NC ดวงดาว_13

NC ดวงดาว_13

            “ได้โปรด...เอาคนพวกนั้นออกไปจากร่างกายผมนะฮะ...คุณฮันคยอง” น้ำเสียงสั่นระริกที่เอ่ยบอก ทำให้คนฟังจัดการอุ้มร่างน้อยขึ้นมานั่งคร่อมเหนือตัก เรียวขาขาวก็ขยับแยกออกกว้าง เปิดเผยเนื้อตัวขาวสคราญให้อีกฝ่ายได้มองเห็นเต็มๆ ตา

            ดวงตาทั้งสองคู่สบประสานกันนิ่ง แล้วก็เป็นฮยอกแจที่ตัวร้อนวูบวาบทันทีที่ได้เห็นดวงตาคู่คมตรงหน้า แววตาที่ไม่ได้เรียบนิ่งหรือน่ากลัว แต่มันกำลังดิบ เถื่อน...เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์รุนแรงคล้ายพวกที่ทำร้ายเขา แต่มันก็มีความต่าง...ต่างที่ทำให้ร่างกายเขาต้องการ...ไม่ใช่ขยะแขยง

            ความรู้สึกที่กำลังส่งผ่านลงมาจากส่วนอ่อนไหวสีหวานที่กำลังสั่นระริก

            “อ้ะ...” เสียงหวานครางแผ่วเบาจากเรียวปาก เมื่อมือใหญ่กำลังบีบคลึงที่ก้นกลมเบาๆ จนเผลอยกสะโพกขึ้น มือเรียวก็เกาะเข้าที่บ่าแข็งแกร่งตรงหน้ามั่น

            การกระทำที่ราวกับเปิดทางให้ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วสอดลึกเข้าไปในช่องทางสีระเรื่อ แล้วลูบไล้ไปมาเบาๆ จนร่างเล็กสะท้านเยือก ใบหน้าสวยแหงนเงยขึ้นน้อยๆ ฟันคมก็กัดริมฝีปาก เมื่ออารมณ์บางอย่างกำลังแล่นพล่านไปทั่วร่าง ช่องทางสีหวานเผลอขมิบเกร็งกับปลายนิ้วที่ลูบไล้อยู่บริเวณนั้น

            “คุณ...ฮันคยอง...” เสียงใสครางแผ่ว เมื่อใบหน้าคมคายขยับเข้ามาใช้ปลายจมูกแตะเข้าที่ซอกคอหอมหวาน มือใหญ่ข้างหนึ่งยังคงสร้างความปั่นป่วนตรงส่วนอ่อนไหวไปมา ขณะที่มืออีกข้างกำลังดันสะโพกมนเข้าหาจนแก่นกายเล็กแนบลงกับแผ่นท้องแกร่ง เพียงขยับเสียดสีเบาๆ ฮยอกแจก็ตัวสั่นสะท้าน

            นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น

            ขณะที่ฮันคยองก็กำลังสูดดมกลิ่นกายที่กระตุ้นอารมณ์ของเขาเข้าเต็มปอด ความรู้สึกในยามนี้ที่กอดฮยอกแจต่างเหลือเกินกับบรรดาคู่ควงคนอื่น แม้จะต้องการสอดใส่ส่วนใหญ่โตเข้าไปในช่องทางอุ่นแคบแล้วขยับโยกอย่างไม่สนใจสิ่งใดเว้นอารมณ์ตัวเอง แต่เพียงแค่เป็นฮยอกแจ...เขาก็รู้สึกว่าต้องค่อยเป็นค่อยไป

            ริมฝีปากอุ่นแตะแนบเข้าที่ไหล่บอบบาง แล้วขบเม้มมันเบาๆ พอขึ้นรอยจาง ลากไล้ไปยังไหล่อีกข้างหนึ่ง ขณะที่มือใหญ่ก็กำลังเกลี่ยเบาๆ ที่ช่องทางสีหวานที่สะดุ้งทุกครั้งที่เขาแตะต้อง ใบหน้าคมคายก็ขยับขึ้นมาที่ใบหน้าสวยจัดที่กำลังขึ้นสีระเรื่อทั้งยังชื้นไปด้วยหยดเหงื่อ

