NC [411] เรื่องคืนนั้น

NC [411] เรื่องคืนนั้น

            “คงไม่ตื่นขึ้นมาหรอกนะ” เสียงทุ้มพึมพำเบาๆ ยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่มีความอดทนจำกัด แม้คนตรงหน้าจะไม่ใช่ผู้หญิง แต่เรือนร่างสวยๆ งามๆ อย่างนี้ มันไม่ได้เห็นบ่อยนักหรอกนะ ยังไม่รวมเรื่องที่ว่า...อยากลอง

            ก็ไอ้เพื่อนตัวดีมันหลงเมีย (ที่เป็นผู้ชาย) หัวปักหัวปำขนาดนั้น เขาก็แค่อยากรู้ว่าเนื้อตัวผู้ชายมันจะหวานหอมสู้ผู้หญิงได้มั้ย

            “นิดนึงน้า ขอลองแค่นิดนึง” เยซองบอกกับตัวเองในใจ ขณะทีส่งมือไปแตะต้องที่ยอดอกสีหวานเบาๆ

            “อืมม...” เสียงหวานที่ดังครางเครืออยู่เบาๆ ทำให้คนที่คิดว่าอยากลองขยับร่างขึ้นไปคร่อมทับเหนือร่างบอบบาง มือใหญ่ที่แตะเบาๆ เริ่มเคล้นคลึงหนักหน่วงขึ้น

            “อ้ะ...” ใบหน้าหวานแดงจัดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เปลือกตากระตุกถี่ หากแต่ร่างเล็กยังไม่ตื่นขึ้นมา จนคนอยากลองก้มลงมองเรียวปากสีสดสวยที่แสนเย้ายวนใจ มือใหญ่ก็คลึงอกนุ่มไม่ว่างเว้น จนเรียวปากสีสวยเผยอขึ้นน้อยๆ

          แค่อยากลอง...กูแค่อยากลอง

            เยซองคิดเป็นอย่างสุดท้าย ก่อนที่จะก้มลงประกบที่เรียวปากฉ่ำหวานอย่างแผ่วเบา เรียวปากที่หวานเสียจนอดไม่ได้จะสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปเกาะเกี่ยวไปทั่ว ดูดดึงริมฝีปากสีสวยจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก....ความหอมหวานที่ได้รับทำเอาคนดีสติขาดผึง...ยังไม่นับรวมกับเสียงครวญครางหวานๆ ในลำคอ

            “อื้อ!!” เสียงหวานที่ชายหนุ่มรู้สึกว่ามันหวานจับใจ มือใหญ่ที่ตอนแรกเพียงบีบคลึงเม็ดบัวเริ่มไต่ละไปทั่วเรือนร่างขาวผ่อง ลูบไล้ไปตามผิวเนียนลื่นมืออย่างติดใจ ริมฝีปากก็มอบจูบแสนร้อนแรงไม่ว่างเว้น หนำซ้ำเรือนร่างเล็กที่นอนไม่ได้สติกลับบิดเร่าไปมา

            “อาห์...” เสียงหวานครางพร่า ยามที่ริมฝีปากเป็นอิสระ จนเยซองเริ่มไต่ละไปตามลำคอระหง ดูดเม้มอย่างสิ้นสติ รู้สึกเพียงว่าเรือนร่างนี้มันหอมกรุ่นจนเขาผละออกไปไม่ได้ มือใหญ่ก็สอดลึกเข้าที่เอวนุ่มแล้วดึงชิดแผ่นอกกว้าง

          หวานเกินไป หอมเกินไป จนหยุดไม่ได้จริงๆ

            เยซองไต่ริมฝีปากลงมาจนถึงแผ่นอกที่แสนเย้ายวนใจ ปลายลิ้นร้อนเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะ...ตวัดเลียลงไป

            “อ๊าาา!!” เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอ ขณะที่เรือนกายบิดไปมาแรงๆ เสียงที่ควรจะดึงสติคนตัวโตกลับมาถ้าไม่ใช่เพราะ..ติดใจ

            คราวนี้เยซองก้มลงชิดกับแผ่นอกขาวผ่อง ริมฝีปากได้รูปกำลังขบเม้มติ่งไตสีหวานแรงๆ จนมันแข็งขืนสู้ลิ้น มืออีกข้างก็บีบคลึงไม่ว่างเว้น เรียกเสียงครวญครางหวานๆ ของร่างน้อย เอวเล็กส่ายร่อนไปมากับความทรมานอันแสนหวาน จนชายหนุ่มไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

