NC The Twin’s trap Children_60
“อือ...”
เสียงหวานครางในลำคอ ยามที่ฝ่ามือใหญ่กำลังลูบไล้เรียวขาขาวผ่อง
ปลุกปั้นอารมณ์รักให้ก่อเกิดขึ้นทีละน้อย อีกทั้งยังดันกายขึ้นไปขยับเสียดสีกับเรือนร่างสูงใหญ่
ที่เรียกอารมณ์รักจากคิมกังจาไม่ต่างกัน
“ฮ้า...”
ลมหายใจร้อนระอุปะทะกันยามที่ริมฝีปากทั้งสองผละออก
แล้วก็เป็นฮายังที่ประกบเข้าไปใหม่
การกระทำที่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าเขากำลังต้องการสัมผัสแบบนี้แค่ไหน
สัมผัสของฮายังที่เป็นฝ่ายเรียกร้องและต้องการเขาแบบนี้
หมับ
ในจังหวะนั้น
สองมือน้อยๆ ก็ขยับมาแกะกระดุมเสื้อให้คนตัวโตไปด้วย ทั้งยังเป็นฝ่ายไล่ตามจูบร้อนที่ทำให้กังจาจะคลั่งตาย
ร่างสูงก็จะทิ้งกายหวังแนบลงกับร่างบอบบาง ถ้าไม่ใช่เพราะฮายังรั้งเอาไว้ก่อน
“ฮายัง...ฮ้า...ทำให้...นะ”
เสียงหวานกระซิบบอกเสียงพร่า
ยามที่พาร่างตัวเองขึ้นมานั่งทับอยู่เหนือร่างของผู้ชายคนนี้
สองมือก็แกะกระดุมเสื้อจนหมด ทั้งยังรั้งให้มันแยกกว้างออก
แล้วใช้ปลายนิ้วไต่ระไปตามผิวเนื้อร้อนจัดราวกับนักสำรวจตัวน้อย
ท่าทางที่ทำให้กังจาแทบจะตายให้ได้กับคำที่ได้ยิน...ฮายังทำให้
“ทำไมวันนี้ทำให้พี่ล่ะ
เห็นทุกทีปฏิเสธตลอด”
คำถามที่คนฟังยังไม่ตอบ
นอกจากขยับมากดจูบลงบนริมฝีปากได้รูปอีกครั้ง สองมือก็กำลังปลดเข็มขัด
และดึงซิปกางเกงอย่างรวดเร็ว
จากนั้นก็ประคองท่อนเนื้อร้าวผ่าวออกมาจากชั้นในสีเข้ม ยามที่ปากเล็กๆ ยังคงปรนเปรอชายหนุ่มอย่างร้อนแรง
สองมือก็กำลังลูบไล้ราวกับราดน้ำมันลงบนกองเพลิงให้ยิ่งลุกโชน
“อึ้ก”
กังจาขบกรามแน่น เมื่อสองมือน้อยๆ กำลังทำให้ร่างกายเขาเสียววาบ
ได้แต่มองใบหน้าแดงระเรื่อของคนที่เลียริมฝีปากเขาไปมา
แม้จะอยากได้คำตอบว่าเกิดอะไรขึ้น
ทว่า เขากลับไม่สามารถเก็บงำความต้องการจากการที่คนตัวเล็กเริ่มก่อนไว้ได้
“พี่กังจา...ถามฮายังว่า...”
