NC
ดวงดาว_10
ฝ่ามือแข็งแรงลากไล้ผ่านท้องน้อยจนสัมผัสได้ถึงความเกร็งสะท้านของฮยอกแจ
แล้วฮันคยองก็ปลดกางเกงขาสั้นของร่างน้อยลงไปที่ข้อเท้าเรียวแล้วถอดมันออก
กางเกงชั้นในถูกถอดออกไปต่อจากนั้น
จนเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าที่นอนทอดร่างตัวแข็งทื่ออยู่แบบนั้น
เมื่อถอดเสื้อผ้าคนตัวเล็กออกมาจนหมดแล้ว
ฮันคยองก็ผละออกห่างอีกนิด
เพื่อกวาดมองให้ทั่วร่างกายขาวผ่องที่แทบไม่เหลือร่องรอยใดๆ อีกแล้ว
มีเพียงความขาวสะอาดตาและท่าทางราวกับเด็กน้อยไม่เคยผ่านมือใคร
“ยะ...อย่ามองฮะ”
ฮยอกแจได้แต่บอกเสียงสั่นสะท้าน เมื่อเนื้อตัวกำลังร้อนวูบวาบแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
แววตาของคุณฮันคยองแตกต่างจากทุกคนที่เคยทำร้ายเขา มันไม่ได้จาบจ้วง ไม่ได้หื่นกระหายราวสัตว์ป่า
มันอบอุ่น นุ่มลึก และมองไปทั่วร่างเขาราวกับกำลังสำรวจเท่านั้น
และนั่นทำให้ความร้อนวิ่งวูบขึ้นมาบนใบหน้า
แตกต่าง...สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้แตกต่างจากสิ่งที่เขาเคยเจอ
“ฮึ” ฮันคยองเพียงส่งเสียงหัวเราะในลำคอ
ทว่าดวงตาคู่คมกลับกวาดมองใบหน้าเรียวสวย แผ่นอกบอบบางที่ประดับด้วยหัวนมสีหวานที่กำลังชูชันขึ้นเพราะเครื่องปรับอากาศ
ไล่ลงมาที่เอวคอด
จนมาถึงส่วนอ่อนไหวแสนน่ารักที่เจ้าตัวกำลังพยายามหนีบขาเข้าหากันเพื่อปกปิดมันเอาไว้
เรียวขาขาวน่าลูบไล้ แล้วกลับมามองที่ใบหน้าสวยอีกครั้ง
การกระทำที่ฮยอกแจเคยคิดว่ามันชาชินไปแล้ว
แต่เขากลับเขินอายเหลือเกินเมื่ออยู่ต่อหน้าคนๆ นี้
“รู้ตัวมั้ยว่าเธอสวยแค่ไหน หืม”
ชายหนุ่มขยับมาคร่อมทับอีกครั้ง แล้วกระซิบริมหู
เสียงทุ้มต่ำแหบลงนิดที่ทำให้ร่างเล็กสั่นน้อยๆ ใบหน้าเรียวสวยส่ายไปมาเร็วๆ
“ผะ...ผมไม่สวยหรอกฮะ...ในเมื่อมัน...”
“อย่าไปคิดถึงมัน คิดถึงแค่ฉัน
จำแค่สัมผัสของฉันเท่านั้น เข้าใจมั้ย” ฮันคยองเอ่ยแทรกขึ้นมาทันที
ขณะที่ปลายนิ้วยาวกำลังลูบคลึงที่หัวไหล่มนอย่างเบาแรง
ใบหน้าคมคายก็ขยับไปกดปลายจมูกที่แก้มหอมเบาๆ
สัมผัสที่แสนอ่อนหวานจนคนได้รับใจสั่น
แม้ว่าภาพที่เคยเกิดขึ้นกับเขาจะแวบเข้ามาเป็นช่วงๆ
แต่ดวงตาคู่นี้กำลังดึงเขาให้อยู่กับเวลานี้มากที่สุด
“อ้ะ...ยะ...อย่า...”
