[NC-SF 129]
เซ่นแพค ตอนที่ 4 ระเบียงดาว
By: MAME
Note: อันนี้เป็นนอกห้อง ริมระเบียงลงวันที่ 4 พ.ค. ค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ท้องฟ้าภายนอกคอนโดมืดสนิทลงแล้ว
อาหารเย็นที่คนตัวโตจัดการทำเองกับมือก็ถูกจัดการเรียบร้อย โดยที่แน่นอนล่ะว่ามีขนมหวานตบท้ายเป็นเมียคนสวยที่ต้องนอนแผ่หมดเรี่ยวหมดแรงอยู่บนโต๊ะกินข้าวเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
เวลานี้
โทรทัศน์เครื่องใหญ่ในห้องนั่งเล่นถูกเปิดเอาไว้
เสียงรายงานข่าวภาคค่ำควรเป็นสียงเดียวที่ดังก้องในห้องกว้างนี้ แต่มันกลับไม่ใช่
เพราะมีเสียงหนึ่งที่ดังพอๆ กัน...
“อืม...อื้อ...คิบอม...อ่า...”
เสียงคววญครางหวานๆ
ดังหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากสีสวยของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักกว้างของคิบอม
ริมฝีปากทั้งสองประกบเข้าหากันซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้เบื่อ
ปลายลิ้นเกาะเกี่ยวเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ฝ่ามือใหญ่ก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบางอย่างเบามือ
เสียงจูบของทั้งสองยิ่งดังก้อง
ขณะที่คนตัวเล็กถูกจับให้ขยับมานั่งคร่อมทับหน้าขาของคนตัวโตเอาไว้
มือเรียวทั้งสองข้างซุกไซ้เข้าที่กลุ่มผมสีดำสนิทอย่างหลงใหล
ริมฝีปากประกบจูบอย่างร้อนแรง จนน้ำใสใหลออกมาจากขอบปากของทั้งสอง
“ที่รักทำให้ผมอยากทำต่อนะรู้มั้ย...”
คิบอมผละริมฝีปากออกช้าๆ มองคนหน้าหวานที่ตอนนี้แก้มแดงก่ำ
ทำหน้าเซ็กซี่ใส่เขาอยู่ตรงหน้า
ฝ่ามือร้อนผ่าวก็ลูบไล้เรียวขาเปลือยเปล่าอย่างเพลินมือ จนดงแฮกัดปากน้อยๆ
“คิบอมอ่า...อืม...ให้เค้าพักแค่ตอนบ่ายเองนะ...”
ดงแฮร้องเสียงพร่า ค้อนน้อยๆ อย่างแสนงอนจนชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ
แล้วกดจูบที่แก้มนิ่มอย่างเอาใจ นัยน์ตาคมมองคนตัวเล็กที่เวลานี้มีเพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขาปกปิดผิวขาวเนียนเอาไว้
แต่พอมานั่งแบะขาอยู่บนตักเขาอย่างนี้ ก้นนิ่มที่ไร้อาภรณ์ปกปิดก็ถูเข้ากับกางเกงขาสั้นของเขา
หลังจากรอบเช้าที่จัดหนักให้เมีย
คิบอมก็ยอมให้คนตัวเล็กพัก โดยไม่ต้องลุกมาจัดการอาหารเที่ยง หรือเย็น
เขาเป็นคนสั่งอาหารเที่ยงมาให้ ปล่อยให้ร่างน้อยนอนหลับพักผ่อนไปตลอดบ่าย
และแน่นอนว่ามื้อเย็น เขาก็เป็นคนเข้าครัวเอง แต่หลังจากมื้อเย็นที่กินดงแฮไปเสียอีกรอบ
เขาก็ยอมลุกไปหาเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่มาสวมให้ร่างน้อย
