NC_Lesson
31
ใจจริงคิบอมแค่อยากมอบบทลงโทษเล็กๆ
น้อยๆ แก่คนที่ขัดใจเขาเท่านั้น แต่เรียวปากแสนหอมหวานตรงหน้ากลับทำให้เขาลุ่มหลง
ปลายลิ้นร้อนผ่าวบังคับดุนดันเข้าไปโพรงปากอุ่น
กวาดต้อนน้ำหวานรสเลิศอย่างร้อนแรงจนน้ำใสไหลซึมออกจากขอบปากของร่างน้อย
จูบที่เด็กน้อยตัวเล็กๆ ไม่มีความสามารถจะห้ามปราม
ได้แต่เงยหน้าขึ้นส่งปลายลิ้นไปเกาะเกี่ยวพัวพันตามที่ร่างกายเรียนรู้มา...และตอบสนองโดยที่เจ้าของห้ามปรามไม่ได้
“อ้ะ...”
เสียงหวานครวญครางในลำคอเรียกร้องให้อารมณ์ดิบลุกโชนขึ้นโดยง่าย
ขาเรียวแทบไร้เรี่ยวแรงจะหยัดยืนกับสัมผัสที่ปลุกเร้าให้ร่างกายตื่นตัว
ปลายลิ้นทั้งสองยิ่งเกาะเกี่ยวแนบชิดกันจนเสียงจูบเป็นเสียงเดียวที่ดังก้องห้องน้ำกว้างทุกครั้งที่เปลี่ยนองศา
คิบอมผละใบหน้าออกห่างเพียงนิด
นัยน์ตาคมมองใบหน้าสวยหวานที่แดงก่ำด้วยรสจูบเมื่อครู่ นัยน์ตาโศกที่หรี่ปรือฉ่ำด้วยหยดน้ำตายิ่งทวีความเซ็กซี่และน่าครอบครองเป็นเจ้าของแก่ร่างน้อยนี่อีกเป็นเท่าตัว
เรียวปากสีแดงที่เอ่ยปฏิเสธก็แดงช้ำจนชายหนุ่มอดใจไม่ไหวจะก้มลงไปแตะชิมอย่างแผ่วเบา
จูบที่แตกต่างจากเมื่อครู่...จูบที่ทำให้ดงแฮได้แต่บดเบียดเรือนร่างบอบบางเข้าหา
ใจดวงน้อยที่แสนหวาดกลัวยิ่งถวิลหาอ้อมกอดที่จะปกป้องจนตอบสนองร่างสูงใหญ่ ลืมเลือนไปชั่วขณะว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
“คะ...คุณคิบอม...อ้ะ...”
ดงแฮเอียงหน้าน้อยๆ เมื่อริมฝีปากได้รูปกำลังแทะเล็มกลีบเนื้อแดงช้ำอย่างเบาแรง
ปลายจมูกโด่งคลอเคลียกับแก้มใสที่ชื้นด้วยหยดน้ำเรียกอารมณ์ใคร่ที่ก่อเกิดขึ้นโดยง่ายอย่างที่เป็นมาตลอดเดือน
คิบอมรู้ดีว่าตรงไหนบนเรือนร่างนี้ที่จุดความปรารถนาให้ดงแฮ
ทั้งที่ตัวเขาเองแค่คิดจะลงโทษ แต่ต้องโทษว่าจูบแสนหวานและกลิ่นกายหอมรุนแรงนี่กำลังทำให้เขาไม่หยุดอยู่ที่จูบ
หมับ
ทันทีที่ชายหนุ่มปล่อยมือที่จับเอาไว้แน่น
ดงแฮก็ยกมือทั้งสองขึ้นคล้องลำคอแกร่งไว้มั่น ปล่อยให้ฝ่ามือใหญ่เลื่อนลงไปบีบคลึงสะโพกมนอย่างเบามือ
เรียกเสียงครางแผ่วหวานจากคนตัวเล็ก
“เธอมันหอมหวานจริงๆ เลยดงแฮ”
คิบอมกระซิบเสียงพร่า แล้วเลื่อนริมฝีปากลงพรมจูบที่แก้มใส ฝ่ามือร้อนผ่าวก็กำลังบีบขยำก้นนุ่มแรงๆ
อย่างที่รู้ว่าจะทำให้ดงแฮรู้สึกดี ฝ่ามืออีกข้างก็กำลังปลดรั้งกางเกงตัวน้อยอย่างเชื่องช้า
โดยที่ดงแฮไม่รู้สึกตัว
“คะ..คุณคิบอม...อ้ะ”
เพียงแค่คนหน้าหวานจะทักท้วงเสียงแผ่ว คิบอมก็เลื่อนริมฝีปากขึ้นไปประกบจูบที่เรียวปากหอมหวานอีกครั้ง
ฝ่ามือใหญ่ก็ดึงรั้งจนกางเกงขายาวเลื่อนลงไปกองกับพื้นห้องน้ำ เผยเรียวขาขาวผ่องที่มีเพียงชั้นในสีขาวสะอาดตาปกปิดเอาไว้
“ยะ...อย่าฮะ...คุณคิบอม...นี่มัน...บะ...บ้านคุณ...อ๊าาา!”
ดงแฮถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อกางเกงของตนหลุดเลื่อนลงไปที่ปลายเท้าแล้ว
มือเรียวที่เกาะเกี่ยวลำคอแกร่งเปลี่ยนเป็นดันไหล่กว้างเอาไว้แทน แต่แล้วเสียงหวานก็ต้องหลุดครางอย่างเสียวซ่าน
เมื่อคิบอมกำลังส่งปลายนิ้วไปลูบไล้ที่แก่นกายเล็กภายใต้ชั้นในตัวน้อย
“งั้นหรือ” คิบอมรับคำ
ทว่าชายหนุ่มกลับไม่สนใจคำกล่าวนั้นมากนัก
มือใหญ่ก็กำลังลูบไล้เรียวขาขาวผ่องอย่างถูกใจสัมผัสที่เรียบเนียน
มืออีกข้างก็กำลังล้วงเข้าไปในกางเกงตัวเล็ก
ใช้นิ้วที่ร้อนผ่าวแตะต้องความอ่อนนุ่มภายในแบบที่ดงแฮสะดุ้งเฮือก
“ยะ...อย่าฮะ...อ้ะ!!”
เหมือนยิ่งห้ามก็ยิ่งยุยิ่งปลุกเร้าความต้องการของชายหนุ่ม
ฝ่ามือใหญ่ที่เพียงแตะต้องก็กำแล้วรูดรั้งเบาๆ จนดงแฮจิกไหล่กว้างเต็มแรง
ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมากับความปั่นป่วนที่ก่อเกิดขึ้นในช่องท้อง
แต่ความคิดที่ว่าตัวเองอยู่ไหนและมันไม่ควรยังยื้อความต้องการเอาไว้
ฟึ่บ
“คะ...คุณคิบอม...”
ดงแฮเกือบจะหวีดร้องลั่น เมื่อคิบอมกระชากกางเกงชั้นในลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า
แล้วร่างสูงก็อุ้มทีเดียว ร่างเล็กก็ขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์หินแกรนิตเย็นเฉียบ
“ยะ...อย่า...”
“ถ้าเธอไม่อยากให้ใครรู้ก็อยู่เฉยๆ
ดงแฮ!” คนหน้าหวานที่พยายามจะร้องห้ามถึงกับเม้มริมฝีปากแน่น
เมื่อเสียงทุ้มต่ำที่แฝงอันตรายบอก เนื้อตัวได้แต่สั่นสะท้าน
เมื่อคิบอมกำลังยกขาเรียวทั้งสองข้างให้แยกออกบนเคาน์เตอร์ เปิดเผยช่องทางสีหวานและแก่นกายเล็กที่เริ่มพองโตขึ้นทีละน้อย
“อึ้ก!!”
ดงแฮกัดริมฝีปากเต็มแรง แก้มใสแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์
เมื่อคิบอมกำลังใช้ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามความยาวของแก่นกายเล็ก
นัยน์ตาฉ่ำหวานก้มมองท่วงท่าน่าอายที่แม้แต่เขายังเห็นตัวเองอย่างชัดเจน
แล้วเนื้อตัวก็ยิ่งร้อนผ่าวเมื่อเห็นนัยน์ตาคมที่จับจ้องช่องทางสีสดอย่างพึงพอใจ
แววตาคมกล้าที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ทำให้ร่างกายนี้ยอมศิโรราบอยู่ใต้ร่าง
“สวย” คิบอมเอ่ยปากชม
พลางกวาดมองเรือนร่างเล็กที่มีเพียงเสื้อตัวเดียวติดกาย เปิดเปลือยช่วงขาขาวผ่องที่แยกออกห่าง
และกลีบเนื้อสีสดที่ปิดสนิทแต่รองรับความเป็นชายของเขามาแล้วหลายต่อหลายครั้ง
“อ๊า!!”
