NC Children The twin_18

NC Children The twin_18

            “กะ...กังยู...อื้อ...อย่า...” แฮอันร้องเสียงสั่นระริก ยามที่หอบอากาศเข้าเต็มปอด แต่แล้ว ร่างเล็กก็ต้องสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเป้าหมายต่อไปของริมฝีปากแสนร้ายกาจคือแอ่งชีพจรตรงต้นคอ ริมฝีปากที่ขบเม้มหยอกเย้าเนื้อนวลจนหญิงสาวได้แต่แหงนเงยหน้าขึ้นอย่างสั่นไหวไปทั้งร่าง เสียงห้ามแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน

            และแน่ล่ะว่าจะหยุดยั้งผู้ชายคนนี้ได้อย่างไร

            “อ้ะ! กังยู...ยะ...อย่า...อ้ะ...” ร่างบอบบางครางเสียงสั่น เมื่อลำคอระหงยังถูกจู่โจมอย่างต่อเนื่อง ขณะที่มือใหญ่ข้างหนึ่งกำลังล้วงลึกเข้ามาเสื้อเนื้อนุ่มที่รั้งขึ้นมาอีกนิด ปลายนิ้วยาวลูบไล้เรียวขาขาวผ่องจนขนอ่อนลุกซู่ ทั้งที่สมองกำลังสั่งการให้หยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แต่หัวใจกับร่างกายกลับโอนอ่อนให้เขาสัมผัสอย่างไม่อาจจะขัดขืนได้

            เสียงห้ามแผ่วหวานที่เหมือนจะยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของคนฟังให้มากยิ่งกว่าเดิมเสียมากกว่า

            “ตัวเธอหอมจังเลยแฮอัน” เสียงทุ้มพึมพำชิดเนื้อนวล ยามที่ปลายนิ้วยาวกำลังลูบขึ้นตามเรียวขาขาวมากขึ้นทุกขณะ

            “อื้อ...ไม่...ไม่นะ...” แฮอันบอกเสียงสั่น ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้นเมื่อแผ่นท้องหดเกร็ง ความเสียวสะท้านแล่นวูบไปยังส่วนอ่อนหวานที่พยายามเบียดเรียวขาเข้าแนบชิดกัน ฟันคมขบริมฝีปากที่เจ่อบวมอย่างหมายข่มกลั้นอารมณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งที่เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วห้องกว้าง

            “อ้ะ...อ๊า...กังยู...” หญิงสาวครางเสียงหวาน เมื่อยามนี้ ชายหนุ่มกำลังกอบกุมปทุมถันคู่งามเอาไว้เต็มฝ่ามือ ริมฝีปากร้อนก็กำลังไต่ระลงมาจนถึงเนินเนื้อขาวนวลเนียน ความหอมหวานที่ได้รับ ทำให้กังยูยิ่งแต่งแต้มรอยแดงระเรื่อบนผิวขาวผ่องราวกับตีตราจองเป็นเจ้าของ

            และนึกพอใจกับปฏิกิริยาของร่างเล็กใต้ร่างของเขา

            ฟึ่บ

            “อ๊า...อย่า...กังยู...ยะ...อย่า...อึ้ก...” หญิงสาวผวาแทบทุกตัว เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังบีบคลึงทรวงอกนุ่มอย่างมีชั้นเชิง ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยจนยอดอกสีหวานแข็งขืนขึ้น ขณะที่ริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังก้มลงมาครอบครองเข้าที่ปทุมถันอีกข้าง จนขาเรียวยิ่งจิกเกร็งลงกับผ้าปูที่นอนนุ่มจนยับยู่ ดวงตาคู่สวยหลับแน่นอย่างหวังข่มกลั้นอารมณ์พร่างพรายที่แล่นปราดไปทั่วร่าง ทว่ายิ่งหลับตา เธอกลับเห็นภาพของคนตัวโตที่กำลังดูดเม้มยอดอกอย่างหิวกระหาย มือเรียวที่กอดรัดลำคอแกร่งยิ่งบีบไหล่กว้างแน่น

            “อ้ะ..อ๊า...อย่า...อย่าทำ...แบบนั้น...” เสียงหวานครางพร่า เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังหยอกเย้ายอดอกสีระเรื่อจนเสื้อเนื้อนุ่มเปียกชุ่มโชก มือใหญ่อีกข้างก็บีบขยี้ไปมาจนร่างเล็กบิดเร้าบนที่นอน เสียงหวานก็พยายามเอ่ยห้าม แต่กลับห้ามปรามร่างกายที่แอ่นร่างเข้าหามือใหญ่ไม่ได้

            ราวกับเรียกร้องสัมผัสที่มากกว่านี้

            ฟึ่บ

            “อ๊า!!!” แฮอันสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือใหญ่ที่กำลังลูบไล้เรียวขาขาวผ่องไปมากำลังล้วงลึกเข้ามาจนเสื้อเนื้อนุ่มเลิกขึ้นมาถึงแผ่นท้องขาวเนียน เปิดเปลือยส่วนอ่อนไหวที่สุดแก่อีกฝ่ายจนเรียวขาขาวยิ่งเบียดชิดเข้าหากันอย่างขลาดเขิน แต่นั่นไม่ได้ห้ามการกระทำของคนตัวโตได้เลย...คนที่กำลังส่งปลายนิ้วเข้ามาระหว่างเรียวขาทั้งสองข้างเพื่อสัมผัสความชื้นแฉะที่แสนน่าอาย

            “มะ...ไม่...กังยู...อื้อ...ยะ...อย่า...อ้ะ...อืม...” เสียงหวานครางกระเส่า มือเรียวกอดรัดลำคอแกร่งมั่น ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมาบนที่นอนนุ่ม เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังหมุนคลึงกลีบเนื้อที่ปกคลุมด้วยแพรไหมนุ่มของเธอราวกับหยอกเย้า ซึ่งทำให้อารมณ์ยิ่งเดือดพล่าน เรียวขาขาวยิ่งขยับส่ายไปมาบนเตียงนุ่มอย่างปั่นป่วนไปหมดทั้งร่าง ดวงตาคู่สวยฉ่ำด้วยหยดน้ำใสแห่งแรงอารมณ์ เนื้อตัวทรยศราวกับไม่ใช่ร่างกายของเธอ

            ร่างกายที่กำลังตอบสนองเขาจนน่าละอาย ร่างกายที่กำลังเปียกชื้นกับปลายนิ้วที่เล้าโลมเธออยู่ในตอนนี้

            เสียงห้ามที่ยิ่งทำให้กังยูขยับปลายนิ้วอย่างชำนาญ รู้สึกถึงแรงผ่อนปรนของขาเรียวที่เบียดเข้าหากัน จนฝ่ามือใหญ่สามารถดึงให้แยกกว้างออกทีละน้อย ริมฝีปากร้อนก็กำลังดูดเม้มผิวเนื้อเนียนไม่ได้ขาด ปลายนิ้วสัมผัสถึงความชื้นของร่างบอบบางตรงหน้าได้มากขึ้นทุกที

            “เธอสวยจังเลย รู้ตัวมั้ยหืม” ชายหนุ่มผละขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ใบหน้าคมคายก้มมองผลงานของตัวเองด้วยแววตาที่วาววับ

            ภาพของหญิงสาวแสนสวยที่กำลังนอนทอดร่างอยู่ใต้ร่างของเขา คนที่หน้าแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาหวานฉ่ำด้วยหยดน้ำที่ทวีความเย้ายวนใจ เรือนร่างเล็กบิดเร้าไปมา อกอวบอิ่มที่มีเพียงเนื้อเสื้อบางปกคลุมเอาไว้ก็เปียกชุ่มจนแลเห็นยอดปทุมถันที่แข็งตึง แผ่นท้องขาวเนียนหดเกร็ง และส่วนอ่อนไหวที่กำลังถูกเขาเล้าโลมอย่างเชื่องช้า เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง

            ภาพที่แสนยั่วยวนอารมณ์ความต้องการ

            “กะ...กังยู อื้อ...ไม่...ไม่นะ...อย่า...อ้ะ...” แฮอันแอ่นสะโพกขึ้นด้วยความเสียดเสียว ดวงตาคู่หวานหลับแน่นอย่างหวังหลีกหนีความเขินอายในเวลานี้ เมื่อนิ้วยาวยังคงหยอกเย้าส่วนอ่อนไหวของเธอด้วยการหมุนคลึงแล้วสะกิดเขี่ยแรงๆ อีกทั้งเรียวขาขาวที่ถูกเขาแยกออก จนร่างสูงใหญ่แทรกตัวเข้ามาแทนที่ก็ทำให้เธอไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น

            “มองฉันสิ แฮอัน” ทว่า ความตั้งใจของคนตัวเล็กกลับต้องทลายลง เมื่อเสียงนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วๆ ให้เปลือกตาสีอ่อนเปิดปรือขึ้นอย่างเชื่องช้า จนได้เห็นนัยน์ตาคมกริบที่ทอดมองมาในเวลานี้

            แววตาที่ทำให้เนื้อตัวร้อนระอุราวกับเขาพรมจูบไปทั่วร่าง...แววตาของผู้ชายแท้ๆ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา ความต้องการ ดุดัน แข็งกร้าว ทว่าก็แฝงด้วยความอ่อนโยนที่ทำให้ร่างบอบบางอ่อนระทวย เนื้อในอกเต้นกระหน่ำถี่จนน่ากลัว

          “เป็นของฉันนะ”

            เสียงทุ้มบอกชิดแก้มเนียน ทั้งที่ปากอุ่นกำลังแตะแนบเข้าที่พวงแก้มหลายต่อหลายที จนคนที่แอบหลงรักเขาหมดหัวใจได้แต่นอนไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน ดวงตาฉ่ำน้ำสั่นระริก มือเรียวที่เกาะไหล่กว้างเอาไว้เผลอบีบแน่น ก่อนที่ตาคมจะตวัดมาสบตาอีกครั้ง และเป็นครั้งที่มาพร้อมกับจูบร้อนระอุที่แนบเข้าหากันอีกครั้ง

            เพียงจูบเดียวที่หยุดทุกเสียงห้ามปราม จูบที่อ่อนหวานเกินกว่าที่เคยได้รับ และทำให้ลีแฮอันยอมเขาแล้วทั้งตัวและหัวใจ

            “อือ...” เสียงหวานครวญครางในลำคอ ยามที่ปากบางตอบรับความปรารถนาที่ถูกป้อนให้จนแทบสำลัก ปลายลิ้นนุ่มก็ส่งไปตอบโต้ตามที่ชายหนุ่มสอนสั่งอย่างไร้เดียงสา ที่ยิ่งทำให้กังยูแทบคลั่ง ฝ่ามือทั้งสองข้างยิ่งลูบไล้ บีบขยำไปตามผิวเนื้อขาวเนียนอย่างเร่าร้อน