            เขาต้องทำให้ฮยอกแจรู้สึกว่าเซ็กส์ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว มันเป็นความรื่นรมย์ทางอารมณ์

            ดวงตาคู่คมที่แสนเร่าร้อนรุนแรง มองใบหน้าสวยที่กำลังเผยอเรียวปากน้อยๆ นิ่ง แววตาที่บ่งบอกถึงความต้องการ ผิดกับการกระทำที่กดแนบเข้ากับริมฝีปากสีระเรื่ออย่างอ่อนโยน

            จูบร้อนที่ฮยอกแจเปิดปากรับช้าๆ ดวงตาคู่สวยหลับแน่น เมื่อความเสียววูบวาบแล่นแปลบปลาบไปทั่วช่องท้อง ขาเรียวจิกเกร็งทุกครั้งที่มือใหญ่กำลังหมุนคลึงไปตามส่วนอ่อนไหว ปลายลิ้นนุ่มก็ขยับตอบรับความร้อนผ่าวที่ป้อนเข้าหาจนแทบสำลัก

            จูบรสนุ่มที่ต่างกับเรือนกายแข็งแกร่งที่กำลังขยับน้อยๆ ให้แก่นกายเล็กเสียดสีกับแผ่นท้องไปมา

            “อ้ะ...” ฮยอกแจร้องเบาๆ ยามที่ปากบางยังไม่เป็นอิสระ มีเพียงปลายลิ้นร้อนผ่าวที่กวาดต้อนความหอมหวานไม่ได้หยุด กดสอด ตวัดเกี่ยว ดูดรั้งจนเนื้อตัวอ่อนยวบยาบกับความรู้สึกแปลกใหม่

            หากครั้งนั้นที่คุณฮันคยองทำให้ลบเลือนความกลัวออกไปจากใจ ครั้งนี้...ก็กำลังปลุกอารมณ์ที่เขาคิดว่าไม่มีให้ลุกโชน

            ต้องการ...อยากได้มากกว่านี้

            จูบหวานเริ่มดังก้องไปทั่วห้องกว้าง เรือนร่างของทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีกันรุนแรงขึ้น ยามที่ปลายนิ้วยาวค่อยๆ กดสอดเข้าไปในช่องทางอุ่นแคบอย่างเบาแรงที่สุด..แต่ก็ยังเรียกอาการผวาเฮือกจากร่างน้อยได้อยู่ดี

            “อื้ม...อึ้ก...” เสียงหวานดังครวญครางในโพรงปาก น้ำตาหยดใสเอ่อคลอที่ดวงตาคู่สวย มือเรียวกอดไหล่กว้างเอาไว้แน่น ช่องทางบีบเกร็งรัดปลายนิ้วจนแทบขยับไม่ได้ แต่มันกลับไร้ซึ่งความเจ็บปวด เป็นเพียงความรู้สึกเสียววูบวาบที่กำลังทำให้เรือนร่างเล็กแดงเรื่อไปทั้งตัว

            “คุณฮัน...ผม...ไม่เจ็บ...อ้ะ....” ฮยอกแจบอกด้วยลมหายใจที่ติดขัด สะโพกมนก็ยกสูงขึ้นน้อยๆ ยามที่ปลายนิ้วกลางของคนตัวโตดันเข้าไปจนสุดแล้ว ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำปรอยก็มองเข้าไปในดวงตาคู่คมอย่างเว้าวอนขอร้อง หัวนมสีหวานชูชันขึ้นทั้งที่ยังไม่ได้ถูกแตะต้องตามอารมณ์ของร่างน้อยที่กำลังสัมผัสกับความสุขกับร่างกายตัวเองอย่างแท้จริง

            ภาพที่ฮันคยองเพียงกระชับเอวเล็กเอาไว้มั่น ควบคุมอารมณ์ของตัวเองที่กำลังลุกฮือเข้าไว้ ดวงตาคมก็มองแผ่นอกบอบบางที่เม็ดเล็กๆ กำลังชูชันยั่วยวนอารมณ์ความรู้สึกของเขา แล้วมองไปยังเรือนร่างช่วงล่างที่ตอนนี้แก่นกายเล็กกำลังบวมเป่ง ปลายยอดแดงก่ำและมีน้ำสีขุ่นซึมออกมาน้อยๆ ช่องทางด้านหลังที่อ้ากว้างมีนิ้วของเขาสอดลึกอยู่ภายใน