ไม่ใช่เพราะใจดีหรืออะไรหรอกนะ
เพียงแต่พอเมียเขาใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวอย่างนี้...มันเซ็กซี่อย่าบอกใครเลยเชียวล่ะ
“แล้วที่รักอยากหยุดหรือ หืมม”
คิบอมซุกเข้าที่ข้างแก้ม กระซิบถามแผ่วๆ พลางส่งปลายลิ้นไปเลียผิวนุ่มเบาๆ
จนดงแฮบีบไหล่กว้างแน่น คนตัวเล็กที่ทำท่าจะประท้วงให้หยุดกลับเอาก้นนิ่มมาถูไถไปมาเบาๆ
ราวกับระบายความต้องการของตน จนคิบอมอดไม่ได้จะตีเข้าให้อย่างหมั่นเขี้ยว
“เมียใครเนี่ย ก้นนิ่มชะมัดเลย”
คิบอมบอกเสียงกลั้วหัวเราะ จนคนที่หน้าแดงหูแดงหมดแล้วกัดปากน้อยๆ ก้มหน้างุด
แต่ก็ยอมขยับตัวลุกขึ้นนิด เพื่อให้คิบอมสอดมือเข้าใต้ก้นแล้วบีบคลึงไปมา
“เมียใครก็ไม่รู้
ก็บีบก็จับอยู่คนเดียว” คนหน้าหวานบอกเสียงเบา
จนคิบอมต้องโน้มไปกดจูบที่ปากอิ่มแล้วดูดแรงๆ ให้คนตัวเล็กครางพร่า
มือใหญ่ก็บีบก้นนุ่มไปมาเบาๆ จนดงแฮครางในลำคอ
“ก็ที่รักชอบให้บีบให้จับนี่นา
สามีที่ดีก็ต้องทำสิ จริงมั้ย” ว่าแล้วก็บีบแรงๆ จนดงแฮเชิดหน้าขึ้นน้อย
ขยับตัวส่ายไปมากับแรงเคล้นคลึงนั้น
อากัปกิริยาของร่างกายที่ซื่อตรงกับเจ้าของจนคนหน้าหวานแก้มแดงก่ำ
ดงแฮมองชายหนุ่มรูปหล่อที่สวมเพียงกางเกงอยู่บ้านตัวเดียวอย่างเขินอาย
ยิ่งฝ่ามือใหญ่กำลังฟอนเฟ้นเบาๆ แล้วเริ่มขยับขึ้นมาที่สะโพกมน
ลากไล้ปลายนิ้วไปตามผิวเนื้อนุ่ม ขยับขึ้นมาพร้อมดึงชายเสื้อเชิ้ตให้เปิดขึ้นจนเหนือแผ่นท้องแบนราบ
เปิดเปลือยแก่นกายเล็กที่ปลายแดงก่ำเสียแล้ว
“อาห์ คิบอม...อย่าลูบ...อย่างนั้น...สิ”
คนหน้าหวานได้แต่ขบเม้มริมฝีปากให้ยิ่งแดงก่ำ มองฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไปตามเอวคอด
แล้ววกกลับมาที่สะโพกมน ให้ชายเสื้อเลื่อนขึ้นและลงหลายต่อหลายครั้ง
เปิดเปลือยร่างกายท่อนล่างที่เร้าอารมณ์น่าดูให้วับๆ แวมๆ
ฟึ่บ
“อึ้ก!!...คิบอม...อ้ะ...”
ดงแฮถึงกับลืมตาโพลง ใบหน้าสวยเอนซบกับไหล่แกร่งทันที
แผ่นอกบอบบางสะท้อนขึ้นลงแรงๆ
เมื่อคิบอมกำลังส่งปลายนิ้วผลุบหายเข้าไปในช่องทางสีสดที่เต็มแน่นกับน้ำรักสีขุ่น
และเพียงแค่สอดใส่เข้าไปเบาๆ
ความเสียวซ่านก็ถาโถมพร้อมกับน้ำรักที่ไหลลงมาที่ซอกขา ยิ่งนั่งแบะขาอย่างนี้
มันก็ยิ่งไหลลงมาเปรอะเปื้อนมือของชายหนุ่ม
“แฉะขนาดนี้เลยหรือ หืม”
คนตัวโตก็ยังคงกลั่นแกล้งด้วยการสอดใส่ปลายนิ้วเข้าออกช้าๆ แต่เร้าอารมณ์
เสียงทุ้มพร่ากระซิบถามริมหู จนดงแฮได้แต่หลุดครางออกมาให้คนตัวโตได้ใจ
“อ้ะ...อื้อ...ยะ...อย่าแกล้งเค้า...นะ...อ้ะ...”
