วันอังคารที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2556

[SF-NC] เวลาของเราไม่ตรงกัน_6


[SF-NC] เวลาของเราไม่ตรงกัน_6



            “อื่อ...อาห์...” เสียงครวญครางหวานๆ ที่ดังลอดออกมาจากปากนิ่ม ทำให้คนที่เพิ่งรู้ตัวว่าแพ้เสียงครางคนตัวเล็กยิ่งไม่อาจจะห้ามความต้องการของตัวเองได้ เมื่อเช้ากอดว่ามีอารมณ์จะแย่ มาเย็นเจอท่าทางไร้เดียงสาเข้าไป คนที่คิดว่าต้านทานแรงยั่วยุได้ทุกประเภทเพราะทำงานสถานบันเทิงยามค่ำคืนก็ไม่อยากคิดอะไรอีกแล้ว

            ยิ่งออกแรงมาทั้งวัน ร่างกายมันยิ่งตื่นง่ายจนน่ากลัว

            คิบอมจัดการกดย้ำที่เรียวปากนุ่มอย่างแนบแน่น ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็กำลังสอดลึกเข้าไปในปากอิ่ม เกาะเกี่ยวกับปลายลิ้นนุ่มนิ่มของคนเมาจูบให้เข้ามาพัวพันจนแทบจะเป็นเนื้อเดียว แลกเปลี่ยนน้ำหวานในปากจนเสียงจูบก้องไปทั่วห้อง พร้อมกับฝ่ามือซุกซนที่กำลังเลื้อยลงไปยังกางเกงนอนตัวเล็กของดงแฮ

            “อึ้ก...อ่ะอาห์...” ร่างบอบบางกระตุกร่างขึ้นน้อยๆ ทว่ากลับยังไม่หลุดจากมนต์เสน่ห์ของคนตัวโต มีเพียงใบหน้าสวยที่ส่ายไปมาน้อยๆ กับสะโพกอิ่มที่บิดเร้ากับฝ่ามือแข็งแกร่งที่กำลังลูบไล้ส่วนนุ่มนิ่มอย่างเบามือ

            “ให้ตายเถอะดงแฮ ผมชอบเสียงคุณ” คิบอมคำรามก้อง ยามที่ผละตัวมามองใบหน้าหวานของคนที่เพียงเขาแตะต้องไม่นาน ผิวขาวที่แดงอยู่ก็ยิ่งแดงจัดจนเหมือนสีกุหลาบ ใบหน้าหวานก็แดงระเรื่อ หอบหายใจแรงๆ ปากอิ่มเปล่งเสียงครางที่เขารู้สึกว่ามันทำให้เขากำลังทนไม่ไหว แก่นกายใหญ่ก็ปวดหนึบจนน่ากลัว

            “คะ...คิบอม...ฮื่อ...” ทว่า คนตัวเล็กกลับไม่ได้ยินสิ่งที่คิบอมพูดเลยสักนิด ไอ้การถูกปลายนิ้วลูบไล้ไปทั้งแผ่นหลัง และถูกมือใหญ่หยอกเย้าส่วนน่ารักภายใต้กางเกง ทำให้คนหน้าหวานได้แต่จิกปลายเท้าลงกับโซฟานุ่มแรงๆ

            สนใจแต่เรื่องงาน ไม่แม้แต่จะปลดปล่อยด้วยตัวเองนานแค่ไหนแล้วนะ

            “อาห์...คิบอม...แรงอีกฮะ...ฮื่อ...” ความคิดสุดท้าย ก่อนที่ดงแฮจะยิ่งบิดตัวน้อยๆ สะโพกอิ่มเด้งขึ้นรับฝ่ามือใหญ่ที่กำลังหยอกเย้าเขาไม่หยุด ดวงตาคู่คมก็จ้องมองเพียงใบหน้าแสนสวยที่กำลังหอบหายใจถี่ด้วยความต้องการ จนมืออีกข้างต้องดึงกางเกงนอนของดงแฮให้หลุดไปถึงปลายเท้าเรียว

            ฟึ่บ

            “สวยจังรู้ตัวมั้ยหืม”

            “อาห์...คะ...คิบอม...อย่าเขี่ย...สิ...” คิบอมจัดการดึงมือนุ่มที่ยังกอดอกตัวเองเอาไว้พร้อมกับเสื้อนอนให้ยกขึ้นเหนือหัว แล้วกลับมาจัดการใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดอกสีหวานที่ยิ่งแดงระเรื่อเพราะอาการแพ้อย่างเบามือ และนั่นก็ทำให้คนตัวเล็กร้องครางอย่างทรมาน แต่แฝงด้วยความสุขล้ำ

            อาการเรียกร้องโดยไม่รู้ตัวนั่นทำให้คิบอมโน้มตัวลงไปกดจูบที่ยอดอกแข็งตึงเบาๆ ตาคมก็เหลือบขึ้นมองใบหน้าหวานที่ยิ่งบิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์ ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ส่งมาแตะส่วนยอดแล้วคลึงเป็นวงกลมช้าๆ มือใหญ่ก็กำรอบแก่นกายสีหวานแล้วค่อยๆ รูดขึ้นลง

            “อาห์...คิบอม...ฮื่อ...ผม...ผม...มัน...” ดงแฮเชิดหน้าขึ้นสูงทันที เมื่อคนตัวโตจะอมก็ไม่อม จะเลียก็ไม่เลีย เอาแต่ใช้ปลายลิ้นร้อนชื้นคลึงเบาๆ จนร่างกายแทบจะไหม้เป็นจุณ ยังไม่นับรวมส่วนล่างที่กำลังถูกหยอกเย้าจนปริ่มน้ำนั่นอีก

            จุ๊บ

            “อื้อ!!!!” ดงแฮจิกมือลงบนโซฟานุ่มทันที ตอนนี้อย่าถามเลยว่าความกระดากอายมีอยู่มั้ย มันสู้ไม่ได้เลยกับความต้องการของเขาที่แทบจะระเบิดออกมาจากร่าง สะโพกเล็กก็ทำได้แต่ส่ายซ่านไปมาอย่างเสียดเสียว แล้วเสียงหวานก็ต้องหวีดร้องออกมา เมื่ออุ้งปากร้อนก้มลงครอบครองเม็ดสีชมพูระเรื่อเข้าไปภายใน

            “อื้อ...อ่ะอ๊า...” ดงแฮหรี่ตาลงน้อยๆ มองฝ่าม่านน้ำตาไปยังเพดานห้อง ทั้งที่สมองไม่รับภาพตรงหน้าด้วยซ้ำ มีเพียงร่างกายแทบทุกส่วนที่เปิดรับสัมผัสของริมฝีปากร้อนที่ไต่ระไปตามซอกคอขาว แผ่นอกขาวผ่อง แผ่นท้องแบนราบ แล้ววกกลับมาขบเม้มติ่งหูเขาจนตัวสั่นสะท้านด้วยความต้องการ

            มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง ซองมินเพื่อนซี้ถึงไขว่คว้าหาคนมารักน่ะ

            ฟึ่บ

            แต่แล้ว สัมผัสบางอย่างก็ทำให้ใบหน้าหวานก้มลงมอง ก่อนจะพบว่าตัวเองกำลังถูกอีกฝ่ายจับขาทั้งสองข้างแยกออกกว้าง โดยมีคนตัวโตแทรกอยู่ระหว่างนั้น ตาคมกริบที่ทอดมองเนื้อตัวของเขาแทนที่จะทำให้ดงแฮอาย เขากลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

            สายตาของคุณห้องตรงข้ามเหมือนจะ...กลืนกินเขาไปทั้งตัว

            “อ๊าาาาา!!! คิ...คิบอม...ยะ...อย่าเลีย...ฮื่อ...ผมเสียว...อึ้ก...อาห์...” แต่แล้ว ร่างบอบบางก็สะดุ้งสุดตัว เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังฉกวูบเข้าที่ช่องทางสีสดด้านล่าง ความรู้สึกหวาดเสียวยิ่งกว่าเล่นรถไฟเหาะตีลังกาสักสามรอบก็จู่โจมร่างกายจนเรียวขาป่ายปัดไปมาบนโซฟายาว

            แต่แทนที่ชายหนุ่มจะหยุด คิบอมกลับรวบขาเรียวเอาไว้มั่น แล้วใช้ปลายลิ้นจัดการช่องทางที่ปิดสนิทระรัวแรง หูก็ฟังเสียงครวญครางหวานๆ กับร่างเล็กที่ดิ้นพล่านบ่งบอกว่ารู้สึกตามที่ปากบอกทุกประการ แล้วยิ่งดงแฮดิ้นมากเท่าไหร่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ่งทำให้มากขึ้นเท่านั้น

            อยากฟังเสียงของดงแฮมากกว่านี้

            ตุบ

            กว่าที่คิบอมจะผละออกมา ดงแฮก็แทบจะไม่ไหวแล้ว ร่างเล็กถึงกับทรุดฮวบลงกับโซฟา แขนเรียวยกขึ้นมาปิดปากของตัวเองเอาไว้แน่น ทั้งที่ใบหน้าสวยจัดแสดงออกว่ากำลังต้องการถึงขีดสุด เสียงหอบหายใจก็ดังก้องไปทั่วห้อง จนชายหนุ่มยิ่งตาวาววับ

            ทว่า ก่อนจะทำอะไรต่อ คิบอมก็เอ่ยบอก

            “ดงแฮ มือผมเปื้อน” เสียงทุ้มพร่าที่บ่งบอกว่าชายหนุ่มก็ต้องการไม่ต่างกัน ทำให้คนที่เอาแขนปิดปากกลั้นเสียงครางปนสะอื้นเพราะไม่เคยรู้สึกดีเท่านี้มาก่อนลืมตาขึ้นมองช้าๆ ไม่เข้าใจว่ามือเปื้อนแล้วเกี่ยวอะไรกับที่พวกเขากำลังทำอยู่

            เพราะถ้าคิบอมถามว่าจะให้หยุดมั้ย ดงแฮก็คงส่ายหน้าแล้วบอกว่า...ทำต่อเถอะฮะ

            “มือผมเปื้อนยา ไม่อยากเสี่ยงเอาเข้าไปในตัวคุณ” คิบอมโน้มหน้ามากระซิบริมหู แล้วปลายลิ้นร้อนก็ปาดเลียตั้งแต่ใต้กกหูลงมายังลาดไหล่ขาว จนดงแฮกระตุกร่างน้อยๆ

