NC
Scent of love_44
“อ้ะ ฮัน...” ริมฝีปากได้รูปผละออก
จนเห็นน้ำใสที่เชื่อมต่อกันอย่างชัดเจน
จุดความเขินอายให้กับคนไม่ประสาที่ก้มหน้างุด
หากแต่ท่าทางแบบนี้ก็เรียกสายตาอ่อนโยนจากคนตัวโตที่ทอดมองมา
ริมฝีปากอุ่นก็ขยับไปกดจูบที่แก้มนิ่มเบาๆ ส่วนมือใหญ่ก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกบอบบาง
เฮือก!
“อ้ะ...ฮัน...ยะ...อย่าบีบฮะ...อ้ะ”
ฮยอกแจได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แน่น กลั้นเสียงร้องน่าอายที่จะหลุดลอดออกมา
เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังบีบคลึงหัวนมนิ่มเบาๆ ความร้อนวิ่งวูบวาบไปทั่วตัว
ใบหน้าสวยแดงซ่านขึ้นมาทันที
แต่เหมือนยิ่งห้าม คุณหมอหนุ่มกลับยิ่งเพิ่มแรงหมุนคลึงไปมา
จนเสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างสุดกลั้น มือเรียวยิ่งจับขอบโต๊ะกินข้าวเอาไว้แน่น
ยามที่ริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังกดแนบเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่น
จมูกโด่งก็สูดดมกลิ่นกายหอมหวานที่ปลุกเร้าอารมณ์ดิบให้ก่อเกิดขึ้นมาทีละน้อย แล้วลากไล้ไปตามผิวนิ่ม
ขบเม้มให้ขึ้นรอยสีระเรื่อ
“หวานจังเลยครับ ฮยอกแจ หอมมากเลยรู้มั้ย”
“อ้ะอ๊า...ฮัน...ฮัน...ฮื่อ...”
สิ้นเสียงทุ้มที่พึมพำชิดผิวเนื้อนุ่ม ฮยอกแจก็ได้แต่เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ
ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างขึ้น
เมื่อฝ่ามือใหญ่อีกข้างของคนตัวโตกำลังสอดเข้าที่ใต้ขาเรียวแล้วลูบส่วนอ่อนไหวซึ่งซ่อนอยู่ในกางเกงเบาๆ
มืออีกข้างก็กำลังหมุนคลึงหยอกเย้ากับยอดอกของเขาจนมันแข็งขืนขึ้นเรื่อยๆ
เสียงหวานสั่นเครือของคนไม่ประสาที่กำลังจุดไฟความต้องการของคนตัวโตมากขึ้นทุกที
ตุบ
“ฮัน...ฮยอกอาย...”
ฮยอกแจร้องบอกเสียงสั่น เมื่อกางเกงที่สวมอยู่ถูกคนตัวโตจัดการถอดมันอย่างรวดเร็ว
จนมือเรียวจับเอาไว้ไม่ทัน ใบหน้าขาวนวลเนียนก็แดงก่ำเสียจนแทบหาสีเดิมไม่เจอ
เสียงหวานที่ทำให้ชายหนุ่มจุดรอยยิ้มบางอย่างรักใคร่เอ็นดู
เวลานี้ฮันคยองกำลังถูกความร้อนเข้าเล่นงานมากขึ้นทุกที ในเมื่อยิ่งแตะต้องผิวนุ่มมากเท่าไหร่
เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความต้องการที่ฮยอกแจปลุกขึ้นมามากขึ้นเท่านั้น
มือใหญ่ก็ยิ่งบีบคลึงเนื้อนิ่มแรงๆ
อย่างติดใจเมื่อมันแข็งขืนสู้นิ้วมากขึ้นเรื่อยๆ
“นะ...ไหนว่าจะพา...มาอ้ะ...พาฮยอกมาดู...อะไร...มะ...ไม่ใช่หรือฮะ”