            “อ้ะ...ฮื่อ...” หญิงสาวหลุดเสียงครางออกมา เมื่อกังยูยอมถอนริมฝีปากออกมาจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่เชื่อมต่อกัน ปลายลิ้นร้อนก็ตวัดเลียเก็บเกี่ยวทุกหยาดหยดของความหวาน มือใหญ่ปลดเสื้อเชิ้ตเนื้อนุ่มออกจนกระดุมทุกเม็ดหลุดออกจากรังดุม

            ฟึ่บ

            “กะ...กังยู ฉันอาย...” แฮอันหันหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อสาบเสื้อถูกมือใหญ่ดึงรั้งแยกออกจากกัน เปิดเปลือยเรือนร่างขาวเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อ มือเรียวขยับไปจับกำหมอนที่นอนหนุนเอาไว้แน่น เมื่อดวงตาคมกริบกำลังกวาดมองไปทั่ว

            “อายทำไมหืม สวยขนาดนี้” เสียงทุ้มพร่ากระซิบชิดผิวเนื้อเนียน มือใหญ่ก็กอบกุมทรวงอกอิ่มเอาไว้ แล้วบีบคลึงอย่างเบาแรง ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ลากไล้ผ่านผิวเนื้อลงมาเรื่อยๆ รู้สึกถึงแรงเกร็งสะท้านของคนไร้ประสบการณ์แต่เหมือนว่าปฏิกิริยาไร้เดียงสานี้กำลังทำให้เขาร้อนเป็นไฟ แก่นกายใหญ่ใต้กางเกงนอนดุนดันจนปวดร้าว ใจอยากจะสอดแทรกร่างเข้าไปในความอุ่นนุ่มเสียเดี๋ยวนี้

            แต่ต้องรอก่อน มันเป็นครั้งแรกของแฮอัน

            ความคิดของคนตัวโตที่กำลังแยกปลายเท้าเรียวให้แยกกว้างออกจากกันอย่างรวดเร็ว ใบหน้าคมคายก็ไต่ระมาถึงแผ่นท้องขาวเนียน เพียงกดจูบเบาๆ ร่างตัวเล็กใต้ร่างก็ส่ายสะบัดหน้าแรงๆ อย่างเสียวซ่าน

            “อ๊า!!! กะ...กังยู...ฮื่อ...ยะ...อย่า...ตรงนั้น...อ้ะอ๊า...” แฮอันถึงกับหลุดเสียงหวีดร้องออกมา สะโพกมนเด้งขึ้นอย่างน่าอาย เมื่อริมฝีปากได้รูปกำลังเคลื่อนไปทั่วกลีบเนื้อที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้อง จนเนื้อตัวร้อนรุ่มไปหมด หัวสมองขาวโพลน มีเพียงความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปถึงก้านสมอง มือเรียวก็จิกขยำผ้าปูเตียงจนแทบขาดติดมือ

            เสียงห้ามที่ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มหยุดสิ่งที่ทำได้เลย นอกจากรั้งเรียวขาขาวให้กว้างออก ปลายลิ้นร้อนตวัดเลีย หยอกเย้ากลีบเนื้อสีหวาน สะกิดเขี่ยเบาๆ มือใหญ่ก็บีบคลึงสะโพกมนจนขึ้นรอยแดง

            “มะ...ฮื่อ...อึ้ก...กังยู...อ้ะ...กังยู...” หญิงสาวได้แต่ร้องครวญครางไม่ได้ขาด ดวงตาวาวหวานฉ่ำด้วยหยดน้ำใสยามที่ก้มลงมองท่วงท่าแสนน่าอาย มือเรียวขยับมาซอนไซ้ที่กลุ่มผมสีเข้มอย่างหวังระบายความต้องการที่ล้นปรี่อยู่ในอก มองภาพศีรษะได้รูปที่ก้มอยู่เหนือส่วนอ่อนไหวของเธอแบบนี้

            ขณะเดียวกัน ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็กำลังตวัดเลียไม่ได้หยุด หยอกเย้าที่ส่วนอ่อนไหวจนเปียกชุ่มไปด้วยความต้องการ เสียงหวานยิ่งหอบสะท้าน ก่อนที่กังยูจะเร่งปลายลิ้นรัวแรง จนทำให้คนตัวเล็กหวีดเสียงร้องอย่างอดรนทนไม่ไหว

            “อ้ะอ๊า...อ้ะ...กังยู...ฮื่อๆ...อ้ะ...อ๊าาาา!!!” เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง เมื่อปลายทางของอารมณ์ระเบิดพรูอยู่ในหัวสมองที่ขาวโพลน ม่านตาหรี่แคบลงก่อนจะเห็นแสงพร่างพรายระยิบระยับ เรืองร่างบอบบางที่บิดเกร็งทิ้งร่างลงนอนกับเตียงนุ่มอย่างสิ้นแรง เสียงหอบหายใจสะท้อนไปทั่วห้องกว้าง

            ฟึ่บ

            กังยูผละใบหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะถอดเสื้อนอนขว้างไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดี พร้อมกับกางเกงนอนสีเข้มที่เปิดเปลือยความแข็งแกร่งที่ผงาดเต็มตัว จากนั้นร่างสูงใหญ่ก็ขยับไปบดจูบที่เรียวปากสีหวานอีกครั้งอย่างร้อนแรง

            “อื้อ” แฮอันได้แต่กอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้แน่น ตอบรับจูบร้อนที่กำลังปลุกเร้าอารมณ์ที่ปลดปล่อยไปให้กลับมาอีกครั้ง เนื้อตัวของทั้งคู่ยิ่งเสียดสีที่เหมือนกับราดน้ำมันลงบนกองเพลิง มือเรียวก็ลูบไล้ต้นคอแกร่งราวกับระบายอารมณ์ แต่กลับทำให้คนตัวโตยิ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ

            เรียวขาขาวถูกดันให้ยกสูงขึ้น ยามที่ริมฝีปากทั้งสองยังเกาะเกี่ยวมอบสัมผัสให้แก่กันและกัน อกอิ่มถูกฝ่ามือใหญ่เคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง แล้วกังยูก็ผละมาซุกไซ้ที่ซอกคอขาวอย่างหิวกระหาย เรือนร่างช่วงล่างขยับเสียดสีเข้าหากัน จนแฮอันผวาเฮือก

            ส่วนใหญ่โตที่กำลังขยับถูไถที่กลีบเนื้อนิ่มอย่างร้อนแรง ความแข็งแกร่งที่ร้อนระอุเหมือนเปลวเพลิงทำให้คนที่ไม่เคยกำลังสัมผัสถึงความหวาดกลัวเข้ามาเกาะกินหัวใจ

            “กังยู...ฉัน...”

            “เชื่อใจฉัน” ความกลัวที่ชายหนุ่มก็สัมผัสได้ จนเสียงทุ้มบอกอย่างหนักแน่น ดวงตาคู่คมก็ขยับมาสบกับดวงตาฉ่ำน้ำที่บ่งบอกถึงความต้องการแต่แฝงเร้นด้วยความกลัว มือใหญ่ก็กอบกุมสะโพกมนเอาไว้ ยามที่ใช้ส่วนล่างขยับเสียดสีเบาๆ จนแฮอันผวากอดคอแกร่งมั่น

          ยอมแล้ว ยอมเขาแล้วทุกอย่าง

            “อือ” เสียงตอบรับที่ทำให้ชายหนุ่มประกบจูบเข้าหาอีกครั้ง ยามที่แก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้า

            “อื้อ!!!” แรงกระทำที่ทำให้แฮอันร้องเสียงดังในลำคอ น้ำตาหยดใสกลิ้งหล่นจากดวงตาไม่ขาดสาย เมื่อความบริสุทธิ์กำลังถูกชำแรกแทรกผ่าน ความเจ็บปวดตีตื้นขึ้นมาในอก จนมือเรียวต้องจิกเกร็งลงบนแผ่นหลังแข็งแกร่งเต็มแรง

            ขณะที่กังยูก็พยายามข่มกลั้นอารมณ์ที่อยากจะกดร่างเข้าไปในทีเดียว เมื่อความคับแน่นบีบรัดเขาจนเจ็บบ่งบอกได้ดีถึงความบริสุทธิ์ของคนตัวเล็กใต้ร่าง ใบหน้าคมคายก็ขยับพรมจูบทั่วแก้มเนียนที่เปรอะเปื้อนด้วยหยดน้ำตา

            “ฮึก...กะ...กังยู จูบที...ฮึก...จูบที” เสียงร้องขอที่ทำให้ชายหนุ่มประกบจูบที่เรียวปากหวานอย่างตามใจ ปลายลิ้นร้อนผ่าวตวัดเกี่ยวอย่างช่ำชอง มือใหญ่บีบคลึงสะโพกมนให้ร่างบอบบางผ่อนคลาย เรือนร่างทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างหวังบรรเทาความเจ็บปวดของหญิงสาว จนกระทั่งความใหญ่โตกดแทรกเข้าไปจนสุด พร้อมกับหยาดบริสุทธิ์ที่ไหลริน

            “อาห์...แฮอัน...” กังยูบอกเสียงต่ำพร่า ขบฟันแน่นจนขึ้นสันนูน ข่มความต้องการที่จะสอดแทรกเข้าหาความร้อนผ่าวที่โอบรัดร่างเขาจนทำให้รู้สึกดีแทบบ้า จูบร้อนก็พรมจูบไปทั่วแก้มเนียน ยามที่หญิงสาวกอดลำคอแกร่งมั่น ใบหน้าสวยซุกซบที่ซอกคอแล้วสะอื้นเบาๆ

            ฟึ่บ

            “อ้ะอ๊า...กังยู...” แฮอันร้องเสียงแผ่ว เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังดึงออกแล้วกดแทรกเข้ามาอีกครั้ง ดวงตาคู่สวยหลับแน่น ปล่อยให้คนตัวโตทำตามใจที่ต้องการ ขณะที่กังยูก็หมุนวนสะโพกสอบอย่างใจเย็น สอดแทรกอย่างเชื่องช้า ทว่าเร้าอารมณ์

            แรงขยับส่ายที่หมุนวนหาจุดอารมณ์ในกายของหญิงสาว จนกระทั่งเสียงหวานหวีดร้องออกมาดังก้อง ริมฝีปากทั้งสองประกบเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่า ยามที่แก่นกายใหญ่เริ่มเร่งจังหวะถี่รัว เปลี่ยนความเจ็บปวดให้กลายเป็นความสุขสมที่แสนเร่าร้อนรัญจวนใจ

