วันอาทิตย์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2556

NC Cupid’s Wish_39


NC Cupid’s Wish_39



            ฟึ่บ

            “อื้อ...คุณฮัน...” ฮยอกแจครางรับในลำคอ ยามที่ปลายลิ้นนุ่มๆ ยังถูกอีกฝ่ายไล่เกาะเกี่ยวไม่ว่างเว้น เมื่อกางเกงขาสั้นสำหรับใส่เล่นน้ำถูกฝ่ามือใหญ่เกี่ยวแล้วปล่อยให้มันหลุดลงไปที่ปลายเท้า จนฮันคยองผละออกมาพรมจูบที่แก้มนวลเนียน

            “ถอดให้ผมสิฮยอกแจ” เสียงทุ้มพร่าที่เต็มไปด้วยอารมณ์รัก และดวงตาคมกริบที่แลดูป่าเถื่อนด้วยอารมณ์ปรารถนา ทำให้คนฟังตัวสั่นน้อยๆ ทว่ามือเรียวก็ยอมเลื่อนไปแตะต้องที่ขอบกางเกงของอีกฝ่ายแล้วจัดการดึงมันให้พ้นสะโพกสอบจนหล่นลงที่ปลายเท้า และชายหนุ่มก็สะบัดมันทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ

            “อื้อ!” ฮยอกแจครางอื้ออึงในลำคอ เมื่อเรียวปากสีชมพูหวานถูกคนตัวโตประกบจูบลงอีกครั้ง ปลายลิ้นร้ายกาจก็ส่งมาปลุกปั้นอารมณ์ให้ยิ่งลุกโชน จนต้องขยับร่างเข้าเบียดชิดกับร่างกายใหญ่โตของอีกฝ่าย ความขลาดเขินดังเช่นทุกทีเหมือนจะหายวับไปเมื่อภาพของสาวสวยริมสระวิ่งแวบเข้ามาในหัว

            อยากจะให้อีกฝ่ายมองเพียงเขา แตะต้องเพียงเขา ไม่มีสายตาไว้มองใคร

            ความคิดที่ทำให้ฮยอกแจทำใจกล้ากอดไหล่กว้างมั่น ยามที่อ้ารับปลายลิ้นร้อนที่สอดลึกเข้ามา เอวเล็กร่อนวนเป็นวงกลม เมื่อฮันคยองแนบเรือนร่างใหญ่โตเข้ามาแนบชิดจนแท่งเนื้อร้อนแนบเข้ากับแผ่นท้องแบนราบ

            “อ่ะอ๊า...” ฮยอกแจครางเสียงหวาน ยามที่ฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังป่ายปัดไปทั่วเรือนร่างของเขา จูบร้อนที่เฝ้าเคล้นคลึงไม่ว่างเว้นทำให้แข้งขาอ่อนแรงจนทำได้เพียงเอนร่างพิงคนตัวสูงเอาไว้ ใบหน้าเรียวสวยแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ที่ล้นปรี่

            ฮันคยองผละจากริมฝีปากแสนหวานอย่างเชื่องช้า เพื่อมองเข้าไปในดวงตาเรียวสวยที่กำลังฉ่ำปรือด้วยหยดน้ำใส ใบหน้าที่ทวีความเซ็กซี่ ยั่วยวนเมื่อแดงระเรื่อแบบนี้ ใบหน้าแสนสวยที่เขามั่นใจว่าจะมีเพียงเขาที่ได้เห็นเพียงคนเดียวเท่านั้น!

            หมับ

            “คุณฮันคยอง...” คนตัวเล็กร้องเรียกเสียงพร่าหวานยามที่ร่างบอบบางถูกโอบอุ้มด้วยอ้อมกอดแข็งแกร่ง มือเรียวกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น ดวงตาคู่สวยมองเห็นเพียงเสี้ยวหน้าคมคายที่ดุดัน น่าเกรงขาม และเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ...ในตัวเขา

            ขณะที่หนุ่มจีนก็ก้าวขาไปยังชุดโซฟาหรูกลางห้องรับแขกอย่างรวดเร็ว 

            ฟึ่บ

            ฮยอกแจถูกวางลงบนโซฟานุ่มให้แผ่นหลังวางพิงกับพนักอย่างเบาแรง แล้วคนตัวเล็กก็ต้องหน้าแดงจัด เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวของคนที่ขยับมานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าจับหัวเข่าแล้วดันแยกออกเปิดเปลือยเรือนร่างขาวนวลเนียนที่บัดนี้ขึ้นสีชมพูระเรื่อให้เห็นเต็มๆ ตา

