วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_CL ตอนที่ 31 เมื่อคนหล่อมีวิธีแก้เขิน


ตอนที่ 31 เมื่อคนหล่อมีวิธีแก้เขิน


            “ว่ายังไงเสียงทุ้มว่าขณะที่ก้มหน้าลงไปชิดใบหน้าหวานที่ขึ้นสีสวย ลมหายใจร้อนผ่าวที่ก้มลงมาทำเอาคนเขินอยู่แล้วหลับตาแน่น ท่าทางที่ทำให้ชายหนุ่มกดจมูกโด่งลงไปที่แก้มใสแรงๆ

            ท่าทางที่ทำให้ใบหน้าหวานส่ายไปมาอย่างหลีกหนี ดวงตายิ่งหลับแน่นขึ้น ใบหน้ายิ่งร้อนผ่าวเมื่อรู้สึกถึงอีกฝ่ายที่ก้มมาคลอเคลียใกล้ใบหน้าของตน

            “จะบอกหรือไม่บอกเสียงทุ้มว่าขณะสังเกตปฏิกิริยาของคนตัวเล็กที่เขาเริ่มจะเดาอาการออกแต่เพื่อความแน่ใจ มือหนาก็แหวกเสื้อเนื้อนิ่มที่ทำเอาเจ้าของสะดุ้งเฮือก แต่ไม่ยอมลืมตา ริมฝีปากได้รูปกดยิ้มลึกก่อนจะกดจูบไปที่คอขาวชิมรสหอมหวานที่ห่างหายไปเสียทั้งอาทิตย์

            สัมผัสร้อนผ่าวที่ทำเอาคนที่ถูกพันธนาการข้อมือไว้ได้แต่ส่ายหัวไปมา

            “พะ พี่คิบอม พะ พอแล้ว ด๊องอายจะแย่อยู่แล้วนะฮะเสียงหวานที่ดังมาอย่างตะกุกตะกักขณะที่เจ้าของลืมตาที่ฉ่ำหวานฉายแววขวยเขินอย่างเต็มเปี่ยมทำให้คนมองชะงัก นัยน์ตาคมมองดวงหน้าหวานที่แดงก่ำและนัยน์ตาสวยที่ช้อนขึ้นมามอง ขณะสะกดกลั้นสิ่งที่เขากำลังรู้สึกเอาไว้ เพราะร่างเล็กที่ดิ้นหลายครั้งขณะที่ทาบทับอยู่ทำให้คนที่ได้ลิ้มชิมรสหวานๆจากลำคอขาวไปแล้วรู้สึกถึงแรงอารมณ์ที่ถาโถมขึ้นมา

            สิ่งที่คนอื่นไม่อาจทำให้คนที่ควบคุมตัวเองดีเยี่ยมอย่างคิมคิบอมรู้สึกอะไรได้มากเท่านี้ ไม่ว่าจะสาวสวยแค่ไหนไม่เคยมีใครทำให้เขาติดใจได้ขนาดนี้ ไม่มีใครเหมือนร่างเล็กที่เขากำลังสัมผัสอย่างชิดใกล้ในเวลานี้

            “อาย ทำไม???”เสียงทุ้มเอ่ยถามขณะที่ข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้เพราะต้องรู้สาเหตุที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจมาเป็นสัปดาห์ให้ได้ก่อน

            “มะ ไม่บอกได้มั้ยฮะเสียงหวานพยายามมองอย่างออดอ้อนไม่อยากจะเผยอาการความรู้สึกช้าตัวเองไปมากกว่านี้

            คำตอบที่ทำให้ร่างสูงก้มหน้าลงไปจะกดปิดปากที่ไม่ยอมตอบจนคนที่กำลังอายอยู่แล้วรีบร้องบอกอย่างตกใจ

            “ยะ อย่านะพี่คิบอมไม่งั้นด๊องต้องหน้าร้อนกว่านี้แน่ๆประโยคที่รีบร้องออกมาทำให้คิบอมเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง นัยน์ตาคมพราวระยับเหมือนจะเข้าใจอาการที่เกิดขึ้น

