วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

NC Hip Hop Girls_21

NC Hip Hop Girls_21



            จูบร้อนยังคงดำเนินไปท่ามกลางอาการโอนอ่อนของคนหน้าหวาน ปลายลิ้นของทั้งสองก็เกี่ยวพันกันจนก่อเกิดเสียงน่าอายที่สะท้อนไปทั่วทั้งห้อง จนคิบอมยอมผละมือจากข้อแขนเล็กลงมาลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวขาวนุ่มละมุน

            “อ้ะ!” เพียงแค่สองมือปัดผ่านแผ่นอกขาว แล้วจงใจลูบไล้เม็ดสีสวยอย่างเบามือ ดงแฮก็เกร็งตัวขึ้นมา สองมือที่เขาปล่อยเป็นอิสระก็กำผ้าปูเตียงแน่น และนั่นก็ทำให้คิบอมยิ่งจงใจขยี้ปลายนิ้วมือลงบนหัวนมนิ่มแรงๆ จนคนตัวเล็กบิดกายเร้าๆ ใต้เรือนกายของเขา

            ปฏิริยาที่แสนน่าสนใจ จนชายหนุ่มที่กดจูบซ้ำๆ บนเรียวปากเล็กจนแดงช้ำไปหมดยอมผละออกอย่างรวดเร็วจนน้ำใสๆ ไหลซึมติดขอบปาก ตาคมมองใบหน้าหวานของคนที่เขาคร่อมทับอยู่เพียงชั่วครู่หนึ่ง...ใบหน้าแดงระเรื่อที่กำลังเต็มเปี่ยมด้วยอารมณ์ที่เขาปลุกขึ้นมา

          ยิ่งทำหน้าอย่างนี้ พี่ยิ่งหยุดตัวเองไม่ได้

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาา...ยะ...อย่านะ...อึ้ก...” ดงแฮถึงกับหวีดร้องเบาๆ สองมือจะผลักศีรษะทุยออกจากแผ่นอกของตัวเอง แต่กลับสู้แรงของคนที่ซุกหน้าเข้ามา แล้วใช้ฟันคมขบกัดยอดอกของเขาไม่ได้ จากที่จะผลักไส คนหน้าหวานถึงทำได้แต่ยกมือปิดปากตัวเองอย่างเสียวสะท้าน

            “อย่าเลีย...ยะ...อย่า...” เสียงร้องให้หยุดที่ยิ่งไปสะกิดความต้องการของคิบอมที่กำลังโลมเลียหัวนมนิ่มจนแข็งขืนมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม เสียงหวานที่ยิ่งทำให้ริมฝีปากครอบลงไป แล้วทั้งดูด ทั้งเม้ม สองมือก็เคล้นคลึงหนักๆ จนดงแฮเกร็งตัวสะท้าน

            “อปป้า เรียกพี่ว่าคิบอมอปป้า...พี่อยากได้ยิน”

            “มะ...ไม่...ไม่เรียก” ดงแฮส่ายหน้าเร็วๆ ทั้งปิดปากตัวเองแน่น ไม่ยอมเรียกตามที่อีกฝ่ายต้องการหรอก และนั่นก็ทำให้ชายหนุ่มผละออกเพียงครู่ เพื่อจัดการดึงเสื้อยืดใส่เต้นของดงแฮขึ้นมาทีเดียวถึงเหนือแผ่นอกบอบบาง สองฝ่ามือก็ลูบไล้แผ่นท้องขาวผ่องจนเห็นได้ชัดว่านักเต้นคนสวยกำลังเกร็งตัววาบ

            “งั้นพี่จะทำให้ดงแฮเรียกให้ได้”

            “อ๊า!!!!” ว่าจบ คิมคิบอมก็โน้มตัวลงไปใช้ริมฝีปากเคล้นหนักๆ ที่ยอดอกที่แข็งขัน ปลายนิ้วมือบีบขยี้จนเม็ดเล็กๆ ยิ่งชูชันขึ้นมา ทั้งที่ผ่านผู้หญิงมาก็มาก จับของใครๆ มาก็เยอะ แต่ไม่เคยรู้สึกเลยว่ามันจะหอมหวานจนต้องใช้ริมฝีปากบีบขยี้แรงๆ แบบนี้