            “ฮึก...อ้ะอ๊า...อ๊า...กังยู อึ้ก...กังยู...” เสียงหวานครวญครางไม่ได้หยุด มือเรียวกอดรั้งคนตัวโตเอาไว้แน่น ปลายเล็บสั้นกดลึกที่หัวไหล่กว้างจนเป็นรอยแดง ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้น เมื่อกังยูกำลังใช้ริมฝีปากขบเม้มทรวงอกอิ่มอย่างเร่าร้อน ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วน

            “อืม...แฮอัน...แบบนั้น...” ชายหนุ่มคำรามเสียงต่ำ เมื่อช่องทางอุ่นร้อนกำลังขมิบถี่ตอดรัดส่วนแข็งแกร่งจนแทบคลั่งตาย จังหวะที่ตั้งใจจะค่อยเป็นค่อยไปเริ่มทวีความเร็วมากขึ้นทุกขณะ

            “อ้ะ...อื้อ!!!” สะโพกมนถูกรวบขึ้นสูง ยามที่ชายหนุ่มยันตัวเอาไว้เหนือเตียงนุ่ม ขณะที่แก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้าไปด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วร่างของคนทั้งสองจนเสื้อเชิ้ตที่ยังติดร่างบอบบางเปียกชุ่ม ใบหน้าสวยก็หรี่ปรือดวงตาที่แสนยั่วยวนขึ้นมองคนที่ขยับตัวอยู่เหนือร่าง

            เสี้ยวหน้าคมคายที่แสนดุดัน ป่าเถื่อน และเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

            ฟึ่บๆๆๆ

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้อง เมื่อปลายทางของห้วงอารมณ์แคบเข้ามาทุกขณะ มือเรียวก็ผวากอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้มั่น แผ่นหลังเล็กแอ่นโค้งขึ้น ขณะที่ดวงตาคู่สวยหลับแน่น

            “อ้ะ...อ๊า...อีก...กังยู...อีก อ้ะๆ...ฮื่อ...มะ...ไม่ไหว...แล้ว...อ๊าาาา!!!” เสียงหวีดหวานดังก้องห้องนอนกว้าง ยามที่แสงสว่างพร่างพรายหลังเปลือกตา ช่องทางสีระเรื่อบีบรัดท่อนเนื้อร้อนถี่ยิบ จนกังยูยิ่งรวบขาเรียวขึ้นสูง สะโพกสอบเร่งเร้าจังหวะอย่างหนักหน่วง ขบกรามแน่นกับความเสียวซ่านที่ได้รับจากหญิงสาว

            “อาห์ แฮอัน...อืม....อืมมมมมมมม!!!” ไม่นานที่ชายหนุ่มจะคำรามต่ำ ปลดปล่อยทุกหยาดหยดของความต้องการเข้าไปเต็มช่องทางอุ่นร้อน จนร่างบอบบางสะดุ้งน้อยๆ ขณะที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียงนอนนุ่มอย่างสิ้นแรง

            กังยูทิ้งร่างค้างเพียงครู่ ก่อนที่จะถอนกายอย่างเชื่องช้าจนคนตัวเล็กสะดุ้งน้อยๆ ตาคมมองเรือนร่างขาวนวลเนียนที่ยามนี้ประดับด้วยรอยรักของเขานับไม่ถ้วน ทรวงอกอิ่มสะท้อนขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ มือใหญ่ก็ขยับไปดึงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่เปียกชุ่มให้พ้นร่างบอบบาง ก่อนที่จะขยับกายไปนอนเคียงข้าง

..............................................

กลับอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=693919&chapter=97

ใครอ่านเอ็นซีนี้ได้โปรด เม้นให้คนที่เพิ่งลองแต่ง NC ชายหญิงคนนี้ด้วยค่ะ T^T

ขอบคุณมากค่ะ

NC Lust Lesson_50

NC Lust Lesson_50

            “อ้ะ...อาฮัน...อื้อ...”

            ภายในห้องนอนของฮยอกแจ ร่างบอบบางกำลังอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่โดยมีอาหนุ่มนอกสายเลือดที่มาค้างด้วยทาบทับอยู่ด้านหลัง ใบหน้าคมคายก็โน้มเข้ามากดจูบที่แผ่นหลังเปลือยเปล่า ขณะที่ฝ่ามือหยาบกระด้างกำลังลูบไล้ไปตามแผ่นท้องขาวผ่องแล้วเลยไปยังสะโพกกลมกลึงอย่างเบามือ

            “ชอบมั้ยฮยอกแจ” ฮันคยองพรมจูบไปทั่วแทบทุกตารางผิว ขณะที่มือข้างหนึ่งกำลังลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกบอบบาง ปลายนิ้วยาวก็สะกิดเม็ดทับทิบสีหวานเบาๆ จนฮยอกแจยิ่งจับพนักเตียงแน่น ใบหน้าสวยส่ายซ่านอย่างเสียดเสียว

            “อ้ะ...อีกฮะ...อีกข้าง...อื้อ...” เสียงหวานครวญครางไม่ขาดปาก ขณะที่ใช้ดวงตาที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสมองฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบขยี้ยอดอกตนเบาๆ จนมันแข็งเป็นไต เสียงครางเพราะๆ ที่ทำให้ฮันคยองดันใบหน้าสวยมารับจูบร้อนผ่าวที่ยิ่งทำให้อุณหภูมิในห้องยิ่งทวีความร้อนแรงมากยิ่งขึ้น

            จูบที่ต่างฝ่ายต่างบดเบียดร่างเข้าหากัน ขณะที่ฝ่ามือร้อนผ่าวก็ล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นของร่างน้อย สัมผัสกับส่วนอ่อนไหวที่แข็งขืนอย่างเบามือ จนฮยอกแจสะดุ้งเฮือก มือเรียวยิ่งขยับมาจิกผ้าปูที่นอนแน่น

            “อ้ะ...อาฮะ...อึ้ก...ยะ...อย่าลูบ...อย่างนั้น...” ฮยอกแจกัดปากตัวเองน้อยๆ เมื่อมือใหญ่กำลังลูบไล้ไปทั่วจนความเสียวกระสันพุ่งไปทั่วร่าง ชายหนุ่มจัดการดึงกางเกงตัวน้อยออกจากสะโพกกลมกลึงอย่างง่ายดาย เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าที่กำลังอยู่ในท่าคลานเข่าหันหลังให้เขาอย่างนี้

            “ฮยอกแจ รู้ตัวมั้ยว่าเราสวยแค่ไหน...แค่อาคิดว่าถ้าคนอื่นจะได้เห็นเราอย่างที่อาเห็น อาก็ทนไม่ได้แล้ว” ฮันคยองโน้มหน้ามากดจูบที่แก้มนิ่มเบาๆ ดวงตาคมกริบวาววับยามมองเรือนร่างขาวผุดผาดที่ไร้รอยตำหนิ ใบหน้าสวยที่กำลังฉายชัดถึงอารมณ์จนปลุกความต้องการของเขาอย่างง่ายดาย

            “ฮยอกแจไม่ให้...อ้ะ...อา...อย่าเลีย...อื้อ....” คนตัวเล็กที่กำลังจะเอ่ยอะไรบางอย่างถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่ออาหนุ่มลากไล้ริมฝีปากลงต่ำเรื่อยๆ มือใหญ่แบะก้นนิ่มออกอย่างรวดเร็ว แล้วปลายลิ้นร้อนก็เข้าตวัดเลียที่ช่องทางอุ่นร้อนจนใบหน้าสวยต้องซุกลงกับหมอนใบนุ่ม มือเรียวแทบจะทึ้งผ้าปูเตียงขึ้นมา

            “อ้ะอ๊า....อื้อ...” ช่องทางที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายเรียกเสียงครางกระเส่าจากคนตัวเล็ก เสียงที่ทำให้ฮันคยองแทบทนไม่ไหวกับความต้องการ

            “ไม่ให้อะไรหืม” คำถามที่ฮยอกแจกัดปากตัวเองแน่น แล้วหันใบหน้าที่บิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์มามองร่างสูงใหญ่ ดวงตาเรียวฉ่ำด้วยหยดน้ำตาแห่งความต้องการ ยามที่บอกเสียงปนหอบ

            “ฮยอกแจ...อื้อ...ไม่ให้คนอื่นรัก...อย่างที่อา...อ้ะ...ทำอยู่หรอกฮะ” คำตอบที่ดังก้องในใจคนฟังจนเนื้อในอกของชายหนุ่มเต้นแรงขึ้น ฝ่ามือใหญ่ยิ่งบีบคลึงก้นนุ่มแรงๆ ปลายนิ้วยาวค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปในช่องทางนุ่มอย่างใจเย็น ทั้งที่เขากัดฟันแน่น

            เพียงแค่ได้ยินถ้อยคำน่ารัก เขาก็ต้องการฮยอกแจแทบคลั่งตาย

            “อ้ะ...อาห์...” ร่างน้อยหอบหายใจแรงๆ ยามที่รู้สึกถึงปลายนิ้วถึงสามที่กดเข้ามาช้าๆ ช้าจนต้องเป็นฝ่ายขยับเข้าหาแรงสอดแทรกเสียเอง ใบหน้าสวยก็เชิดขึ้นน้อยๆ ที่ยิ่งเร้าอารมณ์ของคนมองให้มากยิ่งขึ้นไปอีก

            ฮันคยองขยับไปพรมจูบที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าอีกครั้ง แผ่นอกแข็งแกร่งเสียดสีไปกับผิวเนื้อเนียนยิ่งเร่งไฟอารมณ์ให้ลุกโชนมากยิ่งขึ้น มือใหญ่ก็เอื้อมไปสะกิดยอดอกสีหวานแรงๆ จนฮยอกแจกระตุกน้อยๆ กลิ่นกายหอมรุนแรงลอยเข้าปลายจมูกจนเขาอดไม่ได้จะขยับปลายนิ้วให้แรงและเร็วขึ้น

            ฮยอกแจทำให้เขาต้องการยิ่งกว่าใครทั้งหมด ความต้องการที่ส่งตรงมาจาก...หัวใจ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ....อ๊า!!” ร่างเล็กถึงกับร้องออกมาสุดเสียง เมื่ออาหนุ่มจัดการดึงนิ้วออกมาเร็วๆ แล้วแทนที่ด้วยแก่นกายใหญ่ที่สอดแทรกเข้ามา จนความเสียวซ่านและเจ็บเสียดแทรกเข้ามาในร่าง มือเรียวยิ่งไขว่คว้าหาหลักยึด จนฮันคยองยื่นมือไปจับไว้แน่น