ฮยอกแจได้แต่กัดปากกลั้นเสียงร้องของตัวเองเอาไว้
เมื่อฮันคยองยังคงลูบไล้ส่วนอ่อนไหวที่ทำให้ขาเรียวยิ่งหุบเข้าหากันอย่างขลาดเขิน
ยิ่งได้มองร่างตัวเองที่ตกอยู่ใต้ฝ่ามือร้อนผ่าวของคนรัก เขาก็ยิ่งทำอะไรไม่ถูก
กึก
ฮันคยองชะงักไปเพียงนิด
ยามที่ฮยอกแจร้องถามแบบนี้ จากนั้นดวงตาคู่คมก็วาววับขึ้นมาทันที
ฟึ่บ
ชายหนุ่มจัดการหมุนร่างบอบบางให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา
ดวงตาคู่คมมองใบหน้าสวยที่แดงซ่านไปหมดแล้ว
เนื้อตัวก็มีเพียงเสื้อเนื้อนุ่มกับกางเกงชั้นในที่ประดับกาย
“ฮัน...” ฮยอกแจได้แต่ร้องเบาๆ
เมื่อนิ้วยาวดันปลายคางของเขาให้เงยขึ้นมาสบตา แล้วก็ต้องหลับตาลงอย่างขัดเขิน
เมื่อฮันคยองโน้มตัวลงมากดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานอย่างเชื่องช้า มือเรียวก็ค่อยๆ
ขยับไปกอดรอบลำคอแกร่ง ยอมรับจูบที่เกิดขึ้นอย่างเต็มใจ
จูบที่คราวนี้ไม่ได้อ่อนหวานนุ่มนวลเพียงอย่างเดียว
ทว่ากลับแฝงด้วยความเร่าร้อน ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ดูดเลียปลายลิ้นนิ่มไม่ได้ห่าง
เข้าพัวพันจนเสียงจูบดังก้องไปทั่วห้องชุดกว้าง
สัมผัสที่ทำให้ฮยอกแจรู้สึกเหมือนแข้งขาจะอ่อนแรงเสียให้ได้
มือนิ่มก็ยิ่งกอดกระชับลำคอแกร่งเอาไว้มั่น
ฟึ่บ
แล้วเพียงแค่ยกทีเดียว
ร่างบอบบางก็ขยับไปนั่งบนโต๊ะกินข้าวตรงหน้า
โดยที่ริมฝีปากของทั้งสองยังไม่ผละออกจากกันเลย ฝ่ามือใหญ่ก็เริ่มขยับไปป้วนเปี้ยนที่สะโพกอิ่มแล้วลูบคลึงไปมาเรียกเสียงครวญครางหวานๆ
ที่เล็ดรอดออกมาจากลำคอระหง
“อื้อ...อ้ะอาห์...”
เสียงหวานที่ดังคลอไปกับเสียงจูบที่กำลังดังก้องไปทั่วห้องกว้าง ปลุกเร้าอารมณ์ของคนตัวโตที่กำลังแกะกระดุมเสื้อคนตัวเล็กออกทีละเม็ด
ทีละเม็ด...เพียงแป๊บเดียว
กระดุมทุกเม็ดก็หลุดจากรังดุมเผยเนื้อตัวขาวผุดผาดที่กำลังล้อแสงไฟ
“ฮยอกแจ...ฮยอกแจครับ...ผมขอ...ได้มั้ย
หืม...” ฮันคยองถอยตัวออกมาเพียงนิด
ยามที่มองร่างบอบบางซึ่งกำลังนอนราบไปกับโต๊ะกินข้าวตรงหน้า
แผ่นอกบางสะท้อนขึ้นลงอย่างเหนื่อยหอบ แก้มใสแดงเรื่อ ดวงตาฉ่ำเชื่อมน่ามอง
ภาพที่ทำให้อารมณ์ดิบยิ่งลุกโชนขึ้นกับคนไร้เดียงสาที่น่ารักเสียเหลือเกิน
“นะครับ...นะครับคนดี” ไม่ว่าเปล่า
ใบหน้าคมคายก็ขยับซุกไซ้ที่ซอกคอนุ่ม ปลายลิ้นไล้เลียผิวเนื้อขาวจนฮยอกแจสะดุ้งน้อยๆ
มือเรียวปล่อยจากลำคอแกร่งไปกำเอาไว้ข้างหัว
ใบหน้าสวยเผลอเอียงคอให้อีกฝ่ายอย่างไม่รู้ตัว
“อ้ะอ๊า...ฮัน....ฮื่อ...อึ้ก...”
