วันอาทิตย์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_Imprison 20


NC_Imprison 20


            ฮยอกแจสบกับดวงตาคู่คมที่แสนมีเสน่ห์นิ่ง ก่อนที่ใบหน้าสวยจัดจะเป็นฝ่ายยืดไปประกบจูบที่เรียวปากได้รูป แม้จะไม่เคยมีอะไรกับใครจริงๆ แต่คนตัวเล็กกลับกล้าที่จะส่งมือไปลูบไล้ท่อนเนื้อร้อนของอีกฝ่ายอย่างเบามือจนฮันคยองเกร็งวูบ ความต้องการที่เก็บกักเอาไว้ราวกับถูกปลดปล่อยออกมาอย่างไม่อาจหยุดยั้ง

            “ฮยอกแจ...อย่าทำอย่างนี้” ฮันคยองขบกรามแน่น ยามที่ฝ่ามือนิ่มกำลังลูบไล้ไปทั่ว กอบกำผ่านกางเกงของเขาจนความสุขซ่านที่ไม่ได้สัมผัสมานานกำลังแล่นปราดไปทั่วกาย

            แม้ว่าฮยอกแจจะอายแสนอาย แต่เสียงหวานกลับบอกเสียงเบาหวิว

          “ให้ฮยอกเป็นของฮัน...นะ...ได้โปรด”

            ฟึ่บ

            “อื้อ!!

            สิ้นคำของร่างน้อย คนที่นอนนิ่งข่มอารมณ์รักก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวดันร่างเล็กลงไปนอนแผ่อยู่บนเตียงนอนนุ่ม ริมฝีปากประกบจูบอย่างรุนแรงจนฮยอกแจแทบหายใจไม่ทัน มือเรียวกำไหล่กว้างแน่น ในขณะที่ถูกตักตวงความหอมหวานจากโพรงปากอย่างหิวโหย ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วเรือนกายขาวผ่องอย่างไม่เบามือ

            “อาห์...อื้อ...” ฮยอกแจครางอื้ออึงในลำคอ ยามที่ฝ่ามือหยาบกร้านกำลังฟอนเฟ้นไปทั่วตัวเขา บีบขยำไปทั่วทุกสัดส่วนราวกับอีกฝ่ายเก็บงำความต้องการมาโดยตลอด ริมฝีปากก็ยัดเยียดจูบร้อนผ่าวจนน้ำใสไหลซึมลงมาจากขอบปาก

            แคว่ก!!

            แล้วในวินาทีต่อมา ฮันคยองก็กระชากเสื้อตัวเล็กทีเดียว มันก็ขาดออกจากกันด้วยพละกำลังของปีศาจหนุ่ม แต่คนตัวเล็กไม่สนใจ ใบหน้าสวยจัดยังเผยอปากรับปลายลิ้นร้อนที่รุกไล้อย่างมีชั้นเชิง ร่างขาวผ่องได้แต่นอนระทดระทวยให้ฮันคยองลูบไล้ไปทั่วผิวขาว

            “อ้ะอ๊า...อึ้ก...” ฮยอกแจครางเสียงพร่า เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องแรงๆ แรงบดจูบที่ทำให้ผิวเนื้อขาวเป็นรอยแดงอย่างแน่นอน

            “หวาน...หอมหวานเหลือเกิน...” ฮันคยองกระซิบเสียงพร่า ความเจ็บปวดที่ก่อเกิดตรงแก่นกายใหญ่ทำให้เขาคุมสติแทบไม่อยู่ ขณะที่พรมจูบไปทั่วตารางผิว ขบเม้มที่ตุ่มไตสีหวาน ดูดดึงแรงๆ จนฮยอกแจกระตุกวาบ สะโพกเล็กบิดเกร็งไปมา

            “อ้ะ...อื้อ...เลียอีก...ฮัน...อือ...” ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดปาก ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อปีศาจหนุ่มกำลังใช้ฟันคมขบกัดที่ยอดอกสีหวานเบาๆ จนมันยิ่งแข็งตึง มืออีกข้างก็บีบขยี้อย่างรุนแรง แต่แทนที่จะเจ็บ อารมณ์ความปรารถนาของฮยอกแจกลับถูกปลุกขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ

            “ฮื่อ...อึ้ก...อาห์...” ฮยอกแจครางอื้ออึงไปทั่วห้องกว้าง เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังถกกางเกงของเขาลงไปกองที่ปลายเท้า ฝ่ามือหยาบกร้านก็สอดเข้าใต้เรียวขาขาว กอบกำแก่นกายเล็กแล้วชักรูดอย่างไม่เบาแรง จนความเสียดเสียวยิ่งพุ่งวาบเข้ามาในร่างกาย

            “ฮยอกแจ ข้ารักเจ้าเหลือเกิน...” ฮันคยองกระซิบบอก ยามที่ยังดูดเม้มไปทั่วเรือนร่างเล็ก มือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นเนื้อตัวนุ่มๆ อย่างอดรนทนไม่ไหว จนเสียงจูบดังคลอเคลียไปกับเสียงหวานที่ครางพร่า จนทำให้ไฟรักยิ่งลุกโหมขึ้นมาอย่างไม่อาจหยุดยั้ง

            “ฮยอกก็...รักฮัน...นะ อื้อ...” ฮยอกแจส่ายสะบัดหน้าไปมาบนที่นอนนุ่ม มือเรียวกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น ยามที่มองคนตัวโตกำลังไล่จูบไปทั่วทุกตารางผิว ขณะที่เรียวขาขาวแยกออกกว้างให้เห็นแก่นกายสีหวานที่สั่นระริกในมือใหญ่

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...” เพียงแค่ฮันคยองพลิกร่างน้อยทีเดียว ฮยอกแจก็อยู่ในท่าคลานเข่าบนเตียงนุ่ม มือเล็กกำพนักเตียงเอาไว้มั่น ขณะที่รู้สึกว่าฮันคยองกำลังใช้ปลายลิ้นเลียแผ่นหลังขาวผ่อง บดจูบตั้งแต่ต้นคอ ไต่ระลงมาตามแนวกระดูกสันหลังอย่างที่ทำให้เรือนกายยิ่งร้อนรุ่ม ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ฟันคมขบกัดกลีบปากล่างแน่น

            “ฮื่อ...อึ้ก...อาห์...” ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดปาก เพราะฝ่ามือใหญ่ยังคงชักรูดให้อย่างต่อเนื่อง นัยน์ตาสวยยิ่งคลอหน่วยด้วยน้ำตาแห่งความต้องการ เรือนร่างสั่นระริกไปหมดกับความรุนแรงแสนเร่าร้อนที่ได้รับ

            หมับ

            ฮันคยองผละมือทั้งสองข้างมาเพื่อบีบขยำก้นขาวที่นุ่มละมุม คลึงไปมาจนฮยอกแจได้แต่แอ่นร่างโค้งขึ้น ใบหน้าสวยแดงซ่านกับแรงอารมณ์รัก มือเรียวได้แต่จิกลงกับพนักเตียง สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่กำลังเป่ารดที่ก้นขาว

            “อ๊า!!!!!” แล้วคนตัวเล็กก็หวีดร้องออกมาเต็มเสียง เมื่อปีศาจหนุ่มแหวกก้นนุ่มออก แล้วใช้ปลายลิ้นสัมผัสเข้าที่ช่องทางสีสด ปลายลิ้นที่บ้างสะกิด บ้างแหย่จนฉ่ำชื้นไปหมด แผ่นท้องขาวผ่องถึงกับกระตุกเกร็ง ขาเรียวก็จิกลงบนเตียงนุ่มแรงขึ้น

            “อาห์...อื้อ...อึ้ก...” เสียงหวีดหวานยิ่งดังก้องห้องนอนแสนน่ารัก เมื่อฮยอกแจแทบจะขาดใจตายกับความร้อนแรงที่ได้รับ มือเรียวเลื่อนมาบีบขยำหมอนนุ่มเอาไว้เมื่อช่องทางด้านหลังชุ่มโชกไปด้วยน้ำลาย แล้วเป็นฝ่ายแหวกขาขาวให้กว้างขึ้นเพื่อให้อีกฝ่ายปรนเปรอให้มากขึ้น

