NC
Scent of love_30
“อาห์...” เสียงครวญครางหวานๆ
ดังแผ่วๆ ในลำคอ เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังตวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นนุ่มแล้วดูดเบาๆ
จนร่างเล็กสะดุ้งน้อยๆ
มือเรียวที่กำอยู่กับตัวก็ถูกอีกฝ่ายดึงขึ้นมาคล้องลำคอแกร่งจนต้องกอดเอาไว้แน่น
จูบที่ทำให้ร่างเล็กได้แต่ระทวยอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่าย...จูบที่คิบอมไม่ผละขึ้นมาง่ายๆ
นอกจากตักตวงความหอมหวานให้มากขึ้นเรื่อยๆ
จนน้ำใสเริ่มไหลซึมลงมาที่ขอบปากของคนหน้าหวาน แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดหยุด นอกจากยิ่งส่งปลายลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นนิ่มจนแทบเป็นเนื้อเดียว
“อาห์...” เสียงครวญครางดังแผ่วๆ
จากปากสีระเรื่อ คลอไปกับเสียงจูบที่ยิ่งแนบสนิทกัน
ฟึ่บ
ขณะเดียวกัน
ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาปลดกระดุมเสื้อนอนของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว
จนคนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับจูบร้อนผ่าวไม่รู้สึกตัว
มือเรียวก็ยิ่งกำคอเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้มากยิ่งขึ้นราวกับระบายความร้อนในร่างกายของตัวเองออกไปบ้าง
“อ้ะ!!”
ดงแฮถึงกับเชิดหน้าขึ้นสูงในทันที
เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังไล้วนที่แผ่นอกบอบบางอย่างเบามือ
ใช้ปลายเล็บสั้นถูผิวเนื้อขาวผ่องจนความรู้สึกเสียวซ่านไหลพล่านไปทั่วกาย
ริมฝีปากทั้งสองก็ยังประกบเข้าหากันอย่างที่ดงแฮก็คงไม่รู้หรอกว่าตัวเองเป็นฝ่ายตอบรับมากมายขนาดไหน
เสียงจูบในเวลานี้ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง
ก่อนที่คิบอมจะเลื่อนมือมาแตะต้องที่เนื้อนูนใต้ฝ่ามืออย่างอดใจไม่ไหว...ยอดอกนุ่มๆ
ที่เพียงใช้ปลายลิ้นกลืนกินมันก็หวานล้ำจนแทบไม่สามารถหยุดกินมันได้
“อ๊า!”
ดงแฮครางเสียงพร่าผ่านลำคอระหง ดวงตาคู่สวยยิ่งหลับแน่น เมื่อรับรู้ถึงปลายนิ้วยาวที่กำลังเกลี่ยยอดอกเขาไปมา
ความร้อนพุ่งวาบลงไปที่แก่นกายเล็กที่กำลังตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้า
ความรู้สึกร้อนรุ่มวิ่งไปทั่วกาย ยิ่งปลายนิ้วยาวขยับถูกเนื้อตัวเขามากเท่าไหร่
เขาก็ยิ่งห้ามตัวเองไม่ได้มากเท่านั้น
ต้องการมากกว่านี้...สัมผัสของพี่หมอ
ฟึ่บ
“อ้ะ” ดงแฮลืมตาขึ้นมาทันที
ในจังหวะที่คิบอมผละจากริมฝีปากนุ่มนิ่มจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่ติดออกมา
มือใหญ่ก็ขยับไปกดเปิดโคมไฟที่หัวเตียงจนแสงสีส้มอาบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวผุดผาดที่ยามนี้ไม่มีกระดุมติดอยู่สักเม็ดเดียว
เผยเนื้อตัวเปลือยเปล่าส่วนบนที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมเล็กๆ
ดวงตาคู่คมมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล
แล้วสบประสานกับดวงตากลมโตที่ยังตั้งตัวไม่ทัน
ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ขยับไปกดจูบที่แก้มนุ่มหลายๆ ที เสียงทุ้มก็เอ่ยกระซิบริมหู
“จูบเดียวที่ปากนะครับ
แต่ส่วนอื่นไม่นับ”
ฟึ่บ
“อ๊า!...พะ...พี่หมอ...”
