วันอาทิตย์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

NC Special Children_ 27

NC Special Children_ 27



            “อื้อ” ฮันคยองจัดการก้มลงไปประกบปิดปากเรียวสวยอย่างรวดเร็ว ขณะที่ฮยอกแจก็เผยอปากน้อยๆ รับอย่างเต็มใจ จนต่างฝ่ายต่างบดเบียดเข้าหากันอย่างแนบแน่น พอๆ กับเรือนร่างที่แนบชิดเข้าหากัน มือสองคู่ต่างปลดเสื้อผ้าออกจากกายของอีกฝ่ายอย่างไม่ต้องขัดเขินให้เสียเวลา

            เพียงไม่นาน ทั้งคู่ก็เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า และริมฝีปากที่ต่างกดจูบเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนเสียงแลกเปลี่ยนน้ำหวานดังก้องไปทั่วห้องกว้าง

            “อืม...จ๊วบ...อาห์...” ฮยอกแจเป็นฝ่ายกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้มั่น แล้วดึงลงมาให้มอบสัมผัสแสนหนักหน่วงแก่ตน ขาเรียวขาวก็ขยับยกขึ้นแทรกระหว่างขาของสามี แล้วใช้หัวเข่าดุนดันเบาๆ ที่ส่วนแข็งขืนอย่างยั่วยวนอารมณ์ ไม่ต่างจากที่ฮันคยองก็แทรกเข่าเข้ามาจนต่างฝ่ายต่างเอาเข่าดุนดันส่วนอ่อนไหวที่กำลังเปี่ยมด้วยอารมณ์รักขึ้นมาทีละน้อย

            มือใหญ่ก็ลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวขาวที่แสนจะลื่นมือไปทั่ว ใบหน้าคมก็เอียงคอให้ได้องศา เพื่อกดจูบให้แนบแน่นยิ่งขึ้นไปอีก จนปลายลิ้นทั้งสองแทบจะเกี่ยวเข้าหากันเป็นเนื้อเดียว

            ฟึ่บ

            จากนั้น ร่างที่กำลังเสียดสีกันอย่างเร่าร้อนก็พลิกให้ฮยอกแจเป็นฝ่ายอยู่ด้านบน ทั้งที่เรือนร่างยังคงเบียดเข้าหากัน ปลุกไฟรักให้ลุกโหมมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

            “ฮ้า แฮ่กๆ จูบจนผมจะขาดใจตายแบบนี้อีกแล้ว” ฮยอกแจที่ละริมฝีปากออกมาบอกเสียงหอบสะท้าน ลมหายใจขาดห้วงกับจูบแสนหนักหน่วงที่ได้รับ เรือนร่างขาวที่บัดนี้กำลังขึ้นสีชมพูระเรื่อก็ขยับลงต่ำไปยังเป้าหมายของตนที่ดุนดันท้องน้อยตั้งแต่เมื่อครู่

            “จะเอาใจพี่หรือ หืม”

            “ใครว่า ผมก็แค่อยากกินขนมเท่านั้นเอง” คำถามของคนที่ก้มลงมองเมียคนสวยกำลังเอาแก้มแนบกับส่วนปลายของเขา ทำเอาฮยอกแจช้อนตาขึ้นมองแล้วก็บอกเสียงใส ผิดกับดวงตาเรียวสวยที่กำลังหรี่ลง ปลายลิ้นสีแดงสดส่งมาโลมเลียที่แท่งเนื้อร้อนราวกับกินขนมหวานรสอร่อย ให้ฮันคยองซี้ดปาดเบาๆ

            และแน่นอนว่าเวลานี้...ลืมเรื่องลูกไปสนิทใจเลยเชียวล่ะ

            “อาห์ กินแบบนี้ระวังตัวให้ดีเถอะ!” ฮันคยองบอกเสียงหนัก ยามที่ขยับตัวมานั่งพิงพนักเตียง ให้ฮยอกแจขยับตามขึ้นมา ทั้งที่ปลายลิ้นยังคงไต่ระไปตามแท่งเนื้อร้อน มือเรียวก็กำรอบส่วนใหญ่โตแล้วช่วยขยับเบาๆ ก่อนที่จะตัดสินใจครอบปากลงบนแท่งไฟร้อนอย่างรวดเร็ว

