วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555

NC_CL ตอนที่ 58 ซินเดอเรลล่าหนีเจ้าชาย


ตอนที่ 58 ซินเดอเรลล่าหนีเจ้าชาย



          “โว้ย!!! อย่าให้ฉันออกไปได้นะ ฉันจะฆ่าแก ไอ้โจวมี่”

            ไม่ว่าซีวอนจะยกมือทุบจนถึงขั้นกระโดดถีบ ประตูไม้เนื้อหนานำเข้าแสนหรูหราของคุณหญิงแม่ที่รักยิ่งก็ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน มือหนาลูบดวงหน้าคมอย่างเครียดจัด ในใจห่วงคนที่อยู่ในห้องน้ำยิ่งกว่าอะไร แต่ที่ยิ่งกว่านั้น เขากลัวใจตัวเองว่าอาจจะทำอะไรเกินเลย ในยามที่อีกฝ่ายไร้แรงป้องกันตัวใดๆ

            “เอาวะ อย่าทำอะไรเด็ดขาดเลยนะไอ้วอน ห้ามทำ อย่าทำ คนสวยไม่มีสติ มึงจำไว้เลย”บอกกับตัวเองเสร็จสรรพแล้ว แต่ภาพเรือนร่างขาวผุดผาด เอวบางอ้อนแอ้น ต้นแขนเล็กบาง สวยยิ่งกว่าผู้หญิงหลายคนทำให้คนรูปหล่อรีบตบตัวเองเต็มแรง

            “ไอ้บ้า ห้ามทำ อย่าฉวยโอกาส เข้าใจมั้ย คนสวยไม่ให้ มึงก็ไม่ว่านี่ เขาไม่พร้อม โอ๊ย ไอ้ภาพเวรออกไปจากหัวสิวะ มึงจะไม่ทำร้ายเขา มึงจะไม่ทำเขา”มือหนาถึงกับยกขึ้นขยี้หัวเต็มแรง เมื่อสูดหายใจเรียกสติเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงแกร่งก็หันไปทางห้องน้ำ ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะแข็งค้างอยู่กับที่ เมื่อร่างบอบบางในผ้าขนหนูที่ปิดลงมาเพียงแค่เลิกขึ้นสักนิ้วก็เห็นอะไรต่อมิอะไรเสียหมดยืนพิงขอบประตูอยู่ ดวงหน้าสวยขึ้นสีเรื่อ ริมฝีปากบางถูกกัดเต็มแรงเพื่อกลั้นอารมณ์ความรู้สึกภายใน

            สวยและยั่วยวนยิ่งกว่าใครที่เคยพบมา

            “บ้าชิบ”เสียงทุ้มสบถลั่น ร่างทั้งร่างก้าวเข้าหาเจ้าหญิงคนสวยที่กำมือแน่น แต่เพียงมือหนาแตะเข้าที่ต้นแขนบาง ร่างสวยที่ดูไร้เรี่ยวแรงกลับเป็นฝ่ายซุกเข้าอ้อมอกแกร่ง

            อาการที่บ่งบอกว่ายาอะไรก็แล้วแต่ที่ฮีชอลได้รับเริ่มออกฤทธิ์อย่างเต็มที่แล้ว

            “อึ้ก..ซีวอน”เสียงหวานแหบพร่า ขณะที่ฝ่ามือบางโอบรอบลำคอแกร่ง ท่าทางเหมือนไร้สตินั้นทำให้ซีวอนดึงร่างบางกลับเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว มือหนาเปิดน้ำเย็นเฉียบอีกครั้ง พยายามรวบร่างบางที่คว้าเปะปะไปตามตัวเขาให้อยู่นิ่ง

            “ซิน คุณโดนยา เฉยๆครับ เดี๋ยวมันก็หมดฤ...อุ๊บ”ยังไม่ทันที่เสียงทุ้มจะตะโกนแทรกเสียงสายน้ำเย็นเฉียบ ริมฝีปากแดงสวยก็เงยขึ้นประกบกับริมฝีปากได้รูปอย่างรวดเร็ว มือบางที่หลุดออกจากมือหนาเพราะความตกใจ โอบรอบลำคอแกร่งแน่นจนผ้าขนหนูผืนใหญ่ร่วงหล่น ขณะที่ขยับร่างเข้ามาแนบชิบ ถูไถจนซีวอนกำมือแน่น