ดงแฮถึงกับร้องออกมาทันที เมื่อยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากเถียงคนตรงหน้า
ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาเกลี่ยยอดอกเขาเล่นทั้งสองข้าง ปลายนิ้วรัวสะกิดลงไปเร็วๆ ริมฝีปากอุ่นๆ
ก็กำลังสูดดมความหอมหวานของข้างแก้ม แล้วไล่ไปที่ซอกคอขาวที่น่าขบเม้ม
“ครับ...คนสวย...”
เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบตอบคำ ขณะที่ยังไล้วนกับเม็ดเล็กๆ
กลางอกจนทำให้คนหน้าหวานได้แต่กัดปากตัวเองแน่น เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ
อย่างไม่สามารถหยุดยั้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้แล้ว
มันร้อนไปหมดทั้งยังรู้สึกดีเกินกว่าจะหยุดมันลง
พรึ่บ
“อืม...อื้อ...” ดงแฮร้องเบาๆ ในลำคอ
เมื่อฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างดึงมือเล็กให้ยกสูงขึ้นเพื่อจับกับหมอนใบนุ่มเอาไว้
เปิดเผยเนื้อตัวให้อีกฝ่ายแตะชิมอย่างไร้อะไรมาขัดขวาง
“จับไว้แบบนี้นะครับ...”
คิบอมบอกเสียงพร่า ยามที่มือทั้งข้างยังยังไล่สะกิดหัวนมนิ่มๆ สีหวานที่กำลังแข็งชันขึ้นมาสู้กับปลายนิ้วของเขา
ดวงตาคู่คมก็จับจ้องมันไม่วางตา
ริมฝีปากก็กดจูบที่เนินเนื้อขาวแล้วเม้มให้พอเป็นรอยจาง
“นิ่มจังเลยครับ คนสวย”
คิบอมพึมพำเบาๆ ให้คนที่กัดปากตัวเองแน่นเพราะความร้อนที่วิ่งวูบวาบไปทั่วร่างเชิดหน้าขึ้น
แผ่นอกบอบบางก็บิดไปมานิดๆ เมื่อมือใหญ่ทั้งบีบ ทั้งคลึง ทั้งสะกิดอย่างไม่ปล่อยให้ว่างเว้น
เสียงครางผะแผ่วก็หลุดรอดออกมาเรื่อยๆ ความอายไม่มีอยู่ในความคิดของคนหน้าหวานแล้ว
นอกจาก...อยากให้พี่หมอแตะต้องมากกว่านี้
อยากถูกสัมผัสมากกว่านี้
“อ๊าาา...พะ...พี่หมอ
ยะ...อย่า...ฮื่อ...” ดงแฮร้องเสียงพร่าหวาน
ยามที่คิบอมขยับไปใช้ปลายลิ้นร้อนไล้เลียหัวนมสีสวยไปมาอย่างเชื่องช้า
หมุนวนจนมันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสๆ อย่างที่พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบให้ทำอย่างนี้
ริมฝีปากก็ขบเม้มเบาๆ อย่างหยอกล้อ ให้คนตัวเล็กบิดกายเร่า
ขยับส่ายไปมาอย่างทรมานกับรสสัมผัส
ขณะเดียวกัน ตุ่มเนื้อเล็กๆ
ในโพรงปากอุ่นก็ทำให้คิบอมหลงใหลจนยิ่งดูดกลืนให้มันแข็งตึง
ทั้งยังใช้ปลายลิ้นขยี้ไปมาให้เสียงใสยิ่งครางเสียงเครือ
ฟึ่บ
มือใหญ่อีกข้างเลื่อนไปดึงกางเกงนอนตัวใหญ่ลงไปที่ข้อขาขาวอย่างง่ายดาย
แล้วจัดการขยับมาถอดเสื้อตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว
ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม
ขยับไปทำแบบเดียวกันอีกข้างหนึ่งให้ดงแฮหลุดเสียงครวญครางอย่างที่รู้ว่าคนตัวเล็กจะปฏิเสธเขาไม่ได้แล้ว
“อ้ะ...อ่า...พี่หมอ...พี่..”