            “งั้นทำไมถึงหลบหน้าฉัน ดงแฮ..”เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อคนรักหนักๆเมื่อเห็นว่าคนน่ารักเริ่มจะส่ายหน้าไปมาอย่างไม่ยอมบอกสาเหตุ

            “....ถ้าไม่ตอบ ฉันจะทำมากกว่านี้ แบบที่ไม่ต้องพูดแต่ให้เธอ...”เสียงทุ้มมองขณะที่กระซิบเสียงแผ่วให้คนฟังรู้สึกเสียววาบไปกับสายตานั้น

            “....ครางอย่างเดียวจบคำเท่านั้นล่ะ ดวงหน้าหวานก็เบิกตากว้างมองคนพูดที่กำลังกดยิ้มลึกอยู่ด้วยใบหน้าที่ไม่รู้จะแดงอย่างไรแล้ว

            “ไม่ได้นะฮะ ถ้าทำอย่างนั้นด๊องต้องเขินจนไม่รู้จะทำยังไงแน่เลย แค่นึกถึงตอนนั้นด๊องก็ไม่กล้ามองหน้าพี่คิบอมแล...”เสียงหวานหายไปในลำคอทันทีเมื่อรู้สึกว่าตัวเองสารภาพสิ่งที่ถามออกมาจนหมดเปลือก คำบอกเล่าที่ทำให้คิบอมหัวเราะเบาๆในลำคอ นัยน์ตาที่ผิดหวังก่อนหน้านี้เปล่งประกายวาบด้วยความยินดี

            “ทำไมพึ่งมาเขินคิบอมอดจะถามไม่ได้เมื่อร่างเล็กที่อยู่ข้างใต้ร่างเริ่มจะกลับไปก้มหน้ามองแต่อกของเขาแทนอีกครั้ง มือหนาไล้แก้มนิ่มไปมาเบาๆ

            “กะ ก็ด๊องมันคนความรู้สึกช้านี่ฮะ ไม่เคยรู้สึกทันใครเขา ขนาดเขินพี่คิบอมด๊องยังมาเขินย้อนหลังเลยคำตอบของคนน่ารักที่หน้างอลงไปหน่อยแต่ก็ไม่กล้าจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาอยู่ดี ไม่รู้ล่ะเห็นดวงตาคมๆที่ทอดมองมาแปลกๆทีไรรู้สึกราวกับจะเป็นไข้ทุกที ประโยคของร่างเล็กที่ทำให้ใบหน้าคมเริ่มจะกลับมาเรียบเฉยอีกครั้ง

            “แล้วสักวันเธอก็ต้องกลัวฉันย้อนหลังสินะประโยคของร่างสูงขณะที่จะลุกขึ้นทำเอามือเล็กที่ถูกปล่อยคว้าเอวสอบแกร่งไว้แน่น ร่างทั้งร่างผวาเข้าหาร่างสูงในทันที

            “ไม่ฮะ ด๊องจะไม่มีวันกลัวพี่คิบอม ไม่มีวันเสียงหวานว่าขณะที่มือบางก็ไม่ยอมปล่อยมือของตนเด็ดขาด ไม่รู้ล่ะได้ยินประโยคเมื่อกี้แล้วใจหล่นตุบไปที่ตาตุ่มเลย ประโยคที่ทำให้คิบอมมองร่างที่ดันตัวขึ้นมากอดเขาไว้แน่น ขณะที่มือแกร่งข้างหนึ่งก็ดันโซฟาพยุงตัวเอาไว้

            “แค่ตอนนี้ด๊องเขินมากๆเลยฮะเสียงหวานที่ดังอู้อี้กับอกทำให้คิบอมอดไม่ได้ที่จะเอาอีกมือไปโอบเอวเล็กดึงเข้าหาตัว ใบหน้าคมก้มลงสูดกลิ่นหอมของเรือนผมที่ไม่ได้สัมผัสมานานเป็นสัปดาห์ แค่คนตัวเล็กพูดไม่กี่คำก็ทำเอาอารมณ์หงุดหงิดที่มีมาก่อนหน้านี้หายเป็นปลิดทิ้ง