            “ละ...แล้ว...” เสียงหวานตะกุกตะกักเบาๆ ใบหน้าแสนสวยหันกลับมามองแฟนหมาดๆ ที่กดจูบลงบนแก้มนุ่มหนักๆ แล้วแทนที่คิบอมจะตอบ มือใหญ่กลับเลื่อนไปยังมือนิ่มที่วางอยู่เหนือหัวแล้วดึงลงมาจนเสมอใบหน้าคมคาย

            จุ๊บ

            “คะ...คิบอม...” เสียงหวานได้แต่ร้องแผ่วเบา เมื่อนิ้วของตัวเองถูกดันเข้าไปในโพรงปากร้อนผ่าว ตาคมก็มองสบตาเขานิ่ง ยามที่ปลายลิ้นร้อนกำลังส่งมาเลียตั้งแต่โคนนิ้วจรดปลายนิ้ว จากเพียงนิ้วชี้ก็เป็นนิ้วกลาง แล้วไล่มานิ้วนาง ก่อนที่คนตัวโตก็ขยับริมฝีปากดูดอมปลายนิ้วเรียวทั้งสามนิ้วรัวแรงขึ้นอีกนิด

            การกระทำที่ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกถึงความต้องการที่ล้นปรี่เข้ามาในร่าง อย่างที่คนตัวโตจะให้เขาทำอะไรก็ยอมทุกอย่างแล้วล่ะ

            จากนั้น คิบอมก็ปล่อยมือเรียวเป็นอิสระ จัดการดึงมือนุ่มให้ไล้ผ่านตั้งแต่แผ่นอก ไล่เรื่อยลงมาเรื่อยๆ อย่างที่ดงแฮก็กัดปากแน่นอย่างพอจะคาดเดาได้ว่าจุดหมายคือที่ไหน

            แล้วมันก็ไม่ผิดจากที่คิดเลยสักนิด เมื่อมือเล็กอยู่ห่างจากช่องทางสีสดเพียงนิดเดียว

            จุ๊บ

            “ฮื่อ...” พอๆ กับคนตัวโตที่ไต่ไปอยู่ระหว่างขาเรียวอีกครั้ง ริมฝีปากร้อนผ่าวก็เข้าไปซุกไซ้ที่ขาอ่อนด้านใน ปากร้อนๆ ก็กดจูบขบเม้มสร้างรอยแดงระเรื่อไม่หยุด ขณะเดียวกัน คนที่ไม่เน้นพูด แต่เน้นทำมากกว่าก็จัดการบังคับให้ดงแฮค่อยๆ ดันนิ้วไปลูบวนที่ช่องทางสีสด

            ฟุ่บ

            “อาห์...” ดงแฮถึงกับเชิดหน้าขึ้นสูง เสียงหวานเปล่งออกมาทันที เมื่อยังไม่ทันที่คนตัวโตจะบังคับให้ทำอะไรต่อ เขากลับเป็นฝ่ายอดรนทนไม่ไหว ดันปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนจนความเจ็บที่มาพร้อมกับความเสียวเสียวพุ่งวาบเข้ามาในอก

            การกระทำที่คิบอมมองด้วยดวงตาที่วาววับ

            ถ้ามือเขาไม่เปื้อน เขาก็คงทำเองแล้ว แต่เมื่อเห็นดงแฮทำ ใครจะคิดล่ะว่า...มันยิ่งกว่าเซ็กซี่

            “อ้ะ...อ๊า...ฮื่อ...” ดงแฮกัดปากเชิดหน้าขึ้นสูง ยามที่เจ้าตัวกำลังดันปลายนิ้วเข้าไปเพิ่มตามสัญชาตญาณ แล้วกดดึงเข้าสอดออกอย่างเชื่องช้า รู้สึกดีเสียจนอยาก...ได้มากกว่านี้

            ดวงตาคู่สวยค่อยๆ ปรือขึ้นมองคนตัวโต ยามที่ขาขาวยิ่งแยกออกกว้าง แล้วเสียงหวานที่สั่นระริกก็เอ่ยบอกเบา ทว่าชัดเจน

            “ทำผม...ได้มั้ย...” แล้วมีหรือที่คนตัวโตจะปฏิเสธ นอกจากจัดการกำจัดเสื้อผ้าออกไปให้พ้นกายอย่างรวดเร็ว จนเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่กำลังขยับขยายจนใหญ่โต ดวงตาคู่คมวาววับอย่างพอใจ ก่อนที่จะเอื้อมไปดึงปลายนิ้วเรียวออกมาจากช่องทางสีสดอย่างรวดเร็ว

            จุ๊บ

            คิบอมกดจูบที่ปลายนิ้วฉ่ำเบาๆ แล้วค่อยเคลื่อนตัวมากดจูบที่เรียวปากสีระเรื่อ จูบที่ดงแฮก็เผยอปากรับอย่างเต็มใจ จูบที่อ่อนหวานเสียจนดึงอารมณ์ร้อนระอุให้ผ่อนลงอีกนิด

            ฟุ่บ

            “อาห์!!!!” ดงแฮได้แต่กอดลำคอแกร่งมั่น ขาเรียวกระตุกขึ้นโอบรอบเอวสอบ เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้ามาอย่างไม่ให้ตั้งตัว ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ก่อนจะปล่อยน้ำตาสายเล็กให้ไหลลงข้างแก้มด้วยความรู้สึกเจ็บเสียด แต่กลับรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก

            “อืม...”

            “อ้ะอ๊า...อ๊า...คิบอม...ฮื่อ...” เสียงคำรามต่ำดังคลอไปกับเสียงหวีดร้องของคนตัวเล็กที่รองรับความใหญ่โตเข้ามาจนสุด มือเรียวป่ายปัดจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง ขณะที่สัมผัสได้ถึงคนตัวโตที่กำลังเด้งกายเข้ามาช้าๆ เพื่อเริ่มต้นบทรักที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

            “จุ๊บ...จ๊วบ...”

            เสียงจูบดังก้องไปทั่วห้องกว้าง ยามที่ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครผละออกจากกัน แล้วก็เป็นคิบอมที่ยิ่งขยับสวนกายเข้าไปในช่องทางสีสดที่กำลังรัดรึงเขาจนแทบขยับไม่ได้ แต่ยิ่งขยับ ดงแฮก็ยิ่งผ่อนกายลงทีละน้อยราวกับค่อยๆ ปรับตัวให้เข้ากัน

            “อืม...แบบนั้น ดงแฮ..อาห์...” คิบอมบอกเสียงต่ำ ยามที่ซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นที่เจือด้วยกลิ่นยาอีกครั้ง มือใหญ่ก็ลูบไล้แผ่นหลังบาง ไต่ระไปตามแนวกระดูกสันหลังแล้วบีบขยำก้นกลมแรงๆ แหวกเนื้อนุ่มทั้งสองข้างให้เขากดกายเข้าไปในลึกยิ่งกว่าเดิม

            การกระทำที่ทำให้เสียงหวานหวีดร้องไปทั่วห้องกว้าง ร่างเล็กบิดกายไปมาบนโซฟานุ่ม ตอบรับสัมผัสแสนรัญจวนใจ สัมผัสได้ถึงความเร็วที่อีกฝ่ายมอบให้มากขึ้นทุกที

            “ระ...แรงอีก...คิบอม..ได้โปรด...” เสียงหวานร้องขออย่างสิ้นความอาย ที่ทำให้คนที่กลัวว่าดงแฮจะเจ็บตาวาวโรจน์ ปากคมขยี้กลีบเนื้อนิ่มจนแดงช้ำ ยามที่สะโพกสอบก็ขยับเคลื่อนกายเข้าหาถี่ยิบ สลับกับเนิบนาบจนคนได้รับแทบขาดใจ

            การกระทำที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมให้มันจบลงง่ายๆ มือไม่ทั้งสองคู่ก็ป่ายปัดไปตามตัวอีกฝ่ายอย่างไม่มีใครยอมใคร

            เนื้อตัวของดงแฮยิ่งเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ ยามที่ดวงตากลมโตหลับแน่น ความต้องการมาถึงจุดปลายยอดและกำลังจะบรรลุเป้าหมาย

            “อ่ะ...อาห์...คิบอม...คิบอม...อื้อ...อ่ะอ๊าาาาาา!!!!!” ดงแฮหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น ยามที่ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองเต็มแผ่นท้องขาวผ่อง มือเรียวจิกเกร็งท่อนแขนแกร่งเอาไว้มั่น ยามที่ทิ้งกายลงบนโซฟานุ่มอย่างหมดแรง ปล่อยให้คนตัวโตตักตวงความหอมหวานจากร่างกายของตัวเองไปมากเท่าที่ต้องการ

            “อืมมมมม!!!!” แรงสอดแทรกที่ยิ่งขยับรัวแรง ใบหน้าคมคายก็หลับตาลง ฟันคมกัดกันแน่นจนขึ้นสันนูน จนคนใต้ร่างได้แต่มองอย่างหลงใหลกับความแข็งแกร่งดิบเถื่อนที่ได้รับ ก่อนที่ร่างบางจะสะดุ้งน้อยๆ กับความร้อนวาบที่พุ่งเข้ามาในร่าง

            พร้อมกับความคิดที่ว่า...เขามีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วล่ะ

            ตุบ

            คิบอมทิ้งกายลงมาซบแผ่นอกบอบบางเพียงครู่ ก่อนที่แก่นกายใหญ่จะถอนออกอย่างเชื่องช้า

................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ

วันพุธที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2556

NC Cupid’s Wish_29


NC Cupid’s Wish_29



            ไม่เพียงเท่านั้น หนุ่มจีนกำลังดึงเสื้อเนื้อนุ่มให้พ้นแผ่นท้องขาวอย่างเชื่องช้า ปลายนิ้วยาวก็ลูบไล้ตั้งแต่ช่วงใต้สะดือขึ้นลงช้าๆ ให้คนตัวเล็กเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ อย่างเสียววาบ ซึ่งฮันคยองก็ไม่ทำเพียงเท่านั้น เมื่อมือใหญ่กำลังสอดลึกเข้าไปในกางเกงนอนขายาว

            “อ๊า...ยะ...อย่าจับฮะ...อื้อ...”

