NC The twin children_86
จูบครั้งใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
คราวนี้รุนแรงกว่าเดิม ยามที่ฝ่ามือหยาบกระด้างกำลังลูบไล้แผ่นหลังบอบบาง
เลื่อนลูบตั้งแต่ช่วงเอวมาถึงกลางหลังที่ทำให้ร่างน้อยสะดุ้งอย่างห้ามไม่ได้
รู้เพียงว่าผิวกายอ่อนไหวเสียจนไม่ว่าเขาแตะตรงไหน
จื๋อเหม่ยก็หลุดเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“อาห์...อือ...คุณหยางเซิง...”
ดวงตาคู่สวยหลับแน่นอย่างขลาดเขิน
มีเพียงริมฝีปากที่เปล่งเสียงร้องสั่นเครือ รับรู้ได้ว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่ถูกเขาปลดรั้งออกไปทีละชิ้น
รู้ว่าฝ่ามือหยาบกระด้างแต่อบอุ่นกำลังสัมผัสไปทั่วตัว
และเมื่อบราเซียตัวเล็กถูกถอดออกไป แทนที่ด้วยฝ่ามือใหญ่ จื๋อเหม่ยก็ตัวสั่นสะท้าน
“ยะ..อย่าค่ะ...”
แม้จะไม่ยอมลืมตา
แต่เสียงหวานที่สั่นพร่าก็ร้องออกมา ยามที่เนินเนื้อขาวอวบถูกกอบกุมเอาไว้ ทั้งยังถูกเคล้นคลึงอย่างช่ำชอง
จนยอดอกแข็งตึงเสียดสีกับฝ่ามือใหญ่ทุกครั้งที่เขาขยับ และเมื่อความอุ่นร้อนแทนที่ด้วยริมฝีปากชื้น
ร่างน้อยก็จิกปลายเท้าลงกับเตียงอย่างทำอะไรไม่ถูก
“ยะ...อย่าค่ะ...อ้ะ...”
แม้แต่ตัวเองยังรู้เลยว่าเสียงห้ามนี่มันไม่จริงจังเลยสักนิด
อีกทั้งเนื้อตัวยังบิดเร้าเข้าหาฝ่ามือของเขาที่กำลังหยอกเย้ายอดอกอย่างต่อเนื่อง บีบคลึง
ดูดเลีย ขบกัดจนมันบวมเป่งน่าอาย
ฟึ่บ
“อ้ะ!” ร่างบอบบางสะดุ้งเฮือก เมื่อกระโปรงตัวสวยถูกรั้งออกไป
และฝ่ามือแข็งแกร่งของเขากำลังสัมผัสเธอผ่านกางเกงชั้นในเนื้อบาง
จนเผลอปรือตาที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสขึ้นมอง แล้วก็ได้เห็น...แววตาคมกล้าที่กำลังกวาดมองร่างเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนา
“อ้ะ! ยะ...อย่า...ฮื่อ..ยะ...ตรงนั้น”
หมับ
จากนั้น
สาวน้อยบ้านหานก็ผวาขึ้นมาจับท่อนแขนแข็งแรง ใบหน้าสวยส่ายไปมาแรงๆ
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังส่งไปหยอกล้อที่เนินเนื้ออบอุ่นที่กำลังเปียกชื้น
และเพียงเขาถูปลายนิ้วไปมา หานจื๋อเหม่ยก็หวีดร้อง กอดรัดลำคออีกฝ่ายแน่น
“อ๊า...ยะ...อย่าค่ะ...”
“ไม่เป็นไร ดูสิ
ผมก็เป็นขนาดนี้แล้ว” เสียงทุ้มกระซิบบอก ยามที่มือเรียวถูกดึงไปวางลงแก่นกายร้อนผ่าวที่ขยายใหญ่
บ่งบอกถึงความต้องการที่อัดแน่นของผู้ชายคนนี้
เวลานี้ไม่ใช่แค่จื๋อเหม่ยหรอกที่ต้องการเขาจนน่าละอาย
เขาเองก็ต้องการเธอจนแสดงออกทางสีหน้าว่าอึดอัดมากมายเพียงไหน
จากนั้น ริมฝีปากอุ่นก็ประทับแนบลงมาอีกครั้งอย่างปลอบประโลม
ยามที่ชั้นในตัวจิ๋วถูกรั้งไปที่ปลายเท้า
แทนที่ด้วยฝ่ามืออบอุ่นที่กำลังกระตุ้นเร้าความต้องการอย่างต่อเนื่องอยู่ภายนอก
“อ้ะ...อาห์...ฮ้า...พะ...พอแล้ว...ไม่เอา...อ้ะ...อื้อ...”
