NC
รักร้ายสายรุก_5
หมับ
“อ้ะ!”
แม้ว่ามือใหญ่จะแตะลงบนส่วนกลางลำตัวแล้ว
หากแต่แบมแบมก็ยังคงหลงมัวเมากับจูบแสนหวานต่อไป ให้แจ็คสันปลดเข็มขัดน้อง
ดึงซิปกางเกงลง แล้วล่วงมือเข้าไปในชั้นในสีน่ารัก
เฮือก!
“พะ...พี่แจ็ค...สัน...อื้อ!!!!”
“ชู่ววว ไม่เป็นไร
น้องแบมกำลังต้องการนะครับ พี่ช่วยนะ” แบมแบมสะท้านเยือก
ร้องเรียกเสียงสั่นให้คนพยายามตะล่อมบอกด้วยเสียงนุ่มนวลชวนฝัน อีกทั้งมือใหญ่ก็กำเข้าที่ส่วนน่ารัก
แล้วลูบไล้ให้คนได้รับขนลุกซู่ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
“พี่...มันรู้สึก....แปลกๆ”
“น้องแบมไม่เคยช่วยตัวเองหรือครับ”
“ฮื่อ!!!” แบมแบมส่ายหน้าไปมาทันที
ทั้งที่หอบหายใจหนักๆ กับฝ่ามือที่กำลังกระหน่ำกระตุ้นเขาอยู่ไม่ขาดมือ
ทั้งริมฝีปากที่กดจูบลงบนพวงแก้ม คอ หน้าผาก
แล้วยังริมฝีปากหลายต่อหลายครั้งนั่นอีก
“มันไม่ดีต่อสุขภาพนะรู้มั้ย แบบนี้ไง
ต้องทำแบบนี้”
ฟึ่บๆๆ
แจ็คสันกระซิบ งับติ่งหูเบาๆ
ก่อนที่มือใหญ่จะรูดรั้งขึ้นลงอย่างที่ทำให้คนได้รับแทบจะดิ้นด้วยความเสียวซ่าน
สองมือจิกกำต้นแขนเอาไว้แน่น ยามอ้าปากฮุบอากาศเข้าเต็มปอด
ลืมเลือนไปหมดแล้วว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ภายในอาคารเรียน
แบมจะตายแล้ว พี่ดงแฮ ทำไงดี มันเสียว
เสียวมากๆ เลย
ความคิดของคนที่ครางเสียงพร่า
ยามที่สะโพกเล็กเริ่มขยับตามฝ่ามือใหญ่ที่จัดการให้
ทั้งยังอ้าปากรับปลายลิ้นที่สอดแทรกเข้ามา เริ่มต้นจูบร้อนแรงที่ยิ่งกระตุ้นอารมณ์รักให้ลุกโชน
“อาห์...ฮื่อ...”
“ไม่ต้องกลั้น เด็กดี แบบนี้”
“อ๊า!!!!”
แจ็คสันลูบปลายนิ้วโป้งลงส่วนหัวที่ปลายแดงก่ำเบาๆ
และนั่นก็ทำให้แบมแบมกรีดร้องออกมา ดวงตาหลับแน่น แผ่นอกสะท้อนขึ้นลง
ให้แจ็คสันยิ่งละเลงปลายนิ้วมอบความสุขหรรษาให้
“มะ...ไม่ไหว...แบม...แบม...ไม่ไหว...”
“ไม่เป็นไร ปล่อยออกมาครับ
ปล่อยออกมาเลย” แจ็คสันบอกเสียงปลอบ ยามที่รูดรั้งอีกแรงๆ
รับรู้ถึงการกระตุกของคนตัวเล็ก จนต้องป้องมือเอาไว้ กันไว้ก่อนว่าของๆ น้องจะเลอะเปรอะเปื้อนเสื้อผ้า
ทั้งยังกดจูบลงบนริมฝีปากสีสดอีกครั้ง
“ฮื่อออออออ!!!!!” ในจังหวะที่แบมแบมปล่อยทุกความต้องการออกมาเลอะบนฝ่ามือใหญ่
กรีดเสียงร้องในลำคอ ให้คนจัดการให้ยิ่งพออกพอใจ
แม้ว่าจะอยากได้มากแค่ไหน
แต่ยังไม่ถึงเวลา เขาต้องค่อยๆ
สอนสั่งให้น้องแบมหลงในรสรักให้มากขึ้น...และมากขึ้น
............................................
กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น