NC
ผู้ชายสายรุก_10
“ถ้าให้ผมพูดย้ำอีกครั้งเดียว
คุณก็กลับไปได้เลย” ใจน่ะแค้นกับคำพูดแบบนี้นัก ตามประสาคนที่ไม่เคยอยู่ใต้ใคร
แต่ร่างกายกลับยอมทำตามด้วยการดึงกางเกงของตัวเองลงจากสะโพก ทั้งยังนั่งอ้าขาออกกว้างอยู่บนโซฟา
เผยให้เห็นความต้องการที่มากล้นจนน่าอาย
“ฮึ
อยากให้ผมใส่เข้าไปขนาดนั้นเลยสินะ” ภาพที่ฮันคยองก็ว่าอย่างสมเพช
ยามที่ก้าวเข้ามาชิดร่างบอบบาง
หมับ
แกร๊ก
“อะ...อะไร” ฮยอกแจถึงกับสะดุ้งเฮือก
เมื่อมือของตัวเองถูกไพล่ไปด้านหลัง แล้วความเย็นก็ทาบลงมาบนข้อมือ
จนต้องเหลียวไปมองแล้วก็ได้เห็น...กุญแจมือ
กุญแจมือที่ไม่ใช่แบบของเด็กเล่นอย่างพู่สัตว์สวยๆ
แต่เป็นกุญแจมือเหล็กกล้าที่พันธนาการเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา อีกทั้งเจ้าของกุญแจยังขยับมานั่งยองๆ
อยู่ตรงระหว่างขาเรียว พร้อมกับอะไรบางอย่าง
“ยะ...อย่า...” ฮยอกแจถึงกับผวาเฮือก
เมื่ออีกฝ่ายจัดการใช้เครื่องรัดที่แก่นกายของตัวเอง น้ำตาหยดใสก็เอ่อคลอรอบดวงตา
ทว่า มันไม่ใช่ความเจ็บปวด
หากแต่เป็นความสุขล้ำที่กำลังถูกปฏิบัติราวกับเป็นตุ๊กตาตัวหนึ่ง
“รู้มั้ยนี่อะไร”
ครืด
จากนั้น
ฮันคยองก็ยกวัตถุทรงกลมรีขึ้นมา แล้วเพียงกดสวิตซ์หน่อยเดียว
เจ้าวัตถุสีชมพูชิ้นนั้นก็สั่นเด้งไปมา และแน่นอน ลีฮยอกแจรู้จักมันดี...ไข่สั่น
“รู้...”
“ดี!”
ชายหนุ่มว่าเพียงเท่านั้น ก่อนที่จะจัดการพันเจ้าเซ็กส์ทอยชิ้นเล็กรอบแก่นกายเล็ก
กะระยะให้พอดี แล้วติดส่วนที่สั่นระริกเอาไว้ที่ส่วนปลาย จากนั้นก็...เปิดเครื่อง
การกระทำที่ฮยอกแจผวาเฮือก
เรียวขาสั่นระริก สะโพกเล็กพยายามแอ่นขึ้นราวกับยั่วยวนอีกฝ่ายให้กลับมาจัดการ
ดวงตาเรียวสวยก็มองมาอย่างคาดหวัง ปนๆ
ไปกับกระแสร้อนแรงว่าอีกฝ่ายต้องปลดรั้งความต้องการให้เขาแน่ ไม่ใช่...
“เอาล่ะ ผมมีสอน
แล้วผมจะกลับมาตอนบ่ายสาม”
“!!!”
ทว่า
คำพูดที่หลุดออกมาต่างหากที่ทำให้ฮยอกแจเบิกตากว้าง ร่างบางแทบจะขยับเข้าไปหา
หากแต่ติดที่ว่าแรงสั่นสะท้านกำลังทำให้เขาต้องการแทบบ้า จนได้แต่กลืนน้ำลายเอื้อก
พยายามบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
“ยะ...อย่าปล่อย...ผมไว้...อย่า...”