            “งั้นต้องทำให้หายเขินสินะเสียงทุ้มที่บอกชิดริมหูทำให้คนน่ารักได้แต่กดหน้าหงึกๆกับอกกว้าง ถ้ามีวิธีไหนที่ทำให้เขาหายเขินพี่คิบอมได้ก็คงดีสิ จะได้ไม่ต้องหลบหน้า รู้ตัวล่ะว่าคิดถึงคนร่างสูงตรงหน้ามากแค่ไหน

            อาการตอบรับของร่างเล็กทำให้คิบอมกระตุกยิ้มนิดๆ มือหนาเชยคางร่างเล็กให้สบตา ดวงตาวาวหวานที่ฉายประกายความเขินอายทำให้คิบอมโน้มลงไปกดจูบที่ริมฝีปากแดงๆในทันที

            จูบร้อนผ่าวที่บดเบียดชิดกลีบปากบาง บดขยี้อย่างรุนแรงผิดกับครั้งก่อนทำให้มือเรียวโอบรอบคอร่างสูงแทบไม่ทันก่อนที่ร่างจะอ่อนระโทยเพราะจูบที่ได้รับ คิบอมกดจูบเร่าร้อนส่งลิ้นอุ่นจัดเข้าไปเกาะเกี่ยวกับลิ้นเล็กที่เรียนรู้ไปมากกว่าเดิม ร่างบางถูกดันจนนอนราบไปกับโซฟากว้างอีกครั้ง ขณะที่คิบอมก็ตามมาทาบทับทั้งที่ปากยังไม่ผละจากกัน

            “อื้อ

            เสียงหวานครางเบาในลำคอเมื่อมือหนาไต่ไปตามกระดุมเสื้อแกะออกอย่างรวดเร็วก่อนที่จะแยกออกสัมผัสผิวขาวนุ่มมือตรงแผ่นท้องแบนราบจนร่างบางกระตุกเกร็ง อาการตอบสนองอย่างดีของร่างเล็กทำให้คิบอมลูบไล้ไปทั่วแผ่นอก

            ริมฝีปากอุ่นร้อนยังคงบดเบียดแนบชิด มือหนาลูบไล้ร่างเล็กเจ้าของผิวขาวนุ่มมืออย่างหลงใหล มืออีกข้างกดท้ายทอยดึงให้ใบหน้าหวานเงยขึ้นเพื่อรับจูบร้อนได้อย่างถนัดถนี่

            คิบอมผละริมฝีปากออกก้มมองร่างเล็กที่หายใจหอบถี่ ใบหน้าแดงก่ำ แผ่นอกขาวปรากฏสู่สายตาเมื่อสาบเสื้อถูกแยกออก สายตาคมที่กวาดมองไปทั่วร่างอย่างพึงใจทำให้คนน่ารักไม่กล้าสบตา

            “พะ พี่คิบอม ยะ อย่ามองอย่างนั้นสิฮะ อ๊าา

            เสียงหวานที่กำลังเอ่ยห้ามเพราะสายตาร้อนแรงถึงกับเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวานเพราะมือหนาที่บดขยี้แต้มตุ่มสีหวานไม่ให้ตั้งตัว แผ่นอกบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสในทันที ในขณะที่ศีรษะเล็กหงายขึ้น ริมฝีปากเผยอออกเมื่อรู้สึกถึงกระแสร้อนผ่าวที่ไหลไปทั่วร่าง

            “อ๊ะ อ่า ดะ ด๊อง อะ อาย อื้อเสียงหวานถึงกับพูดไม่เป็นภาษาเมื่อคิบอมกดจูบทั่วลำคอขาวผ่องอย่างรวดเร็ว ลิ้มรสชาติที่แสนติดใจ ขณะที่มือข้างหนึ่งก็สร้างความเสียวกระสันให้ร่างบาง มืออีกข้างก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังขาวไล่ตามแนวกระดูกสันหลังที่ทำให้คนน่ารักเชิดหน้าสูงขึ้น

