วันอาทิตย์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556

NC Scent of love_30


NC Scent of love_30



            “อาห์...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังแผ่วๆ ในลำคอ เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังตวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นนุ่มแล้วดูดเบาๆ จนร่างเล็กสะดุ้งน้อยๆ มือเรียวที่กำอยู่กับตัวก็ถูกอีกฝ่ายดึงขึ้นมาคล้องลำคอแกร่งจนต้องกอดเอาไว้แน่น

            จูบที่ทำให้ร่างเล็กได้แต่ระทวยอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่าย...จูบที่คิบอมไม่ผละขึ้นมาง่ายๆ นอกจากตักตวงความหอมหวานให้มากขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำใสเริ่มไหลซึมลงมาที่ขอบปากของคนหน้าหวาน แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดหยุด นอกจากยิ่งส่งปลายลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นนิ่มจนแทบเป็นเนื้อเดียว

            “อาห์...” เสียงครวญครางดังแผ่วๆ จากปากสีระเรื่อ คลอไปกับเสียงจูบที่ยิ่งแนบสนิทกัน

            ฟึ่บ

            ขณะเดียวกัน ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาปลดกระดุมเสื้อนอนของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว จนคนที่กำลังหลงมัวเมาไปกับจูบร้อนผ่าวไม่รู้สึกตัว มือเรียวก็ยิ่งกำคอเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้มากยิ่งขึ้นราวกับระบายความร้อนในร่างกายของตัวเองออกไปบ้าง

            “อ้ะ!!” ดงแฮถึงกับเชิดหน้าขึ้นสูงในทันที เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังไล้วนที่แผ่นอกบอบบางอย่างเบามือ ใช้ปลายเล็บสั้นถูผิวเนื้อขาวผ่องจนความรู้สึกเสียวซ่านไหลพล่านไปทั่วกาย ริมฝีปากทั้งสองก็ยังประกบเข้าหากันอย่างที่ดงแฮก็คงไม่รู้หรอกว่าตัวเองเป็นฝ่ายตอบรับมากมายขนาดไหน

            เสียงจูบในเวลานี้ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง ก่อนที่คิบอมจะเลื่อนมือมาแตะต้องที่เนื้อนูนใต้ฝ่ามืออย่างอดใจไม่ไหว...ยอดอกนุ่มๆ ที่เพียงใช้ปลายลิ้นกลืนกินมันก็หวานล้ำจนแทบไม่สามารถหยุดกินมันได้

            “อ๊า!” ดงแฮครางเสียงพร่าผ่านลำคอระหง ดวงตาคู่สวยยิ่งหลับแน่น เมื่อรับรู้ถึงปลายนิ้วยาวที่กำลังเกลี่ยยอดอกเขาไปมา ความร้อนพุ่งวาบลงไปที่แก่นกายเล็กที่กำลังตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ความรู้สึกร้อนรุ่มวิ่งไปทั่วกาย ยิ่งปลายนิ้วยาวขยับถูกเนื้อตัวเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งห้ามตัวเองไม่ได้มากเท่านั้น

            ต้องการมากกว่านี้...สัมผัสของพี่หมอ

            ฟึ่บ

            “อ้ะ” ดงแฮลืมตาขึ้นมาทันที ในจังหวะที่คิบอมผละจากริมฝีปากนุ่มนิ่มจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่ติดออกมา มือใหญ่ก็ขยับไปกดเปิดโคมไฟที่หัวเตียงจนแสงสีส้มอาบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวผุดผาดที่ยามนี้ไม่มีกระดุมติดอยู่สักเม็ดเดียว เผยเนื้อตัวเปลือยเปล่าส่วนบนที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมเล็กๆ

            ดวงตาคู่คมมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล แล้วสบประสานกับดวงตากลมโตที่ยังตั้งตัวไม่ทัน ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ขยับไปกดจูบที่แก้มนุ่มหลายๆ ที เสียงทุ้มก็เอ่ยกระซิบริมหู

