วันเสาร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2555

NC_Special CL 5 HanHyuk


NC_Special CL 5 HanHyuk



            ริมฝีปากนุ่มๆ ที่แตะแนบลงมาแผ่วเบา แต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความน่ารักสมกับเป็นฮยอกแจ ใบหน้าสวยเอียงน้อยๆ ยามที่สัมผัสกับริมฝีปากได้รูปของคนรักเบาๆ แล้วดึงออก จากนั้นก็แนบลงมาใหม่อย่างที่ฮันคยองนึกพอใจ

            หมับ

            “อ้ะ!” คนตัวเล็กร้องเบาๆ ยามที่มือใหญ่ยื่นมากระชับเข้าที่ต้นคอระหงแล้วบดเบียดริมฝีปากเข้ามาหา ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียกลีบเนื้อนุ่มแล้วสอดลึกเข้าไปอย่างที่ฮยอกแจก็เผยอปากน้อยๆ ส่งลิ้นนิ่มมาเกาะเกี่ยวแลกเปลี่ยนสัมผัสที่แสนรัญจวนใจ มือเรียวก็ขยับไปขยุ้มเส้นผมดกดำอย่างเบาแรง

            “อื้อ...อ้ะ...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังแผ่วในลำคอ ยามที่ริมฝีปากถูกดูดดึงเบาๆ ยามที่ฮันคยองผละออก ฮยอกแจก็ขยับเข้าหา เกาะเกี่ยวปลายลิ้นอย่างที่ไม่อยากให้มันหยุดลง

            ท่าทางน่ารักๆ ของคนตัวเล็กที่ฮันคยองยิ่งพอใจ มือใหญ่ก็ลูบไล้ที่สะโพกกลมมนที่สวมเพียงกางเกงเนื้อบางเอาไว้อย่างเบามือ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ...พี่ฮัน...” คนตัวเล็กได้แต่ร้องเบาๆ ยามที่ฮันคยองขยับมือมาดึงรั้งเส้นเชือกตรงคอทีเดียวมันก็หลุดไปเสียสามเส้น ผืนผ้าที่ทบกันเอาไว้ขยับแยกออกทันที แก้มขาวแดงก่ำ เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังลูบคลึงตรงเนินเนื้อนิ่มเบาๆ

            “ทำไมหอมขนาดนี้นะฮยอกแจ” เสียงทุ้มพึมพำเบาๆ ยามที่กำลังใช้ปลายจมูกสูดดมความหอมตรงซอกคอขาว ประทับรอยแดงแนบเข้าที่เดิมที่ทำทุกค่ำคืน ปลายลิ้นร้อนก็ลากเลียผิวเนื้ออ่อนนิ่มจนฮยอกแจเสียวซ่าน ขาเรียวที่แบะกว้างออกคร่อมคนตัวโตก็สัมผัสถึงความโป่งนูนที่กำลังขยับขยายทีละน้อย

            “พะ...พี่ฮัน...” เสียงหวานครวญครางชื่อคนตัวโตเบาๆ ยามที่ขยับมือมาเกาะเกี่ยวที่ไหล่กว้าง สัมผัสได้ถึงริมฝีปากอุ่นร้อนของฮันคยองที่กำลังพรมจูบไปทั่วเนินเนื้อขาว บางก็ดูดเม้ม ฝ่ามือใหญ่ก็เอาแต่เคล้นคลึงก้นกลมเบาๆ จนมันแยกออกกว้างนิดให้พอเสียวซ่านในอารมณ์

            “อยากกินตั้งแต่ที่ร้านแล้วรู้มั้ย” ฮันคยองว่าเสียงพร่า ยามที่ลากปลายลิ้นร้อนมาถึงยอดอกสีหวานที่ชูชันอยู่ตรงหน้า นัยน์ตาคมก็ตวัดกลับมามองใบหน้าแสนสวยที่กำลังแดงก่ำด้วยอารมณ์ ดวงตาเรียวรีฉ่ำน้ำน้อยๆ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ!!” ฮยอกแจได้แต่สะดุ้งสุดตัว เมื่อปลายลิ้นร้อนปาดเลียยอดอกสีหวานแรงๆ ความสากของปลายลิ้นและน้ำลายที่ทำให้แผ่นอกบอบบางเด้งเข้าหาอย่างที่เจ้าของควบคุมไม่ได้