“นะครับ”
คำร้องขอที่มาพร้อมกับริมฝีปากร้ายกาจซึ่งกำลังกดจูบไปทั่วเนินเนื้อขาวผ่องของคนที่กำลังขัดเขิน
จนต้องหลับตาแน่นทั้งยังพยักหน้าอย่างอายๆ มีเพียงเรือนร่างเล็กที่บิดเร้าน้อยๆ
อย่างสู้รบกับความรัญจวนใจซึ่งกำลังเกิดขึ้นทั่วกาย
“อื้อ...ฮะ...ฮัน...ยะ...ฮื่อ...ฮยอกเสียว...อึ้ก...”
ฮยอกแจถึงกับหลุดเสียงร้องออกมา เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวปาดเลียที่ยอดอกสีหวานแรงๆ
จนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ดวงตาเรียวสวยลืมขึ้นทันควันทั้งยังฉ่ำด้วยน้ำหยดใส
ขาเรียวเผลอเบียดชิดเข้าหากันทันที
“ยกสะโพกหน่อยครับฮยอกแจ”
เสียงทุ้มกระซิบขอเสียงพร่า ยามที่คนตัวโตกำลังดึงชั้นในตัวน้อยให้หลุดจากสะโพกกลมอย่างเชื่องช้า
แต่เร้าอารมณ์คนตัวเล็กเหลือเกิน
แล้วมีหรือที่ร่างน้อยจะทำอะไรได้นอกจากยอมให้อีกฝ่ายเปิดเผยเนื้อตัวเปลือยเปล่าของตนแก่สายตา
“อ้ะ...อ้ะอ๊า...ฮัน...ฮัน...”
ฮยอกแจได้แต่กัดปากตัวเองแน่น ใบหน้าสวยส่ายซ่านด้วยความปั่นป่วน
เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังกดจูบที่แผ่นท้องขาวจนทั่ว
อาศัยที่คนตัวเล็กยังไม่ทันตั้งตัวดันแยกปลายเท้าเรียวสวยให้ออกห่างจากกัน
“อ๊าา!! ฮะ...ฮัน...ไม่...ฮื่อ...มะ...มัน
ฮื่อ...ฮยอก...อ้ะอ๊า” ฮยอกแจถึงกับร้องไม่เป็นภาษา
เมื่อคนตัวโตจัดการครอบริมฝีปากลงที่ส่วนอ่อนไหวที่สั่นระริกอย่างรวดเร็ว
จนสะโพกมนแอ่นโค้งขึ้นโดยอัตโนมัติ ภาพเบื้องหลังม่านตาสว่างวาบเข้ามา
มือเรียวยิ่งกำขยำสลับคลายออกข้างหัวทุย ใบหน้าสวยแหงนขึ้นเต็มแรง
“ฮัน...ฮื่อ...แรงอีก...ฮะ...อ้ะ...อ๊า...”
ฮยอกแจร้องบอกเสียงหอบสะท้าน
ความร้อนรุนแรงยิ่งจู่โจมร่างกายโดยเฉพาะส่วนกลางลำตัวที่กำลังขยับขยายเต็มที่
ทั้งยังถูกครอบครองด้วยริมฝีปากอุ่นร้อนที่กำลังขยับขึ้นลงไม่ได้ขาด ยิ่งเสียงหวานครวญครางแค่ไหน
ฮันคยองก็ยิ่งแตะชิมรสชาติที่หวานล้ำมากขึ้นไปอีก
หมับ
“ฮื่อ...สะ...เสียว...ฮัน...อึ้ก...ฮยอกเสียว...ฮื่อ...”
