วันศุกร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

NC Lesson_45


NC Lesson_45



            “อย่างนั้นหรือ แล้ววิชาไหนล่ะ เด็กดี” คิบอมถามอย่างอารมณ์ดี ยามที่ปลายนิ้วยาวลากลงมาถึงหัวนมนิ่มภายใต้เสื้อยืดตัวน้อย แล้วค่อยๆ วนมันเป็นวงกลมจนเสียงหายใจดังขึ้นเบาๆ เสียงหวานครางในลำคอจุดรอยยิ้มบนริมฝีปากได้รูป

            “วิชา...อาจารย์...คังอินฮะ...อ้ะ...” ดงแฮเชิดหน้าขึ้นน้อยๆ เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังเกลี่ยยอดอกเขาเล่นจนแข็งเป็นไต ความวาบหวามพุ่งวาบไปทั่วทั้งช่องท้อง มือเรียวที่ถูไปตามท่อนแขนแกร่งขยับมาจับไหล่กว้างเอาไว้เป็นหลักยึด

            หมับ

            “อ้ะ” ดงแฮสะดุ้งน้อยๆ เมื่อชายหนุมฉวยมือนิ่มอีกข้างแล้วดึงเข้าไปใต้น้ำสัมผัสความร้อนผ่าวที่แข็งขืนอยู่ แต่ร่างเล็กก็ไม่คิดจะดึงกลับ นอกจากฝ่ามือนิ่มจะลูบไล้ไปตามความยาวอย่างที่คิบอมไม่ต้องบังคับ ดวงตาคู่สวยเริ่มฉ่ำด้วยน้ำน้อยๆ จนวาววับกระทบกับแสงไฟ

            “ดีมาก ดงแฮ” คิบอมคำรามเบาๆ ในลำคอกับปลายนิ้วนุ่มที่ขยับไปมาอย่างชำนาญกว่าเดิมมาก ดวงตาคู่คมยิ่งคมกริบแฝงเร้นด้วยความร้อนแรงจนคนถูกมองตัวร้อนวาบ ฟันคมยิ่งกัดเรียวปากเบาๆ กับสัมผัสที่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นอก

            “ถอดเสื้อผ้าเธอแล้วลงมา” คิบอมโน้มหน้าไปขบเม้มที่ติ่งหูเล็กเบาๆ คำสั่งที่เด็กน้อยค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นจากขอบอ่าง แม้ว่าดวงตาแสนเศร้าจะไหววูบอย่างขัดเขิน แต่มือเรียวก็ค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนออกจากกายช้าๆ

            เสื้อยืดถูดดึงออกไปไว้ข้างตัว แล้วตามด้วยกางเกงขาสั้นที่ค่อยๆ หลุดจากสะโพกกลมกลึงพร้อมชั้นในตัวเล็ก เปิดเผยเนื้อตัวเปลือยเปล่าที่ไร้รอยตำหนิใดๆ ให้คิบอมได้ยล

            ดวงตาคู่คมกดต่ำไปมองส่วนอ่อนหวานที่กำลังตื่นตัว แววตาที่ทำให้เด็กน้อยเบียดขาเข้าชิดกันอย่างเขินอาย เนื้อตัวร้อนผ่าวขึ้นทันตา แต่ดงแฮก็ค่อยๆ ก้าวลงมาในอ่างน้ำอุ่นช้าๆ ร่างเล็กขยับไปนั่งบนตักกว้างโดยแยกปลายเท้าทั้งสองออกจากกัน มือเรียวก็เลื่อนไปโอบรอบลำคอแกร่งเอาไว้มั่น

            หมับ

            ฝ่ามือใหญ่รวบสะโพกกลมกลึงเข้ามาทันทีจนร่างทั้งสองเบียดชิดเข้าหากัน ดวงตาคู่คมที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายจับจ้องเรียวปากฉ่ำหวานจนคนตัวเล็กรู้ว่าต้องทำอะไร ใบหน้าสวยค่อยๆ ขยับไปแนบชิดเข้ากับริมฝีปากได้รูปอย่างเชื่องช้า

