NC [SF 129&38] Happy
Valentine Day ยาปลุก...สื่อรัก(?) 1
“คิบอม...ดะ...ได้โปรด...มะ...ไม่ไหวแล้ว...อ้ะ”
คนหน้าหวานยื่นหน้าไปกดจูบที่ลำคอแกร่ง
ความร้อนแล่นเข้าสู่แก่นกลางลำตัวจนตื่นไปหมด
มือเรียวก็พยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม นัยน์ตาหวานฉ่ำกับแรงอารมณ์
รับรู้ได้ว่าคนตรงหน้าคือคิบอม...คนที่เขารัก
ดังนั้น
มันไม่เป็นไร ไม่เป็นไรถ้าเป็นคนๆ นี้
“ดงแฮ!! เธอถูกยาปลุกเซ็กส์นะ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอถ้าเธอไม่เต็มใจ โธ่เว้ย!! ไอ้เชี่ยฮัน!!” คิบอมตวาดลั่น
พยายามเตือนตัวเองไปด้วยว่าคนตัวเล็กโดนยา และเขาไม่อยากหักหาญน้ำใจคนที่ตัวเองรักเพียงเพราะยาตัวเดียว
เขาเข้าใจแล้ว
เขาเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วว่าเพื่อนรู้สึกยังไงเมื่อเจอยานี้...ทั้งที่ไม่อยากทำร้ายคนที่ตัวเองรัก
แต่ห้ามตัวเองไม่ได้ นี่แค่เขาเห็นดงแฮทรมานขนาดนี้
เขาก็แทบจะต่อยตัวเองแล้วที่เคยคิดอยากเอายาเวรนี้มาทำร้ายดงแฮ
“คิบอม...ได้โปรด...ช่วยฉันด้วย...ช่วย...นะ...”
คนหน้าหวานบิดเร้าไปมาอย่างทรมาน สายน้ำเย็นจัดไม่สามารถช่วยลดความต้องการไปได้เลย
จนคนตัวเล็กพยายามขยับเข้าไปกดจูบที่ริมฝีปากได้รูป
จูบเงอะงะที่ทำไม่เป็น
แต่เต็มไปด้วยความต้องการช่วยปลุกเร้าความต้องการของชายหนุ่มที่โดนยาจากการจูบไปเพียงน้อยจนแทบไม่รู้สึก
และเขาก็จัดการเก็บกดความรู้สึกนั่นได้
แต่ต้องไม่ใช่เมื่อมีคนที่ตัวเองรักอยู่ใกล้เพียงเอื้อมอย่างนี้
ดงแฮพยายามบดเบียดริมฝีปากเข้าหาอีกฝ่าย
เสียงครางเบาๆ ในลำคอบ่งบอกว่าคนหน้าหวานทนไม่ไหวแล้วกับความต้องการที่ก่อเกิดขึ้น
จูบที่คิบอมเผลอตอบสนองจนปลายลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดอย่างเร่าร้อนรุนแรง
พรึ่บ
“ไม่!! ฉันจะไม่ทำเธอตอนนี้ ดงแฮ!” แต่เมื่อตั้งสติได้
คิบอมก็ดันร่างเล็กไปชิดกำแพง ผละตัวเองถอยห่างไปแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
พยายามรวบร่างบางให้อยู่ใต้สายน้ำเย็นๆ
“คิบอม..ฮึก...ไม่รักฉันเลยหรือ...ไม่เลยหรือ...”
คนหน้าหวานบอกเสียงเบา แต่ทำให้คิบอมหันขวับมามองใบหน้าที่นองด้วยน้ำตา
คนตัวเล็กที่เหมือนจะรวบรวมสติได้ครู่หนึ่งแล้วดึงมือออกจากการเกาะกุม
พยายามถอยร่างตัวเองให้ห่างจากชายหนุ่ม ขณะที่ความต้องการที่อัดแน่นในกายก็ส่งให้มือเล็กถอดกางเกงตัวเองจนหล่นไปที่ปลายเท้า
มือเรียวก็สัมผัสแก่นกายเล็กเบาๆ
“อาห์....อึ้ก...”