            ลิ้นเล็กที่พยายามแทรกเข้ามาของคนไร้ประสบการณ์แทบทำให้ซีวอนคลั่ง แต่เพราะเขารู้ดีว่าเขาจะทำอย่างนี้ไม่ได้ มือหนาจึงกระชากร่างบางออกอย่างรวดเร็ว

            “ซิน อย่าทำอย่างนี้ อย่าให้ผมเป็นคนทำลายคุณ”นัยน์ตาคมแน่วแน่เสียจนร่างบางที่โดนฤทธิ์ยาชะงักนิด

            “ซีวอน..อ้ะ..ชะ..ช่วยด้วย..ร้อนไปหมด”เสียงหวานแหบพร่า ขณะที่มือบางก็กำมือหนาแน่น สติอยู่กับตัวอย่างครบถ้วน แต่ไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้ทำให้หยาดน้ำตาหยดใสเอ่อคลอรอบดวงตาสวย

            “ผมจะไม่ทำอะไรคุณ อยู่เฉยๆ”เสียงทุ้มเอ่ยตอบขณะเบือนหน้าหลบร่างสวยๆตรงหน้า ตอนนี้เสื้อผ้าของเขาเปียกชุ่มไปหมดแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่สนใจ ในเมื่อร่างสวยๆนี้กำลังทำให้เขาเป็นบ้า

            “ช่วย..ฉัน..ด้วย”เสียงหวานพร่าด้วยแรงอารมณ์ มือบางคว้าไปทั่ว จนร่างใหญ่ของซีวอนเริ่มทนไม่ไหว

            “คุณอยู่ในนี้ อย่าเปิดประตู ผมจะออกไปข้างนอก ซินได้โปรด ผมไม่อยากทำร้ายคุณ”ซีวอนจับต้นแขนบางไว้มั่น แต่ร่างบางที่กระสับกระส่ายเพราะความร้อนวูบวาบทำให้ซีวอนกระซิบเสียงหนัก ว่าจบร่างทั้งร่างก็ผละออกเพื่อหันออกจากห้อง ทำให้ร่างบางพิงผนังอย่างหมดแรง

            แต่แล้วเสียงแหบพร่าที่ดังแทรกขึ้นมาอย่างแผ่วเบากลับทำให้ร่างสูงชะงักขาที่ก้าวเดิน

            “ถ้าเป็นนาย...ถะ..ถ้าเป็นซีวอน..ก็ได้..ได้โปรด”ร่างสูงหันขวับมาอย่างไม่เชื่อสายตา ดวงตาคู่สวยที่เมื่อครู่ยังฉายชัดถึงความปราถนากลับเป็นเพียงสายตาแสนอ่อนโยน สวยงดงามเช่นฮีชอลยามปกติ แม้จะเพียงแวบเดียว แต่นั่นก็ฉุดรั้งร่างสูงใหญ่ให้ทิ้งเจตนารมณ์เดิมทิ้งเสียสิ้น

            เหมือนได้ยินคำอนุญาตที่รอมาตลอด

            “ถ้าคุณโกรธผม จำไว้ผมจะตามง้อคุณชั่วชีวิต”ซีวอนเอ่ยอย่างหนักแน่น ก่อนจะรั้งร่างสวยที่หอบพร่าเข้ามากดจูบร้อนที่ริมฝีปากสีสวยอย่างรวดเร็ว

เอ็นซี

            “อื้อ..”เสียงครางหวานดังแผ่วในลำคอ แต่ร่างสวยที่แสนไร้ประสบการณ์กลับโอบรอบลำคอมั่น ขยับร่างขาวผ่องเข้าแนบชิด ฝ่ามือบางคว้าเปะปะไปตามเสื้อตัวใหญ่ดึงรั้งให้หลุดออกไปอย่างง่ายดายด้วยความช่วยเหลือของเจ้าของ

