[NC-SF 129]
เซ่นแพค ตอนที่ 3 กาแฟยามเช้า
By: MAME
Note: อันนี้เป็นในห้องครัวลงวันที่ 3 พ.ค.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แสงแดดยามสายสาดส่องเข้ามาในห้องครัวขนาดกะทัดรัด
เสียงน้ำเดือดดังเบาๆ จากกาทำความร้อน ขณะที่กลิ่นของกาแฟหอมๆ ลอยอวลไปทั่วห้อง
เวลานี้เจ้าของห้องรูปหล่อที่สวมเพียงเสื้อยืดสีเทาและกางเกงอยู่บ้านกำลังเดินไปมาในห้องครัว
มือใหญ่ฉวยแก้วกาแฟสองใบขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากได้รูปก็ยกยิ้มกว้างอยู่ตลอดเวลาจนคนที่นั่งหน้าแดงตัวแดงได้แต่พึมพำกับตัวเอง
“อารมณ์ดีไปแล้วนะ...” ดงแฮบอกกับตัวเองเสียงเบา
แก้มใสก็แดงเรื่อขึ้นพลางนึกถึงเหตุการณ์ในห้องน้ำที่เพิ่งจะจบไปเมื่อไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
แล้วยิ่งนึก หน้าก็ยิ่งแดงก่ำ
มือเรียวกระชับเสื้อคลุมอาบน้ำของตัวเองแน่นขึ้นราวกับใช้มันป้องกันตัวจากพ่อหนุ่มตัวโตได้งั้นแหละ
แล้วทำไมเขาถึงสวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวโดยที่ภายในไม่ได้สวมอะไรเลยน่ะหรือ
ไม่ใช่เพราะเขาอยากยั่ว หรือเสื้อผ้าส่งซักหมดหรอกนะ แต่เป็นเพราะ…
“นี่ผมยังใจดีนะ ให้ที่รักสวม ‘ตั้ง’ เสื้อคลุมอาบน้ำ”
เสียงทุ้มของคนที่กำลังปิ้งขนมปังดังขึ้นมาจนดงแฮก้มหน้างุด แต่ไม่วายส่งค้อนให้
“คิบอมแกล้งดงแฮตลอดเลย”
คนหน้าหวานว่างอนๆ ไม่อยากสบตาพ่อคนตัวโตหรอก
สบตาทีไรเป็นต้องอ่อนระทวยยอมทุกอย่างทุกทีเลย
ดงแฮคิดด้วยความขัดเขิน
นึกย้อนไปถึงตอนที่อาบน้ำเสร็จ คิบอมเล่นกินเขาเสียอิ่มแปล้ขนาดนั้น
เขาก็นึกว่าพอใจแล้ว ที่ไหนได้ล่ะ ตอนที่ชายหนุ่มอุ้มเขามาเช็ดตัวให้น่ะ
คิบอมดันยื่นแค่เสื้อคลุมอาบน้ำให้แล้วบอกหน้าตาย
‘ใส่แค่นี้แหละที่รัก
เดี๋ยวก็ต้องถอด’
ดูสิ
คนบ้าอะไรบอกเจตนารมณ์ตัวเองชัดเจนขนาดนั้น
นี่กะไม่ให้เขาใส่เสื้อผ้าทั้งวันเลยใช่มั้ยเนี่ย
ยิ่งคิดแก้มใสก็ยิ่งแดงเรื่อ
ใบหน้าหวานช้อนขึ้นมองคนตัวโตที่จับเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้ครัว
ไม่ยอมให้หยิบอะไรทั้งนั้น แล้วตัวเองก็แปลงร่างเป็นพ่อครัวจัดการทั้งกาแฟ
ทั้งขนมปังยามเช้าให้เสร็จสรรพ แล้วดูพ่อคนหื่นบอกเหตุผลสิ
‘ก็ที่รักเหนื่อยแล้ว
เดี๋ยวผมจัดการเอง’