แต่เหมือนว่าคำพูดอ้อนวอนนั่น ทำให้หานฮันคยองเพียงหัวเราะ
มือใหญ่ก็จับเข้าที่แก่นกายเล็ก แล้วหมุนคลึงเบาๆ
“อ้ะ...ฮื่อ...อาห์...คุณ...”
“ผมบอกแล้วว่าจะสอนให้คุณรู้จักความสุข
แต่ไม่ใช่ตอนนี้ลีฮยอกแจ!” อาจารย์หนุ่มลุกขึ้นอีกครั้ง พลางใช้มือข้างนั้นตบลงบนแก้มใสเบาๆ ทั้งที่มันควรจะทำให้คนได้รับอารมณ์ชะงัก
แต่คำพูดนั้นกำลังทำให้ส่วนปลายยิ่งปริ่มน้ำ น้ำตายิ่งเอ่อคลอ ทว่า
ก็ยังมีสติที่จะเอ่ยถาม
“ถะ...ถ้ามีใครเข้ามา...”
คนฟังหันมาสบตาเพียงนิด เหยียดยิ้มออก
“ร่านๆ อย่างคุณคงชอบให้มีคนมาเห็นมากกว่าล่ะมั้ง”
ชายหนุ่มบอกเพียงเท่านั้น ก่อนที่จะเดินไปรวบกองการบ้านของเด็กมาถือเอาไว้ ทว่า
ก่อนที่จะก้าวออกจากห้อง ตาคมก็หันไปมองร่างที่กำลังสั่นไปทั้งตัว สะโพกบิดเร้า
ช่องทางด้านหลังกระตุกถี่
“ดะ...ได้โปรด...ฮัน...คยอง...ได้โปรด...”
เสียงร้องที่ชายหนุ่มยกยิ้มหยัน
“ขอให้มีความสุขนะครับคุณลีฮยอกแจ”
ปัง
จากนั้น ประตูห้องทำงานก็ปิดลง
ปล่อยให้คนสวยแสนมั่นใจที่ไม่เคยอยู่ใต้ใครตกอยู่ในความทรมานของเซ็กส์ที่ต้องการมาโดยตลอด
การกระทำที่ทำให้ฮยอกแจไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ
ทว่ามันกลับยิ่งเร่งเร้าความต้องการจนร่างบอบบางตัวสั่น
“ได้โปรด...ได้โปรด”
เสียงครวญครางหวานๆ
ที่ชาตินี้เขาเพิ่งจะเปล่งออกมาจากความต้องการจริงๆ
................................................................
NC รักร้ายสายรุก_10_2
เวลาบ่ายสามโมง สุดท้าย
คนที่มีตารางสอนแน่นแทบทุกชั่วโมงก็ก้าวมาตามทางเดินอย่างไม่เร่งรีบ
มีการมองนาฬิกาด้วยว่าเขาจะเข้าไปสายกว่าที่บอกอีกฝ่ายเอาไว้
แอ๊ด
“ฮึก...อื้อ...”
เพียงก้าวเข้ามาในห้อง เสียงครวญครางของคนภายในก็เล็ดลอดออกมาทันที
ให้ต้องปิดประตูลง ก้าวเอาข้าวของไปวางที่โต๊ะตัวหนึ่ง
ก่อนที่จะหันไปมองเหยื่อแสนสวยที่เขาจับขังเอาไว้
แล้วภาพที่เห็นก็ทำเอาต้องหลุดหัวเราะออกมา
คนสวยสิ้นฤทธิ์ที่กำลังดิ้นเร้าๆ
ร้องขอการปลดปล่อยที่สองชั่วโมงที่ผ่านมายังไปไม่ถึงฝั่งเลยสักครั้ง
“ฮันคยอง...ได้โปรด...ฮึก...ได้โปรด...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ฮื่อ...”
