NC Children The twin_18

NC Children The twin_18

            “กะ...กังยู...อื้อ...อย่า...” แฮอันร้องเสียงสั่นระริก ยามที่หอบอากาศเข้าเต็มปอด แต่แล้ว ร่างเล็กก็ต้องสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเป้าหมายต่อไปของริมฝีปากแสนร้ายกาจคือแอ่งชีพจรตรงต้นคอ ริมฝีปากที่ขบเม้มหยอกเย้าเนื้อนวลจนหญิงสาวได้แต่แหงนเงยหน้าขึ้นอย่างสั่นไหวไปทั้งร่าง เสียงห้ามแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน

            และแน่ล่ะว่าจะหยุดยั้งผู้ชายคนนี้ได้อย่างไร

            “อ้ะ! กังยู...ยะ...อย่า...อ้ะ...” ร่างบอบบางครางเสียงสั่น เมื่อลำคอระหงยังถูกจู่โจมอย่างต่อเนื่อง ขณะที่มือใหญ่ข้างหนึ่งกำลังล้วงลึกเข้ามาเสื้อเนื้อนุ่มที่รั้งขึ้นมาอีกนิด ปลายนิ้วยาวลูบไล้เรียวขาขาวผ่องจนขนอ่อนลุกซู่ ทั้งที่สมองกำลังสั่งการให้หยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แต่หัวใจกับร่างกายกลับโอนอ่อนให้เขาสัมผัสอย่างไม่อาจจะขัดขืนได้

            เสียงห้ามแผ่วหวานที่เหมือนจะยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของคนฟังให้มากยิ่งกว่าเดิมเสียมากกว่า

            “ตัวเธอหอมจังเลยแฮอัน” เสียงทุ้มพึมพำชิดเนื้อนวล ยามที่ปลายนิ้วยาวกำลังลูบขึ้นตามเรียวขาขาวมากขึ้นทุกขณะ

            “อื้อ...ไม่...ไม่นะ...” แฮอันบอกเสียงสั่น ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้นเมื่อแผ่นท้องหดเกร็ง ความเสียวสะท้านแล่นวูบไปยังส่วนอ่อนหวานที่พยายามเบียดเรียวขาเข้าแนบชิดกัน ฟันคมขบริมฝีปากที่เจ่อบวมอย่างหมายข่มกลั้นอารมณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งที่เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วห้องกว้าง

            “อ้ะ...อ๊า...กังยู...” หญิงสาวครางเสียงหวาน เมื่อยามนี้ ชายหนุ่มกำลังกอบกุมปทุมถันคู่งามเอาไว้เต็มฝ่ามือ ริมฝีปากร้อนก็กำลังไต่ระลงมาจนถึงเนินเนื้อขาวนวลเนียน ความหอมหวานที่ได้รับ ทำให้กังยูยิ่งแต่งแต้มรอยแดงระเรื่อบนผิวขาวผ่องราวกับตีตราจองเป็นเจ้าของ

            และนึกพอใจกับปฏิกิริยาของร่างเล็กใต้ร่างของเขา

            ฟึ่บ

            “อ๊า...อย่า...กังยู...ยะ...อย่า...อึ้ก...” หญิงสาวผวาแทบทุกตัว เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังบีบคลึงทรวงอกนุ่มอย่างมีชั้นเชิง ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยจนยอดอกสีหวานแข็งขืนขึ้น ขณะที่ริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังก้มลงมาครอบครองเข้าที่ปทุมถันอีกข้าง จนขาเรียวยิ่งจิกเกร็งลงกับผ้าปูที่นอนนุ่มจนยับยู่ ดวงตาคู่สวยหลับแน่นอย่างหวังข่มกลั้นอารมณ์พร่างพรายที่แล่นปราดไปทั่วร่าง ทว่ายิ่งหลับตา เธอกลับเห็นภาพของคนตัวโตที่กำลังดูดเม้มยอดอกอย่างหิวกระหาย มือเรียวที่กอดรัดลำคอแกร่งยิ่งบีบไหล่กว้างแน่น

