วันศุกร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

NC Songhyun & Kaji_4

NC Songhyun & Kaji_4



          “คาจีกินไอติมพี่หน่อยสิครับ”

            ซ่า ซ่า ซ่า

            เวลานี้ ภายในห้องน้ำหรูมีเพียงเสียงของน้ำที่ไหลอออกจากฝักบัวกระทบกับพื้นไม้เป็นจังหวะน่าฟัง หากแต่ผู้ชายสองคนในห้องกลับไม่มีใครตั้งใจฟัง เพราะดวงตาสบดวงตา และเมื่อคาจีกดสายตาลงมานิดเดียว เขาก็พบกับของใหญ่ที่เคยดูดอมมาแล้วสมัยยังเด็ก

            ตอนนั้น คาจีไม่รู้เรื่อง ไม่รู้เดียงสา รู้เพียงว่าพี่ซองฮยอนบอกว่าเจ็บ ต้องการให้ช่วย จนมือเล็กๆ จับกำมันเอาไว้ รูดไปมา แล้วก็ทำตามที่พี่เขาสอน...เหมือนกินไอติม

            หากแต่เวลานี้เด็กหนุ่มรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร

            ความคิดของคนที่กลืนน้ำลายลงคออีกอึก ไม่ใช่กลัว ไม่ใช่หวั่นใจ หากแต่เป็นอารมณ์ตื่นเต้นแทบบ้า เมื่อเขาได้เห็นของที่โตเต็มที่ชัดๆ ถนัดตา จนต้องยื่นมือสั่นๆ ออกไปสัมผัสอย่างเบามือที่สุด

            “หึๆ มันไม่หักง่ายๆ หรอกนะ” ชายโจวว่า พลางพิงหลังกับกำแพง มองปีศาจน้อยที่กำลังยันกายขึ้นมาบนตัก สองมือนุ่มนิ่มก็จับแท่งยักษ์ของเขาอย่างระวัง หากแต่ความระมัดระวังนั้นมันแฝงด้วยความตื่นเต้นที่ฉายออกมาทางแววตา

            แผล่บ

          กูซี้ดเลย

            ยัง...น้องยังไม่ทันจะได้เลียลิ้นลงบนความร้อนผ่าว แค่แต่เลียริมฝีปากตัวเองราวกับเจอของอร่อยก็ทำให้คนมองกระตุกตัวนิด สูดหายใจลึกๆ มองคนที่คืบคลานขึ้นมาบนตัว ดวงตากลมโตก็จ้องมองของในมือไม่วางตา

            “พี่ซองฮยอนเจ็บมั้ย...พี่ดู...อึดอัด” เสียงใสถามแผ่วๆ เมื่อมันแข็งจัด ร้อนจัด จนคิดว่าอีกฝ่ายต้องอึดอัดแน่ๆ แบบที่คนฟังยกยิ้มมุมปาก

            “เจ็บครับ พี่ต้องตายแน่เลย ถ้าคาจีไม่ช่วย”

            ราวกับย้อนไปในอดีตถึงข้ออ้างของเจ้าเด็กหื่นกามที่บอกกับเด็กแปดขวบ ซึ่งนั่นก็ทำให้คาจีกัดปากน้อยๆ ราวกับจะกลั้นยิ้ม ปลายนิ้วก็ลูบเอ็นเนื้อแข็งที่แลเห็นเส้นเลือดอย่างเบามือ

            “ไม่เป็นไรนะเจ้าตัวโต เดี๋ยวพี่คาจีช่วยเอง”

          กูจะแตกก็เพราะคำพูดเด็กเนี่ยล่ะ!

