NC
รักร้ายสายรุก_11
พอแล้วดงแฮ พอ...
แม้ใจจะคิดเช่นนั้น แต่มือก็กำลังลูบไปทั่วเนื้อกายอุ่นร้อนอย่างหยุดไม่ได้
สัมผัสหยอกเย้าร่างกายที่ตื่นตัวยิ่งกว่าเวลาช่วยตัวเองที่บ้าน
ก่อนที่จะวกกลับมาสัมผัสที่แก่นกลางลำตัว เพื่อพบว่ามัน...ชูชันเรียบร้อยแล้ว
“หยุดไม่ได้ หยุดไม่ได้จริงๆ”
คนที่ตอนนี้ตาบอดเอ่ยเสียงกระซิบ ยามที่กำลังหยอกเล่นกับแก่นกายเล็ก
ใบหน้าขาวก็เชิดรั้งขึ้น
รู้สึกถึงความสุขหรรษาบางอย่างที่มาพร้อมกับความอับอายที่สาดซัดเข้ามาในร่าง
และยิ่งอับอาย เขาก็ยิ่ง...ต้องการ
ฟึ่บ
ดงแฮค่อยๆ ชันขาตัวเองขึ้นช้าๆ
ก่อนที่จะแยกกว้างออก สองมือไต่ลงไปตามระหว่างขา ก่อนที่จะสัมผัสร่องสีชมพูหวานจนร่างกายบิดเร้า
น้ำตาหยดใสเริ่มเอ่อคลอรอบดวงตาและซึมหายไปกับผ้าสีขาวสะอาดตา
หมับ
เฮือก!!!
แต่แล้ว
คนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับความต้องการใฝ่ต่ำก็สะดุ้งเฮือก
เมื่อฝ่ามือร้อนจัดจับเข้าที่ข้อมือของเขา ไม่รู้เลยว่าใคร และเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่
“ใคร....อื้อ!!!” แต่ก่อนที่จะถามจนจบ ดงแฮก็ได้แต่ส่งเสียงร้องอย่างตกใจ
เมื่อมือของเขาถูกจับแล้วดันนิ้วเข้ามาในโพรงปากอุ่นจนทุกเสียงกลืนหายไปในลำคอ
แล้วเขาก็รู้สึก...ปลายลิ้นร้อนระอุที่กำลังสอดแทรกเข้ามาพร้อมกับนิ้วของเขาเอง
เลียไปตามร่องนิ้ว ทั้งยังบังคับให้เขาเองส่งลิ้นมาเลียนิ้วตัวเอง
ทุกครั้งที่อีกฝ่ายตวัดลิ้นเข้ามาจนคับปาก
มันจะสัมผัสเข้ากับลิ้นนุ่มของเขา หากแต่ไม่ได้เกาะเกี่ยวกับแนบแน่น
เพราะว่ามีนิ้วถึงสามที่ถูกยัดเข้ามาด้วย
“อื้อ...ฮื่อ...” ดงแฮไม่เข้าใจ
ทั้งที่เป็นนิ้วของเขาเอง แต่ร่างกายกำลังบีบเกร็ง
ได้แต่ทำตามสิ่งที่อีกฝ่ายสั่งด้วยการกระทำอย่างไร้ทางจะห้ามปราม
จนเสียงดูดริมฝีปากดังก้องไปทั่วทั้งห้องพักผ่อน
ฟึ่บ
“อื้อ!!! ฮื่อ...อ้ะ...”
อีกฝ่ายบีบขยี้หัวนมเขาอย่างไม่ปรานีปราศรัย มันทั้งเจ็บ ทั้งเสียว
ทั้งวูบวาบไปหมดกับสองมือที่กำลังเล่นอย่างรุนแรง ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะดึงนิ้วของเขาออกจากปาก
สวบ
“ฮ้า!!!!!”
ดงแฮผวาเฮือกไปทั้งตัว เมื่อนิ้วชุ่มน้ำลายของตัวเองถูกดันให้เข้าไปในช่องทางคับแคบด้านหลัง
สัมผัสได้เพียงความร้อนและแรงกระตุกที่ตอดรัดรุนแรง จนแอ่นหลังแอ่นโค้งขึ้น
ดวงตาที่อยู่หลังผ้าปิดตาหลับแน่น ทั้งยังปล่อยสายน้ำตาออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
ข้างในตัวเขาเป็นอย่างนี้เองหรือ บีบรัด
และร้อนระอุแบบนี้
คนที่จินตนาการร่างกายตัวเองไม่ออกกัดปากแน่น
ยามที่อีกฝ่ายกำลังบังคับให้นิ้วเขาขับเคลื่อนเข้ามาในกาย จนเสียงครางหลุดรอดออกมา
แล้วก็ต้องร้องลั่น เมื่อฟันคมขบลงมาที่ต้นคอขาว
“อ๊า!!! ฮื่อ...อึ้ก...”
ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกดี
แต่ความเจ็บปวดที่มาพร้อมฟันคมๆ นั่นกลับทำให้ร่างกายบิดเกร็ง
การมองไม่เห็นก็ไม่ต่างจากยาปลุกเซ็กส์ชั้นดี เพราะยิ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
มันก็ยิ่งรู้สึกมากกว่าเดิม
เรามันโรคจิต โรคจิตแน่ๆ เลยดงแฮ
ฟึ่บ
สวบ!
“อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” แต่ก่อนที่จะคิดอะไรมากกว่านั้น ดงแฮก็หวีดร้องลั่น
เมื่ออีกฝ่ายดึงมือเขาออกจากช่องทางร้อนผ่าว แล้วแทนที่สิ่งที่ร้อนยิ่งกว่า
ใหญ่ยิ่งกว่า แข็งยิ่งกว่าเข้ามาทีเดียวจนความเจ็บปวดแล่นปราดไปทั่วร่าง
ทั้งที่ควรจะร้องขอให้หยุด
แต่ดงแฮกลับ...