คนตัวเล็กพึมพำเบาๆ
ยามที่ไต่ลงไปจนถึงส่วนที่สองมือกำลังหยอกเย้ามันอยู่อย่างเชื่องช้า
ฟึ่บ
“อึ้ก!” ปลายลิ้นสีแดงสดส่งมาไล้เลียส่วนปลายเบาๆ ก่อนที่จะตัดสินใจขยี้มันด้วยปลายลิ้นที่ทำให้ชายหนุ่มกำหมัดแน่น
ความเสียวปลาบกำลังเล่นงานเขา ดวงตาคู่คมก็เข้มขึ้น
ยามมองใบหน้าแดงจัดที่กำลังใช้ลิ้นหยอกล้อกับลูกชายเขาอย่างยั่วยวนอารมณ์ที่สุด
ยิ่งเห็นคนตัวโตมีอาการ
ฮายังก็ยิ่งใช้สองมือโอบประคองส่วนใหญ่โต รูดรั้งไปด้วย ทั้งยังใช้ลิ้นทั้งเลีย
ทั้งขยี้ส่วนปลายแดงก่ำ แล้วใช้ริมฝีปากครอบเข้าที่ส่วนหัว ดูดเม้มแรงๆ
ก็รับรู้ได้เลยว่าพี่กังจากำลังมีความสุขกับการกระทำของเขาแค่ไหน
ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
ฟึ่บ
ความคิดที่ทำให้ริมฝีปากน้อยๆ
อ้าออก ก่อนที่จะครอบอุ้งปากอุ่นลงบนส่วนใหญ่โตนั้นทีละน้อย ดูดเข้า รูดออก
ขณะที่ใช้ทั้งสองมือช่วยประคองไปด้วย
หากแต่ความใหญ่โตที่กดลึกเข้ามาเกือบจะทำให้เขาสำลัก
“อาห์...ฮายัง...อืม...”
เสียงทุ้มคำรามต่ำๆ ตาคมก็มองใบหน้าแสนสวยที่กำลังปรนเปรอให้เขาอย่างไม่เคยคิดเลยว่านัมฮายังจะทำให้เขารู้สึกเหมือนจะเป็นบ้าขนาดนี้
จากนั้น
ฮายังก็ค่อยๆ ดึงริมฝีปากออก แล้วช้อนตาฉ่ำน้ำขึ้นสบกับคนตัวโต
“พี่ถามฮายังว่าทำไม...ฮายังแค่...อยากให้พี่หลงฮายังมากๆ...เท่านั้นเอง”
คนตัวเล็กบอกเสียงสั่นพร่า
ยามที่กลับไปใช้ริมฝีปากดูดรั้งส่วนใหญ่โตอีกครั้ง
ทั้งที่ร่างทั้งร่างกำลังร้อนผ่าวจนน่ากลัว และนั่นก็ทำให้คนตัวโตบอกเสียงเข้ม
“แค่นี้ก็หลง...หลงจนไม่รู้จะหลงยังไงแล้ว
ฮายัง!!” ว่าไป สองมือก็ตะปบเข้าที่ก้นกลม บีบคลึงหนักๆ
จนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก หากแต่ยังไม่ยอมหยุดปากที่ทำ
ปล่อยให้อีกฝ่ายลูบไล้เรือนกายเขาตามที่ใจต้องการ
ฟึ่บ
“อึ้ก”
คนตัวเล็กบีบหน้าขาแน่นทันที
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังลูบไล้ที่ช่องทางด้านหลังจนเสียววาบไปทั้งตัว
ดวงตาที่เปิดปรือหลับแน่น แล้วก็เกือบจะหลุดเสียงร้องออกมา เมื่อปลายนิ้วกำลังสอดเข้าไปในเรือนกายของเขาอย่างเชื่องช้า
คราวนี้ฮายังปล่อยริมฝีปากออกอีกครั้ง
แล้วกดจูบที่แผ่นท้องแกร่ง ไล้ปลายลิ้นเบาๆ สัมผัสได้ถึงคนตัวโตที่เกร็งท้องอย่างเห็นได้ชัด
ร่างน้อยๆ ก็ค่อยๆ ไต่กลับขึ้นมาจนถึงริมฝีปากได้รูป
“พี่กังจา...”
ริมฝีปากอิ่มกระซิบชิดริมปาก ยามที่ใช้ดวงตาสั่นพร่าก้มลงมอง
“...ได้โปรด...ได้โปรดให้ฮายังเป็นของพี่...นะฮะ”
เสียงหวานใสบอก
ก่อนที่จะก้มลงไปกดจูบลงบนริมฝีปากได้รูปอีกครั้ง
จนมือใหญ่ดันต้นคอให้ก้มลงมารับจูบร้อนระอุมากยิ่งขึ้น
ความต้องการพุ่งพรวดขึ้นมาทันทีกับคำเรียกร้องจากเด็กน้อยคนนี้
“อาห์...อึ้ก...อืม...”
