วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2556

NC Children The Twin_22


 NC Special Children_22




            สัมผัสอุ่นชื้นแตะแนบเข้าที่กลีบเนื้อสีสด ขณะที่แฮอันก็ทำได้เพียงแหงนเงยหน้าขึ้นรับสัมผัสแสนวาบหวามที่เขาบรรจงมอบมันมาให้ เกลียวลิ้นชื้นส่งมาไล้เลียแตะชิมความหวานฉ่ำของริมฝีปากบนและล่าง ก่อนที่จะกดสอดเบาๆ ราวกับขอทางให้หญิงสาวเปิดปากรับความเร่าร้อนที่แสนหวานเข้ามาภายใน

            ฟึ่บ

            “อืม...” กังยูดันร่างของแฮอันเบาๆ จนแผ่นหลังขาวเนียนก็แนบเข้ากับผนังห้องน้ำ อีกทั้งเรือนกายสูงใหญ่ยังขยับเข้ามาแนบชิดจนเนื้อตัวทั้งสองขยับเสียดสีกัน เกลียวลิ้นร้อนผ่าวยิ่งตวัดเกี่ยวความหอมหวานภายในจนเสียงหวานครวญครางแผ่วเบา ที่ปลุกเร้าความต้องการในกายของชายหนุ่มให้ลุกโชนมากยิ่งขึ้น

            จูบร้อนที่คราวแรกอ่อนหวาน แต่มันกำลังทวีความร้อนแรงมากขึ้นทุกที จนหญิงสาวทำได้เพียงส่งปลายลิ้นมาเกี่ยวพันแลกเปลี่ยนน้ำหวานในโพรงปากจนเสียงจูบสะท้อนไปทั่วห้องน้ำกว้าง

            “อ้ะ กะ...กังยู...” แฮอันหอบหายใจสะท้านเรียกชื่อชายหนุ่มตรงหน้า ใบหน้าสวยหวานเอียงคอน้อยๆ ยามที่ริมฝีปากแสนร้ายกาจกำลังพรมจูบที่แก้มนวลเนียน แล้วปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ตวัดเลียผิวแก้มนุ่มจนทำได้เพียงสะดุ้งน้อยๆ ช่องท้องรู้สึกเหมือนมีคลื่นลูกเล็กปั่นป่วนอยู่ภายใน

            “ฉันชอบให้เธอเรียกชื่อฉันแบบนี้...แฮอัน” เสียงทุ้มพร่ากระซิบบอก ยามที่ฝ่ามืออบอุ่นที่ประคองแก้มนุ่มกำลังลูบไล้ไปทั่วเรือนกายขาวที่ขึ้นสีระเรื่อ เข้าฟอนเฟ้นที่เนินสะโพกอิ่มเต็ม ริมฝีปากร้อนก็เข้าซุกไซ้ที่ซอกคอขาวอย่างอดใจไม่อยู่

            “อ้ะ...อืม...” แฮอันเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ เรือนร่างแสนสวยก็ขยับเข้าเสียดสีกับผิวเนื้ออุ่นร้อนโดยไม่รู้ตัว รู้เพียงว่าคลื่นอารมณ์ปรารถนาที่ได้รับจากชายหนุ่มกำลังทำให้เธอร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว เสียงครวญครางหวานๆ ที่ทำให้กังยูขยับขึ้นไปมอบจูบร้อนผ่าวให้กับหญิงสาวอีกครั้ง มือใหญ่ก็เฝ้าฟอนเฟ้นเนื้อตัวนุ่มนิ่ม บีบคลึงจนขึ้นรอยแดง ริมฝีปากร้อนก็ไต่ระไปตามผิวเนื้อที่ชื้นไปด้วยหยดน้ำใส

            ซ่า ซ่า

            สายน้ำอุ่นยังดังต่อเนื่องแต่กลับไม่มีใครสนใจแม้จะปิดมัน เมื่อทั้งสองกำลังหลงใหลอยู่ในรสเสน่หาของกันและกัน ผิวเนื้อร้อนระอุยิ่งแนบชิดเสียดสีเข้าหากันอย่างร้อนแรง ก่อนที่แฮอันจะผวาเฮือก เสียงหวานหลุดลอดออกมาจากลำคอ เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้