ดงแฮเชิดหน้าน้อยๆ เนื้อตัวที่ร้อนแทบระเบิดทำให้เขาอยากปลดปล่อยเหลือเกิน แก่นกลางลำตัวของเขาเวลานี้ก็ร้อนแทบไหม้
ยิ่งอีกฝ่ายแตะต้องมาตรงไหนก็ราวกับแตะต้องส่วนอ่อนไหว...มันรู้สึกดีเกินกว่าจะร้องขอให้หยุด
ใบหน้าคมคายขยับลงมากดจูบที่แผ่นท้องขาวผ่องแล้วดูดเม้มแรงๆ
จนรู้สึกถึงแรงกระตุกของร่างเล็กที่ยังกำหมอนใบนุ่มเอาไว้แน่น ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำด้วยน้ำใสเปิดปรือขึ้นมองเพดานด้านบน
แต่ดงแฮไม่รับรู้ภาพที่เห็น มีเพียงสัมผัสที่แตะต้องไปทั่วกายเท่านั้น
“อ๊าาาาา!!! พะ...พี่หมอ...ฮื่อ...” เสียงหวานหวีดร้องออกมาเสียงดัง เมื่ออยู่ๆ
คนตัวโตก็ใช้ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบลงที่แก่นกายเล็ก ความเสียวกระสันวิ่งวาบไปทั่วร่าง
สะโพกมนแอ่นลอยเหลือผืนเตียง ใบหน้าเรียวสวยก้มลงมองคนที่กำลังทรมานเขาอยู่
ความรู้สึกที่อัดแน่นจนแทบจะระเบิดพรูออกมาให้ได้
มากกว่าวันนั้นในห้องน้ำเสียอีก
“พะ...พี่หมออย่า...ฮื่อ...เสียว...ดงแฮเสียว...”
ร่างเล็กบอกขณะที่สะโพกมนก็บิดเร้าไปมาน้อยๆ แต่แทนที่คิบอมจะหยุด
ชายหนุ่มกลับยิ่งเร่งจังหวะให้คนตัวเล็กเร็วขึ้นเรื่อยๆ
จนเสียงหวานครางระงมไปทั่วห้อง
มือเรียวส่ายไปตามผ้าปูเตียงแล้วทึ้งมันขึ้นมาราวกับหวังระบายอารมณ์
ฟึ่บ
คิบอมดึงขาเรียวให้แยกกว้างออกอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะขยับใช้ปลายนิ้วถูไปมาที่ช่องทางอุ่นร้อนจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก
“พะ...พี่หมอฮะ...ฮื่อ...”
คนหน้าหวานกัดปากแน่น
ยามที่รู้สึกถึงปลายนิ้วที่กำลังจะสอดแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้า
ขณะที่แก่นกายเล็กยังถูกอีกฝ่ายดูดอมอยู่อย่างนั้น
“จะ...เจ็บ...อ้ะ...แต่...อย่าหยุดนะ...อึ้ก...”