            “อ๊า...ไม่...ไม่นะ...ฮื่อ...ยะ...อย่า...มันเสียว...” ดงแฮขยุ้มผ้าปูเตียงแน่น เมื่อแผ่นอกของตัวเองถูกอีกฝ่ายปรนเปรอเสียจนเผลอแอ่นรับสัมผัสอย่างห้ามไม่อยู่ เรือนกายท่อนล่างก็สัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะของตัวเองจากการปลุกเร้าแสนแสนเร่าร้อนของชายหนุ่มตรงหน้า

            จากนั้น คิบอมก็ส่งมือมาเกี่ยวเข้าที่ขอบกางเกงวอร์ม จัดการดึงทีเดียว ความขาวเนียนที่เขาติดใจก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า จนต้องสอดมือเข้าไปใต้เรียวขาขาวที่พยายามหุบเข้าหากัน

          ใช่ แบบนี้แหละที่ต้องการ ยิ่งได้กกกอดยิ่งอยากทำมากกว่านี้

            คิบอมบอกตัวเองยามที่ดันปลายขาขาวให้แยกกว้างออก ก่อนที่จะก้มลงไปพรมจูบที่ซอกขาอ่อนด้านใน สองมือก็ขยับไปบีบขยุ้มบั้นท้ายนุ่มนิ่มอย่างไม่ผ่อนแรง ให้ดงแฮแอ่นก้นเข้าหา แล้วส่ายสะโพกไปมาราวกับบังคับตัวเองไม่ได้ ดวงตาคู่คมก็เหลือบไปมองส่วนอ่อนไหวใต้ชั้นในชิ้นเล็กที่เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่รู้สึกต่อต้าน

          ทำไมเป็นของดงแฮแล้วไม่รังเกียจ ออกจะเอ็นดูด้วยซ้ำ

            ความคิดของคนที่ดื่มจนกรึ่มที่จัดการดึงชั้นในตัวสุดท้ายออกไปจนได้ แม้ว่าดงแฮจะขัดขืนยังไงก็ตาม จนร่างขาวเนียนเหลือเพียงเรือนร่างเปลือยเปล่าที่แผ่นอกแดงช้ำและเต็มไปด้วยรอยจูบของเขา

            “อ๊า...ยะ...อย่านะ...” สายตาที่มองมา ทำให้ดงแฮที่พยายามเก็บเสียงร้องครางของตัวเองบอกแผ่วๆ สองขาที่พยายามหนีบเข้าหากันก็ถูกรั้งให้แยกออก ดวงตากลมก็เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นที่แฝงด้วยความตื่นเต้นกับร่างกายที่ถูกปลุกมาถึงขีดสุด

            หมับ

            “อ๊าาา~ ยะ...อย่านะ คิมคิบอม...ปล่อยนะ...อึ้กๆ...อาห์ ฮ้า อ้ะๆ~” ใบหน้าหวานได้แต่ส่ายไปมาแรงๆ ก่อนที่ร่างกายช่วงล่างจะกระตุกวาบ เมื่อฝ่ามือแข็งแกร่งกุมเข้าที่แก่นกายเล็กของเขา แล้วขยับชักรูดให้โดยไม่มีการเอ่ยเตือน ความเสียวก็แล่นวูบมาทั่วทั้งร่างกาย จนได้แต่ปัดป้ายขาไปตามที่นอนนุ่ม

            “พี่บอกแล้วว่าพี่จะทำให้ดงแฮเรียกพี่ให้ได้”

            ฟึ่บๆ

            “อ๊า...ยะ...อย่านะ...อย่า...อึ้กๆ...ฮื่อ...” ดงแฮได้แต่หวีดร้องลั่น เรือนร่างบางได้แต่บิดเกร็งไปมา เมื่อฝ่ามือใหญ่เริ่มเร่งเร้าจังหวะที่ส่วนอ่อนไหวของเขาอย่างถึงใจ ขนาดที่แม้จะเคยช่วยตัวเอง แต่ลีดงแฮไม่เคยสัมผัสความรู้สึกที่เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ กับเพียงฝ่ามือที่กำแล้วรูดแรงๆ เคล้นคลึงหนักๆ ที่ส่วนปลายอย่างนี้สักครั้ง