            “หึๆ อร่อยที่สุดจริงๆ ฮยอกแจ”

            “อ๊าาาา!!! พะ...พี่ฮัน...ดูดระ...แรงไป...แรงจัง...” ฮยอกแจยิ่งกัดปากตัวเองแน่น ใบหน้าสวยส่ายซ่านไปมา เมื่อริมฝีปากร้อนครอบครองลงไป อีกทั้งยังใช้ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวไปมาให้ยิ่งแข็งขืน มือเรียวบีบบ่ากว้างแน่น ขณะที่แอ่นอกให้อีกฝ่ายดูดกลืนมากยิ่งขึ้น

            สัมผัสของเม็ดเล็กๆ ที่ยิ่งดูดกลืนมากเท่าไหร่ ยิ่งแข็งชูชันโต้ตอบปลายลิ้นมากเท่านั้น จนฮันคยองยิ่งขบเม้มอย่างหิวกระหาย มือใหญ่ที่สอดลึกเข้าไปประคองก้นนุ่มก็บีบแรงๆ จนฮยอกแจยิ่งเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ขาเรียวจิกเกร็งเอาไว้เต็มแรง

            “อึ้ก!” ฮยอกแจได้แต่กัดปากตัวเองแน่น เมื่อมือใหญ่กำลังสอดเข้ามาระหว่างก้นทั้งสองข้าง ปลายนิ้วยาวก็กำลังยกเกลี่ยช่องทางสีหวานทั้งที่ยังมีกางเกงขาสั้นปิดบังเอาไว้ นิ้วมือทั้งสองก็ถูไถช่องทางเบาๆ จนต้องยกก้นขึ้นนิด

            “อะ...อีกนิดฮะพี่ฮัน...อีก...” ฮยอกแจบอกเสียงสั่น ยามที่ขมิบช่องทางด้านหลังแรงๆ หวังจะได้รับการสัมผัสมากกว่านี้ จนชายหนุ่มที่กำลังดูดเลียส่วนบนหัวเราะเบาๆ มือใหญ่ก็คว้าหมับเข้าที่มือเรียวแล้วบังคับให้ล่วงลึกเข้าไปในกางเกงนอนขายาวของตน

            ความใหญ่โตที่แสนร้อนผ่าวและคุ้นเคย ทำให้ฮยอกแจใช้ปลายนิ้วลูบไล้มันไปตามความยาว จนเสียงทุ้มคำรามเบาๆ

            “ดะ...ดีมั้ยฮะ” ฮยอกแจถามเสียงพร่า ดวงตาคู่สวยยามนี้ฉ่ำด้วยหยดน้ำแห่งอารมณ์ ขณะที่กำลังใช้ก้นนิ่มกดลงมาให้สัมผัสกับมือใหญ่มากยิ่งขึ้น

            “อืม...อย่างนั้น...” ฮันคยองบอกอย่างพอใจ ยามที่ละปากจากยอดอกสีหวานขึ้นมามองหน้าขาวผ่องที่แดงก่ำ มือเรียวก็ลูบไล้ไปตามลูกชายเขาอย่างเบามือ ใบหน้าสวยก็กัดปากน้อยๆ เสียวซ่านกับนิ้วมือที่กำลังลูบไล้ไปตามช่องทางสีสดผ่านกางเกงตัวเล็ก

            “อยากได้มากกว่านี้มั้ยที่รัก” ชายหนุ่มถามเสียงพร่า ยามที่กดปลายนิ้วย้ำลงบนช่องทางนุ่มเบาๆ จนคนตัวเล็กหลุดเสียงครางอย่างห้ามไม่อยู่ หากแต่ความต้องการที่มีมากกว่าก็ปัดไล่ความอายออกไปจากใจ จนใบหน้าเรียวสวยกดลงแรงๆ