            ซองฮยอนสบถลั่นในใจ มองคนที่จับกำลูกชายเขาราวกับเป็นสัตว์เลี้ยงน่ารัก มีการพูดคุยกับมันด้วยหน้าใสซื่อ หากแต่ร่างโป๊เปลือยที่ระหว่างขาเปียกลื่นนั่นไม่ได้ทำให้คาจีดูเป็นเด็กใจดี หากแต่เป็นยั่วสวาทที่เขาอยากจะทำมากกว่านี้

            “ทำยังไงถึงจะหายเจ็บหืม” น้องน้อยถามมัน ไม่ได้ถามเจ้าของ ปลายนิ้วก็สะกิดส่วนหัวเบาๆ จนมันกระตุก ทำเอาคาจีหลุดยิ้มออกมา

            “คุยกับพี่คาจีหรือ” นั่น เด็กมันยังเล่นไม่เลิก ทั้งที่ผู้ใหญ่จะฟินตายห่าอยู่แล้ว

            “ถ้าคาจียังไม่เล่นกับมัน ระวังมันตายนะ” ชายหนุ่มว่าด้วยเสียงพร่าๆ ให้คนฟังกัดปาก ช้อนตาขึ้นมอง แล้วก็หลุบมองของใหญ่อีกครั้ง

            หมับ

            เฮือก

          ฉิบหายแล้วไง!

            คนมากประสบการณ์สะดุ้งโหยง เมื่อคิมคาจีจัดการขยับหน้าเข้ามาใกล้ หากแต่ไม่ได้ดูด ไม่ได้อม แต่เอาแก้มแนบกับท่อนเนื้อร้อนจัด แล้วถูแก้มไปมา ช้อนตาขึ้นมองอย่างใสซื่อ ทั้งที่ไอ้ที่แนบแก้มนั่นไม่ใช่หนูแฮมสเตอร์นะ

            “คาจีต้องทำยังไงครับ มันถึงจะไม่ตาย...ตัวร้อนมากเลย” ไม่ว่าเปล่า ยังถูแก้มไปมาอีกครั้ง แล้วภาพหน้าหล่อเหลาแสนน่ามองที่กำลังเอาแก้มแนบ ก็ทำเอาซองฮยอนจะคลั่งตายให้ได้

            “คาจีก็เลียให้มันเย็นขึ้นสิ” ชายหนุ่มว่าเสียงต่ำๆ พยายามไม่เร่งรัดน้อง ซึ่งคนฟังก็พยักหน้าหงึกๆ แล้ว...

            แผล่บ

            “ฮ้า” ซองฮยอนสูดลมหายใจลึกๆ เมื่อลิ้นสีชมพูสวยกำลังเลียเข้าที่ส่วนกลางลำตัว ไม่ได้เลียยาว หากแต่เลียแผล่บๆ เหมือนกินไอศกรีมโคนส่วนปลาย...ค่อยๆ เลีย ค่อยๆ เม้ม ค่อยๆ แตะราวกับกลัวว่ามันจะหมดเร็วเกินไป

            ท่าทางที่โคตรน่ารังแก

            “แกล้งพี่หรือ หืม”

            “เปล่านะ ก็พี่ซองฮยอนบอกให้กินไอติมนี่นา คาจีก็ต้องค่อยๆ กิน” น้องน้อยว่า หากแต่ลิ้นสีสวยเริ่มเลียยาวตั้งแต่โคนจรดปลาย

            ก้มหน้าเลียตรงโคน...เงยหน้าลากยาวจนถึงปลาย

            แค่นั้นก็ทำเอาคนได้รับกลั้นความเสียวสะท้านเอาไว้แทบไม่อยู่

            “ร้อนกว่าเดิมอีกครับ” คาจีงึมงำ ทั้งที่สองมือจับมันแน่น รู้สึกว่าท่อนเนื้อร้อนๆ มันอร่อยจนหยุดไม่ได้ จนลิ้นเล็กเลียไปทั่ว ดูดชิมความอร่อยที่เขาจำรสชาติในวัยเด็กไม่ได้อีกแล้ว จนอยากรู้รสมากกว่านี้ อยากรู้ว่ามันจะทำให้เขาเสพติดหรือเปล่า

            “หึๆ เราก็ทำให้มันเย็นสิ” มือใหญ่วางลงบนหัวทุย ให้คนฟังเงยหน้าขึ้น สบตาคู่คม ก่อนที่จะหลุบตาลง

            ฟึ่บ

            คาจีอ้าปาก ใช้ริมฝีปากงับเข้าที่ส่วนปลายแดงก่ำ ดูดเบาๆ ราวกับกินอมยิ้ม แต่ทำให้คนได้รับแทบจะก้นลอย