            “จูบเดียวที่ปากนะครับ แต่ส่วนอื่นไม่นับ”

            ฟึ่บ

            “อ๊า!...พะ...พี่หมอ...” ดงแฮถึงกับร้องออกมาทันที เมื่อยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากเถียงคนตรงหน้า ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาเกลี่ยยอดอกเขาเล่นทั้งสองข้าง ปลายนิ้วรัวสะกิดลงไปเร็วๆ ริมฝีปากอุ่นๆ ก็กำลังสูดดมความหอมหวานของข้างแก้ม แล้วไล่ไปที่ซอกคอขาวที่น่าขบเม้ม

            “ครับ...คนสวย...” เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบตอบคำ ขณะที่ยังไล้วนกับเม็ดเล็กๆ กลางอกจนทำให้คนหน้าหวานได้แต่กัดปากตัวเองแน่น เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ อย่างไม่สามารถหยุดยั้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้แล้ว มันร้อนไปหมดทั้งยังรู้สึกดีเกินกว่าจะหยุดมันลง

            พรึ่บ

            “อืม...อื้อ...” ดงแฮร้องเบาๆ ในลำคอ เมื่อฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างดึงมือเล็กให้ยกสูงขึ้นเพื่อจับกับหมอนใบนุ่มเอาไว้ เปิดเผยเนื้อตัวให้อีกฝ่ายแตะชิมอย่างไร้อะไรมาขัดขวาง

            “จับไว้แบบนี้นะครับ...” คิบอมบอกเสียงพร่า ยามที่มือทั้งข้างยังยังไล่สะกิดหัวนมนิ่มๆ สีหวานที่กำลังแข็งชันขึ้นมาสู้กับปลายนิ้วของเขา ดวงตาคู่คมก็จับจ้องมันไม่วางตา ริมฝีปากก็กดจูบที่เนินเนื้อขาวแล้วเม้มให้พอเป็นรอยจาง

            “นิ่มจังเลยครับ คนสวย” คิบอมพึมพำเบาๆ ให้คนที่กัดปากตัวเองแน่นเพราะความร้อนที่วิ่งวูบวาบไปทั่วร่างเชิดหน้าขึ้น แผ่นอกบอบบางก็บิดไปมานิดๆ เมื่อมือใหญ่ทั้งบีบ ทั้งคลึง ทั้งสะกิดอย่างไม่ปล่อยให้ว่างเว้น เสียงครางผะแผ่วก็หลุดรอดออกมาเรื่อยๆ ความอายไม่มีอยู่ในความคิดของคนหน้าหวานแล้ว นอกจาก...อยากให้พี่หมอแตะต้องมากกว่านี้

            อยากถูกสัมผัสมากกว่านี้

            “อ๊าาา...พะ...พี่หมอ ยะ...อย่า...ฮื่อ...” ดงแฮร้องเสียงพร่าหวาน ยามที่คิบอมขยับไปใช้ปลายลิ้นร้อนไล้เลียหัวนมสีสวยไปมาอย่างเชื่องช้า หมุนวนจนมันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสๆ อย่างที่พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบให้ทำอย่างนี้ ริมฝีปากก็ขบเม้มเบาๆ อย่างหยอกล้อ ให้คนตัวเล็กบิดกายเร่า ขยับส่ายไปมาอย่างทรมานกับรสสัมผัส

            ขณะเดียวกัน ตุ่มเนื้อเล็กๆ ในโพรงปากอุ่นก็ทำให้คิบอมหลงใหลจนยิ่งดูดกลืนให้มันแข็งตึง ทั้งยังใช้ปลายลิ้นขยี้ไปมาให้เสียงใสยิ่งครางเสียงเครือ

