[NC-129]
KiKiHae จะคนไหนหัวใจก็บอกว่าใช่ 3
คิมคิว่าด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
ที่คนเป็นน้องยกยิ้มมุมปาก มองพี่ชายฝาแฝดของตัวเองที่ก้าวเข้าไปยืนซ้อนหลังเด็กน้อยที่กำลังอมยิ้มมองโต๊ะอาหารอย่างภูมิใจกับคริสมาสต์แรกของพวกเขา
หมับ
“อ้ะ...พะ...พี่คิมคิ...อื้อ...”
ดงแฮได้แต่ร้องเบาๆ
ใบหน้าสวยก็ก้มลงมองจนเห็นฝ่ามือใหญ่ที่กำลังล้วงเข้ามากอบกุมก้นของเขาแล้วบีบคลึงเบาๆ
ให้ความรู้สึกวูบวาบแล่นปราดไปทั่วกาย
“น้องดงแฮ พวกพี่หิวแล้ว”
“อ้ะ...กะ...ก็กินก่อนสิฮะ...มาจับก้นดงแฮทำไม”
คนหน้าหวานบอกเสียงเบา ทั้งที่สองมือขยับไปจับขอบโต๊ะเอาไว้มั่น
ร่างกายเริ่มร้อนขึ้นอย่างรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
ในเมื่อเริ่มคุ้นชินกับครึ่งปีที่ผ่านมา
พวกพี่คิมคิบอมน่ะ
ตอนเช้าที่พวกพี่ขับรถไปส่งเขาที่โรงเรียนพี่คนใดคนหนึ่งก็จะมีอะไรในรถกับเขาทุกเช้า
พอตอนเย็นก็จะสลับให้เขามีอะไรกับอีกคน
แม้แต่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็มักหาของขวัญแปลกๆ มาให้เขาเสมอ แม้แต่พ่อแม่อยู่ที่บ้าน
พวกพี่คิมคิบอมยังหาทางเข้าห้องไปสอนเขาได้เลย ทำเอาดงแฮต้องกลั้นเสียงแทบแย่
แต่ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่ารักทุกการกระทำของพวกเขา
ดงแฮเป็นเด็กไม่ดี
ดงแฮเป็นโรคติดเซ็กส์ของพี่คิมคิบอมมากๆ เลย ไม่ว่าจับไปตรงไหนก็...รู้สึกทุกที
“หิวไงครับ แต่พวกพี่หิว...น้องดงแฮ”
“อื้อ!” ดงแฮได้แต่เชิดหน้าขึ้นน้อยๆ
ใบหน้าหวานยิ่งแดงก่ำ
เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังสอดลึกมายังด้านหน้าเพื่อลูบไล้ส่วนนุ่มนิ่มที่กำลังตื่นตัวทีละน้อย
เรียวปากก็เผยอน้อยๆ เพื่อเปล่งเสียงคราง
“น้องดงแฮทำหน้าแบบนี้น่ารักจังเลย”
“พะ...พี่คิบอม...อ้ะ”
คนหน้าหวานได้แต่ครางแผ่วๆ เมื่อแฝดน้องชะโงกหน้ามาเพื่อสบสายตากัน
ใบหน้าหล่อเหลาคมคายก็ประดับด้วยรอยยิ้มที่ยิ่งเสริมให้อีกฝ่ายน่ามอง
หากแต่ฝ่ามือใหญ่กลับเลื่อนมาเพื่อสะกิด...
“ฮ้า...อื้อ...พี่...”
“หึๆ
แตะนิดเดียวก็แข็งขนาดนี้แล้วหรือหืม” คิบอมหัวเราะในลำคอ
ยามที่ใช้ปลายนิ้วเกี่ยวหัวนมนิ่มที่กำลังชูชันผ่านเสื้อกำมะหยี่สีแดงสด
ปลายนิ้วก็ซุกซนลูบคลึงมันไปมาให้เด็กน้อยยิ่งเกาะขอบโต๊ะแน่น
“ละ...เลียแทนไม่ได้หรือฮะ”
คำร้องขอที่คิบอมหัวเราะ แล้วโน้มหน้ามากดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานหนักๆ และผละออก
ไม่ยอมสอดลิ้นเข้าไปตามแรงเชิญชวนของร่างน้อยที่อ้าปากน้อยๆ
ทั้งที่ฝ่ามือใหญ่ยังคงกลั่นแกล้งยอดอกสีหวานไปมาไม่ว่างเว้น
ขณะเดียวกัน
คิมคิก็เลื่อนตัวเองไปนั่งคุกเข่าอยู่ด้านหลัง
ยามที่รั้งชายชุดสีสดให้ขึ้นไปเหนือสะโพก
เฮือก!