            ทว่า หม่าม้าคนสวยที่มักจะขัดเขินกลับไม่อาจจะหุบเรียวขาหนีได้ เมื่อสบเข้ากับดวงตาวาวเข้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ปรารถนา แววตาที่ทำให้ฮยอกแจรู้สึกอยากเปิดเปลือยเรือนร่างของตัวเองให้เขามอง ให้เขาสำรวจไปทั่วทุกที่บนร่างกายอย่างไม่ปิดบังมันเอาไว้

            แววตาที่เหมือนจะทำให้ฮยอกแจหลงใหลจนไม่อาจจะละสายตา และเมื่อเสียงทุ้มเข้มเอ่ยขึ้นมา คนตัวเล็กก็ทำได้เพียงปล่อยใจไปกับสัมผัสที่เกิดขึ้น

            “คุณเป็นของผมนะฮยอกแจ ให้ผมมองคุณแบบนี้คนเดียวก็พอ”

            “อ๊าาาา!!!” สิ้นเสียงทุ้มที่ประกาศความเป็นเจ้าของ ริมฝีปากร้อนระอุก็ครอบเข้าที่ส่วนอ่อนไหวที่สั่นระริกอย่างรวดเร็ว จนฮยอกแจเชิดหน้าขึ้นสูง มือเรียวทำได้เพียงปัดป่ายไปกับพนักโซฟาด้านหลัง สะโพกเล็กเด้งขึ้นอย่างเสียวกระสัน ดวงตาคู่สวยทำได้เพียงหรี่ปรือมองผ่านม่านน้ำตาจนเห็นใบหน้าคมคายที่กำลังก้มลงเหนือส่วนอ่อนไหวของตัวเอง

            “อ้ะ...อึ้ก...ฮื่อ...คุณฮันคยอง...อ๊า...” ฮยอกแจครางเสียงกระเส่า เมื่อริมฝีปากแสนร้ายกาจกำลังโลมเลียไปทั่วทั้งส่วนอ่อนไหว ดูดเม้มจนความกระสันอยากแล่นริ้วไปทั่วกาย ใบหน้าสวยแดงจัด ยามที่เชิดหน้าขึ้นสูง เรียวขาขาวยิ่งแยกออกห่าง ปลายเท้าจิกลงกับโซฟาอย่างไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้อีกแล้ว

            “อื้อ...แรง...แรง...อ้ะๆ..ดีจัง...ฮื่อ...” เสียงหวานครางเครือออกมาเรื่อยๆ มือเรียวทั้งจิก ทั้งป่ายปัดไปตามพนักโซฟา เรือนร่างช่วงล่างทำได้เพียงแอ่นขึ้นรับสัมผัสแสนร้อนแรงที่บ้างก็ครอบครองรัวแรง บ้างก็เนิบนาบราวกับจะแกล้งให้เขาขาดใจตาย ดวงตาคู่สวยก็มองเสี้ยวหน้าคมคายอย่างอดรนทนไม่ไหว

            ต้องการมากกว่านี้ ต้องการเขาที่จะสอดแทรกเข้ามาในร่างกายมากกว่านี้

            “คุณฮัน...อื้อ...พอ...พอฮะ...ผม...อื้อ...พอก่อน...” ฮยอกแจบอกเสียงสั่น มือเรียวก็ส่งไปประคองใบหน้าคมคายที่กำลังหยอกล้อกับส่วนอ่อนไหวของเขาไม่มีหยุดอย่างเบามือ จนชายหนุ่มยอมปล่อยจากส่วนอ่อนไหวที่ปริ่มน้ำขึ้นมาอย่างเชื่องช้า

            กึก

            ฮยอกแจรู้สึกราวกับตัวเองหลงใหลไปกับใบหน้าคมคายของคนตรงหน้าจนไม่อาจจะถอนตัว แววตาคมกริบที่แสนดุดัน รุนแรง และเขาก็เป็นคนปลุกความรุนแรงในตัวผู้ชายคนนี้ คนที่กำลังขยับยืดตัวเข้ามาใกล้จนชิดกับใบหน้าเรียวสวย

            ฟึ่บ

            ร่างกายสูงใหญ่ที่ร้อนระอุเปียกชื้นขึ้นมาแนบชิดอีกครั้ง ฝ่ามือแข็งแกร่งรวบเข้าใต้สะโพกอิ่มแล้วยกเพียงทีเดียวก็แทรกตัวเข้ามาระหว่างร่างบอบบางและโซฟานุ่ม จนฮยอกแจถูกแนบชิดอยู่ระหว่างพนักโซฟาด้านหลังกับคนตัวโตที่กลายมาเป็นเบาะรองนั่งแทน เนื้อตัวของทั้งสองขยับแนบชิดเสียดสี เรียวขาขาวแยกกว้างออกยันกับโซฟา ขณะที่แก่นกายใหญ่ก็กำลังขยับเสียดสีที่ปากทางเข้า