            “นี่คือบทลงโทษที่หลบหน้าฉันเสียงทุ้มว่าขณะที่ก้มลงแลบเลียเม็ดทับทิมสีสวยอีกข้างที่ว่างเว้นจนแข็งขืนสู้ลิ้น ความอุ่นชื้นที่แสนจะร้อนผ่าวทำให้ดงแฮได้แต่ครางเสียงกระเส่า รับรู้ว่านี่คือบทลงโทษแต่ก็เต็มใจให้คนตรงหน้าทำแม้จะอายแสนอาย

            “อ๊าา

            แผ่นอกบางถึงกับเด้งขึ้นเมื่อลิ้นร้อนที่แลบเลียเปลี่ยนเป็นดูดเม้มไปทั่วอย่างหิวกระหาย สัมผัสที่ทำให้ศีรษะเล็กส่ายไปมา ลมหายใจถี่รัวจนเมื่อแดงก่ำทั่วไปหมด คิบอมก็ย้ายไปอีกข้าง สัมผัสที่จุดอารมณ์ในกายของร่างเล็กได้อย่างดี

            มือหนาไล้ไปทั่วร่างเล็กก่อนจะกระชากเสื้อออกไปอย่างรวดเร็ว ภาพเปลือยครึ่งท่อนที่แผ่นอกขาวมีรอยแดงทั่วทำให้คนมองกดยิ้มลึกอย่างพอใจ สายตาที่ทำให้ดงแฮหันไปอีกทางทั้งที่ปากบางยังครางเบาๆด้วยใบหน้าที่ร้อนจัด เมื่อมือหนาเริ่มไล้ลงไปที่กางเกงลูบไล้แก่นกายผ่านเนื้อผ้าที่ทำเอาร่างเล็กบิดเร่า

            “อ๊าาาา

            คิบอมกดจูบที่หน้าท้องแบนราบที่ดงแฮถึงกับกัดริมฝีปากแน่นเมื่อความเสียวกระสันพุ่งขึ้นมา มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงสัมผัสแก่นกายของคนน่ารักที่หายใจหอบถี่ ปลายเท้าจิกเกร็งเมื่อถูกสัมผัส ในขณะทื่มือบางกำไหล่หนาบีบแน่นระบายอารมณ์เสียวซ่านที่เกิดขึ้น

            “พี่คะ คิบอม อื้อ”

            คิบอมดึงกางเกงพร้อมชั้นในของคนข้างใต้ไปปลายเท้าอย่างรวดเร็ว อากาศเย็นๆที่กระทบกายเล็กทำให้ดงแฮสะดุ้ง แต่เพียงครู่เดียวก่อนที่มือหนาจะลูบแก่นกายของคนตัวเล็กให้เจ้าของครางเสียงหวาน ความรู้สึกร้อนผ่าวแล่นไปทั่วร่าง

            ขาเรียวขาวถูกแยกออกอย่างรวดเร็วขึ้นพาดไหล่หนา ขณะที่คิบอมกดจูบเข้าไปขาอ่อนด้านใน ท่าทางที่ทำเอาคนน่ารักเชิดหน้าสูงขึ้น จูบร้อนไล่ขึ้นไปด้านในเรื่อยๆจนกระทั่งถึงช่องทางสีหวานที่ทำเอาเจ้าของสะดุ้งวาบ

            “อ้ะ อื้อ

            มือบางยกขึ้นปิดหน้าตัวเองอย่างรวดเร็วด้วยความอายสุดขีด เมื่อรับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังกดจูบไปที่ส่วนนั้นของตน มืออีกข้างจิกโซฟาแน่น ท่าทางที่ทำให้คนที่เหลือบตาขึ้นมามองหยุดมือ

            “ดงแฮ อย่าปิดตาคำสั่งที่ทำให้คนร่างเล็กส่ายหน้าไปมา ท่าทางอายๆนั้นทำให้คิบอมกระตุกยิ้ม มือหนารูดแก่นกายร่างเล็กอย่างเร็วในทันที