            “อาห์...ฮยอกแจ...อย่ารัดอาอย่างนั้น” ฮันคยองกัดฟันแน่น นัยน์ตาคมหลับลงชั่วครู่ เมื่อช่องทางอุ่นร้อนกำลังตอดรัดเขาอย่างรุนแรงจนแทบจะไปสุดทางของอารมณ์ ความร้อนระอุที่เขาค่อยๆ ขยับอย่างเนิบช้า นำความสุขสมมาให้คนทั้งคู่

            “เจ็บมั้ย...อืม...ฮยอกแจ” ฮันคยองคำรามเบาๆ ยามที่บีบคลึงก้นนุ่มจนใบหน้าสวยส่ายไปมาแรงๆ มือเรียวยิ่งบีบมือใหญ่แน่น ยามที่ความร้อนผ่าวกำลังขับเคลื่อนเข้ามาในกาย ขณะที่หัวใจอุ่นวาบไปกับความอ่อนโยนที่ได้รับ

            ไม่ว่ากี่ครั้งที่มีอะไรกัน อาฮันคยองมักถามเสมอว่าเจ็บมั้ย

            “มะ...ไม่ฮะ...อา...ระ...แรงอีก...” ฮยอกแจบอกเสียงสั่น ยามที่มือใหญ่กำลังเลื่อนมากอบกุมแก่นกายเล็กแล้วขยับไปด้วยกัน ใบหน้าสวยยิ่งแดงซ่าน เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่ว แรงเสียดสีเริ่มรุนแรงมากขึ้น จนร้องขออย่างสิ้นความอาย ตอนนี้เขาไม่คิดอะไรทั้งนั้น นอกจากอาหนุ่มที่กอดเขาเอาไว้

            “อาห์...อยอกแจ...เด็กดี...อืม” ฮันคยองครางเสียงต่ำ ใบหน้าคมคายก้มลงไปบดขยี้จูบที่เรียวปากหอมหวานอย่างรุนแรง แก่นกายใหญ่ก็เริ่มเพิ่มจังหวะให้เร็วมากขึ้นจนเสียงเนื้อกระทบกันยิ่งดังก้อง ฝ่ามือร้อนก็ขยับจากมือเล็กไปบีบคลึงยอดอกสีหวานอย่างร้อนแรง

            การปรนเปรอทั้งบนล่างหน้าหลังที่ทำให้ฮยอกแจแทบขาดใจ ใบหน้าสวยซบลงกับหมอนใบนุ่มยามที่ทั้งห้องยิ่งร้อนจัดกับกิจกรรมที่ทำอยู่ ผิวเนื้อร้อนผ่าวเสียดสีเข้าหากันยิ่งขึ้น แรงขยับที่ทำให้เตียงสั่นไหว

            “ตะ...ตรงนั้น...อา...อึ้ก” ร่างเล็กยิ่งกำผ้าปูเตียงแน่นเมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้าที่จุดหนึ่งในร่างกาย น้ำตาหยดใสยิ่งไหลลงมาที่แก้มนิ่ม เมื่อจุดหมายปลายทางของอารมณ์ใกล้เข้ามาทุกที ขณะที่สะโพกมนก็ขยับสอดรับความร้อนผ่าวด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น

            “อ้ะ...อ๊า....อึ้ก....อ๊าาาาา” ร่างเล็กหวีดร้องออกมาสุดเสียง แต่ก่อนที่จะทรุดฮวบลงกับเตียง ฮันคยองก็คว้าสะโพกมนเอาไว้แน่น แล้วเสือกไสกายเข้าไปด้วยจังหวะถี่แรง เพียงไม่กี่ครั้ง ร่างบอบบางก็กระตุกเกร็ง รองรับน้ำรักของอาหนุ่มที่ปล่อยเข้ามาเต็มช่องทางสีหวาน เสียงคำรามต่ำดังอยู่ริมหู

                                                            

…………………………………….

อ่านต่อได้ที่

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=788720&chapter=59

ขอบคุณค่ะ ^^

NC Cupid’s Wish_22

NC Cupid’s Wish_22

            “ยะ...อย่าเลีย...ฮะ...อ๊า...” ฮยอกแจเม้มปากแน่น พยายามห้ามปรามชายหนุ่มตัวโต แต่ร่างกายที่ควรลุกหนีกลับยังฟุบหน้านิ่งๆ ให้เขาแตะต้องอย่างไม่สามารถดิ้นรนได้ มีเพียงความรู้สึกร้อนวูบวาบที่กำลังส่งตรงไปยังแก่นกายเล็กใต้ผ้าขนหนูที่ร้อนขึ้นทีละน้อย

            คนตัวเล็กหลับตาแน่นอย่างหวาดหวั่นอยู่ในอก แต่เพียงหลับตา ภาพแววตาคมกริบที่เข้มด้วยแรงปรารถนาก็ผุดวาบเข้ามาในหัว แววตาที่ทำให้ฮยอกแจทำอะไรไม่ได้ นอกจากเปล่งเสียงห้ามครางเครือที่เหมือนจะเร่งเร้าอารมณ์อีกฝ่ายเสียมากกว่า

            ในเมื่อใจมันยอมไปแล้ว บางที...เพียงแค่สะกิดนิดเดียวก็ยากจะหยุดยั้ง

            “อื้อ...ยะ...” ฮยอกแจเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังลูบเข้าที่เอวเล็กบอบบาง แล้วขยับขึ้นลงเบาๆ จนขนอ่อนลุกซู่ ดวงตาคู่สวยฉ่ำด้วยหยดน้ำใสที่บ่งบอกอารมณ์ความรู้สึกในเวลานี้ เรือนร่างบอบบางก็ขยับส่ายน้อยๆ กับลิ้นร้อนที่ยามนี้ลากไล้ไปทั่วเนินสะโพก

            ปฏิกิริยาตอบสนองของฮยอกแจที่เป็นไปอย่างไร้เดียงสาเหลือเกินทำให้คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเพียงนิด แต่ในเมื่อกลิ่นกายหอมนุ่มละมุนกำลังเข้าจู่โจมเขา ผิวเนื้อเนียนละเอียดเสียยิ่งกว่าผู้หญิงผู้ชายคนไหนก็สั่นระริกใต้ฝ่ามือที่ทำให้ชายหนุ่มเริ่มส่งมือมายังเรียวขาขาว

            “อื้อ...คุณฮัน...” เสียงหวานสั่นพร่า เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังลูบไล้ที่เรียวขาขาวผ่องอย่างเบามือ ปลายนิ้วยาวลูบเบาๆ เรียกอาการวูบหวิวจากคนตัวเล็ก ทั้งยังลากขึ้นมาทุกทีจนหายเข้าไปใต้ผ้าขนหนูผืนบาง แต่เหมือนว่าการกระทำนี้จะทำให้ฮยอกแจสะดุ้งสุดตัว

            “ยะ...อื้อ!!!” เพียงแค่ใบหน้าสวยหันกลับมาหมายจะห้ามปรามสัมผัสหวามหวิวที่เกิดขึ้น ริมฝีปากนุ่มก็ถูกอีกฝ่ายประกบจูบลงมาอย่างรวดเร็ว เวลานี้ ฮันคยองยืดตัวมามอบจูบรสนุ่มให้กับร่างบอบบางที่จะเอ่ยปฏิเสธทั้งที่เนื้อตัวสั่นเทาใต้ฝ่ามือเขากำลังสารภาพออกมาทั้งหมดว่า...ต้องการ

            จูบที่ทำให้ฮยอกแจยิ่งกำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อปลายลิ้นร้อนระอุกำลังสอดแทรกเข้ามาตามรอยเผยอแย้มอย่างนุ่มนวล ริมฝีปากขบเม้มทักทายทั้งริมฝีปากบนและล่างของเขาจนวาวชื้น ใบหน้าสวยก็ทำได้เพียงขยับตอบโต้อย่างคนไร้ประสบการณ์ ยิ่งยามถูกไล่ต้อนในพื้นที่แคบๆ ปลายลิ้นนุ่มก็ถูกเข้ารุกราน พัวพันจนเสียงจูบเริ่มดังแผ่วออกมาทุกที

            “อื้อ...อืม...” ฮยอกแจได้แต่หลับตาแน่น ยอมรับจูบที่กำลังทวีความร้อนแรงมากขึ้นทุกทีอย่างที่ไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้ สติก็ปลิวหายไปหมดแล้วกับการเล้าโลมที่แสนจะกระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มร่างสูง และไม่รู้ตัวเลยว่าหนุ่มจีนกำลังปลดรั้งผ้าขนหนูผืนน้อยจนคลี่ออกจากปม ทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม เปิดเปลือยเนื้อตัวเปลือยเปล่าให้ลูบไล้

            ฮันคยองยิ่งขยับขึ้นมาคร่อมทับร่างบอบบางเอาไว้ทั้งตัว ริมฝีปากร้อนยังคงช่วงชิงลมหายใจของคนตัวเล็กอย่างมีชั้นเชิง ฝ่ามือแข็งแกร่งก็ขยับลูบไล้ที่ต้นขาขาวเนียน ปลุกเร้าอารมณ์รักของคนตัวเล็กที่ต้องการเขาไม่ต่างกัน

            “!!!” แต่แล้ว ฮยอกแจก็ต้องสะดุ้งสุดตัว ร่างบอบบางกระตุกไปทั้งร่าง เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งของฮันคยองกำลังกอบกุมเข้าที่ส่วนอ่อนไหวที่กำลังสั่นระริก คลื่นความปรารถนาที่ไม่เคยมีใครมอบให้กำลังเข้าเล่นงานสติจนดวงตาพร่าเลือน สะโพกอิ่มทำได้เพียงหมุนวนอย่างเสียดเสียวกับอารมณ์ที่ไม่เคยมีใครทำให้

            เมื่อก่อนฮยอกแจอาจจะเคยช่วยตัวเองบ้างตามกลไกของร่างกาย แต่ความรู้สึกพวกนี้มันหมดไปแล้วตั้งแต่รับผิดชอบชีวิตน้อยๆ และนี่เป็นครั้งแรก ครั้งแรกจริงๆ ที่มีคนกำลังแตะต้องเนื้อตัว กำลังมอบความรู้สึกที่ชีวิตนี้ไม่เคยสัมผัส

            “อื้อ...ยะ...อย่า...ฮื่อ...” ฮยอกแจเชิดหน้าขึ้นสูง ขาเรียวบีบเข้าหากัน หากแต่ก็ไม่อาจจะห้ามปรามฝ่ามือใหญ่ที่กำลังรูดรั้งส่วนอ่อนไหวอย่างเชื่องช้า เรือนร่างระหงหมดเรี่ยวแรง ทำได้เพียงนอนทอดร่างให้อีกฝ่ายแตะต้องอย่างไม่อาจจะห้ามปราม ดวงตาคู่สวยก็ฉ่ำด้วยหยดน้ำใส เรียวปากสีหวานอ้ารับปลายลิ้นร้อนที่ขยับเข้ามาอีกครั้งและอีกครั้ง

