NC ชีวิตเพื่อนาย_25
“อืม
ฮื่อ...” ร่างน้อยเปล่งเสียงครางในคอ มือที่จับไหล่กว้างยิ่งบีบแน่นกว่าเดิม
เมื่อปากร้อนๆ กำลังไล่เลียไปตามร่องอกขาว จนสั่นสะท้าน ลมหายใจเริ่มกระชั้น
ยามที่ความต้องการเบื้องลึกกำลังตื่นขึ้น...ตื่นขึ้น...จนไม่อาจจะปฏิเสธสัมผัสที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ได้
ฟึ่บ
“ฮื่อ
อืม!”
ความชื้นแฉะแตะลงบนหัวนมนุ่มนิ่ม
จนคนได้รับแอ่นอกอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ ร่างกายก็ร้อนวูบวาบ หัวใจเต้นถี่แรง
ลมหายใจหอบกระชั้น ยามที่สองมือก็จับศีรษะอีกฝ่ายเอาไว้
ดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
เวลานี้
ฮยอกแจไม่ได้นึกถึงความทรงจำเลวร้ายครั้งนั้นเลยด้วยซ้ำ
เขารู้สึกเพียงว่าตัวเองกำลังล่องลอย กำลังไร้สติ
มีเพียงร่างกายเท่านั้นที่ขยับเคลื่อนไปตามความต้องการ
ร่างกายที่แอ่นเข้าหาริมฝีปากร้อน
สองมือที่กอดศีรษะเอาไว้แน่น หัวนมที่กำลังชูชันเป็นช่อสวย
เรียกร้องสัมผัสที่แตะเลียไปมา ยิ่งปากอุ่นดูดเลียมากเท่าไหร่
เสียงครางแผ่วพร่าก็ดังออกมาจากริมฝีปากสีสวย
ขณะที่ฮันคยองก็ไม่อาจจะห้ามตัวเองได้
หากนี่คือฝันของเขา เขาเองก็ปรารถนาจะทำในสิ่งที่โลกของความจริงทำไม่ได้
ดวงตาคู่คมทอดมองร่างน้อยใต้ร่าง
คนที่ผิวขาวกำลังขึ้นสีระเรื่อ หอบหายใจอยู่ใต้เรือนร่างของเขา อ่อนยวบยาบ
สัมผัสตรงไหนก็สะดุ้งไหวอย่างไร้เดียงสา
ดวงตาหลับพริ้มอย่างยินยอมจึงยิ่งตอกย้ำว่านี่คือความฝัน เมื่อความเป็นจริงมันไม่สวยงามเท่านี้
นั่นทำให้ปากอุ่นยิ่งลิ้มรสชาติหัวนมนิ่มแรงขึ้น
ดูดเลียราวกับทารกต้องการนมอุ่น สัมผัสจนหัวนมสีหวานน่ารักกำลังแดงก่ำ สลับกันไปมา
จนร่างข้างใต้ยิ่งบิดกายน้อยๆ อย่างไร้เดียงสา ผวาขึ้นมากอดรอบลำคอของเขาอย่างเกินกว่าจินตนาการที่คิดเอาไว้
น่ารักกว่าที่คิด
น่ารังแกกว่าที่คิด และก็น่าทะนุถนอมยิ่งกว่าที่คิดเอาไว้
ความคิดที่ทำให้คนป่วยพรมจูบลงมาที่แผ่นท้องขาว
มองคนที่บิดกายเร่าอยู่ใต้ร่าง กำขยำเรือนผมของเขาเอาไว้
ขณะที่สองมือก็กำลังรั้งกางเกงขายาวให้หลุดจากสะโพก ดึงมันลงไปที่ปลายเท้า
เพื่อเผยให้เห็น...ส่วนสีหวานที่กำลังชูช่ออยู่ตรงหน้า
หมับ
“อาห์...ฮื่อ...อย่า...”