ไม่วายมียิ้มกว้างเห็นรอยตีนกาที่เสริมให้ใบหน้าคมคายยิ่งน่ามองไปอีกโขมาที
ลีดงแฮก็ได้แต่ก้มหน้างุด เขินยิ่งกว่าเขิน ใจดวงน้อยเต้นถี่รัว
และ...ตกหลุมรักคิมคิบอมเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
ความคิดของคนสวยที่มองแผ่นหลังกว้างที่เป็นที่พักพิงให้เขาเสมอกำลังขยับไปมาในครัว
ฝ่ามือใหญ่ที่ให้ความอบอุ่นเขาเสมอกำลังปิดโหลกาแฟให้เข้าที่
นัยน์ตาคมที่เขาชอบมองก็กำลังกวาดมองความเรียบร้อย
แล้วชายหนุ่มก็หมุนตัวกลับมายิ้มกว้างให้เขา...รอยยิ้มที่ทำให้ลีดงแฮอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน
“มาแล้วครับ กาแฟ 2
น้ำตาล 2 ครีม 2 ของคนสวย
กับขนมปังหนึ่งแผ่นทาแยมสตรอเบอรี่เรียบร้อย” คิบอมบอกด้วยรอยยิ้มยามยกแก้วกาแฟของร่างน้อยกับขนมปังมาวางให้ถึงโต๊ะ
แล้วก็หมุนตัวไปคว้าแก้วกาแฟของตัวเองขึ้นมาจิบ
“ขอบคุณนะคิบอม” ดงแฮว่าเสียงหวาน
ซึ่งคนตัวโตที่คาบขนมปังอีกแผ่นอยู่ในปากก็ยกยิ้มขึ้นแล้วเดินมาโน้มหน้าหาคนตัวเล็ก
นัยน์ตาคมพราวระยับ
“รางวัลล่ะครับ”
คำขอที่คนหน้าหวานได้แต่ยู่ปากเข้าหากัน แล้วเงยหน้าขึ้นไปกดจูบที่แก้มสากเบาๆ
คำขอบคุณที่คิบอมส่ายหน้าน้อยๆ
“หึๆ ขอบคุณอย่างนี้ไม่นับครับที่รัก...กินเถอะ
เดี๋ยวเย็นหมด” คนฟังได้แต่ขมวดคิ้วน้อยๆ สบตาคมที่มองอย่างมีความหมาย แก้มใสเลยยิ่งร้อนผ่าว
รู้ดีเลยว่าอีกฝ่ายกำลังคิดจะทำอะไรอีกแน่ๆ
แล้วอะไรที่ว่าต้องทำให้เขาครางไม่หยุดอีกล่ะสิ
ดงแฮเลยได้แต่ก้มหน้าก้มตากัดขนมปังทีละน้อย
ไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มหมุนตัวเข้าห้องนอนไปหยิบอะไรบางอย่างออกมา
นัยน์ตาคมก็มองร่างน้อยที่กินอาหารเช้าของตนด้วยสภาพชุดคลุมอาบน้ำตัวเดียวอยู่ด้วยแววตาหมายมาด
“อ่า ค่อยยังชั่ว”
ดงแฮบอกอย่างอารมณ์ดี เมื่อมีอะไรตกถึงท้องมากกว่าน้ำขุ่นๆ
ที่กินเข้าไปหลายรอบในห้องน้ำ จัดการวางแก้วกาแฟที่ดื่มอึกสุดท้ายลงบนโต๊ะ
แต่ในจังหวะที่จะลุกขึ้นไปเก็บจานชาม...
หมับ
“อยากกินแยมสตรอเบอรรี่จังเลยที่รัก”
คิบอมกลับเดินมากอดจากทางด้านหลัง ใบหน้าคมคายก้มต่ำลงชิดใบหู แล้วกระซิบแผ่วๆ
จากนั้นก็จัดการขบเม้มที่ใบหูเบาๆ จนดงแฮสะท้าน แก้มใสยิ่งแดงก่ำ
ปากก็เฉไฉไปเรื่องอื่น
“ก็...ไปทากินสิ ดงแฮทำให้เอามั้ย...”