            ฟึ่บ

            มือใหญ่อีกข้างเลื่อนไปดึงกางเกงนอนตัวใหญ่ลงไปที่ข้อขาขาวอย่างง่ายดาย แล้วจัดการขยับมาถอดเสื้อตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม ขยับไปทำแบบเดียวกันอีกข้างหนึ่งให้ดงแฮหลุดเสียงครวญครางอย่างที่รู้ว่าคนตัวเล็กจะปฏิเสธเขาไม่ได้แล้ว

            “อ้ะ...อ่า...พี่หมอ...พี่..” ดงแฮเชิดหน้าน้อยๆ เนื้อตัวที่ร้อนแทบระเบิดทำให้เขาอยากปลดปล่อยเหลือเกิน แก่นกลางลำตัวของเขาเวลานี้ก็ร้อนแทบไหม้ ยิ่งอีกฝ่ายแตะต้องมาตรงไหนก็ราวกับแตะต้องส่วนอ่อนไหว...มันรู้สึกดีเกินกว่าจะร้องขอให้หยุด

            ใบหน้าคมคายขยับลงมากดจูบที่แผ่นท้องขาวผ่องแล้วดูดเม้มแรงๆ จนรู้สึกถึงแรงกระตุกของร่างเล็กที่ยังกำหมอนใบนุ่มเอาไว้แน่น ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำด้วยน้ำใสเปิดปรือขึ้นมองเพดานด้านบน แต่ดงแฮไม่รับรู้ภาพที่เห็น มีเพียงสัมผัสที่แตะต้องไปทั่วกายเท่านั้น

            “อ๊าาาาา!!! พะ...พี่หมอ...ฮื่อ...” เสียงหวานหวีดร้องออกมาเสียงดัง เมื่ออยู่ๆ คนตัวโตก็ใช้ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบลงที่แก่นกายเล็ก ความเสียวกระสันวิ่งวาบไปทั่วร่าง สะโพกมนแอ่นลอยเหลือผืนเตียง ใบหน้าเรียวสวยก้มลงมองคนที่กำลังทรมานเขาอยู่

            ความรู้สึกที่อัดแน่นจนแทบจะระเบิดพรูออกมาให้ได้ มากกว่าวันนั้นในห้องน้ำเสียอีก

            “พะ...พี่หมออย่า...ฮื่อ...เสียว...ดงแฮเสียว...” ร่างเล็กบอกขณะที่สะโพกมนก็บิดเร้าไปมาน้อยๆ แต่แทนที่คิบอมจะหยุด ชายหนุ่มกลับยิ่งเร่งจังหวะให้คนตัวเล็กเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนเสียงหวานครางระงมไปทั่วห้อง มือเรียวส่ายไปตามผ้าปูเตียงแล้วทึ้งมันขึ้นมาราวกับหวังระบายอารมณ์

            ฟึ่บ

            คิบอมดึงขาเรียวให้แยกกว้างออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะขยับใช้ปลายนิ้วถูไปมาที่ช่องทางอุ่นร้อนจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก

            “พะ...พี่หมอฮะ...ฮื่อ...” คนหน้าหวานกัดปากแน่น ยามที่รู้สึกถึงปลายนิ้วที่กำลังจะสอดแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้า ขณะที่แก่นกายเล็กยังถูกอีกฝ่ายดูดอมอยู่อย่างนั้น

            “จะ...เจ็บ...อ้ะ...แต่...อย่าหยุดนะ...อึ้ก...” ความสุขสมที่มาพร้อมกับความเจ็บเสียดของช่องทางด้านหลัง ทำให้ดงแฮอ้าเรียวขาขาวกว้างมากขึ้น ให้อีกฝ่ายที่ค่อยๆ ดันนิ้วเข้ามาจนสุด ใบหน้าสวยยิ่งฉายชัดถึงแรงอารมณ์

