NC LL ตอนพิเศษ : ฮันนีมูน 5
“น่ารัก”
เสียงทุ้มบอกอย่างพึงใจ ยามมองใบหน้าสวยจัดที่แดงระเรื่อ แผ่นอกสะท้อนขึ้นลง
อีกทั้งส่วนอ่อนไหวแสนน่ารักก็ตื่นตัวเต็มที่จนได้แต่ยกมือไปเคล้นคลึงมันเล่น ส่วนอีกมือก็ปาดเช็ดขอบปากให้อย่างอ่อนโยน
หมับ
“ฮยอกแจเช็ดให้...นะฮะ”
คุณหนูลีครางเสียงแผ่ว ยามที่คว้ามือข้างนั้นเอาไว้
ก่อนที่ปลายลิ้นสีสดจะส่งมาเลียที่นิ้วยาวของคนตรงหน้าเพื่อเช็ดคราบไวน์
ใบหน้าสวยหรี่ปรือตาลงนิดๆ
ทั้งลิ้น ทั้งริมฝีปากและเล็มปลายนิ้วอย่างช้าๆ อย่างที่ฮยอกแจบอกตัวเองว่าเขายังไม่เมา
แอลกอฮอล์แค่นี้ทำอะไรเขาไม่ได้หรอก ทว่า ทั้งบรรยากาศ
ทั้งอารมณ์ในตอนนี้ทำให้เขา...อยากยั่ว
“อร่อยจัง”
เสียงครางราวกับลูกแมวที่พอใจในรสชาติ ทำให้ฮันคยองหัวเราะในลำคอ
ตั้งใจจะขยับเข้าไปจัดการเด็กน้อยให้สาสม ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าสวยๆ
โน้มลงมาชิดที่ซอกคอเขา
“ฮยอกแจ...ทำให้นะฮะ”
เสียงหวานที่มีอิทธิพลกับเขามากกว่าอะไรทั้งหมด สองมือเล็กๆ
ก็ปลดกระดุมเสื้อเขาไปด้วย ริมฝีปากสีสดก็ไล่และเล็มผิวเนื้อของเขาลงไปช้าๆ
“อืม...เด็กดี”
พญามัจจุราชส่งเสียงอย่างพอใจ
เมื่อเจ้าตัวเล็กกำลังไล้เลียหัวนมสีน้ำตาลเข้มของเขา
ดวงตาสีสวยก็กำลังช้อนขึ้นมองอย่างยั่วยวน สองมือก็กำลังปลดตะขอกางเกงของเขา
ปล่อยส่วนใหญ่โตที่ปวดร้าวออกมาสู่ภายนอก
“อ้ะ...”
ขณะที่มือของเขาก็ยังหยอกเย้าส่วนน่ารักของฮยอกแจไม่ได้ขาด สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่บ่งบอกว่าลีฮยอกแจมีอารมณ์มากแค่ไหน
ริมฝีปากเล็กๆ
ขยับมาถึงใต้สะดือที่มีขนอ่อนสีเข้ม
ไล่เรื่อยมาถึงส่วนใหญ่โตที่เครียดขมึงอย่างต้องการเด็กน้อยคนนี้
“อาฮัน...อาฮันต้องการฮยอกแจ...”
ร่างบางบอกเสียงแผ่ว ยามที่ใช้มือนวดคลึงส่วนใหญ่โตเบาๆ ดวงตาช้อนขึ้นมอง
ริมฝีปากอ้าออกน้อยๆ ก่อนที่...จะส่งปลายลิ้นเลียไปตามความยาวเบาๆ
“อืม
วันนี้กล้านะฮยอกแจ”
“เพราะฮยอกแจอยากทำให้อาฮันพอใจ”
เด็กน้อยเอ่ย ก่อนที่ใช้ริมฝีปากทั้งดูดทั้งอมทั้งขบเม้มไปตามส่วนใหญ่โต
สองมือก็ลูบไล้สร้างอารมณ์รักแก่อาหนุ่มไปด้วย
จนฮันคยองที่กึ่งนั่งกึ่งพิงมองความสุขหรรษาตรงหน้าอย่างพึงใจ
ภูมิใจที่สอนให้หลานรักเก่งขึ้นได้ขนาดนี้
“แล้วความพอใจของเราล่ะเจ้าตัวเล็ก”
ชายหนุ่มว่าเสียงต่ำๆ ให้คนที่กำลังปลุกเร้าอาหนุ่มใช้ดวงตาฉ่ำน้ำขึ้นมอง
แล้วค่อยถอนริมฝีปากออกมาอย่างเชื่องช้า
“งั้นฮยอกแจ...ทำตามความพอใจของฮยอกแจนะฮะ”
ว่าไป ร่างบอบบางก็ขยับขึ้นมานั่งคร่อมทับที่เรือนกายสูงใหญ่อีกครั้ง
ใช้เข่าพยุงร่างเอาไว้
ยามที่สองมือยังจับแก่นกายใหญ่ให้ขยับมาถูไถที่ช่องทางด้านหลังเบาๆ
“อาห์...ดี...ดีจัง...”