คนหน้าหวานอุบอิบเสียงเบา ขณะที่ช้อนตาขึ้นมามองคนตัวโตที่กำลังส่งมือมายุ่มย่ามที่สาบเสื้อเขาเสียแล้ว
ริมฝีปากอุ่นก็กดแนบที่แก้มนุ่มแรงๆ
ทันทีที่นัยน์ตาทั้งสองคู่สบกัน
คนหน้าหวานก็ตัวร้อนวูบ เข้าใจความหมายที่สื่อจากนัยน์ตาคู่คมทันที
ยิ่งฝ่ามือใหญ่กำลังลูบไล้ขาอ่อนไปมา แล้วสอดเข้าไปในเสื้อคลุมอาบน้ำอย่างนี้
“ที่รักก็รู้...ผมไม่ชอบของหวาน
นอกจากจะกินจากตัวที่รักเท่านั้น” คิบอมกระซิบเสียงพร่า
ขณะที่กดจูบที่มุมปากสีสวยแล้วใช้ปลายลิ้นเลียคราบแยมสตรอเบอรี่แสนหอมหวานเข้าปาก
แล้วก็วนกลับมากดจูบที่เรียวปากหอมหวาน
ใช้ปลายลิ้นดุนดันเข้าไปจนดงแฮได้แต่รับจูบร้อนที่ทำให้ร่างกายแทบละลาย
“อ๊ะ...อื้อ...”
ดงแฮครางอื้ออึงในลำคอ เมื่อคิบอมกำลังคลายปมเสื้อคลุมอาบน้ำออก
แล้วใช้ฝ่ามือร้อนผ่าวลูบไล้ไปตามท้องน้อย เอวคอด บีบคลึงที่สะโพกนิ่ม
ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม ประกบเข้าหาปลุกเร้าอารมณ์รักให้ลุกโชนอีกครั้ง
“อ่า...คิบอม...” คนหน้าหวานครางแผ่วๆ
แล้วก็ถูกคนตัวโตประกบจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง จนเสียงจูบก้องไปทั่วทั้งห้อง
ฝ่ามือใหญ่ก็ปลดชุดคลุมอาบน้ำออกจากกายบอบบางแล้วค่อยผละริมฝีปากออก
“คะ...คิบอม...เค้าอายนะ”
ดงแฮพึมพำแผ่วๆ ยามที่คิบอมขยับมาหน้าเก้าอี้ ริมฝีปากยกยิ้มนิดๆ นัยน์ตาคมกวาดมองเรือนร่างเขาที่ทำให้แก่นกายเล็กเริ่มรู้สึกถึงความต้องการที่ก่อเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย
คิบอมไม่ตอบอะไร
นอกจากช้อนสะโพกเล็กขึ้นจนดงแฮต้องใช้ขากอดรอบเอวสอบอย่างรู้กัน ตาหวานซึ้งมองคนตัวโตที่เอาเขามาวางบนเคาน์เตอร์ครัวที่เก็บกวาดข้าวของไปเรียบร้อยแล้ว
“อ้ะ เย็น คิบอม” คนหน้าหวานร้องบอก
เมื่อก้นนิ่มสัมผัสถึงความเย็นของโต๊ะครัว จนคิบอมที่ปล่อยร่างเล็กหัวเราะแผ่วๆ
“เดี๋ยวก็ร้อนแล้วที่รัก”
คิบอมโน้มหน้าไปพรมจูบที่แก้มใสอย่างแสนรัก
เรียกอารมณ์รักใคร่จากคนตัวเล็กที่กอดคอชายหนุ่มแน่น
จากนั้น
ชายหนุ่มก็ผละร่างออกมาเพื่อกวาดสายตามองร่างเปลือยเปล่าของคนรักอย่างชอบใจ
แสงแดดจากภายนอกที่สาดส่องเข้ามาต้องกระทบผิวขาวที่เปลือยเปล่าไปทั้งตัว
นัยน์ตาหวานฉ่ำเยิ้ม ริมฝีปากบวมช้ำ มือเรียวทั้งสองข้างยันอยู่ที่เคาน์เตอร์