            และชายหนุ่มก็ไม่รีบเร่งในการหมุนวนหาจุดอารมณ์หนึ่งในร่างกาย

            “อ๊าาา!!!” เพียงแค่กดเข้าไปในส่วนลึกภายใน ฮยอกแจก็สะดุ้งเฮือก น้ำตาหยดใสไหลลงมาที่ขอบตา แต่มันไม่ใช่ความเจ็บปวด หากแต่เป็นความสุขซ่านและเสียวกระสันที่วิ่งวาบไปทั่วกาย หลังเปลือกตาเห็นเพียงภาพขาวโพลนที่สว่างวาบเข้ามา

            ความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน มันเคยมีแต่ความเจ็บปวด แต่เวลานี้กลับสุขจนไม่อยากเชื่อว่าร่างกายตัวเองกำลังยกขึ้นแล้วกดลงช้าๆ ราวกับอยากให้คนตัวโตสัมผัสมากกว่านี้

            “ค่อยๆ ขยับ...แบบนั้น ฉันช่วยเธอเอง” ฮันคยองกระซิบเสียงต่ำริมหู บังคับจังหวะให้คนตัวเล็กที่กำลังกดร่างเข้าหานิ้วยาวช้าๆ ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยแรงอารมณ์ ริมฝีปากอ้าออกเผยอครางไม่ได้หยุด

            และยิ่งเสียงทุ้มเอ่ยสั่งราวกับค่อยๆ สอนให้รู้จักความรู้สึกเช่นนี้ ฮยอกแจก็ได้แต่ขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ใบหน้าสวยแหงนเงยขึ้น เมื่อคนตัวตัวตั้งใจกดสอดเข้ามายังปุ่มเนื้อภายในทุกครั้งจนเสียงใสยิ่งสั่นพร่า

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา...” ปลายลิ้นร้อนปาดเลียเข้าที่ยอดอกสีหวาน ฮยอกแจก็หลุดร้องเสียงสั่น มือเรียวจิกลงที่ไหล่แกร่ง เมื่ออารมณ์กำลังอัดแน่นอยู่ในร่างเสียจนเขาไม่เหลือสติใดๆ มีเพียงการกระทำที่ทำตามที่คนตัวโตบอกเท่านั้น

            “อึ้ก...อ้ะๆ...คุณฮัน...ผม..อึ้กๆ...” ฮยอกแจครางเสียงสั่นเครือ เมื่อใบหน้าคมคายกำลังแนบเข้าที่แผ่นอกขาวผ่อง ริมฝีปากร้อนก็ครอบครองหัวนมนิ่มแล้วใช้ปลายลิ้นตวัดเลียแรงๆ เพียงเท่านั้น ฮยอกแจก็เริ่มขยับกายแรงขึ้นทีละน้อย ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมา ยิ่งแอ่นสะโพกเข้าหา เพื่อให้เรือนร่างของตัวเองเสียดสีกับคนตัวโต ช่องทางด้านหลังยิ่งขยิบถี่ เมื่อชายหนุ่มกำลังเพิ่มปลายนิ้วเข้าไปเรื่อยๆ จนยามนี้นิ้วยาวเข้าไปถึงสาม

            ใบหน้าสวยเงยขึ้นสุดแรง ดวงตาเบิกกว้างขึ้น เมื่อคุณฮันคยองยังคงระดมดูดดึงยอดอกสีหวานจนบวมเป่ง มือใหญ่บีบขยี้ความนุ่มนิ่มแรงๆ จนมันยิ่งแข็งตึง มือใหญ่อีกข้างเพิ่มระดับความรุนแรงที่กดสอดเข้ามาเรื่อยๆ จนฮยอกแจยิ่งขยับกายเร็วขึ้น