ฮยอกแจส่งมือมาซุกไซ้ที่กลุ่มผมสีเข้มอย่างหวังระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้น
สะโพกมนก็ขยับตามจังหวะการชักนำของฮันคยองอย่างไม่รู้ตัว
รู้เพียงว่าต้องการมากกว่านี้ ต้องการคนๆ นี้มากกว่านี้
เสียงครวญครางที่ดังไม่ได้ขาดสายทำให้ฮันคยองรูดรั้งแรงขึ้นเรื่อยๆ
มือใหญ่บีบคลึงสะโพกมนอย่างยิ่งปลุกปั้นอารมณ์รักของคนตัวเล็กให้พุ่งทะยานไปไกล
“อ้ะ อ้า...อึ้ก...อ๊าาาา”
เพียงไม่นาน ฮยอกแจก็ปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มโพรงปากอุ่นร้อนให้ชายหนุ่มกลืนกินมันอย่างไม่นึกรังเกียจ
ก่อนที่ใบหน้าคมคายจะผละจากส่วนน่ารักขึ้นมามองร่างเล็กที่ทิ้งกายลงนอนราบกับพื้นโต๊ะอย่างหมดแรง
ใบหน้าสวยก็แดงก่ำทั้งยังเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์รักจนชายหนุ่มต้องขยับไปหอมแก้มนุ่มอย่างทะนุถนอม
การกระทำที่ฮยอกแจได้แต่ปรือดวงตาคู่สวยขึ้นมามอง
สบกับดวงตาคมวาวที่เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ปรารถนาเสียจนมือเรียวยกขึ้นหมายจะปิดบังเรือนร่างอย่างขลาดเขิน
ต่อค่ะ
หมับ
“ฮัน...ยะ...อย่ามองนะฮะ...”
“คุณสวยขนาดนี้จะไม่ให้ผมมองได้ยังไงหืม”
ฮันคยองบอกเสียงพร่า ก่อนที่จะขยับมือไปกำรอบส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กอีกครั้ง
จนฮยอกแจสะดุ้งเฮือก
“อ้ะ ฮัน...อื้อ...อย่าเพิ่ง...อ้ะ”
ฮยอกแจได้อย่างเสียงสั่น เมื่อชายหนุ่มกำรอบที่ส่วนกลางลำตัวแล้วรูดรั้งเบาๆ
จนร่างเล็กได้แต่สะดุ้งน้อยๆ แต่เหมือนว่าจะไม่ทำให้ฮันคยองหยุดการกระทำของตัวเอง
นอกจากขยับไปเปิดกล่องขนมหวานที่เขาให้ดงแฮช่วยจัดการให้
“ฮยอกแจครับ
ผมจะบอกความลับของผมให้รู้อย่างนึงนะ...”
เสียงทุ้มที่เรียกสายตาหวานเชื่อมให้ช้อนขึ้นมอง
ทั้งที่ร่ายกายได้แต่ระทดระทวยปล่อยให้คนตัวโตหยอกเย้าอยู่แบบนี้
“จริงๆ ผมทานของหวานได้...แต่ต้องทานจากตัวคุณ”
“!!!” จบคำของชายหนุ่ม
ฮยอกแจก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อครีมสดที่เขาจับต้องอยู่ทุกวันถูกป้ายลงมาที่แผ่นอกขาวผ่องด้วยฝีมือของคนตัวโต
แต่ยังไม่ทันจะได้ถามว่าทำอะไร ใบหน้าคมคายก็ฉกวูบลง
“อื้อ...ฮัน...ยะ...อย่าเลีย...อึ้กๆ...ฮัน...”
ใบหน้าสวยได้แต่ส่ายไปมาน้อยๆ
เมื่อฮันคยองกำลังก้มลงมาใช้ปลายลิ้นร้อนผ่าวเลียไปตามครีมสีขาวสะอาดตาเข้าไปในโพรงปาก
แต่มันไม่ใช่เพียงแค่ครีมรสหวาน แต่มันยังนับรวมถึงหัวนมนุ่มนิ่มที่กำลังเลอะเปรอะเปื้อนครีมอีกด้วย
“อึ้ก...อื้อ...ฮื่อ...”
ฮยอกแจได้แต่เม้มริมฝีปากแน่น เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังสะกิดเขี่ยที่เม็ดทับทิมจากนั้นก็สะกิดรัวแรง
จนแผ่นอกบอบบางยิ่งเด้งขึ้น
ใบหน้าสวยก็ส่ายสะบัดไปมากับความรัญจวนใจที่ได้รับอย่างต่อเนื่อง
“หวาน...ทำไมหวานขนาดนี้หืม...”