“อ๊ะ...อ๊า...พี่คิมคิ...ดงแฮ...ดะ...ดงแฮเสียว...เสียวจัง...อึ้ก...”
คนหน้าหวานเชิดหน้าขึ้นสูง ดวงตาพร่าไปด้วยหยดน้ำใส
เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังไล้เลียที่ช่องทางด้านหลังเบาๆ
เสียวซ่านในอารมณ์เสียจนต้องจิกปลายเล็บลงบนขอบโต๊ะเต็มแรง
“ดะ...ดงแฮรู้สึก...อีก...แล้ว...อ้ะ...ลึกอีก....ฮะ...”
เด็กน้อยครวญครางอย่าลืมอาย มีเพียงปฏิกิริยาของร่างกายที่ถูกสัมผัสทีไรก็เป็นแบบนี้ทุกที
เรียวขาขาวก็แยกรั้งกว้างอีกนิด เปิดทางให้ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียไปมา
ทั้งยังกดสอดเข้าไปในช่องทางสีสดจนร่างทั้งร่างแทบจะบิดเกร็งด้วยความต้องการ
“ฮ้า...ดี...ดีจัง...”
“อะไรกันหืม เลียนิดเดียวน้องดงแฮมีอารมณ์ขนาดนี้แล้วหรือ”
คิมคิผละมาว่าเสียงพร่า แล้วแหย่ปลายลิ้นให้ลึกขึ้น
รู้สึกถึงแรงกระตุกของร่างน้อยที่กำลังตัวสั่นระริกด้วยความต้องการ
“กะ...ฮ้า...ฮื่อ...เป็นแบบนี้...ทุกที...ทุกที...”
ดงแฮได้แต่บอกเสียงสั่น อย่างที่สองฝาแฝดก็รู้
ตอนแรกพวกเขาทั้งคู่ก็กลัวเด็กน้อยจะรองรับเขาสองคนไม่ไหว
แต่เวลากว่าครึ่งปีที่ผ่านมาพิสูจน์ว่าดงแฮไหว...และบางทีก็ตอบรับพวกเขาจนล้นด้วยซ้ำ
แต่ก็น่าแปลกที่ดงแฮมีอารมณ์กับแค่พวกเขาสองคน...เท่านั้น
“น่ารักจนพวกพี่อดใจไม่ไหวทุกทีน่ะหรือ”
คิบอมว่าพลางดันปลายคางเรียวให้สบสายตากัน ก่อนที่จะประกบลงบนปากฉ่ำหวาน
สอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากร้อนระอุ
ตวัดเกี่ยวเข้ากับปลายลิ้นนุ่มนิ่มที่ส่งมาเกาะเกี่ยวอย่างวิงวอนขอความเมตตา
เสียงแลกเปลี่ยนน้ำหวานก็ดังคลอเคลียไปท่ามกลางความเงียบของคืนวันคริสมาสต์
หมับ
“ฮ้า...อื้อ...”
ดงแฮได้แต่ครวญครางในลำคอ เมื่อคิบอมล้วงเข้ามากอบกุมที่แก่นกายเล็ก
แล้วลูบไล้อย่างมีชั้นเชิงจนความต้องการปริ่มที่ส่วนปลาย
น้ำตาหยดใสยิ่งคลอไปทั้งดวงตาด้วยความต้องการ ริมฝีปากก็ตามประกบริมฝีปากร้อนผ่าว
“ท่าทางน้องดงแฮยืนไม่ไหวแล้วว่ะพี่ชาย”
“กูก็ว่างั้น” คิมคิบอกอย่างเห็นด้วย
ยามที่ผละออกจากร่างเล็กอย่างรวดเร็ว แล้วโอบอุ้มร่างที่สั่นระริกเข้ามาในอ้อมกอด
จากนั้นก็ขยับไปยังโซฟากว้าง จัดการทิ้งตัวลงนั่งก่อนแล้วดึงร่างน้อยมานั่งตัก
ฟึ่บ
“สวยจังเลยครับเด็กดี...”