            ท่าทางของคนที่บอกว่าไม่ ว่าอย่า แต่ร่างกายกลับสะบัดส่ายตามจังหวะที่ชักนำ ทำให้คิบอมโน้มตัวไปประกบจูบเรียวปากแดงช้ำอย่างอดใจไม่อยู่ กวาดต้อนไปทั่วจนน้ำหวานไหลซึมที่ขอบปาก มืออีกข้างเคล้นคลึงยอดอกหนักๆ อย่างไม่สนใจห่าเหวอะไรแล้วว่านี่ไม่ใช่ผู้หญิง

            “เรียก!

            “ไม่...อ๊า...อาห์...ไม่ อึ้กๆ...” ดงแฮได้แต่ส่ายหน้าเร็วๆ ยามที่คิบอมผละจูบออกมา ทั้งที่เรือนกายก็กำลังขยับส่ายอย่างสุขสมกับการปรนเปรอ ทว่า ภาพฝันที่เคยฝันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนกำลังเตือนเขาว่าอย่าพูดออกไป

          ไม่เอา ไม่เอาอย่างในฝันนะ...ไม่เอาแบบที่ตื่นขึ้นมาแล้วมีแค่ตัวเองบนเตียงนะ

            ความคิดของคนที่เปล่งเสียงครวญครางดังๆ เมื่อคิบอมจัดการรูดรั้งระรัว จนร่างทั้งร่างสั่นไหวกับความร้อนแรง สองมือยิ่งจิกลงกับเตียงนอนนุ่ม ยามที่ส่ายสะบัดร่างกายไปตามแรงฟอนเฟ้น ดวงตากลมโตก็หลับแน่น เมื่อปลายสายแสนสุขกำลังใกล้เข้ามาเพียงเอื้อม

            “อ้ะๆ...จะ...จะแตกแล้ว...จะ ฮื่อ...”

            กึก

            “เรียกคิบอมอปป้าก่อน” ทว่า ก่อนจะปล่อยให้คนหน้าหวานไปถึงปลายทาง คิบอมกลับกดปิดส่วนปลายเอาไว้แน่น เสียงทุ้มที่แสนชั่วร้ายแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจที่หลอกล่อให้ผู้คนลุ่มหลงก็กระซิบข้างหู ให้คนที่หน้าแดงจัด ความต้องการล้นปรี่ดิ้นพราด

            “เร็ว งั้นพี่ก็ไม่ปล่อยให้ดงแฮไปแน่ๆ” คิบอมบอกเสียงกระซิบ แล้วก้มลงไปปาดปลายลิ้นที่ยอดอกหวานๆ อีกครั้ง จนดงแฮสะดุ้งเฮือก น้ำตาหยดใสเอ่อคลอในดวงตาอย่างทรมานถึงขีดสุด

            ดงแฮกำลังต้องการการปลดปล่อย ความสุขที่ถูกปิดรั้งแค่ส่วนปลายทำให้เสียงหวานที่ดื้อดึงยอมเปล่งเสียงครางอย่างแพ้หมดรูป

            “อ๊าาาา...คะ...คิบอม...” เสียงที่ทำให้คิบอมเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าที่แสนยั่วอารมณ์เขา แล้วเสียงหวานๆ ก็เอ่ยอย่างอ้อนวอนขอร้องที่คิบอมมองว่ามันเชิญชวนที่สุดในโลก

          “อ๊า...คิบอม...อปป้า~ ชะ...ช่วยดงแฮ...ช่วยดงแฮด้วย อึ้ก...ดงแฮ...ไม่ไหวแล้ว...อปป้า...”

            ฟึ่บๆๆ

            “อึ้กๆ...อ้ะ...อ๊าาาาา!!!!