คนตัวเล็กได้แต่จิกเล็บลงกับไหล่กว้าง
หอบหายใจสะท้านไปหมดกับแรงขับเคลื่อนช่วงล่างที่สอดใส่เพียงเนิบนาบ
แต่กำลังทำให้เขามีอารมณ์อย่างที่สุด
“ขอกินหน่อยนะคนดี...” คิบอมกระซิบบอก
ขณะที่เลื่อนมืออีกข้างมาลูบไล้ยอดอกสีหวานผ่านเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ ปลายนิ้วโป้งก็ปัดผ่านๆ
แล้วเกลี่ยไปมาราวกับเล่นสนุกจนดงแฮยิ่งกัดปากให้ใบหน้าสวยยิ่งเซ็กซี่
เอวเล็กส่ายร่อนไปมาบนตักกว้าง
คนหน้าหวานได้แต่ยืดตัวขึ้นสูงอีกหน่อย
ให้คิบอมซบหน้าลงมากับแผ่นอกขาวผ่อง ปลายลิ้นชื้นก็ส่งมาละเลงที่เสื้อเชิ้ตสีขาว
ปัดป่ายผ่านยอกอกสีสวยที่ชูชันดันผ่านเนื้อผ้า
มืออีกข้างก็สะกิดสลับกับเขี่ยไปมาที่ยอดอกอีกข้าง แล้วค่อยขยับมาดูดอมแรงๆ
จนดงแฮสะดุ้งสุดตัว
“อึ้ก...ดะ...ดีจัง...อาห์...”
คนหน้าหวานได้แต่หรี่ตาลง ครวญครางในลำคอ
ขณะที่แผ่นอกบอบบางก็หยิบยื่นให้อีกฝ่ายที่สลับไปอีกข้าง ละเลงปลายลิ้นจนเสื้อเปียกชุ่มโชก
แล้วคิบอมค่อยผละออกมาดูผลงานของตัวเอง
“สวยชะมัดเลยที่รัก”
คิบอมบอกอย่างชอบใจ
ยามที่จับจ้องยอดอกสีหวานที่ดุนดันผ่านเสื้อที่เปียกชุ่มจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน
ตัวเสื้อเกาะแนบที่อกทั้งสองข้าง ยิ่งดงแฮบิดกายน้อยๆ
มันก็ยิ่งถูไถไปมาจนต้องส่งมือมาเกลี่ยเล่น
“อ้ะ..อาห์...คิ...บอม....อื้อ..”
ดงแฮยิ่งเชิดหน้าขึ้นเมื่อถูกกลั่นแกล้งทั้งบนและล่าง
ปลายนิ้วก็ยังขับเคลื่อนเข้ามาอย่างเชื่องช้า
ทั้งที่เขาเสียวจนไม่รู้จะเสียวยังไงแล้ว
กึก
แล้วอยู่ๆ คิบอมก็หยุดมือที่กำลังเล้าโลมคนรัก
จนดงแฮต้องหันนัยน์ตาที่ฉ่ำเยิ้มมาสบตา
มองนัยน์ตาคมที่พราววิบวับเหมือนคิดอะไรออกอีกจนใจดวงน้อยเต้นรัว
สายตาอย่างนี้...คิบอมกำลังจะแกล้งเขาอีกแล้ว
“ข่าวเมื่อกี้เขาบอกว่าวันนี้ดาวสวย...ไปดูดาวกันเถอะที่รัก”
คิบอมโน้มหน้ามากดจูบคนที่หายใจหอบสะท้าน ดูดปากอิ่มเต็มแรงๆ ก่อนจะดึงให้ร่างน้อยที่ขาอ่อนแรงลุกขึ้น
มือเรียวเกาะเกี่ยวลำคอแกร่งไว้มั่น ในเมื่ออารมณ์ดงแฮแทบจะไปถึงขีดสุดอยู่แล้ว
“เค้า...ไม่มีแรง...” ดงแฮบอกพลางพิงตัวกับอกแกร่ง
อยากจะยื่นมือลงไปช่วยตัวเองด้วยซ้ำ
แต่ก็รู้ดีว่าคิบอมรักการที่จะทำให้เขามีความสุขที่สุด และไม่ทำให้เขาค้างคาอย่างนี้หรอก
คำที่คิบอมจัดการรวบร่างเล็กมาแนบอก
แล้วก้าวออกไปเปิดประตูระเบียงห้องที่อยู่สูงเอาเรื่อง แล้วค่อยปล่อยร่างเล็กให้ขายืนบนพื้น
มือหญ่ก็จับมือเล็กให้เกาะราวระเบียงเอาไว้ ใบหน้าคมคายซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่อง
แล้วพรมจูบเบาๆ จนดงแฮขนลุกซู่ ร่างกายที่พรั่งพร้อมแล้วยิ่งทำให้สัมผัสเพียงน้อยนิดก็ทำให้รู้สึกไปถึงไหนต่อไหน
“ไหนที่รัก เงยหน้าดูให้ผมหน่อยว่ามีดาวมั้ย”
คิบอมกระซิบพร่า ยามที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด ทีละเม็ด
ริมฝีปากก็บดจูบไปตามแนวกระดูกสันหลังผ่านเสื้อเชิ้ตเนื้อบาง
ฝ่ามืออีกข้างสอดเข้าที่ใต้ขาแล้วลูบไล้แก่นกายสีหวานไปมาอย่างเชื่องช้า
“อ้ะ...มะ...ไม่มี...อึ้ก...คิบอม...เค้าเสียว...นะ....อ๊า...”