ความสุขสมที่มาพร้อมกับความเจ็บเสียดของช่องทางด้านหลัง
ทำให้ดงแฮอ้าเรียวขาขาวกว้างมากขึ้น ให้อีกฝ่ายที่ค่อยๆ ดันนิ้วเข้ามาจนสุด
ใบหน้าสวยยิ่งฉายชัดถึงแรงอารมณ์
“ฮ้า...แฮ่ก...ระ...แรงอีก พี่หมอ
แรงอีก...” เสียงหวานบอกแทบไม่เป็นภาษา ยามที่จุดหมายปลายทางกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
จนคนตัวโตจัดการใช้ริมฝีปากรูดรั้งแรงมากขึ้น
ขณะที่มือยังคงเนิบนาบกับการสอดแทรกเข้าไปทีละนิ้วทีละนิ้วเท่านั้น
“ฮึกๆ...อื้ออออออออ!!”
ดงแฮกระตุกร่างแรงๆ ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในโพรงปากร้อนจนหมดทุกหยาดหยด
ดวงตาคู่สวยก็หรี่ปรือขึ้น ทั้งที่ขาเรียวยังแยกออกกว้าง
เมื่อปลายนิ้วมือทั้งสามของคิบอมยังฝังทิ้งค้างอยู่ในนั้น
“พะ...พี่หมออย่ากิน...แฮ่ก...นะ...”
ดงแฮร้องห้ามเสียงแผ่ว เมื่อชายหนุ่มใช้อีกมือปาดน้ำขุ่นออกไปจากริมฝีปาก
จนคนตัวโตที่กำลังตาวาววับโน้มตัวเข้ามาใกล้
ฟึ่บ
“อ้ะ” ดงแฮได้แต่เปิดปากขึ้น
เมื่อคิบอมประกบจูบลงมา ทั้งยังส่งผ่านน้ำรักของเขาให้เขาได้กลืนกินบ้าง
“แค่กๆ...อื้อ...” รสชาติปร่าๆ
ที่ดงแฮได้แต่สำลักออกมาเบาๆ
แต่ก็ยังยอมรับปลายลิ้นร้อนที่เข้ามาตวัดเกี่ยวกับลิ้นนิ่มของเขา
“ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะ
หวานออกเหมือน...ช็อกโกแลตเหลวเลย”
คิบอมบอกเสียงแหบพร่าที่สั่นประสาทของคนที่เพิ่งปลดปล่อยอารมณ์ไป
ทว่ายังไม่ทันที่ดงแฮจะค้อนให้
นิ้วยาวที่ยังทิ้งค้างอยู่ในร่างของเขาก็ควานไปทั่วผนังนิ่ม
“อ้ะ...พะ...อื้อ...” ดงแฮกัดปากตัวเองแน่น
เมื่อแรงเสียดสีจากด้านหลังกำลังทำให้เขาทนไม่ไหว ความต้องการแล่นพล่านเข้ามาในอกอีกครั้ง
ยิ่งดวงตาคู่สวยได้ก้มลงมองช่วงล่างของตัวเองที่แยกปลายเท้าเสียกว้าง
ช่องทางด้านหลังกำลังขมิบถี่รับสัมผัสของคนตรงหน้า...ความต้องการก็ก่อเกิดขึ้นมาอย่างง่ายดาย
“อ้ะๆ...อ๊า!!! พะ...พี่หมอ อย่าแกล้ง...ฮื่อ...อ้ะอ๊า” ดงแฮถึงกับหวีดร้องลั่น
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังเน้นย้ำที่จุดหนึ่งในร่าง แล้วไม่เพียงแต่เน้นเท่านั้น
ยังกระแทกเข้าไปแรงๆ จนร่างทั้งร่างร้อนระอุด้วยไฟราคะ
ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วสรรพางค์กาย
“ขอพี่สิครับ”
“พะ...พี่หมอ
ช่วยดงแฮ..อึ้ก...ช่วยด้วย...ดงแฮตะ..ต้องการ...” ความต้องการที่มากเสียจนพอคิบอมเอ่ยปาก
คนตัวเล็กก็ร้องขออย่างลืมอาย
มีเพียงเรือนร่างเล็กที่พยายามเบียดกายเข้าชิดอีกฝ่ายเท่านั้น
เสียงร้องครวญครางหวานๆ
ที่ทำให้คนมีความอดทนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว
ฟึ่บ
“ดงแฮครับ รู้มั้ยว่าสวยขนาดไหน”
คิบอมดึงปลายนิ้วออกมาทีเดียว ดวงตาคู่คมมองช่องทางร้อนผ่าวตรงหน้าที่กำลังขมิบถี่
มือใหญ่ก็ดึงกางเกงนอนของตัวเองไปให้พ้นทาง
หมับ
“พะ...พี่หมอ” ดงแฮร้องอย่างตกใจ
เมื่อมือใหญ่จับมือเขามาวางแปะที่แก่นกายใหญ่ ทั้งยังบังคับให้ขยับรูดขึ้นลงแรงๆ
ความร้อนผ่าวที่อยู่ใต้ฝ่ามือทำให้คนหน้าหวานทั้งเกรงกลัว ทั้งตกใจ
แต่แฝงด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อาห์...แบบนั้น....อืม...”