“ฮื่อ...ดงแฮ...มะ...ไม่ไหว...”
คิมคิจัดการดึงปลายขาเรียวให้แยกกว้างออกทันที
เผยให้แฝดน้องได้เห็นภาพสวยงามของร่างกึ่งเปลือยที่ช่องทางด้านหลังกำลังขมิบถี่
ด้านหน้าตื่นตัวทั้งยังปริ่มด้วยน้ำใส อีกทั้งใบหน้าหวานยังแดงนะเรื่อ
ปากสั่นระริก น้ำตาจวนเจียนจะหยดอย่างเร่งเร้าอารมณ์เสียจนแทบอดใจไม่ไหว
“ไม่ไหวอะไรหืม”
“อ๊า...จ๊วบ...อึ้ก...”
ดงแฮได้แต่ครางในลำคอ เมื่อคิมคิว่าจบก็ดันใบหน้าหวานให้รับจูบร้อนผ่าว
ทว่าร่างกายก็ต้องสะท้านเยือก เมื่อฝ่ามือทั้งสองข้างขยับไปชักรูด
แล้วสอดลึกเข้าไปในช่องทางด้านหลังของเขา
ขณะเดียวกัน
คิบอมก็จัดการรั้งชายชุดนิ่มให้สาปเสื้อแยกออกจากกัน เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดที่ภายในยังประดับด้วยรอยรักจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งแต่เมื่อเช้า
“ฮ้า...ฮื่อ...อึ้ก...อ่ะ...อีกฮะ...ดูดอีก...”
คนหน้าหวานได้แต่ครางเสียงกระเส่า เมื่อเรียวปากเป็นอิสระ
ยามที่คิบอมกำลังใช้ริมฝีปากครอบเข้าที่ยอดอกสีหวาน ปลายลิ้นก็ละเลงจนเปียกชุ่มโชก
แผ่นอกเล็กก็เด้งขึ้น มือเรียวข้างหนึ่งดึงลำคอแกร่งลงมาให้สัมผัสตัวเองมากกว่านี้
“เสียงเพราะจังเลยครับ”
คิมคิกระซิบพร่าอยู่ริมหู ซุกไซ้ที่ลำคอระหง ขบเม้มแรงๆ จนรอยเก่ายิ่งแดงสดน่ามอง
“มะ...ไม่ไหวแล้ว...ฮื่อ...ขะ...เข้ามาเลย...ได้มั้ยฮะ...เข้ามา...อึ้ก...”
“อย่าใจร้อนสิครับเด็กดี”
คิบอมกระซิบบอก พลางหันมาสบตากับพี่ชาย
แล้วผละไปยังลิ้นชักข้างโซฟาหยิบขวดเจลหล่อลื่นชนิดร้อนออกมา
“ยะ...อย่าแกล้งดงแฮ...ดงแฮ...ไม่ไหว...ดงแฮ...ต้องการ...”
คำร้องขอของเด็กน้อยที่กำลังทรมานปนสุขสม ทำให้คิมคิหอมแก้มนุ่มอย่างแสนรัก
ปลายนิ้วยาวก็คีบยอดอกทั้งสองข้างแล้วบีบขยี้ไปมา ให้คนหน้าหวานทิ้งตัวลงอย่างหมดแรง
ใบหน้าหวานก็ได้เพียงเอียงมาด้านข้าง
ใช้ปากสีสดเฝ้ากดจูบที่ต้นคอแกร่งราวกับขอร้อง
ท่าทางน่ารักที่สองฝาแฝดเจอทีไรก็ใจอ่อนทุกที
ฟึ่บ
เฮือก!
“อ้ะ...อื้อ...อะ...อะไร...”
ดงแฮได้แต่สะดุ้ง เมื่อปลายนิ้วยาวสอดลึกเข้ามาในกายอีกครั้ง
ทว่าความลื่นที่ทำให้เข้ามาได้สุดในทีเดียว ทำให้เจ้าตัวได้แต่ก้มลงมอง
ฟึ่บๆๆๆ
“ฮ้า...อ๊า...อึ้ก...ร้อน...แต่...แต่ดี...ดีจังเลย...อีก...อีกฮะ...”