            “อึ้กๆ....ฮื่อ...อ้ะๆ...มันๆ...อึ้กอ้ะอ๊า...คุณฮัน...” เสียงครวญครางหวานๆ ยิ่งดังลั่น สะโพกอิ่มขยับโยกเข้าหามือใหญ่แรงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนฮันคยองที่กดสอดนิ้วทั้งสามเข้าไปแรงขึ้น เพื่อให้เด็กน้อยพร้อมจะรองรับอารมณ์ของเขา...อารมณ์ที่มากกว่านี้หลายเท่าตัว

            ฟึ่บ

            จากนั้น ชายหนุ่มก็จัดการดันให้ร่างเล็กลงจากตัก จนมือเรียวทั้งสองข้างต้องปล่อยจากลำคอแกร่งไปยันกายไว้บนเตียงนอนนุ่ม เรียวขาขาวผ่องแยกออกกว้าง เมื่อปลายนิ้วยาวไม่ได้ลดแรงกระแทกกระทั้นเข้ามาเลยสักนิด จนสะโพกอิ่มสั่นสะท้านไปหมด ดวงตาคู่สวยก็ฉ่ำหวาน

            “อะอ๊า...คุณฮัน....ผม...เสียว...ฮื่อๆ...” ฮยอกแจขยับสะโพกไปมา ขาเรียวข้างหนึ่งถูกจับพาดเข้าที่ไหล่แกร่งจนยิ่งอ้ากว้างออก เผยเรือนร่างทุกส่วนให้คนตัวโตได้มอง ดวงตาคู่คมในยามนี้จึงวาววับเสียยิ่งกว่าทุกครั้ง มองช่องทางเล็กแคบที่กำลังกลืนกินนิ้วมือของเขาจนจินตนาการได้เลยว่าหากสอดแทรกเข้าไปด้วยท่อนเนื้อใหญ่มันจะสุขสมขนาดไหน

            ฟึ่บๆๆๆ

            ฮันคยองยังคงกดสอดเข้าไปแรงขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคู่คมแสนเร่าร้อนรุนแรงจนแทบแผดเผาเป็นจุณ ทำให้ฮยอกแจหลับตาลงอย่างขลาดเขิน

            “มองฉัน...ฮยอกแจ...ลืมตาสิ” คำสั่งเสียงแหบพร่าที่ดังขึ้น ทำให้ดวงตาคู่สวยต้องลืมขึ้นอีกครั้ง แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อชายหนุ่มยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มอันตราย แล้วใบหน้าคมคายก็ก้มลงไปใช้ริมฝีปากกดครอบเข้าที่แก่นกายเล็กที่บวมเป่ง

            “อ๊าาาา!!!...คุณฮัน...มะ...ไม่...ฮื่อ..ฮยอก...อึ้กๆ...อ๊า...มัน...ฮื่อ...” เสียงครวญครางดังขึ้นแทบไม่ได้เป็นภาษา เมื่อฮันคยองบังคับให้สะโพกมนแอ่นเข้าหาโพรงปากอุ่น ทั้งยังขยับกดเข้าออกแรงๆ จนฮยอกแจส่งมือป่ายปัดไปตามเตียงนอนนุ่ม

            “อึ้กๆ...อ้ะ...อ๊าาาาาา!!!” ไม่นาน ดวงตาคู่สวยก็ต้องเบิกกว้าง มองเพดานด้านบนทั้งที่เห็นเพียงแสงสีสว่างวาบไปทั่ว ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในโพรงปากอุ่นร้อนอย่างสิ้นแรง จากนั้น ร่างน้อยก็ทรุดฮวบลงที่เตียงนุ่ม จนชายหนุ่มผละกายขึ้นมาเพียงนิด

            ภาพของเด็กน้อยที่เนื้อตัวแดงทั้งยังสั่นระริกยิ่งยั่วเย้าอารมณ์รุนแรงของมาเฟียหนุ่มที่แทบจะไม่ได้เอาอารมณ์ไปลงกับใครในช่วงสัปดาห์กว่าๆ นี้

            ฟึ่บ

            ฮันคยองดึงกางเกงของตัวเองออกไปอย่างไม่ใยดี ยามที่มองร่างขาวเนียนที่กำลังหอบหายใจถี่ หลับตาลงอย่างหมดแรง แก่นกายใหญ่ในเวลานี้ยิ่งตื่นเต็มที่จนใหญ่โต

            เฮือก!