            “คุณคิบอมฮะ” เสียงหวานกระซิบเรียกเบาๆ ก่อนที่จะแนบลงไปอย่างแผ่วเบา จูบที่ไม่ใช่เพียงแตะแล้วผละออก แต่เด็กน้อยเรียนรู้จะเอาใจด้วยการส่งปลายลิ้นไปเลียเบาๆ ที่ริมฝีปากได้รูป แล้วค่อยสอดแทรกเข้าหา ปลายลิ้นนุ่มก็แตะเข้าที่ปลายลิ้นอีกฝ่ายเบาๆ จนคิบอมยิ่งทวีความพอใจ

            จูบที่เริ่มต้นด้วยเด็กน้อยหน้าหวาน แต่ถูกสานต่อด้วยร่างสูงใหญ่ที่กำลังดูดดึงลิ้นเล็กอย่างร้อนแรง ส่งปลายลิ้นมานำทางจนร่างเล็กสั่นสะท้าน มือนิ่มซุกไซ้เข้าไปในกลุ่มผมสีเข้มอย่างหวังระบายความต้องการของตัวเองออกมา เสียงจูบยิ่งดังสะท้านก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง

            “ทำตัวน่ารักขึ้นทุกวันนะดงแฮ” ยามที่ริมฝีปากทั้งสองผละออกจากกันจนเห็นเส้นใยบางๆ ที่เชื่อมต่อกัน คิบอมก็เอ่ยชิดเรียวปากหวานจัดที่เขาติดใจ จนคนฟังช้อนตาที่ฉ่ำปรือขึ้นมอง

            “แฮ่ก...คุณคิบอม...ชอบมั้ยฮะ” ดงแฮถามปนหอบกับจูบที่แทบจะดูดเรี่ยวแรงเขาไปอย่างหมดสิ้น มือเรียวก็เกาะเกี่ยวลำคอแกร่งไว้มั่น ไม่รู้ตัวเลยว่าเรือนร่างขาวผ่องนี้ตอบสนองความต้องการของชายหนุ่มได้มากมายแค่ไหน

            “อ้ะ” เสียงหวานร้องเบาๆ เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังลากไล้ไปตามกระดูกสันหลังอย่างเบามือ ดวงตาคมกริบที่แฝงเร้นด้วยความต้องการที่ดุดันและรุนแรงก็จ้องมองใบหน้าหวานนิ่ง แต่แทนที่จะตอบ คิบอมกลับกดใบหน้าหวานลงมารับจูบร้อนผ่าวที่แสนร้อนแรง เนื้อตัวทั้งสองยิ่งเบียดชิดเข้าหากัน จนมือเล็กค่อยๆ ส่งไปกอบกำแก่นกายใหญ่ช้าๆ

            “ฮึ ทำให้ฉันหลงเธอมากกว่านี้สิ ดงแฮ” คิบอมขยับมากระซิบชิดริมหู จนคนฟังช้อนตาขึ้นช้าๆ แล้วร่างเล็กก็ตัดสินใจกดจูบที่ริมฝีปากอีกฝ่ายอีกครั้ง มือนิ่มก็ประคองของในมือไว้มั่น ทำตามคำสั่งอย่างที่คุณคิบอมต้องการ

            หลังจากนั้น อุณหภูมิในห้องยิ่งร้อนระอุมากยิ่งขึ้น ประสานไปกับเสียงครางกระเส่ากับเสียงน้ำกระฉอกขอบอ่างที่ดังไม่ได้หยุด

....................................................................

            “อ้ะ...อ๊า...อื้อ!!!!!

            เสียงหวีดหวานดังก้องไปทั่วห้องนอนแสนกว้างขวาง ยามที่ร่างบอบบางที่คร่อมทับอยู่เหนือร่างสูงใหญ่ขย่มกายลงมาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะทิ้งตัวลงไปนอนซบแผ่นอกกว้างอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ร่างเล็กกระตุกวาบ เมื่อหยาดน้ำอุ่นจัดทะลักเข้าไปเต็มช่องทางสีหวาน เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

            ฟึ่บ

            คิบอมถอนกายออกจากช่องทางสีสด ยามที่ตวัดรัดร่างน้อยที่เอนซบลงมานอนนิ่งบนตัวเขาทั้งตัว มือใหญ่ก็ลูบแผ่นหลังเล็กที่สะท้านขึ้นลงแรงๆ อย่างเบามือ

........................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น