ปากร้องขอ
ขณะที่ฮยอกแจเองก็กำลังใช้มือที่ไพล่หลังสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบ
ฟันคมก็กัดริมฝีปากตัวเองแน่น เชิดหน้าขึ้นสูง หากแต่ขนาดที่ไม่พอดี
ทั้งยังความยาวที่ยังไม่ถึงก็ทำให้เจ้าตัวทรมานแทบจะบ้าตาย
ไหนจะแรงสั่นตรงแก่นกายที่กระตุ้นหนักๆ หากแต่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
มากกว่านี้
เขาต้องการอะไรที่ร้อนแรงกว่านี้
คำขอที่ชายหนุ่มก็ก้าวเข้ามาอย่างไม่เร่งรีบ
แล้วก็ยืนกอดอกมองสภาพคนเก่งที่ไม่เหลือมาด
“คุณก็ยังดูไหวอยู่นี่
สองชั่วโมงแล้วยังติดสัตว์อยู่อีกหรือ” น้ำคำแสนโหดร้ายที่ควรจะทำให้คนฟังหน้าชา
แต่ไม่ใช่กับฮยอกแจที่เงยหน้าบอก
“เข้ามา...เถอะนะ เข้ามา
ฮึก...เข้ามา” ราวกับสมองคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว มีเพียงความต้องการในตัวอีกฝ่ายที่ทำให้หานฮันคยองถอดกางเกงลง
แล้วก็ขยับเข้ามาหยุดตรงหน้าคนสวย
“ผมไม่มีอารมณ์ ทำให้ผมมีอารมณ์สิ”
แก่นกายใหญ่จ่ออยู่ตรงริมฝีปาก ซึ่งคราวนี้ฮยอกแจก็ไม่มีลังเลเลยที่จะอ้าปากออก
แล้วก็ใช้ลิ้นให้อย่างตะกละตะกลามเหมือนคนที่อยู่กลางทะเลทรายแล้วเจอแหล่งน้ำ
ริมฝีปากเล็ก ทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งช้อนตาขึ้นมองอย่างขอร้อง
หมับ
“อื้อ!”
เป็นอีกครั้งที่ฮันคยองดันส่วนใหญ่โตเข้าไปในริมฝีปากแรงๆ จนคนได้รับร้องอื้ออึง
หากแต่ความใหญ่โตที่กำลังขยับขยายในปาก
ทั้งความร้อนที่สัมผัสได้กลับทำให้ฮยอกแจเป็นฝ่ายใช้เพดานปากถูแรงๆ
ปรนเปรอให้เท่าที่รู้ว่าควรจะทำยังไง
“ฮ้า!”
และเมื่อชายหนุ่มยอมดึงออก ฮยอกแจก็หอบอากาศหายใจเข้าเต็มปอด ดวงตาสั่นระริก
ยามที่ส่วนนั้นกำลังแตะเข้าที่ข้างแก้ม
หมับ
“โอ๊ย!”
“รางวัลสำหรับการเชื่อฟัง”
ฮันคยองยกยิ้มร้าย ยามที่ดึงปลายขาเรียวให้แยกกว้างออกอย่างรวดเร็ว
จนแผ่นหลังของฮยอกแจแนบลงกับพื้นโซฟา สองขาถูกพาดไว้ที่หัวไหล่กว้าง
สวบ
“อ๊า!!!!!!!”
ไม่ต้องมีการเบิกทางมากกว่านี้ เพียงแค่ความใหญ่โตกดเข้าไปในช่องทางคับแคบ
เสียงกรีดร้องก็ดังลั่นห้อง ร่างกายกระตุกอย่างรุนแรงกับความร้อนผ่าวที่สอดลึกเข้ามา
ขนาดใหญ่โตที่ทำให้คนได้รับจุกไปชั่วครู่หนึ่ง
หากแต่ความร้อนและการกระแทกที่โดนจุดอารมณ์ภายใน ทำให้ฮยอกแจยิ่งแอ่นร่างเข้าหา
ปล่อยน้ำตาและหยาดน้ำใสไหลเลอะแก้ม
“ฮ้า
แรงอีก...แรง...อึ้ก...แรงกว่านี้...แรง...” ฮยอกแจร้องขอเสียงสั่น ทั้งที่ท่วงท่าตอนนี้อย่างการนอนคุดคู้บนโซฟา
มีเพียงช่วงสะโพกที่ลอยขึ้น ควรจะทำให้เขาเจ็บ หากแต่มันไม่ได้เจ็บปวดเลยสักนิด
ตรงกันข้าม เขากำลังรู้สึกยิ่งกว่าการนอนกับคู่ขาคนไหนๆ
ยิ่งการที่เงยหน้าขึ้นแล้วเห็นความใหญ่โตกำลังสอดเข้ามาในร่างเช่นนี้
“ฮึ...ขอผมสิ”
“อีก...แรง...อีก...ฮ้า...เข้ามาอีก...อึ้ก...”