            “คุณสวยจังเลย รู้มั้ย หืม” และยิ่งฮันคยองกระซิบเสียงทุ้มพร่า คนไร้ประสบการณ์ก็ทำได้เพียงเปล่งเสียงหวานออกมาครางเครือ

            ฮยอกแจปรือตาขึ้นอย่างเชื่องช้า มองฝ่าม่านน้ำตาแห่งแรงอารมณ์ที่พาให้ดวงตาหวานเยิ้ม สบเข้ากับดวงตาเข้มข้นที่บ่งบอกถึงความปรารถนาในตัวเขา แววตาของฮันคยองที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ เร่าร้อน รุนแรง ราวกับสัตว์ป่าที่ทำให้เนื้อตัวยิ่งสั่นระริก

            ขณะเดียวกัน ฮันคยองก็กำลังมองใบหน้าสวยจัดที่เวลานี้ยิ่งยั่วเย้าอารมณ์ เมื่อดวงตาเรียวงามกำลังฉ่ำเยิ้มราวกับเรียกร้องสัมผัสจากเขา เรียวปากสีระเรื่อเจ่อบวม ทั้งยังเผยอน้อยๆ ราวกับเชิญชวน จนอดใจไม่ได้ที่จะประกบจูบอีกครั้งจนน้ำหวานไหลซึมลงมาที่ขอบปากเล็ก

            “อื้อ!!!...ยะ...อย่า...ฮื่อ...อย่า....อ้ะอ๊า...” ทันทีที่ปากเป็นอิสระ ฮยอกแจก็เปล่งเสียงหวานจัดออก สะโพกมนเด้งขึ้น เมื่อปลายนิ้วของฮันคยองกำลังสะกิดหยอกเย้าที่ส่วนปลายปริ่มน้ำของเขา เพียงแค่สะกิดถูไถไม่กี่ที มือเรียวก็ได้แต่กำผ้าปูเตียง เรือนร่างขยับส่ายซ่านกับความรู้สึกแปลกใหม่

            ฟึ่บ

            ฮันคยองจับร่างเล็กให้ขยับมานอนหงายอยู่บนเตียงนุ่ม จากนั้น ริมฝีปากร้ายกาจที่กำลังเล้าโลมเรือนร่างเล็กก็ขยับไปขบเม้มที่ซอกคอขาวอย่างหิวกระหาย สูดดมความหอมที่เจือด้วยกลิ่นแป้งเด็ก แต่กลับหอมยิ่งกว่าใคร ฝ่ามืออีกข้างขยับมาบีบขยี้หัวนมนิ่มเบาๆ แต่ก็ทำให้ฮยอกแจผวาเยือก

            “ยะ...อย่า...อย่าบีบ...อ้ะ...อ๊า...” ฮยอกแจกัดปากตัวเองแน่น แต่ทำได้เพียงห้ามด้วยเสียงที่แม้แต่เจ้าตัวยังรู้เลยว่าไร้ความหนักแน่นขนาดไหน อีกทั้งร่างกายก็ยังตอบสนองตามที่อีกฝ่ายนำทางอย่างควบคุมไม่ได้ แอ่นอกบางเด้งขึ้นรับสัมผัส มือเรียวยิ่งจิกเกร็งกับผ้าปูเตียงสีเข้ม

            ฟึ่บๆ

            “อื้อ...อ้ะ...” ฮยอกแจแหงนเงยหน้าขึ้นทันที เมื่อฝ่ามือใหญ่ที่กำรอบส่วนอ่อนไหวกำลังรูดรั้งแรงขึ้น ปลายนิ้วยาวก็หยอกล้อที่ส่วนปลายหลายต่อหลายครั้งจนน้ำขาวขุ่นไหลซึมจนฉ่ำเยิ้ม จากนั้น ใบหน้าคมคายก็ขยับต่ำลงไปกดจูบที่เรียวขาขาว มืออีกข้างก็ดึงให้ขาเรียวแยกออกจากกันช้าๆ เปิดทางให้ปากร้อนเข้ากดจูบที่ซอกขาขาวด้านในอย่างร้อนแรง

            “ยะ...อย่า ผมอาย...คุณฮัน...อย่ามอง...” ฮยอกแจที่ส่ายสะบัดศีรษะน้อยๆ ได้แต่ร้องเสียงสั่นระริก เมื่อเวลานี้ เรือนร่างเขาก็ไม่ต่างจากเปลือยเปล่า ไม่มีแม้กระทั่งแรงที่จะหุบขาที่อีกฝ่ายจับอ้าออก มีเพียงสะโพกเล็กที่ขยับส่ายตามจังหวะที่อีกฝ่ายนำทาง เปิดเนื้อตัวให้อีกฝ่ายเห็นหมดตั้งแต่หัวจรดเท้า

            “คุณสวยมากเลยนะฮยอกแจ สวยกว่าใครๆ ที่ผมเคยเจอ” ความเขินอายที่ชายหนุ่มละจากความหอมนุ่มตรงซอกขาขึ้นมาสบกับดวงตาฉ่ำน้ำ เสียงทุ้มห้าวสั่นสะท้านประสาทสัมผัสของคนฟังก็เอ่ยออกมา

            “อื้อ!!!!” แต่แล้ว ฮยอกแจก็ต้องสะท้านเยือกไปทั้งตัว เมื่อทันทีที่ฮันคยองพูดจบ ชายหนุ่มก็ครอบริมฝีปากเข้ากับแก่นกายสีระเรื่ออย่างรวดเร็วจนฮยอกแจทำได้เพียงมองเพดานด้านบนอย่างไม่เห็นอะไร นอกจากแสงสว่างที่พร่าเลือนไปทั้งเปลือกตา

          ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...จะไม่ไหวแล้ว

            “อ้ะอ๊า....เสียว...อื้อ...มะ...ไม่...แรง...แรงไป ฮื่อ...” เสียงหวานยิ่งสั่นพร่า ฟันคมกัดเรียวปากล่างจนซีดขาว เมื่อความเสียดเสียวกำลังสาดซัดไปทั่วร่าง ขณะที่เจ้าตัวก็ไม่สนใจน้ำใสที่ไหลซึมลงมาที่ขอบปาก ยามที่ร่างกายทำได้เพียงขยับตามการกระทำของคนตัวโต

            ขณะเดียวกัน เสียงพร่าหวานก็กำลังทำให้ชายหนุ่มร่างสูงเริ่มหมดความอดทนมากขึ้นทุกที มือใหญ่ก็จัดการเสื้อเชิ้ตเนื้อดีของตัวเองออกจากร่างอย่างรวดเร็ว แล้วปลดกางเกงสะบัดทิ้งอย่างไม่สนใจ มือใหญ่ก็ยิ่งจับเรียวขาขาวให้แยกกว้างออก แล้วเริ่มแรงกระทำให้มากขึ้นอย่างต้องการให้คนตัวเล็กรู้สึกดีที่สุด

            ยิ่งกว่าที่เคยสัมผัสจากใคร

            “มะ...ไม่...อื้อ...อ้ะอ๊า...อ้ะ...อ๊า...มะ...ไม่ไหว...ผม...ฮื่อ...ไม่ไหวแล้ว...อ้ะอ๊าาาาาาา!!!” ฮยอกแจกระตุกร่างหลายๆ ที ม่านตาหรี่แคบลงยามที่เห็นแสงสว่างวาบ ปลดปล่อยความต้องการออกมาอย่างหมดสิ้นเข้าไปในโพรงปากร้อนที่กลืนเข้าไปอย่างไม่นึกรังเกียจ เรือนร่างขาวผ่องทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนนุ่มอย่างสิ้นแรง

            เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วห้องกว้าง ขณะที่ฮยอกแจหลับตาแน่นอย่างเหนื่อยหอบ หัวใจเต้นถี่แรงจนเหมือนจะระเบิดออกมา

            หมับ

            เฮือก!!!

            “ยะ...อย่า คุณฮัน...” แต่แล้ว คนเหนื่อยหอบก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสที่เรียวขาขาว ทั้งยังสัมผัสที่กำลังแตะเข้าที่ช่องทางด้านหลัง เสียงใสก็รีบร้องบอก ทั้งที่ไม่มีแรงแม้กระทั่งขยับหนีปลายนิ้วที่กำลังลูบวนที่ปากทางเข้า

            เวลานี้ อารมณ์หวามผ่านไปแล้ว สติที่หายไปก็เริ่มกลับมา จนฮยอกแจได้แต่ร้องเสียงหลง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างตื่นตกใจ

            “ทำไมครับ ไม่สงสารผมบ้างหรือ” เสียงปฏิเสธที่คนฟังชะงักไปนิด นัยน์ตาคมก็ตวัดมามองตาคู่สวยที่บ่งบอกถึงความตื่นตระหนก ทั้งที่ร่างเล็กเพิ่งจะยอมให้เขาแตะต้อง เสียงทุ้มก็เอ่ยปากถามราวกับขอร้อง ฝ่ามือใหญ่จับมือเรียววางลงบนส่วนแข็งแกร่งที่ยามนี้ตื่นเต็มที่ให้ฮยอกแจยิ่งสะดุ้ง

          ร้อนจังเลย

........................................................