ดงแฮที่เชิดหน้ากัดริมฝีปกน้อยๆ บอกเสียงพร่า ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปมากับสัมผัสร้อนผ่าวที่กอบกำแก่นกายเล็กไว้
มือเรียวยิ่งกำราวระเบียงเอาไว้แน่น ขณะที่เสียงหวานก็ครวญครางแผ่วเบา
“ไม่มีเลยหรือ
ผมนึกว่าวันนี้ดาวจะสวยซะอีก” คิบอมกระซิบบอก
ทั้งที่ความสนใจของเขาไม่ใช่ดาวบนท้องฟ้าหรอก
แต่เป็นการปรนเปรอให้คนตัวเล็กที่กำลังมีอารมณ์ต่างหาก
“งั้นมองดาวบนดินไปก่อนนะที่รัก
เดี๋ยวผมจะทำให้ที่รักเห็นดาวเอง” ชายหนุ่มกระซิบบอก ยามที่ปลดกระดุมออกจนหมด
จนดงแฮก้มหน้าลงมองแสงไฟระยิบระยับของกรุงโซลด้านล่าง สวยงาม
แต่ถูกความร้อนระอุจากเรือนกายใหญ่บดบังไปเสียสิ้น
“อึ้ก” ดงแฮเชิดหน้าขึ้นอีก
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังบีบคลึงยอดอกสีหวานไปมา เกลี่ยแรงๆ จนแผ่นท้องเกร็งวูบ
มือเรียวกำราวระเบียงไว้แน่น
ยามที่รู้สึกว่าคิบอมกำลังดึงชายเสื้อขึ้นมาเหนือสะโพกกลมกลึง
มือใหญ่ก็บีบคลึงไปมาอย่างที่ได้แต่ร่อนเอวเข้าหา
คิบอมกำลังกึ่งคุกเข่าอยู่ด้านหลังสะโพกเล็ก
มือใหญ่ประคองสะโพกมนให้ลอยเด่นขึ้นมา
ฟังเสียงหอบหายใจที่ช่างเร้าอารมณ์ของคนหน้าหวาน แล้วรอยยิ้ม...ก็ปรากฏขึ้นช้าๆ
“อ๊าาาา!!!”
ดงแฮถึงกับเบิกตากว้าง
ใบหน้าสวยฟุบลงกับราวระบียงทันที เมื่อชายหนุ่มกอบกุมแก่นกายเล็กไว้เต็มฝ่ามือแล้วออกแรงชักรูดอย่างร้อนแรง
สะโพกที่แอ่นขึ้นก็ถูกปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังลากไล้ไปมา แล้วหยุดลงที่ช่องทางสีหวาน
ริมฝีปากได้รูปก็ทำหน้าที่ขบเม้ม ดูดเลียแรงๆ จนต้องส่ายสะโพกไปมา
“อ้ะอ๊า...คะ...คิบอม...อย่า....อึ้ก...เค้า...อ๊า...”