            “อึ้ก...” ยิ่งฮันคยองเอื้อมมือมาเกาะกุมแก่นกายเล็ก ทั้งที่ปลายลิ้นร้อนยังทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมจนฮยอกแจก็ได้แต่แอ่นกายโค้งขึ้น นัยน์ตาสวยหลับลงกับความสุขซ่านที่ได้สัมผัส

            ในเวลานี้ฮันคยองแทบไม่หลงเหลือสติใดๆ ร่างกายของร่างเล็กยังเหมือนเดิม ยังโต้ตอบกับเขาเหมือนเดิม จุดไวความรู้สึกทุกแห่งบนร่างกายนี้เขารู้จักดี และรู้ว่าต้องทำยังไง จนความต้องการของหัวใจไหลทะลักออกมา

            ฮยอกแจคือเมียของเขา...เจ้าหญิงน้อยคือเมียของกระหม่อม และจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...เจ็บ!!” ความคิดของปีศาจหนุ่มที่ทำให้ปลายนิ้วยาวกดแทรกเข้าที่ช่องทางนุ่ม ทว่าเสียงร้องที่ควรจะสุขสมกลับเป็นสิ่งที่ทำให้สติทุกอย่างที่ปลิวหายไปกลับเข้าหัวฮันคยองอีกครั้ง

            นัยน์ตาคมก้มมองช่องทางอุ่นร้อนที่กำลังตอดรัดนิ้วเขาจนแทบขยับไม่ได้ แล้วยังร่างน้อยที่กำลังบอกว่า...เจ็บ

            ความแตกต่างของฮยอกแจทั้งสองชาติ...ตอนนี้ฮยอกแจกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง

            “มะ...ไม่เป็นไร...ฮยอกทนได้...ฮัน...” ฮยอกแจที่สัมผัสได้ถึงความลังเลของร่างสูงร้องบอกเสียงแผ่ว มือเรียวไขว้คว้ามาด้านหลังจนฮันคยองต้องส่งมือไปประสานกันแน่น

            “ฮยอกทนได้...ไม่เจ็บ...ไม่เจ็บเลย” ร่างน้อยร้องบอกเสียงสั่น ทั้งที่ปลายนิ้วยาวที่สอดเข้าเพียงนิ้วเดียวทำให้ความเจ็บแล่นริ้วไปทั่วกาย ช่องทางด้านหลังบีบเกร็งเข้าหากันบ่งบอกว่าเจ้าตัวเจ็บไม่น้อย

            จุ๊บ

            ฮันคยองนิ่งไปนิดกับเสียงหวานที่สั่นสะท้าน หัวใจที่กำลังถูกไฟรักรุมเร้าพลันสงบลงเพียงเพราะร่างน้อยเอาใจใส่ความต้องการของเขา ทั้งที่ร่างกายคนตัวเล็กต้องเจ็บกับสิ่งที่เกิดขึ้น จนเรียวปากได้รูปก้มไปกดจูบที่แผ่นหลังบอบบางแผ่วเบา

            “ฮัน...มะ...ไม่...” คนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวทันทีเมื่อปลายนิ้วยาวที่เข้ามาเบิกทางถูกดึงกลับออกไป ร่างน้อยจะหันมาประท้วง ทว่าฮันคยองกลับกดจูบที่เนินไหล่บอบบาง ดูดเม้มเบาๆ ราวกับปลอบโยน ก่อนที่จะดึงกางเกงตัวเองให้พ้นตัว

            “ข้าไม่เป็นไร...” ฮันคยองว่าเสียงพร่า ยามที่แก่นกายใหญ่ที่พองโตกำลังถูเข้าที่ร่องหลืบสีหวานจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก แต่แทนที่ปีศาจหนุ่มจะสอดใส่เข้ามา มือใหญ่กลับดันใบหน้าสวยมารับจูบร้อนผ่าวอีกครั้ง จูบที่ค่อยๆ ทวีความรุนแรงมากขึ้น

            “อ้ะ” แล้วฮยอกแจก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังขยับถูอยู่ตรงร่องหลืบสีหวาน เรียวขาขาวถูกดันให้ชิดกันเพื่อให้ฮันคยองกดกายถูไถไปมากับร่องก้น มือใหญ่ก็ขยับมารูดรั้งที่แก่นกายเล็กอีกครั้ง จนมือเรียวจิกลงกับหมอนใบนุ่ม เสียววาบไปทั้งตัวกับเนื้อตัวอีกฝ่ายที่เสียดสีไม่ห่าง

            “อาห์ ฮยอกแจ...” เสียงทุ้มที่คำรามเบาๆ ตรงซอกคอทำให้ขนอ่อนลุกซู่ ร่างเล็กเริ่มขยับให้สะโพกนุ่มยิ่งเสียดสีกับอีกฝ่ายมากขึ้น เสียงครวญครางเริ่มกลับมาอีกครั้งกับสัมผัสที่วูบวาบไปทั้งตัว

            “ฮัน...อ้ะๆ...ฮยอก...ไหว...” ฮยอกแจครวญครางแผ่วๆ เมื่อคนตัวโตไม่สอดแทรกท่อนเนื้อใหญ่ที่ร้อนจัดเข้ามา เพียงแค่สัมผัสจากภายนอกเท่านั้นจนปีศาจหนุ่มขยับไปกดจูบที่แก้มนุ่ม

            ข้ารู้ดี...ข้ารู้ดีว่าเจ้ารองรับข้าไหว แต่ข้ายังทำไม่ได้

            ฟึ่บ

            “อ๊ะ...อึ้กๆ...” ฮันคยองไม่คิดตอบอะไร นอกจากฝ่ามือใหญ่ที่ขยับให้ด้วยจังหวะที่มากขึ้นจนกายเล็กถูไถไปกับเรือนร่างแข็งแกร่งด้านหลัง เรียกเสียงครางต่ำๆ ที่ดังอยู่ในลำคอ คลอไปกับเสียงครวญครางหวานๆ

            ยิ่งฮันคยองขยับให้เร็วขึ้น ฮยอกแจก็แทบจะคิดอะไรไม่ออก ได้แต่ขยับกายไปตามที่อีกฝ่ายนำทาง เรือนร่างที่แนบชิดกันยิ่งเสียดสีกันจนก่อให้เกิดไฟรักที่ลุกโชนมากขึ้นเรื่อยๆ

            “อ้ะ...อ๊าาาา” เสียงหวานหวีดร้องออกมาเต็มเสียง ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ พร้อมๆ กับที่ปีศาจหนุ่มจะผละห่างออก ทั้งที่ความร้อนผ่าวยังไม่ได้รับการปลดปล่อย

            “แฮ่กๆ...ฮะ...ฮันคยองฮะ” ฮยอกแจที่หมุนกายกลับมาอีกครั้งร้องเรียกเสียงสั่นเครือ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะดึงกางเกงขึ้นมาสวมปิดบังเรือนร่างใหญ่ของตน ความไม่เข้าใจซัดวูบเข้ามาในอกทันที

            หรือเขาจะจืดชืดเกินไปจนฮันคยองไม่คิดสนใจจริงๆ

            สายตาและเสียงหวานที่เอ่ยเรียก ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังปวดร้าวไปทั้งตัวได้แต่ใจกระตุก สายตาดื้อรั้นที่เขารู้จักดีทำให้ได้แต่ข่มกลั้นความต้องการที่จะโถมเข้าหาร่างน้อย ทั้งที่ตัวเขาต้องการคนที่นอนตัวเปล่าเปลือยอยู่ตรงหน้า แต่มือใหญ่ก็ทำเพียงฉวยมือเล็กมากอบกุมความใหญ่โตของตน

            “ช่วยข้าที...ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเจ็บ...คนดี” ฮันคยองกระซิบปลอบ ขณะที่บังคับให้มือเรียวขยับให้เขาอย่างเชื่องช้า ฟันคมขบกันแน่นยามที่ความนุ่มนวลของมือนิ่มกำลังรูดรั้งให้ เสียงทุ้มคำรามต่ำจนฮยอกแจหน้าร้อนวูบ ทว่ามือเรียวกับกำเอาไว้แน่น แล้วเป็นฝ่ายขยับให้เองโดยไม่ต้องบังคับ

            “อย่างนี้...หรือฮะ...” ร่างน้อยที่ไม่อยากเข้าใจเหตุผลว่าอีกฝ่ายกลัวเขาเจ็บมากนัก ทั้งที่เขาพร้อมแล้วได้แต่ขยับให้อย่างเบามือ ความร้อนผ่าวที่กำลังอยู่ในฝ่ามือทำให้ร่างเล็กเต็มใจเหลือเกินที่จะทำ

            ภาพการกระทำของร่างเล็กที่หน้าแดงก่ำ แต่ตั้งอกตั้งใจให้ความสุขกับปีศาจหนุ่มทำให้ร่างสูงยิ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ ทว่านัยน์ตาคมกลับจ้องแก้มใสอย่างแสนรัก

            ยัง...ยังไม่ถึงเวลาของเรา

...........................................................

            คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่


            ขอบคุณมากค่ะ ^^ 

NC_MS Spacial 102


NC_MS Spacial 102



            ซีวอนขยับตัวมาแนบชิดกับร่างบอบบางที่นั่งอยู่ตรงหน้าในทันที ริมฝีปากได้รูปก็บดเบียดแนบชิด ปลายลิ้นร้อนผ่าวไล้เลียกลีบเนื้อนุ่มอย่างร้อนแรง ก่อนจะสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากที่เผยอน้อยๆ เข้าเกาะเกี่ยวกับปลายลิ้นนุ่มนิ่มที่กำลังส่งมาทักทายอย่างรู้งาน

            หมับ

            มือเรียวขยับขึ้นกอดรอบแผ่นหลังกว้างในทันที ยอมรับสัมผัสของคนรักอย่างไม่เกี่ยงงอน ยามที่สัมผัสได้ว่าคนตัวโตกำลังลูบไล้เนื้อตัวอ่อนนุ่มอย่างเบามือ ริมฝีปากก็เคล้นคลึงเนื้อนุ่มไม่ว่างเว้น

            “อืม...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังก้องไปลำคอ ปลุกเร้าความต้องการให้ก่อเกิดขึ้นมาทีละน้อย อ้อมกอดทั้งสองยิ่งกระชับมั่น

            “นะ...นี่ซีวอน...จะทำตรงนี้หรือ...อ้ะ!” ฮีชอลได้แต่ร้องถามปนเสียงหอบเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระก่อนที่จะสะดุ้งน้อยๆ เมื่อมือใหญ่สอดเข้ามาในเสื้อไหมพรมแล้วลูบไล้ยอดอกสีหวานเบาๆ มือเรียวเกาะไหล่กว้างเอาไว้แน่น ยามที่คนตัวโตขยับขึ้นมาส่งยิ้มให้

            “เปลี่ยนบรรยากาศไง” ชายหนุ่มบอกพลางก้มลงกดจูบที่แก้มนวล พรมจูบเบาๆ ไปตามแนวคางสวยจนร่างบางต้องเอียงคอน้อยๆ ยอมรับสัมผัสของคนรักอย่างไม่เกี่ยงงอน

            ฟึ่บ

            ชายหนุ่มผละออกมาเพื่อดึงเสื้อไหมพรมตัวสวยออกอย่างรวดเร็ว โดยที่ฮีชอลก็ร่วมมืออย่างดี เผยผิวเนื้อขาวผ่องที่ไร้รอยตำหนิใดๆ แก่สายตา จนดวงตาคมยิ่งวาววับ

            “อ้ะ!!” ร่างบอบบางเด้งอกขึ้นอย่างเสียววูบ เมื่อมือใหญ่ทั้งสองข้างกำลังยกขึ้นบีบคลึงยอดอกสีหวานเบาๆ จนมันแข็งชัน มือเรียวขยับไปยันกายกับขอบเคาน์เตอร์เอาไว้มั่น ใบหน้าสวยเอียงหนีไปทางอื่นอย่างเขินอายไม่น้อย

            ใบหน้าคมคายขยับเข้ามาซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ดูดเม้มเนื้อนิ่ม อีกทั้งยังใช้ปลายลิ้นดุนดันแรงๆ ประทับรอยสีกุหลาบบนเรือนร่างบอบบางจนคนได้รับกัดปากตัวเองเบาๆ ความเสียวสะท้านก่อเกิดขึ้นทีละน้อย ยิ่งยามที่มือใหญ่ทั้งสองข้างยังบีบขยี้ไม่ได้หยุด

            “อ้ะ...อื้อ...ชะ...ใช้ลิ้นได้มั้ย...ซีวอน” เสียงร้องขอที่ดังเบาๆ ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก ใบหน้าคมคายที่ขยับดูดเม้มเนื้อนิ่มจนขึ้นรอยแดงประปราย ขยับมาที่แผ่นอกบอบบางอย่างรวดเร็ว

            “อย่างนี้หรือ”

            “อื้อ!!” ขาเรียวเกร็งวูบ เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังตวัดเกี่ยวเม็ดเล็กๆ ที่กำลังแข็งชันไปมา ฟันคมขบริมฝีปากล่างแน่น ใบหน้าสวยเชิดขึ้นน้อยๆ อย่างรัญจวนใจ มือเรียวยิ่งจิกเกร็งกับขอบเคาน์เตอร์มากยิ่งขึ้น

            ยิ่งร่างบางบิดกายมากขึ้นเรื่อยๆ ปลายลิ้นร้อนผ่าวยิ่งตวัดเลียอย่างถึงใจ ทั้งดูดทั้งเม้ม ทั้งดุนดันแรงๆ จนแผ่นอกบอบบางเริ่มแดงก่ำ มือเรียวขยับมาซุกไซ้ที่กลุ่มผมหนาอย่างหวังระบายอารมณ์

            “ถอดหน่อยสิคนสวย” ใบหน้าคมคายกระซิบชิดแผ่นอกขาวผ่อง ยามที่ลากปลายลิ้นไปจัดการที่ยอดอกอีกข้าง คำที่ทำให้คนสวยขยับกายขึ้นมาอีกนิด มือเรียวเลื่อนไปปลดซิปกางเกงแล้วพยายามดึงรั้งมันออกไป โดยมีฝ่ามือใหญ่ที่ช่วยด้วยอีกแรง

            เพียงไม่กี่วินาที ร่างขาวผุดผาดก็มีเพียงชั้นในตัวเล็กที่ห่อหุ้มกาย เผยผิวขาวผ่องแก่สายตาคนมอง เรือนร่างที่ซีวอนขยับมามองด้วยนัยน์ตาที่วาววับ มือใหญ่ขยับไปลูบไล้แก่นกายสีหวานที่ซ่อนตัวอยู่ภายในเบาๆ จนเสียงหวานครางพร่า

            “อ้ะ...ยะ...อย่าลูบอย่างเดียวสิซีวอน มันเสียวนะ” เสียงหวานบอกเบาๆ ยามที่ขาเรียวถูกแยกออกห่างจนยันกับพื้นเคาน์เตอร์ นัยน์ตาสวยฉ่ำด้วยหยดน้ำแห่งอารมณ์ที่กำลังจับจ้องใบหน้าคมคายที่ชอบใจกับปฏิกิริยาร่างกายของเขา

            “หึๆ ไม่ลูบอย่างเดียวก็ได้”

            ฟึ่บ

            ว่าจบปุ๊บ มือใหญ่ก็จัดการเกี่ยวชั้นในตัวน้อยให้หลุดมาที่ข้อเท้าขาวผ่องอย่างรวดเร็ว จนฮีชอลได้แต่หันหน้าหนีไปทางอื่นอย่างขัดเขิน แต่ขาเรียวก็ยังคงแยกออกกว้างให้อีกฝ่ายมองไม่คิดปิดบัง

            ก็เห็นกันมาหมดทุกซอกทุกมุมแล้วนี่นา เพียงแต่...มันอดจะเขินไม่ได้

            “อ้ะ!!! ซะ...ซีวอน...” แต่แล้ว ใบหน้าสวยก็ต้องเชิดขึ้น แผ่นท้องขาวผ่องเกร็งวูบ เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังยกขึ้นเกลี่ยที่ช่องทางสีสดเบาๆ มือเรียวยิ่งจิกขอบเคาน์เตอน์แน่นอย่างอดรนทนไม่ไหว