เปิดเปลือยเรือนร่างแสนสวยให้เขาได้ยล
คนหน้าหวานถึงกับสะท้าน
เมื่อเจอนัยน์ตาคมที่แสนร้อนแรงราวจะกลืนกินของชายหนุ่ม
แก่นกายสีหวานกำลังขยับขยายอีกครั้งกับสายตาที่เพียงมอง
เขาก็รู้สึกเหมือนถูกเล้าโลม อยากจะเอื้อมมือมาปิด
แต่สายตาของคิบอมกำลังทำให้เขาร้อนผ่าวไปทั้งร่าง
“สวยจังเลยที่รัก” คิบอมมองคนหน้าหวานที่ช้อนตามองเขาอย่างเขินอาย
แล้วก็หัวเราะเบาๆ เมื่อดงแฮค้อนขวับ มองเขาที่ยังสวมเสื้อผ้าครบชุด
ไม่ได้เสียเปรียบกันสักหน่อย ก็เขากำลังจะทำให้คนรักมีความสุขนี่นะ
“อ้าขาหน่อยสิที่รัก ผมมองไม่เห็นนะ”
คิบอมบอกเสียงต่ำที่คนฟังรู้สึกสั่นสะท้าน กดสายตามองแก่นกายเล็กที่ถูกหนีบไว้แน่น
จนดงแฮเม้มริมฝีปากน้อยๆ หากแต่ขาเรียวก็ค่อยๆ แยกออก
แล้วยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ครัว เปิดเผยร่องหลืบแสนสวยให้แก่สายตาคนตรงหน้า
มือเรียวก็เอื้อมมาจับข้อเท้าตัวเองให้แยกออกกว้างยิ่งขึ้นตามคำขอของคนรัก
ยิ่งดงแฮอ้าขาออก สายตาคมก็วาววับด้วยแรงอารมณ์
กวาดมองทั่วทุกมุมของร่างกายจนคนหน้าหวานเสหลบสายตาไปทางอื่น
เพราะเพียงแค่คิบอมมอง
แก่นกายเขาก็ตื่นเต็มที่บ่งบอกอารมณ์ความต้องการให้อีกฝ่ายรู้อย่างง่ายดาย
“งั้นผมขอรางวัลแล้วนะที่รัก”
คิบอมโน้มตัวมากดจูบที่หัวเข่าร่างน้อยเบาๆ จนดงแฮเงยหน้าขึ้นมอง
“อ้ะ คิบอม..จะ....ใช้นั่นหรือ...”
ทันทีที่คนหน้าหวานเงยหน้าขึ้นมอง
อะไรบางอย่างที่อยู่ในมือของคนรักก็ทำให้ดงแฮหน้าแดงก่ำ
ในเมื่อคิบอมกำลังถือไวรเบเตอร์...เซ็กส์ทอยสีเหลืองอ่อนที่สั่นได้นั่นน่ะ
“ที่รักชอบไม่ใช่หรือ...”
คิบอมเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ มองคนที่ตัวสั่นไปแล้วเมื่อเห็นอุปกรณ์ในมือเขา
คำถามที่ดงแฮได้แต่เม้มริมฝีปากแน่น ไม่กล้าเอ่ยตอบรับ
แม้เขาจะเคยเล่นของเล่นพวกนี้กับคนรักมาบ้าง แต่เล่นทีไร
คิบอมแกล้งเขาจนยิ่งกว่าอายทุกที
“นะครับ” ชายหนุ่มขยับมาชิดกับปากอิ่ม
เสียงทุ้มร้องขออนุญาตที่ทำให้ดงแฮได้แต่กดหน้าลงช้าๆ เสียงหวานพึมพำตอบ
“ก็...ถ้าคิบอมอยากใช้...เค้าก็ยอม....อุ๊บ”
สิ้นเสียงตอบรับ ชายหนุ่มก็โน้มไปปิดปากแสนหวาน
จูบร้อนที่เริ่มต้นอย่างร้อนแรงจนดงแฮต้องยกมือขึ้นคล้องลำคอแกร่งมั่น
ตอบรับจูบแสนหวานอย่างเต็มใจ ริมฝีปากยิ่งเผยอออก เชิญชวนคนตัวโตเต็มที่
“จ๊วบ...”
เสียงจูบดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง
ก่อนที่เสียงสั่นเบาๆ
จะดังขึ้นให้ดงแฮยิ่งกดลำคอแกร่งไว้ให้ชายหนุ่มมอบจูบร้อนผ่าวให้เขามากยิ่งขึ้น
รู้เลยว่าคิบอมเปิดเจ้าไวรเบเตอร์แล้ว
“อ้ะ...” คนหน้าหวานสะดุ้งเฮือก
หลับตาแน่น เมื่อคิบอมกำลังคลึงเจ้าเครื่องเล็กมาแถวโคนขาอ่อนของเขา หมุนวนเป็นวงกลมแล้วเลื่อนไปที่สะโพกเล็ก
หมุนไปมาจนเขาเสียววาบ มือเรียวยิ่งกอดคอคนตัวโตไว้แน่น
ชายหนุ่มผละจากริมฝีปากสวยมาดูดเม้มที่ลำคอระหง
พรมจูบอย่างแผ่วเบา ขณะที่เคลื่อนฝ่ามือพร้อมกับอุปกรณ์ในมือไปทั่ว
สัมผัสได้ถึงร่างเล็กที่เกร็งขึ้น ปลายเท้าจิกลงกับเคาน์เตอร์ครัว
เสียงหอบหายใจสะท้านแรงขึ้น
“อ้ะ...อ๊า..คะ...คิบอมอย่า...ทำตะ...ตรงนั้น...”
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นทันที
เมื่อคิบอมกำลังหมุนเจ้าไข่สีเหลืองตามแผ่นท้องแบนราบจนเสียวซ่าน
เสียงหวานที่คิบอมชื่นชอบครางพร่าปนกับหอบหายใจแรงๆ
“แล้วตรงนี้ล่ะ...” ชายหนุ่มพึมพำ ขณะที่ผละออกห่างอีกนิด
มองคนรักที่แทบจะลงไปนอนราบกับเคาน์เตอร์อย่างพอใจ
มือใหญ่ก็เคลื่อนไปที่ยอดอกสีหวานแล้วใช้อุปกรณ์ในมือหมุนคลึงไปมาเบาๆ
จนดงแฮสะตุกแรงๆ
“อ้ะ....อึ้ก...ยะ...อย่า...มัน...อื้มมม...”
ดงแฮกัดริมฝีปากแน่น ใบหน้าสวยยิ่งแสดงออกถึงความเสียวซ่านกับแรงสั่น
ร่างเล็กยันร่างขึ้นนิด ขณะที่บิดกายไปมา
นัยน์ตาสวยมองคนตัวโตที่กำลังเลื่อนมือไปยังช่วงล่างของเขา
ครืด ครืด
“อ๊า!!!...มะ...มันเสียว...อึ้ก...” ดงแฮเชิดหน้าขึ้นสูง แผ่นอกสะท้อนขึ้นลง
เมื่อคิบอมกำลังจ่อเจ้าของเล่นมาหมุนวนที่ช่องทางสีสวยที่ขมิบถี่
ใบหน้าหวานส่ายไปมา ขณะที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
คิบอมมองเรือนร่างเล็กที่บิดกายน้อยๆ
