[NC]
Miracle Soulmate_48
ร่างบอบบางเบียดร่างเข้ามาหาให้แนบแน่นยิ่งขึ้น
เรียกร้องสัมผัสที่มากกว่านี้ ขณะที่ซีวอนกอดร่างบางอย่างถนอม ยิ่งสัมผัส
ยิ่งใกล้ชิด ยิ่งทำให้ความปรารถนาในกายของทั้งสองลุกโชน
ใบหน้าคมคายซุกไซร้ที่ลำคอระหง
บดจูบ สร้างรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของให้ร่างบางครางแผ่วๆ
เสื้อของทั้งคู่ถูกถอดออกไปอย่างไม่ใยดี ขณะที่ฮีชอลก็เบียดกายเข้าหาอย่างเต็มใจ
แผ่นอกเปลือยเปล่าที่เสียดสีกันยิ่งเพิ่มความปรารถนาในกายของอีกฝ่าย
ซีวอนวนกลับมาบดจูบให้ร่างบางอีกครั้ง ขณะที่มือใหญ่ก็ลูบไล้ไปตามผิวนุ่มอย่างเร่าร้อน
“อื้อ ซีวอน”
เสียงหวานครางแผ่ว ขณะที่เอียงคอรับสัมผัสที่ปรนเปรอให้
รู้สึกถึงแรงดูดดึงตรงต้นคอระหง ทั้งขบ ทั้งเม้ม สร้างรอยกุหลาบเล็กๆ บนผิวขาวจัด
“อ๊า”
เสียงหวานครางออกมาเบาๆ
เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนครอบครองที่เม็ดทับทิมกลางอก ปลายลิ้นร้อนละเลงส่วนฐานแล้วแตะแหย่ยอดอกเบาๆ
แต่ทำให้ฮีชอลบิดเร้าไปทั้งกาย แผ่นอกบางเด้งขึ้นรับสัมผัสที่แสนเร่าร้อน
“แรงอีก...อึ้ก....แรง”
ฮีชอลเรียกร้องเรียกแผ่ว ซึ่งร่างสูงก็เปลี่ยนเป็นบดขยี้ไปแรงๆ ตามคำเรียกร้อง
มืออีกข้างก็แตะเกลี่ยยอดอกเล่นให้ฮีชอลเสียววูบวาบไปทั้งตัว
“เป็นของฉันนะ”
ซีวอนเงยหน้าขึ้นมามองคนที่หอบหายใจอยู่ใต้ร่าง
คำถามที่ฮีชอลรั้งต้นคอแกร่งให้ก้มลงมาบดจูบตัวเองอีกครั้ง
“ฉัน...อื้อ...เป็นของนายมาตั้งนานแล้ว”
เสียงหวานร้องเสียงพร่า
นัยน์ตาสวยฉ่ำด้วยน้ำหยดใสอย่างที่ยิ่งเย้ายวนอารมณ์อย่างที่สุด
“อ่ะอ๊า”
เสียงหวานยิ่งครางแทบขาดใจ
เมื่อทันทีที่เอ่ยปากออกไป ซีวอนก็ประกบจูบ มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวนุ่ม
ราวกับตอกย้ำว่าเขาเป็นเจ้าของร่างนี้แล้วทั้งตัวและใจ
เพียงไม่นาน
กางเกงของฮีชอลก็ถูดถอดออกไปอย่างง่ายดาย
ไม่ต่างจากของซีวอนที่คนสวยดึงรั้งออกไปกับมือ
“อ๊าาาา”
เสียงหวานหวีดออกมาดังๆ เมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนครอบครองแก่นกายสีหวานแล้วขยับแรงๆ
สัมผัสที่ทำให้ฮีชอลต้องก้มมองท่วงท่าที่น่าอาย
แต่ไม่อาจะหยุดยั้งตัวเองที่แอ่นกายเข้าหาตามจังหวะที่ซีวอนนำพา
“อึ้ก...ซีวอน...ซีวอน”
ฮีชอลเรียกชื่ออีกฝ่ายไม่ขาดสาย
ขณะที่กำผ้าปูที่นอนแน่นจนแทบทึ้งมันออกมา
ยิ่งสัมผัสที่ซีวอนมอบให้มันร้อนแรงเท่าไหร่ ฮีชอลก็ยิ่งรู้สึกดีเท่านั้น
รู้สึกดีที่ได้เป็นของซีวอน
“อ๊าาา!!!!!”