            อาการตอบรับที่แสนน่ารักจนคนแกล้งหัวเราะเบาๆ ในลำคอ ทั้งที่ดวงตาคู่คมกำลังจับจ้องช่องทางสีหวานที่เขารู้ดีว่ามันรัดแน่นมากแค่ไหน

            หมับ

            “อ๊าาาา!!!” ฮีชอลได้แต่หวีดร้องออกมาลั่น ใบหน้าสวยสะบัดแรงๆ เมื่อความร้อนผ่าวกำลังครอบเข้าที่แก่นกายเล็ก ความเสียวสะท้านแล่นวูบไปทั่วกายจนต้องแอ่นร่างเข้าหาอย่างตั้งตัวไม่ทัน แผ่นหลังบอบบางแนบลงกับเคาน์เตอร์เย็นเฉียบในทันที

            “อ้ะอ๊า...ซีวอน...อื้อ...” มือเรียวจับหมับเข้าที่กลุ่มผมสีเข้ม ยามที่ดึงมันเบาๆ หวังระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้น เรือนผมสีบลอนด์เข้มยิ่งส่ายสะบัดไปมาตัดกับผิวขาวจัดที่เต็มไปด้วยรอยแดงประปราย ร่างกายท่อนล่างก็เอาแต่เด้งเข้าหาความร้อนผ่าวอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

            เสียงครวญครางหวานๆ ยิ่งดังก้องไปทั่วทั้งห้องชุดสุดหรู ประสานไปกับเสียงดูดอมแก่นกายเล็กที่กำลังถูกเคลือบด้วยน้ำใส เสียงหวานๆ ที่กำลังทำให้คนฟังทนไม่ไหว

            ฟึ่บ

            “อึ้ก...ลึกอีก...ซะ...ซีวอน...ลึก” แล้วร่างบอบบางก็ต้องสะท้านเยือก เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดแทรกเข้ามาในช่องทางอุ่มนุ่มจนต้องขมิบกายถี่ เสียงหวานครวญครางบอกอย่างหมดสิ้นความอาย มีเพียงความต้องการที่มากกว่านี้

            ต้องการซีวอนมากกว่านี้

            “ขะ...เข้ามาเถอะนะ...ซีวอน...อื้อ...ฉะ...ฉันต้องการ...ต้องการ...อาห์” เสียงครวญครางหวานๆ ที่เจอกับการปรนเปรอทั้งข้างหน้าข้างหลัง มือเรียวยิ่งขยับไปจิกไหล่แกร่งแน่น ทั้งยังบอกความต้องการของตนอย่างหมดเปลือก

            ความต้องการที่ทำให้คนฟังหมดสิ้นความอดทนในนาทีนั้น ใบหน้าคมคายเงยขึ้นสบกับดวงตาคู่สวย...แววตาสีเข้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา จนฮีชอลบอกเสียงพร่า

            “พร้อมแล้ว...เข้ามาเถอะ...” เสียงหวานที่บอกว่าคนสวยก็รู้ดีว่าคนรักกำลังต้องการตนมากมายเพียงใด จนยิ่งแยกเรียวขาขาวออกกว้างราวกับกำลังเชิญชวน จนซีวอนปลดรั้งกางเกงสแลคออกไปจากกาย เผยแก่นกายใหญ่ที่กำลังผงาดเต็มตัว มือเรียวก็ต้องขยับไปลูบไล้มันแผ่วๆ

            “อาห์...ซิน เธอกำลังทำให้ฉันทนไม่ไหวนะ” เสียงทุ้มคำรามพร่า อย่างที่คนฟังก็ยิ้มยั่ว มือเรียวยิ่งจับต้องความใหญ่โตแล้วรูดรั้งแรงๆ จนคนตัวโตหมดความอดทน

            หมับ

            “ยั่วกันอย่างนี้ ระวังเถอะ!” ซีวอนคำรามเสียงต่ำ ยามที่ดึงรั้งร่างบอบบางลงมาหันหน้าให้กับขอบเคาน์เตอร์จนมือเรียวจับมันเอาไว้มั่น เรือนร่างสูงใหญ่ก็ขยับมาบดเบียดแนบชิดเบาๆ จนแก่นกายใหญ่กำลังถูไถเข้าไปในร่องหลืบแสนสวยจนฮีชอลได้แต่บิดเอวไปมาเบาๆ ให้ร่างกายทั้งสองสัมผัสกันมากขึ้น

            “อื้อ...ไม่ระวังหรอก ยังไงนาย...ก็ถนอมฉันอยู่แล้วนี่นา” เสียงพร่าหวานที่บอกอย่างรู้ดี ทำให้คนตัวโตขยับยิ้มอ่อนโยน มือใหญ่ลูบไล้ที่สะโพกกลมมนเบาๆ อย่างที่ร่างบางก็แอ่นร่างไปด้านหลังอย่างรู้งาน

            ฟึ่บ

            “อ๊าาา!!” แก่นกายใหญ่ขยับเข้ามาในช่องทางสีสดอย่างเชื่องช้า เรียกเสียงหวานที่ครางแผ่ว ใบหน้าสวยซบลงที่แขนตัวเองยามที่รองรับความใหญ่โตที่เขารู้ดีว่ามันคือของเขา...ของเขาคนเดียวเท่านั้น และเหมือนกัน...ร่างกายของเขาก็เป็นของซีวอนคนเดียวเท่านั้น

            ความรักที่สื่อสารผ่านร่างกายอย่างราบรื่นราวกับบอกว่าเราคือคนของกันและกันอย่างชัดเจน

            “ฉันรักเธอ ฮีชอล,,,” เสียงทุ้มกระซิบชิดริมหู ยามที่ลากไล้ปลายลิ้นลงไปเพื่อกดจูบที่กลางแผ่นหลังบางที่ซึ่งมีกุหลาบสีสดเบ่งบานอยู่ตรงนั้น จูบที่แสนอ่อนโยนพาให้หัวใจดวงน้อยโบยบิน ก่อนที่...

            ฟึ่บๆๆ

            “อ้ะ...อ๊า...ซีวอน...อีก...” ท่อนเนื้อร้อนขับเคลื่อนเข้าหาความอ่อนนุ่มอย่างไม่ต้องปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ ความคับแน่นที่ตอดรัดอยู่รอบกายยิ่งทำให้ซีวอนกระแทกกายเข้าไปรุนแรงขึ้น จนร่างบางยิ่งซบหน้าลงกับมือเรียว เสียงครางหวีดหวานดังก้องไปทั่งห้อง ประสานไปกับเสียงคำรามต่ำๆ ของคนตัวโต

            หมับ

            มือใหญ่ขยับไปกอบกำแก่นกายเล็กของคนรักแล้วชักรูดไปพร้อมกัน ริมฝีปากก็เฝ้าวนเวียนกดจูบที่แผ่นหลังบอบบาง ลากไล้ปลายลิ้นไปทั่วยามที่กดกายเข้าหาจนร่างเล็กแทบทนไม่ไหว เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

            หมับ

            ขาเรียวถูกช้อนขึ้นจนต้องวางพาดกับเคาน์เตอร์ข้างหนึ่ง ยามที่มือใหญ่รวบสะโพกมนเอาไว้มั่น แก่นกายใหญ่ยิ่งเด้งกายเข้าหาแรงๆ จนฮีชอลแทบยืนไม่อยู่ มือเรียวขยับมาจับมือซีวอนไว้แน่น

            “อ้ะอ๊า...อ๊า...ลึกอีก...อ้ะ” เสียงครวญครางหวานๆ ยิ่งดังก้อง พอๆ กับเสียงทุ้มที่บ่งบอกถึงความร้อนแรงของคนทั้งคู่ จุดหมายปลายทางเริ่มใกล้เข้ามาเพียงเอื้อมทำให้ทั้งสองต่างขยับกายเข้าหากันอย่างรุนแรง

            “ฉะ...ฉันรักนายนะซีวอน...รัก...นาย อ๊าาาาา!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมาดังก้อง ปลดปล่อยหยาดน้ำสีขาวขุ่นจนเลอะเปรอะเปื้อนเคาน์เตอร์ด้านหน้า ยามที่ยังยันกายรองรับความใหญ่โตที่กำลังสอดแทรกเข้ามารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

            “อืมมมมมมมมมม” เพียงไม่นาน ร่างบางก็สะดุ้งเฮือก เมื่อความอุ่นร้อนฉีดพ่นเข้ามาจนไหลเลอะเรียวขาขาว ก่อนที่ซีวอนจะขยับมากดจูบที่แก้มนวล แล้วกระซิบแผ่วเบา

          “ฉันรักเธอที่สุด หัวใจของฉัน”

....................................................