            “มะ...มากกว่านี้ฮะ...อึ้ก...พี่ฮัน...มากกว่านี้”

            คำตอบตกลงที่ทำให้ฮันคยองดึงมือเรียวจากกางเกงนอนของตน แล้วดันให้ฮยอกแจที่ขาแทบไร้แรงให้ลุกขึ้น จนคนตัวเล็กขยับอย่างไม่เข้าใจ

            “หันหลังมาสิ” ชายหนุ่มบอกเสียงเข้ม จนคนที่ใช้ขาสั่นๆ ยืนอยู่ตรงพื้นพรมได้แต่หน้าแดงก่ำ พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร แต่ร่างเล็กก็ขยับหันหลังให้อย่างว่าง่ายจนก้นนิ่มอยู่ในระดับสายตาของคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

            ฟึ่บ

            “พะ...พี่ฮันฮะ...ผมอาย...”

            “หึๆ ทุกทีเธอก็ชอบนี่นา” เพียงแค่กางเกงตัวเล็กถูกดึงออกไปทิ้งไว้ที่ปลายเท้าเปิดเปลือยเนื้อตัวช่วงล่างที่แสนน่ารักให้แก่สายตาคนมอง ฮยอกแจก็ได้แต่บอกด้วยตัวที่แดงเรื่อ ทั้งที่ความต้องการแสดงออกชัดเจนผ่านแก่นกายเล็กที่กำลังขยายเสียเต็มที่

            คำพูดที่ทำให้ชายหนุ่มเพียงยกยิ้มมุมปาก แล้วจับมือเรียวให้เอื้อมมาจับที่ก้นนิ่มทั้งสองข้าง แล้ว...แหวกมันออก

            ท่วงท่าน่าอายที่ฮยอกแจปิดตาแน่น รู้ดีว่าตัวเองกำลังยืนเอามือแหวกก้นนิ่มให้อีกฝ่ายเห็นช่องทางสีสดที่กำลังเต้นตุบอย่างน่าอาย อีกทั้งแอ่นกายไปด้านหลังน้อยๆ รู้ดีว่าฮันคยองจะทำอะไร

            “อ้ะอ๊า...” เพียงแค่ฮันคยองยกปลายนิ้วเกลี่ยไปตามกลีบเนื้อที่ปิดสนิท ฮยอกแจก็กัดปากตัวเองแน่น ความเสียวซ่านพุ่งวาบเข้ามาในร่าง เปลือกตาสีอ่อนยิ่งปิดแน่น

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!!” แล้วเพียงแค่ฮันคยองฉกวูบลงมาที่ช่องทางสีสด ฮยอกแจก็หวีดร้องออกมาลั่น ขาเรียวแทบไร้แรงจะยืน ได้แต่อาศัยมือใหญ่ที่ประคองสะโพกมนเอาไว้มั่น ปลายลิ้นร้อนผ่าวกตวัดเลียไปมาอย่างหยอกเย้า จนคนตัวเล็กยิ่งจิกขาลงกับพื้นพรม

            “สะ...เสียว...อื้อ...พะ...พี่ฮัน...อึ้ก...” เสียงหวานที่ครวญครางแทบไม่เป็นภาษา มือเรียวยิ่งแหวกก้นนิ่มกว้างขึ้น ให้ปลายลิ้นร้อนที่ตวัดเลียสอดเข้ามาลึกขึ้น สมองขาวโพลนทันทีกับอารมณ์ที่สาดซัดเข้ามายิ่งกว่าคลื่นยักษ์ ส่วนอ่อนไหวยิ่งขนานไปกับพื้นห้องอย่างน่าอาย

