NC_Miracle
Soulmate 68
ชายหนุ่มพรมจูบทั่วใบหน้าสวย
แผ่วเบา อ่อนหวาน จนร่างเล็กแทบระทวย เยซองจูบไล่เรื่อยลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น
บดจูบแต่งแต้มรอยแดงให้ลำคอขาวๆ จนเรียวอุคครางแผ่ว
รู้สึกถึงความร้อนทั่วกายที่กำลังวิ่งวนไปทั่วร่าง
เยซองบรรจงสร้างรอยแดงที่บอกว่านี่ไม่ใช่เพียงความฝัน
มือใหญ่ล้วงเข้าไปในเสื้อเนื้อนุ่มอย่างเบามือ
สัมผัสแผ่นท้องขาวเรียบเนียนที่ทำให้เรียวอุคแอ่นกายขึ้นรับสัมผัส เสียงครางเบาๆ
หลุดลอดออกจากริมฝีปาก ขณะที่เยซองก็พรมจูบไปทั่วไล่ลงมาถึงแผ่นอกขาวผ่อง
แล้วมือใหญ่ก็ดึงเสื้อเนื้อนุ่มออกไปจากตัวของร่างเล็กอย่างรวดเร็ว
แผ่นอกเล็กบางที่ดูแล้วบอบบางเหลือเกิน
ทำให้ร่างสูงค่อยๆ จูบ ค่อยๆ ชิมไปทั่วทั้งตารางผิว
ความหอมหวานกรุ่นกลิ่นแอลกอฮอล์ทำให้ร่างเล็กน่ารักน่าใคร่เหลือเกิน
“อา...อือ...”
เรียวอุคครางเบาๆ
ร่างกายบิดเกร็งไปหมดกับสัมผัสที่ประทับไปทั่วแผ่นอก แล้วก็เชิดหน้าขึ้นสูง
แอ่นอกเข้าหาอีกฝ่าย เมื่อเยซองก้มลงครอบครองเม็ดสีหวานกลางอก
ลิ้นร้อนแตะชิมทั่วส่วนฐานอย่างแผ่วเบา
แต่ทำให้เรียวอุคจิกมือลงบนผ้าปูเตียงแน่น
สัมผัสเปียกชื้นที่กำลังทำให้คนตัวเล็กต้องการ
แล้วปลายลิ้นร้อนก็ไล้สะกิดยอดอกเบาๆ เพียงแผ่วเบา
แต่ทำให้เรียวอุคกัดริมฝีปากตัวเองด้วยความเสียวซ่าน
“อื้อ...พี่เยซอง!” คนตัวเล็กหลุดครางออกมาอย่างทนไม่ไหว
เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังขยี้ลงไปจนเปียกชื้น
มือเรียวกำผ้าปูที่นอนนุ่มไว้เต็มแรง
เยซองรู้ดีว่าเขากำลังทำอะไร
เขาอยากให้คนตัวเล็กมีความสุขที่สุด มีความสุขเพราะเขาเป็นคนมอบให้
ริมฝีปากร้อนผ่าวไล่มาบดจูบที่แผ่นท้องขาวเนียน
จนคนตัวเล็กแอ่นท้องขึ้น บิดกายน้อยๆ นัยน์ตาที่ฉ่ำเยิ้มก้มลงมองแล้วครางพร่า
“อ้ะอื้อ...อึ้ก”
เสียงหวานที่ทำให้เยซองอยากมอบสัมผัสให้มากกว่านี้ รอยแดงๆ
ที่แต่งแต้มตามเรือนร่างขาวผ่องทำให้เยซองยิ่งต้องการ
ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นเพื่อถอดเสื้อตัวเองออกไปอย่างไม่ใยดี
ภาพใบหน้าคมเข้มและหุ่นแสนเท่ ทำให้เรียวอุคหน้าแดงจัด เบือนหน้าหลบไปทางอื่น
ทำให้เยซองกระตุกยิ้มน้อยๆ
มือใหญ่ดันปลายคางอย่างแผ่วเบาให้หันมาสบตากัน
แล้วริมฝีปากอุ่นร้อนก็แนบลงไปที่กลีบเนื้อนุ่ม
มือใหญ่ลูบไล้ที่เรือนกายขาวผ่องแทบทุกตารางผิว สัมผัสที่เรียวอุคครางเบาๆ ในลำคอ
ตอบรับสัมผัสของเยซองอย่างไม่เกี่ยงงอน
ถ้าเป็นพี่เยซอง
เรียวอุคก็ยอมอยู่แล้ว
“อา...อื้อ...”
