NC_Miracle
Soulmate 70
สิ้นคำ
ริมฝีปากอุ่นร้อนก็ก้มลงแนบกับกลีบเนื้อนุ่มอย่างนุ่มนวล
มือใหญ่ดึงรั้งมือนิ่มให้โอบรอบลำคอแกร่ง ขณะที่บดเบียดกายเข้าหา
ริมฝีปากที่มอบสัมผัสที่แสนอ่อนหวาน แผ่วเบาชวนให้ล่องลอย
ปลายลิ้นร้อนแตะชิมที่กลีบเนื้อจนฉ่ำชื้น แล้วค่อยแทรกเข้าไปในโพลงปากหวานหอม
ตวัดเกี่ยวลิ้นเล็กจนซองมินกำไหล่อีกฝ่ายแน่น
นัยน์ตากลมโตรี่ปรือขึ้นจนเห็นใบหน้าคมคายที่กำลังมอบสัมผัสให้
ใบหน้าของคนที่เขารักมากที่สุด
ร่างอวบคิดได้เพียงเท่านั้น
เพราะจากนั้นเสียงหวานก็ครางเบาๆ ในลำคอ เมื่อมือใหญ่กำลังสอดลึกเข้ามาในใต้ร่มผ้า
สัมผัสผิวอุ่นนุ่มอย่างเบามือ เคล้นคลึงอย่างเบาแรง จนซองมินหลับตาแน่น
ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสที่ได้รับ
“อือ”
เสียงหวานครางแผ่วในลำคอ
เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังประทับไปทั่วลำคอระหง ซุกไซร้แรงๆ จนกายเล็กสั่นไหว
ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยเข้าจู่โจมจนต้องกำไหล่อีกฝ่ายแน่น
คยูฮยอนสัมผัสเรือนร่างเล็กอย่างโหยหา
ค่อยๆ แตะ ค่อยๆ ชิมอย่างทะนุถนอมร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอด
ริมฝีปากร้อนเริ่มดูดดึงไปตามผิวเนื้อหอมกรุ่น
ขณะที่มือใหญ่ก็ดึงรั้งเสื้อเนื้อนิ่มขึ้นสูงเรื่อยๆ
แผ่นท้องขาวเนียนที่เริ่มปรากฏอยู่ตรงหน้า ทำให้นัยน์ตาคมวาววับ
“อื้อ...คยู”
ซองมินครางเสียงแผ่ว
เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังบดจูบติ่งไตสีสวยผ่านเสื้อยืด ปลายลิ้นร้อนสะกิดเบาๆ
จนมันแข็งขืนสู้กับลิ้น ปฏิกิริยาตอบสนองที่แสนน่ารัก
ทำให้คยูฮยอนดึงรั้งเสื้อเนื้อนิ่มออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นชายหนุ่มก็ถอดเสื้อของตนออกไปให้พ้นทาง
ไม่ว่าจะจุดไหน
คยูฮยอนก็บดจูบอย่างอ่อนหวาน จนซองมินแทบหลอมละลาย มือนิ่มกำผ้าปูที่นอนแน่น
เมื่อรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งร่าง
ทั้งที่ร่างสูงก็สัมผัสอย่างเนิบช้า
แต่มันกลับแฝงด้วยความปรารถนาที่ซองมินรู้สึกดีอย่างประหลาด
“คยะ...คยู...”
เสียงหวานครางพร่า
เมื่ออีกฝ่ายก้มลงมาบดจูบที่ข้อเท้าเปลือยเปล่า
นัยน์ตาคมที่มองมาร้อนแรงเสียจนซองมินต้องเบือนหลบ
แต่แล้วร่างเล็กก็ต้องเบิกตากว้าง
เมื่อมือใหญ่ดึงรั้งกางเกงพร้อมชั้นในตัวเล็กออกไปอย่างรวดเร็ว
เรือนร่างที่เปลือยเปล่าที่ปรากฏตรงหน้า ทำให้คยูยอนต้องสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองเอาไว้
“อย่าปิดซิซองมิน
ฉันอยากเห็นเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ” ชายหนุ่มยืดตัวมาบดจูบที่ริมฝีปากนุ่ม
คราวนี้ร้อนแรงขึ้นจนซองมินครางแผ่ว
หมับ
มือเรียวที่ปิดบังเรือนร่างของตนถูกชายหนุ่มดึงรั้งขึ้นไปเหนือหัว
จนเปิดเผยเนื้อตัวให้อีกฝ่ายได้เห็นถนัดตา
“คยู...ฉันอาย...”