เสียงหวานครวญครางในลำคอ หากแต่นัยน์ตาสวยกลับฉ่ำด้วยน้ำตา
ทั้งอับอายที่ต้องทำอย่างนี้ต่อหน้าคนที่ตัวเองรัก
แต่เขาไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้แล้ว ทั้งยังถูกคนที่ตัวเองรักปฏิเสธ
“ไม่ใช่ ดงแฮ
ไม่ใช่....” คิบอมบอกอย่างอับจนหนทาง มองคนตัวเล็กที่พยายามช่วยตัวเองอย่างนั้น
ทั้งที่น้ำตานองหน้า แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ
หมับ
“ฉันช่วยเธอเอง!!” และเขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นน้ำตาของคนๆ นี้ จนชายหนุ่มปิดสายน้ำที่เย็นฉ่ำ
แล้วดันร่างเล็กไปชิดกับกำแพงห้องน้ำ
“อย่าพูดว่าฉันไม่รักเธออีกนะดงแฮ
อย่าพูดอย่างนั้น...” คิบอมมองเข้าไปในดวงตาคู่หวาน
บอกความในใจของตัวเองผ่านดวงตาจนดงแฮส่งมือมากอดลำคอแกร่ง
“ฉัน...อึ้ก..รักคิบอมนะ...รักมาตลอด...”
คำพูดที่เหมือนเป็นแรงผลักดันให้คนตัวโตประกบริมฝีปากเข้ากับเรียวปากหวานฉ่ำ
ดูดดึงแรงๆ จนกายเล็กสั่นสะท้าน
แก่นกายเล็กที่ตื่นเต็มตัวดุนดันที่ต้นขาชายหนุ่มจนคิบอมยิ่งบดเบียดริมฝีปากอย่างเร่าร้อน
“อ๊าาา...คิบอม....อึ้ก...”
ดงแฮครวญครางเสียงพร่า มือเรียวกำไหล่กว้างเอาไว้แน่น เอวเล็กส่ายร่อนไปมาเมื่อคิบอมกำลังส่งมือไปบีบขยำสะโพกมนสวยเบาๆ
ปลายนิ้วยาวค่อยๆ ดึงขอบกางเกงชั้นในให้ร่วงหล่นไปกองที่พื้นกับกางเกง
แล้วก็ส่งมาปลดกระดุมทีละเม็ด
“อ้ะอ๊า....”
ดงแฮเบิกตากว้าง ใบหน้าสวยยิ่งแดงจัดจ้า
เมื่อชายหนุ่มที่ซุกไซ้ตรงลำคอระหงเลื่อนมาครอบครองยอดอกสีชมพูหวานผ่านเสื้อที่เปียกชุ่ม
มืออีกข้างก็กำลังเคล้นคลึงยอดอกแรงๆ จนกายเล็กเสียวสะท้าน
“อึ้ก..ซี้ด...คิบอม...”
คนหน้าหวานหอบหายใจสั่นสะท้าน มือเรียวก็ลูบไล้ไปตามแผ่นอกแกร่งอย่างไม่รู้ตัว
ขณะที่แอ่นอกเล็กให้อีกฝ่ายดูดกลืนมากกว่านี้ ปลายลิ้นร้อนที่กำลังเลียเป็นวงกลมอยู่ตรงยอดอกที่ชูชันเหมือนฆ่าคนหน้าหวานให้ตายลงตรงนี้
ในเมื่อคิบอมทั้งดูดทั้งเลีย ทั้งขบเม้มจนแก่นกายเล็กสั่นระริก
แล้วเพียงผละห่างนิด ยอดอกที่แข็งเป็นไตก็เด่นชัดบนเสื้อสีขาวที่เปียกชุ่ม
“รู้สึกดีมั้ย...”
