NC_CL 2 ตอนที่ 49 วอนซิน
ซีวอนกดจูบอย่างนั้นชั่วครู่
ก่อนจะส่งปลายลิ้นเข้าไปชิมรสหวานล้ำในโพรงปากเล็ก
ไล่ต้อนลิ้นเล็กที่เข้ามาเกาะเกี่ยวอย่างกล้าๆ กลัวๆ
เกี่ยวกระหวัดกันจนฮีชอลกำเสื้อเขาแน่นขึ้น
ใบหน้าสวยเชิดรั้นขึ้นเมื่อกำลังสัมผัสถึงความปรารถนาที่ลุกโชนในตัวอีกฝ่าย
จูบร้อนเริ่มรุนแรงมากขึ้นตามอารมณ์ของคนที่เก็บกักเอาไว้มานาน
ยามที่ทั้งสองปรับองศาเสียงจูบจะดังก้องในห้องปลุกเร้าอารมณ์ของทั้งสองให้ก่อเกิดขึ้นได้อย่างง่ายดาย
จูบมาราธอนราวกับซีวอนเป็นนักเดินทางในทะเลทรายที่ค้นพบบ่อน้ำ
ยิ่งตักตวงยิ่งรู้สึกว่าไม่พอ จนต้องกลืนกินร่างบอบบางให้มากกว่านี้
จนกระทั่งร่างบางแทบไม่เหลืออากาศ
กำปั้นเล็กยกขึ้นทุบเบาๆ จนซีวอนผละห่างเพียงครู่แล้วประกบลงไปใหม่
ราวกับเกรงกลัวว่าถ้าหยุดลงตรงนี้ ร่างบอบบางอาจจะไม่ยินยอมอีกก็เป็นได้
“อื้อ...อืม...”
เสียงหวานครวญครางในลำคอเรียกอารมณ์รักใคร่จากร่างสูง
ฝ่ามือร้อนผ่าวลูบไล้ไปทั่วเรือนกายบอบบางจนฮีชอลเชิดหน้าขึ้นสูง
ไม่รู้ตัวเลยว่าซีวอนกำลังปลดกระดุมไปจนครบแล้วทุกเม็ด
จนกระทั่งมือร้อนผ่าวล้วงเข้ามาด้านหลัง
ไต่ระไปตามแนวกระดูกสันหลังจนเกิดเสียงอื้ออึงในลำคอ
“ซะ...ซีวอน...อื้อ...”
ร่างบอบบางเพียงได้เอ่ยครวญครางเบาๆ ยามที่ริมฝีปากผละออกจากกัน
แล้วก็ถูกประกบจูบเข้าไปใหม่ แล้วนัยน์ตาสวยก็เบิกกว้างอย่างตกใจ
เมื่อฝ่ามือร้อนที่กำลังปลุกเร้าไปทั่วเรือนกายเขากำลังไต่คืบไปตามแผ่นอกบอบบาง
สะกิดยอดอกสีหวานอย่างเบามือ แล้วเคล้นคลึงช้าๆ
ร่างบอบบางไม่รู้เลยว่าร่างกายตัวเองกำลังตอบรับสัมผัสที่หนักหน่วงทว่าแฝงด้วยความรักอย่างเต็มเปี่ยม
มือเรียวขยุ้มเส้นผมดกดำระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น
ริมฝีปากก็ตอบรับจูบร้อนอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง...ราวกับร่างกายนี้ก็ถวิลหาอ้อมกอดนี้มากมายไม่ต่างกัน
“ซิน...ผมรักคุณ...รักคุณเหลือเกิน”
เสียงทุ้มพึมพำเบาๆ ยามที่ไล่จูบร้อนไปทั่วใบหน้าสวยจัด แล้วไล่ลงที่ลำคอระหง
ขบเม้มเบาๆ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นดูดดึง เคล้นคลึงจนปรากฏรอยกุหลาบสีสวย
ฝ่ามือร้อนผ่าวก็อดไม่ได้จะบีบคลึงเนื้อนิ่มแรงๆ จนฮีชอลครางอื้ออึ้ง
“อ้ะ...ซีวอน...อื้อ”
เจ้าหญิงคนสวยเกาะโซฟาแน่น
เมื่อชายหนุ่มกำลังลูบไล้แก่นกายเล็กอย่างเบามือผ่านกางเกงขายาว
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นเมื่อรู้สึกเสียวสะท้านไปหมด
ซีวอนเงยหน้าขึ้นมองผลงานตัวเอง
ร่างบอบบางที่ยามนี้ผิวขาวกลายเป็นสีชมพูระเรื่อ แผ่นอกที่ปรากฏรอยจ้ำแดง
นัยน์ตาสวยที่ฉ่ำปรือหวานยิ่งกว่าใครคนไหน