            เท่านั้นแหละ คิมคิบอมก็จัดการปลดปล่อยความต้องการของคนหน้าหวานออกมา รีดเคล้นจนน้ำขาวๆ ออกมาจนหมดสิ้น ให้ดงแฮทิ้งตัวไปหอบหายใจอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง ลืมตัวไปเลยว่ากำลังนอนกางขาให้อีกฝ่ายอยู่ เสียงหอบหายใจก็ดังสะท้อนไปทั่วห้อง

            ฟึ่บ

            เฮือก

            “อ๊า!!! เจ็บ!! มันเจ็บ....อปป้า ดงแฮเจ็บ!!!” แล้วยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว อยู่ๆ แก่นกายใหญ่ก็สอดแทรกเข้ามาในกายอย่างเชื่องช้า จนดงแฮลืมตาโพลง ร่างเล็กดีดดิ้นอย่างเจ็บปวดกับความใหญ่โตที่เข้ามาโดยไม่ทันให้เขาตั้งตัว

            ขณะที่คิบอมยอมรับว่าเขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เพียงแค่ได้ยินเสียงครางชื่อของเขากับเรือนร่างสุดยอดนี้ ความต้องการก็แทบจะระเบิดออกมา จนต้องปลดกางเกงออกไปอย่างรวดเร็ว อาการเมาที่ทำให้ร่างกายส่วนใหญ่ทำไปโดยสัญชาติญาณมากกว่า แล้วกับผู้หญิง...เขาก็เอาเข้าได้เลย แต่กับดงแฮ...เขาเพิ่งรู้ว่าไม่เหมือนกัน

            “อึ้ก...ดงแฮ...พี่...ขยับไม่ได้...” คิบอมคำรามเสียงต่ำ ยามที่ยันแขนอยู่เหนือร่างบางที่กำลังปล่อยเสียงสะอื้น ความคับแน่นที่มากเกินกว่าเคยลองกับผู้หญิงคนไหนแทบทำให้คิบอมสร่างเมา แต่ใบหน้าหวานที่ฉายแววเจ็บปวดและน้ำตาที่ร่วงกราวก็ทำให้ชายหนุ่มโน้มตัวไปกดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานแรงๆ

            จูบรสร้อนแรงที่ป้อนให้ไม่ขาด กับฝ่ามือแข็งแกร่งที่ลูบไล้เนื้อตัวจนความเจ็บปวดทุเลาลงนิด จูบที่ดงแฮไม่อยากเข้าข้างตัวเองว่าคิบอมกำลังช่วยให้หายเจ็บ แต่ความคิดแบบนั้นก็ทำให้คนที่เจ็บจนอยากกรีดร้องดังๆ ผ่อนคลายลงจนช่องทางที่เต้นตุบคลายการรัดตัวลงทีละน้อย

            ฟึ่บ

            “อ๊า!!!! อะ...เอาออกไป...ฮื่อ...เจ็บ...อ๊าอ้ะ...” แล้วในจังหวะนั้น คิบอมก็จัดการดันกายเข้ามาทีเดียวจนดงแฮหวีดร้องดังลั่น มือเรียวพยายามผลักดันแผ่นอกกว้างออกไป แต่ชายหนุ่มกลับยังกดจูบที่เรียวปากหวานแรงๆ เคล้นคลึงหนักๆ อย่างไม่ยอมเช่นกัน ยามที่แก่นกายใหญ่ก็กดแช่เข้าหาความคับแน่นที่แทบส่งคิบอมไปสวรรค์ได้เลย

            “อาห์...ดงแฮ...” คิบอมคำรามเสียงต่ำ แล้วยิ่งซุกไซ้ไปทั่วเรือนกายขาว บีบเฟ้นสะโพกมนแรงๆ ให้คนที่เจ็บแทบขาดใจเริ่มผ่อนร่างกายลงทีละน้อย และนั่นก็เป็นจังหวะที่ทำให้คิบอมเริ่มขยับตัวอย่างเชื่องช้า จูบหนักๆ ก็เฝ้าวนเวียนมาจูบปากคนที่กำลังปล่อยสายน้ำตาลงมา

            “ดงแฮของอปป้า...อาห์...อืม...” คิบอมครางอย่างหลงใหลกับสัมผัสที่ได้รับ และเหมือนว่าเสียงครางชื่อแบบนี้จะทำให้คนหน้าหวานหมดสิ้นความอายและความพยศ ได้แต่ส่งมือไปประคองใบหน้าคมแล้วเรียกร้องจูบที่ทำให้ร่างกายรู้สึกดีกว่านี้