อ๊ะซี๊ด อ๊าาา

สัมผัสที่ทำให้ร่างเล็กได้แต่ครางกระตุกถี่ แม้ว่าเจ้าตัวจะพยายามกัดริมฝีปากกันเสียงครางของตน จนเมื่อปลายแก่นกายเริ่มฉ่ำ ร่างสูงก็หยุดมือ สิ่งที่ทำให้ดงแฮก้มหน้าลงมาทั้งที่ร้อนผ่าวไปทั้งร่าง ความทรมานที่ต้องการการปลดปล่อยทำให้ร่างเล็กก้มมองด้วยใบหน้าที่แดงก่ำด้วยแรงอารมณ์

อึ้ก พะ พี่คิบอม อ้ะ หยุดทำไม อือเสียงเล็กพยายามพูดขณะที่ร่างได้แต่บิดไปมาอย่างต้องการการปลดปล่อย

ห้ามปิดหน้าดงแฮ มองหน้าฉันเสียงทุ้มกัดฟันห้ามอารมณ์ของตนบอก ขณะที่ร่างสูงก้มลงแลบเลียช่องทางเล็กอีกครั้ง สัมผัสร้อนชื้นที่ทำเอาดงแฮครางไม่เป็นภาษา ในขณะที่ใบหน้าหวานแดงก่ำด้วยแรงอารมณ์ก้มมองสิ่งที่ร่างสูงปฏิบัติต่อตนด้วยอารมณ์ที่หยุดตัวเองไม่ได้

อ๊ะ อื้อ

มือบางถึงกับขยุ้มไหล่หนาแน่นเมื่อลิ้นร้อนแหย่สะกิดทั่วช่องทางสีสดที่ขมิบถี่รับสิ่งแปลกปลอม กล้ามเนื้อบิดเกร็ง ขณะที่ขาเรียวแยกออกอย่างไม่รู้ตัวให้คนร่างสูงสัมผัสตนได้มากขึ้น

พะ พี่ คิ บะบอม อื้อ ขะ เข้า มะมา อื้อ อ๊า

ดงแฮครางอย่างทั้งสุขสมทั้งทรมานกับสิ่งที่อัดแน่นเมื่อคิบอมแกล้งขบเม้ม ดูดดันไปทั่วช่องทาง ส่งนิ้วไปสะกิดแล้วกดลึกเข้าไปเบิกช่องทางจนสะโพกมนได้แต่ส่ายไปมาทำให้มือบางจิกโซฟาแน่น

ดะ ด๊อง อ้ะ อือ ตะ ต้องการ อ๊าาา พี่คำร้องบอกที่ทำให้คิบอมหยุดสิ่งที่ทำ นัยน์ตาคมมองร่างเล็กที่กำลังบิดสะโพกมนไปมาด้วยรอยยิ้มกดลึก ร่างสูงผละออกเพื่อกำจัดเสื้อผ้าออกจากกาย ก่อนจะตามลงมาทาบทับอย่างรวดเร็ว แก่นกายขนาดใหญ่กดลงช่องทางสีหวานที่ร่างเล็กแยกขาออกกว้างขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

อ๊ะดงแฮร้องเบาๆเมื่อแก่นกายของอีกฝ่ายเข้าไปจนสุด ความรู้สึกจุกนิดๆและเจ็บแปลบแล่นไปทั่วร่าง ขณะที่พยายามผ่อนคลายอย่างที่ร่างสูงบอกไว้หนที่แล้ว

ฉันจะไม่เบาแรงนะเสียงทุ้มกัดฟันพูดทั้งที่อยากจะถาโถมใส่ร่างเล็ก ช่องทางคับแน่นที่ขมิบถี่ทำให้เขาแทบบ้า

คำถามที่ทำให้ดงแฮพยักหน้ารับอย่างเขินอาย ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะผวาเฮือกเมื่อคิบอมเริ่มกระแทกเข้ามาอย่างไม่เบาแรง มือบางยกกอดไหล่หนาแน่น