คนหน้าหวานส่ายศีรษะ บอกแทบไม่เป็นภาษา
เมื่อชายหนุ่มปรนเปรอให้ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ยิ่งปลายลิ้นเกร็งแน่นแล้วเลียเข้ามามากเท่าไหร่
ดงแฮก็ได้แต่หวีดร้องออกมาอย่างไม่เกรงว่าใครจะได้ยิน
สายลมยามเย็นไม่ได้ช่วยลดอุณหภูมิของทั้งสองในเวลานี้เลย
“อยากให้หยุดหรือที่รัก” คิบอมถาม
พลางเริ่มส่งปลายนิ้วเข้าไปควานหาจุดกระสันภายใน
มือใหญ่ก็ชักรูดแรงขึ้นจนดงแฮส่ายหน้าไปมา
“มะ...ไม่..เค้า...ชะ...ชอบ...อีก...คิบอม....แรง...อ้ะ!” ดงแฮหายใจแรงขึ้น ยามที่ชายหนุ่มกำลังเน้นย้ำที่ตุ่มเนื้อภายใน
สะกิดแรงๆ จนมือเรียวต้องยกขึ้นปิดปาก
แทบจะลืมเลือนว่าตอนนี้ตัวเองอยู่บนระเบียงคอนโด สะโพกเล็กก็ขยับรับปลายนิ้วอย่างเสียวซ่าน
“อ้ะ...อ๊า...”
“หึๆ ชอบใช่มั้ยล่ะ”
ว่าแล้วคนตัวโตก็จัดการเน้นย้ำด้วยการกดนิ้วเข้าไปแรงๆ
มืออีกข้างก็เคลื่อนตัวเร็วขึ้น จนดงแฮหวีดร้องออกมาจากมือที่ปิดปาก
น้ำหยดใสเอ่อคลอดวงตาสวยด้วยความเสียวกระสัน
“ยะ...อย่า...อึ๊ก...ย้ำ...อ้ะๆ...อย่างนั้น...”
คนหน้าหลับตาแน่น เมื่ออารมณ์ของตัวเองมาถึงปลายทางของอารมณ์
มือเรียวสวยยิ่งกำราวระเบียงจนขึ้นข้อขาว
ร่างกายช่วงล่างก็ขยับเข้าหาฝ่ามือใหญ่ที่ควบคุมเขาเอาไว้ทั้งหน้าและหลัง
เหงื่อเม็ดเล็กไหลซึมทั่วแผ่นหลังบอบบาง ก่อนที่คิบอมจะยิ่งขยับให้แรงขึ้น
“อ้ะอ๊า...อึ้ก...อ๊า!!!” ดงแฮแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้นระเบียง
แต่ได้คนตัวโตที่ประคองเอวเล็กเอาไว้มั่น
เปลือกตาสีอ่อนเห็นดวงดาวพร่างพราวหลังม่านตา สวยเสียยิ่งกว่าดาวแต้มดินของกรุงโซล
ขณะที่รู้สึกว่าคิบอมกำลังพลิกตัวเขาให้เขาเอาหลังชนราวระเบียง
เสื้อตัวใหญ่ที่แบะออกด้านข้างทำให้เรือนร่างขาวกระจ่างตาปรากฏอยูตรงหน้าชายหนุ่ม
“แฮ่กๆ” ดงแฮหอบหายใจแรงๆ
นัยน์ตาหวานยังหลับแน่นกับการปลดปล่อยครั้งล่าสุด
มือเรียวทั้งสองข้างจับราวระเบียงด้านหลังเอาไว้มั่น
“ดาวสวยมั้ยที่รัก”
คิบอมบอกเสียงกลั้วหัวเราะที่ดงแฮได้แต่หลับตาแน่นอย่างอายแสนอาย ไม่รู้เลยว่าคิบอมกำลังคุกเข่าอยู่ด้านหน้า
“อ๊าาา!!”
คนหน้าหวานถึงกับสะดุ้งสุดตัว หลุดครางออกมา
นัยน์ตาสวยลืมขึ้นอย่างตกใจ แล้วภาพที่เห็นก็ทำให้ดงแฮหน้าร้อนตัวร้อนผ่าว
แผ่นท้องกระตุกเกร็งอย่างเสียดเสียว
“คะ...คิบอม...อย่า...อ้ะ...”