            ท่วงท่าที่พรั่งพร้อมกับความร้อนแรงต่อจากนี้ แต่ฮันคยองก็เพียงดันร่างเล็กเอาไว้แนบชิด ขยับเรือนร่างช่วงล่างเสียดสีที่ช่องทางสีระเรื่อที่กำลังหดเกร็งด้วยความเสียวสะท้าน

            “จำไว้นะครับ คุณเป็นของผม ฮยอกแจ”

            ถ้อยคำหนักแน่นจริงจังที่กำลังสั่นสะท้านหัวใจคนฟังจนแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง ใบหน้าเรียวสวยทำได้เพียงสบประสานสายตากับชายหนุ่มตรงหน้า มือเรียวทำได้เพียงบีบไหล่กว้างเอาไว้แน่น ยามสัมผัสได้ถึงการประกาศตัวเหนือร่างกายของเขาและ...หัวใจของเขา

            สวบ

            “อ๊าาาาา!!!!” ฮยอกแจสะดุ้งสุดตัว เสียงหวานหวีดร้องออกมาเต็มเสียง เมื่อแก่นกายใหญ่ดันพรวดเดียวเข้าไปในช่องทางร้อนระอุที่แม้จะไม่ได้เบิกทางเอาไว้ก่อน แต่กลับรองรับความใหญ่โตที่ดุนดันเข้าไปอย่างพอดิบพอดี ความคิดมากมายในหัวหายวับไปหมด มีเพียงการเชิดหน้าหวีดร้องในลำคออย่างเสียวซ่าน ก่อนที่เสียงหวานนั้นจะกลืนหายไปในลำคอเมื่อคนตัวโตประกบจูบลงมา

            จูบร้อนผ่าวที่ฮยอกแจไขว่คว้าเอาไว้อย่างไม่ต้องการให้อีกฝ่ายผละออก มือเรียวป่ายปัดไปตามท่อนแขนแกร่ง ยามที่ร่างกายกระตุกเกร็ง เมื่อแก่นกายใหญ่จมลึกเข้าไปจนสุด

            “อาห์...ฮยอกแจ” เสียงทุ้มต่ำคำรามเหนือแอ่งชีพจร เมื่อชายหนุ่มกำลังก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอขาวเนียนลออ มือใหญ่ก็กระชับสะโพกมนให้สูงขึ้นนิด ยามที่ดันกายเข้าไปในความร้อนระอุที่กำลังบีบรัดเขาเป็นจังหวะที่ยิ่งปลุกความต้องการในตัวชายหนุ่ม

            คนอย่างหานฮันคยองไม่เคยรู้สึกเลยว่าต้องการใครมากมายขนาดนี้มาก่อน

            “ฮื่อ...อ้ะ...อาห์...คุณฮัน...อึ้กๆ...” เสียงหวานดังกระเส่าไม่มีหยุด ยามที่ใบหน้าคมคายกำลังซุกเข้าที่แผ่นอกบอบบาง ริมฝีปากร้อนตวัดเกี่ยวหัวนมนิ่มเข้าไปในโพรงปากไม่มีหยุด ทั้งยังดุนดันอย่างรุนแรงจนมันยิ่งแข็งตึงด้วยความต้องการ เรือนร่างเล้กก็ขยับสอดรัดความใหญ่โตที่ดันเข้ามาจนสุดทุกครั้ง

            เรือนร่างของทั้งสองยิ่งขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างร้อนแรงราวกับไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้อีกแล้ว

            ฟึ่บๆๆ

            แก่นกายใหญ่ที่ร้อนผ่าวก็สอดลึกเข้าหาไม่มีหยุด ทั้งรุนแรง ทั้งเนิบนาบ และเรียกเสียงครางหวีดหวานของคนที่เนื้อตัวสั่นคลอนเพราะความรุนแรงช่วงล่างที่สอดลึกเข้ามา แก่นกายเล็กก็ขยับเสียดสีไปกับแผ่นท้องแกร่งจนฉ่ำเยิ้ม ดวงตาคู่สวยหรี่ปรือขึ้นเพื่อมองคนตัวโต

            “คุณฮัน...อ้ะอ๊า...ฮื่อ...อึ้กๆ...คุณ...คุณก็เป็น...ของผม...ของผมนะ...อ้ะๆ...” ความต้องการที่ล้นปรี่ขึ้นมาถึงขอบที่ทำให้คนตัวเล็กหลุดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาจนได้

            เขาก็อยากให้อีกฝ่ายเป็นของเขาเหมือนกัน

            กึก

            ถ้อยคำที่ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังสอดกายระรัวไม่มีหยุดชะงักไป ดวงตาคู่คมขยับมาสบกับดวงตาฉ่ำน้ำที่กำลังเปิดเผยความรู้สึกในใจออกมา และนั่นก็ทำให้หนุ่มจีนรู้สึกดีแทบบ้า ดีเสียยิ่งกว่าการขยับกายสอดแทรกเข้าไปในความอุ่นนุ่มในเวลานี้เสียอีก