            “อึ้กๆ...อ้ะอ๊า...คุณ...ฮัน...ฮื่อ...” ฮยอกแจที่หลับตาถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่ออยู่ๆ ความร้อนผ่าวใหญ่โตก็กำลังดุนดันเข้ามาในช่องทางสีหวานที่เพิ่งปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ ดวงตาเรียวสวยเปิดปรือออกเพื่อสบกับดวงตาวาวเข้มเต็มเปี่ยมด้วยอันตรายของชายหนุ่ม

            ดวงตาที่รุนแรงแต่ไม่เท่ากับความร้อนจัดแทบไหม้ของสิ่งที่กำลังสอดแทรกเข้ามา...ความใหญ่โตที่ควรจะทำให้ฮยอกแจแจ็บ แต่มันกลับทำให้คนที่เพิ่งปลดปล่อยไปรู้สึกดีแทบบ้า เสียวไปหมดทั้งร่าง มือเล็กขยับจับเข้าที่ผ้าปูที่นอนแล้วทึ้งมันขึ้นมา

            รู้สึกดี...ดีจนอธิบายไม่ถูก

            “อึ้ก...เจ็บมั้ย...อาห์...” เสียงคำรามต่ำของคนที่กำลังพยายามดันเข้าไปในช่องทางอุ่นแคบที่แสนคับแน่น ทำให้ฮยอกแจส่ายหน้าเร็วๆ น้ำตาหยดใสยิ่งไหลลงมาที่ขอบตา แต่ไม่ใช่ความเสียใจ มันเป็นความรู้สึกมากมายที่บรรยายไม่ถูก รู้เพียงว่าอยากให้คนๆ นี้อยู่ในร่าง ให้ความร้อนผ่าวทิ้งค้างอยู่ในความอ่อนนุ่มแบบนี้

            “ไม่...อึ้กๆ...เสียว...ผมเสียว...อึ้กๆ...อาห์...อ๊าาาา!!!” ฮยอกแจสะดุ้งสะเทือนไปทั้งตัว ภาพเหตุการณ์แสนร้ายกาจที่เคยพานพบไม่อยู่ในเศษเสี้ยวความคิด มีเพียงคนตรงหน้าเท่านั้น และเมื่อกายใหญ่ดันเข้ามาจนสุด เสียงหวานก็หวีดร้องเต็มแรง

            ทั้งที่ฮันคยองกำลังอยากจะสวนกายเข้าไปแรงๆ ให้สมกับความอดทนของเขา แต่ความรู้สึกในหัวใจกลับทำให้เขาก้มลงไปกดจูบที่ขมับชื้นเหงื่อ ทิ้งกายค้างคาเอาไว้แบบนี้

            “อย่ากลัวฉัน...ฮยอกแจ” เสียงทุ้มที่ดังชิดแก้ม ทำให้คนที่หอบหายใจแรงๆ ลืมตาขึ้นมอง มือเรียวทั้งสองข้างจับที่แก้มสากเอาไว้มั่น ดวงตาสั่นระริกคลอไปด้วยหยดน้ำใส เรียวปากสั่นสะท้าน

            “ไม่...ผมไม่กลัว...ทำผม...ทำให้ผมเป็นของคุณ...นะฮะ” น้ำเสียงที่คนตัวเล็กบอกออกมาราวกับขอเป็นของคนๆ นี้คนเดียวเท่านั้น

            คำที่ทำให้หัวใจคนฟังเต้นระรัว ใบหน้าคมคายขยับซบลงที่แผ่นอกบอบบางนิ่งราวกับข่มกลั้นอารมณ์ที่ทะลักเข้ามาราวน้ำป่า

            “นายเป็นของฉัน...ฮยอกแจ”

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาาา!!! อึ้กๆ...คุณฮัน...ฮื่อ....คุณฮัน....” สิ้นคำของชายหนุ่ม เรือนกายแข็งแกร่งกำยำก็ดึงออกแล้วกดสอดเข้าไปจนสุดในทีเดียว จนเสียงหวานหวีดร้องก้องไปทั่วห้องกว้าง มือเรียวขยับไปจิกผ้าปูเตียงมั่น ขาเรียวป่ายปัดไปตามเตียงนุ่มจนยับยู่ ตอบรับความรู้สึกรุนแรงที่สอดลึกเข้ามา