ต่อค่ะ

            จูบร้อนผ่าวประกบเข้าหาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนสมองคนได้รับมึนงง ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมากอบกุมส่วนอ่อนไหวที่เพิ่งปลดปล่อยออกไปเอาไว้แล้วรูดขึ้นลงช้าๆ ฝ่ามืออีกข้างสะกิดเขี่ยหัวนมนิ่มที่แข็งขืนหลายครั้งจนเสียงหวานหวีดร้องในลำคอ ขาเรียวจิกเกร็งไปกับเตียงนอนนุ่ม มือเรียวกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น

            “อื้อ...” ฮยอกแจได้แต่ตอบรับจูบร้อน ยามที่ร่างกายท่อนล่างกำลังขยับเสียดสีกันอย่างที่ทำให้ร่างกายกระตุกเกร็ง ขาเรียวขาวก็แยกออกกว้างยามที่ปลายนิ้วยาวกำลังกดหายเข้าไปในช่องทางสีสด

            “!!!” คราวนี้ คนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวทันทีที่มีอะไรสอดแทรกเข้ามา รู้สึกเจ็บเสียดจนช่องทางด้านหลังยิ่งบีบเกร็งจนนิ้วยาวแทบจะไม่ขยับเขยื้อน และนั่นทำให้ฮันคยองยอมผละจากเรียวปากสีระเรื่อเพื่อขยับลงไปยังช่องทางสีสดอย่างรวดเร็ว

            “มะ...ไม่...อย่าเลีย...อื้อ...คุณฮัน...ยะ...” ฮยอกแจได้แต่บิดสะโพกเร้า เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังตวัดเลียรอบส่วนทางเข้า จนได้แต่บิดสะโพกไปมา ขณะที่ชายหนุ่มก็กำลังปาดหยาดน้ำสีขุ่นของคนตัวเล็กเป็นตัวช่วยหล่อลื่น ลิ้นร้อนก็ตวัดเลียแรงๆ จนน้ำใสเยิ้มไปทั่ว มืออีกข้างบีบขยำสะโพกมนให้ร่างบอบบางเริ่มกลืนกินนิ้วยาวให้หายเข้าไปจนสุด

            “อย่าเกร็งสิครับ” ฮันคยองขยับตัวมากดจูบที่แก้มนุ่มอย่างปลอบใจ ทั้งที่ความต้องการของตัวเองกำลังล้นออกมา ปลายนิ้วยาวยามนี้ที่กดสอดเข้าไปทั้งสามก็กำลังดึงเข้าออกเพื่อให้อีกฝ่ายคุ้นชิน

            “อ้ะ...อ๊า....ฮื่อ....” จากนั้น ชายหนุ่มก็ก้มลงมาใช้ปลายลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวยอดอกสีสดให้เข้าไปในโพรงปากร้อนผ่าว เพียงดูดเม้มเบาๆ ฮยอกแจก็ตัวสั่นระริก ป่ายปัดมือไปตามผ้าปูที่นอนนุ่มอย่างเสียวซ่าน

            “ระ...แรง...แรงกว่านี้...แรง..ฮื่อ...” ความเจ็บปวดที่ยามนี้กำลังแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวสะท้าน จนเสียงหวานต้องร้องขอ เสียงหวานๆ ที่ทำให้ฮันคยองยิ่งขบเม้มยอดอกสีระเรื่ออย่างหิวกระหาย มือใหญ่ป่ายปัดไปทั่วเรือนร่างระหงจนฮยอกแจสมองขาวโพลน เหลือเพียงปฏิกิริยาของร่างกายที่เป็นไปตามสัญชาตญาณ

            ฟึ่บ

            “ทะ...อ๊าาาา...เจ็บ...ฮึก...ผมเจ็บ...” แต่แล้ว ความสุขสมก็ถูกดึงออกจนวูบโหวง ยังไม่ทันที่ฮยอกแจจะเอ่ยปากถามว่าทำไม แก่นกายใหญ่ก็เข้ามาแทนที่ แล้วดุนดันเข้าไปอย่างเชื่องช้า เรียกเสียงหวีดหวานที่ดังลั่น น้ำตาหยดใสไหลลงมาทันที

            “อาห์...อย่าบีบผม...แบบนั้น...” ฮันคยองกัดฟันแน่น เมื่อความคับแน่นด้านหลังอย่างที่ไม่เคยมีใครได้ล่วงล้ำมาก่อนกำลังเล่นงานเขา มือใหญ่กอดรัดร่างบอบบางเข้ามาแนบอก ยามที่ดันส่วนหัวเข้าไปแล้ว หากแต่น้ำตาหยดใสของร่างเล็กตรงหน้าก็ทำให้ต้องประกบจูบที่เรียวปากสั่นระริก

            จูบร้อนที่ฮยอกแจไขว่คว้าต้องการ ปากบางก็อ้าออกรับปลายลิ้นร้อนที่ทำให้ความเจ็บปวดจางหายลง เล็บสั้นจิกลงกับไหล่กว้างเต็มแรง และฮันคยองก็ใช้จังหวะที่ร่างน้อยกำลังเพลินเพลินกับจูบร้อน...กดกายเข้าไปทีเดียวจนสุด

            “ฮื่ออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อื้อๆ...” เสียงหวานหลุดออกมาจากลำคอระหง ยามที่ความเจ็บปวดแล่นปลาบไปทั่วร่าง มือเรียวกอดไหล่แกร่งเอาไว้มั่น น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลลงกระทบแก้มเนียน ขาเรียวจิกเกร็งแน่นพร้อมกับหยาดบริสุทธิ์ที่ไหลซึมออกมาเป็นตัวช่วยคนทั้งสอง

            ขณะที่ฮันคยองยิ่งมอบจูบแสนร้อนแรงให้กับร่างบอบบาง กัดฟันแน่นกับความอ่อนนุ่มที่โอบรัดเขาเอาไว้ เพียงแค่สอดใส่เข้าไป เขาก็แทบจะไปถึงปลายทางอารมณ์ด้วยซ้ำ

            “อื้อ...อ้ะ...อืม...”

            ไม่นาน หลังจากที่ปล่อยให้ร่างเล็กคุ้นชินกับความใหญ่โต เรือนร่างแข็งแกร่งก็ค่อยๆ ขยับเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า หมุนวนหาอะไรบางอย่างอย่างใจเย็น

            หมับ

            “อื้อ!!!!!!!!!..อึ้ก...” เพียงไม่นาน คนตัวเล็กก็ครางเสียงสั่น ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้น เมื่อแก่นกายใหญ่กดสอดเข้ากระแทกจุดอารมณ์ภายใน เนื้อตัวสะท้านเยือก ความเสียวซ่านที่อีกฝ่ายปรนเปรอให้ก่อนหน้านี้เทียบไม่ได้เลยกับเวลานี้ มือเรียวก็กอดรัดลำคอแกร่งมั่นยามที่ชายหนุ่มผละลงไปหาซอกคอขาวเนียน

            ตอนนี้ เวลานี้ พวกเขารู้เพียงต้องการสัมผัสของอีกฝ่ายเท่านั้น

            “อ้ะ อาห์...” ใบหน้าสวยส่ายสะบัดแรงๆ เมื่อแรงดุนดันที่ด้านหลังขยับเข้ามาแรงขึ้นทุกขณะ ดวงตาคู่สวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำใสแห่งแรงอารมณ์ เรือนร่างเล็กก็เริ่มขยับตอบรับสัมผัสอย่างเชื่องช้าให้คนตัวโตคำรามฮึมฮัมในลำคอ

            “อาห์...สุดยอด...อืม...ฮยอกแจ...” ฮันคยองคำรามเสียงดัง ยามที่ยิ่งเร่งแรงสะโพกเข้าหาความอ่อนนุ่มที่แสนคับแน่นมากขึ้นทุกที ดวงตาคู่คมก็มองเรือนร่างขาวผ่องที่ตอบสนองสัมผัสของเขาอย่างไร้จริตมารยาอย่างพึงใจ ดวงตาคู่คมยิ่งเข้มจัด

            และคงจะเป็นอย่างนั้นจนกระทั่งอารมณ์พัดหายไป ถ้าไม่ใช่เพราะว่าชายหนุ่มนึกขึ้นได้

            “อ้ะ อ๊าาา...อึ้ก...คะ...คุณฮัน...”

            “แผลคุณ...” ฮยอกแจถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อชายหนุ่มช้อนขาขาวข้างหนึ่งขึ้นสูงกว่าเดิม จนต้องพลิกตัวขึ้นมานอนตะแคง โดยที่แก่นกายใหญ่ยังคงกดสอดเข้ามาไม่ได้หยุด ความเสียวซ่านยิ่งกระจายทั่วร่าง แต่แล้วหัวใจก็ยิ่งสั่นระริกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยบอก

            แผลที่ถูกลวกด้านหลังของเขา

            แผลที่ยามนี้ลอยขึ้นมาเหนือพื้นเตียง ไม่ได้ถูไถไปกับเตียงนอนนุ่มอย่างก่อนหน้านี้ ความห่วงใยที่พาให้หัวใจดวงน้อยยิ่งสั่นสะท้าน เนื้อตัวทั้งสองยิ่งขยับสอดแทรกเข้าหากันอย่างรุนแรงมากขึ้นทุกที เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วร่าง เร่งเร้าเสียงเนื้อกระทบเนื้อให้ดังก้องทั่วห้องนอนกว้าง

            ก่อนที่ร่างบางจะต้องกระตุกถี่ เมื่อปลายทางของอารมณ์แคบเข้ามาทุกที

            “อ้ะ...อ๊า...มะ...แรงอีก...แรง...ไม่...ไม่...ไม่ไหว...อื้อ...อ๊าาาา!!!!!” ร่างบอบบางเกือบจะทิ้งตัวอย่างหมดแรง ถ้าไม่ใช่เพราะฮันคยองรวบร่างเล็กเอาไว้มั่น แก่นกายใหญ่กดสอดเข้าหาไม่ได้หยุด ไม่นาน เสียงทุ้มก็คำรามลั่น ดวงตาคู่คมหลับแน่น ปลดปล่อยความต้องการเข้าเต็มช่องทางอุ่นร้อนจนไหลเลอะเรียวขาขาว

            เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วทั้งห้องนอนกว้าง ขณะที่อ้อมกอดอบอุ่นยังคงกอดรัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ไม่นาน ก่อนที่ฮันคยองจะค่อยๆ ถอนกายออกมาอย่างเชื่องช้าให้ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัว

..............................................................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=858304&chapter=24

ขอบคุณค่ะ ^^

NC Scent of love_30

NC Scent of love_30

            “อาห์...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังแผ่วๆ ในลำคอ เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังตวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นนุ่มแล้วดูดเบาๆ จนร่างเล็กสะดุ้งน้อยๆ มือเรียวที่กำอยู่กับตัวก็ถูกอีกฝ่ายดึงขึ้นมาคล้องลำคอแกร่งจนต้องกอดเอาไว้แน่น

            จูบที่ทำให้ร่างเล็กได้แต่ระทวยอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่าย...จูบที่คิบอมไม่ผละขึ้นมาง่ายๆ นอกจากตักตวงความหอมหวานให้มากขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำใสเริ่มไหลซึมลงมาที่ขอบปากของคนหน้าหวาน แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดหยุด นอกจากยิ่งส่งปลายลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นนิ่มจนแทบเป็นเนื้อเดียว

            “อาห์...” เสียงครวญครางดังแผ่วๆ จากปากสีระเรื่อ คลอไปกับเสียงจูบที่ยิ่งแนบสนิทกัน

            ฟึ่บ

            ขณะเดียวกัน ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาปลดกระดุมเสื้อนอนของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว จนคนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับจูบร้อนผ่าวไม่รู้สึกตัว มือเรียวก็ยิ่งกำคอเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้มากยิ่งขึ้นราวกับระบายความร้อนในร่างกายของตัวเองออกไปบ้าง