แล้วยังริมฝีปากสีแดงช้ำเพราะฤทธิ์จูบของเขา...ไม่ว่าใครจะห้ามเขาตอนนี้ก็ห้ามไม่ได้อีกแล้ว
ฟึ่บ
ร่างสูงผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
แล้วรวบร่างบอบบางเข้ามาแนบอก ขายาวก้าวตรงดิ่งไปห้องนอนของฮีชอลทันที
โดยที่คนในอ้อมกอดก็ยิ่งซุกซบใบหน้าสวยกับแผ่นอกกว้าง
ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว
เพียงแค่แผ่นหลังบอบบางแนบไปกับที่นอนนุ่ม
ร่างสูงใหญ่ก็ตามมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว แล้วไม่ต้องให้ฮีชอลเอ่ยอะไรออกมา
ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ประกบจูบที่เรียวปากสีสวยอย่างรวดเร็ว
มอบจูบร้อนที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ปลุกเร้าให้ร่างเล็กร้อนผ่าวราวถูกไฟสุม
มือเรียวไขว้คว้าหาอ้อมกอดแข็งแกร่งจนกอดอีกฝ่ายไว้เต็มตัว
“อึ้ก...ซีวอนอ่า...ซีวอน”
ฮีชอลครางเสียงหวาน ใบหน้าสวยส่ายสะบัดน้อยๆ
เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังจูบไล่ไปทั่วแผ่นอกบอบบาง
ปลายลิ้นร้อนผ่าวดุนดันยอดอกสีหวานจนต้องแอ่นอกขึ้นให้อีกฝ่ายอย่างห้ามตัวเองไม่ได้
มือเรียวข้างหนึ่งกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น
“ทำไมคุณถึงหวานขนาดนี้นะซิน...หวานไปหมดทั้งตัวจริงๆ”
ซีวอนบอกเสียงพร่าราวกับหลงใหลกับเรือนร่างแสนสวยตรงหน้า
ริมฝีปากก็พรมจูบทั่วแผ่นท้องแบนราบ จนเสียงหวานหวีดร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้
มือนุ่มเลื่อนไปกำผ้าปูที่นอนแน่นขึ้น
รู้ตัวยามที่ร่างสูงดึงรั้งกางเกงออกไปอย่างง่ายดาย
ใบหน้าสวยเชิดขึ้น
หลับตาแน่นกับความขลาดเขินที่ไม่คุ้นเคย
ยอมรับว่าอายแสนอายเมื่อรับรู้ได้ว่านัยน์ตาคมกำลังกวาดมองไปทั่วร่างเขาอย่างหลงใหล
อายเกินกว่าจะมองใบหน้าคมคายได้
“อ้ะ...อ๊า...ซะ...ซีวอน...อย่า...ยะ..”
ฮีชอลห้ามเสียงแผ่ว เรียวขาขาวกระตุกเกร็ง
เมื่อซีวอนกำลังรั้งขาเรียวทั้งสองข้างให้แยกห่างจากกัน ยังไม่ทันตั้งตัว
โพรงปากอุ่นร้อนก็ครอบครองแก่นกายสีหวานอย่างไม่รั้งรอ
ความเสียวซ่านแล่นปราดไปทั่วร่าง ริมฝีปากขบเข้าหากันกลั้นเสียงร้องน่าอายที่หลุดออกมาไม่ขาดสาย
“อ้ะๆ...ซี...วอน...อึ้ก”
เสียงหวานหวีดร้องออกมาอย่างทนไม่ได้
เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังไล้เลียไปทั่วท่อนเนื้อสีหวาน
แผ่นท้องกระตุกเกร็งอย่างห้ามไม่อยู่
มือทั้งสองข้างเลื่อนไปขยุ้มเส้นผมหนาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น
นัยน์ตาสวยลืมขึ้น ก้มลงมองท่วงท่าน่าอายด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
ใบหน้าคมคายที่ฉายชัดถึงความปรารถนากำลังป้อนความสุขให้เขาจนทั้งร่างกำลังไม่ไหวกับความต้องการที่พุ่งขึ้นสูง