            “ฮื่อ...กังยู...อาห์...” คนหน้าหวานหลับตาแน่นอย่างขลาดเขิน เนื้อตัวกระตุกน้อยๆ กับฝ่ามือใหญ่ที่เฝ้าเคล้นคลึงทรวงอกอิ่ม แล้วร่างบอบบางก็ต้องสะดุ้งสุดตัว มือเรียวที่ถูกเขาจับกำเอาไว้เหนือหัวยิ่งบีบกันแน่น เมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนกำลังปาดไล้ที่ยอดอกสีระเรื่อแผ่วเบา

            “กะ...กังยู...อ้ะ...ฉัน...ฮื่อ...” แฮอันหลับตาแน่นหอบหายใจสะท้าน เมื่อคนตัวโตกำลังครอบริมฝีปากลงมาบนทรวงอก ปลายลิ้นร้อนไต่ระไปตามส่วนฐาน...

            “อาห์...กังยู...กังยู...ยะ...อย่า...อื้อ...” หญิงสาวครวญครางแทบไม่เป็นภาษา เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังละเลงลงบนส่วนนุ่มนิ่มที่กำลังแข็งตึงจนเจ็บนิดๆ ทว่า ความรู้สึกหวิวไหวกลับมีมากยิ่งกว่าจนหญิงสาวทำได้เพียงบิดกายน้อยๆ อย่างเสียวซ่านในอารมณ์

            ฟึ่บ

            จากนั้น ร่างบอบบางก็ยิ่งสะดุ้ง เมื่อคนตัวโตกำลังดันเข่าเข้ามาสอดแทรกระหว่างขาเรียวทั้งสองข้างแล้วดันกายเข้ามาจนชิด ให้ส่วนอ่อนไหวแนบเข้ากับต้นขาแข็งแกร่ง ขณะที่แก่นกายใหญ่ที่ร้อนผ่าวก็แนบเข้าที่เนินสะโพกอิ่ม ดวงตาคู่สวยยิ่งหลับแน่น เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงเสียดสีที่ทำให้เธอกำลังทนไม่ไหว

            “กังยู...ฉัน...อื้อ!!!” หญิงสาวร้องออกมาเบาๆ ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำแห่งแรงอารมณ์ลืมขึ้นทันควัน เนื้อตัวกระตุกแรงๆ ทั้งยังรู้สึกเหมือนมีไฟฟ้าแล่นแปลบปลาบไปทั่วร่าง ส่วนอ่อนไหวหดเกร็ง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสอดแทรกเข้าระหว่างเรียวขาขาวผ่อง สัมผัสความชื้นแฉะที่บ่งบอกความต้องการของเธอ

            “อาห์...ฉัน...อื้อๆ...กังยู...” แฮอันบิดกายเร้า ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่านรัญจวนใจกับปลายนิ้วยาวที่กำลังหมุนคลึงปุ่มเนื้ออย่างเชื่องช้า ใบหน้าสวยบิดเบ้ด้วยแรงอารมณ์ ริมฝีปากเผยอออกเปล่งเสียงครางสะท้านทั่วห้องน้ำกว้าง

            ฟึ่บ

            “กังยู!! อาห์...อึ้ก...” หญิงสาวบิดมือจากการเกาะกุมแรงๆ เมื่อความเสียดเสียวกำลังเข้าเล่นงานตั้งแต่ปลายประสาท เมื่อปลายนิ้วร้อนกดสอดเข้าไปในช่องทางอ่อนหวานที่บีบเกร็ง ซึ่งชายหนุ่มก็ดึงมือเรียวทั้งสองข้างมาคล้องลำคอแกร่ง ดวงตาคู่คมยิ่งวาววับด้วยแรงอารมณ์

            ยิ่งได้เห็นใบหน้าหวานที่สุขซ่านไปกับสัมผัสของเขา เขาก็อยากครอบครองหญิงสาวเสียเดี๋ยวนี้

            “แฮอัน เธอกังวลอะไร บอกฉันสิ”

            “อ้ะ...อื้อ....กังยู...ฮื่อ...มะ...ไม่มีอะ...อาห์...” กังยูโน้มตัวชิดกับพวงแก้มนิ่ม เสียงทุ้มฉายแววคาดคั้นที่ทำให้เรือนร่างงดงามที่กำลังบิดตัวน้อยๆ อย่างสุขสมปนทรมานกับปลายนิ้วยาวที่กดสอดเข้ามาส่ายหน้าแรงๆ หัวสมองแทบคิดอะไรไม่ออก มีเพียงชายหนุ่มอยู่ในห้วงคำนึง