            คิดเห็นยังไงบอกกันได้ที่
            ขอบคุณมากค่ะ ^^

วันอาทิตย์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_Lesson 28


NC_Lesson 28


            “อ้ะ...คะ...คุณคิบอม...อึ้ก...”
 
            ภายในห้องนอนแสนหรูหรา เสียงครางกระเส่าหวานดังก้องไปทั่วห้องประสานไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่กระแทกเข้าหากันตั้งแต่ช่วงเวลาเย็น...วันนี้คุณคิบอมมาหาเด็กน้อยในปกครอง

            คิบอมคำรามอย่างพึงใจ นัยน์ตาคมมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของเด็กน้อยที่นอนทอดกายอยู่ใต้ร่างของเขา ใบหน้าสวยบิดเบ้น้อยๆ ด้วยความเสียวกระสัน นัยน์ตาสวยหรี่ปรือด้วยแรงอารมณ์ เส้นผมนุ่มยุ่งเหยิงบนหมอนใบนุ่ม แผ่นอกบอบบางประดับด้วยรอยจูบ เรียวขาวผ่องกำลังถูกเขาจับให้โอบรอบเอวสอบเอาไว้ กลิ่นกายหอมหวานลอยฟุ้งแตะปลายจมูก ยิ่งเร่งเร้าความต้องการของเขาให้มากยิ่งขึ้น

            “อึ้ก...ลึก...อึ้ก...” ดงแฮขบริมฝีปากตัวเองแน่น เมื่อท่อนเนื้อร้อนกำลังสอดแทรกเข้ามาในช่องทางอุ่นนุ่มที่หายสนิทแล้ว กลีบเนื้อตึงแน่นและบีบรัดแก่นกายใหญ่เป็นจังหวะถี่กระชั้น มือเรียวก็ส่ายเปะปะไปตามเตียงนุ่มหวังระบายความต้องการของตัวเองออกมา

            “ดี...ดงแฮ...อืม...อย่างนั้น เด็กดี” เสียงทุ้มคำรามต่ำสั่นประสาทสัมผัสของเด็กน้อยให้ลืมเลือนทุกอย่าง เรือนร่างบอบบางทรยศเจ้าของเอาแต่เรียกร้องสัมผัส และตอบสนองตามคำสั่งอีกฝ่ายอย่างที่ดงแฮห้ามปรามไม่ได้...หรือบางที...ลีดงแฮก็ไม่คิดห้ามปราม

            นัยน์ตาหวานที่หรี่ปรือมองเรือนร่างสูงใหญ่เหนือร่าง หยดเหงื่อที่ไหลซึมจนชุ่มโชกเรือนผมสีเข้มจนมันเปียกลู่ลงกับใบหน้าหล่อเหลา นัยน์ตาคมที่แฝงด้วยความอันตรายกำลังเป็นประกายวาววับ ที่ยิ่งมอง...เด็กน้อยก็รู้สึกถึงแรงปรารถนาที่มีต่อเจ้าของชีวิต ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าคุณคิบอมเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ทางเพศอย่างเหลือร้าย และมันยิ่งมากขึ้นไปอีกเมื่อคนๆ นี้อยู่บนเตียง

            “อ้ะ!” ดงแฮกัดปากตัวเองจนเจ็บ เมื่อแก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามาโดนจุดกระสันภายใน เสียงหอบกระเส่ายิ่งดังก้อง ริมฝีปากยิ่งเผยอออกจนชายหนุ่มโน้มตัวมาประกบจูบอย่างแนบแน่น ซึ่งเด็กน้อยก็อ้าเรียวปากออก ส่งปลายลิ้นไปเกาะเกี่ยวกับอีกฝ่ายตามที่ถูกสอนสั่ง

            รสจูบที่ยิ่งหวานยิ่งขึ้น สุมไฟราคะของทั้งคู่ให้ยิ่งลุกโชนอย่างยากจะหยุดยั้ง

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!” ดงแฮหวีดร้องออกมาสุดเสียง มือเรียวแทบจะกระชากผ้าปูเตียงติดมือ เมื่อชายหนุ่มกำลังจับเรียวขาขาวให้ออกจากเอวสอบ แล้วดึงรั้งให้แยกปลายขาสูงขึ้นจนก้นนุ่มแทบจะไม่ติดกับเตียง ที่ยิ่งทำให้แก่นกายใหญ่สอดลึกแนบสนิทกับปากทางสีฉ่ำเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำขุ่น

            “ระ...เร็วไป...อ้ะ...ซี๊ด...” เด็กน้อยหน้าหวานได้แต่บิดกายเร้า ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างหวังระบายอารมณ์ที่มีมากยิ่งขึ้น รู้สึกได้ว่าท่อนเนื้อร้อนที่สอดแทรกเข้ามากำลังทำให้เขาทั้งทรมานไปด้วยความสุขสม

            “แล้วดีมั้ยล่ะ...อืม...เด็กดี...” คิบอมถามเสียงต่ำ นัยน์ตาคมมองช่องทางแสนสวยที่กำลังดูดกลืนท่อนเนื้อเขาเป็นจังหวะที่แทบทำให้คลั่งตาย มือใหญ่ก็ช้อนก้นนุ่มไว้มั่น บีบเคล้นคลึงหนักๆ จนดงแฮส่ายสะบัดผมไปมาอย่างเสียวซ่าน กลิ่นกายหอมยิ่งรุนแรงมากขึ้นให้เขานึกชอบใจ

            “ดะ...ดงแฮ...อึ้ก...ดีฮะ...” คนหน้าหวานตอบเสียงพร่า รู้แล้วว่าอย่าคิดได้พยายามปิดบังความรู้สึกไม่อย่างนั้น เจ้าของชีวิตเขาคงทรมานจนเขาต้องพูดออกมาอยู่ดี

            คำสารภาพของเด็กน้อยหน้าหวานที่ทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจ ร่างสูงผ่อนแรงกระแทกกระทั้นลงทีละน้อยจนดงแฮปรือตาขึ้นอย่างมึนงง แต่ก็เพียงไม่นาน เมื่อคิบอมรวบร่างเล็กขึ้นมา

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...คะ....คุณคิบอม...” ดงแฮถึงกับเบิกตากว้างอย่างตกใจ พร้อมกับฟันคมที่ขบเรียวปากสีหวานที่เจ่อบวมแรงๆ เมื่อชายหนุ่มกำลังอุ้มให้เขาขึ้นมานั่งคร่อมทับเรือนร่างสูงใหญ่โดยที่แก่นกายยังคงเชื่อมต่ออย่างแนบสนิทกับช่องทางด้านหลัง

            ท่าที่เขา...ต้องควบคุมจังหวะเอง

            “ขยับสิดงแฮ” คำสั่งของชายหนุ่มที่กำลังคลอเคลียชิดแก้มใสทำให้คนฟังตัวสั่นสะท้านด้วยความขลาดเขิน ทว่าความต้องการที่มาถึงใกล้ฝั่งอารมณ์ อีกทั้งยังเป็นคำสั่งของคนที่เรือนร่างนี้จดจำ ดงแฮเลยเลื่อนมือไปจับที่ไหล่แกร่งไว้มั่น

            “ถะ...ถ้าดงแฮทำผิด...ดงแฮขอโทษนะฮะ...” เสียงหวานบอกแผ่วๆ อย่างที่ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะในลำคอ มือใหญ่จึงจับเข้าที่สะโพกนุ่มแล้วบังคับให้ร่างเล็กขยับขึ้นลงช้าๆ จนนักเรียนตัวน้อยสะดุ้งสุดตัว

            “อ้ะ...”

