NC_Miracle Soulmate 80
“หายสงสัยหรือยัง
หืม” คำถามที่ดงแฮได้แต่ส่ายหน้าเร็วๆ ราวกับมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด
ซึ่งคิบอมก็จัดการเด็กช่างสงสัยง่ายๆ
ด้วยการเชยคางเรียวเพื่อมอบจูบแสนอ่อนหวานเสียก็สิ้นเรื่อง
รสจูบที่แฝงด้วยความปรารถนาอย่างเต็มเปี่ยม จนดงแฮเกาะเกี่ยวไหล่แกร่งแน่น
“อือ
พี่คิบอม” คนหน้าหวานครางแผ่ว เมื่อมือใหญ่กำลังลูบไล้เรือนร่างผ่านเสื้อผ้า
แล้วถอดเสื้อสูทสีขาวออกไปจากร่างก่อน
ดงแฮถึงกับเบิกตากว้าง
เมื่อมือใหญ่กำลังล้วงลึกเข้าไปในกางเกง
“อึ้ก”
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นทันที เมื่อคิบอมกำลังสัมผัสกับแก่นกายเล็กผ่านชั้นในตัวเล็ก
คิบอมบดจูบร้อนที่ลำคอของดงแฮไม่ว่างเว้น
มือใหญ่ก็ปลุกเร้าอารมณ์ของดงแฮไม่ขาดมือ เพียงแค่ลูบไล้ไม่นาน
เขาก็สัมผัสถึงความเปียกชื้นของคนหน้าหวาน
“ความรู้สึกไวจังเลยนะที่รัก”
คิบอมกระซิบบอก ขณะที่ปลดรั้งกางเกงตัวเล็กออกไปก่อน เหลือเพียงชั้นในที่ติดร่างกับเสื้อเชิ้ตที่กระดุมอยู่ครบทุกเม็ด
“อือ...พี่คิบอม...มัน...อึ้ก...ก็พี่...ไม่ได้กอดผม...อ๊า..ตั้งหลายวันนี่ฮะ”
คนหน้าหวานก็พยายามเอ่ยออกมาจนจบ
แก้ตัวให้ตัวเองที่วันนี้เขาตื่นตัวเร็วขนาดนี้
ก็เพราะคิบอมนั่นแหละที่ไม่ยอมแตะต้องเขาเลยด้วยกลัวว่าเขายังป่วยอยู่
แล้วเพียงแค่มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วกาย ความต้องการก็สาดซัดเข้ามาในร่างแทบทันที
“งั้นวันนี้ฉันจะชดเชยให้”
“อื้อ”
เพียงแค่คิบอมว่าจบ
ริมฝีปากอุ่นร้อนก็แนบสัมผัสมาอย่างรวดเร็ว
ชั้นในตัวเล็กถูกดึงรั้งออกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว จากนั้นมือใหญ่ก็กำรอบแก่นกายสีหวานแล้วรูดรั้งจนดงแฮเบิกตากว้าง
“อ๊า
อ๊า...อื้อ...”
ปึ้ก
มือเรียวยกขึ้นยันกับกระจกใสทันที
เมื่อรู้สึกราวกับยืนไม่อยู่
นัยน์ตากลมโตมองเงาสะท้อนของใบหน้าตัวเองที่เต็มไปด้วยความต้องการ
ขณะที่เบื้องล่าง คิบอมก็รูดรั้งแรงขึ้น จนมือเรียวต้องยันกระจกไว้ทั้งสองข้าง
“อื้อ...อีก...พี่คิบอม...แรงอีก”
เสียงหวานร้องบอกไม่ขาดปาก เมื่อคิบอมกำลังจูบไล้ไปทั่วลำคอเล็ก
มืออีกข้างก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างรวดเร็ว จนมันแยกออกจากกัน