            ฟึ่บๆ

            “อ๊า...กังยู...ฮื่อ...ยะ...อย่า...อาห์...ฉัน...” หญิงสาวยิ่งเปล่งเสียงครวญคราง มือเรียวป่ายปัดไปตามแผ่นหลังกว้าง ใบหน้าสวยซุกเข้ากับลาดไหล่แกร่งกับแรงสอดแทรกที่เร่งเร้าจังหวะรุนแรงขึ้น

            “ว่าไง บอกผมหน่อยสิครับ...แฮอัน...คิดอะไรอยู่...” กังยูถามเสียงพร่า ขณะที่ปลายนิ้วยาวก็กำลังทำหน้าที่ทรมานหญิงสาวใต้ร่างที่กระตุกร่างแรงๆ ส่งปลายนิ้วโป้งมาหมุนคลึงปุ่มเนื้อที่บัดนี้ชื้นแฉะเป็นจังหวะหนักหน่วง เร่งเร้าหญิงสาวทุกทางจนคนที่กัดปากแน่นทำได้เพียงส่ายหน้าไปมาแรงๆ

            “ฉัน...ฉันแค่...อ้ะๆ...กลัว...คุณยาย...อ๊า...ว่า...อึ้ก กังยู!!!” หญิงสาวถึงกับผวาเฮือก ขาเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นรัดที่สะโพกสอบของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น มือเรียวทั้งสองข้างจิกเกร็งลงบนแผ่นหลังกว้าง เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดย้ำเข้ามาถี่ๆ และนั่นก็ทำให้ความคิดในใจหลุดลอดออกมาอย่างง่ายดาย

            ความกังวลที่ชายหนุ่มนึกอยากรู้มาตลอดมาทั้งวัน และนั่นก็ทำให้ใบหน้าคมคร้ามยกขึ้นเป็นรอยยิ้มพึงใจที่ได้รู้ในสิ่งที่ต้องการ ก่อนที่ดวงตาคมจะวาววับ ยามมองใบหน้าที่แดงจัด ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดที่ซอกคอเขา อีกทั้งแฮอันยังไม่รู้ตัวเลยว่าขยับตัวมายั่วเย้าอารมณ์เขามากแค่ไหน

            เมื่อรู้แล้วก็ถึงเวลาทำสิ่งที่ตัวเองต้องการเสียที





ต่อจาก NC ช่วงแรก


            “อื้อ!!” สิ้นความคิดของคนตัวโต กังยูก็เป็นฝ่ายกดแนบริมฝีปากที่เรียวปากฉ่ำหวานอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับลูบไล้ไปทั่วเรือนกายนุ่มนิ่มอย่างไม่เว้นจังหวะให้หญิงสาวได้หายใจ จนแฮอันทำได้เพียงกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสต่อจากนี้

            เรือนร่างของทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างเร่าร้อนรุนแรง ไม่มีใครสนใจว่าที่นอนกำลังชื้นไปด้วยหยดน้ำ มีเพียงความปรารถนาในตัวอีกฝ่ายเท่านั้น เกลียวลิ้นร้อนผ่าวยิ่งตวัดเกี่ยวเข้าหากันจนน้ำใสไหลซึมที่ขอบปากสีระเรื่อ มือใหญ่ยิ่งลูบไล้บีบคลึงไปทั่วเนื้อตัวของอีกฝ่ายอย่างรุนแรง

            ฟึ่บ

            เรียวขาขาวถูกดึงรั้งขึ้นชันอยู่บนที่นอน โดยที่คนขลาดเขินก็หลับตาแน่น

            “อ้ะ...อ๊า...กังยู...”

            “ขอฉันสิ...” แฮอันที่ครวญครางเสียงสั่นสะท้านกับความใหญ่โตที่เสียดสีกับความอ่อนหวานของเธอ สะโพกอิ่มบิดเกร็งน้อยๆ ก่อนที่เสียงของคนขี้แกล้งจะดังขึ้นเหนือหัว ให้ใบหน้าเรียวสวยส่ายไปมาแรงๆ ฟันคมกัดริมฝีปากอิ่มแน่น

            “อ๊า..กังยู...”

