วันพฤหัสบดีที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556

NC Colorful Love Special_35

NC Colorful Love Special_35


            “พี่...มันน่าอาย...อืม...มากเลย...” เรียวอุคกระซิบเสียงพร่า มือเรียวปิดตาตัวเองแน่น เมื่อกำลังนอนหอบหายใจบนเตียงหลังใหญ่ เสื้อเชิ้ตเนื้อดีถูกถกออกจนเห็นผิวเนื้อขาวเนียนละเอียดภายใน ส่วนล่างถูกรั้งออกไปทั้งหมดแล้ว ยามที่ริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังซุกไซ้เข้าที่ซอกขาอ่อนด้านในพรมจูบหนักๆ จนตัวชาวาบ

            “แต่พี่อยากจูบตัวเล็กทั้งตัวเลยนี่ครับ” ไม่ใช่แค่คำพูดของเยซอง แต่ชายหนุ่มทำแบบนั้นจริงๆ ตั้งแต่ใบหน้า ไล่เรื่อยมายังลำคอ กดจูบ ดูดเม้มด้วยปลายลิ้น หยอกเย้าด้วยปลายนิ้วมือ ลงมาสู่ท้องน้อย ไล่เรื่อยลงไปยังเรียวขา สัมผัสเหมือนนักสำรวจที่สำรวจร่างกายของเมียคนสวยทีละส่วนๆ

          เหมือนเราเพิ่งจะมีอะไรกันครั้งแรก

            ไม่สิ แม้แต่ครั้งแรกของพวกเขาก็ไม่ได้ทำอย่างนุ่มนวลเท่าไหร่ เมื่อมันร้อนแรงหนักหน่วงตั้งแต่ต้น แต่วันนี้มันต่างออกไป...และนั่นกำลังทำให้คิมเรียวอุคอายสุดขีด

            “อืม....อึ้ก...พะ...พี่เย่...” เสียงหวานครางรับในลำคอ เมื่อริมฝีปากร้อนเลียเข้าที่ซอกขาอ่อน แล้วก็ไต่ลงมาที่หัวเข่ามน มือหนึ่งก็เลื่อนขึ้นมายังส่วนอ่อนไหวสีระเรื่อ กอบกำมันเอาไว้ใต้ฝ่ามือ แล้วลูบไล้รุกเร้าแผ่วๆ ให้ร่างน้อยตัวสั่นระริก มือเรียวยิ่งปิดตาตัวเองแน่น

            ภาพที่แสนน่ารักเหมือนกระรอกน้อยไร้เดียงสา ทำให้เยซองตาวาววับ รู้สึกว่ามันเร้าอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก จนมืออีกข้างนั้นยิ่งรูดรั้งแรงขึ้น ริมฝีปากร้อนผะผ่าวก็จูบลงมาถึงข้อเท้าขาว ดูดเม้มเบาๆ จนขึ้นรอยจาง

            “พี่เย่....อืม...เข้ามาเลยไม่ได้หรือ...มัน...อาย...อ้ะ...อายจริงๆ นะ...หยุดทำเหมือนฉันเป็น...อ่ะอ๊า...สาวน้อยได้...แล้ว...” เรียวอุคบอกเสียงสั่นสะท้าน ยอมเปิดตาที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสขึ้นมอง ทั้งที่เนื้อตัวกำลังบิดเร้าๆ กับฝ่ามือร้อนที่มอบความสุขให้กับส่วนอ่อนไหวของตัวเอง

            คำขอที่ทำให้ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ แล้วก้มลงมากดจูบที่กลีบปากสีระเรื่อ เลียไปมาระหว่างกลีบปากบนและกลีบปากล่าง ให้เรียวอุคเผยอปากน้อยๆ อย่างเชิญชวน ทว่าคนตัวโตกลับไม่ยอมสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไป

            “อึ้ก....พี่...พี่เย่...ฮื่อ...มันเสียวนะไอ้บ้า...” เรียวอุคบอกเสียงสั่น จะยกมือขึ้นทุบไหล่กว้างของคนที่กำลังใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือลูบไล้ส่วนปลายแดงก่ำไปมา จนความเสียววูบแล่นปราดไปทั่วร่าง ฟันคมกัดปากตัวเองแน่นอย่างอดรนทนไม่ไหว

            ท่าทางที่เยซองหัวเราะเสียงดัง ทั้งที่ความต้องการก็อัดแน่นจนแทบจะอยากสอดแทรกกายเข้าไปเสียเดี๋ยวนี้

            ฟึ่บ

            จากนั้น ชายหนุ่มก็ไต่ลงมาอีกครั้ง ริมฝีปากได้รูปอ้าออกแล้วรับส่วนอ่อนไหวสีหวานเข้ามาในความอุ่นร้อน จนคนได้รับหวีดร้องในลำคอ ชันกายขึ้นมานิด มองคนรักที่กำลังใช้ปลายลิ้นไล้เลียไปตามความยาวอย่างเอาใจ

            “อ้ะอ๊า...ฮื่อ...พี่...พี่เย่...อ้ะ...” กระรอกแสบครางเสียงกระเส่า ยามที่ก้มหน้ามามองภาพแสนน่าอายของตัวเอง ทว่า นอกจากความเสียวซ่านรัญจวนใจแล้ว เรียวอุคกำลังรู้สึกว่าเขากำลังรู้สึกดี...ดีมากๆ กับความรู้สึกเนิบนาบค่อยเป็นค่อยไประหว่างเราทั้งสอง