ฮยอกแจสะดุ้งสุดตัว เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังขยับมาหมุนคลึงที่หัวนมสีหวานแผ่วเบา
ดวงตาคู่สวยหลับแน่นอย่างหวาดเกรง แต่คราวนี้ชายหนุ่มไม่คิดหยุด เขาตัดสินใจแล้วว่าจะทำให้ฮยอกแจลืมให้ได้ว่าเคยเกิดอะไรขึ้น
“เธอไม่สกปรกจำเอาไว้นะฮยอกแจ
เธอไม่ได้น่ารังเกียจเลยสักนิด” ฮันคยองบอก
ขณะที่ริมฝีปากกำลังกดจูบที่หัวไหล่มนอย่างเบาแรง
ปลายลิ้นร้อนก็ส่งมาเลียผิวเนื้อนุ่ม หมุนวนเป็นวงกลม
ปลุกเร้าเรือนร่างเล็กที่ไม่เคยสัมผัสกับความสุขจากรสสัมผัสให้รับรู้ว่ามันไม่น่ากลัว
“อ้ะ...” แผ่นท้องถึงกับหดเกร็งน้อยๆ
เมื่อฮันคยองดูดเม้มผิวเนื้อขาวให้พอเป็นรอยจาง
มือใหญ่ก็กำลังบีบคลึงเนินเนื้อขาวผ่องไปมา
ใช้ฝ่ามือนวดคลึงพอแตะต้องกับจุดไวสัมผัสตรงหน้าอกบาง แล้วค่อยใช้ปลายนิ้วสะกิดที่หัวนมนุ่มเบาๆ
“อย่า...อื้อ...อ้ะ...”
เพียงแค่ปัดผ่านแผ่วๆ ฮยอกแจก็สะดุ้ง
เสียงหวานที่ควรจะสั่นเพราะหวาดกลัวกลับสั่นพร่าอย่างชัดเจน
จนชายหนุ่มเปลี่ยนมาใช้ปลายนิ้วโป้งหมุนวนยอดอกสีหวานเป็นวงกลมอย่างเชื่องช้า
สัมผัสได้ถึงความแข็งชันที่กำลังสู้นิ้วของเขาจนมุมปากยกขึ้น
ใบหน้าคมคายก็ขยับมาหาจุดหมายที่ใกล้ที่สุด
สูดดมกลิ่นกายหอมของคนที่นอนเกร็งอยู่ตรงหน้า
ฟึ่บ
“อื้อ...อ้ะ...”
ฮยอกแจหลุดครางเสียงพร่า ร่างน้อยสั่นเพราะกำลังต่อสู้กับความหวาดกลัวที่เคยได้รับ
สัมผัสจาบจ้วงของพวกมันที่เคยขบเม้มอย่างไม่ปรานีเขาเลยสักนิด ทั้งที่มันเจ็บเหลือเกิน
แต่ทำไมเวลานี้เขากลับอยากแอ่นอกขึ้นให้คุณฮันคยองดูดเม้มมากกว่านี้และเลียมากกว่านี้
ทำไมมันทำให้รู้สึกดีจนเนื้อตัวกำลังร้อนวูบวาบเหลือเกิน
“อ๊า...อ้ะ...ฮึก...”
เสียงหวานยิ่งครวญครางหลุดจากปากที่เม้มแน่นจนขาวซีดเจือด้วยเสียงสะอื้นที่ทำให้ชายหนุ่มใช้ลิ้นละเลงลงบนยอดอกสีหวานมากยิ่งขึ้น
ตวัดเลียจนมันแข็ง แล้วเป่าลมพรูใหญ่ให้เสียงใสครางสะท้าน
แล้วก็กลับไปดูดเม้มมันราวกับเป็นขนมที่ต้องค่อยๆ กิน
มืออีกข้างก็เฝ้าสะกิดบีบขยี้เบาๆ มอบสัมผัสให้คนตัวเล็กที่บิดกายเร้า
ขณะเดียวกัน ฮันคยองที่รู้ว่าต้องค่อยเป็นค่อยไปที่สุด
เชื่องช้าให้ฮยอกแจปรับตัวได้ทันก็ได้แต่อดกลั้นความรู้สึกบางอย่างจากการได้แตะต้องร่างน้อย
ปลายลิ้นร้อนที่กำลังแตะความชูชันที่ดันมาสู้ลิ้นก็แทบทำให้ทนไม่ไหว
“อาห์...ฮึก...ฮือ...”