“อ๊าาา”
ดงแฮหวีดร้องออกมาเบาๆ เมื่อคิบอมเอื้อมมือมาบดคลึงเม็ดทับทิบสีสวยอย่างเร้าอารมณ์
ลูบไล้เรือนกายขาวผ่องอย่างร้อนแรง จนดงแฮแทบทนไม่ไหว
เรือนร่างเล็กขยับกายสอดรับกับจังหวะที่คิบอมนำพา
สะโพกมนแอ่นขึ้นถูไถกับคิบอมที่อยู่ด้านหลังแรงๆ
ราวกับเรียกร้องสัมผัสที่มากกว่านี้
“สวย
เธอสวยที่สุดเลยดงแฮ” คิบอมกระซิบบอกเสียงต่ำ เมื่อมองเงาสะท้อนของคนหน้าหวานที่หอบหายใจแรง
ใบหน้าฉายชัดถึงความต้องการ เรือนร่างงามกำลังขยับกายสอดรับมือของเขาไว้
จนคิบอมกัดฟันแน่น
แค่นี้ดงแฮก็ทำให้เขาต้องการแทบบ้า
นัยน์ตาคมจับจ้องที่ตราราชวงศ์ตรงแผ่นอกบาง แล้วยกมือขึ้นลูบไล้มัน
เรียกเสียงครางพร่าจากดงแฮ ใบหน้าหวานที่แดงก่ำหันมามองใบหน้าคมคาย
“ผม...เป็นของพี่...อึ้ก...นะฮะ”
ดงแฮบอกเสียงพร่า ให้คิบอมกระตุกยิ้มแล้วบดจูบร้อนแรงให้กับดงแฮเป็นรางวัล
แล้วริมฝีปากอุ่นก็เลื่อนไปและเล็มที่ซอกคอขาวผ่อง แล้วกระซิบตอบ
“เธอเป็นของฉันตลอดไปนะที่ดงแฮ
เธอคือคู่ชีวิตของฉัน” เสียงทุ้มที่ทำให้ดงแฮใจกระตุกโดยแรง
ขณะที่ร่างเล็กก็ต้องหวีดร้องออกมาเบาๆ เมื่อมือใหญ่กำลังขยับด้วยแรงที่มากขึ้น
“อึ้ก...จะไม่ไหว...แล้ว”
ดงแฮบอกพลางยกก้นนุ่มถูไถกับอีกฝ่ายแรงๆ
เป็นสัญญาณว่าเขาจะไปถึงห้วงฝั่งของอารมณ์แล้ว
คิบอมกระตุกยิ้มน้อยๆ
แล้วเร่งมือเร็วขึ้น จนดงแฮเอนตัวไปกับกระจกตรงหน้า ครางเครือไม่ขาดปาก
“อ๊า!!!”
หยาดน้ำอุ่นไหลลงมาเต็มอุ้งมือของคิบอมที่รับเอาไว้ ชายหนุ่มกระตุกยิ้ม
ขณะที่ปล่อยร่างเล็กที่เอนพิงกับกระจกใสเบื้องหน้า เพื่อถอดเสื้อผ้าออกไปจากร่าง
หมับ
มือใหญ่รวบเอวบางเข้ามาในอ้อมกอดอีกครั้ง
ขณะที่ฝ่ามือที่มีน้ำสีขุ่นก็ไต่ไปตามขาอ่อน สอดแทรกเข้าหาช่องทางสีสด
จนคนหน้าหวานสะดุ้งเฮือก
“อึ้ก”
ดงแฮแอ่นร่างเข้าหาคิบอมในทันที
ใบหน้าแสนงดงามหันมามองด้วยท่าขบริมฝีปาก แล้วริมฝีปากก็เผยอครวญครางไม่ขาดปาก
“อื้อ...พี่คิบอม...อ๊าส์...ซี้ด”
คนหน้าหวานร้องเสียงสั่น
เมื่อมืออีกข้างของคิบอมกำลังบีบเฟ้นเนื้อนวลไม่ห่างมือ
อีกข้างก็กำลังหยอกเย้ากับช่องทางเบื้องหลัง หมุนวน ลูบไล้
ก่อนจะกดแทรกปลายนิ้วเข้าไปช้าๆ
ดงแฮสะบัดหน้าแรงๆ
เมื่อรู้สึกถึงนิ้วเรียวที่หมุนวนเข้ามาในร่าง
“อึ้ก...ไม่เอานิ้ว...พี่คิบอม...เข้ามา...อ๊า...นะฮะ...”