            “ขอฉันสิคนดี” เสียงทุ้มยังเน้นย้ำคำเดิมทั้งยังจงใจขยับถูไถส่วนใหญ่โตไปตามความอ่อนหวานแรงๆ จนหญิงสาวบิดกายเร้า ใบหน้าสวยยิ่งเชิดรั้งขึ้นด้วยแรงอารมณ์

            “ได้โปรด...กังยู...ได้โปรด...เข้ามา...เข้ามาที...ฉันต้องการ...อ๊าาาา!!!” แฮอันถึงกับผวาขึ้นมาทั้งตัว เมื่อท่อนเนื้อร้อนผ่าวกำลังกดสอดเข้ามาอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ความเสียดเสียวเข้าเล่นงานตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า มองเห็นเพียงดวงตาสีเข้มที่ลอยเด่นอยู่เหนือร่าง...ดวงตาที่ทำให้เธอยิ่งอ้าเรียวขาขาวออกกว้างให้เขาอย่างยินยอม

            “อาห์...แฮอัน...เธอกำลังทำให้ฉันคลั่ง...” กังยูคำรามเสียงต่ำ เมื่อความอ่อนนุ่มกำลังโอบรัดส่วนแข็งแกร่งของเขา ดวงตาคมยิ่งมองเพียงใบหน้าแสนสวยที่แดงก่ำ เรียวปากสีระเรื่อเผยอออกเปล่งเสียงครางอย่างสุขสม

            แฮอันคงไม่รู้เลยว่าตอนนี้กำลังทำหน้ายังไง...ใบหน้าแสนสวยที่ยั่วยวนอารมณ์ของเขายิ่งกว่าชายหญิงคนไหนที่ทำได้

            ฟึ่บ

            “อ๊า...กังยู...กังยู...อ้ะๆ...ฮื่อ...” หญิงสาวผวามากอดรัดร่างสูงแน่น ยามที่สะโพกสอบกำลังขยับเคลื่อนความร้อนผ่าวเข้ามาในตัวของเธอ น้ำตาหยดใสยิ่งคลอหน่วยในดวงตากลม แล้วรินไหลลงมากับความรู้สึกสุขสมที่สาดซัดเข้ามาในร่าง

            “อาห์...แฮอัน...” กังยูคำรามเสียงต่ำ มือใหญ่ยิ่งช้อนสะโพกมนเอาไว้มั่นแล้วยกขึ้นสูง แก่นกายใหญ่ขยับสอดแทรกเข้าไปในความอุ่นนุ่ม ก่อนจะเร่งเร้าจังหวะหนักหน่วงขึ้นทุกขณะ จนเรือนร่างบอบบางโยกคลอนไปกับความเร่าร้อนรุนแรงที่ได้รับ

            “อื้อ...กังยู...กังยู...ได้โปรดๆ...อึ้ก...เสียว...” เสียงครวญครางหวานๆ ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง คลอเคลียไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อของคนทั้งสองที่บ่งบอกความเร่าร้อนในอารมณ์ สะโพกมนที่ทำได้เพียงนอนนิ่งให้เขาขยับเคลื่อนเข้ามาเริ่มเรียนรู้ที่จะตอบรับอย่างเชื่องช้า

            การกระทำที่ยิ่งทำให้คิมกังยูจะคลั่งตายกับความอ่อนหวานน่ารักของคนใต้ร่าง

            “อื้อ...” ใบหน้าคมคายบดจูบเข้าที่เรียวปากสีระเรื่อ ยามที่ยันกายอยู่เหนือร่าง ขยับโยกอย่างเนิบนาบสลับกับความรัวแรงที่ยิ่งทำให้หญิงสาวครวญครางลั่นอย่างอดรนทนไม่ไหว ขณะที่เปิดปากรับจูบร้อนราวกับว่ามันช่วยให้บรรเทาความร้อนรุนแรงที่ปั่นป่วนในร่าง

            ฟึ่บ

            “อ๊าาา!!!!...กังยู...” หญิงสาวหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อคนตัวโตจัดการรวบสะโพกมนแล้วพลิกให้เธอขึ้นไปคร่อมทับเหนือเรือนร่างแข็งแกร่ง ทั้งที่ส่วนที่เชื่อมต่อยังไม่ผละออกจากกัน แรงกระแทกที่จมลึกเข้าไปในร่างทำให้แฮอันทรุดตัวกอดรัดร่างสูงใหญ่เอาไว้แน่น