เรียวขาขาวถูกแยกออกอย่างเชื่องช้า ยามที่ผ้าขนหนูถูกสะบัดทิ้งไปข้างเตียง
ทำให้เหลือเพียงผิวกายเปลือยเปล่าของทั้งสองที่ขยับแนบชิดกันจนไร้ช่องว่าง
ส่งผ่านความต้องการราวกับระลอกคลื่นที่กำลังจะก่อตัวเป็นคลื่นสูง
“ฮึก...คุณหยางเซิง...”
หญิงสาวร้องเรียกน้ำตาปริ่ม เมื่อความร้อนระอุแข็งขืนกำลังสอดแทรกเข้ามาถูไถที่ระหว่างเรียวขา
นำพาความเขินอายและความหวาดกลัวมาระคนกัน
“ชู่ว...ไว้ใจผมนะ...”
ทว่า เสียงปลอบประโลมที่ดังอยู่เนืองๆ ราวกับดึงรั้งความหวาดหวั่นของเธอออกไป
มือใหญ่ขยับมาประสานปลายนิ้วอีกครั้ง แล้วจับกำเอาไว้แน่น
ในจังหวะที่...ขับเคลื่อนพาตัวเองเข้าสู่ความอบอุ่นคับแคบชื้นแฉะ
และ...ชำแรกผ่านความบริสุทธิ์สะอาด จนคนได้รับสะอื้นทั้งน้ำตา
“ฮึก...อึ้ก...”
“ผมรักคุณ...ผมรักคุณนะจื๋อเหม่ย”
สัมผัสรุนแรงเร่าร้อน
หากเชื่องช้า ปลอบโยน จนหญิงสาวปรือตาขึ้นมอง สองมือกอดรอบลำคอ
ดึงรั้งให้มอบจูบอ่อนหวานยามรับเขาเข้ามาจนหมด
“จื๋อเหม่ย...ฮึก...ก็รัก...รักคุณ”
ถ้อยคำอ่อนหวนที่ทำให้หยางเซิงขบกรามแน่น ความต้องการกลายเป็นคลื่นลูกใหญ่
หากเขาก็ยังขยับอย่างเชื่องช้า ดูดซับความหวานอย่างใจเย็น
ทั้งที่สุขเสียจนอกเหมือนจะระเบิด
ฟึ่บๆ
แรงขับเคลื่อนขยับรุนแรงขึ้นทีละน้อย
ทีละน้อย เรียกเสียงครวญครางหวานๆ ที่ประสานไปกับเสียงเสียดสีของผิวเนื้อและเตียงนอนที่สั่นตามความร้อนแรงของคนด้านบน
“อึ้ก...ฮื่อ...คุณหยาง...เซิง...ฮื่อ...”
“จื๋อเหม่ย...อาห์...จื๋อเหม่ย”
ท่ามกลางเสียงเสียดสีของผิวเนื้อ
และความรักที่กำลังแสดงผ่านร่างกาย
เสียงทุ้มก็คำรามเรียกเพียงชื่อของหญิงสาวในอ้อมกอดไม่ขาด
สองมือก็กระชับร่างเนียนนุ่มแน่นราวกับบอกว่าจะไม่มีวันปล่อยหญิงสาวคนนี้อีกต่อไปแล้ว
ในวินาทีที่ความรักมาสุดปลายทาง
คลื่นรักก็พัดกระทบร่างของทั้งสอง ส่งขึ้นข้างบน ระเบิดพรู
ก่อนที่จะกลับมาพร้อมแรงหอบสะท้านที่กอดกระชับกันแน่น
สิ่งสุดท้ายที่จื๋อเหม่ยรับรู้ในช่วงคลื่นความสุขถาโถมคือถ้อยคำของคนที่รักหมดหัวใจ
“ผมรักคุณ
จื๋อเหม่ย”
..............................................................
คิดเห็นอย่างไร
บอกกันได้ที่
ขอบคุณค่า ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น