            “อ้ะ..อ๊า...อย่า...อย่าทำ...แบบนั้น...” เสียงหวานครางพร่า เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังหยอกเย้ายอดอกสีระเรื่อจนเสื้อเนื้อนุ่มเปียกชุ่มโชก มือใหญ่อีกข้างก็บีบขยี้ไปมาจนร่างเล็กบิดเร้าบนที่นอน เสียงหวานก็พยายามเอ่ยห้าม แต่กลับห้ามปรามร่างกายที่แอ่นร่างเข้าหามือใหญ่ไม่ได้

            ราวกับเรียกร้องสัมผัสที่มากกว่านี้

            ฟึ่บ

            “อ๊า!!!” แฮอันสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือใหญ่ที่กำลังลูบไล้เรียวขาขาวผ่องไปมากำลังล้วงลึกเข้ามาจนเสื้อเนื้อนุ่มเลิกขึ้นมาถึงแผ่นท้องขาวเนียน เปิดเปลือยส่วนอ่อนไหวที่สุดแก่อีกฝ่ายจนเรียวขาขาวยิ่งเบียดชิดเข้าหากันอย่างขลาดเขิน แต่นั่นไม่ได้ห้ามการกระทำของคนตัวโตได้เลย...คนที่กำลังส่งปลายนิ้วเข้ามาระหว่างเรียวขาทั้งสองข้างเพื่อสัมผัสความชื้นแฉะที่แสนน่าอาย

            “มะ...ไม่...กังยู...อื้อ...ยะ...อย่า...อ้ะ...อืม...” เสียงหวานครางกระเส่า มือเรียวกอดรัดลำคอแกร่งมั่น ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมาบนที่นอนนุ่ม เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังหมุนคลึงกลีบเนื้อที่ปกคลุมด้วยแพรไหมนุ่มของเธอราวกับหยอกเย้า ซึ่งทำให้อารมณ์ยิ่งเดือดพล่าน เรียวขาขาวยิ่งขยับส่ายไปมาบนเตียงนุ่มอย่างปั่นป่วนไปหมดทั้งร่าง ดวงตาคู่สวยฉ่ำด้วยหยดน้ำใสแห่งแรงอารมณ์ เนื้อตัวทรยศราวกับไม่ใช่ร่างกายของเธอ

            ร่างกายที่กำลังตอบสนองเขาจนน่าละอาย ร่างกายที่กำลังเปียกชื้นกับปลายนิ้วที่เล้าโลมเธออยู่ในตอนนี้

            เสียงห้ามที่ยิ่งทำให้กังยูขยับปลายนิ้วอย่างชำนาญ รู้สึกถึงแรงผ่อนปรนของขาเรียวที่เบียดเข้าหากัน จนฝ่ามือใหญ่สามารถดึงให้แยกกว้างออกทีละน้อย ริมฝีปากร้อนก็กำลังดูดเม้มผิวเนื้อเนียนไม่ได้ขาด ปลายนิ้วสัมผัสถึงความชื้นของร่างบอบบางตรงหน้าได้มากขึ้นทุกที

            “เธอสวยจังเลย รู้ตัวมั้ยหืม” ชายหนุ่มผละขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ใบหน้าคมคายก้มมองผลงานของตัวเองด้วยแววตาที่วาววับ

            ภาพของหญิงสาวแสนสวยที่กำลังนอนทอดร่างอยู่ใต้ร่างของเขา คนที่หน้าแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาหวานฉ่ำด้วยหยดน้ำที่ทวีความเย้ายวนใจ เรือนร่างเล็กบิดเร้าไปมา อกอวบอิ่มที่มีเพียงเนื้อเสื้อบางปกคลุมเอาไว้ก็เปียกชุ่มจนแลเห็นยอดปทุมถันที่แข็งตึง แผ่นท้องขาวเนียนหดเกร็ง และส่วนอ่อนไหวที่กำลังถูกเขาเล้าโลมอย่างเชื่องช้า เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง

            ภาพที่แสนยั่วยวนอารมณ์ความต้องการ

            “กะ...กังยู อื้อ...ไม่...ไม่นะ...อย่า...อ้ะ...” แฮอันแอ่นสะโพกขึ้นด้วยความเสียดเสียว ดวงตาคู่หวานหลับแน่นอย่างหวังหลีกหนีความเขินอายในเวลานี้ เมื่อนิ้วยาวยังคงหยอกเย้าส่วนอ่อนไหวของเธอด้วยการหมุนคลึงแล้วสะกิดเขี่ยแรงๆ อีกทั้งเรียวขาขาวที่ถูกเขาแยกออก จนร่างสูงใหญ่แทรกตัวเข้ามาแทนที่ก็ทำให้เธอไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น