ดงแฮได้แต่เชิดหน้ากัดปากตัวเองแน่น
เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังแตะต้องที่ท้องน้อยแล้วกำลังลากไล้ผ่านแผ่นท้องแบนราบขึ้นมาช้าๆ
มือเรียวทั้งข้างยันกับพื้นเคาน์เตอร์ทันทีที่รู้สึกว่ายิ่งปั่นป่วนไปทั่วกาย
นัยน์ตาหวานหรี่ปรือมองแก่นกายเล็กที่กำลังตั้งตรงอย่างน่าอาย
และปลายแดงที่ฉ่ำเยิ้ม
แต่เขารู้ดี ร่างกายเขาต้องการเติมเต็มต่างหาก
และเหมือนคิบอมจะรู้
“อ๊าาาา!!!” ดงแฮหวีดร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน สัมผัสทุกรูขุมขนตื่นตัว
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสะกิดที่ช่องทางเบื้องหลังแล้วกดสอดแทรกเข้ามาช้าๆ
แล้วใบหน้าสวยก็ส่ายสะบัดไปมาจนเส้นผมนุ่มกระจาย
เมื่อด้านบนคิบอมก็กำลังใช้ปลายนิ้วบีบคลึงเม็ดทับทิบสีหวาน
เกลี่ยไปมาจนแข็งขืนเป็นไต
“อ้ะ...อ๊า...”
เสียงหวานครวญครางในลำคอ สะโพกมนเด้งขึ้นเมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดแทรกเข้ามาเป็นจังหวะ
มือเรียวกำกันแน่น ขณะที่ร่างกายกระตุกเกร็งไปหมด
เสียงหอบหายใจของร่างน้อยดังคลอเคลียไปกับเสียงครวญครางหวานๆ
“เธอกำลังรู้สึกมากกว่าทุกทีนะดงแฮ”
คิบอมบอกเสียงทุ้มพร่า ช่องทางร้อนที่กำลังตอดรัดปลายนิ้วเขาเป็นจังหวะ
แก่นกายเล็กที่กำลังฉ่ำด้วยน้ำขุ่นอย่างรวดเร็วทำให้เขารู้ว่าดงแฮกำลังตื่นตัวจากสถานที่ที่พวกเขากำลังทำอยู่
“คะ...คุณคิบอม...อึ้ก...ดะ...ดงแฮกลัว...คะ...ใครรู้...อื้อ...”
เด็กน้อยบอกเสียงพร่าหวาน ขณะที่เรือนกายบอบบางกำลังเด้งกายสอดรับปลายนิ้วยาวที่กดแทรกเข้ามาถึงสาม
เสื้อเนื้อนุ่มที่ถูกคิบอมปลดกระดุมออกจนหมดก็กำลังเผยเม็ดทับทิบที่ชูชันแก่สายตา
ใบหน้าสวยหอบสะท้าน นัยน์ตากลมโตหรี่ปรือด้วยแรงอารมณ์
“อ้ะ...อ๊า...” ดงแฮบิดกายไปมาน้อยๆ
เมื่อคิบอมก้มลงใช้ปลายลิ้นดูดคลึงยอดอกสีหวานราวขนมรสอร่อย จนกายเล็กกระตุกวาบ
เสียงของนิ้วยาวที่กดแทรกเข้าไปในช่องทางหวานยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ชายหนุ่มรูปหล่อให้อดรนทนไม่ไหว
“ทำให้ฉันหน่อยดงแฮ...”
คิบอมโน้มตัวมากระซิบสั่งที่ริมหู จนคนตัวเล็กปรือตาขึ้นช้าๆ
มองคิบอมที่ดึงกางเกงลงไปกองกับพื้น เผยแก่นกายใหญ่ที่ผงาดเต็มที่จนดงแฮขนลุกซู่
จับจ้องมันอย่างคุ้นเคย
ร่างน้อยค่อยๆ
ยันร่างที่กำลังถูกเล้าโลมจนพรั่งพร้อมไปทั้งเนื้อทั้งตัวลงมาจากเคาน์เตอร์ช้าๆ
แล้วทรุดนั่งแยกปลายขาที่พื้นห้องน้ำ
นัยน์ตากลมโตที่ฉ่ำน้ำช้อนมองคนตัวโตเพียงครู่เดียว
แล้วมือเล็กก็ยื่นไปประคองของตรงหน้าส่งเข้าไปในโพรงปากเล็กอย่างรวดเร็ว
“อืม...อาห์...ดี...อย่างนั้น....เด็กดี...”