            “อย่างนี้...อาห์...ลึกกว่าเมื่อกี้ใช่มั้ย...ทำให้ฉันพอใจหน่อยสิดงแฮ” คิบอมสั่งเสียงพร่า ขณะที่ซุกไซ้เข้าที่แผ่นอกบอบบาง ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็กำลังสะกิดที่ยอดอกข้างซ้ายจนคนตัวเล็กจิกไหล่แกร่งแน่น ความปั่นป่วนในช่องท้องยิ่งมีมากขึ้นเมื่อซึมซับคำพูดของอีกฝ่าย

          ดงแฮ...นายต้องทำให้คุณคิบอมพอใจ

            เสียงหวานที่ย้ำเตือนกับตัวเองเป็นแรงผลักดันให้เรือนร่างเล็กค่อยๆ ขยับกดร่างลงมา ท่วงท่าที่เพิ่งเคยทำให้ทำให้เด็กน้อยถึงกับหวีดร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน

            ลึก...ยิ่งลึกเข้าไปอีก

            คิบอมเฝ้ามองใบหน้าสวยที่เหมือนจะยิ่งทวีความเซ็กซี่มากขึ้นเมื่อดงแฮกำลังจมดิ่งไปกับเพศรส มือเรียวยิ่งบีบเข้าที่ไหล่แกร่ง ขณะที่เรือนร่างบอบบางก็ยิ่งขย่มขึ้นลงแรงขึ้นราวกับเริ่มจับจังหวะถูก เสียงหวานยิ่งครางสั่นเมื่อท่อนเนื้อร้อนสอดแทรกเข้ามาทุกครั้ง

            “อ๊าาา...ยะ...อย่า...คะ...คุณคิบอม...อึ้ก” ดงแฮถึงกับหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อคนที่เหมือนปล่อยให้เขาคุมจังหวะรวบเข้าที่สะโพกเล็กแล้ว...กระแทกแก่นกายขึ้นมารัวแรงจนเขาตามจังหวะไม่ทัน ซึ่งความร้อนแรงที่ได้รับทำให้ดงแฮแทบจะซบหน้าเข้าหาซอกคอแกร่งอย่างหมดแรง ในเมื่อตอนนี้มันเป็นรอบที่สามในคืนนี้แล้ว

            “คะ...คุณคิบอม...อื้อ” เสียงครางหวานกลืนหายไปในลำคอ เมื่อชายหนุ่มบังคับให้เรียวปากสีหวานประกบเข้าหาแล้วดูดดึงแรงๆ ยิ่งทำให้ความร้อนกระจายไปทั่วห้อง ขณะที่คนหน้าหวานก็ส่ายมือเปะปะไปตามไหล่กว้าง ลูบไล้กล้ามเนื้อหนาหนั่นอย่างหลงไปกับเพลิงอารมณ์

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องไปทั่วห้อง ประสานไปกับเสียงจูบที่ร่างน้อยเรียนรู้แล้วว่าทำอย่างไรให้คนตัวโตพอใจ แรงเสียดสีระหว่างทั้งสองยิ่งมากขึ้น เร่งให้ก้าวเข้าไปแตะขอบอารมณ์ที่พุ่งเข้ามา

            “อ้ะๆ...อ๊าาาา!!!!!!!!!!!!!!!!

            ทันทีที่คิบอมผละริมฝีปากออกไป คนหน้าหวานก็หลับตาแน่น รู้สึกถึงดาวระยิบระยับหลังม่านตา ปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นจากแก่นกายสีหวานที่แทบจะไม่ต้องแตะต้องมันออกมาจนหมดสิ้น เรือนร่างเล็กที่ไร้เรี่ยวแรงแทบจะเอนซบไปกับเรือนร่างสูงใหญ่ ถ้าไม่ใช่เพราะคิบอมรวบสะโพกกลมกลึงไว้มั่น

            “อาห์...ดงแฮ...” เสียงทุ้มครางต่ำๆ อยู่ชิดริมหู แรงกระแทกกระทั้นยังเข้ามาในร่างเรื่อยๆ จนดงแฮครางแผ่วเบา แล้วก็ไม่นานเลยที่ร่างเล็กจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อความร้อนไหลเยิ้มเข้ามาในช่องทางอุ่น

            “แฮ่กๆ” เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังก้อง เมื่อคิบอมรวบร่างเล็กลงนอนบนเตียงกว้างทั้งที่ยังไม่ถอดถอนแก่นกายออกมาจากช่องทางนุ่ม

            เด็กน้อยหน้าหวานที่หมดเรี่ยวแรงถึงกับทิ้งตัวอยู่บนร่างสูงใหญ่อย่างไม่มีแรงจะขยับตัว มือเรียวยังกอดลำคอแกร่งไว้มั่น ขณะที่ขาขาวยังคร่อมทับอยู่เหนือหน้าขาอีกฝ่ายโดยมีฝ่ามือใหญ่ที่ลูบแผ่นหลังชื้นเหงื่อเบาๆ

            “อึดอัดหรือ” คิบอมถาม เมื่อเด็กน้อยบนร่างขยับไปมาน้อยๆ ช่องทางนุ่มที่เหมือนจะดูดรัดเขาแรงขึ้นอีกนิดทำให้พอจะเดาได้ว่าดงแฮคงอึดอัดไม่น้อยที่เขาทิ้งร่างอยู่ภายในนั้น

            คนฟังถึงกับหน้าร้อนวูบกับคำถามนี้ ไม่กล้าตอบคำถามนี้เท่าไหร่ แต่เหมือนคนหน้าดุจะรู้เลยจัดการยกสะโพกมนขึ้นช้าๆ ดึงท่อนเนื้อร้อนออกมา ก่อนจะจัดแจงให้ร่างนุ่มนิ่มยังนอนทิ้งร่างอยู่บนตัว

.........................................................

            กลับไปอ่านต่อได้ที่


            ขอบคุณมากค่ะ 

วันศุกร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_Special Colorful love 3


NC_Special Colorful love 3


              “ฉัน...กินเธอก่อนกินข้าวได้มั้ยดงแฮ”

              “อ้ะ!!! พี่คิบอม” ชายหนุ่มผละจากเรียวปากหอมหวานมากระซิบริมหูเบาๆ แต่ทำให้ดงแฮหลุดเสียงครางอย่างเสียวซ่าน เมื่อมือใหญ่ขยับมาด้านหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ทั้งยังสะกิดเขี่ยยอดอกนิ่มเบาๆ จนมันแข็งชันขึ้นมาทันตา ริมฝีปากก็ขบเม้มติ่งหูเล็กเบาๆ จนสะท้านเยือก

            “ว่าไง” เสียงทุ้มกระซิบถาม ทั้งที่มือใหญ่ยังคงเล่นสนุกกับยอดอกสีหวานเบาๆ จนมันยิ่งแข็งขืน มือใหญ่อีกข้างขยับไปลูบไล้สะโพกกลมอย่างเบามือ จนดงแฮยิ่งขยับหน้ามาซุกซบที่ซอกคอแกร่ง

            “ตะ...ตามใจพี่คิบอมสิฮะ”

            ฟึ่บ

            เพียงแค่ดงแฮเอ่ยบอกเบาๆ คิบอมก็อุ้มร่างเล็กขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานของตนอย่างรวดเร็ว มือใหญ่ขยับแฟ้มงานไปอีกทาง ร่างสูงขยับลุกขึ้นยืนมองคนตัวเล็กที่นั่งนิ่งหน้าแดงเรื่อน้อยๆ ด้วยสายตาที่วาววับ

            “อ้าขาหน่อยสิดงแฮ” เสียงทุ้มที่เอ่ยบอก ทำให้คนน่ารักขยับเรียวขาขาวออกกว้างตั้งฉากกับพื้นโต๊ะ มือเรียวทั้งสองข้างยันกับโต๊ะทำงานเอาไว้มั่น แก้มขาวยิ่งแดงเถือก แต่ก็ไม่อายที่จะทำตามสิ่งที่อีกฝ่ายบอก