หากแต่เสียงครางปนกับเสียงสะอื้นก็ดึงสติให้ชายหนุ่มที่ไม่เคยคิดจะอ่อนโยนกับใครขนาดนี้ค่อยเป็นค่อยไปที่สุด
มือใหญ่อีกข้างก็ลูบไปทั่วเนื้อตัวเปลือยเปล่า
ลูบลงไปบีบขยำก้นนุ่มพอให้รู้สึกถึงแรงบิดเกร็ง
ริมฝีปากได้รูปผละไปดูดเม้มที่ยอดอกอีกข้าง
กดจูบจนเสียงดูดดึงผิวเนื้อประสานกับเสียงครางที่หลุดจากปากเล็ก
ขณะที่มือใหญ่อีกข้างก็ผละลงไปลูบไล้แก่นกายเล็กอย่างเบามือ ขณะเดียวกัน
ริมฝีปากร้อนก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม เสียงพรมจูบยิ่งดังไปทั่วห้อง
ฮันคยองจูบไปทั่วเรือนร่างเล็กๆ
ไม่ว่าจะเป็นหัวไหล่ แผ่นอก แผ่นท้อง แล้วก็จัดการพลิกร่างเล็กให้หันหลังให้
ลิ้นร้อนก็แทบจะไล้เลียทุกตารางผิวเพื่อลบเลือนสัมผัสที่เคยติดแน่นให้หลุดออกไป
ไล่ลงมาถึงสะโพกอวบอิ่มที่เต็มมือ
มือหญ่บีบขยำก้นนุ่มของคนที่ยอมให้เขาสัมผัสไปทั่วทุกที่
“อ้ะ...อาห์...อึ้ก...ฮึก...ฮือ...”
เสียงครวญครางหวานๆ ประสานไปกับเสียงร้องเบาๆ ของคนที่พยายามต่อสู้กับตัวเอง ทว่า
อารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจนพรั่งพร้อมไปทั้วร่างก็ทำให้ฮยอกแจได้แต่บิดตัวอย่างทรมาน
แก่นกายเล็กที่ควรจะไร้ความรู้สึกกลับชูชันขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
ร้อนผ่าวและฉ่ำชื้น
ความรู้สึกที่ทรมานปนสุขสมที่ร่างกายกำลังเรียกร้องเป็นครั้งแรก
“ฮื่อ...คะ...คุณฮันคยอง...ฮะ...อ้ะ...”
ฮยอกแจที่ถูกพลิกกลับมานอนหงายอีกครั้งปรือตาขึ้นมาเป็นครั้งแรก
มือเรียวที่พยายามยกปิดปากตัวเองก็สั่นระริก
เรียวขายาวขยับเบียดเข้าหากันเสียดสีแรงๆ
เพื่อดับอารมณ์ที่เขาเคยมองว่ามันน่ารังเกียจออกไป
“ผม...อื้อ...ฮึก...”
ฮยอกแจได้แต่ครางในลำคออย่างทำอะไรไม่ถูก
ความต้องการที่กำลังส่งไปทั่วทุกที่ของร่างกายทำให้เขาทำอะไรไม่ได้เลย
รู้เพียงว่าความหวาดกลัวของสิ่งที่พบเจอมากำลังจางหายไป แทนที่ด้วยความต้องการที่ไม่ว่าคุณฮันคยองแตะต้องตรงไหน
ร่างกายก็ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ
ดวงตาที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสก็กำลังจ้องมองใบหน้าคมคายตรงหน้าอย่างเว้าวอนขอร้องให้ช่วยเขาที
“ชะ...ช่วยผมนะ...ฮะ...ได้โปรด...ทำให้ผมลืมมันไปที...นะฮะ”
คำร้องขอที่ฮยอกแจมอบความเชื่อใจให้กับผู้ชายตรงหน้าหมดทุกอย่าง
จนชายหนุ่มชะงักไปเพียงครู่แล้วกลับมาประกบเรียวปากหอมหวานอย่างดูดดื่ม
สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นของผิวแก้มที่ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ความต้องการ
“อ๊าาาาา!!!” ฮยอกแจได้แต่สะดุ้งเฮือก
เมื่อมือใหญ่ขยับมากอบกำแก่นกายเล็กที่ขยับขยายของเขาไว้ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นน้อยๆ
เมื่อความเสียวซ่านปานจะขาดใจกำลังพุ่งเข้ามาในร่างแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ขณะที่รับรู้ได้ว่าชายหนุ่มกำลังแยกปลายเท้าเรียวให้ขยับกว้างออก แล้วแทรกกายไปอยู่ที่ระหว่างส่วนนั้น
เรียวขาขาวผ่องที่แยกกว้างออกกำลังเผยให้เห็นช่องทางสีหวานที่ปิดสนิทราวกับไม่เคยมีใครล่วงผ่าน
มันกำลังเต้นตุบราวกับเรียกร้องสัมผัสจนฮันคยองขยับไปให้ปลายลิ้นร้อนผ่าวแตะชิมเบาๆ
“อื้อ!! มะ...ไม่นะ...อย่า...อย่าเข้ามา...”