เสียงทุ้มกระซิบชิดริมอก ปลายลิ้นก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
มืออีกข้างก็กำลังละเลงที่หัวนมนิ่มรัวแรงจนมันกำลังแข็งชัน รับรู้ได้ถึงมือเรียวที่กำลังกอดรอบลำคอของเขาเอาไว้แน่น
เสียงใสที่ยิ่งดังครวญครางกำลังปลุกให้แก่นกายใหญ่ปวดหนึบไปหมด
ไม่เพียงแค่แค่แผ่นอกบอบบาง
มือใหญ่ที่เปื้อนไปด้วยครีมขาวๆ ก็กำลังลูบไปตามสะโพกอิ่มเต็ม
สอดลึกเข้าไปใต้เรียวขาขาวขาวผ่อง ลูบไล้ไปทั่วแก่นกายสีระเรื่อเปรอะทั่วไปหมด
ความเสียวสะท้านแล่นปราดไปทั่วกายอย่างแทบจะขาดใจ อย่างที่ฮยอกแจพอจะรู้แล้วว่าทุกที่ที่มือใหญ่ผ่าน
ย่อมตามมาด้วยปลายลิ้นแสนร้ายกาจ
ฟึ่บ
“ฮัน...ยะ...อย่ามอง..อย่ามองนะฮะ...อื้อ...มะ...อ้ะอ๊า...”
ฮยอกแจร้องเสียงสั่น เมื่อขาเรียวถูกดันให้แยกออกห่างอีกครั้ง
แล้วคนตัวโตก็ขยับไปกดจูบที่ขาอ่อนด้านใน ใบหน้าคมคายที่ฉายชัดถึงอารมณ์ดิบเถื่อนยิ่งทำให้เขาขลาดเขินเกินกว่าจะมองสภาพตัวเองซึ่งกำลังอ้าขาออกเสียกว้าง
เผยเนื้อตัวทุกสัดส่วนให้คนรักได้เห็น
“อ๊าาาา...ฮื่อ...พะ...พอแล้ว....พอ...ฮยอกเชื่อ...อ้ะอ๊า...เชื่อแล้วว่า...ฮันกิน...กินของหวาน...ได้...ฮื่ออ...ยะ...ตะ...ตรงนั้น...มัน...อึ้ก...อ้ะอ๊าๆ...”
ฮยอกแจถึงกับร้องไม่เห็นภาษา เมื่อจูบร้อนกำลังสร้างความปั่นป่วนไปทั่ว เก็บเกี่ยวเศษครีมทั้งหมดไม่ให้เหลือ
แล้วมันก็หยุดลงที่ช่องทางสีสดซึ่งกำลังขมิบถี่แรงด้วยการเล้าโลมที่แทบจะทำให้ขาดใจ
ซึ่งคนตัวโตก็ไม่หยุดเพียงแค่นั้น ทั้งยังละเลงปลายลิ้นที่ส่วนนั้นแรงๆ
จนฮยอกแจหวีดร้องออกมาดังลั่น
ดวงตาคู่สวยที่กำลังหวานจัดก็กดมองภาพแสนน่าอายของตนที่มีคนตัวโตกำลังปรนเปรอให้อย่างถึงใจ
แก่นกายเล็กก็ขยับขยายเสียจนกำลังปริ่มด้วยน้ำสีขุ่นอีกครั้ง
ช่องทางด้านหลังก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำใสซึ่งละเลงจนฉ่ำเยิ้มทั้งนอกและใน
อารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงจนคนขี้อายเอ่ยปากออกมาอย่างทนไม่ไหวอีกแล้ว
“ดะ...ได้โปรด...ฮัน...เข้ามา...เข้ามานะ...ฮะ
อึ้ก...ฮยอก...ไม่ไหวแล้ว...อื้อ...” ฟันคมขบริมฝีปากล่างแน่น ยามที่ร้องขอส่วนใหญ่โตเข้ามาเติมเต็มความต้องการ
ร่างกายก็กำลังหดเกร็งไปหมด คำร้องขอที่มีหรือชายหนุ่มจะไม่ให้
จากนั้น ฮันคยองก็ผละออกเพียงครู่
เพื่อปลดรั้งกางเกงขายาวที่สวมใส่อย่างง่ายๆ มือใหญ่ก็จับเข้าที่สะโพกมนแน่น
โดยที่ขาเรียวยามนี้ก็แยกออกห่างอย่างไม่ต้องบังคับ เผยช่องทางสีสดที่ฉ่ำเยิ้ม
“อ้ะ...ฮื่อ...ฮันฮะ...ฮัน...”