“อีก...ฮึก...อีก...”
เสียงร้องขอปนกับเสียงร้องไห้สะอื้นแผ่วไปทั่วห้อง หากแต่ร่างกายกลับแอ่นขึ้น
ต้องการให้อีกฝ่ายเสียดสีเข้ามาจนแทบทนไม่ไหว และนั่นก็กระตุ้นคนกระทำได้อย่างดี
เวลานี้น้ำตาหยดใสไหลออกมาจนผ้าปิดตาชื้นเป็นวงกว้าง
สองมือของคนข้างใต้ก็กำลังพยายามตะเกียดตะกายกอดร่างของเขาไว้
ดูเหมือนคนไร้ทางสู้ที่ต้องการความรุนแรง หากแต่ไม่เคยมีใครมอบมันให้
การแสดงออกที่แสนเป็นธรรมชาติ
จนคิบอมยิ่งยิ้มหยัน ความพอใจพุ่งขึ้นสูงถึงขีดสุด
“ฮึ!” เสียงดูถูกดังข้างหู
ยามที่ปลายลิ้นร้อนจัดเลียไปทั่วลำคอขาว แรงกระแทกกระทั้นก็เข้ามารัวแรง
ก่อนที่...
หมับ
“อ๊า!!!”
ดงแฮถูกรวบขึ้นมานั่งตักอย่างรวดเร็ว แบบที่ไม่ทันตั้งตัว
หากแต่สองมือใหญ่ที่รวบสะโพกเล็กเอาไว้ ทั้งยังกระตุ้นเข้าไปหนักๆ
ก็ทำให้คนที่ไม่ได้ถูกใครกอดมาทั้งสัปดาห์ขยับสะโพกตามแรงสัญชาตญาณ
สองมือก็กอดรัดรอบไหล่กว้าง ยามที่เงยหน้าเปล่งเสียงร้องที่แสนน่าอาย
หยุดนะดงแฮ หยุด นายมันหน้าไม่อาย
หยุดที ใครก็ได้หยุดร่างกายเฮงซวยนี้ที
“อ๊า...อีก...ใส่เข้ามา...อีก...ฮึก...อ๊า...เสียว..มันเสียว...”
ความคิดที่ต่างจากเสียงร้องที่ขย่มกายลงมาแรงๆ
ทั้งยังดึงศีรษะอีกฝ่ายเข้ามาตรงแผ่นอก
ยอมรับเซ็กส์รุนแรงจากคนแปลกหน้าอย่างไม่เกี่ยงงอน จนน้ำตายิ่งไหลเลอะเปรอะเปื้อน
สวบๆๆ
ความร้อนผ่าวยังคงสอดลึกเข้ามาหนักหน่วงขึ้น
ยามที่ดงแฮกำลังจะไปถึงปลายทาง แต่ก่อนจะเป็นเช่นนั้น คิบอมกลับรวบสะโพกเล็กขึ้น
แล้วดึงกายออก ให้คนที่กำลังจะไปถึงปลายทางพยายามไขว่คว้าอีกฝ่าย
“ยะ....อย่า ได้โปรด...ฮึก...อย่า...”
คิบอมแสยะยิ้มทันทีที่คนบอกว่าไม่กำลังร้องขอเขา
พยายามไขว่คว้าเขาเหมือนคนตาบอด สองมือควานเปะปะ เสียงสะอื้นก้องไปทั่วห้อง จนเขาก้าวถอยออกมาหนึ่งก้าว
แล้วจัดการดันให้ดงแฮหันหลังให้
หมับ
“อ๊า!!!!”
มือใหญ่กดศีรษะเล็กลงจนล้มไปกองกับโซฟา
ก่อนที่แก่นกายใหญ่จะดันเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครั้ง ให้ดงแฮหวีดร้องลั่น
หัวใจเต้นกระหน่ำถี่ ขณะที่ความรุนแรงที่หนักหน่วงและน่ากลัวกว่าเมื่อครู่ยิ่งสอดเข้ามา
“ฮื่ออออออออออ!!!”
แล้วไม่นานเลยที่คนหน้าหวานจะปลดปล่อยความต้องการออกมาเลอะเปรอะเปื้อนโซฟา
บีบรัดอีกฝ่ายจนได้ยินเสียงหอบหายใจรุนแรง
แต่มันยังไม่จบ
ดงแฮไปแล้ว
แต่คิบอมยังไปไม่ถึงครึ่งทาง ดังนั้น มือใหญ่จึงบีบเข้าที่ลำคอจากด้านหลัง จนดงแฮยิ่งร้องไห้เพราะความกลัว
“พะ...พอ...ไม่เอาแล้ว...ฮึก...พอ...ได้โปรด...อาห์...อึ้กๆ....ฮื่อ...”
ทว่า ร่างบางกลับตื่นตัวอีกครั้งอย่างง่ายดาย
จนร่างกายตอบรับอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กัน
เสียงครวญครางก็ดังก้องไปทั่วทั้งห้องบ่งบอกว่าลีดงแฮมีความสุขแค่ไหนกับเซ็กส์รุนแรงที่ได้รับ
แม้ว่าเจ้าตัวจะพยายามปฏิเสธความจริงข้อนี้ยังไงก็ตาม
ดังนั้น ท่ามกลางความมืดมิดยามค่ำคืนที่ไม่อาจจะมีความช่วยเหลือเข้ามา
ภายในห้องเดิม...ลีดงแฮก็กำลังถูกข่มเหงอย่างที่จิตใจปฏิเสธหากแต่ร่างกาย...กลับตอบสนองอย่างจำยอม
..........................................................
อ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น