ดงแฮที่ยืนแอ่นร่างไปข้างหน้าน้อยๆ ครวญครางออกมา
เมื่อคิบอมกำลังใช้ริมฝีปากครอบครองแก่นกายเล็กที่เพิ่งปลดปล่อยเข้าไปทีเดียว
ดูดเลียน้ำรักเข้าไปอย่างไม่นึกรังเกียจ
ขยับริมฝีปากเข้าออกจนอารมณ์ที่เพิ่งปลดปล่อยไปกลับมาอีกครั้งอย่างง่ายดาย
“อ้ะ...อ๊าาา....”
ดงแฮได้แต่ขยับร่างเข้าออกริมฝีปากคนตัวโต ขณะที่ส่ายเอวไปมา
เมื่อชายหนุ่มยื่นมือมาบีบขยี้ยอดอกสีหวานที่แดงเรื่อแรงๆ
ใบหน้าสวยสะบัดไปด้านหลัง
“คิบอม...พะ...พอแล้ว...อ๊ะ....ทำเค้า...ที....ได้โปรด...อึ้ก...”
คนหน้าหวานร้องขออย่างลืมความอาย ยิ่งชายหนุ่มปรนเปรอให้เขามากเท่าไหร่ เขาก็อยากให้คนรักมีความสุขด้วยกัน
คำร้องขอที่คิบอมยิ้มกริ่ม ยอมผละร่างขึ้นมาบดจูบที่เรียวปากหอมหวานอย่างรุนแรง
แลกเปลี่ยนความหวานกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ฟึ่บ
แล้วชายหนุ่มก็หมุนร่างเล็กให้หันหลังให้อีกครั้ง
ซึ่งดงแฮก็แนบสะโพกเข้าหา ถูไถก้นนิ่มกับแก่นกายใหญ่ที่ตื่นตัวอยู่ภายในกางเกงอยู่บ้าน
“อาห์
เดี๋ยวผมก็ให้ที่รักทำให้ผมบ้างหรอก” คิบอมคำรามเบาๆ อย่างชอบใจ แล้วยื่นมือมาตีก้นนิ่มเบาๆ
จากนั้นก็เกี่ยวกางเกงตัวเองลงกองกับพื้นอย่างไม่ใยดี
ก่อนที่ทั้งร่างจะชะงักเมื่อคนหน้าหวานหันมามอง นัยน์ตาสวยฉ่ำเยิ้มด้วยแรงอารมณ์
“คะ...เค้าอยากทำ...ขอเค้าทำให้คิบอมบ้างนะ”
เสียงหวานที่เว้าวอนขอร้อง ทำให้คนตัวโตหัวเราะในลำคอ
จัดการโน้มหน้าไปกดจูบที่เรียวปากหอมหวานอีกครั้ง และโดยที่ดงแฮไม่รู้ตัว
ชายหนุ่มก็จัดการดันแก่นกายใหญ่เข้าไปทีเดียวจนเสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอ
“อาห์...สุดยอดเสมอเลยที่รัก”
คิบอมครางเสียงต่ำ ยามที่ความอ่อนนุ่มกลืนกินเขาจนหมด
โดยที่ดงแฮได้แต่ครางเสียงหวาน ฟุบหน้าลงกับราวระเบียง
ร่างกายตื่นตัวไปหมดกับสัมผัสเมื่อครู่
“อึ้ก!”