เสียงหวานครางออกมาสุดเสียง
เมื่อซีวอนดูดดึงแรงๆ อีกไม่กี่ที น้ำขุ่นขาวก็พุ่งเข้าปากของชายหนุ่มซึ่งซีวอนก็เคลือบปลายนิ้วตัวเองเสียชุ่ม
ท่าทางที่ฮีชอลรู้ว่าอะไรจะตามมา
ร่างบางที่ครวญครางใต้ร่างอย่างหมดแรง ทำให้ซีวอนยิ้มบาง
นัยน์ตาคมมองคนตรงหน้าอย่างแสนรัก เขาอยากให้ฮีชอลมีความสุขที่สุดกับทุกอย่าง
“อื้อ
เข้ามาสิ...ฉันไม่เป็นไร” คนสวยที่รู้ว่าซีวอนกำลังลังเลบอกด้วยหน้าที่แดงก่ำ
“แต่เธอจะเจ็บ”
เสียงทุ้มของร่างสูงที่บอกเบาๆ ทำให้คนสวยอ้าเรียวขาขาวออกจากกัน
จนเห็นช่องทางที่เต้นตุบอยู่เบื้องหน้า
“ฉัน...อื้อต้องการนาย...ซีวอน...ได้โปรด...ให้ฉันเป็นของนายนะ”
เสียงร้องขอหวานๆ ที่ซีวอนก้มลงประกบจูบอีกครั้ง
ดึงรั้งร่างบางจนแทบกลืนไปกับแผ่นอก
“อ้ะ”
ฮีชอลร้องเบาๆ
เมื่อมือใหญ่พลิกร่างของเขาให้คว่ำหน้าลง
แล้วรู้สึกว่าซีวอนกำลังพรมจูบทั่วแผ่นหลังตัวเองอย่างแผ่วเบา
ไล่ยาวไปถึงสะโพกสวยจนต้องแอ่นกายเข้าหาสัมผัสที่แสนเย้ายวนใจอีกครั้ง
ซีวอนมองกุหลาบที่อยู่กลางแผ่นหลังเล็กบาง
แต่ไม่ได้สนใจมัน เพราะตอนนี้เขารู้แล้ว ถึงไม่มีมัน เขาก็รักฮีชอลที่สุด
“อ้ะ...อื้อ”
เสียงหวานร้องเบาๆ เมื่อซีวอนแบะแก้มก้นนุ่มเพื่อใช้ปลายลิ้นสะกิดช่องทาง
มือเรียวจิกแน่นกับผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อรู้สึกถึงความเสียววาบที่แล่นไปทั่วกาย
“มะ...ไม่ไหว...เข้ามาเถอะซีวอน”
เสียงหวานครวญครางบอก ซึ่งชายหนุ่มก็คร่อมทับแผ่นหลังบาง
เอื้อมมือไปบดขยี้กลางอกแรงๆ
แล้วส่งปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางสีสดที่ชุ่มด้วยคราบน้ำคาวของฮีชอลเอง
“อ้ะๆ”
เสียงหวานร้องเบาๆ สลับกับเม้มริมฝีปาก เมื่อซีวอนกดปลายนิ้วเข้าไปช้าๆ
ความเจ็บเสียดในยามแรกที่คุ้นชินเรื่อยๆ จนต้องขยับกายรับสัมผัสที่แสนร้อนแรง
ซีวอนที่ขยับมือแรงขึ้นเรื่อยๆ
แทบจะคลั่งตายกับผนังอุ่นนุ่มที่ขมิบตอดรัดนิ้วของเขาจนต้องถอดถอนออกมาในที่สุด
“ถ้าเจ็บก็กำให้สุดแรงนะ”
ซีวอนกระซิบพร่าบอก ขณะที่กอบกุมมือนุ่มข้างหนึ่งเอาไว้ แล้วฮีชอลก็เบิกตากว้าง
ซุกหน้าลงกับหมอนใบนุ่มเมื่อแก่นกายใหญ่กำลังสอดแทรกเข้ามา จนต้องกำมือแน่น