            “มองฉันสิ แฮอัน” ทว่า ความตั้งใจของคนตัวเล็กกลับต้องทลายลง เมื่อเสียงนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วๆ ให้เปลือกตาสีอ่อนเปิดปรือขึ้นอย่างเชื่องช้า จนได้เห็นนัยน์ตาคมกริบที่ทอดมองมาในเวลานี้

            แววตาที่ทำให้เนื้อตัวร้อนระอุราวกับเขาพรมจูบไปทั่วร่าง...แววตาของผู้ชายแท้ๆ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา ความต้องการ ดุดัน แข็งกร้าว ทว่าก็แฝงด้วยความอ่อนโยนที่ทำให้ร่างบอบบางอ่อนระทวย เนื้อในอกเต้นกระหน่ำถี่จนน่ากลัว

          “เป็นของฉันนะ”

            เสียงทุ้มบอกชิดแก้มเนียน ทั้งที่ปากอุ่นกำลังแตะแนบเข้าที่พวงแก้มหลายต่อหลายที จนคนที่แอบหลงรักเขาหมดหัวใจได้แต่นอนไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน ดวงตาฉ่ำน้ำสั่นระริก มือเรียวที่เกาะไหล่กว้างเอาไว้เผลอบีบแน่น ก่อนที่ตาคมจะตวัดมาสบตาอีกครั้ง และเป็นครั้งที่มาพร้อมกับจูบร้อนระอุที่แนบเข้าหากันอีกครั้ง

            เพียงจูบเดียวที่หยุดทุกเสียงห้ามปราม จูบที่อ่อนหวานเกินกว่าที่เคยได้รับ และทำให้ลีแฮอันยอมเขาแล้วทั้งตัวและหัวใจ

            “อือ...” เสียงหวานครวญครางในลำคอ ยามที่ปากบางตอบรับความปรารถนาที่ถูกป้อนให้จนแทบสำลัก ปลายลิ้นนุ่มก็ส่งไปตอบโต้ตามที่ชายหนุ่มสอนสั่งอย่างไร้เดียงสา ที่ยิ่งทำให้กังยูแทบคลั่ง ฝ่ามือทั้งสองข้างยิ่งลูบไล้ บีบขยำไปตามผิวเนื้อขาวเนียนอย่างเร่าร้อน

            “อ้ะ...ฮื่อ...” หญิงสาวหลุดเสียงครางออกมา เมื่อกังยูยอมถอนริมฝีปากออกมาจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่เชื่อมต่อกัน ปลายลิ้นร้อนก็ตวัดเลียเก็บเกี่ยวทุกหยาดหยดของความหวาน มือใหญ่ปลดเสื้อเชิ้ตเนื้อนุ่มออกจนกระดุมทุกเม็ดหลุดออกจากรังดุม

            ฟึ่บ

            “กะ...กังยู ฉันอาย...” แฮอันหันหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อสาบเสื้อถูกมือใหญ่ดึงรั้งแยกออกจากกัน เปิดเปลือยเรือนร่างขาวเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อ มือเรียวขยับไปจับกำหมอนที่นอนหนุนเอาไว้แน่น เมื่อดวงตาคมกริบกำลังกวาดมองไปทั่ว

            “อายทำไมหืม สวยขนาดนี้” เสียงทุ้มพร่ากระซิบชิดผิวเนื้อเนียน มือใหญ่ก็กอบกุมทรวงอกอิ่มเอาไว้ แล้วบีบคลึงอย่างเบาแรง ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ลากไล้ผ่านผิวเนื้อลงมาเรื่อยๆ รู้สึกถึงแรงเกร็งสะท้านของคนไร้ประสบการณ์แต่เหมือนว่าปฏิกิริยาไร้เดียงสานี้กำลังทำให้เขาร้อนเป็นไฟ แก่นกายใหญ่ใต้กางเกงนอนดุนดันจนปวดร้าว ใจอยากจะสอดแทรกร่างเข้าไปในความอุ่นนุ่มเสียเดี๋ยวนี้