            “ดี...ดีจัง...ดีมากๆ...อึ้ก...” คนตัวเล็กหลับตาลงอีกครั้ง ยามที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้อีกฝ่ายทำกับร่างกายตัวเองตามใจ อย่างจนใจจะห้าม รู้เลยว่าเสร็จเมื่อไหร่ได้ถูกแซวตายเลย

            จากนั้น เยซองก็ปล่อยแท่งเนื้อสีหวานออก แทนที่ด้วยปลายนิ้วที่นวดคลึง บีบขยำเบาๆ ให้ร่างน้อยส่ายเร้าๆ ตัวเองก็ขยับมาทาบทับที่เรือนร่างบอบบาง ยามที่แยกปลายเท้าเรียวให้แยกออกจากกัน แล้วจับตั้งฉากเอาไว้

            “พี่เย่ขอนะ” เสียงทุ้มกระซิบชิดริมหู ยามที่แท่งเนื้อร้อนผ่าวกำลังถูไถที่ช่องทางสีสดที่ปิดสนิทเบาๆ ให้คนได้รับตัวสั่นสะท้าน เบี่ยงหน้าไปทางอื่น

            ทุกทีก็เสียบเลย มาวันนี้มาขอทำบ้าอะไรล่ะ! อายจะตายอยู่แล้วนะ!

            “จะ...ทำอะไร..ก็...อึ้ก...ทำ....อายจะตายแล้ว...ไอ้บ้า!” คำที่ทำให้คนฟังกดจูบที่แก้มนิ่มที่ขึ้นสีระเรื่อแรงๆ แล้วก็...

            ฟึ่บ

            “อ๊า...อึ้ก....ดี...อืม...ดีจัง...ลึก...” แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิทอย่างเชื่องช้า หากแต่ลื่นไหล สอดรับกับร่างน้อยที่เกร็งตัวนิด ก่อนจะปล่อยร่างกายไปตามหัวใจ มือเรียวจิกลงที่นอนนุ่ม ยามที่เปล่งเสียงครางเบาๆ ยามความร้อนเสียดสีไปกับผนังนิ่มทุกด้าน

          ดี...ดีจัง...ดีจนเกินไปแล้ว

            “อาห์...นิ้วพี่สั้น แต่อันนี้ของพี่ก็ทำให้เราพอใจนะตัวเล็ก” เยซองกระซิบบอกเสียงต่ำพร่า ให้ร่างน้อยเงยหน้าที่ฉ่ำน้ำตาขึ้นมอง เรือนร่างบอบบางสั่นริกๆ อย่างน่าสงสาร มือเรียวก็ขยับขึ้นไปกอดรัดรอบลำคอแกร่ง ยามที่ใช้ดวงตาสวยๆ สบกับดวงตาคมวาว

            “ฉัน...อาห์...รักพี่เย่นะ...รัก..รักมากจริงๆ...” เรียวอุคบอกเสียงสั่น แล้วขยับไปกดจูบที่ริมฝีปากได้รูปเบาๆ ให้คนคัวโตนิ่งไปนิด สองมือก็ขยับไปสอดประสานที่ปลายนิ้วมือของคนน่ารักจนแนบแน่น ก่อนที่สะโพกสอบจะค่อยๆ เคลื่อนเข้าหาความอุ่นร้อนอย่างเนิบนาบ

            การแสดงออกที่ไม่จำเป็นต้องรุนแรง หากแต่อ่อนหวานเกินบรรยาย จนกระรอกแสบได้แต่ครวญครางเสียงแผ่ว นอนบิดตัวเร้าๆ ปล่อยตัวไปตามที่อีกฝ่ายชักนำ

            แรงเสียดสีที่หนักขึ้นบ้าง ช้าลงบ้าง หากแต่ดำเนินไปเรื่อยๆ อย่างที่ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครอยากให้หยุด อยากที่จะแสดงความรักกันมากกว่านี้ บอกกันและกันว่า...เรารักกัน

            “พะ...พี่เย่...อาห์...ฉันชอบ...ให้พี่กอด...แบบนี้...ชอบมากๆ...อึ้กๆ...” เรียวอุคบอกราวเสียงกระซิบ ยามที่กอดรัดคนตัวโตแน่นขึ้น จนคนฟังอดใจไม่ไหวกดจูบที่ปากเรียวแรงๆ แรงเสียดสีเริ่มหนักหน่วงมากขึ้นทีละน้อย

            “อาห์..ตัวเล็ก...พี่ก็ชอบ...” เสียงทุ้มที่เอ่ยบอกด้วยคำดุจเดียวกัน ยามที่ผิวเนื้อเสียดสีกันอย่างรุนแรงมากขึ้นทุกที และเหมือนว่าค่ำคืนนี้คงไม่จบลงง่ายๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเสียงแว่วหวานที่ดังครางเครืออย่างไม่ไหวแล้ว

            “พี่...ช่วยที...มะ...ไม่ไหวจริงๆ...” คำร้องขอที่ทำให้เยซองกดจูบที่ปากบาง ก่อนจะเร่งเร้าจังหวะหนักหน่วงขึ้น ยอมตามใจกระรอกแสบที่กอดรัดร่างของเขาแน่น ส่งคนตัวเล็กให้ไปถึงจุดหมายปลายทางของตัวเอง แล้วค่อยเร่งให้ตามไปติดๆ

            ท่ามกลางความหวานซ่านของเรียวอุคที่รู้เลยว่าคืนนี้...อ่อนหวานกว่าคืนไหนจริงๆ

............................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น