ร่างบอบบางยิ่งกระตุกเกร็ง เรียวขาจิกลงกับที่นอนนุ่ม เมื่อซีวอนกำลังปรนเปรอให้ด้วยความเร็วที่มากขึ้น
ชายหนุ่มเลื่อนมือมาบีบขยำสะโพกมนอย่างไม่เบาแรง
ริมฝีปากก็ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม
น้ำสีขาวขุ่นที่กำลังปริ่มออกมาส่วนปลายถูกเขากลืนกินอย่างไม่นึกรังเกียจ
ปลายลิ้นร้อนผ่าวก็ไล่กินไปทั่วทุกสัดส่วน
ฮีชอลคงไม่รู้หรอกว่าเสียงครวญครางที่ดังชิดริมหูกำลังทำให้เขากำลังจะทนไม่ไหว
“ซี...ซีวอน...มะ...ไม่ไหว...แล้ว...อ๊าา...พอ...พอ...ละ...แล้ว”
ร่างบางครวญครางแทบไม่เป็นภาษา เมื่อปลายทางแห่งห้วงอารมณ์แคบเข้ามา
นัยน์ตาสวยหลับแน่น ขณะที่ขยับสะโพกมนเข้าหาอีกฝ่ายอย่างทรมานกับความร้อนที่สุมอยู่ในอก
แล้วเพียงไม่นานที่เสียงหวานจะหวีดร้องออกมาเต็มเสียง
ปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นของตัวเองให้อีกฝ่ายกลืนกินอย่างสิ้นแรง
“อื้อ...”
เสียงหวานครางแผ่ว เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวประกบเข้ามาอย่างรวดเร็ว ป้อนน้ำรสฝาดลิ้นให้จนแทบจะสำลักกับลมร้อนที่ถูกยัดเยียดให้
ขณะที่ซีวอนก็กำลังถอดเสื้อของตนทิ้งอย่างไม่ใยดี
ตามด้วยกางเกงที่สะบัดหลุดไปอย่างง่ายดาย
ตอนนี้เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ
ความอนทนเขาใช้ไปหมดแล้วยามที่มอบความสุขให้แก่ฮีชอล
“อ้ะ...อ๊า...ซีวอน...อ๊าาาา!!!” ฮีชอลร้องออกมาอย่างอดไม่อยู่
เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังกำรอบแก่นกายเล็กแล้วชักรูดด้วยจังหวะที่แทบหายใจไม่ทัน
ปลุกเร้าที่อารมณ์ที่เพิ่งดับลงให้กลับขึ้นมาใหม่
มือเรียวกอดรั้งร่างใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่น
เป็นฝ่ายบดจูบเข้าหาริมฝีปากร้อนอย่างหวังจะได้จูบหวานๆ ที่คลายความเสียวซ่านที่แล่นพราดไปทั่วกาย
“ซิน...ผมไม่ไหวแล้ว...มะ..ไม่ไหว...”
เสียงทุ้มกระซิบพร่าชิดริมหูเล็ก จนฮีชอลต้องซุกหน้าหอบหายใจแรงๆ กับไหล่กว้าง
เสียงหวานเอ่ยออกมาแผ่วเบา แต่ชัดเจนในใจของคนรูปหล่อ
“ฉัน...ก็ต้องการซีวอน...แฮ่กๆ...เหมือนกัน”
ราวกับเป็นคำอนุญาต ร่างสูงใหญ่ประกบจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง
แล้วไม่ทันที่คนสวยจะรู้ตัว
มือใหญ่ก็จับแก่นกายใหญ่ที่ปลายซึมด้วยหยาดน้ำขาวขุ่นจากเสียงครางหวานของฮีชอลกดลึกเข้าไปในช่องทางที่ปิดสนิทช้าๆ
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดดังอื้ออึงในโพรงปากของทั้งสอง
การที่ไม่ได้มีอะไรกันมานานทำให้ฮีชอลหลับตาแน่น
น้ำตาหยดใสเอ่อขึ้นมาที่นัยน์ตาหวานฉ่ำ
แล้วหยดลงด้วยความเจ็บปวดแทบขาดใจ...น้ำตาที่ทำให้ซีวอนชะงักไป
“ซิน...”