ดงแฮหวีดร้องออกมา เมื่อปลายนิ้วยาวที่ชุ่มโชกไปด้วยเจลทั้งสามนิ้วกำลังขยับถี่เข้ามาในกาย
กระตุ้นหนักๆ จนขาเรียวได้แต่จิกลงบนโซฟา ใบหน้าหวานเชิดรั้งขึ้น
ครวญครางออกมาสุดเสียงเมื่อยิ่งคิบอมขยับนิ้วเข้ามาเท่าไหร่
ช่องทางด้านล่างก็ยิ่งร้อนระอุจนแทบไหม้ ทว่า...ก็รู้สึกดีจนอยากได้มากกว่านี้
“ชอบหรือครับ”
“หึๆ ท่าทางน้องดงแฮจะชอบนะ
ตัวสั่นใหญ่เลย”
“ครางไม่หยุดด้วย
ดูดิพี่ชายตัวแดงก่ำเลย”
เสียงของสองแฝดที่กำลังเล้าโลมเด็กน้อยจนร่างนวลเนียนแทบทนไม่ไหว
จากนั้น เสียงสั่นๆ ของคนที่กำลังถูกอารมณ์ใคร่ครอบงำก็เอ่ยบอก
“ขะ...เข้ามา...ทั้งคู่เลย...ได้มั้ย...ฮะ...อ้ะ...นะ”
กึก
“ว่าไงนะครับ”
คิมคิทวนคำอย่างไม่อยากเชื่อหู
ยามมองคนที่บิดกายเร้าอยู่บนตัวจนแก่นกายใหญ่ตื่นตัวเต็มที่
ขณะที่คิบอมก็ชะงักมือที่กำลังปรนเปรอความสุขให้เด็กน้อย
ยามฟังเสียงสั่นพร่าที่เอ่ยย้ำอีกครั้ง
“ขะ...เข้ามาพร้อมกัน...ได้มั้ยฮะ...ดงแฮพะ...พร้อมแล้ว...ที่พี่...อื้อ...เคย...ถาม...ดงแฮอยากให้...พี่...”
คำที่คนฟังทั้งสองรู้ได้ทันที พวกเขาเคยถามว่าขอเข้าไปพร้อมกันจะไหวมั้ย
ซึ่งเด็กน้อยของพวกเขาก็ได้แต่ส่ายหน้างุดๆ แล้วบอกว่ากลัว
จนพวกเขาไม่เคยเอ่ยถามเรื่องนี้ขึ้นมาอีก แต่ตอนนี้น้องดงแฮกำลังบอกว่า...ได้
จากนั้น คนที่กำลังหน้าแดงก่ำ
และปล่อยน้ำตาแห่งความเสียวสะท้านออกมาก็กำลังพยายามบอกด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น
“ดงแฮ...มะ...ไม่รู้จะให้ของขวัญ...อะไร...อ้ะ...พี่ๆ
ดี...ดงแฮให้ได้...เท่านี้...” คนฟังนิ่งไปนิด ก่อนที่จะส่ายหน้าน้อยๆ แล้วคิมคิก็กดจูบที่ขมับบางเบาๆ
“ไม่เอาครับเด็กโง่
พวกพี่บอกแล้วไงครับว่ารักน้องดงแฮ
แค่น้องดงแฮรักพวกพี่ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว” จากนั้น
คิบอมก็ขยับมากดจูบที่แก้มนุ่มอย่างแสนรัก
“แค่น้องดงแฮอยู่กับพวกพี่แบบนี้ทุกปีก็พอแล้วนะครับ”
ขวับๆๆๆ
ทว่า คนที่กำลังตัวสั่นก็ส่ายหน้าแรงๆ
แล้วบอกเสียงสั่นระริก
“ดงแฮ...หะ...ให้เพราะ...รัก...ดงแฮรักพี่คิมคิบอม...”