ดงแฮกัดฟันแน่น ยามที่ชายหนุ่มแบะก้นนิ่มให้แยกกว้างอีกหน่อย
แล้วดันแก่นกายใหญ่จนจมลึกเข้าไปจนสุด มองรางน้อยที่ส่ายเอวน้อยๆ อย่างอึดอัด
คิบอมมองร่างน้อยที่ตามใจเขามาทั้งวันอย่างแสนรัก
มือใหญ่ประคองสะโพกนุ่มเอาไว้แน่น
แล้วขยับแก่นกายใหญ่กดลึกเข้าไปด้วยจังหวะที่หนักหน่วง เรียกเสียงครางพร่าจากร่างน้อยที่อยู่ด้านหน้า
ก่อนที่จะจับจังหวะได้ ขยับกายสอดส่ายรับสัมผัสจากอีกฝ่ายอย่างถึงใจ
“อึ้ก...ดี...ที่รัก...อาห์”
คิบอมครางเสียงต่ำที่คนหน้าหวานยิ่งมีอารมณ์ไปด้วย
ช่องทางอ่อนนุ่มที่ถูกสอดใส่มาตลอดทั้งวันขยับรับคนตัวโตเข้ามาเรื่อยๆ
เสียงเนื้อกระแทบกันดังขึ้นท่ามกลางความเงียบของยามราตรี มือเรียวก็ขยับไปจับมือใหญ่ที่วางแนบลงสะโพกมนไว้มั่น
หมับ
คิบอมยื่นมือมาจับมือเรียวแล้วประสานนิ้วลงไปอย่างแนบแน่น
ใบหน้าคมคายโน้มไปพรมจูบที่แผ่นหลังบอบบางอย่างแสนรัก
เรียกเสียงครวญครางของคนทั้งคู่ที่ดังสอดประสานกัน
ชายหนุ่มดึงสะโพกนุ่มให้ขึ้นสูงอีกนิด
แอ่นโค้งเข้าหาเขาเพื่อสอดแทรกเข้าไปได้รุนแรงมากขึ้น
เสียงหวีดหวานของดงแฮดังก้องยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของคนทั้งคู่ที่พุ่งขึ้นสูง
“คิ...บอม...อ้ะๆ...”
คนหน้าหวานหลับตาแน่น ร่างบางโยกคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นด้านหลัง
ริมฝีปากเม้มสลับคลายเมื่อได้สัมผัสความสุขสุดยอดที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับคนรัก
มือนิ่มบีบมือชายหนุ่มแน่นยิ่งขึ้น
ช่องทางอุ่นร้อนบีบเกร็งเข้ามาหากันด้วยจังหวะรุนแรงที่ทำให้คิบอมครางพร่า
“อาห์...ที่รัก...ดี...อึ้ก...”
เสียงครวญครางต่ำๆ ของคิบอมที่คนหน้าหวานรักที่จะฟัง
ใบหน้าสวยเอนซบกับมือที่ตัวเองที่เกาะราวระเบียง
ฟึ่บๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้อง
เมื่อคิบอมสวนกายเข้ามาด้วยจังหวะที่ถี่รัว มือใหญ่ก็บีบคลึงสะโพกมนอย่างต่อเนื่อง
“คิ...บอม...เค้าจะ....เสร็จ..อ้ะ....แล้ว”
คำร้องบอกที่คิบอมยิ่งเร่งจังหวะขึ้นอีกนิด สอดลึกเข้าไปจนร่างเล็กกระตุกเกร็ง
ปลดปล่อยหยาดน้ำสีขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนราวระเบียง ร่างเล็กที่หอบหายใจแรงๆ
ถูกคนตัวโตประคองไว้มั่น ขณะที่นัยน์ตาคมหลับสนิท
รับรู้ถึงอารมณ์ที่มาถึงปลายฝั่งของตน
“อืมมมมม!!” คิบอมคำรามต่ำ ยามที่ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้าไปเต็มช่องทางรัก
จนดงแฮสะดุ้งสุดตัว เสียววาบไปทั้งท้องช่องกับสัมผัสของร่างสูง
หมับ
คิบอมขยับมาประคองเอวเล็กไว้มั่น
ดึงรั้งให้แผ่นหลังบอบบางแนบชิดกับแผ่นอกกว้าง
มือใหญ่ลูบไล้ต้นแขนขาวผ่องไปมาอย่างเบามือ
แล้วโน้มหน้าไปกดจูบที่แก้มนุ่มอย่างแสนรัก
“เหนื่อยมั้ย ตามใจผมทั้งวันเลย”
ชายหนุ่มถามเสียงนุ่มที่ทำให้คนฟังก้มหน้างุด พิงร่างกับอ้อมกอดอบอุ่นที่รักเสมอ
แล้วส่ายหน้าไปมาช้าๆ
“ก็...นิดหน่อย...แต่คิบอมทำงานเหนื่อยจะตาย
แถม...” แก้มใสยิ่งแดงก่ำ ยามเอ่ยออกมาด้วยเสียงเบาหวิว
“...เราไม่มีอะไรมาทั้งสัปดาห์นี่นา ดงแฮก็คิดถึงคิบอมมากเลย...”