            “ฮ้า...แฮ่ก...ระ...แรงอีก พี่หมอ แรงอีก...” เสียงหวานบอกแทบไม่เป็นภาษา ยามที่จุดหมายปลายทางกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนคนตัวโตจัดการใช้ริมฝีปากรูดรั้งแรงมากขึ้น ขณะที่มือยังคงเนิบนาบกับการสอดแทรกเข้าไปทีละนิ้วทีละนิ้วเท่านั้น

            “ฮึกๆ...อื้ออออออออ!!” ดงแฮกระตุกร่างแรงๆ ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในโพรงปากร้อนจนหมดทุกหยาดหยด ดวงตาคู่สวยก็หรี่ปรือขึ้น ทั้งที่ขาเรียวยังแยกออกกว้าง เมื่อปลายนิ้วมือทั้งสามของคิบอมยังฝังทิ้งค้างอยู่ในนั้น

            “พะ...พี่หมออย่ากิน...แฮ่ก...นะ...” ดงแฮร้องห้ามเสียงแผ่ว เมื่อชายหนุ่มใช้อีกมือปาดน้ำขุ่นออกไปจากริมฝีปาก จนคนตัวโตที่กำลังตาวาววับโน้มตัวเข้ามาใกล้

            ฟึ่บ

            “อ้ะ” ดงแฮได้แต่เปิดปากขึ้น เมื่อคิบอมประกบจูบลงมา ทั้งยังส่งผ่านน้ำรักของเขาให้เขาได้กลืนกินบ้าง

            “แค่กๆ...อื้อ...” รสชาติปร่าๆ ที่ดงแฮได้แต่สำลักออกมาเบาๆ แต่ก็ยังยอมรับปลายลิ้นร้อนที่เข้ามาตวัดเกี่ยวกับลิ้นนิ่มของเขา

            “ทำไมจะกินไม่ได้ล่ะ หวานออกเหมือน...ช็อกโกแลตเหลวเลย” คิบอมบอกเสียงแหบพร่าที่สั่นประสาทของคนที่เพิ่งปลดปล่อยอารมณ์ไป ทว่ายังไม่ทันที่ดงแฮจะค้อนให้ นิ้วยาวที่ยังทิ้งค้างอยู่ในร่างของเขาก็ควานไปทั่วผนังนิ่ม

            “อ้ะ...พะ...อื้อ...” ดงแฮกัดปากตัวเองแน่น เมื่อแรงเสียดสีจากด้านหลังกำลังทำให้เขาทนไม่ไหว ความต้องการแล่นพล่านเข้ามาในอกอีกครั้ง ยิ่งดวงตาคู่สวยได้ก้มลงมองช่วงล่างของตัวเองที่แยกปลายเท้าเสียกว้าง ช่องทางด้านหลังกำลังขมิบถี่รับสัมผัสของคนตรงหน้า...ความต้องการก็ก่อเกิดขึ้นมาอย่างง่ายดาย

            “อ้ะๆ...อ๊า!!! พะ...พี่หมอ อย่าแกล้ง...ฮื่อ...อ้ะอ๊า” ดงแฮถึงกับหวีดร้องลั่น เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังเน้นย้ำที่จุดหนึ่งในร่าง แล้วไม่เพียงแต่เน้นเท่านั้น ยังกระแทกเข้าไปแรงๆ จนร่างทั้งร่างร้อนระอุด้วยไฟราคะ ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วสรรพางค์กาย

            “ขอพี่สิครับ”

            “พะ...พี่หมอ ช่วยดงแฮ..อึ้ก...ช่วยด้วย...ดงแฮตะ..ต้องการ...” ความต้องการที่มากเสียจนพอคิบอมเอ่ยปาก คนตัวเล็กก็ร้องขออย่างลืมอาย มีเพียงเรือนร่างเล็กที่พยายามเบียดกายเข้าชิดอีกฝ่ายเท่านั้น

            เสียงร้องครวญครางหวานๆ ที่ทำให้คนมีความอดทนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว

            ฟึ่บ

            “ดงแฮครับ รู้มั้ยว่าสวยขนาดไหน” คิบอมดึงปลายนิ้วออกมาทีเดียว ดวงตาคู่คมมองช่องทางร้อนผ่าวตรงหน้าที่กำลังขมิบถี่ มือใหญ่ก็ดึงกางเกงนอนของตัวเองไปให้พ้นทาง

            หมับ

            “พะ...พี่หมอ” ดงแฮร้องอย่างตกใจ เมื่อมือใหญ่จับมือเขามาวางแปะที่แก่นกายใหญ่ ทั้งยังบังคับให้ขยับรูดขึ้นลงแรงๆ ความร้อนผ่าวที่อยู่ใต้ฝ่ามือทำให้คนหน้าหวานทั้งเกรงกลัว ทั้งตกใจ แต่แฝงด้วยความอยากรู้อยากเห็น

            “อาห์...แบบนั้น....อืม...” คิบอมคำรามออกมาอย่างพอใจ เมื่อมือน้อยกำลังขยับให้เขาอย่างไม่ต้องบังคับ ใบหน้าและเสียงที่บ่งบอกถึงความพอใจที่ทำให้ดงแฮร้อนวูบวาบไปหมด เนื้อตัวกำลังร้องบอกว่า...ต้องการพี่หมอมากเหลือเกิน

            ฟึ่บ

            “อื้อ...อ๊า...พี่หมอ...ฮื่อ...” จากนั้น ดงแฮก็ถึงกับหวีดร้องออกมาดังลั่น เมื่อมือใหญ่ที่วางทับมือของเขาอยู่กำลังบังคับให้เขาเอาแก่นกายใหญ่มาจ่อที่ช่องทางอุ่นร้อนของตัวเอง ความใหญ่โตที่กำลังเสียดสีปากทางเข้าและค่อยๆ ดุนดันเข้ามา ทำให้ดงแฮกัดปากจนเจ็บ

            “จะ...เจ็บ...พี่หมอ ดงแฮเจ็บ...” เสียงใสที่ร้องบอก แต่มือเรียวกลับพยายามให้แก่นกายใหญ่ฝังร่างเข้ามาในตัวมากยิ่งขึ้น จนคิบอมคว้ามือทั้งสองข้างมาโอบรอบลำคอแกร่ง จากนั้นก็เป็นฝ่ายควบคุมดุนดันเข้าไปจนสุด

            “ไม่เป็นไรนะ...” เสียงทุ้มที่กระซิบปลอบใจ หากแต่ยังไม่ทันที่ดงแฮจะตั้งตัวทัน

            หมับ

            ฟึ่บๆๆๆ

            “อ๊าาาาาาา!!! พี่หมอบ้า!!...อึ้ก...เจ็บ..อ้ะอ๊า...” ดงแฮถึงกับผวากอดรอบลำคอแกร่งมั่น  เมื่อคิบอมดึงกายออกเกือบสุดแล้วก็กระแทกเข้ามาเต็มแรง ความเจ็บปวดที่ทำให้น้ำตาหยดใสไหลซึมที่หางตา แต่ก็แฝงด้วยความสุขสมที่ทำให้สะโพกมนยิ่งส่ายร่อนไปมา เสียงหวานครวญครางไม่ขาดสาย

            เสียงหวานๆ ที่ทำให้คิบอมยิ่งซุกหน้าเข้ากับซอกคอหอม ชิมรสช็อกโกแลตชิ้นนี้อย่างถึงใจ เรือนร่างช่วงล่างขยับส่ายเข้าหารัวแรงอย่างไม่อาจจะเก็บกักอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว มือใหญ่ก็เลื่อนไปจับที่ก้นนุ่มบีบขยำแรงๆ แล้วเปิดทางให้กับแก่นกายใหญ่ที่สอดลึกเข้าไป