เสียงหวานร้องบอกแผ่วเบา แล้วริมฝีปากก็ต้องเม้มสลับกับเผยอครวญ
เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังแนบสัมผัสที่ยอดอกสีหวานจนร่างเล็กเด้งแผ่นอกขึ้นหาสัมผัสของอีกฝ่าย
“อื้อ”
เสียงหวานครางพร่า นัยน์ตากลมโตหรี่ลงแต่ดูหวานฉ่ำด้วยความต้องการ
แก้มใสขึ้นสีเรื่อ ขณะที่เสียงหอบหายใจแรงขึ้น
“เพราะจังซองมิน”
คนที่พรมจูบทั่วแผ่นอกเล็กบอกเสียงพร่า มือใหญ่ยอมปล่อยจากข้อมือเล็ก
เพื่อลูบไล้เรือนร่างของอีกฝ่ายจนร่างเล็กสั่นระริก
มืออีกข้างก็ยกขึ้นบีบคลึงแผ่นอกบางอย่างเบามือ
ความรู้สึกดีและเสียววูบวาบแล่นไปทั่วร่างเล็ก
มือเรียวได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังบดคลึงยอดอกสีสวยอีกครั้ง
“อ้ะ...อ่า...อึ้กๆ...”
ซองมินขบริมฝีปากล่างแน่น
เมื่อแผ่นอกกำลังถูกปรนเปรอ แล้วเสียงหวานก็ต้องครางออกมาสุดเสียง
เมื่อคยูฮยอนกำลังแตะที่แก่นกายเล็ก มือใหญ่กำรอบแล้วรูดรั้งเบาๆ
จังหวะที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
ตามความต้องการ
“อื้อ...ดีจัง...คยู..”
เสียงหวานบอกแผ่วหวาน ขณะที่ขยับกายตามแรงชักนำของคยูฮยอน เสียงครางเพราะๆ
ที่ได้รับจูบแสนหวานเป็นรางวัล
คยูฮยอนยกเรียวขาขาวให้ชันกว้างออก
ก่อนจะผละไปบดจูบที่ต้นขาอ่อน เริ่มเร่งจังหวะของฝ่ามือให้เร็วขึ้น
จนซองมินกระตุกแรงๆ
“อื้อ!!!...แรง...ไปแล้ว...อึ้กๆ”
ซองมินครางพร่า
ศีรษะเล็กส่ายไปมาบนหมอนใบนุ่ม มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น
ขณะที่รู้สึกถึงสัมผัสของปลายลิ้นที่กำลังไต่ไปตามขาจนใกล้กับช่องทางสีสด
“อ๊า!!!”
เสียงหวานร้องอย่างทนไม่ไหว
ช่องท้องบีบเกร็งด้วยความเสียวซ่าน
เมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังตวัดเกี่ยวที่ช่องทางสีสดแรงๆ
จนต้องแหวกขาให้กว้างยิ่งขึ้นไปอีก
ท่าทีที่คยูฮยอนหยุดมือที่รูดรั้งแก่นกายเล็ก
จนซองมินประท้วงเสียงแผ่ว แต่แล้วใบหน้าหวานก็ต้องเบิกตากว้าง
เมื่อปลายนิ้วกำลังสอดแทรกเข้ามา มือนุ่มเกาะเกี่ยวไหล่กว้างเอาไว้แน่น
แต่ซองมินคงไม่รู้ว่าช่องทางอุ่นร้อนของตนแทบทำให้คยูฮยอนคลั่งตาย
ชายหนุ่มสอดแทรกเข้าไปช้าๆ
ก่อนจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
สัมผัสที่ตอดรัดทำให้คยูฮยอนดึงปลายนิ้วของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
“ไม่ไหวแล้ว...ซองมิน...ฉันต้องการเธอ”
เสียงทุ้มพร่าที่กระซิบบอก
ทำให้ซองมินโน้มใบหน้าคมคายลงเพื่อบดจูบที่ริมฝีปากอีกฝ่ายเพื่อตอบรับคำขอ
ท่าทางน่ารักที่ทำให้คยูฮยอนกอดเรือนร่างสวยงามไว้แน่น
แก่นกายใหญ่ค่อยๆ ดุนดันเข้าไปเรื่อยๆ ความเจ็บเสียดที่เกิดขึ้นทำให้น้ำใสเอ่อคลอรอบดวงตา
จนคยูฮยอนต้องโน้มใบหน้าน่ารักมาบดจูบลงไป
“อึ้ก”
มือเรียวจิกเล็บลงกับแผ่นหลังกว้างแน่น
ขณะที่พยายามผ่อนคลายตัวเองให้มากที่สุด
หากแต่ความร้อนรุ่มของช่องทางภายใน
แทบทำให้คยูฮยอนถาโถมกายเข้าใส่ แต่ร่างสูงก็ยังเพียงขยับให้ช้าที่สุด
เมื่อรู้ดีว่าร่างเล็กยังไม่เคย
“คยู...อื้อๆ...จูบฉันสิ”
ซองมินขอเสียงพร่า จนคยูฮยอนก้มลงมอบจูบแสนร้อนแรงให้
เรือนร่างสูงเริ่มขยับกายเข้าหาอีกฝ่าย แก่นกายเล็กถูไถไปกับแผ่นท้องแกร่ง
จนซองมินเสียวซ่านไปหมด
“ซองมิน...ฉันรักเธอ”
คยูฮยอนคำรามบอกชิดริมหู ก่อนที่แก่นกายใหญ่จะถาโถมเข้ามาร่างเล็ก
จนซองมินสะดุ้งทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่ถอดถอนแล้วกระแทกเข้าไปจนสุดทุกครั้ง
“อื้อ..คยู...อ้ะ...รัก...รักเหมือนกัน...อื้อ...”