แม้ว่าจะเป็นคำรักในสถานการณ์แบบนี้ แต่สองฝาแฝดกลับรู้ได้ทันทีว่าน้องดงแฮกำลังบอกรัก
รักพวกเขาทั้งคู่ไม่ผิดกันถึงบอกว่าเข้ามาได้...เข้ามาพร้อมกันดงแฮก็พร้อม
ถ้าเป็นพวกพี่ทั้งสองคน
หมับ
“น่ารักแบบนี้พวกพี่ก็ไปไหนไม่รอดสิครับ”
คิบอมยิ้มให้ ยามที่จับเอวเล็กแล้วอุ้มขึ้น
ให้พี่ชายฝาแฝดจัดการถอดกางเกงออกไปก่อน แล้วสะบัดกางเกงตัวเองตาม
จากนั้นก็ขยับไปนั่งโซฟาตัวเดียวกัน โดยหันหน้าเข้าหาพี่ชายฝาแฝด
ท่าทางที่มือเรียวขยับไปกอบกำท่อนเนื้อร้อนของทั้งคู่
ยกสะโพกขึ้นหน่อย ดวงตาหวานฉ่ำมองสบตาคิบอมนิ่ง
สวบ
“อ๊า!!!!...ฮึก...เจ็บ...แน่น...แน่นจังเลย
ไม่ได้...แน่เลย...อึ้ก”
“อึ้ก...ไหวนะครับ”
คิมคิที่ซบหน้าลงบนแผ่นหลังบางถามอย่างเป็นห่วง เมื่อคนตัวเล็กกำลังเกร็ง
และนั่นก็ทำให้คนที่กำลังกัดปากตัวเองจนเจ็บพยักหน้าแรงๆ
“วะ...ไหว...ดงแฮไหว...”
เสียงหวานบอกสั่นพร่า ยามที่คิบอมก็โอบกระชับเอวเล็กเอาไว้
ส่วนเด็กน้อยก็กำลังกดกายรับความใหญ่โตทั้งสองลำเข้าไปพร้อมกันทีเดียว
มือเรียวข้างหนึ่งก็กอดคอคิบอมแน่น อีกข้างก็จับท่อนแขนแกร่งของคิมคิเอาไว้
สวบ
“อึ้ก...ลึก...อ่ะอ๊า!..แน่น...แน่นไปหมดเลย...”
คนหน้าหวานบอกเสียงสั่น
ยามที่กดกายลงไปแล้วรู้สึกถึงคับแน่นที่ทำให้แทบไม่กล้าขยับตัว
หากแต่ส่วนที่เสียดสีผนังนิ่มก็ทำให้ดงแฮกดกายลงไปอีกครั้ง
ถ้าเป็นพี่คิมคิบอม
ดงแฮไหว...
“อ๊าาาาาาาาาาาา!!!!!” คนตัวเล็กหวีดร้องสุดเสียงยามที่กดกายลงมาจนสุด
เสียงหอบสะท้านดังก้องไปทั่ว น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้ม
ยามที่เจ้าตัวก็ซบลงที่ลาดไหล่แข็งแรงของคิบอม
ท่าทางที่สองหนุ่มไม่กล้าขยับตัว
มีเพียงฝ่ามือทั้งสองคู่ที่ลูบไล้ทั่วเนื้อตัวเปลือยเปล่า เฝ้ากดจูบไปทั่วทุกที่ ทั้งที่ความต้องการกำลังล้นทะลักถึงขีดสุด
ยิ่งแรงบีบกระชับของร่างน้อยที่ทำให้แทบทนไม่ไหว
ผ่านไปสักพัก
ก่อนที่ดงแฮจะครางเสียงแผ่ว แล้วเริ่มต้นขยับตัวขึ้นลงช้าๆ
ร่างทั้งร่างก็สะดุ้งเฮือกทุกครั้งที่กดกายลงมา
หากแต่ความตึงแน่นกำลังผ่อนคลายเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่กำลังทำให้ร่างกายกรีดร้องด้วยความต้องการ
“อาห์...เด็กดี...แบบนั้น...”
เสียงทุ่มกระซิบพร่า ยามที่ร่างบอบบางกำลังขยับโยกกายแรงขึ้น เสียงครวญครางหวานๆ
ดังไม่มีหยุด รู้ว่าน้องชายข้างบ้านของพวกเขาปรับตัวได้แล้ว
“อึ้ก...ลึก...ละ...ลึก...อ้ะอ๊า...ฮื่อ...ดีจัง...ดี...”