เสียงครวญครางหลุดรอดจากริมฝีปากเล็ก เมื่อนิ้วยาวกำลังสอดแทรกเข้ามาในกายถี่รัวจนชื้นแฉะไปหมด
สองขาก็อ้ากว้างออก
ปล่อยให้สะโพกถูไถไปกับต้นขาคนตัวโตอย่างปล่อยร่างกายไปตามที่มันควรจะเป็น
“พะ...พอแล้ว...เข้ามาเถอะ...อึ้ก...ฮะ...เข้ามาเลยนะ...”
“น่ารัก...ให้ตายเถอะ
ทำไมน่ารักแบบนี้นะฮายัง!” กังจาคำรามลั่น ยามมองใบหน้าแดงเรื่อ
เนื้อตัวสั่นสะท้าน ทั้งยังร้องขอสิ่งที่ทำให้แก่นกายเจ็บจนร้าว
“งั้นรักฮายัง...อึ้ก....มากๆ...นะฮะ...”
เสียงหวานกระซิบริมหู และนั่นก็ทำให้คิมกังจาหมดความอดทน
ฟึ่บ
“อ๊าาาาา!!!”
ร่างเล็กถูกดันให้นอนราบลงกับเตียงนอนนุ่มทันที
สองขาถูกรั้งให้แยกกว้างออก แล้วยังไม่ทันที่ฮายังจะตั้งตัว
ส่วนใหญ่โตก็กดสอดเข้ามาในกายเล็กอย่างรวดเร็ว จนทั้งเจ็บทั้งจุก
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...คือความต้องการ
“อาห์...พี่กังจา...แน่น...อึ้ก....แน่น...ไปหมด...”
เสียงหวานสั่นระริก สองมือยกขึ้นกำหมอนใบนุ่มแน่น เมื่อแก่นกายใหญ่สอดเข้ามาจนสุด
ใบหน้าหวานส่ายไปมาด้วยความเสียดเสียว และนั่นก็ทำให้กังจายิ่งทนไม่ไหว
ฟึ่บ
“อึ้ก...อาห์...พี่...พี่...ฮื่อ..”
ชายเสื้อถูกกระชากออก จนกระดุมหลุดจากรัง
ตามมาด้วยใบหน้าคมคร้ามที่กำลังใช้ริมฝีปากครองครองตุ่มไตเล็กบนอกขาว
เรือนกายช่วงล่างก็กระแทกกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนหนักๆ จนร่างทั้งร่างสะดุ้งวาบ
หมับ
เรียวขาขาวทั้งสองข้างขยับขึ้นโอบรอบเอวสอบทันที
สองมือลูบไล้เรือนผมดกดำของคนที่ซุกไซ้ใบหน้ากับแผ่นอกของเขา
ที่ทำให้กังจายิ่งหลงเมามัวกับรสรักของคนตัวน้อยนี่อย่างถอนตัวไม่ขึ้น
ฟึ่บ
“อ๊าาา!! พี่...กังจา...ฮายัง....ฮายัง...เสียว...อึ้กๆ...”