เสียงครางราวกับกระซิบนั่นห้ามเขาไม่ได้
ยามที่มือใหญ่กอบกำมันเอาไว้ สัมผัสได้ถึงความนิ่มลื่นอย่างเบามือ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะใช้ปลายลิ้นไล้เลียเข้าที่ส่วนสีหวาน
จนฮยอกแจสะดุ้งโหยง สองขาจิกเกร็งที่นอนนุ่มเอาไว้แน่น
“อย่า...ฮันคยอง...อย่า...อึ้ก...อย่า...อย่าทำแบบนั้น...ฮยอก...ฮื่อ...”
แทนที่จะทำตามคำสั่ง
ร่างที่ดิ้นน้อยๆ ผลักไหล่อย่างไร้เรี่ยวแรงกลับทำให้ปากร้อนครอบลงที่ส่วนน่ารัก
ปรนเปรอความสุขล้ำให้กับร่างที่หลับตาแน่น ร่อนเอวส่ายสะโพกอย่างทรมาน
เสียงหอบหายใจยิ่งดังก้อง ผิวกายขาวก็ยิ่งแดงจัดขึ้นเรื่อยๆ
แผล็บ
“มะ...ไม่...ไม่นะ...อย่า...ฮันคยอง...อย่า...ฮื่อ....หยุด
ได้โปรด...”
หากแต่คนที่ร่ำร้องขอให้หยุดกลับสวนกายเข้ามาในโพรงปาก
ดิ้นเร่าๆ อย่างเปี่ยมไปด้วยความต้องการ ให้มังกรตัวร้ายยังคงดูดเลียที่ส่วนน่ารัก
รีดเคล้นน้ำหวานจากปลายฉ่ำที่กำลังหยาดหยดให้เขาลิ้มรสชาติมากขึ้นเรื่อยๆ
หวานฉ่ำเสียจนปากร้อนยิ่งห่อแน่น
ขยับขึ้นลง ปรนเปรอจนเสียงครางยิ่งถี่พร่า สองมือที่กำขยุ้มเรือนผมก็ผละมาบีบไหล่...ทั้งบีบ...ทั้งจิก...ทั้งผลัก...ทั้งดัน
หากแต่คร่ำครวญร้องขอจนคนที่เฝ้าฝันจะมอบความสุขเช่นนี้ให้มาตลอดยิ่งขยับปากแรงขึ้น
ไวขึ้น สูดกลิ่นกายแสนหวานที่กำซาบไปทั่วร่าง
อยากทำให้มีความสุข
อยากปรนเปรอให้ร่ำร้องขอ อยากทำให้คุณหนูฮยอกแจครวญครางจนสุดเสียง
ความฝันที่มันเหมือนจริงอย่างไม่น่าเชื่อ
“ฮ้า...พอ...ไม่...ไม่ไหว
ฮื่อ...ยะ...อย่าเลีย ได้โปรด ฮันคยอง...มากกว่านี้...มากกว่านี้...ฮื่อ...อาห์...ฮันคยอง...”
หมับ
คนที่กำลังยันตัวขึ้นมากอดรอบศีรษะได้รูปอย่างไม่อาจจะห้ามความเสียวกระสัน
ตัวสั่นระริก แบบที่คนฟังก็ขยับริมฝีปากแรงๆ เพียงไม่กี่ที....
“อาห์
อืมมมมม!!!”
น้ำหวานเลิศรสก็พุ่งปรี่เข้ามาเต็มริมฝีปากให้ชายหนุ่มดื่มกินอย่างไม่นึกรังเกียจ
ตรงกันข้าม ปลายลิ้นก็ยิ่งกวาดต้อนทำความสะอาดทุกหยาดหยด
จนคนที่ทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดเรี่ยวแรงครวญครางเสียงสั่น
“พอ...อื้อ...พอแล้ว
เสียว...ฮันคยอง...พอ...ได้โปรด...ไม่ไหวแล้ว...ฮื่อๆ...”
คนที่พยายามดึงรั้งไหล่กว้างให้ผละออก
จนคนที่เลียจนสะอาดทุกหยดผละขึ้นมามองใบหน้าชื้นเหงื่อ
มือใหญ่เสยผมนุ่มลื่นอย่างเบามือ มองเข้าไปในดวงตาที่กำลังเปิดปรือขึ้นช้าๆ
ทั้งยังสั่นไหวด้วยหยดน้ำตาจนน่ารังแก
................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น