            ที่เหลือก็แค่...สัณชาตญาณนำพา

            “อ้ะ!!” ร่างน้อยร้องออกมาเบาๆ ยามที่มือใหญ่ข้างหนึ่งสอดเข้าที่ขาอ่อนด้านใน ลูบไล้ไปมาเบาๆ จนขนอ่อนแถวนั้นลุกซู่ แก่นกายเล็กของคนที่เมาหลับเริ่มแข็งขืนขึ้นเรียกร้องความสนใจของชายหนุ่ม จนเยซองใช้ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้เบาๆ

            “อ้ะ...สะ...เสียว...” เสียงหวานที่ดังแผ่วๆ ใต้ร่างยิ่งทำให้คนตัวโตยิ่งถลำลึก เมื่ออีกฝ่ายบอกว่าเสียว มือใหญ่ก็กำรอบเข้าที่แก่นกายเล็กแล้วชักรูดเบาๆ

            “อ้ะ....อ๊า....อื้อ....มะ....มัน..อึ้ก...” คนตัวเล็กถึงกับบิดกายเร้าอยู่ใต้ร่างให้คนตัวโตยิ่งได้ใจ ริมฝีปากร้อนผ่าวกดจูบที่แผ่นท้องขาวผ่องแล้วดูดรั้งแรงๆ จนคนตัวเล็กกระดกกายตาม

            เยซองไล่เรื่อยมาถึงแก่นกายเล็กที่สั่นระริกอยู่ข้างหน้า น้ำสีขาวขุ่นที่กำลังไหลซึมออกมาน้อยๆ เหมือนเป็นตัวดึงดูดให้ใบหน้าคมคายก้มลงไปใกล้ แล้วรับเข้ามาในโพรงปากอุ่นร้อน

            “อ๊าาา!!!....” เสียงหวานหวีดร้องออกมาสุดเสียง ยิ่งทำให้คนตัวโตรูดรั้งด้วยริมฝีปากแรงขึ้น ความรู้สึกที่แสนติดตรึงใจทำให้เยซองไม่รู้เลยว่าร่างเล็กกำลังลืมตาขึ้นมาช้าๆ กับสัมผัสแสนร้อนแรงที่ไต่ไปทั่วร่าง

            “พะ...พอฮะ....อ้ะๆ...ผะ....ผมจะไม่ไหว...แล้ว”

            กึก

            เสียงหวานที่ดังขึ้นทำให้คนที่กำลังเพลิดเพลินลืมตาโพลง ร่างแข็งทื่อจนต้องเงยหน้าขึ้นไปมองคนตัวเล็ก ใบหน้าสวยที่แดงจัด ซ้ำเรียวปากสีสดยังแดงก่ำจากการขบเม้ม นัยน์ตาแสนสวยที่ฉ่ำด้วยน้ำตาแห่งอารมณ์มองตรงมาอย่างที่ทำให้เยซองรีบผละกายถอยห่าง

            “เอ่อ...ผมขอโทษ...ผมไม่ได้ตั้งใจ...”

          กูทำบ้าอะไรลงไปวะ!!

            เยซองคิดอย่างที่อยากเอาหัวตัวเองโขกเตียงเสียให้รู้แล้วรู้รอด ทั้งที่ตัวเองก็ปวดหนึบไปทั้งช่วงล่าง แต่เมื่อมองไปยังเรือนร่างเล็กที่แดงก่ำไปทั้งตัว นอนบิดกายน้อยๆ อย่างทรมานนั้น...ไอ้ที่ปวดอยู่แล้ว มันยิ่งปวดคูณร้อย!!!

            “เอ่อ...เดี๋ยวผมเอาเสื้อผ้ามาให้ใส่นะครับ”

            หมับ

            “ชะ...ช่วยผมด้วย...ช่วยอุคกี้ด้วย....ได้โปรด...”