            “ขยับสิหน่อยสิเด็กดี” เสียงทุ้มกระซิบที่ซอกคอระหง ยามที่กำลังขบเม้มผิวเนื้อเนียนอย่างหิวกระหาย ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างกอบกุมปทุมถันคู่งามแล้วบีบคลึงอย่างเร้าอารมณ์ สะโพกสอบก็เด้งขึ้นน้อยๆ ราวกับเร่งเร้าให้ร่างน้อยทำสิ่งที่เขาต้องการ

            ท่วงท่าน่าอายที่แฮอันกัดปากตัวเองแน่น มือเรียวกอดรัดแผ่นหลังกว้างอย่างเขินอายสุดขีด

            “ฉัน...แฮ่ก...ไม่...เคย...” เสียงหวานปนหอบบอกเสียงสั่นระริก ที่ทำให้ชายหนุ่มโน้มตัวไปกระซิบบอกชิดริมหู

            “นะ...ฉันต้องการเธอแฮอัน...ช่วยหน่อย...นะครับ...”

          คนขี้โกง

            แฮอันทำได้เพียงต่อว่าเขาในใจ เมื่อเพียงเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยบอกเธอแบบนี้ ความต้องการกลับทวีความรุนแรงขึ้น อีกทั้งความอึดอัดของท่อนไฟร้อนที่แนบสนิทกับแบบนี้ทำให้หญิงสาวขยับมาจับไหล่กว้างเอาไว้แน่น ดวงตาคู่สวยยิ่งฉ่ำด้วยหยดน้ำ

            ฟึ่บ

            “อึ้ก..กังยู...ลึก...ลึกจัง...อาห์...”

            “แบบนั้น เด็กดี...ค่อยๆ...” แฮอันยกร่างขึ้นนิด แล้วกดแนบเข้าส่วนใหญ่โตอย่างเชื่องช้า ทว่าท่วงท่าที่ทำให้แก่นกายใหญ่กดลึกเข้าไปจนสุดก็ทำให้ปลายเล็บยิ่งจิกเกร็งลงบนไหล่กว้าง ใจดวงน้อยอยากจะหลับตาแน่น อยากจะให้เขาช่วยสานต่อให้จบ ทว่าน้ำเสียงนุ่มที่บอกอย่างปลอบโยน ทั้งยังตาคมที่จ้องมองอย่างต้องการในตัวเธอทำให้หญิงสาวเริ่มขยับตัวอย่างเชื่องช้า

            ท่วงท่าแสนยั่วยวนของหญิงสาวที่นั่งอ้าเรียวขาขาวออกกว้าง ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้นอย่างเสียดเสียวในอารมณ์แทบทำให้กังยูอยากพลิกร่างบอบบางลงแล้วโถมร่างเข้าใส่ แต่เขาก็ยังใจเย็น

            ต้องค่อยๆ สอนให้ค่อยเป็นค่อยไป

            ฟึ่บๆ

            แฮอันเริ่มขยับกายแรงขึ้นทุกขณะเมื่อจับจังหวะได้ มือเรียวก็เลื่อนลงมาวางแนบลงบนแผ่นท้องแกร่งเพื่อช่วยพยุงตัว สะโพกอวบอิ่มขย่มแรงขึ้นทุกขณะกับแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ

            “อ้ะ...อ๊า...ลึก...จัง...กังยู...อื้อ...ฉัน...ฮื่อ...” เสียงหวานครวญครางแทบไม่เป็นภาษา เมื่อขย่มแรงขึ้นทุกขณะ แก่นกายใหญ่ที่จงใจกระแทกเข้าที่จุดอารมณ์ภายในก็ทำให้ใบหน้าสวยยิ่งเชิดรั้งขึ้น ยิ่งใบหน้าคมคร้ามกำลังขยับมาซุกที่เนินอกอิ่ม มือใหญ่บีบคลึงประคองสะโพกเธอเอาไว้ด้วย

