วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_Imprison...โซ่ตรวนรัก จองจำหัวใจ 14


NC_Imprison...โซ่ตรวนรัก จองจำหัวใจ 14



            “ฉันรักเธอนะดงแฮ”

            คิบอมบอกด้วยความรู้สึกของหัวใจที่ทำให้คนฟังเต็มตื้น ในยามที่ชายหนุ่มโน้มหน้ามาเพื่อมอบจุมพิตให้ คนหน้าหวานจึงหลับตาพริ้มรอรับสัมผัสที่ทำให้เรือนร่างร้อนผ่าวทว่าอ่อนหวานเสียจนแทบละลาย

            จูบที่หวานล้ำก่อนจะทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนดงแฮกอดคอชายหนุ่มแน่น

            “อ่ะอ๊า...” ดงแฮครางแผ่วในลำคอ เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง ปลุกความปรารถนาในตัวเขาให้ตื่นขึ้นมา ริมฝีปากก็ทำหน้าที่ดูดซับความหวานเอาไว้ทุกหยาดหยด ตวัดเกี่ยวลิ้นเล็กจนได้แต่ให้คนตัวโตนำทาง มือเล็กกำคอเสื้อคนตัวโตเอาไว้แน่น ยามที่คิบอมค่อยๆ รั้งเสื้อยืดให้ร่นขึ้นมาเหนือแผ่นอกบอบบาง

            “ตัวเธอนุ่มจังเลยดงแฮ” ชายหนุ่มพึมพำบอก เมื่อฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวขาวใสของร่างบอบบาง ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ไล่มากดจูบที่ปลายคางสวย ไล่เรื่อยลงมาที่ลำคอระหง สูดดมความหอมหวานเข้าเต็มปอด ปลายลิ้นร้อนผ่าวเลียผิวอ่อนนุ่มเบาๆ จนดงแฮครางฮือ ความเสียวซ่านสาดซัดเข้ามาจนช่องท้องเกร็งวูบ

            “คะ...คิบอม....อื้อ!” ดงแฮเงยหน้าขึ้นทันควัน เมื่อปลายนิ้วเรียวยาวกำลังลากขึ้นมาจากท้องน้อยอย่างแผ่วเบา เรียวขาขาวจิกเกร็งลงกับเตียงนุ่ม ขณะที่คิบอมก็ซุกไซ้เข้าที่ลำคอระหง ขบเม้มสร้างรอยแดงจางๆ บนผิวอ่อนนุ่ม ฝ่ามือใหญ่ก็เลื่อนขึ้นมาช้าๆ เพื่อแตะหน้าอกขาวผ่อง

            “อาห์...” ดงแฮหลับตาแน่น หอบหายใจแรงขึ้นจนแผ่นอกสะท้านไปมา เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังลูบหน้าอกเขาเป็นวงกลมอย่างเชื่องช้า ก่อนที่ริมฝีปากจะถูกลากลงมาจนถึงแผ่นอกบอบบาง

            จุ๊บ

            “อึ้ก!!” ดงแฮกัดริมฝีปากแน่น เมื่อคิบอมกำลังกดจูบที่ยอดอกสีหวานอย่างแผ่วเบา อีกข้างก็ถูกปลายนิ้วบีบคลึงไปมาจนแข็งขืนทีละน้อย แล้วร่างทั้งร่างก็สะดุ้งเฮือก หลุดเสียงครางพร่าออกมา เมื่อคิบอมกำลังอ้าริมฝีปากออก เพื่อส่งยอดอดข้างหนึ่งเข้าไปภายนอก ปลายลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวไปมาจนความเสียวซ่านแล่นวาบเข้าหาคนตัวเล็ก

            “อ้ะ...คิ...บอม...อื้อ...” ดงแฮได้แต่ปัดป่ายมือไปตามแผ่นหลังกว้าง แอ่นร่างเข้าหาอย่างทนไม่ไหว เมื่อปลายลิ้นร้อนทำหน้าที่ทั้งสะกิด ทั้งเขี่ย ทั้งตวัดไปมาจนแผ่นอกบอบบางเปียกชุ่มโชก นัยน์ตาหวานยิ่งหรี่ปรือกับความรัญจวนใจที่ได้รับ