            “ฮือ...พะ...พี่ฮัน...ลึกอีก...อีก..” ฮยอกแจบอกเสียงพร่า ยามที่เผยอปากน้อยๆ ปล่อยน้ำหยดใสไหลซึมที่ขอบปาก แอ่นก้นเข้าหาปลายลิ้นร้อนมากยิ่งขึ้น ยิ่งยามที่ฮันคยองกำลังกดลิ้นเข้ามาแล้วดึงออกเป็นจังหวะ...ฮยอกแจก็แทบขาดใจตาย

            หมับ

            ฮยอกแจยิ่งสะดุ้งสุดตัว ยามที่มือใหญ่ขยับมากอบกุมส่วนอ่อนไหวแล้วขยับอย่างเนิบนาบซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนขาเรียวยิ่งสั่นระริก

            โครม!

            “อื้อ...ฮือ...อึ้ก...” มือเรียวที่จับก้นตัวเองมั่นต้องขยับไปยันกายกับโต๊ะตรงหน้าอย่างหมดแรงจจะพยุงตัว เสียงครางยิ่งครางพร่า ดวงตาเรียวรีเปิดกว้างขึ้นอีกนิด ยามที่มองเงาสะท้อนของตัวเองจากหน้าจอดำสนิทของโทรศัพท์เบื้องหน้า...ภาพของคนที่กำลังมีอารมณ์อย่างที่สุด

            “พะ...พี่ฮัน...มะ...ไม่ไหวแล้วฮะ...ผะ..ไม่มะ...” คนตัวเล็กบอกเสียงพร่า ยามที่ยิ่งกระดกก้นเข้าหาความร้อนแรงที่สุด อีกทั้งมือใหญ่ยังลูบไล้ไปตามแก่นกายเล็กไปทั่วจนอารมณ์ภายในยิ่งปั่นป่วนจนยากจะหยุดยั้ง

            ไม่ต่างกัน ภาพสวยๆ ของคนรักยามที่ฮันคยองเงยหน้าขึ้นมามองก็เซ็กซี่เสียจนแทบทนไม่ไหว ความปวดหนึบยิ่งเล่นงานอยู่ใต้กางเกง จนชายหนุ่มยกตัวแล้วดึงมันทิ้งอย่างไม่สนใจ

            “มาสิ ฮยอกแจ” เสียงคำรามต่ำที่แฝงอันตรายบอกมาจากด้านหลัง จนคนฟังที่กำลังยันมือกับโต๊ะตรงหน้าแทบจะทรุดไปกองกับพื้น ดวงตาเรียวยาวที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำก็หันกลับมาสบตา แล้วก้มมองแก่นกายใหญ่ที่บ่งบอกชัดถึงความต้องการ

            หมับ

            ร่างเล็กขยับตัวหันหน้ากลับเข้ามาในอ้อมกอดแกร่งอีกครั้ง มือเรียวกอดหมับเข้าที่ลำคอของคนรัก เรียวปากหวานฉ่ำขยับไปบดเบียดแนยชิดกับปากอีกฝ่ายจนได้รับจูบที่แสรเร่าร้อนเสียจนร่างแทบไหม้ เรือนกายช่วงล่างต่างขยับเข้าเสียดสีกันจนอุณภูมิในห้องยิ่งพุ่งขึ้นสูง

            “อึ้ก!!!!” ฮยอกแจได้แต่ร้องครางในลำคอ ยามที่เป็นฝ่ายยกตัวแล้วกดกายลงครอบครองแท่งเนื้อร้อนใหญ่โต ความร้อนผ่าวที่ทำให้ร่างกายแทบจะทนไม่ไหว ความเสียวซ่านสาดซัดเข้ามาในร่างพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงที่ข้างแก้ม

            “อาห์ ฮยอกแจ...แน่น...แน่นมาก...” ฮันคยองที่ขยับมาซุกที่ซอกคอขาวคำรามก้อง มือใหญ่กระชับเอวเล็กเอาไว้แน่น ยามที่ดันตัวขึ้นไปในช่องทางเล็กอีกแรง รับรู้ถึงความน่ารักที่โอบเขาจนร้อนผ่าวไปหมด