อ๊ะ พะ พี่คิบอม อื้อ อ๊า

ร่างเล็กครางหวานทั่วห้องนอนขนาดใหญ่เมื่อความเร่าร้อนที่รับจากร่างสูงในขณะที่สะโพกมนถูกเค้นคลึงอย่างหนัก แผ่นอกก็แอ่นขึ้นรับริมฝีปากที่กดจูบอย่างหิวกระหายทั่วแผ่นอกบาง

ดงแฮเริ่มรับจังหวะของร่างสูงได้ขณะกระแทกกายรับกับจังหวะของร่างสูงทั้งที่ถูกรุกรานทั่วตัวทั้งแผ่นอกทั้งแก่นกายสีหวานจนครางไม่เป็นภาษา

“ดีมากเด็กดี”

เสียงทุ้มเอ่ยชิดริมหูขณะที่ขมเม้มหูเล็กคนที่กำลังถูกรุกราน ขณะที่แก่นกายเบื้องล่างก็ถาโถมเข้าหาร่างเล็กอย่างไม่เบาแรงเมื่อเสียงหวานกระตุกถี่

อ๊าาา!!!!”

อืม!!!!!!”

จนเมื่อใกล้ถึงจุดหมายคิบอมก็กระแทกกายไปอีกสองสามทีพร้อมกับเสียงครางหวานที่ประสานไปกับเสียงครางทุ้มต่ำ

คิบอมทอดมองร่างเล็กที่หายใจหอบถี่ด้วยสายตาอบอุ่นมือหนาลูบไล้ใบหน้าหวานที่ชื้นเหงื่ออย่างเบามือ กดจูบที่ขมับบางเบาๆก่อนจะค่อยๆถอนแก่นกายออกพร้อมกับคราบรักที่ไหลย้อนออกมา

ร่างสูงทิ้งกายข้างร่างเล็กที่ยังหอบหายใจถี่คว้าเข้ามาในอ้อมกอด

หายเขินเหรอยังคำถามที่ทำให้ดงแฮได้แต่ส่ายหน้าดิ๊กๆกับแผ่นอกกว้างขณะพยายามควบคุมลมหายใจตัวเอง คำตอบที่ทำให้คิบอมหัวเราะเบาๆในลำคอ

งั้นต้องเริ่มใหม่ให้หายเขินเสียงทุ้มที่บอกทำเอาร่างเล็กดันตัวออกจากอกกว้างแทบจะทันทีแต่เอวบางก็ติดที่มือหนาโอบไว้แน่น

พะ พี่คิบอม เดี๋ยวด๊องต้องกลับบ้านฮะ เดี๋ยวแม่โกรธดงแฮว่าอย่างไม่ลืมว่าทั้งวันหยุดที่ผ่านมาต้องทำหน้าที่ง้อผู้เป็นแม่แทบตาย ยิ่งมองออกไปท้องฟ้าเบื้องนอกที่มืดแล้วทำเอาใบหน้าหวานที่แดงก่ำมองมาอย่างอ้อนวอน ท่าทางที่ทำให้คิบอมลุกขึ้นยืนเผยให้เห็นมัดกล้ามและร่างเปลือยที่ทำเอาดงแฮหันหน้าหนีแทบไม่ทัน

คิบอมเดินไปคว้าโทรศัพท์ของร่างบางจากกางเกงที่เขาโยนไปเมื่อครู่ กดไล่หาเบอร์จนมาถึงเบอร์ คุณแม่สุดสวยของด๊องแด๊งก็ทำการโทรออก

พี่คิบอมทำอะไรฮะเสียงหวานถามทั้งที่ยังไม่กล้าหันไปมองตรงๆ คำถามที่ทำให้คิบอมเพียงยิ้มบางๆ รอสายจนกระทั่งอีกฝ่ายรับ

ผมคิบอมครับ ไม่ใช่ดงแฮ...คือว่าผมโทรมาบอกว่าคืนนี้ดงแฮนอนค้างบ้านผมนะครับประโยคที่ทำเอาคนน่ารักตาเบิกกว้างลุกพรวดทั้งที่แรงยังไม่กลับมาทำเอาร่างเล็กถลาเข้าอ้อมกอดที่พุ่งมารับไว้ได้ทันในขณะที่คิบอมก็คุยโทรศัพท์ไปด้วยอย่างไม่เว้นจังหวะ