อยู่ๆ ฮยอกแจก็หวีดร้องลั่น ใบหน้าเรียวสวยส่ายไปมาแรงๆ
จนฮันคยองต้องผละออกมาจากช่องทางนั้น
ร่างเล็กที่เริ่มดิ้นรนหนีจากเขาทำให้ริมฝีปากได้รูปอ้าออกแล้วรับส่วนอ่อนไหวเข้ามาในโพรงปาก
มือใหญ่ล็อกขาขาวที่แยกออกกว้างเอาไว้แน่น
ฟึ่บๆๆ
แรงขยับที่รุนแรงที่ทำให้คนหวาดกลัวหมดหัวใจผ่อนคลายลง
ความเสียวกระสันเข้ามาแทนที่ จนมือเรียวจิกผ้าปูเตียงเอาไว้แน่น ดวงตาเบิกโพลง
ริมฝีปากได้แต่เผยออ้าออกปล่อยเสียงครวญครางให้หลุดจากเรียวปากสีระเรื่อ พร้อมกับน้ำใสๆ
ที่ไหลลงมาที่ขอบปาก
“อ้ะ...อื้อ...อ๊า...ฮึกๆ...มะ...ไม่ไหว...เสียว...อื้อ...”
ฮยอกแจแทบสำลักลมหายใจ
เรือนร่างเล็กได้แต่ขยับส่ายเข้าหาความเร่าร้อนรุนแรงของโพรงปากอุ่นอย่างทำอะไรไม่ได้
มีเพียงร่างกายที่ขยับเคลื่อนไปตามสัญชาตญาณ ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
ความทรงจำที่โหดร้ายก็ถูกแทนที่ด้วยความเร่าร้อนรุนแรงที่คุณฮันคยองปรนเปรอให้เขา
ฮันคยองยิ่งรูดรั้งให้คนตัวเล็กแรงขึ้น
ปลายนิ้วโป้งก็เพียงถูไถไปตามร่องหลืบแสนสวย
เรียกเสียงครวญครางและร่างที่กระตุกวูบของร่างเล็ก
จนรู้สึกได้ถึงสะโพกมนที่กำลังสวนเข้าตามแรงชักนำของเขา
นิ้วมือก็สัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำที่คนตัวเล็กปล่อยมันออกมา
ร่างกายของฮยอกแจพร้อม
แต่หัวใจยังไม่พร้อมไปไกลกว่านี้
“ฮื่อ...มะ...ไม่ไหว...ผม...อื้อ...เหมือน...จะ...ตาย...อ๊า...อ้ะอ๊า...แฮ่ก...”
เสียงหวานครางถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ ยามที่แก่นกายเล็กกำลังปลดปล่อยความต้องการเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่ายมากขึ้นเรื่อยๆ
มือเรียวได้แต่ทึ้งผ้าปูเตียงเต็มแรง เมื่อความอึดอัดกำลังจะถึงจุดปลดปล่อย
“อ๊าาาาาาาาาาา!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมาอย่างหมดแรง ดวงตาคู่สวยหลับแน่น
เมื่อความสุขสมที่ไม่เคยพานพบมาก่อนกำลังเข้าเล่นงานไปทั้งร่าง
ความอึดอัดแสนทรมานเมื่อครู่เบาสบายลง เนื้อตัวแทบไร้เรี่ยวแรง มีเพียงเสียงหอบหายใจราวกับวิ่งมาหลายกิโลเมตร
สัมผัสแสนสุขของร่างกายที่ได้รับจากผู้มีพระคุณ
และชะล้างความหวาดกลัวที่ร่างกายนี้เคยได้รับลงทีละน้อย
ฮันคยองผละจากส่วนอ่อนไหวขึ้นมามองใบหน้าเรียวสวย
ริมฝีปากกระตุกยิ้มอย่างพอใจ แล้วประกบจูบเข้ากับริมฝีปากเล็กๆ ที่เผยออ้ากว้างออก
ป้อนของเหลวสีขุ่นให้คนตัวเล็กที่ยังหลับตาแน่น แต่กำลังใช้ลิ้นเล็กๆ
เข้ามาเกาะเกี่ยว กลืนกินน้ำของตัวเองเข้าไปทีละน้อย
ชายหนุ่มคอยป้อนอย่างนั้นจนฮยอกแจกลืนกินมันไปจนหมด
มือใหญ่ก็สอดเข้าที่เอวเล็กแล้วกอดกระชับเอาไว้
“จำไว้นะฮยอกแจ เธอสะอาด เธอบริสุทธิ์กว่าทุกคนที่ฉันเคยเจอ”
..........................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น