เยซองพลิกกายเล็กให้หันหลังให้ ริมฝีปากแสนร้ายกาจก็พรมจูบทั่วไหล่ขาวเนียนนวล
ไล่ลงมาที่แผ่นหลังแล้วก็บั้นเอวเล็ก จนเสียงหวานๆ ครางแผ่วไม่หยุดปาก
เรียวอุคกำลังรู้สึกว่าทนไม่ไหว
สัมผัสอ่อนหวานที่เกิดขึ้นทั่วทั้งกาย ทำให้เขาต้องการเหลือเกิน
ต้องการพี่เยซองเหลือเกิน มือเรียวกำหมอนใบนุ่มแน่น เมื่อจูบร้อนกำลังกดจูบที่เนินเนื้อสะโพก
พร้อมกับกางเกงตัวเล็กที่ถูกถอดออกไปอย่างง่ายดาย
“อ้ะๆ”
เสียงหวานร้องอย่างทนไม่ไหว เมื่อเยซองคลึงไปทั่วเนินสะโพก
แล้วดึงเอวเล็กให้ยกขึ้น มือใหญ่เอื้อมไปแตะที่แก่นกายกลางลำตัว
แล้วเริ่มขยับอย่างแผ่วเบา ขยับช้าๆ เนิบๆ แต่ทำให้คนตัวเล็กแทบหายใจไม่ทัน
เสียงหวีดหวานดังก้องทั่วห้องชุดสุดหรู
นัยน์ตาใสเบิกกว้าง มือเรียวขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น ขณะที่หอบหายใจแรงๆ
เยซองขยับมือชักรูดแก่นกายเล็กเร็วขึ้น
ขณะที่พรมจูบต้นคอด้านหลัง จนเรียวอุคยิ่งครางพร่า
“อื้อ...พี่เยซอง....อึ้กๆ...”
เสียงหวานครวญครางไม่หยุดปาก กำมือแน่น
ใบหน้าเรียวสวยขึ้นมามองคนด้านหลังที่ยังพรมจูบ ซุกไซร้แรงขึ้นตามจังหวะของมือ
ใบหน้าใสที่แดงก่ำและฉ่ำปรือ
ทำให้เยซองยิ่งอยากให้เรียวอุครู้สึกมากกว่านี้ รู้สึกกับเขามากกว่านี้
ชายหนุ่มเลื่อนตัวลงไปเพื่อละเลงลิ้นร้อนลงที่ช่องทางสีสด
“อื้อ!!!!!!!”
เสียงหวานหวีดร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน
เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังสะกิด แหย่ลึกจนมันเสียววูบวาบไปหมดทั้งร่าง
กายเล็กยิ่งขยับเร็วขึ้น ตอบรับมือใหญ่ที่กำลังปรนเปรอให้
สติไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น นอกจากกำลังอยู่ในอ้อมกอดของเยซอง คนที่เขารักที่สุด
“ผม...รักพี่...”