            “น่ารักจังเลย รู้ตัวมั้ย” ฮยอกแจได้แต่แอ่นก้นขึ้น เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังแตะต้องที่ส่วนอ่อนไหวภายใต้กางเกง มือเรียวต้องจิกเกร็งลงกับท่อนแขนแกร่ง รู้สึกถึงอารมณ์ปรารถนาที่กำลังไหลเอื่อยไปทั่วร่าง รอเวลาเพียงแค่ชายหนุ่มโยนกองไฟลงมาเท่านั้น อีกทั้งใบหน้าสวยก็แดงก่ำอย่างขลาดเขิน เมื่อเพียงเขาแตะต้อง ส่วนกลางลำตัวก็ตื่นขึ้นมาสู้มือใหญ่เสียแล้ว

            ปฏิกิริยาของร่างกายที่ฮันคยองกระซิบหยอกเย้าอย่างชอบใจ ก่อนจะขบเม้มที่ติ่งหูเล็กเบาๆ

            “อ๊า!” ฮยอกแจหลับตาแน่น เมื่อเพียงริมฝีปากร้อนเม้มเบาๆ ที่ใบหู มันก็ร้อนไปหมด ยังไม่นับรวมมือใหญ่ที่กำลังสะกิดเขี่ยส่วนปลายแดงก่ำอย่างเชื่องช้านั่นอีก

            “ยกสะโพกขึ้นครับ”

            “มะ...ไม่เอา...ผมอาย...อื้อ...อื้อ...อ้ะ” ฮยอกแจส่ายหน้าเร็วๆ บนไหล่กว้างในเมื่อรู้ตัวว่าเวลานี้ส่วนอ่อนไหวของเขาต้องตื่นขึ้นมาแน่ๆ หากถอดกางเกงออกไปด้วยท่าทางแบบนี้ก็เหมือนให้อีกฝ่ายได้เห็นความต้องการของเขา แต่เพียงปฏิเสธออกไป คนตัวโตก็จัดการสะกิดส่วนปลายฉ่ำน้ำแรงๆ จนสะโพกมนเด้งขึ้นอย่างเสียวสุดใจ มือเรียวยกขึ้นเกาะไหล่กว้างด้านหลังแน่น

            ฟึ่บ

            และในจังหวะนั้น ฮันคยองก็ดึงกางเกงนิ่มให้หลุดจากสะโพกมนอย่างเรียบร้อย เปิดเปลือยเนื้อตัวส่วนล่างแสนน่ารักที่ตกอยู่ในฝ่ามือแข็งแกร่ง การกระทำที่ฮยอกแจหลับตาแน่นอย่างไม่กล้ามอง

            “อ้ะอ๊า...อึ้ก...อ้ะๆ...” คนตัวเล็กจิกปลายเท้าไปมาบนเตียงนอนนุ่ม ใบหน้าสวยยิ่งหลับตาแน่น ทว่ากลับรู้สึกถึงมือใหญ่ที่กำลังกำรอบแล้วรูดรั้งให้อย่างเนิบนาบ บ้างก็เร่งเร้าจังหวะขึ้นจนหายใจแทบไม่ทัน มือเรียวยิ่งเกาะเกี่ยวไหล่กว้างแน่น ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ เรียวปากเผยออกน้อยๆ เพื่อครวญครางไม่มีหยุด

            ภาพที่แสนเย้ายวนอารมณ์จนฮันคยองต้องขยับมาประกบจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานอย่างรวดเร็ว จูบที่คราวนี้ชายหนุ่มมอบให้อย่างร้อนแรง พอๆ กับคนตัวเล็กที่ตอบโต้อย่างหวังระบายความต้องการที่อัดแน่นขึ้นมาในอก ปลายลิ้นเล็กส่งเข้าเกาะเกี่ยวกับคนตัวโตรุนแรงมากขึ้น เมื่อมือใหญ่กำลังขยับรูดรั้งไม่มีหยุด เสียงหวานครวญครางดังลอดริมฝีปากของทั้งสอง

            “อ้ะอื้อ...คุณฮัน...อึ้ก...” ฮยอกแจสะดุ้งสุดตัว ไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อนอนของตัวเองถูกอีกฝ่ายปลดกระดุมออกไปจนหมด ทั้งยังถูกดึงแบะกว้างออกเผยให้เห็นแผ่นอกขาวผ่องที่ประดับด้วยเม็ดเล็กๆ กลางอก...หัวนมที่ชูชันด้วยความต้องการราวกับเรียกร้องให้ดูดกลืน

            “คุณกำลังทำให้ผมทนไม่ไหวนะฮยอกแจ” ฮันคยองบอกชิดซอกคอขาว เมื่อร่างเล็กยิ่งบิดตัวไปมาจนสะโพกมนถูไถเข้ากับแก่นกายใหญ่ที่ขยับขยายแนบกับคนตัวเล็ก มือใหญ่ก็ลูบไล้แผ่นอกขาวนวลไม่หยุดมือ ก่อนจะขยับมาสะกิดเขี่ยยอดอกสีหวานรัวเร็วให้ร่างน้อยยิ่งหวีดร้องลั่น

            “อื้อ...อีก...คุณฮัน...อ้ะ...อ๊า...” ฮยอกแจที่กัดปากตัวเองแน่น ร้องขออย่างลืมอาย ร่างบอบบางขยับไปมาบนแผ่นอกกว้าง เมื่อความเร่าร้อนรัญจวนใจแล่นปราดไปทั่วทุกที ดวงตาเรียวสวยก็หรี่ปรือขึ้นมาอย่างเชื่องช้า เพื่อมองเห็นว่าร่างกายตัวเองกำลังเปิดเผยออกมาทั้งหมด ยิ่งยามที่กางเกงนอนนุ่มถูกรั้งลงไปที่เรียวขาขาว เสื้อนอนแบะกว้างออกจนเห็นทุกอย่างอย่างชัดเจนเช่นนี้

            แต่ร่างกายกำลังร่ำร้อง ต้องการมากกว่านี้

            ฟึ่บ

            “อืม...” ฮันคยองคำรามต่ำๆ ในลำคอ เมื่อคนตัวเล็กขยับตัวขึ้นมาให้สะโพกเล็กถูไถที่แก่นกายใหญ่ใต้กางเกงนอน ความอดทนเริ่มลดน้อยลงทุกทีกับภาพแสนยั่วยวนที่อยู่ตรงหน้า และนั่นก็ทำให้มือใหญ่ระจากส่วนอ่อนไหวสีระเรื่อ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...คุณฮัน...” ฮยอกแจถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อจู่ๆ ฮันคยองก็จับเข้าที่หัวเข่ามนแล้วดึงให้แยกออกกว้างตั้งฉากกับพื้นเตียง จนต้องก้มลงมองท่วงท่าแสนน่าอายของตน แล้วก็ต้องครางเสียงสั่น เมื่อชายหนุ่มกำลังใช้นิ้วโป้งถูไถที่ช่องทางสีสดไปมาให้ต้องขมิบถี่

            “อืม...” ความน่ารักที่ทำให้ฮันคยองดันใบหน้าเรียวสวยเพื่อประกบจูบเข้าหาอีกครั้ง มือใหญ่ก็ขยับลูบไล้ไปทั่วช่องทางที่ปิดสนิท บ้างสะกิด บ้างแหย่เข้าไป จนร่างเล็กบิดเกร็ง แทบจะดิ้นพล่านด้วยความเสียวสะท้าน แต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมปล่อยจากการบดจูบร่างเล็กอย่างรุนแรง

            ฟุ่บ

            “อ๊า...อื้อ...” ฮยอกแจบิดตัวไปมาทันที เมื่อปลายนิ้วยาวแรกชำแรกเข้าไปในช่องทางอุ่นนุ่ม จนต้องบีบกระชับแรงๆ คลื่นความปรารถนาแล่นปราดไปทั่วร่าง มือเรียวก็ยิ่งโน้มลำคอแกร่งให้มอบจูบตนมากกว่านี้ ปลายลิ้นเล็กๆ ขยับเข้าหาอย่างต้องการจนเสียงจูบดังก้องไปทั้งห้องกว้าง สะโพกมนก็เด้งขึ้นรับนิ้วยาวที่กำลังเพิ่มเข้ามาทุกขณะ

            “อึ้ก...เสียว...ฮื่อ...คุณฮัน...อ้ะๆ...” ทันทีที่เรียวปากเป็นอิสระ ฮยอกแจก็ครางเสียงพร่า ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้น สะโพกมนขยับส่ายเร็วๆ ดวงตาฉ่ำไปด้วยหยดน้ำใส ให้คนมองตาวาววับ และยิ่งแทบจะหมดความอดทนเมื่อฮยอกแจบอกเสียงสั่น

            “เข้ามา...เข้ามาเถอะฮะ...ผมต้อง...การ...ต้องการคุณ...อึ้ก...” คำร้องขอของคุณแม่ลูกหนึ่งที่ทำให้คนที่ตั้งใจจะหยอกเย้าร่างกายขาวเนียนเล่นทิ้งความตั้งใจเดิมในทันที มือใหญ่ที่กดเข้าออกช้าๆ ก็ขยับถี่ยิบจนเสียงหวานครางลั่น ขาเรียวยิ่งจิกเกร็งลงกับเตียงนอนนุ่มมากยิ่งขึ้น
           
            “แรง...แรงอีก...อ้ะอ๊า...”