            คิบอมขยับตัวไปยืนระหว่างขาเรียวทั้งสองข้าง ใบหน้าคมคายขยับไปบดจูบที่เรียวปากหอมหวานเบาๆ จนดงแฮเผยอเรียวปากรับจูบร้อนอย่างไม่เกี่ยงงอน มือเรียวข้างหนึ่งขยับมากอดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น ปลายลิ้นทั้งสองก็ขยับเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนน้ำใสกำลังไหลลงที่ขอบปากสีระเรื่อ

            “อื้อ...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังแผ่วเบาในลำคอยิ่งปลุกเร้าความต้องการของชายหนุ่มให้ลุกโชนได้อย่างง่ายดาย

            “อ้ะ!!” ดงแฮสะดุ้งน้อยๆ เมื่อฝ่ามือใหญ่ขยับมาแตะต้องที่แก่นกายเล็กภายใต้กางเกง แล้วลูบไล้เบาๆ เรือนร่างเล็กก็สะท้านวูบ แต่แทนที่จะขยับตัวถอยหนี ร่างเล็กกลับขยับเข้าหาฝ่ามือแข็งแกร่งอย่างคุ้นเคย มือเรียวก็เกาะลำคอแกร่งมั่น ยามที่แยกขาออกกว้างอีกนิด

            ฝ่ามือใหญ่อีกข้างส่งไปบีบคลึงสะโพกกลมมนอย่างเบามือ แต่ทำให้ดงแฮยิ่งขยับปากเข้าหาริมฝีปากร้อนผ่าวราวกับต้องการจูบที่ร้อนแรงกว่านี้ ขณะเดียวกันใบหน้าคมคายก็ยังคงบดเบียดจูบกวาดต้อนความหอมหวานอย่างไม่คิดผ่อนปรน

            “อื้อ พะ...พี่คิบอม...อาห์...” เสียงครวญครางหวานๆ ประสานไปกับเสียงหอบหายใจแรงๆ เมื่อคิบอมยอมผละจากเรียวปากบางมาซุกไซ้ที่ซอกคอหอมกรุ่น ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียผิวขาวนุ่มละมุนจนร่างเล็กสะดุ้งน้อยๆ อีกทั้งมือสองข้างก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขากตกพกบร่อง ด้วยข้างหนึ่งก็ขยี้ขยำแก่นกายเล็กปลุกเร้าความต้องการของร่างน้อย ขณะที่อีกมือก็บีบคลึงสะโพกมนแรงๆ

            ฟึ่บ

            “อ๊า...ดีจัง...ดีฮะ...พี่คิบอม...” ดงแฮเชิดหน้าขึ้นเต็มที่ เมื่อริมฝีปากร้อนฉกวูบเข้าที่แผ่นอกบอบบาง แล้วครอบลงบนตุ่มแต้มสีหวานอย่างรวดเร็ว ปลายลิ้นร้อนปาดเลียจนความเสียวสะท้านวิ่งวูบเข้ามาในกาย เสียงหวานครวญครางบอกอย่างหมดสิ้นความอาย เพราะรู้ว่าหากร้องขอ...พี่คิบอมจะทำให้

            “อึ้ก!!” ดงแฮส่ายสะบัดหน้าไปมาน้อยๆ เมื่อริมฝีปากทั้งดูด ทั้งดัน ทั้งเลีย ทั้งขบเม้มไปมาจนเสื้อเนื้อบางกำลังเปียกชุ่มด้วยน้ำลาย มือเรียวยันโต๊ะเอาไว้มั่น ยามที่ขยับก้นกลมเข้าหาฝ่ามือแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น รับรู้ถึงความต้องการของตนที่กำลังขยับขยายในกางเกงอย่างน่าอาย

            “อะ...อีกข้างฮะ พี่คิบอม อีกข้าง...” เสียงหวานที่ร้องบอก ทำให้ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปาก แล้วขยับไปดูดเลียที่ยอดอกอีกข้างอย่างหิวกระหาย เม็ดเล็กๆ ที่กำลังดุนกันปลายลิ้นของเขาจนอดไม่ได้จะเย้าแหย่อย่างถึงใจ ดูดเม้มแรงๆ จนมั่นใจว่ามันต้องแดงก่ำอย่างช่วยไม่ได้

            แล้วในยามที่คิบอมขยับใบหน้าขึ้นมามองผลงาน แผ่นอกบอบบางที่ยังมีเสื้อเนื้อนุ่มปิดบังอยู่ก็เป็นรอยฉ่ำน้ำทั้งสองข้างจนแนบไปกับลำตัว เผยยอดอกสีหวานๆ ที่กำลังชูชันโดดเด่นขึ้นมาอย่างชัดเจน จนอดไม่ได้จะต้องใช้สองมือขยับไปบีบขยี้มันเบาๆ จนดงแฮกัดปากตัวเองแน่น

            แกร๊ก

            “ห้ามให้ใครเข้ามารบกวนเด็ดขาด”

            “อ้ะ...อ๊า...พะ...พี่คิบอม...” ดงแฮถึงกับปิดปากตัวเองแน่น เมื่อมือใหญ่ข้างหนึ่งยังบีบขยี้ยอดอกสีหวานของเขาอยู่เลย แต่อีกข้างกลับยกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาเลขาหน้าห้อง เสียงทุ้มก็เอ่ยบอกเสียงหนัก ทั้งที่ดวงตาคู่คมกำลังวาววับมองเรือนร่างบางที่บิดน้อยๆ อยู่ใต้ร่าง

            “พี่คิบอมอ่า...” เสียงหวานร้องเบาๆ อย่างขัดเขิน เมื่อเลขาหน้าห้องอาจจะได้ยินเสียงของเขาไปด้วย แต่ร่างเล็กก็เต็มใจจะยกก้นขึ้น เมื่อคิบอมจัดการดึงกางเกงที่สวมใส่ลงไปกองที่พื้น มือใหญ่ก็เกี่ยวกางเกงในตัวเล็กลงไปทิ้งที่ข้อเท้าขาวข้างหนึ่ง

            “สวย...รู้ตัวมั้ยว่าสวยแค่ไหน” คิบอมถามเสียงพร่า ยามที่จับจ้องใบหน้าเรียวสวยที่แดงก่ำ ดวงตากลมโตฉ่ำน้ำที่เต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา เรือนร่างเล็กที่สวมเพียงเสื้อตัวเดียวที่บริเวณอกเปียกชุ่มโชกจนเห็นเม็ดเล็กๆ ที่น่าดูดกลืนชูชันขึ้นมา อีกทั้งขาเรียวขาวที่ยังอ้ากว้างออกก็ไร้เสื้อผ้ามาบดบัง เผยแก่นกายเล็กที่กำลังตื่นเต็มที่และช่องทางสีหวานที่กำลังเชื้อเชิญให้เขาสอดใส่เข้าไป

            “พะ...พี่คิบอมอย่ามองด๊องอย่างนั้นสิฮะ...ด๊องอาย” เสียงหวานเอ่ยอุบอิบเบาๆ กับดวงตาคู่คมที่มองมาไม่ละสายตา มือเรียวก็กุมแก้มน้อยๆ อย่างน่ารัก แต่ขาขาวก็ยังคงแยกออกกว้างให้ชายหนุ่มได้ยลของสวยงามอย่างไม่คิดปิดบัง จนคิบอมหัวเราะแผ่วๆ ในลำคอ

            “ยกก้นขึ้นหน่อยสิดงแฮ” แล้วเมื่อคิบอมบอก คนหน้าหวานก็ยกก้นขึ้นน้อยๆ มือเรียวทั้งสองข้างขยับไปยันพื้นโต๊ะเอาไว้ทันที ก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะเบิกตากว้าง

            “อ๊าาาาา!!! พี่คิบอม...พี่คิบอม!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมาดังลั่นห้องทำงานกว้าง เมื่อคิบอมจับขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่า มือใหญ่กระชับเข้าที่ก้นกลมทั้งสองข้าง แล้วฉกริมฝีปาลงที่แก่นกายสีหวาน รับมันเข้าไปจนหมด จนมือเล็กแทบจะจิกลงกับพื้นโต๊ะทำงาน

            ใบหน้าสวยเชิดรั้นขึ้นทันที ริมฝีปากเผยออกน้อยๆ ปล่อยหยาดน้ำใสไหลลงที่ขอบปากอย่างไม่สนใจ เมื่อเรือนร่างช่วงล่างแทบจะบิดเร้าด้วยความทรมานปนกับสุขสม เมื่อคิบอมกำลังดูดรั้งแก่นกายเล็กเร็วๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว

            “อื้อ...อื้อ...มะ...มันเสียว...เสียวจัง...” ใบหน้าสวยส่ายสะบัดน้อยๆ ขาเรียวขยับไปมาเบาๆ กับบ่ากว้าง มือใหญ่ยังคงยึดก้นกลมเอาไว้แน่น ยามที่บีบคลึงแรงๆ จนดงแฮแทบทนไม่ไหว ยิ่งยามที่ความต้องการกำลังถูกดูดรั้งในโพรงปากอุ่นร้อนเช่นนี้

            “อ๊า!!!...ดะ...ดูดอีก...พี่คิบอมดูดอีก...อื้อ...อาห์อ้ะ...” ดงแฮที่ก้นลอยเหนือพื้นโต๊ะทำงานบอกอย่างเสียวซ่าน เมื่อคิบอมกำลังห่อปากแล้วดูดรั้งแรงๆ จนกายสะท้านเยือก เสียงหวานร้องขออย่างสิ้นความอายที่ทำให้คิบอมดูดส่วนปลายที่กำลังปริ่มน้ำแรงๆ จนดงแฮแทบจะดิ้นพล่าน

            ความเสียวซ่านที่ทำให้สมองพร่าเลือน มีเพียงความต้องการที่เกิดขึ้นเพราะคนๆ นี้เท่านั้น...กับพี่คิบอมเท่านั้น

            ฟึ่บ

            “อึ้ก...อาห์...ด๊อง...ด๊อง...อีก...” ดงแฮได้แต่ร้องครวญครางในลำคอ ใบหน้าสวยยิ่งเชิดขึ้นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ยามที่ปล่อยน้ำใสๆ จากปากไหลลงแก้มขาวอย่างไม่คิดสนใจมัน เมื่อช่องทางด้านหลังที่เต้นตุบๆ อย่างเรียกร้องการสอดใส่กำลังถูกปรนเปรอด้วยปลายนิ้วยาวที่กดสอดเข้ามาจนสุด มือเรียวยิ่งป้ายเปะปะไปตามพื้นโต๊ะมากขึ้น สะโพกมนก็ขยับเข้าหาปากอุ่นแรงๆ อย่างทนไม่ไหว

            เสียงจูบและดูดดึงผิวเนื้อขาวดังก้องไปทั่วห้องทำงานกว้าง จนดงแฮต้องขยับมือมาบีบคลึงยอดอกทั้งสองข้างแรงๆ เสียงหวานก็ครางพร่าแทบไม่ได้หยุด เรือนร่างเล็กกระตุกเกร็งหลายต่อหลายครั้ง น้ำขุ่นขาวเริ่มไหลปริ่มออกมาช้าๆ ยามที่ดงแฮหวีดร้องออกมาสุดเสียง

            “พี่คิบอม...เข้ามา...อึ้ก...ขะ...เข้ามา...ได้โปรด...ด๊อง...มะ...ไม่ไหว...” เสียงร้องขอที่ทำให้คิบอมยอมผละร่างจากความหอมหวานที่ดูดกลืน มือใหญ่ดึงออกมาจากช่องทางสีสดยามที่ทอดมองร่างเล็กที่ทิ้งร่างลงกับพื้นโต๊ะอย่างสิ้นแรง ขาขาวยิ่งแยกกว้างออก ช่องทางด้านหลังยิ่งขมิบถี่บ่งบอกความต้องการของคนตัวเล็กที่พุ่งถึงขีดสุด

            ภาพแสนสวยที่ชายหนุ่มขยับไปกดจูบที่เรียวปากหอมหวานเบาๆ ยามที่ปลดรั้งกางเกงของตนลงไปง่ายๆ

            จูบที่แผ่วเบาต่างจากการกระทำก่อนหน้าที่ทำให้ดงแฮขยับมือไปกอดรอบลำคอแกร่งมั่น...

            “อ๊าาาา!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมาเต็มเสียง เมื่อแก่นกายใหญ่ที่ขยับขยายเต็มที่ถูกกดสอดเข้ามาในช่องทางด้านหลังเพียงทีเดียวจนสุด มือเล็กจิกลงบนบ่าแกร่งเต็มแรง ยามที่รู้สึกถึงความเสียวสะท้านที่พุ่งวาบเข้ามาในกาย

            มากมายเกินกว่าที่ปลายนิ้วและลิ้นจะทำได้...ของพี่คิบอม

            “ดงแฮ...อาห์...ดงแฮ” คิบอมคำรามต่ำเหนือร่าง ยามที่ความอุ่นร้อนกำลังตอดรัดเขาแทบบ้า อีกทั้งร่างเล็กยังขมิบร่างแรงๆ จนความอดทนแทบจะไม่เหลือเอาไว้เลยสักนิด มือใหญ่ขยับไปโอบกระชับสะโพกมนเอาไว้มั่น ให้ลอยเหนือพื้นขึ้นอีกนิด

            ฟึ่บๆ

            แก่นกายใหญ่ขยับสอดเข้าหาความอุ่นร้อนอย่างที่ดงแฮไม่ทันตั้งตัว ทำได้เพียงแค่กอดลำคอแกร่งไว้มั่น ยามที่รองรับความใหญ่โตที่กระแทกกระทั้นเข้ามาจนสุด ท่อนเนื้อร้อนก็ดึงออกเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้ามาใหม่ จนเสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้องกว้าง

            “อ้ะ...อ๊า...พี่คิบอม..เสียว...ตรงนั้น...ตรงนั้น...อีกฮะ...” เสียงหวานที่ครวญครางแทบไม่เป็นภาษา ขาเรียวก็ขยับไปเกี่ยวเข้าที่เอวสอบ ยามที่ท่อนเนื้อร้อนกำลังเคลื่อนเข้าไปกระแทกจุดหนึ่งในกายจนได้แต่สะดุ้งสุดตัวทุกครั้ง สะโพกเล็กยิ่งส่ายซ่านไปมาจนคิบอมแทบคลั่ง

            ดงแฮทำให้เขารู้สึกอย่างนี้เสมอ...แทบจะคลั่งตายกับความน่ารัก

            ท่อนเนื้อร้อนยิ่งบดเบียดแนบชิดเข้าหาหลายต่อหลายครั้งอย่างที่หากมือใหญ่ไม่รองรับก้นนิ่มเอาไว้ เนื้อขาวๆ จนแดงเรื่อไปหมดแล้ว หากแต่ทั้งสองกลับไม่มีใครสนใจมัน นอกจากการขยับสอดเข้าหากันเป็นจังหวะที่ลงตัว

            พึ่บๆ

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้อง เรียวปากทั้งสองขยับบดเบียดเข้าหากันอย่างร้อนแรง เนื้อตัวยิ่งร้อนระอุกับจุดหมายปลายทางที่ใกล้เข้ามาแค่เอื้อม

            “พะ...พี่คิบอม...มะ...ไม่ไหวแล้ว...อื้อ!!!” เสียงหวานๆ ที่ร้องบอกต้องกลืนหายไปกับลำคอ เมื่อคิบอมประกบจูบลงมาอีกครั้ง บดเบียดเข้าหาความหอมหวานแรงๆ ยามที่กระแทกกายเข้าไปเพียงไม่กี่ครั้ง เสียงคำรามต่ำๆ ก็กลืนหายไปในลำคอของคนตัวเล็ก มีเพียงน้ำขุ่นขาวที่ฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางสีหวานจนไหลย้อนกลับมา ขณะที่แผ่นท้องแข็งแกร่งก็เปื้อนไปด้วยน้ำรักของดงแฮ

            ตุบ

            คนหน้าหวานถึงกับทิ้งตัวลงบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่อย่างหมดแรง ยามที่คิบอมค่อยๆ ดึงแก่นกายใหญ่ออกมาอย่างเชื่องช้า นัยน์ตาคู่คมทอดมองคนที่หอบหายใจแรงๆ อย่างแสนรัก

..................................

            กลับไปอ่านต่อได้ที่


            ขอบคุณมากค่ะ ^^