ส่ายร่อนเอวไปมา ริมฝีปากยกยิ้มพอใจ ทั้งที่ตัวเองก็กำลังอึดอัดกับความต้องการที่ล้นปรี่
มือใหญ่ค่อยๆ ดันไวรเบเตอร์เข้าไปในช่องทางสีสดช้าๆ
แต่ทำให้ดงแฮกัดริมฝีปากเต็มแรง
“อึ้ก!!...คะ...คิบอม...อึ้ก”
คนหน้าหวานหวีดร้องออกมาเบาๆ ยามที่แรงสั่นสะท้านสอดเข้ามาในร่างกาย
สัมผัสกระแทกไปทั่วผนังนิ่ม ริมฝีปากเผยอน้อยๆ ขณะที่ปล่อยน้ำหวานให้ไหลลงมาที่ขอบปากอย่างไม่คิดสนใจ
ร่างทั้งร่างกำลังสะท้านกับเจ้าเซ็กส์ทอยอันเล็กนี่
“แรงอีกนิดนะที่รัก”
คิบอมจัดการปรับความแรงให้สั่นมากขึ้น จนดงแฮเบิกตากว้าง
มือเรียวส่ายเปะปะไปตามเคาน์เตอร์ครัว เสียงหวานครางพร่าอย่างทนไม่ไหว
ชายหนุ่มยกยิ้มน้อยๆ ขณะที่ขยับตัวถอยห่างอีกนิด
จนดงแฮร้องถามเสียงหวาน ร่างเล็กแทบจะผวาหาคนรักเมื่อเห็นคิบอมก้าวถอยหลัง
“คะ...คิบอม....อื้อ...ยะ...อย่าปล่อยเค้า...อย่างนี้...อึ้ก...มันเสียว...มากเลย...”
ท่าทางที่คิบอมต้องโน้มลงมาดูดปากสีสวยอย่างเร่าร้อน
ปลอบโยนคนหน้าหวานที่ไม่ได้ชอบอะไรเจ้าของเล่นมากมายหรอก เพราะเล่นทีไร
ถูกเขาแกล้งหนักทุกที
“แป๊บนึงนะที่รัก” ชายหนุ่มกระซิบบอก
แล้วก้าวไปคว้ากระปุกแยมที่วางไว้ไม่ห่างมือออกมา
มือใหญ่ก็ปาดเจ้าแยมรสหอมหวานขึ้นมาแล้วขยับกลับมายืนที่เดิม
“อึ้ก!!”
ดงแฮร้องเบาๆ เมื่อคิบอมกำลังละเลงแยมสีสวยลงบนยอดอกทั้งสองข้าง
แล้วส่งมากอบกำแก่นกายเล็กจนเลอะไปหมด นัยน์ตาคมก็มองอย่างชอบใจ
ขณะที่ปล่อยให้เจ้าไวรเบเตอร์ทำงานของมันต่อไป
ใบหน้าคมคายก็โน้มไปกดจูบที่เนินอกขาวผ่อง
“อยากกินแยมจังเลยที่รัก”
“กะ....กินสิ...เค้าอยากให้คิบอม...อึ้ก....กินเค้า...อ้ะ...”
ดงฮตอบเสียงพร่า นัยน์ตาสวยมองใบหน้าคมคายไม่วางตา จนคิบอมหัวเราะในลำคอ
ใบหน้าคมคายก็ก้มลงแล้วใช้เรียวปากขบเม้มที่ยอดอกสีหวาน ปลายลิ้นละเลงแรงๆ
จนดงแฮสะดุ้งเฮือก
“อ้ะอ๊า...อึ้ก...อะ...อีกข้าง...คิบอม...”