            แต่ก่อนที่เยซองจะผละไปหาเสื้อผ้ามาให้คนตัวเล็กได้สวมใส่ มือเรียวกลับคว้าเข้าที่ข้อมืออย่างแผ่วเบา ทว่ารั้งให้ร่างสูงอยู่ได้ด้วยคำพูดไม่กี่คำ

           

            เยซองหันขวับมามองคนพูดทันที รู้ได้เลยว่าร่างเล็กยังไม่ได้มีสติเต็มร้อย แอลกอฮอล์ที่กินไปเป็นตัวช่วยเร่งเร้าความต้องการของร่างเล็กเป็นอย่างดี ทั้งยังน้ำเสียงหวานที่ขอร้องนั้นอีก

           

            “ดะ...ได้โปรด...อุคกี้...ไม่....ไม่ไหว...” เสียงหวานสั่นเครือ ขณะที่มือเรียวเลื่อนลงต่ำไปกำรอบที่แก่นกายเล็กแล้วขยับเบาๆ ใบหน้าแสนสวยฉายชัดถึงความเสียวซ่าน นัยน์ตาแสนสวยหรี่ปรือ และนั่น...ทำให้เยซองทนไหวเสียเอง

            ฟึ่บ

            “อื้อ!!” ชายหนุ่มเป็นฝ่ายพลิกขึ้นไปคร่อมเหนือร่างเล็ก ริมฝีปากได้รูปประกบจูบที่เรียวปากหอมหวานจนอีกฝ่ายร้องอื้ออึงในลำคอ มือใหญ่ก็ดึงรั้งข้อแขนขาวผ่องให้คล้องลำคอเขา แล้วเป็นฝ่ายชักรูดให้ด้วยมือตัวเอง

            “อ้ะ...ซี้ดดด...” ร่างเล็กครางเบาๆ พลางเด้งกายหาฝ่ามือใหญ่ที่แสนแข็งแรง ใบหน้าสวยเอียงคอน้อยๆ ยามที่คนตัวโตพรมจูบไปทั่วลำคอระหง ความหอมหวานที่ได้สัมผัสอีกครั้ง ทำให้เยซองถอดเสื้อผ้าตัวเองไปอย่างรวดเร็ว แล้วแนบเนื้อตัวเปลือยเปล่าลงไปปลุกไฟราคะให้ลุกโชนขึ้นมาอย่างง่ายดาย

            “คุณหวานจังเลย...” เยซองพึมพำเบาๆ อย่างหลงใหล ขณะที่สูดกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอด จมูกโด่งก็ซุกไซ้ไปทั่วทุกที่ ขณะที่มือใหญ่เริ่มสอดลึกแล้วดึงเรียวขาขาวผ่องให้ยกสูงขึ้น

            คนตัวเล็กยิ่งหอบหายใจแรงๆ เมื่อฝ่ามือใหญ่ปรนเปรอให้ ในจังหวะเดียวกัน เยซองก็เหลือบสายตาไปมองช่องทางสีหวานที่แดงจัดน่าลิ้มลอง แก่นกายทั้งสองเสียดสีกันแรงๆ จนคลื่นความปรารถนายิ่งโหมกระหน่ำ

            ชายหนุ่มเริ่มไต่ระลงข้างล่างเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กไม่รู้ตัว แล้วก็เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เยซองกำลังใช้ปลายลิ้นเลียกลีบเนื้อที่ปิดสนิทเบาๆ...ทว่าทำให้คนตัวเล็กครางลั่น

            “อ๊าาาา...ยะ...อย่า...เสียวไป...แล้ว...อุคกี้...มะ....ไม่ไหว” ร่างเล็กร้องแทบไม่เป็นภาษา ขณะที่ปลายลิ้นฉ่ำชื้นเลียจนชุ่มโชก ปลายนิ้วยาวค่อยๆ สะกิดแล้วสอดแทรกเข้าไปช้าๆ

            “อ้ะ....เจ็บ” คนตัวเล็กนิ่วหน้าน้อยๆ จนเยซองไม่กล้าขยับเท่าไหร่นัก ใบหน้าคมคายยืดขึ้นไปบดจูบที่เรียวปากหอมหวานอย่างหลงใหล จนคนตัวเล็กผ่อนคลาย ปลายนิ้วยาวจึงสอดแทรกเข้าไปเปิดทางบริสุทธิ์ แล้วหมุนคว้างไปมา

            “อ้ะ....อ๊า...ซี๊ดดด...” แล้วก็เป็นโชคของคนที่ไม่เคยลองกับผู้ชายอย่างเยซองที่ควานหาปุ่มเล็กๆ ในนั้นเจอ จนคนตัวเล็กบิดกายอย่างเสียวซ่าน มือเรียวกอดไหล่กว้างเอาไว้แน่น นัยน์ตาสวยหรี่ปรือจนยิ่งดูยิ่งเซ็กซี่เสียจนเยซองอดรนทนไม่ไหว