ได้ครับ ผมดูแลเอง….ครับร่างสูงหันมามองร่างเล็กที่เอวบางถูกมือหนาโอบเอาไว้ โดยที่เจ้าตัวกำลังเอามือทาบแผ่นอกบางของตัวเองอย่างตกใจ

แม่เธอจะคุยด้วยเสียงทุ้มว่าพลางส่งโทรศัพท์ให้คนที่หน้าซีดเรียบร้อยแล้ว กลัวว่าจะโดนผู้เป็นแม่ดุรอบสอง

เอ่อ หวัดดีฮะแม่เสียงหวานอ่อยไปถนัดตาขณะที่คิบอมเปลี่ยนมาโอบด้านหลังรัดรอบรอบเอวบางด้วยมือทั้งสองข้าง จมูกโด่งไซร้ไปที่ซอกคอขาวอย่างกลั่นแกล้งให้คนที่คุยโทรศัพท์รู้สึกถึงลมหายใจที่เริ่มถี่ของตัวเอง

ด๊องแด๊งเหรอลูก วันนี้ค้างบ้านคิบอมเขา อย่าทำให้เขาลำบากใจนะจ๊ะ จะอยู่ติวก็ได้นะจ๊ะ ดีแล้วที่วันนี้โทรมาบอกแม่คำพูดที่ตีความไปเองของคุณแม่ลีทำเอาดงแฮเบิกตานิดๆ ก่อนจะสะดุ้งวาบเมื่อมือหนาเริ่มลูบไล้ทั่วเอวบาง

อ้ะ ฮะ ด๊องจะทำตัวเป็นเด็กดีฮะ อุ๊บเสียงสุดท้ายร่างเล็กต้องเอามือปิดปากตัวเองแทบไม่ทันเมื่อมือหนาไล้ขึ้นมาสะกิดที่ตุ่มแต้มสีหวานกลางอกอย่างไม่ให้ตั้งตัวโดยที่ผู้กระทำก็หัวเราะเบาๆ

หือ เป็นอะไรจ๊ะ

            “มะ ไม่มีอะไรฮะ

            “จ๊ะ งั้นรบกวนพี่เขาแล้วก็อย่าไปดื้อกับพี่เขานะจ๊ะ แค่นี้ล่ะเดี๋ยวแม่ทำกับข้าวต่อแล้ว พ่อลูกใกล้ถึงบ้านแล้วด้วยเสียงหวานของคุณแม่ยังสาวว่าจบแล้วกดวางไปพอดีกับที่คิบอมเริ่มบดขยี้ลงไปอย่างแรง

            “อ๊า อือ พะ พี่คิบอม ยะ อย่าแกล้งฮะเสียงหวานว่าขณะที่คนที่อยู่ด้านหลังยังคงแกล้งกดแรงขึ้นเรื่อยๆ

            “แม่เธอบอกว่าห้ามดื้อไม่ใช่เหรอเสียงทุ้มว่าขณะที่กดจูบทั่วลำคอขาวผ่องด้านหลังไม่ให้ตั้งตัว มืออีกข้างลูบไล้ร่างเล็กอย่างทะนุถนอม

            “ยังไงวันนี้ก็ไม่รอดเสียงทุ้มเอ่ยบอกกับร่างที่ส่งเสียงครางแผ่ว ก่อนที่ร่างสูงจะช้อนร่างบางที่ไร้เรี่ยวแรงขัดขืนไปที่เตียงนอนหลังใหญ่

            ยังไงวันนี้ปลาน้อยก็ต้องรับศึกหนักแน่ๆ โทษฐานที่หลบหน้าท่านประธานหนุ่มหรืออีกนัย ชายหนุ่มก็จะหาวิธีให้คนน่ารักเลิกเขินไปเลยทีเดียว

           

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น