คนหน้าหวานร้องขออย่างสิ้นความอาย เมื่อร่างกายที่ถูกปลุกเร้าไปทุกส่วนกำลังต้องการแทบบ้า
มือเรียวขยำเส้นผมหนาของคนรักไว้ ขณะที่ถูกปลายลิ้นร้อนผ่าวเลียไปทั่ว
มือเรียวก็คว้าเปะปะไปตามไหล่กว้าง พยายามถอดเสื้อยืดของคนตัวโตออกไป
ท่าทางที่คิบอมเพียงดึงเสื้อแล้วโยนไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
แล้วกลับมาชิมของหวานรสอร่อยจนน้ำใสเคลือบไปทั่วแผ่นอกขาวผ่อง
ริมฝีปากได้รูปก็เคลื่อนต่ำลงไปตามท้องน้อย ทำความสะอาดร่างเล็กให้อย่างถึงใจ จนจูบที่แผ่นท้องขาวผ่องที่ดงแฮได้แต่แอ่นร่างเข้าหา
เสียงหวานยิ่งดังก้อง
“อ๊า!!!” ดงแฮหวีดร้องลั่น เมื่อชายหนุ่มกำลังครอบครองแก่นกายเล็กเข้าปากไปทีเดียว
เลียคราบแยมสีสวยจนสะอาด มือเรียวยิ่งจิกแผ่นหลังกว้าง
น้ำหยดใสหยดลงมาตามหางตาช้าๆ กับอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าทั้งข้างหน้าข้างหลัง
“พะ...พอแล้ว...อึ้ก...เค้าอยากได้...อ๊า...คิบอม...ขะ...เข้ามาเถอะ...อ๊า...เค้าไม่...ไหว...”
ดงแฮบอกเสียงสั่นพร่า ขาเรียวยิ่งแยกออกห่าง ต้องการคนตัวโตแทบบ้า จนคิบอมที่ดูดเม้มแรงๆ
จัดการดึงกางเกงอยู่บ้านอย่างไม่ใยดี
ใบหน้าคมคายก็กลับมาประกบจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานอีกครั้ง
มือใหญ่ดึงเจ้าเซ็กส์ทอยที่ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมลงพื้นอย่างไม่ใยดีจนร่างเล็กครางอื้ออึงในลำคอ
“อาห์ที่รัก...ผมไม่ไหวแล้ว”
คิบอมกระซิบพร่า ขณะที่กดแก่นกายใหญ่เข้ามาในความอ่อนนุ่มทีเดียวจนสุดจนดงแฮจิกเล็บลงบนไหล่กว้างเต็มแรง
มือเรียวเลื่อนมาประคองใบหน้าคมคายเพื่อมอบจูบให้ตนอย่างทนไม่ไหว
สะโพกเล็กก็ส่ายไปมาอย่างต้องการรสสัมผัสของคนรัก
“คิบอม...ขยับ...ที...อึ้ก...ได้โปรด...เค้า...ไม่...ไหวแล้ว...”
ทันทีที่ผละริมฝีปากออกจากกัน ดงแฮก็ร้องบอกอย่างไม่นึกอาย ซึ่งคิบอมก็กระซิบถาม
“รุนแรงได้มั้ย”
คำถามที่ดงแฮได้แต่กดหน้าเร็วๆ เรียวปากขบเม้มเข้าหากันแน่น
ซึ่งเมื่อชายหนุ่มได้คำอนุญาต เรือนร่างสูงใหญ่ก็จัดการ ‘จัดหนัก’ ให้ร่างเล็กทันที
“อึ้ก...อาห์...ระ...แรงอีก...คิบอม...อ้ะๆ”
แก่นกายใหญ่ที่กดเข้าและดึงออกทำให้ดงแฮขยับไปดูดลำคอแกร่งแรงๆ สะโพกเล็กก็ขยับรับจังหวะที่หนักหน่วงอย่างเสียวกระสัน
แล้วนัยน์ตาสวยก็ต้องเบิกกว้าง เมื่อคิบอมขยับกายเข้ามาด้วยจังหวะที่รุนแรงขึ้น
มือใหญ่ก็ลูบไล้ผิวขาวผ่องอย่างหลงใหล
“อาห์...ที่รัก...ดี...อึ้ก...”