            “อาห์...แฮอัน...แบบนั้น...” กังยูคำรามเสียงต่ำ ใบหน้าคมคายยิ่งซุกไซ้ผิวเนื้อนิ่ม มือใหญ่บีบคลึงสะโพกอิ่มเต็มแรง ทั้งยังบังคับจังหวะไปในตัว

            หมับ

            “อ๊าาา...กังยู...กังยู...แรง...แรงไป...อื้อ...มะ...ไม่ไหว...” แฮอันหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่อมือใหญ่รวบรัดสะโพกเธอเอาไว้แน่น แล้วคนใต้ร่างก็จัดการสวนกายเข้ามาถี่ยิบ จนดวงตาคู่สวยหลับแน่น รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังอยู่ท่ามกลางสายลมรุนแรงที่บ้าคลั่ง ป่าเถื่อน แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขสมที่เธอเต็มใจให้มันเกิดขึ้น

            “ฉัน...อ้ะ..อ๊า...ขยับไม่ไหวแล้ว...” เสียงหวานสารภาพอย่างไม่คิดปิดบัง ที่ทำให้กังยูหัวเราะเสียงพร่า พลิกร่างบอบบางลงนอนแนบกับเตียงนุ่มอีกครั้ง

            ฟึ่บ

            ความร้อนผ่าวกดสอดเข้าไปในความอุ่นนุ่มอีกครั้ง พร้อมกับริมฝีปากร้อนที่ประกบแนบ ดูดดึง เคล้นคลึงความหอมหวานอย่างแนบแน่น ยามที่สะโพกสอบก็เริ่มต้นเคลื่อนไหวถี่รัว เหงื่อเม็ดใหญ่ยิ่งไหลซึมทั่วร่างของคนทั้งสองจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นประสานไปกับเสียงจูบที่ก้องไปทั่วทั้งห้อง

            อุณหภูมิในห้องยิ่งพุ่งสูงขึ้นทุกขณะ ยามที่แฮอันรู้สึกว่าดวงตากำลังพร่าด้วยแรงอารมณ์ แสงสีขาวปรากฏวาบหลังม่านตา ร่างกายยิ่งกระตุกถี่ ช่องทางอุ่นนุ่มบีบเกร็งเป็นจังหวะถี่รัว

            “อ้ะ...อ๊า...มะ...ไม่ไหว...กังยู...อ๊า..อ้ะ...อ๊าาาา” หญิงสาวหลับตาแน่น ยามที่สะดุ้งเฮือกแล้วแตะปลายขอบของอารมณ์ไปก่อน แสงสว่างระยิบระยับก็ปรากฏขึ้นหลังม่านตา ยามที่ทิ้งร่างทรุดฮวบลงกับที่นอนนุ่ม แผ่นอกบอบบางสะท้านขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ

            ขณะที่กังยูก็รวบสะโพกมนเอาไว้มั่น ชายหนุ่มยิ่งขยับกายถี่ยิบ กัดฟันกรอดกับความสุขสมที่เขากำลังตักตวงจากร่างบอบบางตรงหน้า ใบหน้าคมคร้ามฉายชัดถึงความต้องการที่ต่อแฮอัน ดวงตาคมมองใบหน้าแดงระเรื่อที่กำลังหอบหายใจอยู่ตรงหน้า

          รัก...ให้ตายสิ...เขารักแฮอัน เขาต้องการแฮอัน...แฮอันคนเดียว

            ความรู้สึกที่ชัดเจนเหลือเกินในวินาทีนี้ จนชายหนุ่มก้มลงไปขยี้จูบที่เรียวปากสีหวานอย่างรุนแรง หัวใจกระตุกถี่กับความสุขที่กระจายไปทั่วร่าง ก่อนที่เสียงทุ้มจะคำรามต่ำ ปลดปล่อยความต้องการทุกหยาดหยดเข้าไปในช่องทางสีหวานจนหมดสิ้น

            ตุบ

            หมับ

            “กังยู...” เสียงหวานดังแผ่วเบาอย่างขลาดเขินกับอ้อมกอดแข็งแกร่งที่กอดรัดร่างของเธอเอาไว้แน่น ใบหน้าคมคายก็ซุกซบที่กลุ่มผมชื้นเหงื่อ จนได้แต่ยกมือขึ้นกอดรัดแผ่นหลังกว้าง ทั้งที่...เขายังฝังร่างจมลึกอยู่ในกายของเธอ

................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณมากค่ะ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น