“อึ้ก...อีก...คิบอม...ทำอีก...”
ดงแฮครวญครางบอกอย่างลืมอาย ขณะที่มองฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบขยี้ยอดอกเขาแรงๆ
ร่างเล็กสะบัดส่ายไปทั่วกับความต้องการที่ถูกปลุกเร้า
ชายหนุ่มจัดการก้มลงไปขบเม้มอีกแรงๆ
ตามคำขอของร่างเล็ก
กระดุมเม็ดสุดท้ายที่ปลดออกทำให้ชายหนุ่มดึงชายเสื้อจนหลุดไปกองที่พื้นอีกครั้ง เปิดเปลือยเนื้อตัวขาวสะอาดที่แดงเรื่อไปหมดแก่สายตา
แก่นกายเล็กที่สั่นระริกรอการปลดปล่อย ทำให้มือใหญ่เอื้อมไปกำแล้วรูดรั้งเบาๆ
“อ้ะ...อ๊า...ระ...แรงอีก...คิบอม...อ้ะ...”
คนหน้าหวานถึงกับครวญครางไม่เป็นภาษา ใบหน้าสวยบิดเบ้ด้วยความเสียวกระสัน
เรือนร่างเล็กบิดเร้าไปมา เมื่อชายหนุ่มกำลังปรนเปรอให้ทั้งบนและล่าง
ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ดูดเม้มไปทั่วแผ่นอกบอบบางจนเป็นรอยแดงไปทั่ว
คิบอมก้มลงดูดเม้มไปจนถึงแผ่นท้องขาวผ่อง
เพียงกดจูบแรงๆ ดงแฮก็หวีดร้องออกมาดังก้องห้องน้ำกว้าง มือเรียวบีบไหล่กว้างแน่น
จนชายหนุ่มยกยิ้มพอใจ ริมฝีปากร้อนจึงเปลี่ยนเป้าหมาย
“อ๊าาาา...สะ...เสียว....คิบอม!!” คนหน้าหวานครวญครางเสียงดัง
เมื่อโพรงปากอุ่นร้อนครอบครองแก่นกายเล็กที่กำลังฉ่ำด้วยน้ำขาวขุ่นทีเดียว
แล้วรูดรั้งแรงๆ จนร่างเล็กสะท้านวาบ ในหัวขาวโพลน
มีเพียงเรือนร่างเล็กที่ทำตามความปรารถนา
มือใหญ่ยิ่งดันให้ร่างเล็กชิดกับกำแพง
แล้วรูดรั้งแรงๆ ด้วยริมฝีปาก เพียงแค่ห่อปากดูดแรงๆ
จนคนหน้าหวานก็หวีดร้องทั้งยังเด้งกายเข้ามาหาให้เขายิ่งปรนเปรอให้ด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความรัก
“อ๊าาา!!!” ดงแอร้องออกมาเต็มเสียง เมื่อความปรารถนามาถึงปลายทาง ฉีดพ่นน้ำขุ่นขาวเข้าเต็มริมฝีปากของอีกฝ่ายที่กลืนกินอย่างไม่คิดรังเกียจ
หมับ
“ไหวมั้ย”
ทันทีที่ปลดปล่อยความต้องการ
เรียวขาก็สั่นระริกจนทรุดฮวบลงในอ้อมกอดแข็งแกร่งที่รองรับจนนั่งอยู่บนพื้นห้องน้ำที่เปียกโชก
“คิบอม...”