ดงแฮจับไหล่คิบอมแน่นยามที่ขยับกายแรงขึ้น
แก่นกายใหญ่ทั้งสองที่กำลังสอดลึกในกายทำให้เขาทนไม่ไหว
ความหวาดกลัวกำลังถูกแทนที่ด้วยความสุขหรรษาที่ทำให้เสียงครางพร่าดังก้องไปทั่วห้องกว้าง
หมับ
“ฮ้า...อึ้ก...” คิมคิจัดการดันใบหน้าเล็กให้ขยับมารับจูบร้อน
ยามที่ส่งมือไปกอบกำแก่นกายเล็กแล้วขยับโยกไปพร้อมกัน
ปลายลิ้นทั้งสองก็ตวัดเกี่ยวเข้าหาจนน้ำใสไหลซึมเลอะไปถึงปลายคางอย่างไม่มีใครสนใจ
ขณะที่คิบอมก็กำลังบดขยี้ยอดอกสีสดอย่างหิวกระหาย
แก่นกายใหญ่เริ่มขยับสอดเข้าไปในกายเล็กจนดงแฮสะดุ้งแทบทุกครั้ง
อุณหภูมิในห้องยิ่งเร่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
ประสานไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่กำลังดังก้องขึ้นด้วยความร้อนแรงของสิ่งที่พวกเขาทั้งสามกำลังทำอยู่
“ฮ้า...มะ...ไมไหว...แรง...แรงกว่านี้...ช่วย...ช่วยดงแฮ...”
เสียงร้องขอที่สองหนุ่มจงใจกระแทกกายเข้าไปภายในจนคนหน้าหวานหวีดร้องลั่น ใบหน้าสวยเชิดรั้งขึ้น
เปล่งเสียงครวญครางไม่หยุด
ช่องทางด้านหลังยิ่งร้อนระอุตามแรงเสียดสีที่มากขึ้นทุกที
สวบๆๆ
“เอา...เอาดงแฮ...ที...อึ้ก...แรง...กว่านี้...แรงอีก...อ้ะอ๊า...”
เด็กน้อยบอกเสียงสั่นสะท้าน ยามที่ขยับกายรัวแรงขึ้นอย่างไม่กลัวเจ็บ ดวงตาทั้งสองข้างหลับแน่นยามที่ความต้องการมาถึงขีดสุด
“อ้ะอ๊า...อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เพียงขยับตัวอีกไม่กี่ที ดงแฮก็ทรุดฮวบลงมากอง เสียงหวานหวีดร้องออกมา
พร้อมกับปลดปล่อยน้ำขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือแกร่ง ร่างเล็กหอบหายใจสะท้าน
ที่ชายหนุ่มทั้งสองจงใจดันขาเรียวข้างหนึ่งให้สูงขึ้น
“แฮ่ก...ฮ้า...ทำ...ดงแฮเลยฮะ...ไม่...เป็นไร...”
คนที่หอบหายใจจนตัวโยนพยายามส่งยิ้มให้พี่ชายทั้งสอง เมื่อทั้งคู่ยังไม่ปลดปล่อย
ที่ทำให้ฝาแฝดโน้มตัวมากดจูบที่แก้มคนละข้าง
“รักนะครับ รู้มั้ย”
“รักที่สุดเลย”
“อึ้กๆ...อ๊า...เสียว...ฮึก...อึ้ก...อ่ะอ๊า...”
สิ้นคำของสองหนุ่ม แก่นกายใหญ่ทั้งสองก็ขยับสอดเข้ามาทีเดียวจนสุด
จนดงแฮที่นอนตะแคงข้างเข้าหาโซฟาจิกเล็บลงบนโซฟาแน่น
เสียงหวานครวญครางอย่างเสียวสะท้าน เมื่อความใหญ่โตกำลังขยับสอดเข้ามาในกายเรื่อยๆ
พร้อมทั้งความต้องการครั้งใหม่ที่กำลังถูกปลุกเร้าอย่างง่ายดาย แต่สิ่งที่เขารู้อย่างหนึ่งคือ
ดงแฮรักพี่คิมคิบอมที่สุดเลย
...........................................................
อ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น