            หมับ

            แต่แล้ว ฮันคยองก็ดึงมือออก จัดการดันร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงระหว่างขาให้เปลี่ยนท่าเป็นคลานเข่าอยู่ตรงหน้าแทน ใบหน้าคมคายก็ฉายแววดุดัน เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา ยามมองท่วงท่าของคนตัวเล็กที่กำลังเปิดเปลือยอยู่ตรงหน้า ราวกับยั่วยวนให้แทรกกายเข้าไปสัมผัสความอุ่นนุ่มที่โอบรัดกาย

            “อ๊า!!!...คุณฮัน...คุณฮัน...” ฮยอกแจได้แต่ฟุ่บหน้าลงกับเตียงนอนนุ่ม แอ่นสะโพกมนขึ้นสูง เมื่อชายหนุ่มกำลังใช้ปลายลิ้นเลียที่ช่องทางสีสดแรงๆ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ก่อนที่มือทั้งสองข้างจะจิกกำผ้าปูเตียงจนแทบจะขาดทึ้งคามือ

            ปลายลิ้นที่กำลังทำให้ช่องทางนุ่มฉ่ำด้วยหยาดน้ำใส ก่อนที่ชายหนุ่มจะผละไปจัดการดึงกางเกงนอนของตัวเองให้พ้นทาง

            กึก

            ช่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาที ก่อนที่ฮันคยองจะกลับมาสนใจร่างขาวเนียนที่ไร้รอยตำหนิ แต่เพียงได้เห็น เนื้อตัวก็ร้อนระอุ แก่นกายใหญ่ยิ่งแข็งตึงจนปวดร้าวไปหมด เมื่อร่างบอบบางที่ฟุ่บช่วงบนลงกับเตียงนอนนุ่มกำลังส่งมือมาแหวกก้นนุ่มทั้งสองข้างให้แบะออก ใบหน้าสวยก็หันมามองแล้วบอกเสียงสั่น

            “มะ...ไม่ไหวแล้ว...คุณฮัน...ช่วย...ช่วยหน่อย” เสียงร้องขอและท่วงท่าแสนเย้ายวนที่ทำให้ชายหนุ่มตาวาววับ ร่างสูงใหญ่ขยับมาแนบชิดกับคนตัวเล็กจนแก่นกายใหญ่จ่อเข้าที่ช่องทางนุ่มที่ฉ่ำเยิ้ม

            “คุณกำลังทำให้ผมต้องการแทบบ้านะฮยอกแจ!!!” ฮันคยองบอกเสียงกร้าว มือใหญ่ประคองสะโพกมนมั่น ท่อนเนื้อร้อนก็ขยับเสียดสีจนเสียงครางของคนทั้งสองดังคลอไปด้วยกัน

            “ผมมะ...อ๊าาาา!!” ฮยอกแจหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่อเพียงจะเอ่ยอะไรบางอย่าง แก่นกายใหญ่ก็สอดลึกเข้ามาในช่องทางสีสดอย่างรวดเร็ว ความใหญ่โตที่ทำให้เจ็บปวดแทบตายมาแล้วครั้งแรก แต่คราวนี้กลับรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก

            เพียงอีกฝ่ายสอดเข้ามาเสียดสีกับผนังนิ่ม ฮยอกแจก็เปล่งเสียงครวญครางไม่ได้หยุด

            ไม่ต่างจากฮันคยองที่ขบกรามแน่นกับความคับแน่นที่โอบรัดกายทั้งยังขมิบถี่จนต้องกดกายเข้าไปทีเดียวจนสุด มือใหญ่ก็บีบคลึงสะโพกมนจนขึ้นสีระเรื่อ ขยับเนื้อตัวลงไปแนบชิดกับร่างบอบบาง ปลายลิ้นร้อนผ่าวเลียไปทั่วแผ่นหลังขาวจนฮยอกแจยิ่งกำผ้าปูเตียงแน่น

            “อึ้กอ๊า...” แก่นกายใหญ่ที่ขยับเข้าหาอย่างเนิบนาบเริ่มหมุนวนเป็นวงกลมอย่างใจเย็น ทั้งที่เจ้าตัวนึกอยากจะขยับกายเข้าออกถี่รัว อาจจะเพราะว่านี่คือฮยอกแจก็ได้ คนที่เขาตั้งใจว่าอยากได้เป็นแม่ของลูก เขาถึงอยากให้ร่างน้อยมีความสุขที่สุด

            “อ๊าาาา!!!” แล้วก็ไม่นานเลย ที่ฮยอกแจจะหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่อแก่นกายใหญ่กดกระแทกเข้าไปในจุดอารมณ์ภายใน ช่องทางสีสดยิ่งขมิบถี่รัว ใบหน้าสวยส่ายสะบัดแรงๆ

            “อาห์...ฮยอกแจ...คุณกำลังบีบผม...อึ้ก...” ฮันคยองบอกเสียงต่ำ ยามที่สอดกายเข้าออกอย่างเนิบนาบ ทว่ากลับทำให้คนตัวเล็กจะคลั่งตาย มือใหญ่ก็ขยับมาบีบขยี้ยอดอกสีหวานที่ชูชันอย่างรุนแรง ให้คนตัวเล็กส่ายหน้าเร็วๆ ช่องทางอุ่นแคบยิ่งบีบรัดแน่นขึ้นเร่งเร้าจังหวะของคนตัวโต

            พั่บๆๆ

            แก่นกายใหญ่ที่เริ่มขยับเร่งจังหวะมากขึ้นทุกทีจนถี่รัว ทำให้คนตัวเล็กที่จับจังหวะได้ขยับตอบรับอย่างเร้าอารมณ์ เนื้อตัวของคนทั้งสองขยับเสียดสีกันจนอารมณ์ยิ่งลุกโชน

            “แรง...อื้อ...แรง...แรงอีก...อ้ะอ๊า...คุณฮัน...คุณฮัน...” ฮยอกแจครางลั่น ยามที่ท่อนไฟร้อนระอุกำลังสอดลึกเข้ามามากขึ้นทุกที บ้างก็รุนแรงแทบขาดใจ บ้างก็เนิบนาบจนทำให้เนื้อตัวสั่นสะท้านด้วยความต้องการ จังหวะอารมณ์ที่เข้ากันอย่างลงตัว จนมือเรียวขยับมาไขว้คว้ามือใหญ่ที่วางทิ้งไว้บนสะโพกมน

            ฟึ่บๆๆ

            “อาห์ ฮยอกแจ...” ฮันคยองเริ่มเร่งจังหวะมากขึ้นทุกที เมื่อร่างบอบบางกำลังร้องเสียงสั่น ร่างกายกำลังบ่งบอกว่าใกล้ไปจุดหมายปลายทาง เสียงเนื้อกระแทบเนื้อยิ่งดังลั่น

            “อ๊า...คุณฮัน...อึ้ก...” ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นทันที เมื่อชายหนุ่มจัดการดันขาเรียวข้างหนึ่งให้ยกสูงขึ้น จนต้องนอนกึ่งตะแคงบนเตียงนุ่ม ดวงตาคู่สวยก้มลงมองส่วนที่ทั้งคู่เชื่อมต่อกันที่กำลังสอดแทรกเข้าหาไม่ได้หยุด ร่างเล็กก็ตัวสั่นคลอนกับความเร่าร้อนที่ร่างกายได้รับ

            “ลึก...อึ้ก...มันลึก...”

            “อาห์...ชอบใช่มั้ย...” คำถามที่ฮยอกแจไม่ได้ตอบ มีเพียงเสียงครวญครางที่บอกได้อย่างดีว่าเจ้าตัวรู้สึกยังไง ดวงตาเรียวสวยที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสก็มองใบหน้าคมคายนิ่ง ภาพของผู้ชายที่ดุดันรุนแรง เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ มีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ

            หยดเหงื่อที่ไหลลงมาตามขมับจนเส้นผมสีเข้มเปียกชุ่ม ใบหน้าคมคายฉายชัดถึงความต้องการในตัวเขาจนใจดวงน้อยยิ่งเต้นระรัว

            น่าหลงใหล...ผู้ชายคนนี้น่าหลงใหลเหลือเกิน

            ฟึ่บๆ

            “อ้ะอ๊า..อึ้กๆ...กะ...ใกล้แล้ว อ๊า...จะไม่ไหวแล้ว...อึ้กๆ...อ๊าาาาาา!!!!!!!!!” ไม่นานเลยที่ฮยอกแจจะหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น ยามที่ปลายทางของอารมณ์แคบลง ความต้องการทะยานสูงขึ้นจนระเบิดพรูอยู่ในอก ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มเตียงนุ่ม

            ก่อนที่ร่างขาวผ่องจะถูกขยับให้มานอนหงายอีกครั้ง มือใหญ่ก็รวบขาเรียวขึ้นสูง ยามที่ดุนดันแก่นกายใหญ่เข้ามาไม่มีหยุด ใบหน้าคมคายก็ขยับมาดูดเม้มยอดอกสีหวานอย่างรุนแรง จนคนที่ปลดปล่อยอารมณ์ไปแล้วครางเครืออยู่ในอก มือเรียวกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้แน่น ยามที่รองรับอารมณ์ของฮันคยองที่ยังไม่สิ้นสุดง่ายๆ

            ความเร่าร้อนรุนแรงที่ชายหนุ่มประกบจูบหลายๆ ที

            “อืมมมมม!!!” สักพัก ก่อนที่ชายหนุ่มจะปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มช่องทางขาวผ่อง มือใหญ่กอดรัดเอวเล็กเอาไว้มั่น ฟันคมขบกันแน่น เมื่อคลื่นความต้องการมาถึงจุดหมายปลายทาง

            ขณะที่ฮยอกแจก็ได้แต่สะดุ้งน้อยๆ เมื่อความร้อนระอุกำลังไหลวาบเข้ามาในร่างกาย จนต้องเกาะเกี่ยวไหล่กว้างเอาไว้แน่น เรียวปากหวานเผยอน้อยๆ เพื่อหอบหายใจ ก่อนที่ฮันคยองจะทรุดตัวลงมากอดรัดร่างเล็กเอาไว้แน่น

..............................................