            “ดีมั้ยดงแฮ” คิบอมถามเสียงพร่า แล้วย้ายริมฝีปากไปอีกข้าง ปลายลิ้นร้อนก็ส่งออกมาตวัดเกี่ยวยอดอกที่แข็งเป็นไตไปมา นัยน์ตาคมเหลือบมองร่างน้อยที่หน้าแดงก่ำ ได้แต่ส่ายศีรษะไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

            “อื้อ...คะ...คิบอม...” ดงแฮส่งเสียงในลำคอ เมื่อชายหนุ่มยังหยอกล้อที่ยอดอกเขาอย่างไม่รู้เบื่อ มืออีกข้างก็เลื่อนลงต่ำอย่างเชื่องช้าเพื่อดึงเชือกที่ผูกกางเกงเอาไว้อย่างเบามือ แล้ววนกลับมาบดเบียดมอบจูบร้อนแรงให้จนดงแฮเผยอริมฝีปากรับอย่างเต็มใจ

            ชายหนุ่มผละตัวออกห่างอีกนิด เพื่อดึงเสื้อของร่างน้อยออกไปให้พ้นทาง แล้วกลับไปประกบจูบอีกครั้งอย่างร้อนแรง ฝ่ามือทั้งสองข้างก็ขยับไปที่สะโพกมน ลูบไล้ไปมาเบาๆ ก่อนจะลากเอาขอบกางเกงตัวใหญ่ให้ร่นลงไปที่ข้อเท้าเล็ก จนดงแฮตัวสั่น

            “คิ...คิบอม...ยะ...อย่ามอง...ฉันอาย...” ทันทีที่ริมฝีปากเป็นอิสระ ดงแฮก็ร้องเบาๆ เนื้อตัวที่เปลือยเปล่ากำลังเสียดสีไปกับเรือนร่างสูงใหญ่จนกระดากอาย ซึ่งคิบอมก็ผละห่างอีกนิด แล้วถอดเสื้อตัวเองอย่างรวดเร็วโยนไปข้างเตียง ดึงรั้งกางเกงของตัวเองให้พ้นทาง แล้วกลับมาประกบจูบที่เรียวปากหอมหวานอีกครั้ง

            “เราเท่าเทียมกันแล้วนะ” ชายหนุ่มกระซิบบอก ก่อนจะซุกไซ้เข้าที่ซอกคอขาวผ่องอย่างติดใจความหอมหวาน ใช้เนื้อตัวเปล่าเปลือยเสียดสีให้ไฟรักยิ่งโหมกระหน่ำ และนั่นก็เป็นการดึงสติของคนหน้าหวานออกไปอย่างหมดสิ้น ปล่อยให้ร่างกายดำเนินไปตามเส้นทางของมัน

            “อ้ะ...อ๊า...” ดงแฮครวญครางอย่างเสียดเสียว เมื่อแก่นกายทั้งสองกำลังถูไถไปมา เรียวขาขาวผ่องถูกฝ่ามือใหญ่ช้อนขึ้นให้อ้ากว้างออก โดยมีคิบอมที่แทรกเข้าไปตรงกลาง ริมฝีปากทั้งสองประกบเข้าหากันอีกครั้ง ขณะที่คิบอมลูบไล้เรียวขาขาวไปทั่วจนขึ้นมาถึงโคนขาอ่อนด้านใน

            “อึ้ก!” ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมา เมื่อความต้องการล้นปรี่ขึ้นมาถึงขอบ มือเรียวกอดคอคนตัวโตเอาไว้แน่น นัยน์ตาสวยหลับสนิทอย่างไม่กล้ามองภาพน่าอายของตน

            คิบอมผละออกเพื่อไล่จูบไปตามเรือนร่างระหง ลากไล้ปลายลิ้นลงจนเสียงหวานหวีดร้องออกมาอย่างอดทนไม่ไหว จนกระทั่งลงมาถึงแก่นกายเล็กที่กำลังแข็งขืน

            “อ๊า!!!