ฮยอกแจได้แต่กัดปากตัวเองแน่น เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังถูไถไปตามร่องหลืบแสนสวยจนทำให้เขากำลังจะทนไม่ไหวเสียเอง
ความต้องการที่พรั่งพร้อมเสียจนไม่ต้องการอะไรมาเบิกทางทั้งนั้น
ฟึ่บ
ดวงตาฉ่ำหวานปรือขึ้นสบกับดวงตาคู่คมอย่างอ้อนวอน
แล้วเสียงหวานก็ร้องสั่นสะท้าน
“เข้ามา...นะฮะ...ฮัน...ฮยอกต้องการ...อ๊าาาาาาาาา!!!” ฮยอกแจถึงกับหวีดร้องออกมาดังลั่น เมื่อสิ้นคำขอ
แก่นกายใหญ่ที่ขยายเต็มที่ก็ถูกดันเข้ามาอย่างเชื่องช้า
ความเจ็บปวดที่ปะปนไปกับความสุขซ่านที่ไม่รู้ว่าอะไรมากกว่ากัน
กำลังทำให้ฮยอกแจเกาะเกี่ยวแขนแกร่งมั่น แล้วก็ขยับกายรับส่วนใหญ่โตเข้ามาเรื่อยๆ
“อาห์...ฮยอกแจครับ...อืม...ทำไมแน่นอย่างนี้...หืม...”
เสียงทุ้มคำรามต่ำ ยามที่ร่างสูงซบลงที่แผ่นอกบาง
พยายามดุนดันความใหญ่โตเข้าไปในส่วนอ่อนนุ่มซึ่งเคยรองรับเขามาแล้ว
ดวงตาคู่คมก็หลับแน่น เมื่อคลื่นความเสียวซ่านกระจายไปทั่วร่าง
ยิ่งดุนดันเข้าไปมากเท่าไหร่ ผนังนิ่มก็ตอดรัดเขาจนแทบจะบ้าตาย
รู้สึกดี ดีจนไม่อยากให้หยุดลงง่ายๆ
ฟึ่บ
“อ๊าาาา...อืม...อึ้ก...”
ร่างบอบบางได้แต่สะดุ้งสุดตัว เมื่อแก่นกายใหญ่ดันเข้ามาทีเดียวจนสุด
เสียงหวานก็หวีดร้องออกมา มือเรียวยิ่งจิกเล็บลงกับไหล่กว้างมากขึ้น
ยามที่ริมฝีปากได้รูปประกบเข้ามาอย่างร้อนแรง
ความเจ็บปวดที่สู้ไม่ได้เลยกับความสุขสม
จูบร้อนที่ยิ่งเร่าร้อนรุนแรงเมื่ออารมณ์ของคนทั้งคู่ไปไกลเกินกว่าจะหยุดยั้ง
ยิ่งช่องทางร้อนผ่าวกำลังตอดรัดเป็นจังหวะรุนแรงก็ยิ่งทำให้ฮันคยองที่กดกายแช่ค้างเอาไว้ค่อยๆ
ขยับตัวแรงทีละน้อย ท่อนเนื้อยาวก็ดึงออกเกือบสุดแล้วกระแทกเข้ามาเต็มความยาวทุกครั้งจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก
ปลายลิ้นเล็กก็พยายามเกาะเกี่ยวปลายลิ้นร้อนเอาไว้หวังดับความรุนแรงของอารมณ์
ฟึ่บๆๆ
“อึ้ก...ฮัน...ฮยอก...ฮื่อ...”
