วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2556

NC Miracle Soulmate Special Child_34

NC Miracle Soulmate Special Child_34



            “อาห์...” เสียงหวานครางแผ่วในลำคอ เมื่อฝ่ามือใหญ่ปัดผ่านหัวนมนิ่ม มือเรียวยิ่งบีบไหล่กว้างแน่นขึ้น

            “จูอึน...จูอึนของพี่...” ขณะที่ซอนมุลก็ผละมาพรมจูบทั่วแก้มแดงจัด เสียงทุ้มพร่าเรียกชื่อของคนในอ้อมกอดที่ทำให้ร่างน้อยได้แต่ซุกซบกับซอกคอแกร่ง อายเกินกว่าจะลืมตาขึ้นมามองว่าอีกฝ่ายทำอะไรกับร่างกายของตัวเองบ้าง

            “อึ้ก” แต่แล้ว ฟันคมก็ขบริมฝีปากล่างแน่น เมื่อคนตัวโตกำลังไต่ระไปตามลำคอระหง ปลายลิ้นร้อนผ่าวไล้เลียไปทั่วผิวกายขาว แล้วแวะมาหยอกเย้ายอดอกสีระเรื่อที่ทำให้จูอึนสะดุ้งสุดตัว ดวงตากลมที่ฉ่ำด้วยหยดน้ำใสก็ปรือขึ้นช้าๆ

            “พี่...อ้ะ...พี่ฮะ...” เสียงหวานครางพร่า ใบหน้าหวานก็เชิดรั้งขึ้น เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังตวัดเลียหัวนมนิ่มแรงๆ จนเนื้อตัวบิดเร้าด้วยความเสียววูบวาบ และนั่นก็ยิ่งทำให้องค์ชายหนุ่มยิ่งได้ใจ ฝ่ามือใหญ่ก็ขยับมาบีบคลึงอีกข้างอย่างเท่าเทียมกัน

            “อ้ะ...อ๊า...พะ...พี่ซอนมุล...อืม...ดูดแรงจัง...อ้ะๆ...” จูอึนร้องอย่างลืมตัว ร่างบอบบางก็ได้แต่แอ่นอกให้คนตัวโตสัมผัสตัวเองได้มากยิ่งขึ้น มือเรียวก็ทำได้เพียงลูบไปตามหัวไหล่แกร่งอย่างหวังผ่อนปรนความเสียวสะท้านที่กำลังเล่นงานเขามากขึ้นทุกที

            “ชอบมั้ย หืม” คำถามที่คนฟังได้แต่กัดปากตัวเองแน่น ใบหน้าเรียวก็ยิ่งเชิดขึ้น เมื่อคนตัวโตจัดการครอบริมฝีปากลง แล้วดูดรั้งแรงๆ ที่ทำให้เนื้อตัวปั่นป่วนไปหมด อายเกินกว่าจะเอ่ยตอบออกไป และนั่นก็ทำให้ซอนมุลยิ่งละเลงปลายลิ้นแรงๆ จนมั่นใจว่ามันต้องแดงช้ำแล้วแน่ๆ

            “หืม”

            “อ้ะ!!!...พะ...พี่ฮะ...อื้อ...อึ้ก...” จูอึนยิ่งส่ายหน้าแรงๆ เมื่อคนตัวโตเป่าลมร้อนๆ รดยอดอกที่ชุ่มไปด้วยน้ำใส ปลายเล็บสั้นก็จิกไหล่กว้างแทนการตอบคำถามที่บอกว่ารู้สึกมากขนาดไหน จนฝ่ามือใหญ่เลื่อนลงต่ำเพื่อถอดรั้งกางเกงสีขาวออกจากกายเล็ก

            ตุบ

            เนื้อตัวขาวผ่องที่เหลือเพียงชั้นในตัวเล็ก ทำให้ซอนมุลตาวาววับ มองเรือนกายขาวนวลเนียนที่นั่งอยู่บนขาของเขา สะโพกมนก็กำลังส่ายน้อยๆ ตามแรงอารมณ์ของเจ้าตัว แสงสว่างที่ส่องลอดเข้ามาทำให้เขาเห็นว่าจูอึนน่ามองมากขนาดไหน