            การกระทำที่ทำให้ฮันคยองเกร็งร่างขึ้นจนเห็นกล้ามเนื้อที่แข็งเกร็งเป็นลอน จนฝ่ามือซนๆ ของฮยอกแจขยับมาลูบไล้แผ่นท้องอย่างหลงใหล ปากบางก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ทั้งยังห่อปากจนรัดรึงความใหญ่โตเอาไว้แน่น จนคนได้รับยิ่งเกร็งตัวขึ้น

            หมับ

            ฮันคยองที่รู้ว่ากำลังถูกเมียแกล้งจัดการยื่นมือไปกอบกำก้นนุ่มที่แอ่นโค้งขึ้นเอาไว้แล้วเคล้นคลึงหนักๆ ให้ฮยอกแจงับส่วนปลายแรงๆ เป็นการประท้วง แต่แน่ล่ะว่าฮันคยองไม่คิดหยุด สองมือก็จัดการแบะมันออกน้อยๆ ให้คนตัวเล็กส่ายร่อนสะโพกไปมาราวกับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

            ฟึ่บ

            “อ๊า! พี่ฮัน...ยะ...” ฮยอกแจถึงกับเผลอปล่อยของในปากออก เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดสอดเข้าไปในช่องทางสีสดแบบไม่ให้รู้ตัว จนความเสียวซ่านสอดแทรกเข้ามาในกายอย่างรวดเร็ว

            “อย่าหยุดหรือลูกไก่” ว่าไป ฮันคยองก็ดันปลายนิ้วมือเข้ามาจนสุด จากนั้นก็ดึงออกขยับช้าๆ ให้ฮยอกแจกัดฟันแน่น ดวงตาคู่สวยฉ่ำด้วยหยาดน้ำใสกับความรัญจวนใจที่จู่โจมไม่ทันตั้งตัว แต่ก็เพียงพักเดียว ก่อนที่ใบหน้าสวยจะกลับไปสนใจของในมืออีกครั้ง

            “พี่ว่า แบบนี้ดีกว่า” แต่ก่อนจะได้ทำตามใจคิด ฮยอกแจกลับต้องร้องเบาๆ เมื่อฮันคยองดึงนิ้วออกอย่างรวดเร็วให้ต้องส่งค้อนให้ แต่ก็ยอมขยับตัวเอาศีรษะไปทางปลายเท้าสามีรูปหล่อ แอ่นสะโพกเข้าหาริมฝีปากแสนร้ายกาจ รู้เลยว่าเดี๋ยวเขาก็ต้องครางลั่นให้มังกรแถวนี้ได้ใจแน่ๆ

            “ดีตรงไหน เอาเปรียบกันชัดๆ อ๊า...” ฮยอกแจงึมงำแทรกเสียงครางในลำคอ เมื่อสามีรูปหล่อจงใจพ่นลมหายใจร้อนๆ จนบนช่องทางคับแคบที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า

            “เท่าเทียมกันต่างหากล่ะครับ” ฮันคยองพลางส่งปลายนิ้วไปบดคลึงช่องทางสีสดที่กำลังหดเกร็งเป็นจังหวะหนักๆ แล้วก็กดสอดนิ้วกลางเข้าไปจนสุดให้คนสวยเปล่งเสียงครางจากลำคอ

            “อ๊า...เริ่มก่อน...ได้ไง...อึ้ก...พี่ฮันบ้า...อ๊า...” ฮยอกแจได้แต่ครวญครางออกมา เมื่อฮันคยองจัดการขยับนิ้วมาอย่างเนิบช้า ก่อนจะเร็วขึ้นทีละน้อย ลิ้นร้อนก็ส่งมาโลมเลียรอบส่วนทางเข้าจนเปียกชุ่มโชก มืออีกข้างก็ขยับมากอบกำส่วนอ่อนไหวของเขาเอาไว้แน่น

          แล้วแบบนี้จะมีแรงทำคืนได้ไงล่ะ

            ความคิดของคนที่สูดหายใจลึกๆ ทั้งที่ส่ายสะโพกมาเป็นวงกลมอย่างทนไม่ไหวกับการเล้าโลมของสามี แล้วจัดการอ้าปากรับส่วนใหญ่โตเข้ามาจนสุดอย่างไม่ยอมแพ้ ปากบางก็กดเข้าหาแล้วดึงออกอย่างรวดเร็วตามจังหวะของคนเป็นสามีทำให้อย่างถึงใจ