“ฮยอกแจ
เดี๋ยวก่อน เราจะไม่ไหว” ฮันคยองยั้งตัวเองเอาไว้ก่อน ทั้งที่ต้องการแทบบ้า
แต่เกรงว่าร่างบอบบางจะเจ็บ และนั่นก็ทำให้ฮยอกแจหันมาสบตา ทั้งยังส่ายหน้าแรงๆ
เนื้อตัวกระตุกน้อยๆ เมื่อความต้องการครอบงำจนยากจะหยุดยั้ง
“ไหว...ฮยอกแจ...อยาก...ได้อา...เดี๋ยวนี้...อ๊า...อืม...ดี...ดีที่สุด...เลย...”
คนตัวเล็กที่กำลังกดกายลงช้าๆ เชิดหน้าขึ้นสูงทันที
เมื่อกำลังดันร่างลงรับส่วนใหญ่โตที่สอดเข้ามาในกายทีละน้อย
ความสุขซ่านในเพศรสกระจายไปทั่วร่าง รู้เพียงว่า...ต้องการ...ต้องการมากกว่านี้
และเมื่อแก่นกายใหญ่ดันเข้าไปจนสุด
เสียงหอบหายใจก็ดังลั่น สองมือเล็กยกขึ้นคล้องลำคอแกร่งแล้วบอกเสียงกระเส่า
“อา...ขยับที...อื้อ...ฮยอกแจอึดอัด...”
หมับ
คำขอที่ชายหนุ่มรวบสะโพกเล็กที่อ่อนแรงเอาไว้
แล้วเป็นฝ่ายบังคับจังหวะให้ร่างน้อยขยับโยกไปมาบนตัวของเขา ฟันคมขบแน่น
มองความสวยงามตรงหน้าอย่างพอใจสุดขีด
“อาห์...”
เพียงเปล่งเสียงครวญคราง ริมฝีปากได้รูปก็ประกบเข้ามาใหม่
แลกเปลี่ยนความหวานล้ำในโพรงปากอย่างไม่มีใครยอมใคร อีกทั้งต่างขยับเรือนร่างบดเบียดเข้าหากันเร่งเทน้ำมันลงบนกองเพลิงที่พัดโหมจนเร่าร้อนรุนแรง
สวบๆๆ
หยาดเหงื่อไหลซึมไปทั่วเรือนกายของทั้งสอง
แต่กลับไม่มีใครสนใจ
เพราะต่างฝ่ายต่างขยับให้ผิวเนื้อเปลือยเสียดสีเข้าหากันหนักหน่วงกว่าเดิม
จังหวะของฮยอกแจที่ขย่มลงมายิ่งเร่งเร้ารุนแรงจนร่างกายแทบไหม้ เรียกเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้องห้องหรู
ความต้องการที่ต่างฝ่ายต่างเติมเต็มให้แก่กันอย่างพอดิบพอดีจนสองมือของฮยอกแจเกาะเกี่ยวร่างอีกฝ่ายไว้แน่น
เพื่อประกบปากลงบนริมฝีปากได้รูปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“อาฮัน...ฮยอกแจ...อาห์...รู้สึกดี...ดีจัง...”
เสียงครวญครางของร่างน้อยที่กระซิบบอกเสียงเบาหวิว ยามที่ร่างกำลังสั่นสะท้าน
เนื้อตัวกระตุกน้อยๆ ทุกครั้งที่ฝ่ามือใหญ่มอบความสุขให้กับเขา
เสียงที่ทำให้ฮันคยองคำรามในลำคอ
เร่งเร้ากายเข้าไปในความอุ่นร้อนรัวแรง จนเสียงหวีดร้องดังลั่น ไม่นานเลยที่ฮยอกแจจะปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่ง
แล้วทรุดฮวบเข้าไปในอ้อมกอดอย่างหมดเรี่ยวแรง
“อะไรกัน...ยังเด็กยังเล็กอยู่แท้ๆ
นะเรา”
ฟึ่บ
อาหนุ่มกระซิบบอก
พลางพลิกร่างน้อยให้อยู่ล่าง แล้วขยับเคลื่อนร่างกายอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง
ให้ฮยอกแจได้แต่ปรือตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า
“แฮ่ก...เรื่องนี้...ฮยอกแจ...ยอมคนแก่ฮะ...ยอมแพ้เลย”
เสียงหวานปนเสียงหอบ แทรกด้วยเสียงครวญครางแผ่วๆ ที่ทำให้คนฟังหัวเราะต่ำๆ
กดจูบริมฝีปากบวมช้ำอย่างรักใคร่
แล้วเริ่มต้นบรรเลงเพลงรักของตัวเองอย่างต่อเนื่อง แบบที่ฮยอกแจบอกกับตัวเอง
ถ้าอาฮันคยองจะอึดขนาดนี้
ฮยอกแจก็ยอมแพ้ราบคาบล่ะฮะ
.....................................................
คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น