            “อาห์...ซี๊ดด ดงแฮครับ...แน่น...แน่นมาก...อย่างนั้น...” คิบอมคำรามชิดผิวเนื้อนุ่ม ขณะที่ดงแฮก็ยิ่งปัดป่ายมือไปตามแผ่นหลังกว้าง ความสุขสมที่กำลังเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด ทำให้สะโพกมนเริ่มขยับตอบรับแรงกระแทกที่เข้ามา ช่องทางนุ่มบีบกระชับเข้าหากันแน่น

            “อ้ะ...ฮื่อ...พะ...พี่หมอ...เสียว...ดงแฮเสียว...อึ้ก...จะตายแล้ว...ระ...แรงไป...แล้ว...” ดงแฮส่ายสะบัดหน้าแรงๆ เมื่อความร้อนผ่าวกำลังสอดเข้ามาในร่างไม่มีหยุด มือเรียวก็ขยับไปทึ้งผ้าปูเตียงเพื่อหวังระบายความต้องการที่มากเสียยิ่งกว่าที่คิบอมทำให้ตอนแรก

            เวลานี้ร่างกายแทบระเบิดเป็นจุณกับความเร่าร้อนที่ได้รับ

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!!” แต่แล้ว คนหน้าหวานก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เสียงหวานครางลั่น เมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายใน จังหวะที่คนตัวโตพลิกร่างเขาขึ้นมานั่งด้านบน ใบหน้าคมคายก็ซุกเข้ากับข้างแก้ม

            หมับ

            “ฮื่อๆ...อึ้ก...ลึกจัง...” ฝ่ามือใหญ่จับเข้าที่สะโพกเล็กแล้วช่วยยกให้คนไม่เคยยกร่างขึ้นแล้วขย่มลงมาเสียมิดด้าม เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้อง มือเรียวก็รีบจับเข้าที่ไหล่แกร่งเพื่อพยุงตัว เวลานี้ แม้ดงแฮจะไม่รู้ว่าควรทำยังไง แต่สัญชาตญาณของร่างกายก็ทำให้สะโพกกลมขย่มลงแรงๆ เพื่อหวังระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานี้

            “อย่างนั้นครับ ดงแฮ อาห์...อย่างนั้น...” เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบริมหู ทำให้คนฟังยิ่งขย่มกายลงมาแรงขึ้น สวนกับชายหนุ่มที่สวนกายขึ้นไป มือใหญ่ก็บีบขยี้ยอดอกสีหวานจนเสียงครวญครางดังไม่ได้ขาด แก่นกายเล็กที่ฉ่ำไปด้วยน้ำขุ่นก็ถูไถกับแผ่นท้องแกร่ง

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องประสานไปกับเสียงครวญครางของคนทั้งคู่

            “มะ...ไม่...ไหวแล้ว...ฮื่อ...อึ้ก...อ๊าาาาาาาาาา!!!!!!” เสียงหวานหวีดร้องออกมา ดวงตากลมโตปิดแน่น ยามที่เห็นดวงดาวพราววิบวับอยู่ใต้เปลือกตา ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่งอีกครั้ง

            หมับ

            “อ้ะ...ฮื่อ...อึ้กๆ...” แต่ก่อนที่ดงแฮจะฟุบหน้าลงกับไหล่แกร่ง คิบอมก็รวบเอวเล็กขึ้นแล้วขยับสวนกายขึ้นด้านบนแรงๆ จนเนื้อตัวของคนหน้าหวานสั่นสะท้าน แรงกระแทกที่ถี่ยิบพร้อมกับเสียงคำรามที่ดังชิดอยู่ริมหู

            “อืมมมมมมมมมมมม” ไม่นาน คิบอมก็กระแทกกายเข้ามาครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมดสิ้น

            ตุบ

............................................................

ต่ออีกนิดที่นี่ค่า


ขอบคุณมากค่ะ ^^

1 ความคิดเห็น: