วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

NC Imprison_25


NC Imprison_25


            “อาห์...” เสียงครวญครางแผ่วๆ เป็นเสียงเดียวที่ดังแทรกความสงบเงียบ ริมฝีปากทั้งสองต่างยิ่งแนบสนิท ส่งปลายลิ้นมาเกาะเกี่ยวแนบชิดจนเป็นเนื้อเดียวกัน ฝ่ามือทั้งสองต่างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของอีกฝ่ายตามรสจูบที่เริ่มทวีความร้อนแรงมากขึ้นทุกที

            “อือ” ฮยอกแจสะดุ้งน้อยๆ เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังสอดเข้าที่ชายเสื้อเนื้อนุ่ม เพื่อสัมผัสกับแผ่นท้องขาวเนียน ใช้ปลายนิ้วกดคลึงไปทั่วจนต้องเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ สัมผัสถึงความสุขซ่านที่ได้รับ ขณะเดียวกัน มือเรียวก็สอดเข้าที่ชายเสื้ออีกฝ่าย แล้วลูบไปตามกล้ามเนื้อแข็งแรงอย่างไร้ความเขินอาย มีเพียงความรู้สึกที่ต้องการสัมผัสอีกฝ่ายเท่านั้น

            “ฮยอกแจ...เจ้าช่างหอมหวาน...ไม่มีเปลี่ยนเลยจริงๆ” ฮันคยองพึมพำยามที่บดจูบไปทั่วแก้มนวลเนียน สูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นเข้าเต็มปอด มือใหญ่ก็ลูบไล้ผิวเนื้ออ่อนละมุนจนเรียกเสียงครางหวานจากร่างน้อย แล้วใบหน้าคมคายก็ก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่อง ขบเม้มเบาๆ จนขึ้นรอย

            “อื้อ...ท่านพี่...ทำรอยให้ที...อาห์...” ฮยอกจแจร้องขอเสียงแผ่วหวาน ยามที่รับรู้ได้ว่าชายหนุ่มเพียงขบเม้มเบาๆอย่างเกรงว่าผิวขาวใสจะเป็นรอย เป็นเช่นนี้ทุกครั้งตั้งแต่เมื่อก่อนหรือเวลานี้...สถานที่เดียวที่ฮันคยองกล้าจะทำรอยตีตราเป็นเจ้าของคือ...ด้านในซอกขาขาวที่ไม่มีผู้อื่นได้เห็น

            แต่ตอนนี้ไม่เห็นกัน เขาต้องการให้อีกฝ่ายแสดงตัวเป็นเจ้าของเขาทั้งหมดทุกส่วน

            ฮันคยองเพียงชะงักไปนิด ก่อนที่ริมฝีปากจะยกยิ้มขึ้น

            จุ๊บ

            “ท่ะ...ท่านพี่....อ้ะ...” ฮยอกแจที่จะประท้วงเพราะสัมผัสแผ่วเบาสะดุ้งน้อยๆ เมื่อริมฝีปากที่พรมจูบแผ่วเบาแปลเปลี่ยนเป็นขบเม้มรุนแรง ฟันคมขบผิวขาวนุ่มอย่างที่ต้องขึ้นรอยช้ำ แต่คนตัวเล็กกับพอใจ มือเรียวซุกไซ้ที่กลุ่มผมหนาเพื่อระบายความต้องการของตัวเองออกมา

            “อึ้ก...อื้อ...” ร่างน้อยครางพร่า เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกำลังเลื่อนขึ้นมาถึงเนินเนื้อขาวผ่อง ปลายนิ้วเรียวยาวคลึงยอดอกสีหวานเบาๆ จนแผ่นอกบอบบางเด้งขึ้น ใบหน้าสวยเชิดอย่างเสียวซ่าน แต่ร่างน้อยก็ไม่เขินอายที่จะแอ่นอกเข้าหาฝ่ามือกร้านมากขึ้น

            “ข้ากินแล้วนะ...” ฮันคยองพึมพำเบาๆ ยามที่มองยอดอกที่กำลังดุนดันเสื้อเนื้อนุ่มขึ้นมาจนเห็นชูชันอย่างชัดเจน จนคนตัวเล็กว่าเสียงพร่า

            “กิน...อื้อ...เลย....น้องอยากให้ท่านพี่กินน้อง...ทุกส่วน...ทุกที่เป็นของท่าน...คนเดียว” ฮยอกแจว่าเสียงปนหอบ ก่อนที่จะหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังดูดเลียปลายยอดอกผ่านเนื้อผ้าจนต้องกัดปากแน่น ผวาเข้าหาปากอุ่นๆ ที่กำลังดูดกลืนเข้าไปพลางใช้ปลายลิ้นสะกิดไปมาจนแข็งขืนทั้งยังเปียกชุ่มโชก

            “อะอ๊า...อื้อ...” ฮยอกแจยิ่งหอบสะท้าน แล้วมือเรียวก็ยอมผละจากแผ่นหลังกว้าง เมื่อฮันคยองกำลังดึงปลายเสื้อยืดของตนขึ้นมา ยอมให้ความร่วมมือถอดเสื้อตัวเล็กออกไปจากร่างในทันที แล้วร่างน้อยก็ต้องยกตัวช้าๆ เมื่อกางเกงตัวเล็กถูกฝ่ามือใหญ่ดึงรั้งลงไปถึงปลายข้อเท้า

            นัยน์ตาคมจับจ้องร่างน้อยที่เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ใบหน้าขาวแดงซ่านด้วยแรงอารมณ์ เนื้อตัวร้อนผะผ่าวจากการฟอนเฟ้น แม้เขาจะเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็งดงามที่สุดสำหรับเขาอยู่ดี และเวลานี้ สิ่งที่ต่างออกไปจากทุกครั้งในชาตินี้ คือฮยอกแจค่อยๆ แยกปลายเท้าออกจากกันเพื่อเผยช่องทางสีสดสวยแก่สายตา ดวงตาคู่สวยหวานฉ่ำ ยามที่มองมา

            “ข้าสวยมั้ย...ท่านพี่...สวยกว่าผู้หญิงทุกคนใช่มั้ย” ฮยอกแจถามพร่าหวาน ไม่เขินอายอีกแล้วกับการโชว์เรือนร่างให้ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าสามีได้เห็น

            “จุ๊บ...สวย...เมียพี่สวยที่สุด สวยกว่าใครทั้งนั้น” ฮันคยองก้มลงจูบที่ปลายข้อเท้าเล็กแผ่วเบา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาบอกเต็มคำ ทั้งที่ความต้องการของตัวเองก็ลุกโชนมาจนเกินกว่าจะควบคุมไหว

            ฮยอกแจยิ้มหวานจัด ยามที่ยันกายขึ้นมาช้าๆ แล้วร่างน้อยก็คลานขึ้นมาบนตัวของฮันคยอง มือเรียวก็จับชายเสื้อยืดของอีกฝ่ายแล้วถอดให้อย่างเบามือ จากนั้นก็ลงไปจัดการกางเกงตัวใหญ่ที่ค่อยๆ หลุดไปจากร่าง เหลือเพียงเนื้อตัวเปลือยเปล่าให้ดวงตาคู่สวยได้มองเท่านั้น

            “ท่านพี่ก็หล่อที่สุด...สำหรับน้อง” ฮยอกแจขยับร่างกายที่เปลือยเปล่าไปแนบชิดกับเนื้อตัวเปลือยของอีกฝ่าย สัมผัสถึงความอุ่นร้อนของผิวเนื้อ ขณะที่มือเรียวก็เอื้อมไปจับคลึงที่แก่นกายใหญ่เบาๆ โดยที่ฮันคยองก็ปล่อยให้ร่างน้อยลูบไล้อย่างนั้น

            “เจ้าทำให้พี่ทนไม่ไหวแล้วนะคนดี” ฮันคยองคำรามชิดริมหู ยามที่ดันให้ร่างเล็กกลับไปนอนราบอยู่บนเตียงนุ่ม เผยเนื้อตัวขาวผ่องให้เขาได้ยลอีกครั้ง แล้วขยับไปกดจูบที่เรียวปากหอมหวาน บดเบียดเข้าหา เพิ่มความร้อนแรงของรสสัมผัสเข้าไป จนมือเรียวกอดคอแกร่งมั่น ยอมรับจูบร้อนที่คลอเคลียไปกับผิวเนื้อที่เสียดสีกัน

            “อ่ะอ๊า...” เสียงครวญครางหวานหูดังแผ่วๆ เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวกำลังกดจูบไปทั่วทั้งเรือนร่างบอบบาง ขบเม้มที่ไหล่เล็ก ลงมาที่แผ่นอกขาว ดูดเม้มที่ยอดอกสีสดที่ชูชัน แล้วบีบคลึงด้วยปลายนิ้ว

            “อึ้ก...อีก...ท่านพี่...ฮื่อ...จูบน้อง...อีก...อึ้ก...” ฮยอกแจครางเสียงพร่าหวาน ยามที่ฮันคยองกำลังกดจูบที่แผ่นท้องขาวผ่อง ขบกัดเบาๆ ให้ขึ้นรอย ขาเรียวขาวก็ยันออกกว้าง รอคอยสัมผัสแสนร้อนแรงที่ทำให้ร่างนี้แทบหลอมละลาย

            ฟึ่บ....ฮันคยองพลิกร่างน้อยให้นอนคว่ำลง ก่อนที่ไล่จูบตั้งแต่ข้อเท้าขาวผ่อง ดูดเม้มเบาๆ ไล่ขึ้นมาถึงโคนขาอ่อน พรมจูบแรงๆ จนเสียงครวญครางเพราะๆ ดังแทรกเสียงจูบขึ้นมาทุกครั้ง ร่างน้อยบิดเกร็งกับความรู้สึกที่คุ้นเคยในรสรัก

            “อ้ะอ๊า...อื้อ...” แต่ก่อนที่จะหยุดที่ก้นนุ่ม ร่างสูงกลับยกตัวขึ้นไปจูบทั่วแผ่นหลังขาวผ่อง มือใหญ่ก็กำลังลูบไล้แก่นกายเล็กที่สั่นระริกอย่างเบามือ โดยที่ฮยอกแจก็ขยับมือเข้าหามือหยาบกร้านอย่างเนิบช้า ปล่อยให้ริมฝปากได้รูปปรนเปรอไปทั่วร่างกาย

            “อ๊า!!!” ร่างเล็กหวีดร้องลั่น ซุกหน้าลงกับหมอนใบนุ่ม เมื่อปากลิ้นร้อนผ่าวกำลังเลียไปทั่วช่องทางสีสด จนมือเล็กต้องขยับมาช่วยแหวกก้นนุ่มให้กว้างขึ้น ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่าน ยามที่ปากได้รูปกำลังปรนเปรอให้จนชุ่มฉ่ำ

            “เมียพี่หอมหวานจริงๆ” ฮันคยองพึมพำบอก ปัดเรื่องหลังจากนี้ไปจากใจ ยามที่ใช้ปลายลิ้นแหย่ลึกเข้าที่ช่องทางสีสด จนร่างน้อยกระตุกเกร็ง

            ฟึ่บ

            เพียงพลิกร่างบางอีกครั้ง ฮยอกแจก็นอนราบไปกับเตียงนุ่ม แผ่นอกสะท้อนแรงๆ อย่างเหนื่อยหอบ แก่นกายเล็กตั้งตรงสั่นระริกบ่งบอกความต้องการ ยามที่ฮันคยองค่อยๆ แยกปลายเท้าให้กว้างออก

            “แฮ่กๆ...ท่านพี่....รัก....ท่านพี่...แฮ่ก...นะ” ฮยอกแจที่รู้ดีว่าจะเกิดอะไนขึ้นจากนี้บอกปนหอบ ยามที่ยกยิ้มหวานให้คนตัวโต ซึ่งทำให้ฮันคยองโน้มหน้ามากดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานแรงๆ

            “พี่ก็รักเจ้า...”

            “อ๊าาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” สิ้นเสียงบอกรัก ฮยอกแจก็หวีดร้องออกมาเต็มเสียง เมื่อแก่นกายใหญ่กำลังกดลึกเข้ามาช้าๆ ความเจ็บปวดกำลังเข้าเล่นงานเพราะเรือนร่างนี้ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่เขารับรู้ความต้องการตัวเองดี เหมือนกับที่อีกฝ่ายรู้ใจเขา เขาไม่ต้องการการเบิกทาง เขาต้องการตัวตนของคนตรงหน้าเท่านั้น

            หมับ...ฮันคยองกระชับปลายนิ้วเข้าที่มือนิ่มที่บีบแน่น ใบหน้าสวยแสดงออกถึงความเจ็บปวด แต่ร่างเล็กกลับไม่ร้องเจ็บ มีเพียงช่องทางสีสดที่กำลังบีบรัดเขาจนเจ็บปวดไปหมด แต่ปีศาจหนุ่มก็ค่อยๆ ดันกายเข้าไปอย่างเชื่องช้า มืออีกข้างกดคลึงปลายนิ้วไปทั่วยอดอกสีหวาน ริมฝีปากก็โน้มลงมอบจูบที่แสนอ่อนหวานให้อย่างปลอบประโลม

            “อึ้ก...ยอดรักของข้า” ฮันคยองกระซิบบอกที่ทำให้ความเจ็บปวดแทบเลือนหายไป มือเล็กกระชับมืออีกฝ่ายมั่น ใบหน้าสวยที่เชิดขึ้นและเต็มไปด้วยหยดเหงื่อขยับมาขอจูบร้อนผ่าว ยามที่ท่อนเนื้อร้อนกดแทรกเข้าไปจนสุด

            “น้อง...อึ้ก...ไหว...แค่รู้สึกเหมือน...อื้อ...ครั้งแรก....ตอนนั้น...” ฮยอกแจบอกเสียงพร่า ร่างกายกำลังนึกถึงวันที่มอบร่างกายให้อีกฝ่ายครั้งแรก ขาเรียวค่อยๆ ขยับมากอดรัดเอวสอบเอาไว้ สบเข้ากับดวงตาคู่คมที่มองอย่างแสนรัก ดวงตาที่แสดงออกว่าพร้อมจะหยุดหากเขาบอกว่าไม่...จนฮยอกแจเป็นฝ่ายเอ่ยปาก

            “อื้อ...ท่านพี่...อ้ะ...ขยับที...” ฮยอกแจร้องเสียงพร่า จนฮันคยองตัดสินใจขยับเรือนกายใหญ่เข้าหาช่องทางนุ่มที่ตึงแน่นอย่างเนิบช้า ขยับหาจุดเร้าภายในที่ทำให้ร่างน้อยรู้สีกดี

            ฮยอกแจผ่อนร่างกายให้ผ่อนคลาย มือเรียวจิกเข้าเต็มแผ่นหลังกว้าง ยามที่รู้สึกถึงความตึงแน่นที่ทั้งเจ็บปวดและสุขสม เพียงไม่นาน คนที่คุ้นเคยกับรสรักก็เริ่มโหมแรงเข้าหากันจริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรก

            “อ้ะ...ท่านพี่ๆ....อื้อ...” ร่างน้อยครางพร่า ยามที่รับจูบร้อนจนหนักหน่วง แก่นกายใหญ่ที่กระแทกเข้ากับจุดภายในที่ทำให้ทั้งร่างเสียววาบ มือเรียวกำมือใหญ่แน่น ยามที่ร้องขอสัมผัสที่สอดแทรกเข้ามา ไม่ต่างจากฮันคยองที่กำลังได้สัมผัสถึงความอ่อนหวานนุ่มนวลที่เฝ้ารอมาตลอด

            “อาห์....ฮยอกแจของพี่...ฮยอกแจ....อื้อ...” เสียงทุ่มคำรามพร่า ยามที่ขยับแก่นกายใหญ่เข้าหาความอุ่นนุ่มไม่คลาย ประกบจูบที่ปากฉ่ำหวานซ้ำแล้วซ้ำเล่า

            ฟึ่บๆ

            เนื้อตัวทั้งสองต่างขยับเข้าหากันอย่างร้อนแรง จังหวะยิ่งหนักหน่วงขึ้น เมื่อฮยอกแจกำลังขยับสะโพกรับความร้อนผ่าวที่สอดแทรกเข้าหา

            “อึ้กๆ...ทะ...ท่านพี่...อ้ะอ๊า...อื้อ...” ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดปาก ความเสียวซ่านที่สุขสมยิ่งสัดเข้ามาในร่าง แก่นกายเล็กกำลังถูไถไปตามแผ่นท้องแกร่งจนน้ำสีขุ่นกำลังไหลซึมลงมา ขณะที่ฮันคยองก็กำลังกระแทกกายเข้ามาหนักหน่วงขึ้น นัยน์ตาคมจับจ้องใบหน้าเรียวสวยเอาไว้ราวกับจดจำเอาไว้ตลอดกาล

            “รักเจ้า...พี่รักเจ้าฮยอกแจ...”

            ฟึ่บๆๆๆ

            เสียงบอกรักที่ได้รับรอยยิ้มงดงามเป็นรางวัล ก่อนที่เรือนร่างทั้งสองต่างขยับเข้าหากันอย่างร้อนแรง พาให้ร่างกายที่กำลังไปถึงจุดหมายปลายทางถึงห้วงอารมณ์อย่างพร้อมเพรียง

            “อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

            “อืมมมมมมมมมมมมมมมมม”

            เสียงของทั้งสองที่ดังประสานกันอย่างลงตัวที่สุด ก่อนที่ร่างกายทั้งสองจะทรุดฮวบลงกับเตียงนุ่ม โดยที่ฮยอกแจกอดรัดร่างสูงใหญ่เอาไว้ ไม่ต่างจากฮันคยองที่กอดร่างบอบบางแนบแน่น

            เนิ่นนาน ก่อนที่ฮยอกแจจะพลิกตัวมานอนบนเรือนร่างสูงใหญ่ทั้งที่ร่างกายทั้งสองยังไม่หลุดออกจากกัน มือเรียวลูบแก้มสากที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนจะโน้มลงไปกดจูบที่...แผ่นอกข้างซ้าย

          “น้องเป็นของท่านพี่ทั้งร่างกายและหัวใจ...ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน”

            คำสัญญาที่ทำให้ปีศาจหนุ่มได้แต่กอดกระชับร่างเล็กเอาไว้ แม้จะรู้ว่าเวลากำลังจะหมดลง แต่เขากลับไม่เสียใจอีกแล้วที่เลือกหนทางนี้

          “พี่รักเจ้า...ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน พี่ก็ขอถูกความรักของเจ้าจองจำพี่เอาไว้...ตลอดกาล”


.............................................

ขอบคุณมากค่ะ คิดเห็นยังไงบอกกันได้ที่


ขอบคุณค่ะ ^^ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น