“มะ...ไม่เป็นไร...อึ้ก”
ฮีชอลบอกเสียงแผ่วแทบไร้เรี่ยวแรง
หากแต่รู้ดีว่าอีกฝ่ายต้องการเขามากแค่ไหน เพียงแค่คิดว่ากำลังเป็นหนึ่งเดียวกับอีกฝ่าย
คนสวยที่ไม่เคยกล้ากับเรื่องนี้ก็หลับตา
กอดอีกฝ่ายแน่น...เจ็บแค่นี้สู้ไม่ได้เลยกับความรักที่ซีวอนมอบให้ไม่เคยขาด
ซีวอนทนมานานแค่ไหน
ทำไมแค่นี้เขาจะยอมไม่ได้
ชายหนุ่มมองร่างบอบบางอย่างแสนรักประกบจูบอย่างดูดดื่มแทนคำขอบคุณที่เข้าใจ
“อ๊าาาาาา!!” เสียงหวานครางอื้ออึง เมื่อแก่นกายใหญ่สอดลึกเข้าไปจนสุด
ใบหน้าสวยส่ายสะบัดไปกับหมอนใบนุ่มยามที่อีกฝ่ายเคลื่อนไหวในกายอย่างเชื่องช้าราวกับกลัวว่าเขาจะเจ็บ
ช่องทางสีหวานที่ขมิบถี่รัวทำให้คนตัวโตที่ถูกบีบรัดแทบจะไปสุดปลายของฝั่งอารมณ์
ฮีชอลเป็นที่สุดของเขาจริงๆ
ใบหน้าคมคายก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวละมุน
ขบเม้มแรงๆ จนเกิดรอยสีกุหลาบไปทั่ว ขณะที่แก่นกายใหญ่ก็กดลึกเข้าไปเรื่อยๆ
เพียงไม่นานความความเจ็บปวดแทบขาดใจก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขสม
ร่างบอบบางกอดรัดแผ่นหลังกว้างแน่น ยามที่ขยับรับจังหวะที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
เอียงคอตอบรับจูบร้อนที่ประพรมไปทั่ว
หยดเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมทั่วกายของทั้งสอง
เสียงครางประสานกันท่ามกลางความเงียบในยามค่ำคืน
ค่ำคืนที่เฝ้ารอคอยมานาน...ฝ่ายหนึ่งยอมรอจนกระทั่งคนรักพร้อม..อีกฝ่ายก็เขินอายเกินกล้าจะกล้ายอมรับ
แต่เมื่อเปิดใจ ทั้งสองก็สอดประสานด้วยความรู้สึกเดียวกัน...รัก
“อ้ะ...อ๊าาาา...มะ...ไม่ไหวแล้ว
ซีวอน...ซีวอน...อื้ออออออ!!!!!”
ฮีชอลครางเสียงระรัว
ยามที่ร่างกายกระตุกเกร็งไปทั้งร่าง ถึงปลายทางเป็นรอบที่สองของคืนนี้
และเพียงไม่นาน คนตัวโตก็คำรามเสียงดัง ปลดปล่อยหยาดน้ำขาวขุ่นเข้าในช่องทางคับแคบจนไหลย้อนออกมา
อ้อมกอดแข็งแกร่งตวัดรัดร่างบอบบางที่ทรุดฮวบไปกับเตียงนอน
เสียงหอบหายใจดังชิดริมหู ขณะที่ริมฝีปากร้อนก็กดจูบที่แก้มนุ่มอย่างแสนรัก
ฮีชอลหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน
ร่างกายที่อ่อนล้าส่งผลให้เปลือกตาปรือลงอย่างง่ายดาย
จนคนตัวใหญ่ที่ลดรอยยิ้มกว้างขวางไม่ได้ก้มลงชิดริมหู
“ฝันดีนะครับเจ้าหญิงของผม...แล้วอย่าลืมฝันถึงผมล่ะ...เพราะผมก็จะฝันถึงคุณเหมือนกัน”
คำหวานที่ยังเรียกริ้วแดงๆ ของใบหน้าสวยที่กำลังจะหลับใหล
“บ้าจังซีวอน...”
เจ้าหญิงคนสวยว่าอย่างเขินๆ แล้วพึมพำต่อ
“...แต่ฉันก็รักซีวอนนะ”
เสียงหวานที่ดังแผ่วๆ ก่อนที่ความเหนื่อยล้าจะทำให้เข้าสู่นิทราอย่างง่ายดาย
ทิ้งไว้แต่สิงโตจอมหวานเลี่ยนที่หุบยิ้มไม่ได้จริงๆ
รัก...ผมก็รักคุณคนเดียว....เจ้าหญิงของผม
ค่ำคืนที่ประธานชมรมดนตรีคงหลับอย่างเป็นสุขเป็นคืนแรกในรอบหลายเดือน...แน่ล่ะเฉาตายมานานนี่นะ
..........................................................
คิดเห็นยังไง
บอกกันได้ที่
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น