            เสียงหวานที่ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของคนตัวโต ใบหน้าคมคายก็ก้มลงไปดูดเลียที่ยอดอกสีหวาน ละเลงปลายลิ้นจนเปียกชุ่มโชก มือใหญ่ก็กระชับสะโพกกลมเอาไว้มั่น ยามที่กระแทกกายเข้าไปรัวแรงเสียจนเสียงหวานยิ่งครางกระเส่า

            “เสียว...ฮื่อ...ผมเสียว...คุณฮัน...อึ้กๆ...” ฮยอกแจบิดสะโพกเร้า เรียวปากสีหวานเผยออกรับจูบร้อนที่กดแนบเข้ามา ขณะที่ขยับสะโพกรับความรุนแรงของท่อนเนื้อใหญ่

            ทั้งที่รุนแรง หากแต่เต็มเปี่ยมด้วยความอ่อนโยน ไม่ได้มีเศษเสี้ยวของความเจ็บปวดเหมือนการกระทำป่าเถื่อนอย่างคนอื่น มันกลับยิ่งทำให้ร่างกายร้อนขึ้นเรื่อยๆ ต้องการมากขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด

            ไม่เหลืออีกแล้วภาพความฝันอันน่ากลัว มีเพียงผู้ชายคนนี้เท่านั้น

            ฟึ่บ

            ฮันคยองผละกายห่างอีกนิด ทั้งที่ยังไม่หยุดขยับตัว มือใหญ่ก็ดันเรียวขาขาวขึ้นพาดไหล่กว้าง ดันจนสะโพกมนลอยเด่นขึ้น มือใหญ่ข้างหนึ่งก็ขยับไปชักรูดที่แก่นกายสีหวานไปด้วย ยามที่ปลดปล่อยอารมณ์รุนแรงของตัวเองเข้าไปในเรือนร่างบอบบาง

            ความรู้สึกที่ดีเกินกว่าเคยรู้สึกกับใครวิ่งวูบเข้ามาในร่าง ดวงตาคู่คมยิ่งมองร่างน้อยที่ปัดป่ายมือไปทั่วใบหน้าสวยบิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์

            เย้ายวน...อ่อนหวาน...น่าครอบครอง...และทำให้...รักเหลือเกิน

            “อ้ะ...อ๊า...ฮื่อๆ...อึ้ก...คุณฮัน...ผมอ้ะ...อ๊า....มัน...” ฮยอกแจกัดปากเต็มแรง กระตุกกายแรงๆ ดวงตาคู่สวยก็เปิดปรือมองคนที่อยู่เหนือร่าง ไม่ว่าจะใบหน้าคมที่ชื้นเหงื่อ ดวงตาคู่คมที่เต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนา ขาเรียวก็ยิ่งแยกออกห่าง

            “อาห์...ฮยอกแจ...อืม...” เสียงทุ้มคำรามเสียงต่ำ กัดฟันกรอดห้ามอารมณ์เสียวสะท้านของตัวเอง

            “มะ...ไม่...ผมไม่...ฮื่อ...ไม่ไหว...อ้ะ...แล้ว...อ๊าาาาาาา!!!!” ฮยอกแจกระตุกร่างสุดแรง ยามที่จุดหมายปลายทางสว่างวาบเข้าที่หลังเปลือกตา ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มฝ่ามือแกร่งที่รองรับเอาไว้ ยามที่ร่างกายยังกระตุกกับความใหญ่โตที่สอดลึกเข้ามาไม่หยุด

            ฟึ่บๆๆ

            เสียงเนื้อกระทบเข้าหากันยังดังก้อง ก่อนที่เสียงทุ้มจะคำรามออกมา ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มช่องทางสีหวานอย่างหมดสิ้น ก่อนที่ฮันคยองจะทิ้งตัวลงไปกอดรัดร่างเล็กเอาไว้เต็มแขน

.......................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=855086&chapter=21

ขอบคุณมากค่ะ