            หมับ

            “อ๊า!!! พะ...พี่..พี่ซอนมุล...ยะ...” จูอึนได้แต่ร้องห้ามเสียงสั่นระริก ยามที่ก้มลงฝ่ามือใหญ่ที่กำลังสอดเข้าไปในชั้นในชิ้นเล็ก เพื่อสัมผัสแก่นกายสีหวานที่กำลังสั่นระริก ปลายลิ้นยาวก็ลูบไล้ไปทั่วจนสะโพกมนได้แต่ส่ายไปมาอย่างอดทนไม่ไหว รู้เพียงว่ามันมากเกินไป...การกระทำของพี่ซอนมุลกำลังทำให้ร่างนี้...รู้สึกมากเกินไป

            แต่เหมือนว่าคนตัวโตจะยิ่งต้องการแบบนี้ เพราะฝ่ามือใหญ่กำรอบส่วนอ่อนไหวที่ทักทายเขาอย่างน่ารัก แล้วรูดรั้งเบาๆ จนเสียงครวญครางหวานๆ ดังก้องไปทั่วห้องน้ำกว้าง ดวงตากลมยิ่งฉ่ำด้วยหยดน้ำใส ฟันคมกัดปากจนยิ่งแดงช้ำ

            ภาพที่กำลังทำให้คนมองเริ่มทนไม่ไหวเช่นเดียวกัน

            ฟึ่บ

            “พี่ซอนมุล...” แต่แล้ว องค์ชายหนุ่มกลับยอมหยุดมือ ร่างสูงก็โอบอุ้มร่างเล็กบางขึ้นจนจูอึนต้องกอดรอบลำคอแกร่ง ก่อนที่ซอนมุลจะปล่อยน้องน้อยลงหน้าอ่างล่างมือ มือใหญ่ก็จับมือเล็กให้ยันร่างเอาไว้ที่ขอบเคาน์เตอร์ ยามที่ตัวเองซ้อนอยู่ด้านหลัง

            “ทำไมสวยขนาดนี้หืม...จูอึน” คำถามของคนที่ขบเม้มติ่งหูเล็กเบาๆ จนร่างน้อยสะดุ้งสุดตัว ดวงตาเรียวสวยได้แต่หลุบลงต่ำไม่กล้ามองเงาสะท้อนของคนที่หน้าแดงจัดในกระจก

            ตุบ

            ขณะเดียวกัน ฝ่ามือใหญ่ก็รั้งชั้นในตัวเล็กลงจนมันหล่นไปที่ข้อเท้าของน้องน้อย เผยผิวกายขาวสะอาดที่เปลือยเปล่าแก่สายตา ร่างเล็กๆ ที่ตอนนี้ผิวเนื้อขาวกำลังแดงระเรื่อตามแรงฟอนเฟ้น ยอดอกสีหวานก็กำลังบวมเป่งจากฝีมือของปลายลิ้นร้อน ภาพที่ทำให้ซอนมุลกดจูบที่หัวไหล่มน แล้วลากไล้ลงมาตามแผ่นหลังขาว

            “อาห์...อึ้ก...” การกระทำที่ทำให้จูอึนจิกมือลงกับขอบเคาน์เตอร์ สัมผัสได้ถึงปลายลิ้นร้อนที่กำลังลากลงมาถึงสะโพกมน

            “พี่ซอนมุล...ยะ...อย่า...ฮะ...อ๊าาาาา!!!” เสียงห้ามที่ถูกแทนที่ด้วยเสียงครางลั่น ดวงตาที่สั่นระริกยิ่งเบิกกว้าง เมื่อคนตัวโตกำลังแบะก้นนุ่มให้กว้างออก เพื่อใช้ปลายลิ้นไล้เลียที่ช่องทางคับแคบแรงๆ จนขาเรียวแทบจะทรุดไปกองกับพื้น

            เสียงห้ามที่ยิ่งทำให้ซอนมุลแบะก้นนิ่มให้กว้างออก ปลายลิ้นละเลงที่ช่องทางสีหวานที่กำลังขมิบถี่แรงๆ จนคนได้รับได้แต่ส่ายหน้าอย่างอดรนทนไม่ไหว