คิบอมคำรามออกมาอย่างพอใจ เมื่อมือน้อยกำลังขยับให้เขาอย่างไม่ต้องบังคับ
ใบหน้าและเสียงที่บ่งบอกถึงความพอใจที่ทำให้ดงแฮร้อนวูบวาบไปหมด
เนื้อตัวกำลังร้องบอกว่า...ต้องการพี่หมอมากเหลือเกิน
ฟึ่บ
“อื้อ...อ๊า...พี่หมอ...ฮื่อ...”
จากนั้น ดงแฮก็ถึงกับหวีดร้องออกมาดังลั่น เมื่อมือใหญ่ที่วางทับมือของเขาอยู่กำลังบังคับให้เขาเอาแก่นกายใหญ่มาจ่อที่ช่องทางอุ่นร้อนของตัวเอง
ความใหญ่โตที่กำลังเสียดสีปากทางเข้าและค่อยๆ ดุนดันเข้ามา ทำให้ดงแฮกัดปากจนเจ็บ
“จะ...เจ็บ...พี่หมอ ดงแฮเจ็บ...”
เสียงใสที่ร้องบอก
แต่มือเรียวกลับพยายามให้แก่นกายใหญ่ฝังร่างเข้ามาในตัวมากยิ่งขึ้น
จนคิบอมคว้ามือทั้งสองข้างมาโอบรอบลำคอแกร่ง
จากนั้นก็เป็นฝ่ายควบคุมดุนดันเข้าไปจนสุด
“ไม่เป็นไรนะ...” เสียงทุ้มที่กระซิบปลอบใจ
หากแต่ยังไม่ทันที่ดงแฮจะตั้งตัวทัน
หมับ
ฟึ่บๆๆๆ
“อ๊าาาาาาา!!! พี่หมอบ้า!!...อึ้ก...เจ็บ..อ้ะอ๊า...”
ดงแฮถึงกับผวากอดรอบลำคอแกร่งมั่น
เมื่อคิบอมดึงกายออกเกือบสุดแล้วก็กระแทกเข้ามาเต็มแรง
ความเจ็บปวดที่ทำให้น้ำตาหยดใสไหลซึมที่หางตา แต่ก็แฝงด้วยความสุขสมที่ทำให้สะโพกมนยิ่งส่ายร่อนไปมา
เสียงหวานครวญครางไม่ขาดสาย
เสียงหวานๆ ที่ทำให้คิบอมยิ่งซุกหน้าเข้ากับซอกคอหอม
ชิมรสช็อกโกแลตชิ้นนี้อย่างถึงใจ
เรือนร่างช่วงล่างขยับส่ายเข้าหารัวแรงอย่างไม่อาจจะเก็บกักอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว
มือใหญ่ก็เลื่อนไปจับที่ก้นนุ่มบีบขยำแรงๆ
แล้วเปิดทางให้กับแก่นกายใหญ่ที่สอดลึกเข้าไป
“อาห์...ซี๊ดด
ดงแฮครับ...แน่น...แน่นมาก...อย่างนั้น...” คิบอมคำรามชิดผิวเนื้อนุ่ม
ขณะที่ดงแฮก็ยิ่งปัดป่ายมือไปตามแผ่นหลังกว้าง
ความสุขสมที่กำลังเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด ทำให้สะโพกมนเริ่มขยับตอบรับแรงกระแทกที่เข้ามา
ช่องทางนุ่มบีบกระชับเข้าหากันแน่น
“อ้ะ...ฮื่อ...พะ...พี่หมอ...เสียว...ดงแฮเสียว...อึ้ก...จะตายแล้ว...ระ...แรงไป...แล้ว...”