            ลิ้นร้อนเกาะเกี่ยวเข้าดุนดันกับลิ้นเล็กที่ตอบสนองตามสัณชาตญาณอย่างร้อนแรง ดูดเม้มกวาดต้อนความหวานหอมอย่างโหยหา ขณะที่ริมฝีปากมอบจูบร้ายกาจ มือหนาก็ลูบไล้ทั่วผิวกายขาวผ่อง บีบเฟ้นจนเสียงครางหวานหลุดออกจากลำคออย่างง่ายดาย

            ก่อนที่ร่างทั้งร่างของฮีชอลจะถูกอุ้มขึ้น แล้วถูกพามาที่เตียงนอนหลังใหญ่อย่างรวดเร็ว ร่างเพรียวถูกวางลงบนเตียงนุ่มอย่างเบามือ ร่างที่บิดเร้าน้อยๆตามแรงอารมณ์ภายใน มือบางจิกกำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายอารมณ์ร้อนรุ่ม นัยน์ตาสวยหรี่ปรือมองซีวอนที่กำจัดกางเกงของตัวเองให้พ้นทาง

            “อือ..ซีวอน”

            เสียงหวานเรียกแผ่วทำให้ซีวอนแทบคลั่ง ร่างแกร่งตามมาทาบทับร่างบอบบางอย่างรวดเร็ว พร้อมประกบจูบร้อนให้ปากแสนยั่วยวนอย่างดูดดื่ม

            มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบางอย่างหวงแหน ไต่ไปตามแนวกระดูกสวยที่เรียกเสียงครางแหบพร่า ก่อนที่จูบร้อนจะผละออกมาซุกไซร้ทั่วลำคอขาวผ่องอย่างรุนแรง กดย้ำ ดูดเม้มจนผิวนวลผ่องขึ้นสีแดงช้ำ

            “อ้ะ..อ้ะ”

            ร่างบางกระตุกอย่างแรงเมื่อมือร้อนผ่าวบดขยี้ลงบนตุ่มแต้มเม็ดเล็กกลางอก ความร้อนยิ่งทวีความรุนแรงทั่วกายขาว เม็ดทับทิมสีสวยที่แข็งขืนสู้มืออย่างรวดเร็วจนริมฝีปากหนาตามลงไปครอบครองเพื่อชิมรสหอมหวาน หวานยิ่งกว่าขนมหวานใดๆที่เคยชิม

            แผ่นอกขาวผ่องเด้งขึ้นอย่างรวดเร็ว มือบางเกาะไหล่หนาแน่น จิกเล็บลงไปตามความเสียวซ่านที่ได้รับ ที่ยิ่งทำให้ซีวอนขบเม้มสลับกับดูดดันเบาๆจนฮีชอลแทบหายใจไม่ออก สมองขาวโพลนกับสิ่งที่รับ มีเพียงร่างกายที่ขยับไปตามแรงอารมณ์ที่ไม่เคยรู้จัก

            “อ้ะ..อ๊า..ซีวอน”

            เสียงหวานครวญครางชื่อร่างสูงจนซีวอนยิ่งมอบจูบร้อนให้กายขาวผ่อง มือหนาจับร่างบางให้คว่ำลง กดจูบทั่วแผ่นหลังบอบบาง มือหนาเค้นคลึงก้นนุ่มละมุนจนฮีชอลกำผ้าปูที่นอนแน่น ลมหายใจหอบถี่กับสิ่งที่ได้รับ

            ก่อนที่ร่างจะเกร็งสะท้านไปทั้งตัวเมื่อมือหนาเอื้อมมาคว้าแก่นกายสีสวยที่โป่งพองขึ้นตามแรงอารมณ์ ขยับอย่างรวดเร็วจนเสียงหวานครวญครางไม่หยุด มือหนาไล้นิ้วโป้งไปตามส่วนปลายที่เริ่มฉ่ำน้ำจนฮีชอลซุกหน้ากับหมอนใบใหญ่ หวีดร้องออกมาเบาๆ ลมหายใจร้อนผ่าวกระตุกถี่รัว