เสียงทุ้มที่ครางพร่า ทำให้ดงแฮตัวร้อนผ่าว อารมณ์ที่ใกล้ปะทุถึงจุดเดือดทำให้ต้องส่งมือไปรูดรั้งที่แก่นกายเล็กของตนอย่างเบามือ...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“!!!”
“ด๊อง นายเป็นอะไรมั้ย...”
“อุคกี้!!”
ดงแฮสะดุ้งสุดตัว ปล่อยแก่นกายใหญ่ที่เคลือบด้วยน้ำใสออกจากปาก
แล้วหันขวับไปมองประตูห้องน้ำอย่างหวาดหวั่น ไม่รู้จะตอบอะไรออกไปดี
ในเมื่อเขากำลังตื่นตัวเต็มที่ และอยู่กับคุณคิบอมสองต่อสองอย่างนี้
ท่าทีหวั่นเกรงของร่างเล็กที่เปลือยเปล่าตรงหน้าจุดรอยยิ้มบนริมฝีปากของคิบอมขึ้นช้าๆ
หมับ
“คะ...คุณคิบอมจะทำอะไร...อ๊าาาาา!!!” ดงแฮที่เอ่ยปากถามถึงกับหวีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง เมื่อคิบอมหมุนร่างเข้าหากระจก
ดึงสะโพกมนให้ขึ้นสูง ก่อนที่จะ...สอดใส่แก่นกายใหญ่เข้าไปช้าๆ
“ด๊อง!!...นายเป็นอะไรมั้ย!!!” เรียวอุคถึงกับเบิกตาโพลงเมื่อได้ยินเสียงหวานร้องแปลกๆ
ขณะที่ในห้องน้ำ
ดงแฮกลับกำขอบอ่างล้างหน้าแน่น สะโพกมนแอ่นโค้งไปด้านหลัง
แทนที่อารมณ์เขาจะหยุดชะงักไปกับเสียงเรียกของเพื่อน
แต่เพียงแค่แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา ความเสียวซ่านที่มากกว่าทุกครั้ง หัวใจที่เต้นแรงด้วยความหวาดกลัวกลับเป็นตัวส่งเสริมให้ร่างกายยิ่งตอบสนองมากยิ่งขึ้น
และทั้งหมดนั่น...ดงแฮรู้ได้เพราะเงาสะท้อนในกระจก...ภาพของร่างเปลือยเปล่าและใบหน้าที่ฉายชัดถึงความต้องการ
ตาปรือ ปากแดง และริมฝีปากที่เผยอครางทุกครั้งที่คิบอมกดร่างเข้ามาจนสุด
“มะ...ไม่มีอะไร...ดะ...ดงแฮแค่...อึ้กๆ...อ๊า...กระแทกกับขอบ...อึ้ก...อ่าง...”
ดงแฮร้องด้วยเสียงกระเส่าหวาน มือเรียวกำขอบเคาน์เตอร์แน่น
ขณะที่คิบอมกระตุกยิ้มอย่างชอบใจ มือใหญ่ยกขึ้นมาเคล้นคลึงยอดอกสีหวานอย่างรุนแรง
จนช่องทางด้านหลังบีบรัดแน่น
“เธอ...อาห์...มีอารมณ์กว่าทุกที...จริงๆ”
คิบอมกระซิบบอก ซึ่งดงแฮก็ได้แต่หอบหายใจแรงๆ มือเรียวปิดปากตัวเองไว้แน่น
ฟึ่บ
“อึ้ก...ยะ...อย่าเพิ่งฮะ...อ๊า...”