            “อ้ะ!!” ดงแฮถึงกับเชิดหน้าขึ้นสูงในทันที เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังไล้วนที่แผ่นอกบอบบางอย่างเบามือ ใช้ปลายเล็บสั้นถูผิวเนื้อขาวผ่องจนความรู้สึกเสียวซ่านไหลพล่านไปทั่วกาย ริมฝีปากทั้งสองก็ยังประกบเข้าหากันอย่างที่ดงแฮก็คงไม่รู้หรอกว่าตัวเองเป็นฝ่ายตอบรับมากมายขนาดไหน

            เสียงจูบในเวลานี้ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง ก่อนที่คิบอมจะเลื่อนมือมาแตะต้องที่เนื้อนูนใต้ฝ่ามืออย่างอดใจไม่ไหว...ยอดอกนุ่มๆ ที่เพียงใช้ปลายลิ้นกลืนกินมันก็หวานล้ำจนแทบไม่สามารถหยุดกินมันได้

            “อ๊า!” ดงแฮครางเสียงพร่าผ่านลำคอระหง ดวงตาคู่สวยยิ่งหลับแน่น เมื่อรับรู้ถึงปลายนิ้วยาวที่กำลังเกลี่ยยอดอกเขาไปมา ความร้อนพุ่งวาบลงไปที่แก่นกายเล็กที่กำลังตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ความรู้สึกร้อนรุ่มวิ่งไปทั่วกาย ยิ่งปลายนิ้วยาวขยับถูกเนื้อตัวเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งห้ามตัวเองไม่ได้มากเท่านั้น

            ต้องการมากกว่านี้...สัมผัสของพี่หมอ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ” ดงแฮลืมตาขึ้นมาทันที ในจังหวะที่คิบอมผละจากริมฝีปากนุ่มนิ่มจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่ติดออกมา มือใหญ่ก็ขยับไปกดเปิดโคมไฟที่หัวเตียงจนแสงสีส้มอาบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวผุดผาดที่ยามนี้ไม่มีกระดุมติดอยู่สักเม็ดเดียว เผยเนื้อตัวเปลือยเปล่าส่วนบนที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมเล็กๆ

            ดวงตาคู่คมมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล แล้วสบประสานกับดวงตากลมโตที่ยังตั้งตัวไม่ทัน ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ขยับไปกดจูบที่แก้มนุ่มหลายๆ ที เสียงทุ้มก็เอ่ยกระซิบริมหู

            “จูบเดียวที่ปากนะครับ แต่ส่วนอื่นไม่นับ”

            ฟึ่บ

            “อ๊า!...พะ...พี่หมอ...” ดงแฮถึงกับร้องออกมาทันที เมื่อยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากเถียงคนตรงหน้า ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาเกลี่ยยอดอกเขาเล่นทั้งสองข้าง ปลายนิ้วรัวสะกิดลงไปเร็วๆ ริมฝีปากอุ่นๆ ก็กำลังสูดดมความหอมหวานของข้างแก้ม แล้วไล่ไปที่ซอกคอขาวที่น่าขบเม้ม

            “ครับ...คนสวย...” เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบตอบคำ ขณะที่ยังไล้วนกับเม็ดเล็กๆ กลางอกจนทำให้คนหน้าหวานได้แต่กัดปากตัวเองแน่น เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ อย่างไม่สามารถหยุดยั้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้แล้ว มันร้อนไปหมดทั้งยังรู้สึกดีเกินกว่าจะหยุดมันลง

            พรึ่บ

            “อืม...อื้อ...” ดงแฮร้องเบาๆ ในลำคอ เมื่อฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างดึงมือเล็กให้ยกสูงขึ้นเพื่อจับกับหมอนใบนุ่มเอาไว้ เปิดเผยเนื้อตัวให้อีกฝ่ายแตะชิมอย่างไร้อะไรมาขัดขวาง

            “จับไว้แบบนี้นะครับ...” คิบอมบอกเสียงพร่า ยามที่มือทั้งข้างยังยังไล่สะกิดหัวนมนิ่มๆ สีหวานที่กำลังแข็งชันขึ้นมาสู้กับปลายนิ้วของเขา ดวงตาคู่คมก็จับจ้องมันไม่วางตา ริมฝีปากก็กดจูบที่เนินเนื้อขาวแล้วเม้มให้พอเป็นรอยจาง

            “นิ่มจังเลยครับ คนสวย” คิบอมพึมพำเบาๆ ให้คนที่กัดปากตัวเองแน่นเพราะความร้อนที่วิ่งวูบวาบไปทั่วร่างเชิดหน้าขึ้น แผ่นอกบอบบางก็บิดไปมานิดๆ เมื่อมือใหญ่ทั้งบีบ ทั้งคลึง ทั้งสะกิดอย่างไม่ปล่อยให้ว่างเว้น เสียงครางผะแผ่วก็หลุดรอดออกมาเรื่อยๆ ความอายไม่มีอยู่ในความคิดของคนหน้าหวานแล้ว นอกจาก...อยากให้พี่หมอแตะต้องมากกว่านี้

            อยากถูกสัมผัสมากกว่านี้

            “อ๊าาา...พะ...พี่หมอ ยะ...อย่า...ฮื่อ...” ดงแฮร้องเสียงพร่าหวาน ยามที่คิบอมขยับไปใช้ปลายลิ้นร้อนไล้เลียหัวนมสีสวยไปมาอย่างเชื่องช้า หมุนวนจนมันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสๆ อย่างที่พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบให้ทำอย่างนี้ ริมฝีปากก็ขบเม้มเบาๆ อย่างหยอกล้อ ให้คนตัวเล็กบิดกายเร่า ขยับส่ายไปมาอย่างทรมานกับรสสัมผัส

            ขณะเดียวกัน ตุ่มเนื้อเล็กๆ ในโพรงปากอุ่นก็ทำให้คิบอมหลงใหลจนยิ่งดูดกลืนให้มันแข็งตึง ทั้งยังใช้ปลายลิ้นขยี้ไปมาให้เสียงใสยิ่งครางเสียงเครือ

            ฟึ่บ

            มือใหญ่อีกข้างเลื่อนไปดึงกางเกงนอนตัวใหญ่ลงไปที่ข้อขาขาวอย่างง่ายดาย แล้วจัดการขยับมาถอดเสื้อตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม ขยับไปทำแบบเดียวกันอีกข้างหนึ่งให้ดงแฮหลุดเสียงครวญครางอย่างที่รู้ว่าคนตัวเล็กจะปฏิเสธเขาไม่ได้แล้ว

            “อ้ะ...อ่า...พี่หมอ...พี่..” ดงแฮเชิดหน้าน้อยๆ เนื้อตัวที่ร้อนแทบระเบิดทำให้เขาอยากปลดปล่อยเหลือเกิน แก่นกลางลำตัวของเขาเวลานี้ก็ร้อนแทบไหม้ ยิ่งอีกฝ่ายแตะต้องมาตรงไหนก็ราวกับแตะต้องส่วนอ่อนไหว...มันรู้สึกดีเกินกว่าจะร้องขอให้หยุด

            ใบหน้าคมคายขยับลงมากดจูบที่แผ่นท้องขาวผ่องแล้วดูดเม้มแรงๆ จนรู้สึกถึงแรงกระตุกของร่างเล็กที่ยังกำหมอนใบนุ่มเอาไว้แน่น ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำด้วยน้ำใสเปิดปรือขึ้นมองเพดานด้านบน แต่ดงแฮไม่รับรู้ภาพที่เห็น มีเพียงสัมผัสที่แตะต้องไปทั่วกายเท่านั้น

            “อ๊าาาาา!!! พะ...พี่หมอ...ฮื่อ...” เสียงหวานหวีดร้องออกมาเสียงดัง เมื่ออยู่ๆ คนตัวโตก็ใช้ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบลงที่แก่นกายเล็ก ความเสียวกระสันวิ่งวาบไปทั่วร่าง สะโพกมนแอ่นลอยเหลือผืนเตียง ใบหน้าเรียวสวยก้มลงมองคนที่กำลังทรมานเขาอยู่

            ความรู้สึกที่อัดแน่นจนแทบจะระเบิดพรูออกมาให้ได้ มากกว่าวันนั้นในห้องน้ำเสียอีก

            “พะ...พี่หมออย่า...ฮื่อ...เสียว...ดงแฮเสียว...” ร่างเล็กบอกขณะที่สะโพกมนก็บิดเร้าไปมาน้อยๆ แต่แทนที่คิบอมจะหยุด ชายหนุ่มกลับยิ่งเร่งจังหวะให้คนตัวเล็กเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนเสียงหวานครางระงมไปทั่วห้อง มือเรียวส่ายไปตามผ้าปูเตียงแล้วทึ้งมันขึ้นมาราวกับหวังระบายอารมณ์

            ฟึ่บ

            คิบอมดึงขาเรียวให้แยกกว้างออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะขยับใช้ปลายนิ้วถูไปมาที่ช่องทางอุ่นร้อนจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก

            “พะ...พี่หมอฮะ...ฮื่อ...” คนหน้าหวานกัดปากแน่น ยามที่รู้สึกถึงปลายนิ้วที่กำลังจะสอดแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้า ขณะที่แก่นกายเล็กยังถูกอีกฝ่ายดูดอมอยู่อย่างนั้น

            “จะ...เจ็บ...อ้ะ...แต่...อย่าหยุดนะ...อึ้ก...” ความสุขสมที่มาพร้อมกับความเจ็บเสียดของช่องทางด้านหลัง ทำให้ดงแฮอ้าเรียวขาขาวกว้างมากขึ้น ให้อีกฝ่ายที่ค่อยๆ ดันนิ้วเข้ามาจนสุด ใบหน้าสวยยิ่งฉายชัดถึงแรงอารมณ์

            “ฮ้า...แฮ่ก...ระ...แรงอีก พี่หมอ แรงอีก...” เสียงหวานบอกแทบไม่เป็นภาษา ยามที่จุดหมายปลายทางกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนคนตัวโตจัดการใช้ริมฝีปากรูดรั้งแรงมากขึ้น ขณะที่มือยังคงเนิบนาบกับการสอดแทรกเข้าไปทีละนิ้วทีละนิ้วเท่านั้น

            “ฮึกๆ...อื้ออออออออ!!” ดงแฮกระตุกร่างแรงๆ ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในโพรงปากร้อนจนหมดทุกหยาดหยด ดวงตาคู่สวยก็หรี่ปรือขึ้น ทั้งที่ขาเรียวยังแยกออกกว้าง เมื่อปลายนิ้วมือทั้งสามของคิบอมยังฝังทิ้งค้างอยู่ในนั้น