คนหน้าหวานร้องเสียงพร่า ขณะที่ขยับเข้ามาประกบจูบที่ริมฝีปากได้รูปอย่างร้อนแรง
แก่นกายเล็กที่เพิ่งปลดปล่อยกลับมาแข็งขืนอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
ร่างเล็กพยายามเบียดเข้าหาแผ่นอกอุ่น
ริมฝีปากสีหวานเลื่อนไปขบเม้มที่ติ่งหูคนตัวโต แล้วขอร้องเสียงพร่าหวาน
“ได้โปรด...ปลดปล่อยฉันอีก...คิบอม...ได้โปรด”
ดงแฮบอกอย่างอ้อนวอนจนคนตัวโตดันให้ร่างเล็กนั่งชิดกำแพง
ริมฝีปากอุ่นร้อนก็แนบสนิทเข้าหาอย่างตามใจ
ฝ่ามือแข็งแกร่งก็ส่งไปช่วยรูดรั้งแก่นกายเล็กแรงๆ
แต่แล้วคนหน้าหวานกลับทำในสิ่งที่คิบอมไม่อยากเชื่อ
“คิบอม...มันไม่พอ...มะ...ไม่พอ...”
ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้นสูง ขณะที่แยกปลายเท้าออกจากกัน
เปิดเผยช่องทางที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสให้อีกฝ่ายได้เห็น
ตอนนี้ดงแฮลืมเลือนความอายไปหมดสิ้น
มือเล็กจับฝ่ามือใหญ่ที่รูดรั้งแก่นกายตนมาสัมผัสที่ช่องทางเล็กเบาๆ
“อึ้ก...คิบอม...ตะ...ตรงนี้...”
หากว่าเสียงหวานไม่สามารถทำให้คิบอมอารมณ์พุ่งแล้วล่ะก็ นัยน์ตาหวานที่เชิญชวน
ทั้งยังมือนิ่มที่บังคับให้เขายกนิ้วเกลี่ยช่องทางสีสดนี่ก็ทำให้คิบอมแทบสติขาดผึง
“ดงแฮ
ฉันไม่อยากให้ครั้งแรกของเราเกิดเพราะยานะ” คิบอมกัดฟันแน่น
ช่องทางที่บีบรัดกำลังยั่วยวนความต้องการเขาจนปวดหนึบไปหมด แม้ปากจะว่าอย่างนั้น
แต่ปลายนิ้วยาวกลับสะกิดเขี่ยเบาๆ จนดงแฮผวาเฮือก
ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความสุขสมทำให้คิบอมยิ่งกดแทรกปลายนิ้วเข้าไป
“ไม่...ขอเป็นคิบอม...อึ้ก...ก็พอ...ขะ...เข้ามาเถอะ...นะ...มันไม่พอ...จริงๆ...”
ดงแฮบอกเสียงพร่า ความรู้สึกเสียวซ่านมันยิ่งกว่าอีกฝ่ายทำให้ข้างหน้าเสียอีก
ยิ่งคิบอมกดปลายนิ้วเข้ามา เขายิ่งต้องการจนแทบทนไม่ไหว
“อ้ะอ๊า...อึ้ก...อื้อ...”
ดงแฮยกสะโพกขึ้นหมุนวนไปมาเบาๆ เมื่อคิบอมกดแทรกปลายนิ้วแรกเข้ามาจนสุด
ใบหน้าหวานที่ส่ายสะบัดอย่างเสียวซ่าน
ทำให้คิบอมรู้ว่าคนหน้าหวานชอบให้กระทำกับข้างหลัง
คนที่บอกว่าไม่จึงขยับปลายนิ้วช้าๆ
แล้วกดแทรกเข้าไปมากขึ้นให้ดงแฮครวญครางลั่นห้องน้ำเล็ก
“อ้ะ...อีก..คิบอม...อีก...”
คนตัวเล็กบอกเสียงสั่น หลับตาแน่น
เมื่อปลายนิ้วยาวกำลังสะกิดโดนจุดภายในจนแทบไม่รู้สึกถึงความเจ็บ
ยิ่งคิบอมกดโดนมากเท่าไหร่ ร่างเล็กยิ่งกระตุกเกร็งเป็นจังหวะเท่านั้น
ดีใจที่คนตรงนี้คือคิบอม
นัยน์ตาหวานที่ฉ่ำปรือมองใบหน้าคมเข้มแล้วเอ่ยปากทั้งที่ถ้าไม่โดนยา
เขาคงไม่กล้า
“ขะ...ขอของคิบอม...ได้มั้ย...อ้ะ...อ๊า...!!” ดงแฮร้องเสียงดัง
เมื่อชายหนุ่มที่ตกใจไม่น้อยกระแทกนิ้วเข้ามาเต็มแรงจนแก่นกายเล็กสั่นระริก
มือเรียวก็ชักรูดมันเบาๆ แต่กลับสู้ความคับแน่นด้านหลังที่กำลังถูกปรนเปรอไม่ได้
“นะ...ได้โปรด...คิบอม...อ้ะ....นะ...”