ดงแฮแทบจะฟุบลงกับอ่างล้างหน้า มือเรียวตะครุบปากตัวเองไว้แน่น
เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังสอดลึกเข้ามาเป็นจังหวะหนักหน่วง
นัยน์ตาหวานหลับแน่นสัมผัสถึงความเสียวซ่านแทบขาดใจที่เกิดขึ้น
“นายเป็นอะไรมั้ย
ฉันเห็นหายไปนานเลยมาตาม” เรียวอุคถอนหายใจอย่างโล่งอกกับสิ่งที่เพื่อนบอก
เพราะว่าห้องน้ำแถวห้องนั่งเล่นฝั่งโน้นกำลังทำความสะอาดแท้ๆ
ดงแฮเลยต้องมาไกลอีกด้านหนึ่ง จนเขาแอบคิดว่าเพื่อนหลงทางในคฤหาสน์หลังนี้หรือเปล่า
ไม่นึกสะกิดใจกับเสียงแปลกๆ ของเพื่อน
“มะ...ไม่เป็นไรฮะ...อึ้ก”
ดงแฮกัดปากตัวเองจนเจ็บ เมื่อคิบอมกระแทกกายเข้ามาโดนจุดภายใน
มือเรียวยิ่งกดปิดปากตัวเองจนแทบจะจิกไปกับผิวแก้ม
เรือนร่างเล็กที่ร้อนผ่าวก็กำลังขยับส่ายรับจังหวะที่รุนแรงจนก่อเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
“แน่ใจนะ...”
“บอกว่าเธอ...อาห์...ปวดท้อง...”
คิบอมที่ซุกไซ้ที่ด้านหลังลำคอระหงบอก
ขณะที่มือใหญ่ก็เอื้อมมาชักรูดแก่นกายเล็กให้ด้วย
“ดง...ดงแฮ...ปวดท้อง...ฮะ...อ้ะอ๊า...”
ร่างเล็กร้องตอบเรียวอุคไป ขณะที่ช่องทางด้านหลังขมิบถี่
แอ่นสะโพกเข้าหาท่อนเนื้อร้อนอย่างปรารถนากับสิ่งที่ได้รับ
คำตอบที่เรียวอุคพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“งั้นถ้ากลับไปห้องเดิมไม่ถูก
ก็ถามแม่บ้านแถวนี้นะ บ้านฮยอกน่ะมีคนเดินหลงมาแล้วนะ” เรียวอุคบอกอย่างเห็นขำ
ก่อนจะเดินจากไปอย่างไม่คิดอะไร ไม่รู้เลยว่าภายในห้องน้ำแสนหรูหรานี้กำลังเกิดอะไรขึ้น
“คะ...คุณคิบอม...อ้ะ...ใจ...ร้าย...”
ดงแฮครวญครางในลำคอ บอกคนตัวโตที่กำลังสอดแทรกกายเข้ามาด้วยจังหวะที่รัวแรงขึ้น
จนคนฟังที่กำลังหลงใหลกับเรือนร่างที่หอมรุนแรงหัวเราะพร่าในลำคอ มือใหญ่บีบคลึงสะโพกมนแรงๆ
แล้วดันปลายคางเรียวให้มองภาพที่น่าอายตรงหน้า
ภาพของคนตัวเล็กที่กำลังมีร่างสูงใหญ่ซ้อนอยู่ด้านหลัง
เรือนร่างทั้งสองกระแทกกระทั้นเข้าหากันอย่างร้อนแรง
ท่วงท่าน่าอายที่ดงแฮเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก...เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองแสดงสีหน้าแบบไหนยามอยูบนเตียงกับคุณคิบอม
“ช่วยไม่ได้...อาห์...เพราะเธอทำให้ฉัน...อึ้ก...อยากใจร้าย...”
คิบอมบอกพลางพรมจูบที่แผ่นหลังบอบบาง ดันปลายคางเรียวให้จับจ้องภาพตัวเองอยู่อย่างนั้น
จนดงแฮขบริมฝีปากแน่น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องกว่าเดิมเมื่ออยู่ในห้องน้ำกว้าง
“ระ...เร็วอีกฮะ...อีก...”
ดงแฮร้องขออย่างหมดสิ้นความอาย เมื่อใกล้ถึงจุดหมายปลายทางของอารมณ์
ใบหน้าสวยบิดเบ้อย่างเสียวซ่าน ก่อนที่ทั้งร่างจะกระตุกเกร็ง
เมื่อคิบอมกระแทกกายเข้ามาจนสุดอีกครั้ง
“อะอ๊าอาห์...”
ดงแฮแทบจะหมดแรงจะหยัดยืน ขณะที่คิบอมก็กระแทกกายมาเป็นครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในช่องทางอุ่น
.................................................................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น