คำขอที่ทำให้คนฟังกระหน่ำเข้าไปในช่องทางคับแคบแรงขึ้น ดวงตาคู่คมวาววับ
สองมือบีบต้นขาขาวเอาไว้แน่น ใบหน้าคมคายก็ฉายชัดถึงความป่าเถื่อน
เมื่อพบว่าข้างในของอีกฝ่ายดีจนแทบบ้า
“เรียกผมว่า...คุณฮันคยอง...”
คำสั่งที่คนฟังก็ไม่คิดปฏิเสธ เวลานี้
แรงเสียดสีที่เข้ามาในร่างมีอิทธิพลกับเขามากกว่าอย่างอื่น ดังนั้น
ฮยอกแจก็เลยกรีดเสียงในลำคอ ยามที่เอ่ยตาม
“คุณฮัน...คยอง...คุณฮัน...อ๊า...อึ้ก”
สวบๆๆ
แรงเสียดสียิ่งแรงขึ้น
เสียงเนื้อกระทบเนื้อก็ดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วร่างของคนทั้งคู่
ยามที่อุณหภูมิในร่างกายก็ดุเดือดจนแทบไหม้
“ให้ผม...ไป...ให้ไป...อึ้ก...ฮื่อ!!!” ฮยอกแจได้แต่ร้องขอ เขาอยากจะไปถึงสุดหมายปลายทางแล้ว
หากแต่อีกฝ่ายกลับยังไม่ยอม เพราะแรงเสียดสียังรุนแรง
ใบหน้าคมคายฉายแววบ้าคลั่งไม่น้อย
“ยัง...ผมยังไม่ถึง
คุณก็ยังไม่มีสิทธิไป!” เสียงคำรามดังก้อง ยามที่ตักตวงความสุขจากร่างน้อยที่อยู่ใต้ร่าง
คนที่ยอมรับเซ็กส์รุนแรงของเขาได้
คนที่กำลังทำสีหน้าเปี่ยมสุขไปพร้อมๆ กับทรมาน เวลานี้ ทั้งแววตา
ทั้งน้ำเสียงแหบพร่าที่ร้องบอกกำลังถูกใจเขาอย่างที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อน
ท่าทางจะไม่เบื่อไปอีกพักใหญ่ๆ
“เอาล่ะ...” จนกระทั่งมาถึงจุดหนึ่ง
ฮันคยองก็ยอมแกะสายรัดออก ในจังหวะที่...
“อ๊าาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เพียงแค่ร่างกายเป็นอิสระ
ฮยอกแจก็กรีดร้อง ยามที่ร่างกายกระตุกแรงๆ ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนเลอะเปรอะเปื้อนไปหมด
ส่วนฮันคยองเองก็กดกายเข้าไปไม่กี่ที แล้วดึงออก
เพื่อปล่อยทุกอย่างออกมาตรงทางเข้าของทาสแสนสวย
การกระทำที่ฮยอกแจหลับตาแน่น
ยามที่ลิ้มรสความสุขซ่านที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
ดีกว่าที่เป็นมาทั้งชีวิตรวมกันซะอีก
การมีอะไรกับใครไม่เคยทำให้เขาเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน
อาจจะเพราะที่ผ่านมามันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการอย่างแท้จริง ก็แค่ทำๆ
ไปให้มันเสร็จเท่านั้น แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ ครั้งนี้มันต่างออกไป
มันทำให้ร่างกายระเบิดพรูไปด้วยความต้องการ แล้วเห็นแสงระยิบระยับเหมือนดอกไม้ไฟ
................................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น