            เพียงแค่สอดเข้าไป เขาก็แทบจะถึงจุดหมายปลายทาง

            “อ้ะอ๊า...พะ...พี่ฮัน...ฮื้อ...” ใบหน้าสวยเอนซบกับไหล่กว้าง ยามที่กดกายลงไปจนสุด เสียงหอบหายใจดังห้องไปทั่วห้องกว้าง ยามที่ขยับใบหน้ามาสบกับดวงตาคู่คมที่วาววับด้วยแรงอารมณ์

            “ไหวมั้ย ฮยอกแจ” คนตัวเล็กที่กดกายลงมานิ่งๆ ทำให้ฮันคยองห้ามอารมณ์ที่กำลังจะสวนกายกลับไปแรง เสียงทุ้มถามอย่างเป็นห่วง ยามที่ขยับไปกดจูบซับน้ำตาที่เปลือกตาเบาๆ จนลูกไก่ตัวน้อยกดหน้าแรงๆ

            “วะ...ไหวฮะ...อึ้ก...” คนที่ว่าไหวขย่มตัวลงมาเบาๆ ความเสียวซ่านที่ได้รับก็ทำเอาสะดุ้งสุดตัว มือเรียวกอดรอบลำคอแกร่งมั่น ยามที่ดึงกายออกแล้วกดลงมาช้าๆ

            การกระทำแสนเนิบนาบที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเมื่อฮยอกแจปรับตัวได้

            “อ้ะอ๊า...อ๊า....อื้อ...” เสียงหวานหวีดดังก้อง เมื่อแท่งเนื้อร้อนกระแทกเข้าที่จุดอารมณ์ภายใน มือเรียวยิ่งจิกเข้าไปบนบ่ากว้างมากขึ้น ยามที่ฮันคยองกำลังซุกไซ้ไปทั่วแผ่นอกบอบบาง มือใหญ่ก็ประคองสะโพกมนมั่น เพื่อกระแทกกายกลับเข้าไปด้วยจังหวะที่แรงขึ้น

            “อาห์...ฮยอกแจ...สุดยอดเลย...” เสียงทุ้มคำรามต่ำ ยามที่กระแทกกายเข้าไปโดนจุดอารมณ์ภายในทุกครั้ง จนคนตัวเล็กหวีดก้อง ช่องทางสีสดก็ขมิบถี่แรงทุกครั้งที่เขาเข้าไป

            พั่บๆ

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้างมากยิ่งขึ้น มือใหญ่ก็บีบคลึงสะโพกมนแรงๆ เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วกาย ยามที่ทั้งสองประกบจูบเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่า

            อารมณ์ร้อนๆ ที่กำลังทำให้ทั้งห้องถึงจุดเดือด

            “อ้ะ...อ๊า...อ๊า...พี่ฮันนนนนน...อ๊าาาา!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมาก้องห้องกว้าง ยามที่กดกายลงมาครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นออกมาเลอะเปรอะเปื้อนแผ่นท้องแกร่ง ใบหน้าสวยเอนซบที่ไหล่กว้างยามที่ชายหนุ่มจัการพลิกร่างเล็กให้นอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่

            ใบหน้าคมคายที่ฉายชัดถึงอารมณ์อยู่เหนือร่างที่ฮยอกแจกอดคอเอาไว้แน่น ดวงตาคมกริบจ้องมองคนรักที่กำลังหอบหายใจแรงๆ แล้วกดกายไปเพียงไม่กี่ที เสียงทุ้มก็คำรามก้อง ก้มลงมาประกบปากกับคนตัวเล็กที่เผยอปากรับอย่างเต็มใจ

            ร่างเล็กสะดุ้งน้อยๆ กับน้ำรักที่ไหลอาบไปทั่วเรียวขาขาว เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง ยามที่ฮันคยองก้มลงมากดจูบที่แก้มนุ่มอย่างแสนรัก
........................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณมากค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น