            จูบร้อนๆ ที่คราวนี้มาพร้อมกับเรือนกายแกร่งที่กดสอดเข้ามาได้ดียิ่งขึ้น สะโพกสอบก็กดหนักๆ จนกระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายในให้ดงแฮหวีดร้องเสียงดัง ท่ามกลางเสียงจูบที่ดำเนินอย่างหนักหน่วง ความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความสุขสมที่จะสนองตอบพระเอกหนุ่ม

            “อ๊า...อปป้า...ออป้า...ฮื่อ...ดงแฮ...อร๊าง...” เสียงครางที่ทำให้คิบอมหลงมัวเมาไปแล้ว แก่นกายใหญ่ก็กดกระแทกเข้าไปในช่องทางสีหวานอย่างร้อนแรงเรียกเสียงครางระงมจากคนทั้งสองที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันแน่น

            “อ๊า...แรง...แรงๆ...ตรงนั้น...อปป้า...คิบอมอปป้า!!! อ๊า!!!!” เสียงบอกที่ทำให้ชายหนุ่มกระแทกกายที่จุดเดิมซ้ำๆ ให้ดงแฮร้องลั่น สองมือกอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้ ยามที่สะโพกมนก็กำลังขยับตามจังหวะที่เขาชักนำ จนคิบอมไม่คิดหยุดยั้งความต้องการตัวเอง จนแรงสอดแทรกยิ่งเพิ่มจังหวะมากขึ้นทุกที

            ฟึ่บ

            “อึ้กๆ...อาห์...ดงแฮรู้มั้ย...อ๊า...ว่าสุดยอดแค่ไหน...อึ้กๆ...อ๊า...” จากนั้น คิบอมก็จัดการดันขาขาวขึ้นสูงจนแทบจะแนบลงกับแผ่นอกบาง สองมือประคองสะโพกมนมั่น แล้วกดกายเข้าไปในช่องทางคับแคบถี่รัว ใบหน้าคมคายเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการที่พอใจยิ่งกว่าเคยลิ้มรสจากใคร

            “อาห์....สุดยอด...ดงแฮของอปป้า...สุดยอดที่สุด...”

          ไม่น่าล่ะ ไม่น่าไอ้คยูถึงเตือนมา...มันแน่น มันฟิต มันเสียวจนเขาแทบคลั่ง

            สิ้นคำ ชายหนุ่มก็ยิ่งขยับกายเข้าไปในช่องทางคับแน่นรัวแรง ให้ดงแฮได้แต่ปัดป่ายไปตามที่นอนนุ่ม ดวงตากลมโตได้แต่หรี่ปรือมองใบหน้าหล่อเหลาที่เวลานี้ผมเปียกชุ่ม แววตาที่มองมาเต็มไปด้วยความกระหายอยากที่ยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าคิมคิบอมเป็นผู้ชายที่เซ็กซี่มากๆ

            และเหมือนว่าร่างกายก็คิดเช่นนั้น เพราะเรือนร่างบางได้แต่ตอดรัดอีกฝ่ายอย่างยินยอม ใบหน้าหวานได้แต่ส่ายสะบัดไปมา เสียงหวานครางอย่างเสียวแทบขาดใจกับการกระทำของอีกฝ่าย

            “อ้ะ..อ๊า...กะ...ใกล้แล้ว...ดงแฮ...อร๊างง!!” สุดท้าย คนหน้าหวานก็ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มมือใหญ่ ดวงตากลมหลับแน่น ร่างทั้งร่างทรุดฮวบลงกับเตียงนอนนุ่ม หอบหายใจสะท้านอย่างเหนื่อยอ่อนที่สุด ปล่อยให้คนตัวโตตักตวงความสุขจากร่างกายของตัวเองให้เต็มที่

            ขณะที่คิบอมก็กัดฟันแน่น เมื่อปลายทางใกล้เข้ามาแค่เอื้อม แก่นกายใหญ่กดสอดรัวแรงๆ ก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากกับปากแดงช้ำ เกี่ยวพันปลายลิ้นนุ่ม ก่อนที่จะกดกายแรงๆ เป็นครั้งสุดท้าย เสียงคำรามดังก้องไปทั่วห้อง ยามที่ปลดปล่อยความต้องการออกมาเต็มช่องทางสีหวาน

...............................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น