            ร่างกายส่วนล่างแทบจะระเบิดพรูด้วยความร้อนแรงของคนที่กำหนดทิศทาง จูบร้อนยังไล่เรื่อยไปตามแนวสันหลังจนมาถึงสะโพกมนที่คนสวยยิ่งกำหมอนใบใหญ่อย่างแรง ร่างบางขยับไปตามแรงชักจูงของคนที่ยังกำแก่นกายเล็กไว้แน่น

            จนกระทั่งหยาดน้ำสีขุ่นที่พุ่งออกมาเปรอะมือหนาที่ซีวอนยิ้มนิดๆ ก่อนจะขยับมือมาขยำก้นนุ่มแบะออกอย่างเร็ว เกร็งปลายลิ้นเข้าไปสำรวจช่องทางสีสดที่เต้นตุบจนฮีชอลหวีดเบาๆ ใบหน้าสวยเงยขึ้นตามแรงอารมณ์จนเหงื่อเม็ดเล็กกระจาย

            “อ๊า..ซีวอน..อึ้ก..อือ”

            เสียงหวานคราญครางไม่เป็นภาษายิ่งลิ้นร้อนซอกซอนเข้ามาลึกแค่ไหน ร่างบางก็รู้สึกถึงความร้อนที่กระจายทั่วร่างจนร่างทั้งร่างแดงเรื่อ นัยน์ตาสวยที่ยามนี้วาวระยับด้วยความปราถนาหันมามองชายหนุ่มจนซีวอนเงยหน้าขึ้น รอยตาวาววับที่ยั่วยวนอารมณ์ ทำให้มือหนาพลิกร่างบอบบางกลับมา ก่อนจะแยกต้นขาขาวผ่องออก แทรกกายเข้าไปแทนที่ มือหนาที่ยังเปรอะเปื้อนด้วยคราบขาวขุ่นแตะช่องทางสีสวยอย่างเบามือ

            “อึ้ก..อ๊า..”

            ปลายนิ้วมือที่กดเข้ามาในช่องทางที่ไม่เคยมีใครแตะต้องทำให้มือบางจิกเข้าแผ่นหลังแกร่งจนเลือดซิบ แต่ซีวอนไม่คิดสนใจเพราะช่องทางแสนคับแคบที่เต้นตุบตอดรัดนิ้วเขาทำให้เขาแทบคลั่ง

            “อย่าเกร็งเจ้าหญิง”เสียงทุ้มเอ่ยชิดริมหูเล็ก ก่อนจะกดจูบลากริมฝีปากปาดผ่านแก้มนวลผ่องลงมาที่แผ่นอกขาวผ่อง ปล่อยเวลาให้ร่างบางได้ชินชั่วครู่เดียว นิ้วเรียวยาวก็ขยับช้าๆและเพิ่มจำนวนเพื่อขยายช่องทาง จนกระทั่งร่างสวยขยับตามจังหวะ

            “ซีวอน..อ้ะ..เข้ามา..เถอะ”

            คำร้องขอของคนเรียบร้อยทำให้ซีวอนไม่เชื่อหู นิ้วเรียวยาวถอนออกอย่างเร็ว จนร่างบางสะดุ้ง ก่อนที่ดวงหน้าสวยจะแดงก่ำรีบสะบัดไปอีกทาง เมื่อร่างหนาเข้ามาแทนที่ มือบางจิกกำแน่น เมื่อแก่นกายขนาดใหญ่กำลังกดลึกเข้ามาในกาย ความเจ็บที่แล่นพราดไปทั่ว แทบบดบังอารมณ์ที่เกิดขึ้น ร่างเล็กผวาเฮือก ปลายเท้าจิกเกร็งจนซีวอนที่เผลอกดแรงสงสาร

            “คุณสวยจริงๆ..เจ้าหญิงของผม”

            ราวกับคำปลอบโยนแสนหวานที่มาพร้อมกับจูบร้อนๆที่ฮีชอลกระตุกอย่างแรง ฤทธิ์ยาที่ได้รับดูเหมือนจะทำให้กายร้อนผ่าวไม่ได้เลย เมื่อเทียบกับความร้อนแรงของจูบร้อนตรงหน้า  แก่นกายร้อนที่ขยับเคลื่อนไหวช้าๆก่อนจะเพิ่มแรงกระแทกขึ้นเพราะร่างบอบบางที่ไม่เคยคุ้น แทบทำให้ฮีชอลแทบคลั่งด้วยความปราถนา

            “อ้ะ..อ๊า..อีก..”