อ่านต่อได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ


วันอังคารที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2556

NC Scent of love_37


NC Scent of love_37



            “อื้อ...พี่คยูฮยอน...” เสียงหวานที่ครางแผ่วของคนมั่นใจในตัวเอง แต่ตอนนี้กลับไม่ต่างจากเด็กน้อยไร้ประสบการณ์ที่ได้แต่กอดรัดร่างสูงแน่น เสียงที่กำลังปลุกเร้าความต้องการของคุณหมอหนุ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าคมคายยังฝังลึกเข้ากับซอกคอหอม ลิ้นร้อนส่งมาแตะชิมที่ผิวเนื้อขาวผ่องเบาๆ แต่ทำให้คนได้รับขนลุกซู่ เอียงคอให้อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

            หมับ

            “อ้ะ...ยะ...” คนตัวเล็กที่สะดุ้งน้อยๆ สติที่ปลิวหายไปกับจูบก่อนหน้านี้เหมือนจะกลับเข้าร่าง เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังสอดลึกเข้ามาในเสื้อเนื้อนิ่ม ทว่า คุณหมอหนุ่มกลับขยับมาประกบจูบที่เรียวปากหวานอีกครั้ง จนซองมินกลืนเสียงห้ามลงไปในลำคอ ปลายลิ้นร้ายกาจขยับเข้ามาสอดรัดจนแทบเป็นเนื้อเดียวกับลิ้นเล็ก

            ขณะเดียวกัน ฝ่ามือร้อนก็ลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวนุ่มๆ ที่ลื่นมือยิ่งกว่าที่เคยสัมผัสใครมาก่อน ปลุกเร้าความต้องการของคนตัวเล็กที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ เอวเล็กได้แต่ขยับส่ายไปมาน้อยๆ ราวกับไม่รู้ว่าจะระบายความต้องการนี้ออกมาได้ยังไง

            ชายเสื้อเนื้อนุ่มถูกดึงรั้งขึ้นมาจนถึงแผ่นอกขาวผ่อง ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่ที่ฟอนเฟ้นไปทั่วจะยกขึ้นบดคลึงที่แต้มตุ่มเล็กๆ กลางแผ่นอกอย่างเบามือ

            “อ้ะ...อื้อ...อาห์...” เสียงหวานครวญครางในลำคอ เนื้อตัวสะดุ้งวาบไปหมดกับสัมผัสใกล้ชิดที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เนื้อตัวที่ร้อนวูบวาบเหมือนกับพายุที่พัดเข้ามาในร่าง มากขึ้น...มากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับสติที่ปลิวหายกับเสียงนุ่มๆ

            “ซองมินครับ...” เสียงทุ้มต่ำนุ่มลึกที่ทำให้คนเก่งกล้าระทวยอย่างบอกไม่ถูก ใจดวงน้อยที่ว่าแข็งกว่าใครโอนอ่อนกับสัมผัสที่เกิดขึ้น

            ฟึ่บ

            คยูฮยอนพลิกร่างเล็กลงมานอนใต้ร่าง โดยที่ริมฝีปากของทั้งสองยังไม่ผละออกจากกัน มือใหญ่ก็ยุ่มย่ามที่สะโพกกลมกลึง ความนุ่มนิ่มที่ได้รับทำให้ต้องบีบเคล้นมันเบาๆ ให้ซองมินบิดกายน้อยๆ

            “อ้ะ...พี่คยู...ฮื่อ...อึ้ก...” ริมฝีปากที่เป็นอิสระได้แต่ครางออกมาเสียงสั่นสะท้าน เมื่อชายหนุ่มกำลังขบเม้มผิวเนื้อขาวไม่ว่างเว้น ดวงตาคู่สวยหลับแน่นเมื่อความรู้สึกมากมายยิ่งซาดซัดเข้ามาในกาย รู้สึกเพียงว่ากำลังอึดอัด และเขา...ต้องการการปลดปล่อย

            ไม่ต่างจากคยูฮยอน เวลานี้คำว่าสุภาพบุรุษคงเก็บลงลิ้นชักไปแล้ว เมื่อเนื้อตัวหอมหวานของคนที่เขาหลงกับความน่ารักไม่เหมือนใครอยู่ใกล้เพียงแค่นี้ ยิ่งแตะ ยิ่งชิม...เขาก็หยุดตัวเองไม่ได้ ความต้องการมันล้นทะลักขึ้นมาเพราะว่า...คนๆ นี้คือซองมิน

            “อ๊าาาา!” เสียงหวานหลุดร้องออกมาเสียงดัง ดวงตากลมยิ่งหลับแน่น เมื่อรู้สึกถึงความเปียกชื้นที่ไล้วนเป็นวงกลมอยู่ตรงแผ่นอกขาว ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ไล่สะกิดเกลี่ยมันไปมา จนขาเรียวต้องเบียดชิดเข้าหากัน

            ขณะเดียวกัน ยิ่งเสียงหวานครวญครางออกมามากเท่าไหร่ ชายหนุ่มกลับรู้สึกอย่างหนึ่ง...อยากทำให้อีกฝ่ายสุข ความคิดที่ทำให้ปลายลิ้นยิ่งหยอกล้อกับความนุ่มนิ่มที่แข็งชันขึ้น มืออีกข้างก็ลูบไล้อีกฝั่งไม่ต่างกัน ส่วนอีกข้างก็ไต่ระไปตามผิวเนื้ออ่อนนุ่มราวผิวเด็กลงไปเรื่อยๆ

            “อ้ะ...อาห์...พะ...พี่คยูฮยอน...” ซองมินถึงกับสะดุ้งเฮือก ดวงตาคู่สวยลืมขึ้นช้าๆ จนแลเห็นเงาร่างสูงใหญ่ที่คร่อมทับอยู่เหนือร่างกำลังดูดกลืนเม็ดทับทิมไม่ว่างเว้น มืออีกข้างก็กำลังลูบไล้ที่ส่วนกลางลำตัวของเขาอย่างเบามือ จนความเสียซ่านสาดซัดไปทั่วกาย มือเรียวขยับไปจิกโซฟากว้างแน่น

            “ฮื่อ...อื้อ...” ใบหน้าน่ารักส่ายสะบัดไปมาน้อยๆ แต่สะโพกมนกลับยกขึ้นสูง เมื่อกางเกงขายาวถูกดึงไปกองที่ปลายเท้า ความต้องการที่พุ่งสูงขึ้นกำลังบอกซองมินว่า...ไม่เป็นไร...ถ้าเป็นพี่คยูฮยอน

            ไม่รู้ว่าทำไม แต่ถ้าเป็นคนๆ นี้ เขาเชื่อว่าจะไม่เสียใจภายหลัง

            “อ้ะอ๊าาาา พะ...พี่คยู...ฮื่อ...อย่าเลีย...สะ...” ซองมินสะดุ้งสุดตัว เมื่อชายหนุ่มกำลังฝังใบหน้าลงกับซอกขาของเขา ลิ้นร้อนก็กำลังไล้เลียผิวนุ่มแล้วแตะเข้าที่แก่นกลางลำตัวที่กำลังขยับขยายขึ้นภายใต้กางเกงชั้นใน ความเสียวซ่านที่ทำให้สะโพกมนได้แต่บิดเร้าอยู่แบบนั้น ขาเรียวก็ยิ่งเบียดชิดเข้าหากัน

            แต่ก็เพียงไม่นาน เมื่อคยูฮยอนดึงส่วนที่ปกปิดร่างกายส่วนสุดท้ายออก แล้วดันปลายขาขาวออกจากกัน จนซองมินหลับตาแน่น ความเคอะเขินพุ่งวาบเข้ามาในอก จนต้องหันหนีไปทางอื่น มือเรียวปิดปากตัวเองแน่น เมื่อพอจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...อ๊า...ฮื่อออออ” ซองมินตะปบปากตัวเองเอาไว้แน่น ความเสียวซ่านพุ่งวาบไปทั่วกาย เมื่อริมฝีปากร้อนกำลังดูดอมที่ส่วนกลางให้เขาอยู่ ก้นนุ่มเด้งขึ้นทันควัน จนทำให้ชายหนุ่มจัดการครอบปากลงที่ส่วนน่ารักอย่างไม่นึกรังเกียจ

            การกระทำที่เรียกเสียงครวญครางให้ดังก้องไปทั่วห้อง เร่งเร้าอารมณ์ของคนทั้งคู่ให้ยิ่งลุกโชนไปไกล

            “ฮื่อ...พะ...พี่คยู...พะ...พอ...ฮื่อ...จะ...ไม่ไหว...” ซองมินบอกเสียงพร่า ยามที่รู้สึกว่าร่างกายอึดอัดแทบบ้า รู้แต่ว่าอีกฝ่ายแตะต้องไปตรงไหน เขาก็ยิ่งทำอะไรไม่ได้ นอกจากแอ่นกายสูงขึ้นรับสัมผัสของอีกฝ่าย มือเรียวยกขึ้นขยุ้มที่เส้นผมดกดำอย่างหวังระบายความต้องการออกมาบ้าง

            เสียงที่ทำให้คุณหมอหนุ่มละริมฝีปากออกเพียงครู่ ใช้มือใหญ่มาขยับให้แทนคนที่บิดกายยั่วยวนเขาอยู่ข้างใต้ แล้วส่งปลายนิ้วเข้าปากจนชุ่มโชกไปด้วยน้ำลาย

            “เจ็บหน่อยนะครับ ซองมิน” คยูฮยอนกดจูบที่ขาอ่อนเบาๆ ยามที่ใช้ปลายนิ้วชุ่มน้ำลายถูไถที่รอบปากทางเข้า ก่อนจะกดแทรกเข้าไป

            “จะ..เจ็บ...อื้อ!!” ซองมินที่กำลังนอนหอบหายใจถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อความเจ็บเสียดกำลังก่อเกิดที่ช่องทางด้านหลัง เสียงร้องพร้อมกับน้ำตาหยดใสที่ไหลลงมาที่ข้างแก้ม ทำให้คุณหมอหนุ่มที่กำลังถูกอารมณ์บังตาชะงักไปทันที

            “ถ้าซองมินไม่ไหว ผม...”