          ก็ท่าดูดน้องแม่งอีโรติกไปไหน

            ในเมื่อคาจีไม่ได้ดูดแล้วปล่อย หากแต่งับเอาไว้ ห่อริมฝีปาก ดูดปลายแรงๆ ราวกับมันคืออมยิ้ม แล้วก็ขยับปากซ้ายขวา หมุนชิมรสนุ่มร้อนอย่างไม่ยอมปล่อยราวกับติดใจ ทั้งที่น้ำตาใสกำลังกบตา ลิ้นนุ่มเองก็สะกิดส่วนปลายไม่มีหยุด จนซองฮยอนยิ่งสูดหายใจลึกขึ้น

          กูไม่ได้ทำนาน หรือน้องแม่งเรียนรู้ไวไปวะ

            “พี่ซองฮยอน...ดีมั้ยครับ...คาจีทำดีแล้วหรือเปล่า” น้องถามเสียงแหบสะท้าน ผละออกมาถาม ให้คนฟังหัวเราะต่ำๆ

            “ดีแล้ว ทำดีแล้ว” คำชมที่ทำให้ร่างเพรียวกลับลงไปดูดมันต่อ ราวกับรีดทุกรสชาติออกมา จนคนมองต้องบอกเสียงเข้ม

            “แต่คาจีห้ามทำกับใครรู้มั้ย”

            “อื้อ...คาจีจะไม่กินไอติมที่ไหนยกเว้นของพี่ซองฮยอนเท่านั้น...อร่อย” ไอ้ประโยคสัญญานี่ไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้คำปิดท้ายที่ว่าอร่อยนั่นต่างหากที่ทำให้โจวซองฮยอน...ทนแม่งไม่ไหวแล้ว

            หมับ

            ฟึ่บ

            เฮือก!!!

            มือใหญ่จับเข้าที่ศีรษะได้รูป แล้วกดหัวน้องลงมา ดันแก่นกายร้อนผ่าวเข้าไปในโพรงปากร้อนนุ่มช้าๆ แต่ทำให้คนดูดถึงกับสะดุ้ง กำหน้าขาคนตัวโตแน่น อย่างที่พยายามอ้าปากและลำคอ รับส่วนใหญ่โตที่กำลังดันลึกลงไปเรื่อยๆ...เรื่อยๆ...

            “เด็กดี ไหวมั้ย”

            “ฮื่อ” แม้จะส่งเสียงเหมือนไม่ไหว แต่คาจีกลับไม่ยอมปล่อย แม้ว่าจะอึดอัดจนน้ำตาไหล แต่ร่างน้อยยังคงให้ส่วนใหญ่โตค้างอยู่ในลำคอ ยามที่ค่อยๆ ขยับปากช้าๆ อย่างอยากให้อีกฝ่ายรู้สึกดีที่สุด

          เราต้องเรียนรู้ ต้องทำให้พี่ซองฮยอนรักเรา ต้องการเราคนเดียว

            คาจีบอกกับตัวเอง ยามที่ขยับปากช้าๆ พยายามเปิดลำคอมากขึ้นเพื่อในการขยับแต่ละครั้ง ส่วนใหญ่โตเข้ามาลึกขึ้น จากตอนแรกที่อึดอัดแทบหายใจไม่ออก เขากลับรู้สึกถึงความร้อนซ่าที่แผ่ไปตามไขสันหลัง ตื่นเต้นจนส่วนน่ารักกำลังขยับขยาย พอๆ กับเสียวซ่านไปทั้งตัวกับความร้อนที่กำลังเดือดในปาก

            อีกทั้งเสียงคำรามต่ำๆ แผ่นท้องที่แข็งเกร็งเป็นลูก ก็ทำให้คาจียิ่งรู้สึกว่ามันอร่อย

          อร่อย อยากกินอีก อยากรู้ว่ามันรสชาติยังไง...อยากรู้

            ฟึ่บๆๆๆ

            ความคิดที่ทำให้ปากอุ่นขยับแรงกว่าเดิม แล้วก็ร้องอื้ออึง เมื่อซองฮยอนเป็นคนจับศีรษะแล้วบังคับความรุนแรงในการสอดแทรกเข้ามา มันทั้งอึดอัด ทั้งรู้สึกดี ทั้งต้องการ

            เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ประสานไปกับเสียงสายน้ำที่ดังไม่มีหยุด

            เร่าร้อน รุนแรง คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นของความปรารถนา และเปี่ยมไปด้วยความอีโรติกที่กระจายไปทั่วทั้งห้อง

            หมับ

            ซองฮยอนจับเข้าที่ก้นกลมกลึง บีบขยำอย่างรุนแรงจนเป็นรอยมือ แล้ว...สอดปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครั้ง

            “เฮือก...ฮ้า...อ้า...” คาจีครางออกมา ช่องทางด้านหลังบีบขมิบรัวแรง ปากเล็กยิ่งดูดหนักหน่วง พอๆ กับปากทางด้านหลังที่ต้องการมากขึ้น ยิ่งชายหนุ่มถูเข้าที่ปุ่มอารมณ์มากแค่ไหน เขาก็ยิ่งสั่นสะท้านมากขึ้นเท่านั้น

          อีกฮะ พี่ซองฮยอน ให้ผมอีก ทำผมอีก

            ความคิดที่สื่อมาทางแววตาฉ่ำน้ำ แบบที่คนมองก็ยิ้มชั่วร้าย

            ฟึ่บๆๆ

            “อึ้ก...อ๊า...” คนที่ไม่เคยได้สัมผัสเซ็กส์จริงๆ ยิ่งตัวสั่น กระตุกกายถี่ ขยับปากรุนแรง หอบหายใจหนักหน่วงเมื่อเพียงนิ้วยาวๆ ก็กำลังทำให้เขาเสร็จในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า

            “คาจี...พี่ขอปล่อยในปาก...นะครับ” คนตัวโตกัดฟันว่า รู้สึกดีเกินกว่าจะถอนกายออก แล้วเปลี่ยนทางเข้า ให้คนฟังพยักหน้าหลายๆ ที ยามที่เอื้อมมือไปด้านหลัง จับมือใหญ่ที่เล่นกับช่องทางแคบ กดมันลงไปถี่ๆ ราวกับบอกว่าทำผมด้วย ให้ผมด้วยนะ

            แต่คนเซ็กส์จัดกลับกลั่นแกล้งด้วยการถูหนักๆ แต่ไม่ยอมขยับแรงๆ จนคาจีขยับปากประท้วง กระทั่ง...

            พรวด

            เฮือก!!!

            น้ำร้อนผ่าวไหลทะลักเข้ามาในปากสีสด ลงไปยังลำคอ ผ่านหลอดอาหารที่ทำให้คาจีรู้สึกร้อนตั้งแต่ช่วงอกไปถึงกระเพาะ เบิกตากว้าง แต่ยังไม่ปล่อยปากออก ทำได้เพียงอยู่ในท่าคลานเข่า ตัวแข็งเกร็ง กลืนมันลงไปทุกหยาดหยด และ...

            ฟึ่บๆๆๆ

            “อ๊า...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ตรงนั้นอีก...ถูอีก...อีก...” คาจีปล่อยแก่นกายใหญ่ออก ร้องครวญคราง แอ่นสะโพกมาข้างหน้า เหลียวไปมองด้านหลัง ยามที่พยายามขยับก้นรับนิ้วยาวเข้ามาลึกกว่าเดิม

            หมับ

            สองมือจับเข้าที่ไหล่กว้าง ยืดตัวขึ้น ขยับสะโพกแรงๆ แหงนหน้ามองเพดาน ยามที่ม่านตากำลังแคบลง ความสุขกำลังใกล้เข้ามา

            ภาพของเด็กน้อยที่กำลังขยับตัวอยู่ตรงหน้า จนเห็นส่วนน่ารักขยับไหวไปมากลางอากาศ ภาพที่สวยสด ยั่วยวน เปี่ยมเสน่ห์ และเซ็กซี่ไร้คำบรรยาย

            “อ้ะ...อ๊า!” ไม่นาน คาจีก็ปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สามของวัน ฉีดพ่นมาเลอะตัวซองฮยอน


.......................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น