            “อ้ะ...อาห์...ฮื่อๆ...พะ...พี่ซอนมุล...จูอึน...เสียว...อาห์...มันเสียว...อร๊างงง” เสียงร้องที่ทำให้คนตัวโตยิ่งตาวาววับ ปลายลิ้นร้อนยิ่งกดสอดลึกเข้าไป จนจูอึนทำได้เพียงเงยหน้าขึ้น น้ำตาหยดใสก็ไหลอาบแก้มจากสัมผัสร้อนระอุที่กำลังกลั่นแกล้งเขาอยู่ด้านหลัง

            กึก

            การเงยหน้าที่ทำให้จูอึนได้เห็นภาพที่แสนน่าอาย...ภาพของตัวเองที่กำลังหน้าแดงจัด ทั้งยังเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ใคร่ ดวงตาหยาดเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์ ขณะที่ริมฝีปากเผยอกว้างออก ปล่อยน้ำใสให้ไหลซึมออกมาทางขอบปาก ภาพที่เขาเพิ่งรู้ว่าเขาทำหน้าอย่างไรเวลาอยู่บนเตียงกับพี่ซอนมุล

            ฟึ่บ

            “อ๊าาาาา!!!” แล้วร่างน้อยก็ได้แต่สะดุ้งเฮือก เมื่อปลายนิ้วยาวกดสอดลึกเข้ามาในกาย ดวงตากลมก็เบิกกว้าง เสียงหวานหวีดร้องลั่นไปทั่วห้องน้ำกว้าง ยามที่ซบหน้าลงกับเคาน์เตอร์ด้านหน้า

          ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...อยากได้...อยากให้พี่ซอนมุลเข้ามา

            ความคิดของคนที่ครวญครางลั่นไปทั่วห้องน้ำกว้าง จนเสียงยิ่งสะท้อนไปทั่ว ช่องทางคับแคบก็บีบกระชับรัวแรงจนคนตัวโตแทบคลั่งตาย ปลายนิ้วยาวยิ่งเพิ่มจังหวะรัวแรงที่ทำให้จูอึนร้องบอกอย่างสิ้นความอาย

            “พะ...พี่...เข้ามา...อึ้ก...จูอึนต้องการ...ต้องการพี่...ฮื่อ...ต้องการพี่ซอนมุล”

            กึก

            เสียงหวานที่ทำให้คนตัวโตชะงัก ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆ ดึงปลายนิ้วยาวออกมาจากช่องทางสีระเรื่อที่ทำให้จูอึนยิ่งหอบหายใจหนักๆ ร่างบางก็ทิ้งตัวลงซบกับเคาน์เตอร์ตรงหน้า ขณะที่ซอนมุลก็ยืนขึ้นเพื่อปลดกางเกงออกไปจากกาย

            องค์ชายหนุ่มขยับมาซ้อนหลังร่างบอบบาง ใบหน้าคมคายก็เข้าคลอเคลียกับแก้มใส ก่อนที่จะไต่ระไปกดจูบลงบนเรียวปากแดงช้ำ ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็เกาะเกี่ยวปลายลิ้นนุ่มที่ส่งมาโต้ตอบอย่างรู้งาน

            ฟึ่บ

            “อื้ออออออ...อึ้ก...อ๊าาา!!!” แต่แล้ว จูบรสนุ่มที่กำลังทำให้จูอึนผ่อนอารมณ์ลงมานิดก็มาพร้อมกับแก่นกายใหญ่ที่กดสอดเข้ามาในช่องทางคับแคบทีเดียว จนร่างน้อยได้แต่สะดุ้งวาบ เสียงหวานครวญครางลอดจากริมฝีปากที่ประกบแน่น ยามที่ความเสียววาบพุ่งเข้ามาในกาย

            “อาห์...จูอึน...” ซอนมุลคำรามลั่น ยามที่ช่องทางคับแคบกำลังบีบกระชับลูกชายเขาแรงๆ มือใหญ่ก็ประคองเอวเล็กเอาไว้มั่น ก่อนที่จะเริ่มขยับกายดุนดันเข้ามาอย่างเนิบช้า แต่ทำให้คนได้รับตัวสั่นระริก มือเรียวก็ยันตัวกับเคาน์เตอร์เอาไว้ ยามที่แก่นกายใหญ่กำลังกดสอดเข้ามาลึกขึ้นเรื่อยๆ