            หมับ

            “อย่าหยุดนะ!!! พี่คยู ได้โปรด...อย่าหยุด...ผมทรมาน...ช่วยที...” เพียงแค่คนที่เริ่มก่อนทำท่าลังเล คนตัวเล็กข้างกายที่ทรมานจนแทบบ้าก็โผเข้ามากอดรอบลำคอแกร่งแน่น ช่องทางอุ่นนุ่มที่กำลังตอดรัดแรงๆ อีกทั้งยังเสียงหวานที่ร้องขอเรียกความเอ็นดูเข้ามาในใจของคนฟัง

            แต่นั่นก็ไม่เท่าอาการปวดหนึบที่แก่นกลางลำตัว

            “ผมจะแย่เพราะคุณจริงๆ นะซองมิน” คยูฮยอนพรมจูบที่แก้มนวลเบาๆ เสียงทุ้มกระซิบริมหู ก่อนที่

            ฟึ่บ

            “อ่ะอ๊าๆ....ฮื่อ...พะ...พี่...” ปลายนิ้วยาวดันลึกเข้าไปในช่องทางนุ่มจนสุด ทั้งยังเพิ่มนิ้วเข้าไปเรื่อยๆ อย่างไม่อาจจะหยุดมันลงได้อีกแล้ว แรงตอดรัดภายในยิ่งขยับถี่ เรียกร้องสัมผัสจนคนตัวสูงแทบทนไม่ไหว ริมฝีปากร้อนที่เฝ้ากดจูบที่เนื้อเนียน ก็วกกลับมาดูดเม้มที่ริมฝีปากนุ่มแรงๆ

            “ผมขอนะครับ...”

            คำร้องขอที่ทำให้คนที่กำลังสุขซ่านปรือตาขึ้นมอง แล้วเสียงหวานก็เอ่ยตอบเบาๆ

            “อื้อ...เร็วๆ เลยพี่คยูฮยอน...ผมไม่ไหวแล้ว...” คำร้องขอที่สมกับเป็นคนตัวเล็ก ทำให้ชายหนุ่มจัดการสะบัดกางเกงออกไปจากกายอย่างรวดเร็ว มือใหญ่ช้อนเข้าที่สะโพกนิ่มแล้วกุมเอาไว้มั่น ดวงตาคู่คมจ้องฝ่าความมืดเข้าสบกับดวงตากลมโตที่ดึงดูดเขาตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน

            กระต่ายตัวน้อยๆ ที่เวลานี้เซ็กซี่เหลือกำลัง...แววตาที่ซองมินก็มองไม่ละไปไหน

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!” เสียงหวานหลุดออกมาอย่างเจ็บปวด เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังสอดลึกเข้ามาในร่าง มือเรียวก็ยิ่งกอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้มั่น ขาเรียวยิ่งแยกออกกว้างราวกับช่วยผ่อนปรนความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ทว่า ความเจ็บปวดนี้กลับทุเลาลงเพราะแววตาคู่คมตรงหน้า

          รัก...หรือ

            คำถามที่ซองมินได้แต่เก็บมันเอาไว้ในใจ เมื่อแก่นกายใหญ่สอดลึกเข้ามาจนสุด เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วห้องกว้าง เนื้อตัวทั้งสองที่แนบสนิทเข้าหากันเร่งเร้าความร้อนในร่างกายให้ยิ่งสูงขึ้น จากนั้น ชายหนุ่มก็เริ่มเคลื่อนตัวเข้าหาอย่างเชื่องช้า เนิบนาบ...แต่เร้าอารมณที่สุด

            การกระทำที่ทำให้คนตัวเล็กได้แต่จิกหมอนที่ใกล้ตัวที่สุดเอาไว้แน่น น้ำตาหยดใสไหลซึมลงมากับความเจ็บปวดที่สุขสม เรือนร่างเล็กที่เริ่มจับจังหวะถูกก็สอดกายเข้ารับความสุขที่สอดประสานเข้ามา

            พั่บๆๆ

            “อึ้ก....ฮึก...อ้ะอ๊า...” เสียงหวานครางพร่า เมื่อแก่นกายใหญ่เร่งจังหวะเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ สะโพกมนก็เปิดรับอีกฝ่ายเข้ามา เสียงเนื้อตัวร้อนผ่าวเสียดสีกันยิ่งดังก้องไปทั่วห้อง ประสานไปกับเสียงสั่นของโซฟาที่กำลังรองรับความร้อนแรงของพวกเขาทั้งสองเอาไว้

            “จูบ...พี่คยู...จูบที...” เสียงร้องรอที่ทำให้ใบหน้าคมคายขยับไปกดจูบที่เรียวปากหวานแรงๆ ดูดดึงความหอมนุ่มอย่างถึงใจ ขณะที่เรือนกายช่วงล่างต่างสะบัดส่ายเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร หยดเหงื่อยิ่งไหลซึมไปทั่วร่างเร่งจังหวะที่หยาบโลนให้ทะยานขึ้นสูงไปอีก

            จังหวะที่ดึงอารมณ์ของซองมินให้แตะเข้าที่จุดขอบของอารมณ์

            “อ้ะ...กะ...ใกล้แล้ว...ฮื่อ...อึ้กๆ...อ๊าาาาา!!!!!!!!!!!!!!”  เสียงหวีดร้องที่ดังก้องห้องกว้าง ก่อนที่ชายหนุ่มจะกดกายสอดแทรกเข้ามาไม่กี่ที ก็ตามมาติดๆ เสียงทุ้มคำรามก้อง ก่อนที่จะทรุดกายลงกกกอดร่างเล็กเอาไว้แน่น

            เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ขณะที่อ้อมกอดของคนทั้งสองต่างเกาะเกี่ยวกันเอาไว้แน่น ดวงตาทั้งสองคู่ต่างหลับลงซึมซับความใกล้ชิดที่ยังเป็นหนึ่งเดียวกันให้นานที่สุด ก่อนที่จะกลับมาอยู่กับโลกความเป็นจริงที่ว่า...พวกเขายังไม่ได้เป็นอะไรกัน

.............................................

กลับไปอ่านต่อที่

ขอบคุณค่ะ


วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2556

NC Children The Twin_22


 NC Special Children_22




            สัมผัสอุ่นชื้นแตะแนบเข้าที่กลีบเนื้อสีสด ขณะที่แฮอันก็ทำได้เพียงแหงนเงยหน้าขึ้นรับสัมผัสแสนวาบหวามที่เขาบรรจงมอบมันมาให้ เกลียวลิ้นชื้นส่งมาไล้เลียแตะชิมความหวานฉ่ำของริมฝีปากบนและล่าง ก่อนที่จะกดสอดเบาๆ ราวกับขอทางให้หญิงสาวเปิดปากรับความเร่าร้อนที่แสนหวานเข้ามาภายใน

            ฟึ่บ

            “อืม...” กังยูดันร่างของแฮอันเบาๆ จนแผ่นหลังขาวเนียนก็แนบเข้ากับผนังห้องน้ำ อีกทั้งเรือนกายสูงใหญ่ยังขยับเข้ามาแนบชิดจนเนื้อตัวทั้งสองขยับเสียดสีกัน เกลียวลิ้นร้อนผ่าวยิ่งตวัดเกี่ยวความหอมหวานภายในจนเสียงหวานครวญครางแผ่วเบา ที่ปลุกเร้าความต้องการในกายของชายหนุ่มให้ลุกโชนมากยิ่งขึ้น

            จูบร้อนที่คราวแรกอ่อนหวาน แต่มันกำลังทวีความร้อนแรงมากขึ้นทุกที จนหญิงสาวทำได้เพียงส่งปลายลิ้นมาเกี่ยวพันแลกเปลี่ยนน้ำหวานในโพรงปากจนเสียงจูบสะท้อนไปทั่วห้องน้ำกว้าง

            “อ้ะ กะ...กังยู...” แฮอันหอบหายใจสะท้านเรียกชื่อชายหนุ่มตรงหน้า ใบหน้าสวยหวานเอียงคอน้อยๆ ยามที่ริมฝีปากแสนร้ายกาจกำลังพรมจูบที่แก้มนวลเนียน แล้วปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ตวัดเลียผิวแก้มนุ่มจนทำได้เพียงสะดุ้งน้อยๆ ช่องท้องรู้สึกเหมือนมีคลื่นลูกเล็กปั่นป่วนอยู่ภายใน

            “ฉันชอบให้เธอเรียกชื่อฉันแบบนี้...แฮอัน” เสียงทุ้มพร่ากระซิบบอก ยามที่ฝ่ามืออบอุ่นที่ประคองแก้มนุ่มกำลังลูบไล้ไปทั่วเรือนกายขาวที่ขึ้นสีระเรื่อ เข้าฟอนเฟ้นที่เนินสะโพกอิ่มเต็ม ริมฝีปากร้อนก็เข้าซุกไซ้ที่ซอกคอขาวอย่างอดใจไม่อยู่

            “อ้ะ...อืม...” แฮอันเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ เรือนร่างแสนสวยก็ขยับเข้าเสียดสีกับผิวเนื้ออุ่นร้อนโดยไม่รู้ตัว รู้เพียงว่าคลื่นอารมณ์ปรารถนาที่ได้รับจากชายหนุ่มกำลังทำให้เธอร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว เสียงครวญครางหวานๆ ที่ทำให้กังยูขยับขึ้นไปมอบจูบร้อนผ่าวให้กับหญิงสาวอีกครั้ง มือใหญ่ก็เฝ้าฟอนเฟ้นเนื้อตัวนุ่มนิ่ม บีบคลึงจนขึ้นรอยแดง ริมฝีปากร้อนก็ไต่ระไปตามผิวเนื้อที่ชื้นไปด้วยหยดน้ำใส

            ซ่า ซ่า

            สายน้ำอุ่นยังดังต่อเนื่องแต่กลับไม่มีใครสนใจแม้จะปิดมัน เมื่อทั้งสองกำลังหลงใหลอยู่ในรสเสน่หาของกันและกัน ผิวเนื้อร้อนระอุยิ่งแนบชิดเสียดสีเข้าหากันอย่างร้อนแรง ก่อนที่แฮอันจะผวาเฮือก เสียงหวานหลุดลอดออกมาจากลำคอ เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้

            “ฮื่อ...กังยู...อาห์...” คนหน้าหวานหลับตาแน่นอย่างขลาดเขิน เนื้อตัวกระตุกน้อยๆ กับฝ่ามือใหญ่ที่เฝ้าเคล้นคลึงทรวงอกอิ่ม แล้วร่างบอบบางก็ต้องสะดุ้งสุดตัว มือเรียวที่ถูกเขาจับกำเอาไว้เหนือหัวยิ่งบีบกันแน่น เมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนกำลังปาดไล้ที่ยอดอกสีระเรื่อแผ่วเบา

            “กะ...กังยู...อ้ะ...ฉัน...ฮื่อ...” แฮอันหลับตาแน่นหอบหายใจสะท้าน เมื่อคนตัวโตกำลังครอบริมฝีปากลงมาบนทรวงอก ปลายลิ้นร้อนไต่ระไปตามส่วนฐาน...