            แต่ต้องรอก่อน มันเป็นครั้งแรกของแฮอัน

            ความคิดของคนตัวโตที่กำลังแยกปลายเท้าเรียวให้แยกกว้างออกจากกันอย่างรวดเร็ว ใบหน้าคมคายก็ไต่ระมาถึงแผ่นท้องขาวเนียน เพียงกดจูบเบาๆ ร่างตัวเล็กใต้ร่างก็ส่ายสะบัดหน้าแรงๆ อย่างเสียวซ่าน

            “อ๊า!!! กะ...กังยู...ฮื่อ...ยะ...อย่า...ตรงนั้น...อ้ะอ๊า...” แฮอันถึงกับหลุดเสียงหวีดร้องออกมา สะโพกมนเด้งขึ้นอย่างน่าอาย เมื่อริมฝีปากได้รูปกำลังเคลื่อนไปทั่วกลีบเนื้อที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้อง จนเนื้อตัวร้อนรุ่มไปหมด หัวสมองขาวโพลน มีเพียงความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปถึงก้านสมอง มือเรียวก็จิกขยำผ้าปูเตียงจนแทบขาดติดมือ

            เสียงห้ามที่ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มหยุดสิ่งที่ทำได้เลย นอกจากรั้งเรียวขาขาวให้กว้างออก ปลายลิ้นร้อนตวัดเลีย หยอกเย้ากลีบเนื้อสีหวาน สะกิดเขี่ยเบาๆ มือใหญ่ก็บีบคลึงสะโพกมนจนขึ้นรอยแดง

            “มะ...ฮื่อ...อึ้ก...กังยู...อ้ะ...กังยู...” หญิงสาวได้แต่ร้องครวญครางไม่ได้ขาด ดวงตาวาวหวานฉ่ำด้วยหยดน้ำใสยามที่ก้มลงมองท่วงท่าแสนน่าอาย มือเรียวขยับมาซอนไซ้ที่กลุ่มผมสีเข้มอย่างหวังระบายความต้องการที่ล้นปรี่อยู่ในอก มองภาพศีรษะได้รูปที่ก้มอยู่เหนือส่วนอ่อนไหวของเธอแบบนี้

            ขณะเดียวกัน ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็กำลังตวัดเลียไม่ได้หยุด หยอกเย้าที่ส่วนอ่อนไหวจนเปียกชุ่มไปด้วยความต้องการ เสียงหวานยิ่งหอบสะท้าน ก่อนที่กังยูจะเร่งปลายลิ้นรัวแรง จนทำให้คนตัวเล็กหวีดเสียงร้องอย่างอดรนทนไม่ไหว

            “อ้ะอ๊า...อ้ะ...กังยู...ฮื่อๆ...อ้ะ...อ๊าาาา!!!” เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง เมื่อปลายทางของอารมณ์ระเบิดพรูอยู่ในหัวสมองที่ขาวโพลน ม่านตาหรี่แคบลงก่อนจะเห็นแสงพร่างพรายระยิบระยับ เรืองร่างบอบบางที่บิดเกร็งทิ้งร่างลงนอนกับเตียงนุ่มอย่างสิ้นแรง เสียงหอบหายใจสะท้อนไปทั่วห้องกว้าง

            ฟึ่บ

            กังยูผละใบหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะถอดเสื้อนอนขว้างไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดี พร้อมกับกางเกงนอนสีเข้มที่เปิดเปลือยความแข็งแกร่งที่ผงาดเต็มตัว จากนั้นร่างสูงใหญ่ก็ขยับไปบดจูบที่เรียวปากสีหวานอีกครั้งอย่างร้อนแรง

            “อื้อ” แฮอันได้แต่กอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้แน่น ตอบรับจูบร้อนที่กำลังปลุกเร้าอารมณ์ที่ปลดปล่อยไปให้กลับมาอีกครั้ง เนื้อตัวของทั้งคู่ยิ่งเสียดสีที่เหมือนกับราดน้ำมันลงบนกองเพลิง มือเรียวก็ลูบไล้ต้นคอแกร่งราวกับระบายอารมณ์ แต่กลับทำให้คนตัวโตยิ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ

            เรียวขาขาวถูกดันให้ยกสูงขึ้น ยามที่ริมฝีปากทั้งสองยังเกาะเกี่ยวมอบสัมผัสให้แก่กันและกัน อกอิ่มถูกฝ่ามือใหญ่เคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง แล้วกังยูก็ผละมาซุกไซ้ที่ซอกคอขาวอย่างหิวกระหาย เรือนร่างช่วงล่างขยับเสียดสีเข้าหากัน จนแฮอันผวาเฮือก

            ส่วนใหญ่โตที่กำลังขยับถูไถที่กลีบเนื้อนิ่มอย่างร้อนแรง ความแข็งแกร่งที่ร้อนระอุเหมือนเปลวเพลิงทำให้คนที่ไม่เคยกำลังสัมผัสถึงความหวาดกลัวเข้ามาเกาะกินหัวใจ

            “กังยู...ฉัน...”

            “เชื่อใจฉัน” ความกลัวที่ชายหนุ่มก็สัมผัสได้ จนเสียงทุ้มบอกอย่างหนักแน่น ดวงตาคู่คมก็ขยับมาสบกับดวงตาฉ่ำน้ำที่บ่งบอกถึงความต้องการแต่แฝงเร้นด้วยความกลัว มือใหญ่ก็กอบกุมสะโพกมนเอาไว้ ยามที่ใช้ส่วนล่างขยับเสียดสีเบาๆ จนแฮอันผวากอดคอแกร่งมั่น

          ยอมแล้ว ยอมเขาแล้วทุกอย่าง

            “อือ” เสียงตอบรับที่ทำให้ชายหนุ่มประกบจูบเข้าหาอีกครั้ง ยามที่แก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้า

            “อื้อ!!!” แรงกระทำที่ทำให้แฮอันร้องเสียงดังในลำคอ น้ำตาหยดใสกลิ้งหล่นจากดวงตาไม่ขาดสาย เมื่อความบริสุทธิ์กำลังถูกชำแรกแทรกผ่าน ความเจ็บปวดตีตื้นขึ้นมาในอก จนมือเรียวต้องจิกเกร็งลงบนแผ่นหลังแข็งแกร่งเต็มแรง

            ขณะที่กังยูก็พยายามข่มกลั้นอารมณ์ที่อยากจะกดร่างเข้าไปในทีเดียว เมื่อความคับแน่นบีบรัดเขาจนเจ็บบ่งบอกได้ดีถึงความบริสุทธิ์ของคนตัวเล็กใต้ร่าง ใบหน้าคมคายก็ขยับพรมจูบทั่วแก้มเนียนที่เปรอะเปื้อนด้วยหยดน้ำตา

            “ฮึก...กะ...กังยู จูบที...ฮึก...จูบที” เสียงร้องขอที่ทำให้ชายหนุ่มประกบจูบที่เรียวปากหวานอย่างตามใจ ปลายลิ้นร้อนผ่าวตวัดเกี่ยวอย่างช่ำชอง มือใหญ่บีบคลึงสะโพกมนให้ร่างบอบบางผ่อนคลาย เรือนร่างทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างหวังบรรเทาความเจ็บปวดของหญิงสาว จนกระทั่งความใหญ่โตกดแทรกเข้าไปจนสุด พร้อมกับหยาดบริสุทธิ์ที่ไหลริน

            “อาห์...แฮอัน...” กังยูบอกเสียงต่ำพร่า ขบฟันแน่นจนขึ้นสันนูน ข่มความต้องการที่จะสอดแทรกเข้าหาความร้อนผ่าวที่โอบรัดร่างเขาจนทำให้รู้สึกดีแทบบ้า จูบร้อนก็พรมจูบไปทั่วแก้มเนียน ยามที่หญิงสาวกอดลำคอแกร่งมั่น ใบหน้าสวยซุกซบที่ซอกคอแล้วสะอื้นเบาๆ

            ฟึ่บ

            “อ้ะอ๊า...กังยู...” แฮอันร้องเสียงแผ่ว เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังดึงออกแล้วกดแทรกเข้ามาอีกครั้ง ดวงตาคู่สวยหลับแน่น ปล่อยให้คนตัวโตทำตามใจที่ต้องการ ขณะที่กังยูก็หมุนวนสะโพกสอบอย่างใจเย็น สอดแทรกอย่างเชื่องช้า ทว่าเร้าอารมณ์