คนหน้าหวานบอกเสียงแผ่ว ยามที่ช้อนตาขึ้นมองคนรักรูปหล่อที่ไปทำงานต่างจังหวัดมาทั้งสัปดาห์
เพิ่งกลับมาเมื่อวานก็หลับเป็นตายจนเขาต้องไปปลุกนั่นแหละ
แล้วคนที่สัมผัสกันมาแทบทุกวัน ขาดหายไปสักวัน
ไม่แปลกที่วันนี้คิบอมจะกอดเขาไม่ปล่อยอย่างนี้
ดีออก
อย่างนี้ก็แปลว่าคิบอมไม่ยุ่งกับใครแล้วเอาความต้องการมาทำกับเขาคนเดียวนี่นา
คำตอบน่ารักที่คิบอมจัดการโน้มหน้าไปกดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวาน
บดเบียดแรงๆ แล้วผละออก ใบหน้าคมคายก็ยกยิ้มกว้างอย่างที่ดงแฮชอบมอง
แล้วเสียงทุ้มแสนหนักแน่นก็กระซิบบอก
“ผมรักดงแฮ รักมากเหลือเกิน”
คำรักที่คิบอมบอกเขาเสมอ แม้ไม่ได้เอ่ยออกมาตรงๆ แต่ทุกคำที่คิบอมเรียก ‘ที่รัก’ ก็ทำให้เขาสุขใจได้ทุกครั้ง
แล้วยิ่งครั้งนี้ ดงแฮก็ได้แต่อมยิ้มแก้มตุ่ย หมุนตัวมากอดคนตัวสูงเอาไว้แน่น
“ดงแฮก็รักคิบอมนะ”
คำรักที่ชายหนุ่มกดจูบที่ขยับบาง มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กอย่างเบามือ
แล้วบอกเสียงพร่า
“เมื่อกี้ใครนะบอกว่าจะทำให้ผม หืมม”
ดงแฮถึงกับแก้มแดงก่ำ เมื่อถูกวกกลับมาเรื่องนี้
ยิ่งคนตัวโตเอ่ยเสริมอีกหน่อยก็ยิ่งเขินอาย
“...แถมพรุ่งนี้ผมก็ได้หยุดด้วย...คืนนี้โต้รุ่งกันมั้ยครับคนสวย”
คำถามที่ดงแฮได้แต่กัดริมฝีปากอิ่มอย่างขัดเขิน ก่อนจะช้อนตาขึ้นมองชายหนุ่มช้าๆ
“อื้ม...ดงแฮตามใจคิบอม...”
คนหน้าหวานบอกแผ่วๆ ก่อนจะเอ่ยเสริมออกมาอย่างแสนอาย
“...ไม่ว่าคิบอมจะเล่นอะไรหรือให้ดงแฮใส่อะไร...วันนี้ยอมทุกอย่าง..”
คนหน้าหวานที่กลับไปซุกอกเขาอีกครั้งทำให้ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
มือใหญ่กระชับเอวเล็กทีเดียว คนตัวเล็กก็เอาขารัดรอบเอวเขาไว้แน่น
ใบหน้าสวยซุกที่ลำคอแกร่งอย่างรู้กันดี
คิบอมได้แต่กดจูบแก้มนิ่ม
แล้วพาคนตัวเล็กกลับเข้าห้องด้วยกัน ก่อนจะเริ่มแสดงความรักต่ออีกครั้ง
การแสดงความรักที่มอบให้คนตัวเล็กคนนี้คนเดียวเท่านั้น
แล้วเห็นเขินอายอย่างนี้ใครว่าเขาบังคับดงแฮล่ะ
ถ้าไม่เชื่อ ลองฟังเสียงดูสิครับ
“อ้ะ
คิบอมอีก...อื้ม...เค้า...อ้ะ...ชอบ...อึ้ก...ระ...แรงอีก...”
ท่าทางที่คืนนี้คนคู่นี้คงไม่ได้นอน =
=
.........................................................
จบเถอะจ้า
จบๆ หมดมุก เอ็นซีสี่ตอน XD
มันคือ SF-NC
เซ่นแพคบอมจ้า XD
ขอความกรุณาคนใจดีนะคะ
อ่านแล้วบอกความเห็นกันหน่อยจิ Y Y
ขอบคุณล่วงหน้าค่า ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น