เสียงหวานร้องบอกแผ่วๆ ขณะที่เด้งกายรับสัมผัสจนเยซองยิ่งขยับมือเร็วขึ้น
“อึ้กๆ”
เสียงหวานครางถี่ ทำให้เยซองรู้ว่าคนตัวเล็กกำลังถึงจุดหมายปลายทาง
จนกระทั่งเสียงหวานๆ ร้องออกมาสุดเสียง น้ำขุ่นขาวพุ่งเข้ามาในมือของเยซอง
ก่อนที่ร่างเล็กจะทรุดฮวบลงกับเตียง
ชายหนุ่มมองร่างเล็กอย่างแสนรัก
แล้วบดจูบที่ไหล่ขาวเนียนอย่างแผ่วเบา
“ฉันก็รักเธอ” ว่าจบ
ชายหนุ่มก็หยัดกายลุกขึ้น จนคนตัวเล็กที่ไม่เข้าใจกอดเอวเอาไว้แน่น
“พี่...แฮ่ก...จะไปไหน”
เสียงหวานถามปนหอบแรงๆ นัยน์ตาหวานช้อนมองอย่างน้อยใจ...เห็นมั้ย แม้แต่ในฝันพี่เยซองยังเดินหนีเขาเลย
“นอนเถอะเรียวอุค”
เยซองบอกเรียบๆ จะดันคนตัวเล็กที่เหนื่อยจัดให้ล้มตัวลงนอน
แต่เรียวอุคกลับส่ายหน้าเร็วๆ ทั้งที่ร่างสูงจะแกะมือออกก็ได้ แต่เขาก็ไม่ทำ
ทั้งที่ความต้องการมันพุ่งขึ้นสูง ยิ่งเรียวอุคไร้ซึ่งสิ่งปกปิดร่างกายอย่างนี้
“แม้แต่ในฝัน...พี่ยังปฏิเสธผมหรือฮะ...ผมเป็นของพี่...ไม่ได้หรือ”
คำถามพร้อมกับใบหน้าใสที่สลดวูบ ทำให้เยซองใจดิ่งวูบ
โอบกอดร่างเล็กที่ปล่อยมืออย่างหมดแรง
“ร้องไห้ทำไม”
เสียงทุ้มถามเบาๆ ขณะที่ปาดเช็ดน้ำตาให้ แล้วพรมจูบที่แก้มใสอย่างนุ่มนวล
“ผม...เป็นของพี่ได้มั้ย...ได้มั้ยฮะ”
เสียงหวานถามอย่างหมดหวัง
แต่ทำให้เยซองแทบสิ้นสติ ร่างสูงบดจูบที่ริมฝีปากสีสดแรงๆ
แล้วดันกายเล็กให้นอนราบกับเตียงนุ่ม
“ไม่เสียใจหรือ”
“ไม่ฮะ...ถ้าเป็นพี่...ผมไม่เสียใจ...ไม่”
เรียวอุคบอกเสียงแผ่ว มือเรียวกอดรอบลำคอแกร่งมั่น
ขณะที่รู้สึกว่ามือใหญ่กำลังลูบไล้ไปทั่วกายเขาอีกครั้ง
กึก
เยซองถึงกับชะงักค้าง
เมื่อพึ่งสังเกตเห็นพระจันทร์เสี้ยวบนต้นขาขาวผ่อง
มือใหญ่ลูบไล้รอยสัญลักษณ์อย่างยินดี ริมฝีปากแย้มขึ้น
ขณะที่เงยขึ้นไปบดจูบริมฝีปากสีสวยอย่างเร่าร้อน
เรียวอุคเป็นเนื้อคู่ของเขา
ความยินดีที่แผ่ออกมาจนเรียวอุครู้สึกได้
จนตอบรับจูบที่แสนเร่าร้อนอย่างร้อนแรงพอกัน
มือใหญ่ดึงรั้งขาเรียวให้แยกกว้างออก
จนเรียวอุคหน้าแดงก่ำ
มองคนรูปหล่อที่กำลังใช้ริมฝีปากครอบครองแก่นกายสีหวานจนเสียงหวานครางแผ่ว
มือใหญ่แตะต้องที่ช่องทางสีสด จนร่างเล็กแอ่นกายขึ้นรับสัมผัส
ปลายนิ้วที่ยังเลอะคราบขาวขุ่นกดเข้าไปเบาๆ แต่ทำให้เรียวอุคเบิกตากว้าง
จิกนิ้วลงที่ผ้าปูเตียงแน่น
แต่เขาจะไม่ร้องไห้
การเป็นของพี่เยซองคือสิ่งที่เขาปรารถนามาโดยตลอด
“อึ้ก”
เสียงใสที่หลุดออกมา ทำให้เยซองทำอย่างเบามือ ริมฝีปากผละมาบดจูบไปทั่วใบหน้าหวาน
มืออีกข้างบดขยี้ยอดอกสีหวานจนเรียวอุคครางแผ่ว
จนกระทั่งคนตัวเล็กปรับตัวได้
นิ้วเรียวก็ขยับเข้าออก จนเรียวอุคกอดคออีกฝ่ายแน่น
ความเสียวซ่านเริ่มสาดซัดจนเด้งกายรับสัมผัสที่เกิดขึ้น