            เสียงครวญครางของร่างบางพร้อมเรียวขาสวยที่ยิ่งแยกออกห่างทำให้ร่างหนาอยากจะใส่แรงหนักกว่าเดิม แต่ใจก็คำนึงอยู่เสมอว่าเป็นครั้งแรกของคนตรงหน้า

            “อีก..แรงอีก..อ๊า”

            แต่คำร้องขอที่ดังมาจากคนเรียบร้อยก็แทบจะกระชากสติของซีวอนให้กระจุยกระจาย ร่างสูงแกร่งใส่แรงมากขึ้นตามคำขอจนฮีชอลครางลั่น ริมฝีปากอุ่นร้อนเข้าครอบครองยอดอกสีสวยจนคนที่ถูกรุกรานทั้งบนและล่างแทบทนไม่ไหว

            ความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นทำให้สะโพกของร่างบางบิดวน ศีระษะส่ายจนเรือนผมยุ่งเหยิง นิ้วเรียวจิกแน่นที่แผ่นหลังกว้าง เสียงหวานครางกระเส่าทั่วห้องนอนกว้าง

            “อ่ะ..ซีวอน”เมื่อร่างบอบบางครางถี่ บ่งบอกว่าใกล้จุดหมายปลายทาง ซีวอนก็ใส่แรงไปเต็มที่ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังทั่วห้องนอนกว้าง จนคนสวยหลับตาแน่นกับท่วงท่าน่าอายของตัวเอง ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนเซ็กซี่ยามเหงื่อเม็ดใหญ่ซึมตามไรผมทำให้เจ้าหญิงคนสวยไม่กล้ามอง

            “อ้ะ...อ๊า..อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!

            จุดหมายปลายทางที่ทำให้ฮีชอลรู้สึกพร่าพราย ก่อนเสียงครางทุ้มจะดังตามมาพร้อมกับสายน้ำอุ่นจัดที่พุ่งวาบเข้ามาในกายจนไหลย้อนออกมา

            แต่แทนที่ความร้อนในกายจะดับมอด ร่างบอบบางกลับยังรู้สึกร้อนไปทั่วกายด้วยฤทธิ์ยาที่ไม่หมดไปง่ายๆ แล้วเหมือนร่างสูงใหญ่จะรับรู้ เพราะจูบร้อนประกบลงบนริมฝีปากเจ่อช้ำจากฤทธิ์จูบก่อนหน้านี้ ลิ้นร้อนยังคงทำหน้าที่อย่างชำนาญ จนร่างบอบบางระทวยในอ้อมกอด

            “ผมรักคุณนะซิน..เจ้าหญิงของผม”เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างแผ่วเบา แต่ประทับแน่นในใจของคนที่ถูกลูบไล้ทั่วกายนวลผ่อง น้ำตาหยดใสร่วงหล่นลงมาจากขอบตาสวยเงียบๆ ก่อนจะถูกจูบร้อนตามมาซับอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ร่างทั้งสองร่างจะเริ่มกิจกรรมร้อนแรงที่เพิ่งจบลงไปใหม่อีกครั้ง

            คนบ้า พูดอย่างนี้แล้วฉันควรทำยังไงล่ะ

................................................................................

            พอเป็นเอ็นซีทีไร ไม่มั่นใจทุกทีสิน่า เฮ้อ...ค่ะ คิดเห็นยังไงติชมได้นะคะ^^

http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/viewlongc.php?id=565756&chapter=73

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น