ฮยอกแจกอดรอบลำคอแกร่งมั่น ยามที่สะโพกเล็กกำลังจับจังหวะถูก
จนขยับโยกตามแรงของคนตัวโตเรื่อยๆ เสียงโต๊ะไม้หนาหนักดังกึกกักมากขึ้นเรื่อยๆ
บ่งบอกความเร่าร้อนของคนด้านบนที่รับรู้เพียงกันและกันเท่านั้น
สิ่งที่ทำให้ดวงตาคมปราบมองใบหน้าสวยจัดที่กำลังบิดเบ้ด้วยความเสียวซ่าน
เรือนร่างเล็กที่มีเต็มไปด้วยรอยแดงประปรายก็กำลังครูดไปกับโต๊ะไม้ทุกครั้งที่เขาขยับสอดรุนแรง
ฟึ่บ
“อ้ะ ฮัน...ทำไม...”
“จับเอาไว้นะครับ ฮยอกแจ” คนตัวเล็กที่กำลังเสียวซ่านในอารมณ์ได้แต่ร้องประท้วงเบาๆ
เมื่อท่อนเนื้อร้อนถูกดึงออกอย่างรวดเร็ว หากแต่ยังไม่ทันจะได้ถาม ชายหนุ่มก็อุ้มร่างเล็กให้ลงจากโต๊ะ
แล้วจับหมุนตัวหันหลังให้เขา
จนมือเรียวรีบจับที่ขอบโต๊ะตัวใหญ่ก่อนจะทรุดฮวบลงกับพื้น
“อ๊าาาาา...” สิ้นคำของคนรัก
ฮยอกแจก็ได้แต่ซบหน้าลงกับโต๊ะตรงหน้า เมื่อท้อนเนื้อร้อนกดสอดเข้าทีเดียวจนสุด
จนเนื้อตัวสั่นระริก เรียวปากที่เจ่อบวมก็เผยอขึ้นเปล่งเสียงครางหวานๆ
อย่างหวังดับความร้อนรุ่มที่แทบจะระเบิดเป็นจุณในกาย
หมับ
ฟึ่บๆๆๆ
“อ๊าาาาาา...ฮื่อ...ฮัน...อ้ะ...ตะ...ตรงนั้น...ฮื่อๆๆๆ”
จากนั้น ฮยอกแจก็ต้องผวาเฮือก เมื่อขาเรียวถูกดันให้ยกสูงขึ้นข้างหนึ่ง
มือใหญ่ก็จับสะโพกเรียวมั่น แล้วดันกายเข้ามารัวเร็วเสียจนแทบขาดใจ เหงื่อเม็ดใหญ่ยิ่งไหลซึมไปทั่วร่างจนทำให้เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องไปทั่วห้องชุดขนาดใหญ่
เสียงที่ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของคนทั้งสองให้พุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ
“มะ...ไม่ไหว...แล้ว...ฮัน...ฮยอกไม่ไหว...แล้ว...อึ้กๆ....อื้ออออออออ!!!!” ฮยอกแจหวีดร้องออกมาสุดเสียง ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มพื้นตรงหน้า
เมื่อแก่นกายใหญ่สอดลึกเข้ามาแรงๆ อีกไม่กี่ที
ดวงตาคู่สวยก็หลับสนิทยามเห็นแสงสว่างสว่างวาบหลังม่านตา
หมับ
หากแต่ฮันคยองก็ประคองสะโพกมนเอาไว้มั่น
ทั้งที่ขบกรามแน่น ระงับความเสียวสะท้านที่ได้รับจากคนน่ารักในอ้อมกอด
แก่นกายใหญ่ก็สอดลึกเข้าไปแรงๆ เมื่อจุดหมายปลายทางเข้ามาใกล้ทุกที
“อาห์
ฮยอกแจ...ฮยอกแจครับ...อืม...อืมมมมมมมมมมมม” ฮยอกแจที่หน้าแดงซ่าน
ทั้งยังหอบหายใจแรงๆ ได้แต่สะดุ้งสุดตัว
เมื่อน้ำสีขุ่นพุ่งเข้ามาในร่างแล้วไหลย้อนออกมาจนเลอะเรียวขาขาวผ่อง
..............................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น