดร้องที่มาพร้อมกับน้ำรักที่พุ่งเลอะเปรอะเปื้อนแผ่นท้องของคนทั้งคู่
ขณะที่ฮันคยองยิ่งโถมกายตามคนรักตัวเล็กไปไม่ห่าง เสียงทุ้มก็คำรามก้อง
ใบหน้าคมคายดูเต็มไปด้วยอารมณ์รักที่แสนรุนแรงจนคนที่นอนหมดเรี่ยวแรงหรี่ตาขึ้นมอง
ภาพที่ทำให้คนที่รองรับใจสั่นหวิว
ใบหน้าคมคายของคนที่รักที่สุดที่กำลังดื่มด่ำความสุขจากร่างกายของเขา
แม้จะรุนแรงหนักหน่วง แต่เขากลับไม่เจ็บเลยกับการกระทำที่เกิดขึ้น มีเพียงความสุข
ความซ่านในอารมณ์ที่กำลังจะถูกปลุกมันขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
“ฮยอกแจรักอาฮัน...รักอา...”
เสียงหวานเอ่ยบอกราวเสียงกระซิบที่ทำให้ฮันคยองชะงัก
แล้วโถมตัวไปกอดรัดร่างเล็กแน่น ความต้องการมาถึงสุดปลายทาง เสียงคำรามดังก้อง
ปลดปล่อยความรักเข้าเต็มช่องทางคับแคบจนร่างน้อยสะดุ้งวาบ
................................
กลับไปอ่านต่อที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น