ซีวอนกัดฟันกลั้นอารมณ์ที่พัดโหมกระหน่ำ
มืออีกข้างประคองเอวเล็กไว้มั่น จนกระทั่งสอดแทรกกายเข้าไปจนสุด
“ฉันรักเธอนะซิน
รักเธอที่สุด” เสียงทุ้มพร่ำกระซิบบอก คำรักที่คนสวยหายเจ็บไปกว่าครึ่ง
เขาพอจะรู้ว่าซีวอนต้องการยิ่งกว่า
“อื้อ...ฉันไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร...อ้ะๆ”
เสียงหวานร้องบอกแม้ว่าน้ำหยดใสจะเอ่อคลอรอบดวงตา
ซึ่งซีวอนก็ขยับกายอย่างเนิบช้าเพื่อให้คนสวยของเขาได้คุ้นชิน
ความเจ็บเสียดที่กลายเป็นความหรรษาในที่สุด
ร่างสูงใหญ่เริ่มขยับกายเร็วขึ้น เมื่อเสียงหวานครวญครางไม่ขาดสาย
“แรงกว่านี้...อึ้ก...ก็ได้”
ซีวอนที่เริ่มโหมกายเข้าหากับคนร่างบางที่ขยับกายตอบรับสัมผัสที่แสนร้อนแรง
เสียงครางประสานกับเสียงทุ้มๆ ที่ครางต่ำ จนกระทั่งถึงปลายห้วงอารมณ์
“อืม...ฉันรักเธอ
ซิน”
“ฉันก็รัก...อ้ะๆ....อ๊า!!!!!!!!!!!!!!”
ฮีชอลหวีดร้องออกมาสุดเสียง
แล้วซบหน้ากับหมอนใบนุ่ม แล้วไม่นานเลยที่ซีวอนจะตามมาติดๆ
ใบหน้าคมคายซุกอยู่กับซอกคอหอมละมุน
“ฉันรักเธอ”
เสียงทุ้มที่พร่ำบอกให้ร่างบางมั่นใจ คำรักที่เฝ้ารอคอยมาเกือบสามปี
ทำให้ฮีชอลยิ้มหวาน
“ฉัน...ก็รักนาย...ซีวอน..จะรักแค่นายตลอดไป”
เสียงหวานที่ตอบรับทำให้ใจที่ดื้อดึงเต็มตื้นไปหมด
ก่อนที่ซีวอนจะดึงแก่นกายออกช้าๆ แล้วโอบประคองร่างบางเข้ามาอย่างทะนุถนอม
สัมผัสอ่อนโยนที่จะให้เพียงคิมฮีชอลคนเดียวเท่านั้น
โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้สนใจเลยว่าสัญลักษณ์กลางหลังของทั้งสองจะมีแสงสีทองปรากฏโอบล้อมคนทั้งคู่เพื่อเชื่อมโยงคนทั้งสองเข้าด้วยกันด้วยดอกกุหลาบที่งดงามที่สุด
ตอนนี้ซีวอนและฮีชอลไม่สนใจ
เพราะรู้ดีว่าใจของพวกเขาเชื่อมด้วยความรู้สึก...รัก...ไม่ใช่ชะตาที่ฟ้ากำหนด
.................................
แง่มๆ
รู้นะต้องมีคนถามแน่เลยว่าทำไมวอนยังมีแรงกดฮีได้ น่านะ
จำนวนตอนคู่นี้เต็มโควต้าสุดๆ แล้วอ่า T^T แต่จริงๆ
ก็แบบว่าเพราะรักไง อยากเป็นของกันและกัน เพราะเฝ้ารอมาหลายปี (เมย์แถมั้ย หุๆ)
อ่านแล้วเป็นยังไง ติชมกันได้นะคะ ^^ และขอขอบคุณล่วงหน้าค่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น