            “อาห์...กังยู...กังยู...ยะ...อย่า...อื้อ...” หญิงสาวครวญครางแทบไม่เป็นภาษา เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังละเลงลงบนส่วนนุ่มนิ่มที่กำลังแข็งตึงจนเจ็บนิดๆ ทว่า ความรู้สึกหวิวไหวกลับมีมากยิ่งกว่าจนหญิงสาวทำได้เพียงบิดกายน้อยๆ อย่างเสียวซ่านในอารมณ์

            ฟึ่บ

            จากนั้น ร่างบอบบางก็ยิ่งสะดุ้ง เมื่อคนตัวโตกำลังดันเข่าเข้ามาสอดแทรกระหว่างขาเรียวทั้งสองข้างแล้วดันกายเข้ามาจนชิด ให้ส่วนอ่อนไหวแนบเข้ากับต้นขาแข็งแกร่ง ขณะที่แก่นกายใหญ่ที่ร้อนผ่าวก็แนบเข้าที่เนินสะโพกอิ่ม ดวงตาคู่สวยยิ่งหลับแน่น เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงเสียดสีที่ทำให้เธอกำลังทนไม่ไหว

            “กังยู...ฉัน...อื้อ!!!” หญิงสาวร้องออกมาเบาๆ ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำแห่งแรงอารมณ์ลืมขึ้นทันควัน เนื้อตัวกระตุกแรงๆ ทั้งยังรู้สึกเหมือนมีไฟฟ้าแล่นแปลบปลาบไปทั่วร่าง ส่วนอ่อนไหวหดเกร็ง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสอดแทรกเข้าระหว่างเรียวขาขาวผ่อง สัมผัสความชื้นแฉะที่บ่งบอกความต้องการของเธอ

            “อาห์...ฉัน...อื้อๆ...กังยู...” แฮอันบิดกายเร้า ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่านรัญจวนใจกับปลายนิ้วยาวที่กำลังหมุนคลึงปุ่มเนื้ออย่างเชื่องช้า ใบหน้าสวยบิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์ ริมฝีปากเผยอออกเปล่งเสียงครางสะท้านทั่วห้องน้ำกว้าง

            ฟึ่บ

            “กังยู!! อาห์...อึ้ก...” หญิงสาวบิดมือจากการเกาะกุมแรงๆ เมื่อความเสียดเสียวกำลังเข้าเล่นงานตั้งแต่ปลายประสาท เมื่อปลายนิ้วร้อนกดสอดเข้าไปในช่องทางอ่อนหวานที่บีบเกร็ง ซึ่งชายหนุ่มก็ดึงมือเรียวทั้งสองข้างมาคล้องลำคอแกร่ง ดวงตาคู่คมยิ่งวาววับด้วยแรงอารมณ์

            ยิ่งได้เห็นใบหน้าหวานที่สุขซ่านไปกับสัมผัสของเขา เขาก็อยากครอบครองหญิงสาวเสียเดี๋ยวนี้

            “แฮอัน เธอกังวลอะไร บอกฉันสิ”

            “อ้ะ...อื้อ....กังยู...ฮื่อ...มะ...ไม่มีอะ...อาห์...” กังยูโน้มตัวชิดกับพวงแก้มนิ่ม เสียงทุ้มฉายแววคาดคั้นที่ทำให้เรือนร่างงดงามที่กำลังบิดตัวน้อยๆ อย่างสุขสมปนทรมานกับปลายนิ้วยาวที่กดสอดเข้ามาส่ายหน้าแรงๆ หัวสมองแทบคิดอะไรไม่ออก มีเพียงชายหนุ่มอยู่ในห้วงคำนึง

            ฟึ่บๆ

            “อ๊า...กังยู...ฮื่อ...ยะ...อย่า...อาห์...ฉัน...” หญิงสาวยิ่งเปล่งเสียงครวญคราง มือเรียวป่ายปัดไปตามแผ่นหลังกว้าง ใบหน้าสวยซุกเข้ากับลาดไหล่แกร่งกับแรงสอดแทรกที่เร่งเร้าจังหวะรุนแรงขึ้น

            “ว่าไง บอกผมหน่อยสิครับ...แฮอัน...คิดอะไรอยู่...” กังยูถามเสียงพร่า ขณะที่ปลายนิ้วยาวก็กำลังทำหน้าที่ทรมานหญิงสาวใต้ร่างที่กระตุกร่างแรงๆ ส่งปลายนิ้วโป้งมาหมุนคลึงปุ่มเนื้อที่บัดนี้ชื้นแฉะเป็นจังหวะหนักหน่วง เร่งเร้าหญิงสาวทุกทางจนคนที่กัดปากแน่นทำได้เพียงส่ายหน้าไปมาแรงๆ

            “ฉัน...ฉันแค่...อ้ะๆ...กลัว...คุณยาย...อ๊า...ว่า...อึ้ก กังยู!!!” หญิงสาวถึงกับผวาเฮือก ขาเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นรัดที่สะโพกสอบของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น มือเรียวทั้งสองข้างจิกเกร็งลงบนแผ่นหลังกว้าง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดย้ำเข้ามาถี่ๆ และนั่นก็ทำให้ความคิดในใจหลุดลอดออกมาอย่างง่ายดาย

            ความกังวลที่ชายหนุ่มนึกอยากรู้มาตลอดมาทั้งวัน และนั่นก็ทำให้ใบหน้าคมคร้ามยกขึ้นเป็นรอยยิ้มพึงใจที่ได้รู้ในสิ่งที่ต้องการ ก่อนที่ดวงตาคมจะวาววับ ยามมองใบหน้าที่แดงจัด ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดที่ซอกคอเขา อีกทั้งแฮอันยังไม่รู้ตัวเลยว่าขยับตัวมายั่วเย้าอารมณ์เขามากแค่ไหน

            เมื่อรู้แล้วก็ถึงเวลาทำสิ่งที่ตัวเองต้องการเสียที





ต่อจาก NC ช่วงแรก


            “อื้อ!!” สิ้นความคิดของคนตัวโต กังยูก็เป็นฝ่ายกดแนบริมฝีปากที่เรียวปากฉ่ำหวานอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับลูบไล้ไปทั่วเรือนกายนุ่มนิ่มอย่างไม่เว้นจังหวะให้หญิงสาวได้หายใจ จนแฮอันทำได้เพียงกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสต่อจากนี้

            เรือนร่างของทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างเร่าร้อนรุนแรง ไม่มีใครสนใจว่าที่นอนกำลังชื้นไปด้วยหยดน้ำ มีเพียงความปรารถนาในตัวอีกฝ่ายเท่านั้น เกลียวลิ้นร้อนผ่าวยิ่งตวัดเกี่ยวเข้าหากันจนน้ำใสไหลซึมที่ขอบปากสีระเรื่อ มือใหญ่ยิ่งลูบไล้บีบคลึงไปทั่วเนื้อตัวของอีกฝ่ายอย่างรุนแรง

            ฟึ่บ

            เรียวขาขาวถูกดึงรั้งขึ้นชันอยู่บนที่นอน โดยที่คนขลาดเขินก็หลับตาแน่น

            “อ้ะ...อ๊า...กังยู...”

            “ขอฉันสิ...” แฮอันที่ครวญครางเสียงสั่นสะท้านกับความใหญ่โตที่เสียดสีกับความอ่อนหวานของเธอ สะโพกอิ่มบิดเกร็งน้อยๆ ก่อนที่เสียงของคนขี้แกล้งจะดังขึ้นเหนือหัว ให้ใบหน้าเรียวสวยส่ายไปมาแรงๆ ฟันคมกัดริมฝีปากอิ่มแน่น

            “อ๊า..กังยู...”

            “ขอฉันสิคนดี” เสียงทุ้มยังเน้นย้ำคำเดิมทั้งยังจงใจขยับถูไถส่วนใหญ่โตไปตามความอ่อนหวานแรงๆ จนหญิงสาวบิดกายเร้า ใบหน้าสวยยิ่งเชิดรั้งขึ้นด้วยแรงอารมณ์

            “ได้โปรด...กังยู...ได้โปรด...เข้ามา...เข้ามาที...ฉันต้องการ...อ๊าาาา!!!” แฮอันถึงกับผวาขึ้นมาทั้งตัว เมื่อท่อนเนื้อร้อนผ่าวกำลังกดสอดเข้ามาอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ความเสียดเสียวเข้าเล่นงานตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า มองเห็นเพียงดวงตาสีเข้มที่ลอยเด่นอยู่เหนือร่าง...ดวงตาที่ทำให้เธอยิ่งอ้าเรียวขาขาวออกกว้างให้เขาอย่างยินยอม

            “อาห์...แฮอัน...เธอกำลังทำให้ฉันคลั่ง...” กังยูคำรามเสียงต่ำ เมื่อความอ่อนนุ่มกำลังโอบรัดส่วนแข็งแกร่งของเขา ดวงตาคมยิ่งมองเพียงใบหน้าแสนสวยที่แดงก่ำ เรียวปากสีระเรื่อเผยอออกเปล่งเสียงครางอย่างสุขสม

            แฮอันคงไม่รู้เลยว่าตอนนี้กำลังทำหน้ายังไง...ใบหน้าแสนสวยที่ยั่วยวนอารมณ์ของเขายิ่งกว่าชายหญิงคนไหนที่ทำได้

            ฟึ่บ

            “อ๊า...กังยู...กังยู...อ้ะๆ...ฮื่อ...” หญิงสาวผวามากอดรัดร่างสูงแน่น ยามที่สะโพกสอบกำลังขยับเคลื่อนความร้อนผ่าวเข้ามาในตัวของเธอ น้ำตาหยดใสยิ่งคลอหน่วยในดวงตากลม แล้วรินไหลลงมากับความรู้สึกสุขสมที่สาดซัดเข้ามาในร่าง