เสียงหวานครางพร่า บอกความต้องการไม่ขาดปาก
แถมยังยกสะโพกมนขึ้นถูไถกับแก่นกายใหญ่ที่ตื่นเต็มที่อย่างต้องการ
จนคิบอมที่ข่มรั้งอารมณ์เอาไว้ ดึงปลายนิ้วออก
คิบอมแบะแก้มก้นนุ่มละมุน
ขณะที่คนหน้าหวานก็แอ่นร่างเข้าหา มือเรียวกำสลับคลายอยู่กับกระจกใส
แล้วใบหน้าหวานก็เชิดขึ้น เมื่อเรือนร่างสูงใหญ่แนบชิดอยู่ด้านหลัง
ผิวเนื้อเสียดสีจนร่างทั้งสองร้อนผ่าว จากนั้นคิบอมก็สอดแทรกกายเข้ามา
ความรู้สึกที่คับแน่น จนร่างเล็กกระตุกเกร็ง
“อ่า...ดีจัง...”
ดงแฮร้องบอก
ขณะที่คิบอมก็เริ่มสวนกายเข้าหา มือใหญ่ข้างหนึ่งประคองสะโพกมนไว้แน่น
ขณะที่มืออีกข้างก็เอื้อมมารูดรั้งแก่นกายเล็กให้อย่างไม่เบามือ
สัมผัสจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังที่ทำให้เสียงหวานครางก้องห้องขนาดใหญ่
“อึ้ก...ผม...รักพี่...นะฮะ”
ดงแฮร้องบอกเสียงสั่น หัวสั่นคลอนกับแรงกระแทกกระทั้นจากจังหวะที่กำลังดำเนินไป
คำรักที่คิบอมโน้มมาประทับจูบที่หลังต้นคอ ดูดดึงผิวนุ่มแล้วเอ่ยคำ
“ฉันก็...รักเธอ”
เสียงคำรามต่ำดังก้องในโสตประสาทของดงแฮ
คำรักก่อนที่คำพูดของทั้งสองจะแปรเปลี่ยนมาสื่อผ่านภาษารักด้วยร่างกาย
เสียงครางประสานดังก้องในห้องกว้าง
เสียงหอบหายใจยิ่งเร่งเร้าความต้องการ เวลานี้ร่างทั้งสองกำลังแสดงความรักต่อกัน
โดยมีวิวแสนสวยของกรุงโซลล้อมรอบกาย
จนกระทั่งเสียงหวานเริ่มครางถี่รัว
ใบหน้าหวานสะบัดไปมา มือเล็กกำมือของคิบอมตรงสะโพกตัวเองแน่น เมื่อรู้สึกถึงแก่นกายใหญ่ที่กระแทกเข้ามากระชั้นขึ้นเรื่อยๆ
“อึ้ก...อึ้ก...อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“อืมมมมมมมม”
เสียงครางที่สอดประสานกันของทั้งคู่
ก่อนที่ดงแฮจะทรุดฮวบลงอย่างหมดแรง โดยมีอ้อมกอดอบอุ่นที่รับไว้ได้ทัน
“พี่ตาสวย...อ่ะ...ไหนว่าเลี้ยงข้าวผม...แฮ่กๆ...พี่กินผมชัดๆ
เลย” เสียงหวานบอกเบาๆ ให้คิบอมหัวเราะเสียงต่ำ แล้วโน้มมากระซิบบอกริมหู
“ใช่
คืนนี้จะกินอีกนานเลยด้วยล่ะ” คนฟังถึงกับค้อนน้อยๆ
แต่ร่างเล็กก็หมุนตัวไปกอดร่างสูงเอาไว้แน่น
ใบหน้าหวานถูไถไปมาตรงอกกว้างอย่างออดอ้อน
“อืม
งั้นกิน...ให้อิ่มนะฮะ...ผมเต็มใจ”
คนน่ารักก็หอบหายใจยังสามารถบอกได้เต็มปากเต็มคำ จนคิบอมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
ริมฝีปากอุ่นร้อนประทับจูบที่แก้มนิ่มอย่างอ่อนโยน
“ก็คงต้องอย่างนั้นล่ะ
ว่าที่เจ้าสาว” คราวนี้ดงแฮถึงกับยิ้มหวานหยด ซุกซบกับอกแกร่งอย่างเต็มอกเต็มใจ
แหม
ชอบจัง ก็จริงนี่นา เขาเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่คิบอมแล้วนี่
ลองใครมายุ่งกับคนของเขาสิ ลีดงแฮคนนี้ไม่ยอมอยู่เฉยแน่
..............................................................
คิดเห็นยังไง บอกกันได้ที่
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น