คำร้องขอที่แสนเอ็กซ์ของคนตัวเล็กทำให้คิบอมสติขาดผึง
มือใหญ่ดึงร่างเล็กให้หันหลังให้ทันที จนดงแฮเกาะกระเบื้องห้องน้ำแน่น มองคนตัวโตที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว
แต่แทนที่จะสอดแทรกเข้ามา คิบอมกลับนั่งลง แล้วใช้สองมือแยกก้นนุ่มออกจากกัน
“อ๊าาาา!!!! มะ...ไม่ไหวแล้ว...อ้ะๆ...” ดงแฮหวีดร้องลั่น
เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวตวัดเลียแรงๆ จนฉ่ำชื้นไปหมด
มือเล็กถึงกับกำกันแน่นจนขึ้นข้อขาวกับความเสียวกระสันที่เกิดขึ้น
ช่องทางนุ่มที่ชุ่มโชกทำให้คิบอมบีบก้นนุ่มมือแรงๆ
แล้วค่อยผละมากอดรัดร่างเล็กแน่น
“เจ็บหน่อยนะ”
คิบอมกระซิบบอก ขณะที่ดุนดันแก่นกายใหญ่เข้าในทางนุ่มช้าๆ
หากแต่ทำให้คนหน้าหวานกัดปากแน่น
“อ้ะ...อืม...”
ดงแฮส่งเสียงร้องในลำคอ เมื่อแก่นกายใหญ่ดันเข้ามา
ความเจ็บเสียดที่เกิดขึ้นสู้ไม่ได้เลยกับอารมณ์ที่พัดโหมไปไกล นัยน์ตาหวานหลับแน่น
สัมผัสถึงความสุขสมที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับคนที่ตัวเองรัก
ขณะที่ริมฝีปากก็ครวญครางออกมาไม่มีหยุด
ช่องทางที่คับแน่น
ทำให้คิบอมทนไม่ได้จนต้องส่งกายไปสอดแทรกเข้าไปด้วยจังหวะที่รัวแรงขึ้น
เรียกเสียงร้องระงมของคนทั้งสองให้ดังก้อง
ก่อนที่ดงแฮจะยิ่งปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเป็นรอบที่สอง ก่อนคนรูปหล่อที่ตามมาติดๆ
เสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่ว
ก่อนที่ดงแฮจะหมุนตัวมาร้องขอจูบร้อนๆ ที่ต่างฝ่ายต่างถูกดูดดึงเข้าหา
ฟึ่บ
คิบอมอุ้มร่างเล็กขึ้นทันที
แล้วก้าวเร็วๆ ไปยังเตียงนุ่ม แล้วตามไปทาบทับ
รู้ดีว่าความต้องการของดงแฮยังไม่หมดสิ้นลงง่ายๆ จนเขากำลังแอบขอบคุณเพื่อนในใจ
ตอนแรกกูก็อยากด่ามึงน่ะนะ
แต่ตอนนี้ เอาเป็นว่ากูขอบคุณแล้วกัน
“อ๊า...คิบอม..เร็วอีก...อึ้กๆ...”
“ดงแฮ...ดงแฮ...อืม”
เสียงครวญครางของทั้งสองที่ดังไปค่อนคืนอย่างที่ฮันคยองได้บอกไว้
...................................................................
ยังไม่จบนะคะ เจอกันที่
ขอบคุณค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น