คิบอมคำรามต่ำอย่างพอใจ เมื่อช่องทางอุ่นนุ่มกำลังตอดรัดเขาอย่างรุนแรง
แก่นกายใหญ่ยิ่งขยับถี่
มือใหญ่ช้อนก้นนุ่มขึ้นแล้วละเลงเพลงรักของคนทั้งสองด้วยจังหวะที่แสนหนักหน่วงและรุนแรง
เสียงหวานที่เขาชอบฟังครวญครางไม่หยุด
ขณะที่ดงแฮก็เด้งกายรับจังหวะที่รู้กันอย่างรุนแรงไม่แพ้กัน
เสียงครวญครางทั้งสองคลอกับเสียงกระแทกเป็นดนตรีที่สอดประสาน
มือใหญ่ก็เอื้อมไปกระชับกับมือนิ่ม ขณะที่ขยับร่างกายท่อนล่างไม่มีหยุด
อารมณ์ยามนี้พัดโหมไปไกลจนยากจะมีใครหยุดยั้ง
ต่างฝ่ายต่างเดินหน้าเต็มที่จนดงแฮกระตุกเร็วๆ หวีดร้องออกมาสุดเสียง ปลดปล่อยความใคร่ของตนออกมาเต็มแผ่นท้องแกร่ง
แต่แทนที่ร่างน้อยจะหมดแรง คนหน้าหวานกลับขยับขาไปกอดรอบเอวสอบแน่น
ขยับสะโพกเข้าหาคนที่กำลังจะตามมาติดๆ
“อาห์...ที่รัก!!” ไม่นาน ก่อนที่คิบอมจะปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาเต็มช่องทางสีหวาน
หมับ
“คิบอม...อึ้ก...อีกนะ...ขอเค้าอีก...เค้าอยากจนทนไม่ไหวแล้ว...”
แต่แทนที่ร่างน้อยจะทรุดฮวบ ร่างเล็กกลับโผกอดร่างสูงแน่น
ช่องทางสีสวยบีบรัดด้วยจังหวะรุนแรง เสียงหวานครางพร่าชิดริมหู
บ่งบอกอารมณ์ของตนที่ต้องการการเติมเต็มรอบต่อไปอย่างรวดเร็ว
“นะ...ได้โปรด...เค้าต้องการคิบอม...”
ดงแฮร้องขอเสียงพร่าหวาน
ใบหน้าสวยก็ซุกไซ้ที่ซอกคอแกร่งไปมาจนคิบอมกระชับร่างน้อยแน่น นัยน์ตาพราววิบวับอย่างชอบใจกับการที่ร่างน้อยคลอเคลียเข้าหาเขาเอง
อีกทั้งสะโพกเล็กยังขยับส่ายไปมาเบาๆ เร่งเร้าขอเขาอีกด้วย
“เพราะไวเบรเตอร์หรือ”
ชายหนุ่มกระซิบถามที่ทำให้คนหน้าหวานพยักหน้าแรงๆ
“อื้อ...เค้าชอบคิบอม รักคิบอม
รู้สึกดีกับของคิบอม อยากรักกับของคิบอมมากกว่ามันตั้งเยอะ...นะ...”
คนหน้าหวานร้องขอไม่หยุด ซึ่งทำให้คนตัวโตมีแต่ได้ใจ มือใหญ่ประคองสะโพกนิ่มให้ลอยเหนือพื้นเคาน์เตอร์อีกครั้ง
ขณะที่ดึงออกแล้วกดเข้าไปเบาๆ ดงแฮก็ครางเสียงพร่า
นอนระทดระทวยมองมาด้วยสายตาเว้าวอนเสียแล้ว
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาจัดให้เมียได้ยังไงล่ะ
“อ้ะ...อ๊า..คิบอม...อีก...อ๊า!!”
แล้วตลอดทั้งเช้าก็มีเพียงเสียงครวญครางหวานๆ
ของดงแฮประสานไปกับเสียงทุ้มห้าวของคนตัวโตดังก้องไปทั่ว และเห็นที รอบนี้จะไม่หยุดแค่สองรอบเสียด้วยสิ
.........................................................
มันคือ SF-NC
เซ่นแพคบอมจ้า XD
คิดเห็นยังไงบอกกันได้ที่
ขอบคุณล่วงหน้าค่า ^^
ตอนหน้าเจอกันที่ระเบียงค่า
XD
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น