            ดงแฮหวีดร้องลั่น มือเรียวจิกเข้าที่ผ้าปูที่นอนแน่น นัยน์ตาหวานเบิกกกว้างเมื่อความเสียวซ่านสัดเข้ามาเต็มที่ ในเมื่อคิบอมกำลังใช้ริมฝีปากครอบครองความน่ารักเข้าไปจนสุด แล้วรูดรั้งอย่างเนิบช้า

            “คะ...คิบอม...อึ้ก...ยะ...อย่า...” ดงแฮครวญครางไม่ขาดปาก ใบหน้าหวานก้มลงมองร่างกายตัวเองที่กำลังถูกอีกฝ่ายปรนเปรอให้ อารมณ์ยิ่งพวยพุ่งขึ้นมาจนขาเรียวชันขึ้น มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่นขึ้นเรื่อยๆ

            “พะ..พอ...อ๊า....มะ....มากไป....ฉัน...อื้อ....รู้สึกมาก...ไป”

            ดงแฮครางแทบไม่เป็นภาษา ใบหน้าหวานส่ายไปมาแรงๆ กับความต้องการที่ล้นปรี่ขึ้นมาถึงลำคอ ความเสียวซ่านกำลังแล่นไปทั่วร่างกายของเขาอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ยิ่งคิบอมกำลังขยับให้เขาด้วยจังหวะที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ

            “อ้ะ!!” ดงแฮกระตุกน้อยๆ หอบหายใจจนดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง แต่แทนที่จะได้ปลดปล่อยความต้องการออกมา คิบอมกลับหยุดชะงักเอาตรงนั้น แล้วเลื่อนขึ้นมาประกบริมฝีปากที่เจ่อบวมอย่างร้อนแรง ใช้ปลายนิ้วลูบไล้แก่นกายเล็กอย่างเบามือราวกับดึงรั้งดงแฮให้กลับมาอีกครั้ง

            ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยจัดที่กำลังฉายชัดถึงอารมณ์อย่างพอใจ มือใหญ่ที่ว่างเว้นจากการปรนเปรอร่างเล็กช้อนขาเรียวให้แยกกว้างออกอีกครั้ง

            ซ่า!!!

            เสียงพายุภายนอกที่ดังสนั่นกลับไม่อยู่ในความคิดของคนทั้งสอง มีเพียงความร้อนระอุภายในห้องที่ทวีมากขึ้นตามเป็นลำดับเท่านั้น ดงแฮได้แต่ครวญครางเสียงหวานอย่างอ้อนวอนขอร้องชายหนุ่ม มือเรียวยกขึ้นลูบไล้แผ่นหลังกว้างอย่างหวังระบายอารมณ์

            “คิบอม...อึ้ก...อ้ะอ๊า...” ปลายนิ้วที่ลูบไปตามความยาวกำลังทำให้ดงแฮแทบขาดใจ จนไม่ได้รู้สึกเลยว่าชายหนุ่มกำลังสอดปลายนิ้วเข้าใกล้ช่องทางสีหวานอย่างเชื่องช้า แล้วกดสอดเข้าไปทีละน้อย

            “อึ้ก!!..คิบอม!!...จะ....เจ็บ” ดงแฮผวาเข้ามากอดคอคนตัวโตทันที เมื่อคิบอมกดสอดปลายนิ้วแรกเข้าไปจนสุด น้ำตาหยดใสเอ่อคลอที่ดวงตาเมื่อความเจ็บเสียดเกิดขึ้น จนคิบอมกระซิบปลอบ

            “ไม่เป็นไรคนดี...ผ่อนคลายนะ อย่าเกร็ง...ดูนี่สิ” ชายหนุ่มบอกเสียงนุ่ม ทั้งที่ตัวเองต้องการแทบบ้า แล้วดึงมือเล็กมาวางแปะที่ความเป็นชายของเขา แก่นกายใหญ่ที่กำลังผงาดเต็มที่ทำให้ดงแฮหน้าร้อนวูบ มือเรียวจับอย่างกล้าๆ กลัวๆ