ดงแฮส่ายสะบัดหน้าแรงๆ เมื่อความร้อนผ่าวกำลังสอดเข้ามาในร่างไม่มีหยุด
มือเรียวก็ขยับไปทึ้งผ้าปูเตียงเพื่อหวังระบายความต้องการที่มากเสียยิ่งกว่าที่คิบอมทำให้ตอนแรก
เวลานี้ร่างกายแทบระเบิดเป็นจุณกับความเร่าร้อนที่ได้รับ
ฟึ่บ
“อ๊าาาา!!!” แต่แล้ว คนหน้าหวานก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เสียงหวานครางลั่น
เมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายใน จังหวะที่คนตัวโตพลิกร่างเขาขึ้นมานั่งด้านบน
ใบหน้าคมคายก็ซุกเข้ากับข้างแก้ม
หมับ
“ฮื่อๆ...อึ้ก...ลึกจัง...”
ฝ่ามือใหญ่จับเข้าที่สะโพกเล็กแล้วช่วยยกให้คนไม่เคยยกร่างขึ้นแล้วขย่มลงมาเสียมิดด้าม
เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้อง มือเรียวก็รีบจับเข้าที่ไหล่แกร่งเพื่อพยุงตัว
เวลานี้ แม้ดงแฮจะไม่รู้ว่าควรทำยังไง
แต่สัญชาตญาณของร่างกายก็ทำให้สะโพกกลมขย่มลงแรงๆ
เพื่อหวังระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานี้
“อย่างนั้นครับ ดงแฮ อาห์...อย่างนั้น...”
เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบริมหู ทำให้คนฟังยิ่งขย่มกายลงมาแรงขึ้น สวนกับชายหนุ่มที่สวนกายขึ้นไป
มือใหญ่ก็บีบขยี้ยอดอกสีหวานจนเสียงครวญครางดังไม่ได้ขาด แก่นกายเล็กที่ฉ่ำไปด้วยน้ำขุ่นก็ถูไถกับแผ่นท้องแกร่ง
เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องประสานไปกับเสียงครวญครางของคนทั้งคู่
“มะ...ไม่...ไหวแล้ว...ฮื่อ...อึ้ก...อ๊าาาาาาาาาา!!!!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมา ดวงตากลมโตปิดแน่น
ยามที่เห็นดวงดาวพราววิบวับอยู่ใต้เปลือกตา
ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่งอีกครั้ง
หมับ
“อ้ะ...ฮื่อ...อึ้กๆ...”
แต่ก่อนที่ดงแฮจะฟุบหน้าลงกับไหล่แกร่ง คิบอมก็รวบเอวเล็กขึ้นแล้วขยับสวนกายขึ้นด้านบนแรงๆ
จนเนื้อตัวของคนหน้าหวานสั่นสะท้าน
แรงกระแทกที่ถี่ยิบพร้อมกับเสียงคำรามที่ดังชิดอยู่ริมหู
“อืมมมมมมมมมมมม” ไม่นาน
คิบอมก็กระแทกกายเข้ามาครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมดสิ้น
ตุบ
............................................................
ต่ออีกนิดที่นี่ค่า
ขอบคุณมากค่ะ ^^
อร๊ายยยยยย0////0
ตอบลบ