            “พี่...พี่ซอนมุล...อึ้ก...ลึก...มันลึก...จูอึน...อ๊า...ฮื่อๆ...” เสียงหวานยิ่งครวญครางลั่น มือเรียวทำได้เพียงควานเปะปะมาจับฝ่ามือใหญ่เอาไว้แน่น ยามที่สะโพกสอบกดสอดเข้ามารัวแรงขึ้นทุกขณะ ดวงตากลมพร่าด้วยหยดน้ำใส มองเห็นเพียงสีหน้าของพี่ซอนมุลที่กำลังสะท้อนอยู่ในกระจก

            สีหน้าที่แสนดุดันของคนที่กำลังตักตวงความสุขจากเรือนกายของเขา

            ความสุขที่ทำให้เสียงหวานได้แต่ร้องขออย่างสิ้นความอาย

            “แรง...แรงอีก...อื้อ...แรงอีกฮะ...จูอึน...ต้องการ...อ้ะ...อีก...อีก...” ใบหน้าสวยที่หันกลับมามองพร้อมกับดวงตาที่อ้อนวอนขอร้อง ทำให้คนฟังชะงักไปจังหวะหนึ่ง ความต้องการยิ่งลุกโชนเหมือนราดน้ำมันลงบนกองเพลิง ดวงตาสีน้ำเงินก็ยิ่งวาวเข้ม

            หมับ

            ฟุ่บๆๆๆ

            “อ๊าาาา...พะ..พี่ซอนมุล...พี่...พี่ฮะ...ฮื่อๆ...อึ้ก...” จังหวะนั้นที่ทำให้ซอนมุลรวบขาเรียวข้างหนึ่งให้เกยขึ้นกับขอบเคาน์เตอร์ เพื่อเปิดทางให้ยิ่งกว้างขึ้น จากนั้น แก่นกายใหญ่ก็กดสอดรัวแรง จนเสียงหวานหวีดร้องลั่น มือเรียวก็ทำได้เพียงส่ายเปะปะไปตามเคาน์เตอร์ ยามที่ร่างบางสะดุ้งทุกครั้งที่ท่อนไฟร้อนจัดกดสอดเข้ามาในกาย

            “อ้ะอ๊า...พะ...พี่ฮะ...อ๊า...ดี..ดีจัง...” เสียงร้องที่ซอนมุลรวบสะโพกเล็กมั่น ดวงตาคู่คมก็มองเงาสะท้อนของเรือนกายขาวผุดผาดที่กำลังรองรับความต้องการของเอาไว้ไม่ละสายตา รู้เพียงว่าต้องการจูอึนมากกว่านี้ ต้องการ รัก จูอึนยิ่งกว่านี้

            “อ๊า...มะ...ไม่ไหว...จูอึน...จูอึนจะไปแล้ว...” ความต้องการที่เร่งเร้ามาถึงปลายทาง ที่ทำให้องค์ชายหนุ่มยิ่งเร่งจังหวะตาม สัมผัสได้ว่าช่องทางแสนน่ารักกำลังบีบกายเขาถี่รัวจนแก่นกายใหญ่ปวดหนึบ ใบหน้าสวยยิ่งเชิดรั้งขึ้น ก่อนที่เสียงหวานจะหวีดร้องออกมาดังลั่น ปลดปล่อยความต้องการออกมาอย่างหมดสิ้น

            หมับ

            “อาห์...พี่...แฮ่ก...” ร่างบอบบางที่ทรุดฮวบลงได้แต่ครางในลำคอ เมื่อคนตัวโตกอดรัดร่างของเขาเอาไว้แน่น ขณะที่ท่อนเนื้อร้อนผ่าวก็กำลังกดสอดเข้ามาถี่รัว ขณะที่องค์ชายหนุ่มขบกรามแน่น เมื่อความสุขแคบเข้ามาเพียงแค่คืบ

            “จูอึน...อืมมมมมมมมม” ไม่นานเลยที่เสียงทุ้มจะคำรามลั่น ปลดปล่อยความต้องการทุกหยาดหยดเข้ามาเต็มช่องทางสีหวาน ใบหน้าคมคายก็ซุกลงกับซอกคอขาวผ่อง ยามที่ขบเม้มผิวเนื้อจนขึ้นรอยแดงจัด ขณะที่ร่างน้อยก็ได้แต่สะดุ้งกับความอุ่นร้อนที่พุ่งวาบเข้ามาในกาย

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น