            แรงขยับส่ายที่หมุนวนหาจุดอารมณ์ในกายของหญิงสาว จนกระทั่งเสียงหวานหวีดร้องออกมาดังก้อง ริมฝีปากทั้งสองประกบเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่า ยามที่แก่นกายใหญ่เริ่มเร่งจังหวะถี่รัว เปลี่ยนความเจ็บปวดให้กลายเป็นความสุขสมที่แสนเร่าร้อนรัญจวนใจ

            “ฮึก...อ้ะอ๊า...อ๊า...กังยู อึ้ก...กังยู...” เสียงหวานครวญครางไม่ได้หยุด มือเรียวกอดรั้งคนตัวโตเอาไว้แน่น ปลายเล็บสั้นกดลึกที่หัวไหล่กว้างจนเป็นรอยแดง ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้น เมื่อกังยูกำลังใช้ริมฝีปากขบเม้มทรวงอกอิ่มอย่างเร่าร้อน ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วน

            “อืม...แฮอัน...แบบนั้น...” ชายหนุ่มคำรามเสียงต่ำ เมื่อช่องทางอุ่นร้อนกำลังขมิบถี่ตอดรัดส่วนแข็งแกร่งจนแทบคลั่งตาย จังหวะที่ตั้งใจจะค่อยเป็นค่อยไปเริ่มทวีความเร็วมากขึ้นทุกขณะ

            “อ้ะ...อื้อ!!!” สะโพกมนถูกรวบขึ้นสูง ยามที่ชายหนุ่มยันตัวเอาไว้เหนือเตียงนุ่ม ขณะที่แก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้าไปด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วร่างของคนทั้งสองจนเสื้อเชิ้ตที่ยังติดร่างบอบบางเปียกชุ่ม ใบหน้าสวยก็หรี่ปรือดวงตาที่แสนยั่วยวนขึ้นมองคนที่ขยับตัวอยู่เหนือร่าง

            เสี้ยวหน้าคมคายที่แสนดุดัน ป่าเถื่อน และเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

            ฟึ่บๆๆๆ

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้อง เมื่อปลายทางของห้วงอารมณ์แคบเข้ามาทุกขณะ มือเรียวก็ผวากอดท่อนแขนแกร่งเอาไว้มั่น แผ่นหลังเล็กแอ่นโค้งขึ้น ขณะที่ดวงตาคู่สวยหลับแน่น

            “อ้ะ...อ๊า...อีก...กังยู...อีก อ้ะๆ...ฮื่อ...มะ...ไม่ไหว...แล้ว...อ๊าาาา!!!” เสียงหวีดหวานดังก้องห้องนอนกว้าง ยามที่แสงสว่างพร่างพรายหลังเปลือกตา ช่องทางสีระเรื่อบีบรัดท่อนเนื้อร้อนถี่ยิบ จนกังยูยิ่งรวบขาเรียวขึ้นสูง สะโพกสอบเร่งเร้าจังหวะอย่างหนักหน่วง ขบกรามแน่นกับความเสียวซ่านที่ได้รับจากหญิงสาว

            “อาห์ แฮอัน...อืม....อืมมมมมมมม!!!” ไม่นานที่ชายหนุ่มจะคำรามต่ำ ปลดปล่อยทุกหยาดหยดของความต้องการเข้าไปเต็มช่องทางอุ่นร้อน จนร่างบอบบางสะดุ้งน้อยๆ ขณะที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียงนอนนุ่มอย่างสิ้นแรง

            กังยูทิ้งร่างค้างเพียงครู่ ก่อนที่จะถอนกายอย่างเชื่องช้าจนคนตัวเล็กสะดุ้งน้อยๆ ตาคมมองเรือนร่างขาวนวลเนียนที่ยามนี้ประดับด้วยรอยรักของเขานับไม่ถ้วน ทรวงอกอิ่มสะท้อนขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ มือใหญ่ก็ขยับไปดึงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่เปียกชุ่มให้พ้นร่างบอบบาง ก่อนที่จะขยับกายไปนอนเคียงข้าง

..............................................

กลับอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=693919&chapter=97

ใครอ่านเอ็นซีนี้ได้โปรด เม้นให้คนที่เพิ่งลองแต่ง NC ชายหญิงคนนี้ด้วยค่ะ T^T

ขอบคุณมากค่ะ