            “พะ...พี่หมออย่ากิน...แฮ่ก...นะ...” ดงแฮร้องห้ามเสียงแผ่ว เมื่อชายหนุ่มใช้อีกมือปาดน้ำขุ่นออกไปจากริมฝีปาก จนคนตัวโตที่กำลังตาวาววับโน้มตัวเข้ามาใกล้

            ฟึ่บ

            “อ้ะ” ดงแฮได้แต่เปิดปากขึ้น เมื่อคิบอมประกบจูบลงมา ทั้งยังส่งผ่านน้ำรักของเขาให้เขาได้กลืนกินบ้าง

            “แค่กๆ...อื้อ...” รสชาติปร่าๆ ที่ดงแฮได้แต่สำลักออกมาเบาๆ แต่ก็ยังยอมรับปลายลิ้นร้อนที่เข้ามาตวัดเกี่ยวกับลิ้นนิ่มของเขา

            “ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะ หวานออกเหมือน...ช็อกโกแลตเหลวเลย” คิบอมบอกเสียงแหบพร่าที่สั่นประสาทของคนที่เพิ่งปลดปล่อยอารมณ์ไป ทว่ายังไม่ทันที่ดงแฮจะค้อนให้ นิ้วยาวที่ยังทิ้งค้างอยู่ในร่างของเขาก็ควานไปทั่วผนังนิ่ม

            “อ้ะ...พะ...อื้อ...” ดงแฮกัดปากตัวเองแน่น เมื่อแรงเสียดสีจากด้านหลังกำลังทำให้เขาทนไม่ไหว ความต้องการแล่นพล่านเข้ามาในอกอีกครั้ง ยิ่งดวงตาคู่สวยได้ก้มลงมองช่วงล่างของตัวเองที่แยกปลายเท้าเสียกว้าง ช่องทางด้านหลังกำลังขมิบถี่รับสัมผัสของคนตรงหน้า...ความต้องการก็ก่อเกิดขึ้นมาอย่างง่ายดาย

            “อ้ะๆ...อ๊า!!! พะ...พี่หมอ อย่าแกล้ง...ฮื่อ...อ้ะอ๊า” ดงแฮถึงกับหวีดร้องลั่น เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังเน้นย้ำที่จุดหนึ่งในร่าง แล้วไม่เพียงแต่เน้นเท่านั้น ยังกระแทกเข้าไปแรงๆ จนร่างทั้งร่างร้อนระอุด้วยไฟราคะ ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วสรรพางค์กาย

            “ขอพี่สิครับ”

            “พะ...พี่หมอ ช่วยดงแฮ..อึ้ก...ช่วยด้วย...ดงแฮตะ..ต้องการ...” ความต้องการที่มากเสียจนพอคิบอมเอ่ยปาก คนตัวเล็กก็ร้องขออย่างลืมอาย มีเพียงเรือนร่างเล็กที่พยายามเบียดกายเข้าชิดอีกฝ่ายเท่านั้น

            เสียงร้องครวญครางหวานๆ ที่ทำให้คนมีความอดทนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว

            ฟึ่บ

            “ดงแฮครับ รู้มั้ยว่าสวยขนาดไหน” คิบอมดึงปลายนิ้วออกมาทีเดียว ดวงตาคู่คมมองช่องทางร้อนผ่าวตรงหน้าที่กำลังขมิบถี่ มือใหญ่ก็ดึงกางเกงนอนของตัวเองไปให้พ้นทาง

            หมับ

            “พะ...พี่หมอ” ดงแฮร้องอย่างตกใจ เมื่อมือใหญ่จับมือเขามาวางแปะที่แก่นกายใหญ่ ทั้งยังบังคับให้ขยับรูดขึ้นลงแรงๆ ความร้อนผ่าวที่อยู่ใต้ฝ่ามือทำให้คนหน้าหวานทั้งเกรงกลัว ทั้งตกใจ แต่แฝงด้วยความอยากรู้อยากเห็น

            “อาห์...แบบนั้น....อืม...” คิบอมคำรามออกมาอย่างพอใจ เมื่อมือน้อยกำลังขยับให้เขาอย่างไม่ต้องบังคับ ใบหน้าและเสียงที่บ่งบอกถึงความพอใจที่ทำให้ดงแฮร้อนวูบวาบไปหมด เนื้อตัวกำลังร้องบอกว่า...ต้องการพี่หมอมากเหลือเกิน

            ฟึ่บ

            “อื้อ...อ๊า...พี่หมอ...ฮื่อ...” จากนั้น ดงแฮก็ถึงกับหวีดร้องออกมาดังลั่น เมื่อมือใหญ่ที่วางทับมือของเขาอยู่กำลังบังคับให้เขาเอาแก่นกายใหญ่มาจ่อที่ช่องทางอุ่นร้อนของตัวเอง ความใหญ่โตที่กำลังเสียดสีปากทางเข้าและค่อยๆ ดุนดันเข้ามา ทำให้ดงแฮกัดปากจนเจ็บ

            “จะ...เจ็บ...พี่หมอ ดงแฮเจ็บ...” เสียงใสที่ร้องบอก แต่มือเรียวกลับพยายามให้แก่นกายใหญ่ฝังร่างเข้ามาในตัวมากยิ่งขึ้น จนคิบอมคว้ามือทั้งสองข้างมาโอบรอบลำคอแกร่ง จากนั้นก็เป็นฝ่ายควบคุมดุนดันเข้าไปจนสุด

            “ไม่เป็นไรนะ...” เสียงทุ้มที่กระซิบปลอบใจ หากแต่ยังไม่ทันที่ดงแฮจะตั้งตัวทัน

            หมับ

            ฟึ่บๆๆๆ

            “อ๊าาาาาาา!!! พี่หมอบ้า!!...อึ้ก...เจ็บ..อ้ะอ๊า...” ดงแฮถึงกับผวากอดรอบลำคอแกร่งมั่น  เมื่อคิบอมดึงกายออกเกือบสุดแล้วก็กระแทกเข้ามาเต็มแรง ความเจ็บปวดที่ทำให้น้ำตาหยดใสไหลซึมที่หางตา แต่ก็แฝงด้วยความสุขสมที่ทำให้สะโพกมนยิ่งส่ายร่อนไปมา เสียงหวานครวญครางไม่ขาดสาย

            เสียงหวานๆ ที่ทำให้คิบอมยิ่งซุกหน้าเข้ากับซอกคอหอม ชิมรสช็อกโกแลตชิ้นนี้อย่างถึงใจ เรือนร่างช่วงล่างขยับส่ายเข้าหารัวแรงอย่างไม่อาจจะเก็บกักอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว มือใหญ่ก็เลื่อนไปจับที่ก้นนุ่มบีบขยำแรงๆ แล้วเปิดทางให้กับแก่นกายใหญ่ที่สอดลึกเข้าไป

            “อาห์...ซี๊ดด ดงแฮครับ...แน่น...แน่นมาก...อย่างนั้น...” คิบอมคำรามชิดผิวเนื้อนุ่ม ขณะที่ดงแฮก็ยิ่งปัดป่ายมือไปตามแผ่นหลังกว้าง ความสุขสมที่กำลังเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด ทำให้สะโพกมนเริ่มขยับตอบรับแรงกระแทกที่เข้ามา ช่องทางนุ่มบีบกระชับเข้าหากันแน่น

            “อ้ะ...ฮื่อ...พะ...พี่หมอ...เสียว...ดงแฮเสียว...อึ้ก...จะตายแล้ว...ระ...แรงไป...แล้ว...” ดงแฮส่ายสะบัดหน้าแรงๆ เมื่อความร้อนผ่าวกำลังสอดเข้ามาในร่างไม่มีหยุด มือเรียวก็ขยับไปทึ้งผ้าปูเตียงเพื่อหวังระบายความต้องการที่มากเสียยิ่งกว่าที่คิบอมทำให้ตอนแรก

            เวลานี้ร่างกายแทบระเบิดเป็นจุณกับความเร่าร้อนที่ได้รับ

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!!” แต่แล้ว คนหน้าหวานก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เสียงหวานครางลั่น เมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายใน จังหวะที่คนตัวโตพลิกร่างเขาขึ้นมานั่งด้านบน ใบหน้าคมคายก็ซุกเข้ากับข้างแก้ม

            หมับ

            “ฮื่อๆ...อึ้ก...ลึกจัง...” ฝ่ามือใหญ่จับเข้าที่สะโพกเล็กแล้วช่วยยกให้คนไม่เคยยกร่างขึ้นแล้วขย่มลงมาเสียมิดด้าม เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้อง มือเรียวก็รีบจับเข้าที่ไหล่แกร่งเพื่อพยุงตัว เวลานี้ แม้ดงแฮจะไม่รู้ว่าควรทำยังไง แต่สัญชาตญาณของร่างกายก็ทำให้สะโพกกลมขย่มลงแรงๆ เพื่อหวังระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานี้

            “อย่างนั้นครับ ดงแฮ อาห์...อย่างนั้น...” เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบริมหู ทำให้คนฟังยิ่งขย่มกายลงมาแรงขึ้น สวนกับชายหนุ่มที่สวนกายขึ้นไป มือใหญ่ก็บีบขยี้ยอดอกสีหวานจนเสียงครวญครางดังไม่ได้ขาด แก่นกายเล็กที่ฉ่ำไปด้วยน้ำขุ่นก็ถูไถกับแผ่นท้องแกร่ง

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องประสานไปกับเสียงครวญครางของคนทั้งคู่

            “มะ...ไม่...ไหวแล้ว...ฮื่อ...อึ้ก...อ๊าาาาาาาาาา!!!!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมา ดวงตากลมโตปิดแน่น ยามที่เห็นดวงดาวพราววิบวับอยู่ใต้เปลือกตา ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่งอีกครั้ง

            หมับ

            “อ้ะ...ฮื่อ...อึ้กๆ...” แต่ก่อนที่ดงแฮจะฟุบหน้าลงกับไหล่แกร่ง คิบอมก็รวบเอวเล็กขึ้นแล้วขยับสวนกายขึ้นด้านบนแรงๆ จนเนื้อตัวของคนหน้าหวานสั่นสะท้าน แรงกระแทกที่ถี่ยิบพร้อมกับเสียงคำรามที่ดังชิดอยู่ริมหู

            “อืมมมมมมมมมมมม” ไม่นาน คิบอมก็กระแทกกายเข้ามาครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมดสิ้น

            ตุบ

............................................................

ต่ออีกนิดที่นี่ค่า

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=833221&chapter=35

ขอบคุณมากค่ะ ^^