วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557

NC รักร้ายสายรุก_3

NC รักร้ายสายรุก_3



            ฉับ

            เพียงตัดทีเดียว ชั้นในสีขาวก็เผยให้เห็นอะไรบางอย่าง...แก่นกลางลำตัว...ที่ตื่นตัวแล้ว

            ดงแฮเองก็ไม่เข้าใจ ทั้งที่เขากลัวจนตัวสั่น กลัวจนร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าทุกองค์ แต่ทำไมส่วนล่างของเขากลับตื่นตัวขึ้นมากับการกระทำทุเรศของใครก็ไม่รู้แบบนี้ และนั่นก็ทำให้เจ้าตัวยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม

            “ฮึก...พอ...พอ...แล้ว...ได้โปรด”

            ทว่า คนฟังก็ไม่สนใจ เพราะเกี่ยวเศษผ้านั่นออก แล้วมองส่วนล่างที่เปิดเปลือยแก่สายตาแก่เขา

            เรียวขาขาวน่ามองที่คงไม่มีใครเชื่อว่าผู้ชายหน้าตาน่าเบื่อแบบนี้จะมีได้ แก่นกลางลำตัวที่เด้งผึงขึ้นตรงหน้า และไหนจะช่องทางคับแคบที่คงไม่มีใครได้สัมผัสมาก่อน จนคนมองยิ่งอยากทำมากกว่านี้ อยากทำให้ของเล่นชิ้นนี้ปล่อยน้ำตาออกมามากกว่านี้

            ดังนั้น มือใหญ่จึงล้วงอะไรบางอย่างออกมา ก่อนที่จะชโลมมันด้วยเจลจนมันเปียกลื่นทั้งอัน

            ฟึ่บ

            “อั่ก! อ้ะ! ยะ...หยุด...ฮึก...ได้โปรด หยุด....หยุด อย่า อย่าเอาเข้ามา อย่า!!!! ฮือ อย่า!!!” ขณะเดียวกัน ดงแฮก็หวีดร้องออกมาสุดเสียง ร่างทั้งร่างกระตุกเกร็ง เมื่ออะไรบางอย่างกำลังดันเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง ใบหน้าหวานก็แหงนเงยขึ้น น้ำตายิ่งไหลทะลักออกมาด้วยความเจ็บเสียดบวกกับความกลัว
           
            “อย่านะ...อย่า!!! อ้ะ...อย่า...”

            น้ำเสียงกรีดร้องขอความเห็นใจนั่นกลับทำให้คนมองยิ่งพอใจ ดวงตาคู่คมวาววับ ยามที่ใช้ปลายนิ้วดันวัตถุนั้นเข้าไปช่องทางแคบจนสุด

            “อ๊า!!!!! มะ...ไม่เอา อย่า ฮื่อ...ม่าย...ไม่...อึ้ก...” ดงแฮทั้งขอร้อง ทั้งร้องไห้ เมื่อวัตถุชิ้นนั้นกระแทกเข้าที่จุดบางอย่างภายใน ร่างกายก็ยิ่งบิดเร้าด้วยความทรมาน หากแต่ท่อนเนื้อร้อนกลับกำลังปริ่มไปด้วยหยาดน้ำขุ่น จนคนมองส่งปลายลิ้นไปเกลี่ยเบาๆ

            “มะ...ไม่...ปล่อย...ปล่อยผม...ได้โปรด...ฮื่อ...ปล่อย...!” คนหน้าหวานแทบจะจิกเล็บลงกับข้อเท้าตัวเอง เมื่อสิ่งที่อยู่ภายในกำลัง...สั่น

            “ดี!...สีหน้าแบบนี้แหละที่ฉันอยากเห็น”

            “ฮื่อ...พะ...พอ...พอแล้ว...หยุด...ได้โปรด...หยุดที...หยุด!” ดงแฮส่ายหน้าไปมาแรงๆ เมื่อสิ่งนั้นกำลังสั่นแรงขึ้น ร่างกายช่วงล่างเด้งขึ้นอย่างที่ห้ามตัวเองไม่ได้ ริมฝีปากก็เผยอร้องจนน้ำใสไหลเลอะขอบปาก พอๆ กับน้ำตาที่ไหลเลอะแก้มอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

            ปิ๊บ

            “อ๊าาาา พอ...พอแล้ว...ฮื่อ...ไม่...อ๊า!!!” ดงแฮยิ่งสั่นไปทั้งตัว เมื่ออีกฝ่ายกดปุ่มเร่งความสั่นมันมากขึ้น ตอนนี้เขาไม่เห็นอะไรอีกแล้ว นอกจากคลื่นความต้องการที่กำลังไหลทะลัก และกำลังจะระเบิดพรูออกมา ทั้งยังไม่รู้เลยว่า...อีกฝ่ายกำลังตั้งกล้องเอาไว้ตั้งแต่ต้น

            “อื้อ...มะ...ไม่...ไม่ไหวแล้ว...ฮ้า...อาห์...จะ...จะ...อึ้ก...อ๊าาาาา!!!!” ดงแฮกระตุกแรงๆ เกร็งวาบไปทั้งตัว เมื่อความต้องการเขามาถึงปลายทาง ยามที่น้ำขุ่นขาวก็พุ่งขึ้นมาเลอะแก้ม ยามที่เสียงหอบหายใจดังลั่นไปทั่วทั้งห้องกว้าง

            ฟึ่บ

            “อ๊า!” จากนั้น ดงแฮก็ยิ่งสั่นไปทั้งตัว เมื่อมือใหญ่กำลังดึงสิ่งที่อยู่ในตัวของเขาออกมา ก่อนที่...

            หมับ

            “อื้อ!!!

            “ปากว่าไม่ แต่ร่างกายนายนี่ซื่อสัตย์ดีจริงๆ นะ” ชายหนุ่มว่า ขณะที่บีบปลายคางให้ดงแฮเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่คมมองจ้องเข้าไปในดวงตาที่กำลังผลิตน้ำตาแสนสวยที่เขาชอบ

            น้ำตาที่ดูบริสุทธิ์สะอาดกว่าคนอื่นที่เขาเอามาเป็นของเล่น น้ำตาที่เขาอยากเห็นมากกว่านี้!!!

...............................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่

ขอบคุณค่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น