            เขากำลังชอบที่ฮยอกแจหวงแหนเขาไม่ต่างกัน

            ฟึ่บ

            และนั่นก็ทำให้ร่างสูงใหญ่จัดการขยับพลิกให้ตัวเองพิงกับพนักโซฟาบ้าง จนฮยอกแจคร่อมทับอยู่เหนือตักกว้างเอาไว้ทั้งตัว ฝ่ามือใหญ่ขยับไปลูบแก้มเนียนนุ่มอย่างเบามือ ยามบอกด้วยเสียงเข้มจัด

            “บอกผมสิฮยอกแจ บอกผมด้วยร่างกายคุณว่าผมเป็นของคุณ”

            คำที่ทำให้ฮยอกแจหน้าแดงจัด แต่ทั้งแววตา ทั้งน้ำเสียงของฮันคยอง ก็ทำให้คนตัวเล็กยกมือขึ้นดันที่แผ่นท้องแกร่งราวกับช่วงพยุงตัว ก่อนที่ร่างกายช่วงล่างจะขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า จนดวงตาคมกริบวาววับอย่างพอใจ

            “อ้ะอ๊า...คุณฮัน...ฮื่อ...อย่ายุ่งกับ...อึ้กๆ...ผู้หญิงพวกนั้นนะฮะ...อย่านะ...” เสียงหวานครางกระเส่า ยามที่ดันกายรับส่วนแข็งแกร่งเข้ามาจนสุด เสียงหวานบอกแทบไม่เป็นภาษา แต่ทำให้คนฟังกระชากร่างน้อยเข้ามาประกบจูบกับคนน่ารักที่กำลังร่อนเอวอยู่บนร่างกายของเขา

            จูบร้อนผ่าวที่ยิ่งทำให้ฮยอกแจเพิ่มแรงขย่มลงบนตัวของชายหนุ่มรูปหล่อ ฝ่ามือทั้งสองคู่ลูบไล้ไปทั่วเรือนกายของอีกฝ่ายไม่ว่างเว้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่ว โซฟาตัวหรูส่งเสียงกึกกักตามความรุนแรงของคนทั้งสองที่อยู่ด้านบน

            “ตอนนี้ผมมีคุณ...อืม...คนเดียว...ฮยอกแจ” ฮันคยองบอกคล้ายเสียงคำราม ยามที่ฮยอกแจเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างไม่อาจจะทนไหวอีกแล้ว

            “อ้ะ...อึ้กๆ...อ๊าาาาาาาาาาาาา!!!” ความร้อนแรงที่กำลังส่งให้ฮยอกแจไปสุดปลายทางของอารมณ์ก่อน จนเสียงหวานหวีดร้องออกมาเต็มเสียง สะโพกเล็กกดลงเป็นครั้งสุดท้าย แล้วปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเต็มแผ่นท้องของคนทั้งคู่

            ฮันคยองจัดการพลิกร่างเล็กที่นอนหอบหมดเรี่ยวแรงลงบนโซฟานุ่มอีกครั้ง ดวงตาคมวาววับยามมองเรือนร่างขาวนวลที่ประดับด้วยรอยจูบของเขาเต็มไปหมด ร่างขาวนวลที่ขึ้นสีชมพูระเรื่อเพราะแรงบีบเฟ้นของเขา ร่างที่นอนเปลือยเปล่าปล่อยให้เขาทำตามใจ จนสะโพกสอบเป็นฝ่ายขยับถี่ยิบเร่งจังหวะรักเพื่อตามคนที่นอนหมดเรี่ยวแรงไป

            แรงกระทำที่ทำให้ฮยอกแจครางอื้ออึงในลำคอ ร่างเล็กสะบัดส่ายซ่านด้วยความเสียวกระสันที่อีกฝ่ายสอดแทรกกายเข้ามาไม่ได้หยุด อารมณ์ที่ปลดปล่อยไปเหมือนจะกลับมาอีกครั้ง ก่อนที่ร่างเล็กจะผวาเข้าหาอ้อมกอดแกร่ง ตอบรับความต้องการของชายหนุ่มอีกครั้งอย่างยินยอม

            แรงสอดรัดที่เรียกเสียงครางหวีดหวานดังก้องห้องกว้างอีกครั้ง ประสานไปกับเสียงคำรามต่ำที่กว่าชายหนุ่มจะปลดปล่อยความต้องการออกมาก็หลังจากที่ฮยอกแจปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สองนั่นแหละ

...................................................

คิดเห็นยังไงบอกกันได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ^^



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น