            “อ๊าาาาาา...จะ...เจ็บฮะ...เจ็บ...ฮึก...” คราวนี้คนเมาแทบจะหายเมา เมื่อแก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามาแทนที่นิ้ว อีกทั้งเมื่อครู่เยซองเพิ่งเบิกทางได้เพียงนิ้วเดียว พอมาเจอของใหญ่เข้าไป ร่างเล็กถึงกับสะอื้นฮักอย่างน่าสงสาร มือเรียวจิกไหล่กว้างจนเลือดซิบ

            แต่มาถึงขั้นนี้ จะให้ถอยก็ไม่ได้อยู่แล้ว

            “อึ้ก...อย่าบีบผมอย่างนั้น...อย่าเกร็ง...อย่าเกร็งครับ..” เยซองกระซิบชิดริมหูเล็ก เสียงที่ช่วยให้คนฟังรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก มือใหญ่ก็ช่วยเคล้นคลึงสะโพกมนไม่ว่างเว้น หนักบ้างเบาบ้าง จนคนตัวเล็กผ่อนคลาย และเยซองก็ดันแก่นกายใหญ่เข้าไปได้จนสุด

            ชายหนุ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้าแสนสวยอย่างถนอม ขณะที่ทิ้งกายแช่เอาไว้นิ่งๆ ทั้งที่ตัวเองอึดอัดแทบบ้า แต่เขาก็ค่อยเป็นค่อยไป สติที่หลงใหลมัวเมาไปกับร่างหอมหวานยังตระหนักได้ว่าคนตัวเล็ก...ยังไม่เคย

            เมื่อเห็นว่าร่างบางคลายเสียงสะอื้นไปแล้ว เยซองก็ขยับช้าๆ เนิบๆ แม้ในทีแรกร่างบางจะสะดุ้งสุดตัว ร้องเบาๆ แต่เมื่อเริ่มปรับตัวได้แล้ว มือเรียวก็กอดคอเขาแน่น เรียวขายิ่งอ้ากว้างออกให้คนตัวสูงสอดใส่เข้ามาได้ถนัด

            “อ้ะ...อ้ะๆ...อืม....” เสียงครวญครางหวานๆ ที่ทำให้เยซองยิ่งได้ใจ ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบจูบที่เรียวปากหวาน ขณะที่สอดแทรกกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนเรื่อยๆ แล้วก้เพียงไม่นานที่อีกฝ่าย....จะตอบสนอง

            ผ่านไปสักพัก ร่างบอบบางก็ขยับกายสอดรับแรงๆ เสียงครวญครางของทั้งสองคลอเคลียไปกับความมืดในยามราตรี เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลซึมไปทั่วเรือนร่างทั้งสอง เสียงเนื้อกระแทบเนื้อดังให้อารมณ์ยิ่งวาบหวิว

            “อ๊าาา...มะ....ไม่ไหวแล้ว” และเพียงไม่นาน ที่ร่างเล็กจะปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องแกร่ง จนเยซองยิ่งขยับกายสอดแทรกตาม ท่อนเนื้อใหญ่ยิ่งขยับถี่รัวขึ้น จนกระทั่งปลดปล่อยหยาดอารมณ์เข้าไปในเรือนร่างเล็กอย่างหมดสิ้น

            เยซองหอบหายใจแรงๆ ขณะที่มองร่างน้อยที่ตาปรือด้วยความเหนื่อยอ่อนและฤทธิ์น้ำเมา ร่างเล็กบอบบางที่แทบจะกลืนหายไปกับอกกว้างร้องถามเบาๆ

            “คุณ...ชื่ออะไรฮะ”

            “ผมชื่อเยซอง คิมเยซอง” ชายหนุ่มตอบคำ พลางก้มลงประทับจูบที่เรียวปากหวานเบาๆ และเพียงเงยหน้าขึ้นมามองอีกที ร่างน้อยก็ผล็อยหลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อน โดยที่เสียงหวานพึมพำเป็นคำสุดท้าย

            “เย...ซอง...”

            .............................................

            ..............................

            ..............

            ........

            กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=648554&chapter=76