เสียงหวานที่ครวญครางแทบไม่เป็นประโยคร้องบอก
ขณะที่ร่างเล็กก็ขยับรับสัมผัสที่สอดแทรกเข้ามาดีขึ้นเรื่อยๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังลั่น
เมื่อเหงื่อเม็ดเล็กไหลชุ่มโชกร่างทั้งสอง หากแต่ทั้งคู่คงไม่สนใจ
เพราะตอนนี้มีเพียงความรู้สึก...รักที่กำลังถ่ายทอดผ่านภาษากาย
“อื้อ...อื้อ!!!!!!!”
ซองมินครางลั่นห้องนอนเล็ก
เมื่อแก่นกายใหญ่กระแทกเข้ามารุนแรง นัยน์ตากลมโตหลับแน่น
เมื่อรู้สึกถึงดาวระยิบระยับผ่านม่านตา ร่างเล็กหอบหายใจแรงๆ
แต่ก่อนจะทรุดลงไปกับที่นอนนุ่ม มือใหญ่ก็เอื้อมรั้งเอวเล็กเอาไว้แน่น
ขณะที่คยูฮยอนก็กระแทกกายเข้ามาเร็วๆ
“ซองมิน!!!!!!”
เสียงทุ้มคำรามต่ำ
ก่อนที่หยาดน้ำขุ่นจะไหลเข้ามาในเรือนร่างเล็ก
“ฉันรักเธอนะ...ซองมิน”
คำรักที่คนตัวสูงกระซิบชิดริมหู จนซองมินที่หอบหายใจแรงๆ กอดอีกฝ่ายแน่น
คยูฮยอนถอดถอนแก่นกายออก
แล้วนอนลงเคียงข้างคนตัวเล็ก มือใหญ่โอบรัดเอวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดอย่างแนบแน่น
ซึ่งคนน่ารักก็ซุกซบเข้าหาไม่ต่างกัน
“ฉัน...ก็รัก...คยู...นะ”
เสียงหวานที่หอบหายใจแรงๆ
บอกตะกุกตะกัก ขณะที่คนน่ารักถึงกับอายม้วน ขยับร่างเข้าหาอีกฝ่ายอย่างเขินอาย
จนคยูฮยอนหัวเราะออกมาเบาๆ
“อืม...งั้นขอ ’รัก’ อีกสักทีได้มั้ย”
คำขอที่ทำเอาซองมินเบิกตากว้าง
มือเล็กทุบไหล่อีกฝ่ายแรงๆ
“คยูอ่า...”
เสียงหวานที่ร้องอย่างเขินอาย ทำให้คนฟังหัวเราะเบาๆ แล้วกดปลายจมูกที่แก้มใสแรงๆ
“งั้นให้พักสิบนาที”
คำที่คนฟังได้แต่ค้อนขวับ หันหลังหนีออีกฝ่ายอย่างแสนงอน
แต่ทำให้คนต้องง้อหัวเราะเบาๆ
ตอนนี้ต่อให้พี่ลีทึกโผล่มาฆ่าเขาก็ทำให้เขาหุบยิ้มไม่ได้
ในเมื่อเขาได้หัวใจและร่างกายของคนที่รักที่สุดมาครอบครองแล้ว
.................................................
ตามเนื้อหาต่อได้ที่
ขอบคุณค่ะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น