            อยู่ด้วยกันขนาดนี้ไม่มีเขินมีอายกันแล้วล่ะ

            “อาห์...อึ้ก...ลูกไก่...” ฮันคยองคำรามเสียงต่ำ ยามที่อ้าปากรับส่วนอ่อนไหวเข้ามาเช่นกัน ทั้งดูดดันอย่างรุนแรง เลียหนักๆ ให้ฮยอกแจจิกปลายนิ้วลงบนต้นขาของเขาเต็มแรง ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ ก่อนที่ฮันคยองจะหยุดมือ

            การกระทำที่ฮยอกแจไม่คิดถาม นอกจากปล่อยของในปากออกอย่างง่ายดาย แล้วคลานไปพลิกตัวอยู่บนเตียงนอนนุ่ม สองขาก็แยกกว้างออกอย่างยั่วยวนสายตาคนมอง

            “พี่ฮัน...” ฮยอกแจเรียกเสียงหวานปนหอบหายใจ ยามที่ฮันคยองก็ขยับตามไปอย่างรวดเร็ว สองมือใหญ่สอดรัดเข้าที่เอวเล็ก ยามที่แนบส่วนใหญ่โตเข้ามาจนเรือนร่างช่วงล่างแนบสนิทกัน

            “รักนะ รักมาก” ฮันคยองโน้มตัวไปกดจูบลงบนสัญลักษณ์รูปมังกรที่ปรากฏแสงวาบขึ้นมาแวบหนึ่งอย่างอ่อนโยน เสียงทุ้มนุ่มเสียจนสั่นคลอนหัวใจคนฟังทั้งดวง

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา!!” ฮยอกแจเปล่งเสียงครางอย่างเสียวสะท้าน เมื่อความร้อนผ่าวกดสอดเข้ามาอย่างไม่ทันให้เขาตั้งตัว ดวงตาคู่สวยก็มองเข้าไปในดวงตาคมกริบของคนที่อยู่ด้วยกันมากว่ายี่สิบปี
           
            “รัก...รักเหมือนกัน” คำรักของฮยอกแจที่เป็นฝ่ายขยับตัวขึ้นไปกดจูบที่ริมฝีปากได้รูป ยามที่ส่วนที่เชื่อมต่อกันจะเริ่มขยับสอดเข้าแล้วดึงออกด้วยจังหวะที่แสนเนิบนาบ แต่เพียงไม่นาน ท่วงทำนองก็หนักหน่วงมากยิ่งขึ้น จนขาเตียงสั่นอย่างรุนแรง

            กิจกรรมรักที่เรือนร่างทั้งสองต่างขยับเสียดสีเข้าหากันอย่างรู้จังหวะอีกฝ่ายดี ความร้อนแรงยิ่งเพิ่มสูงขึ้น ริมฝีปากประกบเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่า ช่องทางบีบรัดด้วยจังหวะหนักหน่วงที่สร้างความสุขหรรษาให้กับคนตัวโต พอๆ กับจังหวะที่กระทบกระแทกที่จงใจเน้นย้ำที่จุดอารมณ์ภายใน

            จากนั้น ไม่นานเลยที่ฮยอกแจจะปลดปล่อยออกมา ตามมาด้วยฮันคยองที่เป็นฝ่ายกระโจนเข้าหาร่างบอบบางแล้วเริ่มต้นบทรักครั้งต่อไปอย่างไม่คิดหยุดที่รอบนี้แน่ๆ

            และนั่นก็ทำให้หานฮยอกแจพอใจถึงขีดสุด

            พอใจในรสรักสามีหรือไม่ก็พิสูจน์กันมากว่ายี่สิบปีแล้ว แต่ที่พอใจยิ่งกว่าคือการที่พี่ฮันดื่มด่ำกับเขาจนลืมเรื่องลูกเนี่ยสำคัญที่สุด

          หม่าม้าลงทุนเพื่อลูกเลยนะจูอึน

.................................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณมากค่ะ ^^



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น