            “ฉันต้องการเธอนะดงแฮ” คิบอมกระซิบบอก พลางกัดฟันแน่นเมื่อมือนิ่มกำลังลูบไล้ให้เขาคำรามออกมาเบาๆ ขณะที่พยายามใช้ปลายนิ้วหมุนวนไปมาในช่องทางสีสวย ควานหาจุดหนึ่งอย่างใจเย็น

            “อ๊า...คิบอม...เสียว....อึ้ก!!” ดงแฮที่กำลังให้ความสนใจกับขนาดใหญ่โตผวากอดคอร่างหนุ่มแน่น เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังกดย้ำเข้าที่จุดหนึ่งในร่างกายจนทั้งร่างเกร็งวาบ เรียวขาขาวกว้างออกมากขึ้น พยายามผ่อนคลายยามที่คิบอมสอดนิ้วเข้ามาเพิ่มมากขึ้น ใบหน้าหวานซบนิ่งที่ลำคอแกร่ง สะอื้นออกมาเบาๆ กับความเจ็บเสียดและความเสียวสะท้าน

            คิบอมค่อยๆ กดปลายนิ้วเข้าและออกเป็นจังหวะที่เนิบช้า ปรับช่องทางเล็กให้คุ้นชิน ก่อนจะต้องแทนที่ด้วยความใหญ่โต เพียงพักเดียวดงแฮก็ลงไปนอนระทวย อ้าเรียวขาขาว ครวญครางอย่างสุขสมกับการเปรนเปรที่เขาเตรียมพร้อมให้ ใบหน้าหวานที่ฉ่ำด้วยน้ำตามองมาแล้วบอกแทบขาดใจ

            “พะ..พอแล้ว...คิบอม...เข้ามา...อึ้ก...เถอะ..” ดงแฮหอบหายใจอย่างรุนแรงกับความปรารถนา แก่นกายใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการมากแค่ไหน จนกลั้นใจบอกออกไป ซึ่งทำให้คิบอมตาวาววับ โน้มหน้ามากดจูบอย่างเร่าร้อนจนดงแฮลืมเลือนทุกอย่าง

            ฟึ่บ

            “อึ้ก...เจ็บ!!!...ฮึก...คิบอม...อื้อ...” ดงแฮหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อแก่นกายใหญ่เข้ามาแทนที่ปลายนิ้ว ความเจ็บปวดแล่นริ้วเข้ามาในร่าง จนชายหนุ่มต้องโน้มหน้าไปประกบจูบที่แสนเร่าร้อน ฝ่ามือทั้งสองข้างเคล้นคลึงสะโพกมนหนักๆ ปรับจังหวะให้ร่างน้อยที่กำลังรองรับความใหญ่โต ทั้งที่ตัวเองก็กัดฟันแน่นกับความสุขสมที่ได้รับ

            ช่องทางนุ่มที่ไม่เคยต้องมือใครทำให้คิบอมเต็มตื้นไปทั้งอก รู้สึกยินดีที่ได้คนตัวเล็กมาครอบครอง ขณะที่เคลื่อนตัวเข้าหาความหอมหวานอย่างเชื่องช้า

            “อึ้ก...ดงแฮ...อาห์”

            “คิบอม!! ฮึก...อ๊า....อ้ะ” คนหน้าหวานครางปนเสียงหอบสะอื้น เรือนร่างเล็กยิ่งถูกสอดกายแทรกเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จนความสุขสมยิ่งสาดซัดเข้ามา มือเรียวจิกเข้าไปในไหล่แกร่งแน่น ขณะที่ขยับกายเข้ารับความใหญ่โตมากขึ้น

            “อึ้ก...คิบอม...” คนหน้าหวานแทบไม่รับรู้ถึงพายุภายนอก ในเมื่อห้องนอนกว้างกำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อเม็ดโตยิ่งไหลซึมออกมาทั่วร่างทั้งสอง ร่างกายท่อนล่างสอดประสานเข้าหากันเป็นจังหวะของความรัก เสียงสายฝนเทโครมเข้ามาไม่สามารถกลบเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังก้อง และเร่งเร้าความต้องการของทั้งคู่