เยซองดึงมือตัวเองออกแล้วบดจูบที่ลำคอระหง
ซุกไซร้แรงๆ ขณะที่สอดแทรกกายเข้ามาช้าๆ จนเรียวอุคผวากอดคอแน่น
ขาเรียวยิ่งแยกออกกว้างเพื่อลบเลือนความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
หากแต่เรียวอุคกลับน้ำตาไม่ไหล ได้แต่กลั้นก้อนสะอื้นในอก
เมื่อความเจ็บเสียดเล่นงาน
“ไหว...มั้ย”
เยซองถามอย่างนึกสงสาร แต่เรียวอุคกลับกดหน้าเร็วๆ กอดคออีกฝ่ายแน่น
”ผม...อึ้ก...รักพี่”
เสียงหวานที่ครางบอก ทำให้เยซองแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
ใจเต็มตื้นไปหมดกับความรักของอีกฝ่าย
ท่อนเนื้อร้อนเริ่มขยับดึงออกแล้วสอดแทรกเข้าไปจนสุด
ทุกครั้งเรียวอุคก็สะดุ้งเฮือก ครางเสียงหวานรับสัมผัส
จนกระทั่งความเจ็บเสียดมันจางหายไป
ร่างเล็กก็ครวญครางไม่ขาดสาย เรียวอุคขยับกายรับจังหวะที่สอดแทรกได้ดีขึ้น
จนเยซองเริ่มขยับกายได้เร็วขึ้น
“อึ้ก...อ้ะๆ...อื้อ!” เรียวอุคครางพร่า เมื่อเยซองกระแทกเข้าที่จุดภายใน
จนต้องกอดคออีกฝ่ายแน่น ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ฮุบอากาศหายใจแรงๆ
ในสมองพร่าเลือนด้วยความสุขสมจนต้องจิกเล็บลงที่แผ่นหลังกว้างแรงๆ
“พะ...พี่เยซอง...อื้อ...”
เสียงหวานครางเรียกชื่ออีกฝ่ายไม่ขาดปาก
เหงื่อเม็ดเล็กไหลซึมออกมาทั่วกาย
ร่างกายที่เสียดสีกันอย่างเร่าร้อนเรียกร้องสัมผัสที่มากขึ้นกว่าเดิม
“ฉัน...รัก...เธอ”
เสียงทุ้มกระซิบบอก เน้นย้ำความรู้สึกทั้งหมดในใจจนเรียวอุคใจสั่นไหวอย่างรุนแรง
นัยน์ตาใสมองสบตาอีกฝ่ายจนต้องเบือนหลบสายตา
“อึ้ก...อ้ะๆ...พี่เยซองๆ...อื้อ!!!!!!!!!!”
เสียงหวานครางถี่
ก่อนจะครางออกมาสุดเสียง เมื่อสุดปลายทางของอารมณ์ ไม่ต่างจากเยซองที่ตามมาติดๆ
เรียวอุครู้สึกอุ่นวาบ เมื่อน้ำขาวขุ่นพุ่งเข้ามา ร่างเล็กทรุดฮวบอย่างหมดแรง
โดยมีเยซองตามมากกกอดเอาไว้
ชายหนุ่มมองคนตัวเล็กอย่างแสนรัก
ขณะที่กดจูบที่ขมับบางอย่างแผ่วเบา
“ดีใจจัง...”
เสียงใสปนหอบบอกเบาๆ ขณะที่นัยน์ตาใสปรือลงช้าๆ แล้วเยซองก็หลุดยิ้มออกมา
เมื่อฟังคำของร่างเล็ก
“ดีจังที่ได้เป็นของพี่...ผมฝันดีจัง...”
เสียงแหลมใสเบาลงเรื่อยๆ
ขณะที่คนบอบบางที่เหนื่อยจัดก็หลับคาแผ่นอกกว้างอย่างหมดแรง
ให้คนเย็นชาลูบแก้มใสอย่างเบามือ
“ตื่นมาเธอก็เป็นของฉัน...เรียวอุค...เป็นของฉันคนเดียวตลอดไป”
เยซองว่าขณะที่ลูบนิ้วบนรอยพระจันทร์เสี้ยวของเรียวอุคอย่างแผ่วเบา
ใจที่เคยปิดตายเต้นรัวแรงด้วยความยินดี
เมื่อรู้ว่าเขาและคนตัวเล็ก...เป็นของกันและ...กัน...ตลอดไป
.............................................................
ยังไม่จบจ้า กลับไปอ่านต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น