            “อาห์...แฮอัน...” กังยูคำรามเสียงต่ำ มือใหญ่ยิ่งช้อนสะโพกมนเอาไว้มั่นแล้วยกขึ้นสูง แก่นกายใหญ่ขยับสอดแทรกเข้าไปในความอุ่นนุ่ม ก่อนจะเร่งเร้าจังหวะหนักหน่วงขึ้นทุกขณะ จนเรือนร่างบอบบางโยกคลอนไปกับความเร่าร้อนรุนแรงที่ได้รับ

            “อื้อ...กังยู...กังยู...ได้โปรดๆ...อึ้ก...เสียว...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง คลอเคลียไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อของคนทั้งสองที่บ่งบอกความเร่าร้อนในอารมณ์ สะโพกมนที่ทำได้เพียงนอนนิ่งให้เขาขยับเคลื่อนเข้ามาเริ่มเรียนรู้ที่จะตอบรับอย่างเชื่องช้า

            การกระทำที่ยิ่งทำให้คิมกังยูจะคลั่งตายกับความอ่อนหวานน่ารักของคนใต้ร่าง

            “อื้อ...” ใบหน้าคมคายบดจูบเข้าที่เรียวปากสีระเรื่อ ยามที่ยันกายอยู่เหนือร่าง ขยับโยกอย่างเนิบนาบสลับกับความรัวแรงที่ยิ่งทำให้หญิงสาวครวญครางลั่นอย่างอดรนทนไม่ไหว ขณะที่เปิดปากรับจูบร้อนราวกับว่ามันช่วยให้บรรเทาความร้อนรุนแรงที่ปั่นป่วนในร่าง

            ฟึ่บ

            “อ๊าาา!!!!...กังยู...” หญิงสาวหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อคนตัวโตจัดการรวบสะโพกมนแล้วพลิกให้เธอขึ้นไปคร่อมทับเหนือเรือนร่างแข็งแกร่ง ทั้งที่ส่วนที่เชื่อมต่อยังไม่ผละออกจากกัน แรงกระแทกที่จมลึกเข้าไปในร่างทำให้แฮอันทรุดตัวกอดรัดร่างสูงใหญ่เอาไว้แน่น

            “ขยับสิหน่อยสิเด็กดี” เสียงทุ้มกระซิบที่ซอกคอระหง ยามที่กำลังขบเม้มผิวเนื้อเนียนอย่างหิวกระหาย ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างกอบกุมปทุมถันคู่งามแล้วบีบคลึงอย่างเร้าอารมณ์ สะโพกสอบก็เด้งขึ้นน้อยๆ ราวกับเร่งเร้าให้ร่างน้อยทำสิ่งที่เขาต้องการ

            ท่วงท่าน่าอายที่แฮอันกัดปากตัวเองแน่น มือเรียวกอดรัดแผ่นหลังกว้างอย่างเขินอายสุดขีด

            “ฉัน...แฮ่ก...ไม่...เคย...” เสียงหวานปนหอบบอกเสียงสั่นระริก ที่ทำให้ชายหนุ่มโน้มตัวไปกระซิบบอกชิดริมหู

            “นะ...ฉันต้องการเธอแฮอัน...ช่วยหน่อย...นะครับ...”

          คนขี้โกง

            แฮอันทำได้เพียงต่อว่าเขาในใจ เมื่อเพียงเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยบอกเธอแบบนี้ ความต้องการกลับทวีความรุนแรงขึ้น อีกทั้งความอึดอัดของท่อนไฟร้อนที่แนบสนิทกับแบบนี้ทำให้หญิงสาวขยับมาจับไหล่กว้างเอาไว้แน่น ดวงตาคู่สวยยิ่งฉ่ำด้วยหยดน้ำ

            ฟึ่บ

            “อึ้ก..กังยู...ลึก...ลึกจัง...อาห์...”

            “แบบนั้น เด็กดี...ค่อยๆ...” แฮอันยกร่างขึ้นนิด แล้วกดแนบเข้าส่วนใหญ่โตอย่างเชื่องช้า ทว่าท่วงท่าที่ทำให้แก่นกายใหญ่กดลึกเข้าไปจนสุดก็ทำให้ปลายเล็บยิ่งจิกเกร็งลงบนไหล่กว้าง ใจดวงน้อยอยากจะหลับตาแน่น อยากจะให้เขาช่วยสานต่อให้จบ ทว่าน้ำเสียงนุ่มที่บอกอย่างปลอบโยน ทั้งยังตาคมที่จ้องมองอย่างต้องการในตัวเธอทำให้หญิงสาวเริ่มขยับตัวอย่างเชื่องช้า

            ท่วงท่าแสนยั่วยวนของหญิงสาวที่นั่งอ้าเรียวขาขาวออกกว้าง ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้นอย่างเสียดเสียวในอารมณ์แทบทำให้กังยูอยากพลิกร่างบอบบางลงแล้วโถมร่างเข้าใส่ แต่เขาก็ยังใจเย็น

            ต้องค่อยๆ สอนให้ค่อยเป็นค่อยไป

            ฟึ่บๆ

            แฮอันเริ่มขยับกายแรงขึ้นทุกขณะเมื่อจับจังหวะได้ มือเรียวก็เลื่อนลงมาวางแนบลงบนแผ่นท้องแกร่งเพื่อช่วยพยุงตัว สะโพกอวบอิ่มขย่มแรงขึ้นทุกขณะกับแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ

            “อ้ะ...อ๊า...ลึก...จัง...กังยู...อื้อ...ฉัน...ฮื่อ...” เสียงหวานครวญครางแทบไม่เป็นภาษา เมื่อขย่มแรงขึ้นทุกขณะ แก่นกายใหญ่ที่จงใจกระแทกเข้าที่จุดอารมณ์ภายในก็ทำให้ใบหน้าสวยยิ่งเชิดรั้งขึ้น ยิ่งใบหน้าคมคร้ามกำลังขยับมาซุกที่เนินอกอิ่ม มือใหญ่บีบคลึงประคองสะโพกเธอเอาไว้ด้วย

            “อาห์...แฮอัน...แบบนั้น...” กังยูคำรามเสียงต่ำ ใบหน้าคมคายยิ่งซุกไซ้ผิวเนื้อนิ่ม มือใหญ่บีบคลึงสะโพกอิ่มเต็มแรง ทั้งยังบังคับจังหวะไปในตัว

            หมับ

            “อ๊าาา...กังยู...กังยู...แรง...แรงไป...อื้อ...มะ...ไม่ไหว...” แฮอันหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่อมือใหญ่รวบรัดสะโพกเธอเอาไว้แน่น แล้วคนใต้ร่างก็จัดการสวนกายเข้ามาถี่ยิบ จนดวงตาคู่สวยหลับแน่น รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังอยู่ท่ามกลางสายลมรุนแรงที่บ้าคลั่ง ป่าเถื่อน แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขสมที่เธอเต็มใจให้มันเกิดขึ้น

            “ฉัน...อ้ะ..อ๊า...ขยับไม่ไหวแล้ว...” เสียงหวานสารภาพอย่างไม่คิดปิดบัง ที่ทำให้กังยูหัวเราะเสียงพร่า พลิกร่างบอบบางลงนอนแนบกับเตียงนุ่มอีกครั้ง

            ฟึ่บ

            ความร้อนผ่าวกดสอดเข้าไปในความอุ่นนุ่มอีกครั้ง พร้อมกับริมฝีปากร้อนที่ประกบแนบ ดูดดึง เคล้นคลึงความหอมหวานอย่างแนบแน่น ยามที่สะโพกสอบก็เริ่มต้นเคลื่อนไหวถี่รัว เหงื่อเม็ดใหญ่ยิ่งไหลซึมทั่วร่างของคนทั้งสองจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นประสานไปกับเสียงจูบที่ก้องไปทั่วทั้งห้อง

            อุณหภูมิในห้องยิ่งพุ่งสูงขึ้นทุกขณะ ยามที่แฮอันรู้สึกว่าดวงตากำลังพร่าด้วยแรงอารมณ์ แสงสีขาวปรากฏวาบหลังม่านตา ร่างกายยิ่งกระตุกถี่ ช่องทางอุ่นนุ่มบีบเกร็งเป็นจังหวะถี่รัว

            “อ้ะ...อ๊า...มะ...ไม่ไหว...กังยู...อ๊า..อ้ะ...อ๊าาาา” หญิงสาวหลับตาแน่น ยามที่สะดุ้งเฮือกแล้วแตะปลายขอบของอารมณ์ไปก่อน แสงสว่างระยิบระยับก็ปรากฏขึ้นหลังม่านตา ยามที่ทิ้งร่างทรุดฮวบลงกับที่นอนนุ่ม แผ่นอกบอบบางสะท้านขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ

            ขณะที่กังยูก็รวบสะโพกมนเอาไว้มั่น ชายหนุ่มยิ่งขยับกายถี่ยิบ กัดฟันกรอดกับความสุขสมที่เขากำลังตักตวงจากร่างบอบบางตรงหน้า ใบหน้าคมคร้ามฉายชัดถึงความต้องการที่ต่อแฮอัน ดวงตาคมมองใบหน้าแดงระเรื่อที่กำลังหอบหายใจอยู่ตรงหน้า

          รัก...ให้ตายสิ...เขารักแฮอัน เขาต้องการแฮอัน...แฮอันคนเดียว

            ความรู้สึกที่ชัดเจนเหลือเกินในวินาทีนี้ จนชายหนุ่มก้มลงไปขยี้จูบที่เรียวปากสีหวานอย่างรุนแรง หัวใจกระตุกถี่กับความสุขที่กระจายไปทั่วร่าง ก่อนที่เสียงทุ้มจะคำรามต่ำ ปลดปล่อยความต้องการทุกหยาดหยดเข้าไปในช่องทางสีหวานจนหมดสิ้น

            ตุบ

            หมับ

            “กังยู...” เสียงหวานดังแผ่วเบาอย่างขลาดเขินกับอ้อมกอดแข็งแกร่งที่กอดรัดร่างของเธอเอาไว้แน่น ใบหน้าคมคายก็ซุกซบที่กลุ่มผมชื้นเหงื่อ จนได้แต่ยกมือขึ้นกอดรัดแผ่นหลังกว้าง ทั้งที่...เขายังฝังร่างจมลึกอยู่ในกายของเธอ

................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณมากค่ะ