            “ดงแฮ...อาห์...ฉันรักเธอ...” คิบอมกระซิบบอกคำรัก ยามที่ร่างกายท่อนล่างเร่งจังหวะมากขึ้นจนเสียงดังลั่น มือทั้งสองข้างลูบไล้ปตามเนื้อตัวของร่างนุ่มไม่ว่างเว้น ขณะที่แผ่นท้องแกร่งก็กำลังถูไถกับแก่นกายสีหวานจนดงแฮกอดคอเขาไว้แน่น

            “คิบอม...อึ้ก...ระ....แรงไป...อ๊า!” เรือนร่างเล็กสั่นคลอนไปกับแรงกระแทกที่หนักหน่วงมากขึ้น เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดบ่งบอกถึงความร้อนแรงของคนทั้งคู่

            จนกระทั่ง เสียงหวานเริ่มครางถี่รัวบ่งบอกถึงความต้องการที่มาสุดของปลายทาง คิบอมกลับผ่อนแรงลงจนคนหน้าหวานครางประท้วง

            “รักฉันหรือเปล่าดงแฮ” คิบอมถามปนหอบ ซึ่งทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองจนสบเข้ากับนัยน์ตาคมที่วาววับ ใบหน้าคมคายบางส่วนซ่อนหายไปกับเงามืดยามค่ำคืนที่ทำให้ชายหนุ่มยิ่งลึกลับและน่าค้นหา เรือนกายสูงใหญ่ที่แสนมีเสน่ห์กำลังขับเคลื่อนอย่างเนิบช้าในร่างกายเขา และดงแฮเพิ่งจะรู้ตัวตอนนี้เอง

            เขายังไม่ได้บอกรักคิบอมเลย

            ฟึ่บ

            “อ้ะ....อ๊า...”

            “ว่าไงรักฉันมั้ย” คิบอมกระแทกกายเข้ามาแรงๆ จนคนหน้าหวานหวีดร้องเบาๆ มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนแน่นยามที่ถูกถามด้วยน้ำเสียงที่แสนรัญจวนใจ

            ใบหน้าหวานเงยขึ้นสบตาคนตัวโต ตัดสินใจในวินาทีนั้น ก่อนที่รอยยิ้มที่สวยที่สุดที่คิบอมเคยเห็นก็เผยขึ้น

          “รัก...ฉันรักคิบอมนะ...รักที่สุด”

            คนหน้าหวานบอกด้วยความรู้สึกทั้งหมดของหัวใจ ก่อนจะขยับมากดจูบที่ริมฝีปากได้รูปแผ่วเบา

            เปรี้ยง!!!!!

            สายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาอย่างรุนแรง พายุยิ่งพัดกระหน่ำ แต่คราวนี้ดงแฮไม่กลัว ในเมื่อเขามีอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของคนตัวโตที่กอดเขาเอาไว้แน่น

            “ขอบคุณดงแฮ...” คิบอมกระซิบบอก ก่อนที่จะขยับกายสอดแทรกเข้าไปอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง เรียกเสียงครวญครางหวานๆ ที่ดังก้องไปทั่วทั้งห้อง มือเรียวกอดคอคนตัวสูงเอาไว้แน่น

            “ฉันรักเธอ...อาห์...รักเธอ...” คิบอมบอกไม่ขาดปาก ไม่ต่างจากร่างน้อยที่บอกด้วยความรู้สึกเดียวกัน

            “อ้ะ...อ๊า...รัก.....รักคิบอม...อื้อ...เหมือนกัน...อ้ะ...อ๊า...อ๊าาาา!!!” ดงแฮหวีดร้องออกมาลั่น เมื่อมาสุดปลายทางของอารมณ์ ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่ง ร่างทั้งร่างกระตุกเกร็ง ก่อนที่คิบอมจะตามมาติดๆ ร่างสูงกระตุกน้อยๆ ก่อนจะกกกอดร่างน้อยแน่น คำรามเสียงกร้าว ยามปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปในช่องทางสีหวาน


.................................................

กลับไปอ่านต่อได้ที่


ขอบคุณค่ะ ^^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น