เสียงครวญครางยิ่งสั่งสะท้าน มือเรียวยิ่งทึ้งเสื้อตัวใหญ่จากเรือนกายแกร่ง
จนมีเพียงผิวเนื้อที่เสียดสีเข้าหากัน
สะโพกเล็กก็ตอบสนองความต้องการของชายหนุ่มจนแก่นกายใหญ่ยิ่งเพิ่มแรงสอดแทรกเข้ามาถี่รัว
“ยั่วพี่ดีนักนะ
คืนนี้อย่าหวังเลยว่าจะได้นอน!” แล้วชายหนุ่มก็คำรามก้อง
ยามที่รวบสะโพกเล็กขึ้นสูง จัดการกระหน่ำกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อน
จนเสียงหวานหวีดร้องไปทั่วทั้งห้อง สองมือเล็กแทบจะทึ้งผ้าปูเตียงขึ้นมา ใบหน้าสวยส่ายสะบัดจนผมนุ่มกระจายบนหมอน
“พี่กังจา...อึ้ก...ดะ...ได้โปรด...ฮ้า...อีก...อีกฮะ...พี่...ต้องการพี่...อื้อ...มากกว่า...นี้”
มือเรียวประคองแก้มสากให้ก้มลงมาสบตา ยามที่บอกแทบไม่เป็นภาษา หากแต่ใบหน้าแสนเซ็กซี่ของคนข้างใต้ก็กำลังทำให้คิมกังจาทนไม่ไหวอีกต่อไป
ฟึ่บๆๆๆ
“อ๊าาาา!!!!!” ท่อนไฟร้อนสอดแทรกกายเข้ามาถี่ยิบ ที่ทำให้ร่างน้อยแทบจะสะดุ้งเฮือก
สมองขาวโพลน ร่างทั้งร่างสั่นระริก
มีเพียงการเคลื่อนไหวที่ตอบสนองความต้องการของผู้ชายคนนี้ไม่ต่างกัน
แต่แม้ว่าเวลานี้ฮายังจะคิดอะไรไม่ออก
ทว่า หัวใจดวงน้อยๆ กลับตระหนักดีว่าควรจะทำยังไง
“พี่กะ...กังจา...”
เสียงเรียกหวานๆ ที่ทำให้ชายหนุ่มซึ่งหลงมัวเมาในรสรักก้มลงมามอง
จนเห็นใบหน้าแดงจัด ดวงตาฉ่ำไปด้วยหยดน้ำ ริมฝีปากบวมเป่ง
ใบหน้าแสนเซ็กซี่ที่กำลังเอ่ยคำหนึ่งออกมา
“รัก...รักพี่...นะฮะ”
“!!!”
คำสั้นๆ
ที่กังจาถึงกับตกตะลึง ดวงตาที่ฉายชัดถึงแววดิบเถื่อนนิ่งค้าง
มองคนที่กำลังพยายามยิ้มให้อย่างไม่อยากเชื่อสายตา และนัมฮายังก็เน้นย้ำคำนี้ออกมาอีกครั้ง
“ฮายังรักพี่กังจา...นะ”
หมับ
“ให้ตายเถอะ
นัมฮายัง ให้ตายเถอะ!!!” กังจาถึงกับคำรามลั่น
ยามที่ก้มลงไปบดขยี้จูบลงบนปากเล็กๆ ที่เอ่ยคำว่ารักออกมา
เพิ่งรู้ตัวว่าเขาต้องการฟังคำนี้มากมายแค่ไหน
รัก...ฮายังรักเขา
และนั่นก็ทำให้อ้อมกอดแข็งแกร่งยิ่งกอดรัดร่างน้อยหนักหน่วงกว่าเดิม
อาการชะงักแปรเปลี่ยนเป็นแรงกระแทกกระทั้นจนร่างน้อยตัวสั่น
ริมฝีปากนุ่มก็ถูกประกบเข้าหาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ยามที่ผู้ชายตัวโตไม่รู้จะระบายความรู้สึกแสนพิเศษนี้ยังไงนอกจากการกระทำที่ไม่อาจจะหยุดลงได้อีกแล้ว
“ฮายัง...ฮายังของพี่...”
มีเพียงเสียงทุ้มที่กระซิบริมหูซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ขณะที่อ้อมกอดแข็งแกร่งก็ไม่มีท่าทีจะคลายออก
อย่างที่หากนัมฮายังต้องการให้ผู้ชายคนนี้หลงแล้วล่ะก็...มันได้ผลเกินคาดเลยเชียวล่ะ
จากความคิดที่ว่าจะกลับมาปรับความเข้าใจกัน
เพียงคำว่ารักของนัมฮายัง...ก็ทำให้คิมกังจาลืมเลือนทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย
........................................................
คิดเห็นยังไงบอกกันได้ที่
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น